KOLOKWIUM - NOWOTWORY
ZMIANY POSTĘPOWE (ADAPTACYJNE)
GOJENIE RAN
W gojeniu ran zachodzą poniższe zjawiska:
faza wysiękowa (strup)
krzepnięcie krwi i chłonki
zapalenie surowicze z immunoglobulinami (wywołane mediatorami)
faza oczyszczania (obrona)
przyciąganie granulocytów obojętnochłonnych (po 6h)
przyciąganie limfocytów i makrofagów (po 12h)
faza rozrostu
rozrost komórek i nowych naczyń
faza naprawy
maleje liczba komórek i naczyń, a wzrost ilości kolagenu
dojrzewanie kolagenu
Faza utajenia - faza pomiędzy momentem zranienia a początkiem rozrostu fibroblastów - znikoma wytrzymałość rany na rozciąganie
oczyszczanie rany
tworzenie istoty podstawowej - duże znaczenie składnika istoty podstawowej - fibronektyna - chemotaktyczne działanie na monocyty, fibroblasty, migracja komórek śródbłonka, nadaje pewną lepkość
Faza proliferacji fibroblastów - następuje po fazie utajenia
Faza fibroplazji - czyli tworzenia kolagenu, następuje po fazie proliferacji fibroblastów
Gojenie się przez rychłozrost
- jeżeli brzegi rany przylegają do siebie ściśle i są niezakażone
- nie powstaje blizna
Gojenie przez ziarninowanie
- gdy brzegi ubytku nie przylegają do siebie
- utkanie, z wolna wypełniające ranę, ma nierówną ziarnistą powierzchnię, od której pochodzi nazwa „ziarnina” - granulatio
- fibroblasty tworzą włókna kolagenowe, maleje liczba komórek i naczyń włosowatych przekształca się w bliznę - cicatrix
- dzikie mięso - caro luxuriens - nadmierny rozrost ziarniny
Warunkiem gojenia jest uprzątnięcie martwiczych mas udział granulocytów obojętnochłonnych oraz makrofagów.
Czynniki utrudniające gojenie się ran:
skażenie - contaminatio - gdy liczba bakterii w ranie jest minimalna
skażenie - infectio - więcej niż 1mln bakterii w 1g tkanki
niedobór witaminy C hamuje wytwarzanie kolagenu przez fibroblasty
niedostateczne mikrokrążenie
kortykotropina i kortykosteroidy hamują ziarninowanie
obfita podściółka tłuszczowa
NAPRAWA - reperatio - zastąpienie ubytku przez bliznę łącznotkankową np. gojenie się ran przez ziarninowanie, gojenie się kości
ODROST - regeneratio - odtworzenie pierwotnej postaci zniszczonych części ustroju. Zdolność do odrostu jest tym większa, im niższy stopień rozwoju ewolucyjnego charakteryzuje dany ustrój. Komórki szpiku, hepatocyty, komórki kanalików nerki, komórki śródbłonka
ROZROST - hyperplasia - powiększenie się narządu wskutek zwiększenia się liczby jego komórek, nie przekracza pewnych granic i ulega zahamowaniu po usunięciu przyczyny (tym różni się od rozrostu nowotworowego).
jest zjawiskiem odrębnym albo elementem odrostu i naprawy
w odpowiedzi na bodźce zapaleniotwórcze lub hormonalne
rozrost całego człowieka lub poszczególnych narządów:
w następstwie zniszczenia części tkanki lub narządu
w wyniku przewlekłego drażnienia, np. przez czynniki zapaleniotwórcze
wyrównawczy - przystosowanie się narządu do obciążenia
rozrost ex vacuo tkanki tłuszczowej wokół miedniczki nerki zanikającej
PRZEROST - hypertrophia - powiększenie się narządu wskutek powiększenia się jego komórek. Przejaw przystosowania się narządu do większego zadania.
