1. Pierwszą czynnością po dojechaniu na miejsce zdarzenia jest:

1. udzielić pomocy przedlekarskiej

2. dotrzeć do poszkodowanego

3. zabezpieczyć teren ( wyznaczyć strefę zagrożenia)

4. zadbać o dojazd dla karetki pogotowia

2. Triage, jest systemem segregacji, zgodnie z wytycznymi, stosujemy zasadę odstąpienia od reanimacji w zdarzeniach o charakterze:

1. mnogim

2. masowym

3. ekologicznym

4. wszystkich wymienionych

3. Wydobycie poszkodowanego z rozbitego pojazdu powinno odbyć się:

1. natychmiast po przybyciu na miejsce zdarzenia

2. zawsze po ustabilizowaniu odcinka szyjnego kręgosłupa

3. nigdy bez obecności lekarza

4. jeżeli strażak-ratownik stwierdzi, że pozostawienie poszkodowanego w pojeździe zagraża jego życiu

4. Objawy życiowe takie jak; krążenie, oddychanie, stan świadomości będziesz kontrolował u poszkodowanego nieprzytomnego nie rzadziej niż:

1. Co 1 min.

2. Co 10 min.

3. Co 5 min.

4. Co 15 min.

5. W przypadku gdy poszkodowany doznał w wyniku wypadku samochodowego urazu głowy i występuje u niego asymetria źrenic, oraz brak, nie towarzyszą mu objawy wstrząsu, zastosujesz:

1. Zabezpieczenie odcinka szyjnego kręgosłupa kołnierzem , tlenoterapię i pozycję czterokończynową

2. Zabezpieczenie odcinka szyjnego kręgosłupa kołnierzem i tlenoterapię oraz pozycję przeciwwstrząsową

3. Zabezpieczenie odcinka szyjnego kręgosłupa kołnierzem , tlenoterapię i pozycję bezpieczną

4. Zabezpieczenie odcinka szyjnego kręgosłupa kołnierzem , tlenoterapię i pozycję z głową pod kątem 10 stopni do podłoża

6. Omdloną kobietę ciężarną ułożysz:

1. W pozycji bezpiecznej na prawym boku i podasz tlen

2. W pozycji na wznak z lekko ugiętymi nogami w kolanach

3. W pozycji czterokończynowej i podasz tlen

4. W pozycji bezpiecznej na lewym boku i podasz tlen

7. Sztucznego oddechu metodą usta - usta nie wolno prowadzić gdy:

1. Nieprzytomny jest pijany

2. Nieprzytomny wypił środki ochrony roślin

3. Nieprzytomny jest chory na cukrzycę

4. Nieprzytomny ma skaleczone usta

8. Przytomną kobietę ciężarną wyniesioną z zadymionego pomieszczenia ułożysz:

1. W pozycji siedzącej i podasz tlen

2. W pozycji bezpiecznej na lewym boku i podasz tlen

3. W pozycji bezpiecznej na prawym boku i podasz tlen

4. W pozycji na wznak z lekko ugiętymi nogami w kolanach

9. Pozycję bezpieczną stosujemy u poszkodowanego:

1. nieprzytomnego bez widocznych obrażeń po upadku z wysokości

2. przytomnego ze złamaną miednicą

3. nieprzytomnego z zachowanym oddechem i tętnem, jeśli brak przeciwwskazań

4. nieprzytomnego bez oddechu

10. Poszkodowanego rannego należy opatrywać o ile to jest możliwe w pozycji:

1. Siedzącej

2. Leżącej

3. Półsiedzącej

4. Stojącej

11. Jeśli u nieprzytomnego poszkodowanego wystąpiły problemy w oddychaniu z powodu krwawienia w jamie ustnej, to ratownik powinien:

A. Ułożyć poszkodowanego w pozycji czterokończynowej

B. Zastosować wentylację bezprzyrządową

C. Odessać zalegającą krew, udrożnić drogi oddechowe i prowadzić wentylację przyrządową

D. Zastosować tlenoterapię bierną

12. Ocenę tętna będziesz kontrolował u poszkodowanego nieprzytomnego u którego wykonujesz wentylację przyrządową:

1. co 1 min.

2. Co 5 min.

3. Co 10 min

4. Co 15 min.

13. Stosując regułę „dziewiątek” poparzenie obejmujące całą powierzchnię głowy i przednią część tułowia u osoby dorosłej obejmuje:

1. 18% powierzchni całkowitej ciała

2. 72 % powierzchni całkowitej ciała

3. 27 % powierzchni całkowitej ciała

4. 28 % powierzchni całkowitej ciała

14. Defibrylację należy zastosować:

1. w przypadku wystąpienia migotania przedsionków

2. zawsze w przypadku porażenia prądem elektrycznym

3. w przypadku urazu klatki piersiowej

4. w przypadku zatrzymania krążenia u poszkodowanego wydobytego z wody

15. Właściwe postępowanie przy otwartej ranie jamy brzusznej z wytrzewieniem narządów to:

1. odprowadzenie narządów do jamy brzusznej i obandażowanie wdrożenie procedury przeciwwstrząsowej

2. zabezpieczenie hydrożelowym, jałowym opatrunkiem wypadniętych organów i wdrożenie procedury przeciwwstrząsowej

3. ścisłe obandażowanie jamy brzusznej i wdrożenie procedury przeciwwstrząsowej

4. zabezpieczenie jałowym opatrunkiem wypadniętych organów, miejscowe zabezpieczenie folią i wdrożenie procedury przeciwwstrząsowej

16. Reanimację kobiety ciężarnej prowadzimy w ułożeniu:

1. Na lewym boku

2. Na prawym boku

3. Na plecach z uniesieniem prawego biodra

4. Na plecach ze zgiętymi nogami w kolanach

17. W przypadku omdlenia poszkodowanego, należy:

1. ułożyć w pozycji płaskiej na plecach

2. ułożyć w pozycji bezpiecznej

3. ułożyć w pozycji przeciwwstrząsowej

4. ułożyć w pozycji półsiedzącej i podać tlen

18. W przypadku gdy poszkodowany doznał w wyniku wypadku samochodowego urazu głowy (ma rozcięty łuk brwiowy) oraz złamania kości udowej i występują u niego objawy wstrząsu hipowolemicznego, zastosujesz:

1. Zabezpieczenie odcinka szyjnego kręgosłupa kołnierzem , tlenoterapię i pozycję bezpieczną

2. Zabezpieczenie odcinka szyjnego kręgosłupa kołnierzem , opatrunek na łuk brwiowy oraz unieruchomienie za pomocą szyny Kramera miejsca złamania

3. Zabezpieczenie odcinka szyjnego kręgosłupa kołnierzem, pełną stabilizację na desce ortopedycznej , tlenoterapię i chłodzenie poszkodowanego

4. Zabezpieczenie odcinka szyjnego kręgosłupa kołnierzem, pełną stabilizację na desce oraz procedurę przeciwwstrząsową

19. Prawidłowa objętość krwi krążącej u dorosłego wynosi:

1. ok. 10 ml/kg masy ciała

2. ok. 30 ml/kg masy ciała

3. ok. 500 ml/kg masy ciała

4. ok. 70 ml/kg masy ciała

20. Po przybyciu na miejsce zdarzenia zastałeś kilkunastu poszkodowanych, ich stan jest ciężki, wymagają natychmiastowej pomocy, dysponujesz sześcioma funkcjonariuszami, brak karetki pogotowia. Ogłosisz to zdarzenie jako:

1. wypadek mnogi

2. wypadek masowy

3. wypadek jednostkowy

4. katastrofę

21. Przegrzanie organizmu to:

1. hipotermia

2. normotermia

3. hipertermia

4. atermia

22. Brak lub niedobór tlenu prowadzi do:

1. wystąpienia duszności

2. niepokoju

3. bólu głowy,

4. senności,

5. zaburzeń widzenia

6. utraty przytomności, drgawek

7. spadku ciśnienia tętniczego

8. zatrzymania krążenia

9. przyspieszenia tętna

1. prawdziwe 1,3,5,7,9

2. prawdziwe 1,2,3,5,7

3. prawdziwe wszystkie

4. brak prawdziwej odpowiedzi

23. Do prowadzenia tlenoterapii biernej u przytomnego potrzebujesz:

1. rurki ustno-gardłowej, źródła tlenu (butli tlenowej z reduktorem i manometrem), maski tlenowej z przewodem

2. rurki ustno-gardłowej, źródła tlenu (butli tlenowej z reduktorem i manometrem), maski tlenowej z przewodem, worka samorozprężalnego

3. worka samorozprężalnego, respiratora i źródła tlenu

4. źródła tlenu (butli tlenowej z reduktorem i manometrem), maski tlenowej z przewodem

24. Do prowadzenia tlenoterapii czynnej potrzebujesz:

1. rurki intubacyjnej, maski tlenowej i źródła tlenu

2. rurki ustno-gardłowej, źródła tlenu (butli tlenowej z reduktorem i manometrem), maski tlenowej z przewodem, worka samorozprężalnego

3. źródła tlenu (butli tlenowej z reduktorem i manometrem), maski twarzowej, przewodu tlenowego, worka samorozprężalnego lub respiratora

4. źródła tlenu (butli tlenowej z reduktorem i manometrem), maski tlenowej z przewodem

25. Fizjologiczny czas trwania wdechu jest:

1. dłuższy od wydechu

2. taki sam jak oddech

3. krótszy od wydechu

4. dłuższy tylko u niemowląt

26. W jakiej kolejności wykonasz czynności związane z ratowaniem poszkodowanego w przypadku amputacji urazowej z krwotokiem?

1. założę opatrunek uciskowy, wdrożę procedurę przeciwwstrząsową

2. zatamuję krwotok doraźnie do czasu założenia opatrunku lub opaski uciskowej a następnie wdrożę procedurę przeciwwstrząsową

3. zatamuję krwotok doraźnie do czasu założenia opatrunku lub opaski uciskowej a następnie podam tlen

4. zawsze założę opaskę uciskową, wdrożę procedurę przeciwwstrząsową

27. Podczas zaopatrywania zranionej gałki ocznej należy opatrunek założyć na:

1. tylko zranioną gałkę oczną

2. zawsze obydwie gałki oczne,

3. tylko zdrową gałkę oczną

4. na zranioną gałkę oczna nie zakłada się opatrunku

28. W przypadku podejrzenia lub stwierdzenia oparzenia dróg oddechowych należy zastosować:

1. kontrolę funkcji życiowych (ABC)

2. ewakuację poszkodowanego w bezpieczne miejsce

3. tlenoterapię

4. pilne powiadomienie lekarza

5. procedurę przeciwwstrząsową

1. tylko 4

2. tylko 2,4

3. wszystkie prawidłowe

4. w pierwszej kolejności 5

29. Jeżeli powierzchnie oparzenia jest większa niż 10% należy zastosować:

1. obfite spłukanie bieżącą wodą przez 15-30minut miejsca oparzenia a następnie założenie suchego jałowego opatrunku lub opatrunku hydrożelowego

2. obfite spłukanie bieżącą wodą miejsca oparzenia przez 1-2minuty a następnie założenie suchego jałowego opatrunku lub opatrunku hydrożelowego

3. obfite spłukanie bieżącą wodą przez 15-30minut miejsca oparzenia a następnie założenie suchego jałowego opatrunku lub opatrunku hydrożelowego i wdrożenie procedury przeciwwstrząsowej

4. obfite spłukanie bieżącą wodą miejsca oparzenia przez 1-2minuty a następnie założenie suchego jałowego opatrunku lub opatrunku hydrożelowego i wdrożenie procedury przeciwwstrząsowej

30. Dekontaminację należy rozważyć w sytuacji:

1. wydobycia poszkodowanego z wody morskiej

2. oparzenia słonecznego

3. oparzenia chemicznego

4. wystąpienia wstrząsu

31. Porażenie prądem niskiego napięcia to:

1. Porażenie prądem o napięciu do 2000 Volt

2. Porażenie prądem o napięciu do 2300 Volt

3. Porażenie prądem o napięciu do 1000 Volt

4. Porażenie prądem o napięciu do 5000 Volt

32. U osób nieprzytomnych, które nie mają zachowanego oddechu często dochodzi do przedostania się treści pokarmowej z żołądka do płuc. Rękoczyn zabezpieczający poszkodowanego w trakcie wentylacji przed powstawaniem tego zjawiska to:

1. Rękoczyn Pota

2. Rękoczyn Sellica

3. Rękoczyn Esmarcha

4. Rękoczyn Heimlicha

33. Kołnierz ortopedyczny zanieczyszczony krwią poszkodowanego z potwierdzoną żółtaczką typu B należy:

1. poddać dezynfekcji

2. umyć ciepłą woda z mydłem

3. wyrzucić do pojemnika na odpady medyczne

4. przekazać służbom medycznym

34. Kołnierz ortopedyczny zanieczyszczony krwią poszkodowanego należy:

1. poddać dezynfekcji

2. umyć ciepłą woda z mydłem

3. wyrzucić do pojemnika na odpady medyczne

4. przekazać służbom medycznym

35. Wyposażenie torby R1 która nie jest używana do działań ratowniczych należy:

1. poddać dezynfekcji minimum co 1 miesiąc

2. przeglądać co 3 miesiące

3. poddać dezynfekcji co 7 dni

4. przeglądać co 7 dni

36. Pierwsza czynność jaką wykonasz u poszkodowanego z urazem miednicy to:

1. wydobycie z uszkodzonego pojazdu

2. unieruchomienie za pomocą chust trójkątnych

3. kontrola ABC

4. postępowanie przeciwwstrząsowe

37. Jeśli u poszkodowanego stwierdzisz objawy hipoglikemii, podasz mu:

1. sól fizjologiczną

2. tlenek

3. bardzo mocno osłodzony napój

4. nic nie będziesz mu podawać, bo może to spowodować wymioty

38. Stan obniżenia poziomu cukru u chorego na cukrzycę to:

1. hiperglikemia

2. hipoksja

3. hipoglikemia

4. hiperkapnia

39. Prawidłowa częstość tętna u osoby dorosłej to:

1. 40-60 / min.

2. 60-100 / min.

3. 100-120 / min.

4. < 120 / min..