przerost pierwotny - o nieznanej przyczynie np. kardiomiopatia, podłoże genetyczne
przerost wtórny - znana przyczyna
przerost wtórny zastępczy - h. secundaria vicaria - ulega nerka gdy zniszczona jest druga, lub komórki wysp trzustkowych płodów matek chorych na cukrzycę
przerost wtórny wyrównawczy - h. secundaria compensatoria - odpowiedź na zwiększone obciążenie, np. mięśnie każdego typu, komórki kłębuszków nerkowych w warunkach niedotlenienia
TRANSFORMACJA
RÓŻNICOWANIE - differentiatio - uzyskanie przez komórki macierzyste zdolności do przekształcania się jedynie w komórki o cechach morfologicznych i czynnościowych typowych dla danej tkanki. n. nabłonek jamy ustnej
DOJRZEWANIE - maturatio - przybranie przez komórki cech morfologicznych i czynnościowych typowych dla danej tkanki np. ułożenie komórek nabłonka wielowarstwowego płaskiego
METAPLAZJA - metaplasia - przekształcenie się tkanki zróżnicowanej i dojrzałej w inną, również zróżnicowaną i dojrzałą, w następstwie zmiany kierunku różnicowania się komórek macierzystych z dojrzewaniem typowym dla tego zmienionego kierunku, pod wpływem mało znanych czynników np.:
tkanka łączna tkanka chrzęstna, kostna, tłuszczowa lub śluzowa
nabłonek powierzchniowy różnego rodzaju nabłonek wielowarstwowy płaski
nabłonek gruczołowy żołądka nabłonek gruczołowy jelita cienkiego
choroba Cohna - w jelicie zdarza się metaplazja krypt jelitowych w gruczoły typu odźwiernikowego lub gruczołu dwunastnicze
DYSPLAZJA - zmiana kierunku różnicowania z nieprawidłowym dojrzewaniem
ANAPLAZJA - zmiana kierunku różnicowania z zahamowaniem różnicowania lub dojrzewania, nie da się określić tkanki macierzystej
ATYPIA - obejmuje wiele różnych zmian str. 151
DYSPLAZJA NABŁONKA WIELOWARSTWOWEGO PŁASKIEGO - wzrost liczby komórek, naruszenie kierunku osi komórek, niejednolitości morfologiczne
DYSPLAZJA KOILOCYTOWA - koilocyty - jądro znajduje się w środku komórki nabłonkowej, ale cytoplazma wokół niego jest zastąpiona pozornie pustą jamką, pod wpływem wirusa HPV
NEOPLAZJA WEWNĄTRZKOMÓRKOWA - bezładny układ komórek nabłonka i pojawienie się komórek atypowych
GUZY NIENOWOTWOROWE
GUZ - tumor - każde miejscowe obrzmienie niezależne od jego istoty. Są to zarówno zmiany nienowotworowe jak i nowotwory.
POLIP - polypus - rozrosty o wydłużonym kształcie, szypułowate.
TORBIELE:
Torbiel prawdziwa - cystis - patologiczna jama w narządzie, której ściana jest pokryta od wewnątrz nabłonkiem; powstają przeważnie wskutek zatkania przewodów wyprowadzających gruczołów.
Torbiel rzekoma - pseudocystis - patologiczna jama niepokryta nabłonkiem
Torbiel naskórkowa ucha środkowego (perlak - cholesteatoma) - w jamie bębenkowej, bez przyczyny lub po zapaleniu, pokryta rogowaciejącym nabłonkiem wielowarstwowym płaskim.
Torbiel naskórkowa skóry - c. epidermalis - pokryta naskórkiem złuszczającym się do światła, wypełnione masami rogowymi; na twarzy, skórze pokrywy czaszki, szyi lub tułowiu
Torbiel tricholemalna - c. tricholemmalis - rozwija się z torebek włosa, zwykle w skórze sklepienia czaszki, podobna do poprzedniej [zamknięcie ujścia przewodu gruczołu łojowego - torbiel zawierająca łój; zaskórnik - comedo]
Torbiel włosowa - c. pilonidalis - w rowku pośladkowym ponad odbytem, rosną w niej włosy
Torbiel przewodu tarczowo-językowego - c. ductus thyreoglossi, c. colli mediana - w pobliżu kości gnykowej w linii środkowej szyi, a resztek przewodu płodowego; pokryta nabłonkiem wielorzędowym walcowatym urzęsionym
Torbiel nabłonkowo-limfatyczna - c. lymphoepithelialis - przed mięśniem m-o-s, w pobliżu kąta żuchwy; pokryta urzęsionym wielowarstwowym płaskim lub wielorzędowym walcowatym urzęsionym nabłonkiem.