40. Prawidłowa częstość oddechu u osoby dorosłej na minutę to:

1. 8

2. 12-16

3. 20

4. 25

41. Prawidłowa częstość tętna u niemowlęcia ( do pierwszego roku życia ) na minutę:

1. <100

2. 100-120

3. 120-160

4. >160

42. Prawidłowa częstość oddechu u niemowlęcia na minutę to :

1. 30-40

2. 15-20

3. 10-15

4. 8-10

43. Nieodwracalne zmiany w korze mózgowej powstają po :

1. Ok. 2 min.

2. Ok. 4 min.

3. Ok. 8 min.

4. natychmiast

od chwili zatrzymania krążenia w zwykłych warunkach

44. Pewnym wczesnym kryterium śmierci klinicznej jest:

1. Brak tętna na tętnicach dużych

2. Szerokie nie reagujące na światło źrenice

3. Bladość lub sinica powłok

4. Drgawki

45. NZK u noworodka rozpoznasz, gdy:

1. Czynność serca < 120 / min.

2. Czynność serca jest poniżej 90 / min

3. Czynność serca > 200 / min

4. Czynność serca jest niemiarowa.

46. Śmierć biologiczna to:

1. Ustanie funkcji tylko mózgu

2. Ustanie pracy tylko serca

3. Ustanie tylko czynności oddechowej

4. Ustanie nieodwracalne wszelkich funkcji życiowych organizmu.

47. Śmierć kliniczna to:

1. Ok. 4 minutowy okres od chwili NZK do powstania nieodwracalnych zmian w mózgu

2. Ustanie wszelkich funkcji życiowych organizmu w sposób nieodwracalny

3. Synonim NZK

4. Długotrwała głęboka śpiączka mózgowa z zachowanym krążeniem i oddechem.

48. Śmierć kliniczna to zjawisko dynamiczne, które: ( wskaż zdanie nieprawdziwe )

1. Wydłuża się w czasie u osób zatrutych lekami nasennymi lub alkoholem

2. Jest czasowo dłuższe u noworodków ( dzieci < 1 miesiąca życia )

3. Skraca się wybitnie u osób w stanie hipotermii

4. Trwa ok. 4 min. w zwykłych warunkach.

49. Człowiek zreanimowany to osoba , której w wyniku zastosowanych zabiegów ratowniczych przywrócono

1. Krążenie

2. Krążenie lub oddech

3. Krążenie i oddech

4. Świadomość

50. Osoba zresuscytowana to taka, której w wyniku zastosowanych zabiegów ratowniczych przywrócono:

1. Czynność serca, oddech i świadomość

2. Czynność serca i/lub oddech, a nie przywrócono świadomości

3. Czynność serca i świadomość, a nie przywrócono oddechu

4. Czynność oddechową i świadomość, a nie przywrócono krążenia

51. Czynności resuscytacyjne należy podjąć z wyjątkiem

1. Osób utopionych, gdy jesteśmy pewni, że minęło więcej niż 4 min. Od chwili NZK

2. osób, które w wyniku wypadku doznały ciężkiego otwartego urazu głowy z rozkawałkowaniem mózgu

3. noworodka, gdy minęło więcej niż 4 min. od NZK

4. osób w stanie śmierci klinicznej

52. Ułożenie na plecach wykonujemy :

1. Zawsze wykonujemy ułożenie na plecach poszkodowanego

2. Dopiero po stwierdzeniu braku oddychania u osoby nieprzytomnej

3. Przed wykluczeniem urazu głowy i kręgosłupa

4. Ponieważ w takiej pozycji dochodzi do samoistnego odblokowania górnych dróg oddechowych

53. Udrożnienie dróg oddechowych to: ( zakreśl odpowiedź fałszywą)

1. Rękoczyn Esmarcha

2. Założenie rurki Guedela

3. Wykonujemy w przed sprawdzeniem świadomości

4. Odessanie zalegającej treści

54. Sprawdzenie czy poszkodowany oddycha polega na:

1. wysłuchaniu ruchu wdychanego i/lub wydychanego powietrza

2. wyczuciu na dłoni lub policzku własnym ruchu powietrza wydychanego

3. zaobserwowaniu ruchów oddechowych klatki piersiowej u poszkodowanego

4. obserwacji przez 10 sekund czy nieprzytomny oddycha

Wskaż zdania prawdziwe:

1. 1,4

2. 2,3

3. 3,4

4. wszystkie prawdziwe

55. Najczęstszą bezpośrednią przyczyną śmierci poszkodowanych w wypadkach komunikacyjnych jest:

1. Ciężki uraz mózgowo-czaszkowy

2. Wstrząs krwotoczny-masywna utrata krwi

3. Uraz kręgosłupa szyjnego z przerwaniem ciągłości rdzenia

4. Niedrożność górnych dróg oddechowych

56. Tętno w celu rozpoznania wstrząsu badamy na:

1. Tylko na tętnicach udowych

2. Zawsze na tętnicach szyjnych

3. Tętnicach obwodowych np. tętnicy promieniowej i tętnicach głównych

4. Przykładając ucho do klatki piersiowej

57. Punkt przyłożenia dłoni/ palców ratownika w pośrednim masażu serca to: ( zakreśl prawidłowe)

1. Górna połowa mostka u dzieci, bo mięsień sercowy jest u nich położony wyżej niż u dorosłych

2. Środkowa część mostka we wszystkich przedziałach wiekowych

3. 1 cm poniżej linii sutków u niemowląt do 1 roku życia

4. Cały mostek, bo jest najlepsza skuteczność masażu pośredniego ( największy obszar ucisku)

58. Zewnętrzny masaż serca prowadzimy ( wskaż zdania prawdziwe ):

1. W ułożeniu poszkodowanego na wznak na twardym podłożu

2. Można prowadzić zewnętrzny masaż serca u poszkodowanego w pozycji siedzącej, ale musi on pod plecami mieć twarde podparcie

3. Tak, aby miejsce przylegania dłoni na mostku było jak najmniejsze

4. Dwoma palcami u dzieci do 1 r. życia

1. 1,2,3

2. 2,3,4

3. 1,3,4

4. 1,2,4

59. Stosunek uciśnięć mostka do wdechu w jednym cyklu podczas prowadzenia resuscytacji przez jednego ratownika u dorosłych wynosi:

1. 1:5

2. 30:2

3. 2:30

4. 2:15

60. Stosunek wdechu do uciśnięć mostka w jednym cyklu podczas prowadzenia resuscytacji przez dwóch ratowników u dorosłych wynosi:

1. 2:30

2. 30:2

3. 1:15

4. 2:15

61. Stosunek wdechu do uciśnięć mostka w jednym cyklu 1:5 podczas resuscytacji prowadzonej przez jednego ratownika stosujemy:

1. U dorosłych i dzieci

2. U dorosłych i dzieci powyżej 3 roku życia

3. U dorosłych i dzieci powyżej 1 roku życia

4. U niemowląt

62. Stosunek wdechu do uciśnięć mostka w jednym cyklu 1:5 podczas resuscytacji prowadzonej przez dwóch ratowników stosujemy u:

1. Wszystkich poszkodowanych

2. Tylko u dorosłych

3. Tylko u niemowląt

4. Tylko u dzieci powyżej 3 roku życia

63. Kontrolę skuteczności resuscytacji niezależnie od liczby ratowników wykonuje się:

1. Po pierwszej minucie od rozpoczęcia RKO, a następnie co 5 minut

2. Po każdej minucie zabiegów RKO

3. Co pięć minut od rozpoczęcia RKO

4. W zależności od stanu poszkodowanego

64. Resuscytację ratownik/ratownicy muszą prowadzić do czasu: ( wskaż zdania prawdziwe)

1. Przyjazdu karetki pogotowia z wykwalifikowaną pomocą i sprzętem

2. Przez 60 minut

3. Przejęcia reanimacji przez zespół karetki pogotowia

4. Do czasu powrotu krążenia i wydolnego oddechu u poszkodowanego

1. 1

2. 1,4

3. 2,4

4. 3,4

65. Skuteczność prowadzenia czynności resuscytacyjnych objawia się : ( wskaż zdania prawdziwe)

1. Zaróżowieniem skóry

2. Zwężeniem źrenic

3. Przywróceniem czynności serca i/lub oddechu

1. 1,2

2. tylko 3

3. wszystkie

4. żadna

66. Rękoczyn Heimlicha to:

1. Nacięcie błony pierścienno-tarczowej celem udrożnienia dróg oddechowych u poszkodowanego z zadławieniem

2. Ucisk na chrząstkę pierścieniowatą, aby zapobiec przedostaniu się kwaśnej treści żołądkowej do płuc w czasie resuscytacji

3. Zabieg mający na celu usunięcie ciała obcego z dróg oddechowych (np. z krtani lub tchawicy) u poszkodowanego przytomnego

4. Przepchnięcie ciała obcego głębiej do jednego z oskrzeli silnym wdmuchnięciem powietrza poszkodowanemu, aby choć jedno płuco można było wentylować

67. Wskaż zdanie nieprawdziwe o rękoczynie Heimlicha:

1. Punkt przyłożenia dłoni ( ucisku) znajduje się w połowie odległości między pępkiem a wyrostkiem mieczykowatym mostka u osoby dorosłej

2. Punkt przyłożenia dłoni ( ucisku) znajduje się w środkowej części mostka u osoby otyłej lub u ciężarnej

3. Wykonuje się tak długo, aż przybędzie lekarz

4. Wykonujemy rękoczyn Heimlicha tylko u osób przytomnych

68. Zabieg Heimlicha u osoby nieprzytomnej wykonujemy:

1. W pozycji pionowej poszkodowanego

2. W pozycji siedzącej poszkodowanego

3. nie wykonujemy rękoczynu Heimlicha u osoby nieprzytomnej

4. w pozycji bocznej ustalonej

69. Zabieg usunięcia ciała obcego, które zatkało drogi oddechowe u niemowlęcia polega na wykonaniu:

1. 5 uderzeń dłonią w plecy dziecka i 5 uciśnięć na mostek dziecka naprzemiennie w pozycji z obniżoną klatką piersiową i głową w stosunku do brzucha niemowlęcia

2. 5 uderzeń dłonią w plecy dziecka i 5 uciśnięć na brzuch dziecka naprzemiennie niezależnie od pozycji niemowlęcia

3. 5 uciśnięć na mostek dziecka w ułożeniu na wznak

4. 5 uderzeń dłonią w plecy dziecka i 5 uciśnięć na mostek dziecka naprzemiennie w pozycji siedzącej

70. Potrójny rękoczyn Esmarcha wykonasz u wszystkich z wyjątkiem:

1. Dziecka powyżej 1 roku życia

2. Osoby dorosłej powyżej 75 roku życia, bo ma zmiany zwyrodnieniowe w kręgosłupie szyjnym

3. Poszkodowanego, podejrzanego o uraz kręgosłupa szyjnego

4. Osoby podejrzanej o zawał mięśnia sercowego

71. Czas wdechu przy sztucznym oddychaniu powinien trwać około:

1. 1 sekundy.

2. 2:3 sekundy

3. 4:5 sekund

4. poniżej 1 sekundy

72. Czynność serca u niemowlęcia sprawdzamy poniżej wymienionymi sposobami z wyjątkiem:

1. Badając tętno na tętnicy ramieniowej

2. Przykładając dłoń w okolicę serca na klatce piersiowej

3. Badając tętno na tętnicy udowej

4. Badając tętno na tętnicy szyjnej

73. Zalecana głębokość uciśnięcia mostka u niemowlęcia to:

1. 6,5-8 cm

2. 4,5-5,5 cm

3. 2,5-4 cm

4. 1,5-2 cm tj. 1/3 wysokości klatki piersiowej

74. Zalecana głębokość uciśnięć mostka u dziecka to:

1. 6,5-8 cm

2. 4,5-6,5 cm

3. 2,5-4 cm

4. 1,5-2 cm

75. Zalecana głębokość uciśnięć mostka u osoby dorosłej to:

1. 6,5-8 cm

2. 1/3 wysokości klatki piersiowej

3. 2,5 - 4 cm

4. 1,5-2 cm

76. Reanimację dzieci rozpoczynamy od:

1. Ucisku klatki piersiowej

2. Uderzenia w klatkę piersiową

3. Rękoczynu Sellica

4. wykonania 5 wdechów

77. Wskaż zdanie prawdziwe:

1. Niewielkie odgięcie głowy niemowlęcia ku tyłowi z uniesieniem żuchwy unosi język i nagłośnię, co powoduje niedrożność dróg oddechowych u dziecka

2. U dziecka usuwanie na ślepo palcem niewidocznego ciała z jamy ustnej lub gardła jest zabronione

3. Niemowlę bezprzyrządowo wentyluje się podobnie jak dorosłego, metodą usta-usta

4. Masaż serca u niemowlęcia prowadzi się w dolnej połowie mostka całą dłonią

78. Masaż serca u dzieci wykonujemy:

1. Dwoma rękami

2. Dwoma palcami jednej ręki

3. Dwoma kciukami

4. Jedną ręką

79. Masaż serca u dzieci wykonujemy z częstością:

1. poniżej 100 uciśnięć na minutę

2. powyżej 120 uciśnięć na minutę

3. 100-120 uciśnięć na minutę

4. 80 uciśnięć na minutę

80. Sztuczny oddech w przypadku NZK u dzieci prowadzimy z częstością:

1. 8-12 oddechów na minutę

2. 2 oddechów na minutę

3. 30 oddechów na minutę

4. 40 oddechów na minutę

81. Masaż zewnętrzny serca u niemowląt wykonujemy z częstością:

1. 80-100/min.

2. 100-120/min

3. 160-180/min.

4. 80/min

82. Masaż zewnętrzny serca u niemowląt wykonujemy:

1. Dwoma rękami

2. Dwoma palcami jednej ręki lub dwoma kciukami

3. Jedną ręką

4. Jedną ręką zwiniętą w pięść

83. Masaż serca u poszkodowanych dorosłych wykonujemy:

1. Dwoma rękami

2. Dwoma palcami jednej ręki

3. Jedną ręką

4. Dwoma kciukami

84. Masaż zewnętrzny serca u poszkodowanych dorosłych wykonujemy z częstością

1. Poniżej 60/min

2. Od 80 do 100/min

3. Powyżej 140/min

4. Powyżej 100/min

85. Sztuczny oddech w przypadku NZK u osób dorosłych prowadzimy z częstością

1. 8-12 oddechów /min

2. 20 oddechów/min

3. 20-30 oddechów / min.

4. 40 oddechów / min.

86. Miejsce wykonywania ucisku w czasie zewnętrznego masażu serca u dorosłych to:

1. Środek dolnej połowy mostka

2. Środek mostka

3. Górna połowa mostka

4. Środek górnej połowy mostka

87. Najważniejszym lekiem w postępowaniu reanimacyjnym stosowanym przez strażaka jest:

1. Noradrenalina

2. Adrenalina

3. Atropina

4. Tlen

88. Miejsce wykonywania uciśnięć w czasie zewnętrznego masażu serca u dzieci powyżej 1 roku życia to:

1. Środek dolnej połowy mostka

2. Środek mostka

3. Górna połowa mostka

4. Środek górnej połowy mostka

89. Miejsce wykonywania ucisku w czasie zewnętrznego masażu serca u niemowląt to :

1. Górna połowa mostka

2. Środek mostka

3. Dolna połowa mostka ( 1cm poniżej linii łączącej sutki )

4. Środek górnej połowy mostka

90. Wyciągając tonącego po skoku do wody pierwszą czynnością ratownika udzielającego pomocy powinno być:

1. Stabilizacja kręgosłupa szyjnego

2. Wylanie wody z płuc

3. Zdjęcie mokrej odzieży z poszkodowanego

4. Zabezpieczenie przed utratą ciepła

91. Stabilizacja bezprzyrządowa kręgosłupa szyjnego polega na:

1. Ratownik jest za głową poszkodowanego, stabilizuje ją chwytając oburącz za skronie i „pociąga” w osi długiej ciała poszkodowanego ( w kierunku do ratownika )

2. Ratownik jest za głową poszkodowanego, stabilizuje ją chwytem oburącz za skronie i odciąga głowę poszkodowanego do tyłu

3. Ratownik jest za głową poszkodowanego, stabilizuje ją chwytem oburącz za skronie i odciąga głowę poszkodowanego do przodu

4. Ratownik jest za głową poszkodowanego, stabilizuje ją chwytem oburącz za skronie i delikatnie skręca głowę poszkodowanego w prawą lub lewą stronę

92. Zakreśl zdanie fałszywe w przypadku podejrzenia urazu kręgosłupa u osoby nieprzytomnej

1. odzyskanie przytomności przez poszkodowanego zwalnia z obowiązku stabilizacji kręgosłupa

2. ręczna stabilizacja kręgosłupa szyjnego obowiązuje aż do momentu wykluczenia urazu

3. udrażniając drogi oddechowe nie odgina się głowy poszkodowanego do tyłu

4. zastosowanie kołnierza usztywniającego i deski ortopedycznej to minimalny standard stabilizacji kręgosłupa w trakcie transportu poszkodowanego w karetce.