Torbiel oskrzelowa - c. bronchogenes - śródpiersie przednie rzadziej tylne; mętny mleczny płyn; nabłonek urzęsiony, jedno lub wielorzędowy
Torbiele jajników:
okołojajnikowe - c. paraovarialis
pęcherzykowa - c. follicularis
ciałka żółtego - c. corporis lutei
z wgłobienia - c. ex inclusione - wpuklanie jajnika i zamykanie wejścia do wpuklonego zachyłku
czekoladowa czyli smolista - c. picea - w ognisku endometriozy, wokół histiocyty obładowane hemosyderyną, w świetle krew o barwie czekoladowej lub smolistej
Torbiele piersi
Wodniak jądra - hydrozele testis - nagromadzenie płynu w obrębie tunica vaginalis po zapaleniu
Ganglion - podskórny twór torbielowaty mieści się zwykle w nadgarstku na grzbietowej powierzchni stopy, przy kostce lub w dole podkolanowym; ścianę stanowi szkliwiejaca tkanka łączna, wnętrze zwiera śluzowaty płyn
Torbiel tętniakowata - c. aneurysmatica - balonowate rozdęcie trzonu kości, rozciągnięcie okostnej i wytworzenie się warstewki kostnej na zewnątrz!!!
Potworniaki - teratoma
GUZY ROZROSTOWE NIENOWOTWOROWE - rozrost nie jest niepohamowany, zatrzymuje się po usunięciu przyczyny, a nieraz samoistnie.
Bliznowiec - keloid - rozwija się w bliźnie, częściej u rasy czarnej niż białej; składa się z grubych włókien kolagenowych.
Kłykcina - condyloma - rozrost nabłonka wielowarstwowego płaskiego, w swojej postaci Kończystej; prawidłowa warstwa podstawna, rozrost warstwy ponad nią; w części pochwowej szyjki macicy i w skórze narządów płciowych.
Guzowate zapalenie powięzi - fasciitis nodularis pseudosarcomatosa - niezłośliwy rozrost fibroblastów w postaci pojedynczego guza; wywodzi się z powięzi; bez przewagi jednej z płci, w każdym wieku; zmiana bogato unaczyniona.
Mięczak zakaźny - molluscum contagiosum - guzek skóry wywołany przez wirusa; najczęściej na twarzy, tułowiu, i okolicy narządów płciowych; zrazikowaty rozrost naskórka w głąb skóry właściwej i pojawienie się w warstwie ziarnistej i kolczystej ciałek mięczkowych - są to komórki nabłonkowe, wypełnione kwasochłonnymi jednolitymi masami, spychającymi jądro na obwód.
Brodawka pospolita - kurzajka - verruca vulgaris - na palcach, dłoniach i przedramiona najczęściej; wywołana przez wirusa; przewaga warstwy kolczystej i nadmierne rogowacenie.
Epithelioma mummificans et calcificans Malherbe - dobrze odgraniczona, składa się z wysp komórek nabłonkowych typu powierzchniowego; zdarza się wapnienie i rogowacenie.
Rogowacenie łojotokowe - keratosis seborrhoica - rozwija się zwykle na tułowiu i czole; jest ciemnobrązowa, uwypuklona, dobrze odgraniczona; rozrost naskórka, z wewnątrznaskórkowymi ogniskami rogowacenia, z ciałami tłuszczowatymi.
Znamiona - naevi - mogą złośliwieć.
Rogowiec kolczystokomórkowy - keratoacanthoma - u ludzi starych; kopulasty guzek, pozostaje po nim blizna, samoistnie zanika; rozrost naskórka połączony z gromadzeniem się mas rogowych w środku zmiany; nie przekracza poziomu gruczołówpotowych.
Nerwiak poamputacyjny - neuroza post amputationem - liczne nerwy odrastające bezładnie po urazie; komórki macierzyste nerwów nie są uszkodzone.
Histiocytoza o komórkach Langerhansa - jest wyrazem rozrostu nowotworowego histiocytów typu Langerhansa. Wyróżnia się:
Histiocytozę kwasochłonną wieloogniskową - histiocyty rozrastają się w kościach czaszki, naciekają oponę twardą i płat tylny przysadki oraz nerwy słuchowe.