93. Wskaż zdanie prawdziwe dotyczące hipotermii:

1).obniżenie ciepłoty ciała wydłuża okres śmierci klinicznej

2).nigdy nie wolno odstępować od ratowania poszkodowanego w stanie hipotermii

3).ratując topielca należy zawsze pamiętać , że powodzenie akcji reanimacyjnej wymaga równoczesnego ogrzania poszkodowanego

1. prawdziwe 1 i 2

2. prawdziwe 2 i 3

3. prawdziwe 1 i 3

4. wszystkie prawdziwe

94. Udzielając pomocy porażonemu prądem elektrycznym, pierwszą czynnością powinno być:

1. w pierwszej kolejności kontrola ABC

2. uderzenie w klatkę piersiową ( okolicę przedsercową ), bo w porażeniu prądem dochodzi do zatrzymania krążenia w mechanizmie migotania komór

3. stabilizacja kręgosłupa szyjnego i głowy.

4. wyłączenie źródła prądu lub odsunięcie porażonego od źródła prądu przy pomocy materiału nie przewodzącego

95. Skutkiem porażenia prądem elektrycznym może być: ( wskaż właściwe powikłania )

1). Zatrzymanie krążenia

2). Zatrzymanie oddechu

3). Utrata przytomności

4). Złamania i zwichnięcia

5). Oparzenia

6). Urazy głowy i kręgosłupa

1. tylko parzyste

2. tylko nieparzyste

3. 1,2,3,4,5.

4. Wszystkie właściwe.

96. Pozycja boczna ustalona ( tzw. bezpieczna ) - zakreśl prawdziwą odpowiedź:

1. stosujemy ją u każdego nieprzytomnego

2. stosujemy ją u nieprzytomnych w czasie transportu

3. stosujemy ją u nieprzytomnych, którzy mają zachowany oddech i krążenie oraz wykluczamy uraz głowy i kręgosłupa

4. stosujemy ją tylko u poszkodowanych po zresuscytowaniu

97. Stwierdzając uraz głowy u poszkodowanego należy:

1. zaopatrzyć ranę i postępować jak przy urazie kręgosłupa

2. zaopatrzyć ranę i ułożyć w pozycji bezpiecznej, jeżeli pacjent jest nieprzytomny

3. zaopatrzyć ranę i nie ruszać poszkodowanego do czasu przyjazdu lekarz

4. zaopatrzyć ranę i ułożyć na wznak z głową odgiętą do tyłu

98. W przypadku podejrzenia u poszkodowanego urazu kręgosłupa należy:

1. ułożyć w pozycji siedzącej

2. ułożyć w pozycji bezpiecznej

3. ułożyć w pozycji na wznak z lekko zgiętymi w kolanach kończynami dolnymi

4. ułożyć w pozycji czterokończynowej

99. W przypadku złamań kości unieruchomisz szyną Kramera:

1. miejsce złamania wraz z dwoma sąsiadującymi stawami

2. miejsce złamania z jednym, bliższym złamaniu stawem

3. miejsce złamania z jednym stawem, bardziej oddalonym od złamania

4. wystarczy ustabilizować tylko miejsce złamania

100. W przypadku omdlenia poszkodowanego, poza zapewnieniem mu dostępu świeżego powietrza należy:

1. ułożyć w pozycji wstrząsowej

2. ułożyć w pozycji bezpiecznej

3. ułożyć w pozycji przeciwwstrząsowej

4. ułożyć w pozycji półsiedzącej

101. O omdleniu poszkodowanego świadczy:

1). Krótkotrwała utrata świadomości

2). Obecność oddechu i tętna

3). Brak oddechu i tętna

4). Długi czas powrotu świadomości

1. 1,2

2. 2,3,4

3. 1,3

4. 2,4

102. Silny ból w klatce piersiowej, promieniowanie bólu do szyi i barku, skóra blada, pokryta zimnym potem, oddech przyspieszony, tętno szybkie lub silnie zwolnione

Objawy te wskazują na:

1. odmę opłucną

2. napad astmy oskrzelowej

3. zawał mięśnia sercowego

4. ciężkie zapalenie płuc

103. Chorego z podejrzeniem o zawał serca należy ( wskaż prawdziwe ):

1. Posadzić

2. Podać tlen do oddychania

3. Zakazać zbędnych ruchów

4. Położyć chorego i zabronić jakichkolwiek ruchów

1. 1,2

2. 2,3,4

3. 1,2,3

4. 2,4

104. Poszkodowanego ewakuowanego z zadymionego pomieszczenia, który skarży się na trudności w oddychaniu ( zgłasza duszność ) należy:

1. położyć na wznak i podać tlen

2. ułożyć w pozycji bezpiecznej i podać tlen

3. ułożyć w pozycji wstrząsowej i podąć tlen

4. posadzić i podać tlen

105. Objawem odmy opłucnej jest:

1. nagły ból mostka, często związany z wysiłkiem

2. nagła duszność

3. omdlenie z krótkotrwałą utratą przytomności

4. kłujący ból często wyraźnie z jednej strony klatki piersiowej, z pogłębiającą się dusznością

106. Ostrym następstwem urazu klatki piersiowej może być:

1. zawał serca

2. napad astmy oskrzelowej

3. szybko rozwijające się zapalenie płuc

4. odma opłucna

107. Napad astmy oskrzelowej objawia się:

1. nagłym bólem w klatce piersiowej, często związany z wysiłkiem

2. nagłym wystąpieniem duszności, z trudnościami w oddychaniu

3. omdleniem z krótkotrwałą utratą przytomności

4. kłującym bólem, często wyraźnie z jednej strony klatki piersiowej

108. Zaopatrzenie jednostronnej odmy płucnej pourazowej, z widoczną raną klatki piersiowej u przytomnego polega na :

1. założeniu jałowego, szczelnego opatrunku i ułożenie rannego na zdrowym boku

2. założeniu jałowego, szczelnego opatrunku i ułożenie chorego na rannym boku

3. założeniu jałowego szczelnego opatrunku i ułożeniu rannego w pozycji siedzącej

4. założeniu jałowego, nieszczelnego opatrunku i ułożeniu w pozycji wstrząsowej

109. W przypadku widocznego ciała obcego wbitego w klatkę piersiową należy:

1. bezwzględnie usunąć ciało obce i założyć szczelny opatrunek

2. starać się usunąć ciało obce , a jeżeli to możliwe założyć opatrunek

3. nigdy nie wolno usuwać tkwiących w klatce piersiowej ciał obcych, tylko należy założyć szczelny, jałowy opatrunek

4. szybko przetransportować poszkodowanego do szpitala bez ingerencji w miejscu rany

110. Przyczyną wstrząsu hipowolemicznego jest:

1. zaburzenie czynności serca w zawale

2. zmniejszona ilość krwi krążącej w naczyniach wskutek krwotoków

3. uszkodzenie ścian naczyń krwionośnych przez toksyny

4. uszkodzenie tkanki płucnej z następową odmą opłucnową

111. Wskaż objawy wstrząsu hipowolemicznego:

1. Szybkie słabo wyczuwalne tętno

2. Wolne dobrze wyczuwalne tętno

3. Blada zimna skóra, zroszona potem

4. Skóra zaczerwieniona, sucha, o wzmożonej ciepłocie

5. Pacjent niespokojny

6. Pacjent spokojny

1. 1,3,5

2. 2,4,6

3. 2,3,6

4. 1,4,5

112. Poszkodowanego ułożysz w pozycji przeciwwstrząsowej , gdy:

1. jest nieprzytomny i z urazem mózgowo-czaszkowym

2. ma silną duszność

3. skarży się na ból za mostkiem

4. jest blady, zroszony zimnym potem i ma słabo wyczuwalne tętno.

113. Ułożenie przeciwwstrząsowe to:

1. ułożenie poszkodowanego poziomo na wznak

2. ułożenie poszkodowanego poziomo na wznak z uniesionymi pod kątem 30 stopni nogami

3. ułożenie płaskie na wznak ze zgiętymi w stawach kolanowych i biodrowych nogami

4. żadne z wyżej wymienionych ułożeń

114. W postępowaniu przeciwwstrząsowym zastosujesz:

1. ułożenie boczne ustalone i zapobieganie utracie ciepła

2. ułożenie bezpieczne i ochładzanie

3. ułożenie płaskie z uniesionymi o 30 stopni nogami i ochładzanie poszkodowanego

4. ułożenie płaskie z uniesionymi o 30 stopni nogami i zapobieganie utracie ciepła

115. Najważniejsze w postępowaniu ratowniczym na poziomie przedlekarskim w napadzie drgawek jest:

1. włożyć między zęby miękki przedmiot np. bandaż, aby uniemożliwić przygryzienie języka

2. udrożnić drogi oddechowe z równoczesnym zabezpieczeniem głowy poszkodowanego przed urazami

3. mocno przytrzymać części ciała ulegające skurczom, aby zabezpieczyć je przed urazami

4. ułożyć poszkodowanego w pozycji półsiedzącej

116. Prowokowanie wymiotów u osób podejrzanych o zatrucie drogą pokarmową przeciwwskazane jest u ( wskaż odpowiedzi prawdziwe )

1. Nieprzytomnych

2. Zatrutych substancjami żrącymi

3. Zatrutych benzyną, nafta

4. Zatrutych lekami

1. 1,2,3

2. 2,3,4

3. 1.3.4

4. wszystkie

117. W przypadku ekspozycji środków toksycznych na skórę należy:

1. Zdjąć skażoną odzież

2. Użyć środki zobojętniające do neutralizacji toksyn

3. Użyć letniej wody do spłukania toksyn ze skóry

4. Zabezpieczyć skórę jałowym opatrunkiem

1. 1,2,3,4

2. 1,2,4

3. 1,3,4

4. wszystkie

118. Toksyczne objawy zatrucia gazami mogą wystąpić po okresie utajenia. Powyższe zdanie dotyczy wszystkich wymienionych gazów z wyjątkiem:

1. chlor i amoniak

2. dwutlenek węgla i tlenek węgla

3. dwutlenek siarki i tlenek azotu

4. fosgen i aldehyd mrówkowy

119. Pierwszym najwłaściwszym punktem postępowania ratownika w przypadku zatrucia drogą wziewną jest:

1. ułożenie chorego w pozycji bezpiecznej

2. jak najszybsze wyniesienie poszkodowanego z zanieczyszczonego gazem pomieszczenia i podanie tlenu

3. wdrożenie postępowania ABC na miejscu zdarzenia

4. wezwanie pogotowia ratunkowego

120. Tlen jest swoistą odtrutką w zatruciu:

1. tlenkiem węgla lub dwutlenkiem węgla

2. chlorem lub amoniakiem

3. dwutlenkiem siarki

4. fosgenem lub aldehydem mrówkowym

121. Właściwe postępowanie przy otwartej ranie jamy brzusznej z wytrzewieniem narządów to:

1. odprowadzenie narządów do jamy brzusznej i obandażowanie

2. tylko ścisłe obandażowanie jamy brzusznej

3. zabezpieczenie suchym jałowym opatrunkiem wypadniętych organów

4. zabezpieczenie jałowym opatrunkiem wypadniętych organów i miejscowe zabezpieczenie folią

122. Krwotok z tętnicy cechuje:

1. wypływająca pod ciśnieniem tętniąca jasnoczerwona krew

2. wypływająca nietętniąca ciemnoczerwona krew

3. sącząca się cały czas krew

4. wypływająca wolno, nietętniąca jasnoczerwona krew

123. U osoby dorosłej nagła utrata wskutek urazu krwi pełnej w pewnej objętości, powoduje rozwinięcie wstrząsu hipowolemicznego, jaka to objętość?

1. powyżej10%

2. 2,5%

3. 5%

4. 95%

124. Prawidłowa objętość krwi krążącej u dorosłego o średniej budowie ciała wynosi około:

1. 1-2 l.

2. 3-4 l.

3. 5-6 l.

4. 7-8l.

125. Opaskę uciskową stosujemy :

1. zawsze przy każdym krwawieniu

2. zawsze przy krwawieniu żylnym

3. zawsze przy krwawieniu tętniczym

4. tylko w ostateczności, gdy nie udaje się zatamować krwotoku w inny sposób

126. Opaski uciskowej nie wolno stosować na:

1. kończynach powyżej kolan

2. kończynach powyżej łokci

3. poniżej kolana lub łokci

4. wolno stosować na pojedynczych kościach długich

127. Złamanie otwarte wymaga zaopatrzenia:

1. tylko opatrunkiem jałowym

2. tylko poprzez unieruchomienie szyną

3. opatrunkiem jałowym i unieruchomienie na szynie Kramera

4. opaską uciskową

128. Krwiak okularowy jest charakterystyczny dla:

1. urazu klatki piersiowej

2. urazu głowy

3. urazu jamy brzusznej

4. urazu obręczy miednicy

129. Typowe ułożenie chorego z urazem brzucha to:

1. pozycja boczna ustalona

2. pozycja neutralna

3. pozycja na wznak z uniesionymi pod katem 30 stopni kończynami dolnymi

4. pozycja na wznak ze zgiętymi nogami w stawach kolanowych i biodrowych i lekko uniesioną głową