Histiocytowa kwasochłonna jednoogniskowa - zajmuje jedną z kości rzadziej jednoogniskowo skórę, tkanki miękkie lub węzeł chłonny.
Choroba Abta, Letterera i Siwego - rozrost makrofagów w szpiku, skórze, węzłach chłonnych, śledzionie i wątrobie u małych dzieci.
Rozrost komórek tucznych - mastocytosis - charakterystyczny dla pokrzywki przebawieniowej; u niemowląt.
Hamartoma - złożony z tkanek prawidłowych typowych dla danego miejsca, ale o nieprawidłowej proporcji i zdezorganizowanym układzie.
Choristoma - z tkanek nietypowych dla danej okolicy, dojrzałych. Źródłem tych tkanek są zawiązki jednego narządu lub innych, zbłąkane tam w okresie rozwoju zarodka heterotopia.
NOWOTWORY
DEFINICJA NOWOTWORU:
nowotwór jest to rozrost tkanki pochodzącej ze składników ustroju, ale obcej dla niego i nietypowej
istotą są zmiany w aparacie genetycznym
trwa i stale postępuje
nieodwracalny w warunkach naturalnych
przeważnie niepoddający się lub tylko umiarkowanie poddającym się mechanizmom regulacyjnym ustroju
gdy jest złośliwy i nieleczony nieuchronnie prowadzi do śmierci
NOWOTWÓR ZŁOŚLIWY - jest mniej dojrzały niż tkanka macierzysta; im mniejsze jest zróżnicowanie i dojrzałość, tym złośliwszy jest nowotwór; istotne jest także istnienie lub nieistnienie tendencji histoformatywnych.
NOWOTWÓR NIEZŁOSLIWY - komórki tego nowotworu często do złudzenia przypominają tkanki macierzyste; nie dają wznowy ani przerzutów; złośliwiej bardzo rzadko; przyczyna powstawanie nie jest znana.
RAK - carcinoma - nowotwór złośliwy, wywodzący się z nabłonka zarówno powierzchniowego jak i gruczołowego.
MIĘSAK - sarkoma - nowotwór złośliwy, rozwijający się z tkanki łącznej każdego rodzaju, tkanki mięśniowej lub naczyń (mezenchymalnych).
CECHY MAKROSKOPOWE NOWOTWORÓW ZŁOSLIWYCH:
jest zwykle litym guzem, mocno związanym z podłożem poprzez naciekanie
niewyraźna granica
brak torebki, ale są od tego wyjątki:
rak nerki
mięsaki
Rak skóry lub błony śluzowej może się rozrastać:
- egzofitycznie - większość guza wyrasta nad powierzchnię
- mezofitycznie - w równym stopniu nacieka zrąb i rośnie do światła
- endofitycznie - rośnie w głąb
Kliniczne typy złośliwości:
złośliwość przeciętna - czas trwania choroby od chwili rozpoznania do zgonu wynosi od 2 do 4 lat
złośliwość powolna - nowotwór powoduje śmierć po kilku, rzadziej kilkunastu latach
złośliwość późna - przerzuty ujawniają się nie od razu, ale dopiero po wielu latach po usunięciu ogniska pierwotnego
złośliwość ostra - nowotwór powoduje zgon w ciągu kilku miesięcy od ustalenia przyczyny
Budowa nowotworu: miąższ + zrąb
NOWOTWÓR MIEJSCOWO ZŁOŚLIWY (PÓŁZŁOŚLIWY) - nie daje przerzutów, natomiast nacieka i niszczy podłoże, wszczepia się, daje wznowę, a więc przejawia cechy złośliwości miejscowej.