130. Minimalna odległość dla strefy niebezpiecznej wokół uszkodzonego pojazdu wynosi:

1. 1-2 m

2. 3-4 m

3. 5-6 m

4. 7-8 m

131. Ból, rumień i obrzęk skóry jest charakterystyczny dla oparzenia:

1. I stopnia

2. II stopnia

3. III stopnia

4. Nie dotyczy oparzeń termicznych

132. Ból , zaczerwienienie i pęcherze surowicze na skórze są charakterystyczne dla oparzenia:

1. I stopnia

2. II stopnia

3. III stopnia

4. Nie dotyczy oparzeń termicznych

133. Brak czucia bólu, skóra blada to cechy charakterystyczne dla oparzenia:

1. I stopnia

2. II stopnia

3. III stopnia

4. Dotyczy tylko oparzeń chemicznych

134. Stosując regułę „dziewiątek” poparzenie obejmujące całe obydwie kończyny dolne u osoby dorosłej obejmuje:

1. 9% powierzchni całkowitej ciała

2. 18 % powierzchni całkowitej ciała

3. 36 % powierzchni całkowitej ciała

4. 72 % powierzchni całkowitej ciała

135. W oparzeniach termicznych powierzchni ciała nigdy nie zastosujesz:

1. opatrunku hydrożelowego

2. opatrunku jałowego, suchego

3. wilgotnych chust przy rozległych oparzeniach

4. maści, kremów lub innych okładów np. masło, kwaśne mleko

136. Właściwym postępowaniem w odmrożeniach jest ( wskaż tylko prawdziwe ):

1. Zdjęcie mokrej odzieży z poszkodowanego

2. Szybkie ocieplenie narażonych części ciała

3. Rozcieranie okolic odmrożonych

4. Okrycie poszkodowanego i podanie ciepłych płynów

1. 1,2

2. 1,3,4

3. 2,4

4. 1,4

137. W ramach ratownictwa medycznego strażacy mają prawo do czynności z wyjątkiem:

1. unieruchamiania złamania kości długich

2. stwierdzenia zgonu poszkodowanego

3. ewakuacji poszkodowanych ze strefy zagrożenia

4. wykonania zewnętrznego masażu serca

138. Sytuacje, w których uprawnieni strażacy udzielają pomocy przedlekarskiej:

• Brak innej fachowej pomocy medycznej

• Siły pogotowia ratunkowego są za małe

• Zamiast pogotowia ratunkowego

• Poszkodowany znajduje się w strefie zagrożenia

1. 1,2

2. 2,3

3. 1,2,4

4. 1,2,3,4

139. W jakiej kolejności badamy podstawowe czynności życiowe:

1. tętno, oddech, czucie bólu

2. przytomność, oddech, tętno

3. oddech, przytomność, tętno

4. czucie bólu, oddech, tętno

140. Strażakowi wolno przenosić ciężko poszkodowanego, gdy:

1. chce go transportować

2. chce wygodniej udzielić mu pomocy

3. istnieje bezpośrednie zagrożenie dla życia poszkodowanego

4. nie chce zostawić go samego

141. Podstawową zasadą uniknięcia zakażenia od poszkodowanego jest:

1. Nie dotykanie poszkodowanego

2. Unikanie bezpośredniego kontaktu z jego krwią i innymi płynami ustrojowymi

3. Tylko założenie rękawiczek chirurgicznych

4. Przetarcie rąk płynem dezynfekującym

142. Wskaż prawidłową kolejność etapów łańcucha przeżycia:

1. Alarmowanie, transport, pomoc przedszpitalna

2. Pogotowie ratunkowe, strażak, szpital

3. Strażak, pogotowie ratunkowe, szpital

4. Alarmowanie, pomoc przedszpitalna , transport, szpital

143. „Złota godzina”:

1. trwa zawsze godzinę

2. to czas, w którym strażak uratuje poszkodowanego

3. to czas dojazdu pogotowia ratunkowego

4. to czas od chwili wypadku do udzielenia pomocy w szpitalu

144. Nagłe zatrzymanie krążenia oznacza:

1. śmierć serca

2. krwotok wewnętrzny

3. zatrzymanie oddychania

4. nieefektywną pracę serca ( brak wyrzutu krwi z serca)

145. W podejrzeniu nagłego zatrzymania krążenia tętna szukamy na:

1. tętnicy promieniowej

2. tętnicy szyjnej u dorosłego

3. tętnicy ramieniowej u dorosłego

4. tętnicy szyjnej u niemowlęcia

146. Ocena przytomności poszkodowanego opiera się na:

1. potrząsaniu poszkodowanym

2. sprawdzeniu tętna

3. pytaniach i zadziałaniu bodźca bólowego ( dotykowego)

4. testach inteligencji

147. Ruchy klatki piersiowej świadczą o skutecznym oddychaniu ( zaznacz zdanie fałszywe)

1. Kiedy górne drogi oddechowe są drożne

2. W trakcie prowadzonej resuscytacji oddechowej metodą bezprzyrządową

3. W trakcie prowadzonej resuscytacji oddechowej metodą przyrządową

4. Ruchy klatki piersiowej zawsze świadczą o skutecznym oddechu

148. Obowiązującą metodą badania oddechu u nieprzytomnego jest:

1. Przystawienie lusterka pod jego nos

2. Wyczucie prądu wydychanego przez niego powietrza i obserwacja ruchów jego klatki piersiowej

3. Obserwacja ruchów jego powłok brzusznych

4. Obserwacja stopnia duszności

149. Kiedy mówimy o reanimacji jako wyniku naszych działań:

1. Jeśli świadomie podejmujemy decyzję o reanimacji

2. Jeśli u resuscytowanego powróci krążenie

3. Jeśli u resuscytowanego powróci oddech

4. Jeśli u resuscytowanego powróci przytomność

150. Pozycję bezpieczną stosujemy u poszkodowanego:

1. nieprzytomnego bez tętna

2. przytomnego wymiotującego

3. nieprzytomnego bez oddechu

4. nieprzytomnego z zachowanym oddechem i tętnem

151. Pozycja boczna ustalona zabezpiecza nieprzytomnego przed:

1. Wymiotami

2. Zapadaniem się języka i zachłyśnięciem wymiocinami

3. Dusznością

4. Słabym tętnem

152. Udrożnienie górnych dróg oddechowych polega na:

1. Ucisku mostka poszkodowanego

2. Oczyszczeniu jamy ustnej i odgięciu głowy do tyłu z jednoczesnym uniesieniem żuchwy

3. Wykonaniem co najmniej dwóch skutecznych oddechów zastępczych

4. Nieznacznym odgięciu głowy do tyłu

153. Sztuczne oddychanie prowadzimy bezprzyrządowo u noworodka:

1. Posługując się rurką ustno-gardłową

2. Metodą usta-nos

3. Metodą usta - usta / nos

4. Metoda usta - usta

154. Resuscytację rozpoczynamy u osób dorosłych od:

1. Masażu serca

2. 1 oddechu

3. 2-5 oddechów ( przy czym przynajmniej dwa muszą być skuteczne)

4. 5 uciśnięć mostka

155. Człowiek dorosły w spoczynku oddycha z częstością :

1. 12-oddechów i wciąga około 0,5 l powietrza

2. 12 oddechów i wciąga około 1,0 l powietrza

3. 20 oddechów i wciąga około 0,5 l powietrza

4. 6 oddechów i wciąga około 1,0 l powietrza

156. Niemowlę w spoczynku oddycha z częstością:

1. 12-16 oddechów i wciąga około 0,5 l powietrza

2. 12-16 oddechów i wciąga około 50-100 ml powietrza

3. 30-40 oddechów i wciąga około 50-100 ml powietrza

4. 20-30 oddechów i wciąga około 200 ml powietrza

157. Jeden strażak prowadzi resuscytację dorosłego w proporcji:

1. 30 uciśnięć mostka i 2 oddechy

2. 2 oddechy i 10 uciśnięć mostka

3. 1 oddech i 15 uciśnięć mostka

4. 1 oddech i 5 uciśnięć mostka

158. Dwóch strażaków prowadzi resuscytację dorosłego w proporcji:

A. 2 oddechy i 10 uciśnięć mostka

B. 30 uciśnięć mostka i 2 oddechy

C. 1 oddech i 15 uciśnięć mostka

D. 1 oddech i 5 uciśnięć mostka

159. Wprowadzenie powietrza do żołądka podczas resuscytacji grozi:

1. pęknięciem żołądka

2. wymiotami

3. zachłyśnięciem się wymiotami

4. odmą

1. 1,3

2. 1,4

3. 1,2,3

4. 1,2,3,4

160. Złamanie wyrostka mieczykowatego podczas masażu grozi:

1. Uszkodzeniem wątroby i krwotokiem wewnętrznym

2. Uszkodzeniem mięśnia sercowego

3. Uszkodzeniem pęcherza moczowego i krwotokiem wewnętrznym

4. Uszkodzeniem rdzenia kręgowego

161. Złamanie żeber podczas masażu serca grozi:

1. pęknięciem żołądka

2. odmą opłucnową

3. uszkodzeniem rdzenia kręgowego

4. pęknięciem śledziony

162. Ratownik nie może zarazić się od rannego poszkodowanego:

1. Wirusem zapalenia wątroby typu A

2. Wirusem zapalenia wątroby typu B

3. Wirusem zapalenia wątroby typu C

4. Wirusem HIV

163. Sztucznego oddechu metodą usta - usta nie wolno prowadzić gdy:

1. Nieprzytomny jest pijany

2. Nieprzytomny wypił środki ochrony roślin

3. Nieprzytomny jest chory na cukrzycę

4. Nieprzytomny ma krotką szyję

164. Prowadząc sztuczny oddech zbyt dużą objętością powietrza ratownik naraża się na:

1. Zespół przewentylowania

2. Zespół drażliwego jelita

3. Utratę sił

4. Obfite poty

165. Zespól przewentylowania rozpoznaje się, gdy u ratownika występują:

1. Wymioty

2. Głęboki oddech

3. Zawroty głowy

4. Uczucie „ciemna” przed oczami

1. 1,2

2. 3,4

3. 1,3

4. 2,3

166. Moment zakończenia reanimacji , przez strażaka ratownika, to wszystkie wymienione przypadki z wyjątkiem:

1. powrotu przytomności u poszkodowanego

2. powrotu tętna u nieprzytomnego

3. wyczerpania fizycznego ratownika

4. przyjazdu lekarza pogotowia

167. Objawy skutecznej resuscytacji to wszystkie wymienione, z wyjątkiem:

1. zwężenie źrenic

2. powrót oddechu

3. zaróżowienie skóry

4. rozszerzenie źrenic

168. Jeśli poszkodowany krztusi się, łapie się za szyję, jest pobudzony, ma siną skórę rozpoznasz u niego:

1. Ciało obce w nosie

2. Ciało obce w przełyku lub żołądku

3. Ciało obce w jednym oskrzelu

4. Ciało obce w górnych drogach oddechowych

169. Jaki zabieg wykonujesz w przypadku zadławienia:

1. Esmarcha

2. Heimlicha

3. Rauteka

4. Potta

170. Zabieg Heimlicha wykonuje się u ciężarnej przytomnej:

1. w położeniu na plecach

2. uciskając nadbrzusze

3. uciskając mostek

4. uderzając otwartą dłonią w plecy

171. Usunięcie ciała obcego z tchawicy u 2-letniego dziecka wymaga ułożenia go tak, aby:

1. głowa była wyżej niż tułów

2. leżąc na brzuchu miało niżej klatkę piersiową niż brzuch

3. tułów był podparty ( pozycja półsiedząca)

4. nogi były wyżej niż tułów

172. Wskaż ranę, która najczęściej charakteryzuje się bardzo silnym krwawieniem:

1. tłuczona

2. oparzeniowa

3. cięta

4. złamanie zamknięte

173. Poszkodowanego rannego najbezpieczniej opatrywać w pozycji:

1. Siedzącej

2. Leżącej

3. Półsiedzącej

4. Normalnej ( na wznak)

174. Przed założeniem jałowego opatrunku na ranę polewamy ją:

1. Woda utlenioną

2. Jodyną

3. Spirytusem

4. Niczym

175. Gdy w ranie występują ciała obce obowiązuje zasada:

1. usunięcia ciała obcego zawsze

2. usunięcia ciała obcego w niektórych przypadkach

3. ustabilizowanie ciała obcego w ranie

4. pozostawienia ciała obcego tylko w obrębie kończyn

176. Wskaż zdanie prawdziwe:

1. opaska uciskowa i opatrunek uciskowy to jest to samo

2. opaski uciskowej nie poluźniamy nawet na chwilę

3. opatrunek uciskowy uciska cały obwód kończyny

4. opatrunek uciskowy zakładamy na każdą krwawiącą ranę

177. Najprostszym doraźnym sposobem tamowania krwawienia jest:

1. uniesienie kończyny w górę

2. uciśnięcie rany dłonią

3. założenie opaski uciskowej

4. założenie opatrunku uciskowego

1. 1,2

2. 1,3

3. 1,4

4. tylko 3

178. Jeśli krwawieniu towarzyszy złamanie kości długiej to po opatrzeniu rany:

1. Kończynę trzeba koniecznie unieruchomić

2. Kończynę można dodatkowo unieruchomić

3. Nie robi się z kończyna niczego więcej

4. Unosi się kończynę w górę

179. Groźne natychmiastowe skutki szybkiego ubytku 0,5 l krwi u osoby dorosłej to:

1. Anemia

2. Wstrząs

3. Zakażenie krwi

4. Jest to nieistotna utrata, bo dorosły człowiek ma ok. 5 l krwi

180. W przypadku niecałkowitego zatamowania krwotoku opatrunek uciskowy należy:

1. Rozciąć i założyć nowy bardziej ścisły

2. Pozostawić i nałożyć nowy opatrunek na stary

3. Rozciąć i nałożyć opaskę uciskową

4. Nałożyć opaskę uciskową bez rozcinania opatrunku

181. W przypadku zasinienia skóry poniżej opatrunku uciskowego należy:

1. poluźnić istniejący opatrunek, odwijając zwoje

2. przeciąć i założyć nowy luźniejszy

3. zamiast opatrunku założyć opaskę

4. nic nie robić

182. Opaska uciskowa powinna mieć szerokość:

1. do 0,5 cm

2. 1-2 cm

3. 3-5 cm

4. 10 cm

183. Przy krwawieniu z nosa należy odchylić głowę do tyłu:

1. bo sprzyja to zatrzymaniu krwawienia

2. bo większość ludzi tak robi

3. w ogóle nie odchyla się głowy do tyłu

4. bo ułatwia to oddychanie

184. Jeśli z ust poszkodowanego wydobywa się jasnoczerwona, spieniona krew możesz podejrzewać krwotok z:

1. Płuc

2. Jamy ustnej

3. Przełyku

4. Żołądka

185. Jeśli z ust poszkodowanego wydobywa się krew o wyglądzie fusów do kawy możesz podejrzewać krwotok z:

1. Płuc

2. Jamy nosowej

3. Żołądka

4. Jamy ustnej

186. Jeśli poszkodowany doznał tępego urazu brzucha i widzisz, że ma bladą spoconą twarz możesz podejrzewać:

1. Pęknięcie śledziony i krwotok. wewnętrzny

2. Omdlenie

3. Wstrząśnienie mózgu

4. Że jest mu za gorąco

187. Podejrzewając krwotok wewnętrzny do jamy brzusznej:

1. Ułożysz poszkodowanego w pozycji płaskiej na wznak z lekko podkurczonymi nogami

2. Ułożysz poszkodowanego w pozycji półsiedzącej

3. Nakażesz poszkodowanemu pozycje czterokończynową

4. Dasz mu dużo wody do picia

188. Pozycję bezpieczną zastosujesz u:

1. Każdego poszkodowanego przytomnego

2. Każdego poszkodowanego nieprzytomnego z zachowanym oddechem i tętnem, jeśli nie zachodzi konieczność ułożenia specjalnego

3. Każdego poszkodowanego nieprzytomnego

4. Poszkodowanego, którego będziesz resuscytował

t

---