RÓŻNICE POMIĘDZY NOWOTWOREM ŁAGODNYM A ZŁOSLIWYM:
Cechy |
Nowotwory niezłośliwe |
Nowotwory złośliwe |
Utkanie |
zróżnicowane dojrzałe |
niezróżnicowane niedojrzałe |
Zmiany wsteczne |
rzadkie (zwyrodnienia) |
częste (martwica) |
Szybkość wzrostu |
mała |
duża |
Przebieg wzrostu |
może zatrzymać się na pewien czas |
przeważnie nieprzerwany |
Torebka łącznotkankowa |
często jest, może jej nie być albo tworzy się torebka pozorna |
przeważnie nie ma |
Typ wzrostu wobec otoczenia |
rozprężający |
naciekający, wszczepianie, wrastanie do naczyń |
Przerzuty |
nie ma |
są |
Wznowa |
nie ma |
bywa |
Szkodliwe działanie |
często nie występuje, bywa ucisk otoczenia, zwłaszcza w ciasnej przestrzeni, albo wydzielanie hormonów |
uciskanie otoczenia, niszczenie narządów, krwawienie, zakrzepy, osłabienie odporności, zakażenia, wyniszczenie, wydzielanie hormonów |
CECHY MORFOLOGICZNE KOMÓREK ATYPOWYCH
powiększenie się komórek - macrocytosis
zmiana kształtu komórek - heterocytosis
powiększenie się jądra, ze zmianą proporcji jądro-cytoplazma na rzecz jądra - macronucleosis
nadbarliwość jądra - hyperchromatosis
jednoczesne powiększenie się i nadbarliwość jądra - hypernucleosis
jednoczesna nieregularność kształtu i nadbarliwość jądra - heteronucleosis
zwiększona liczba jąder w komórce - polynucleosis
wydatniejsze jąderko lub większa liczba jąderek w jądrze - hypernucleosis polynucleolosis
nieprawidłowe figury podziału
gromadzenie się chromatyny w postaci grudek w karioplazmie
kanibalizm - wchłanianie jednej komórki nowotworowej przez drugą
RAK PRZEDINWAZYJNY - ograniczony tylko do nabłonka (jeśli jest rakiem nabłonkowym), nie przechodzi przez błonę podstawną.
STANY PRZEDRAKOWE - są to choroby nienowotworowe lub niektóre nowotwory niezłośliwe, na których tle stosunkowo często rozwija się nowotwór złośliwy; ich wspólną cechą są zjawiska odrostu lub rozrostu, łatwiej ulegające działaniu czynników rakotwórczych. Np. owrzodzenia, znamiona, rogowacenia białe błon śluzowych, marskość, torbielami, brodawczaki itd. (str. 182).
CECHY KOMÓREK NOWOTWORU ZŁOSLIWEGO
Cechy atypii jak wyżej
Zmiany kariotypu (są to zmiany pierwotne, odpowiedzialne za transformację nowotworową komórki):
strukturalne - translokacje, delecje, inwersje, addycje itp.
liczbowe
strukturalne i liczbowe jednocześnie
zmutowane geny supresorowe, które w formie prawidłowej zapobiegają powstawaniu nowotworów:
Gen RB1 - produkcja białka RB
Gen P53 - białko TP53
aktywność telomerazy - dzielą się w nieskończoność
WZROST NOWOTWORÓW ZŁOSLIWYCH.
Trzy podstawowe etapy powstawania nowotworu:
inicjacja - mutacja
promocja - zmiana ekspresji genu
progresja - zmiany w kariotypie
Zachwiana równowaga pomiędzy onkogenami i genami supresorowymi
Cytoplazma komórek nowotworu bywa zdolna do kontynuowania czynności komórek macierzystych
Na błonie komórkowej białka typowe dla tkanek płodowych:
antygen rakowozarodkowy
alfa-fetoproteina
swoisty antygen gruczołu krokowego
Chromosomy są uszkodzone ale nie wykazują cech charakterystycznych dla nowotworów poszczególnych typów
Niektóre komórki nowotworowe wytwarzają enzymy nietypowe dla tkanki macierzystej albo nie wytwarzają enzymów typowych
Cykl mitotyczny nie jest krótszy niż w przypadku komórek nienowotworowych!!!
Mnożenie się komórek nowotworu cechuje się:
autonomią
utrzymywaniem się aż do śmierci chorego
anarchią
Tempo wzrosty jest wypadkową:
współczynnika proliferacji komórkowej
współczynnika strat komórkowych
Progresja nowotworu - pojawianie się z czasem różnic w komórkach nowotworu (początkowo są one takie same): kariotypu, zdolnością inwazji, tempem mnożenia, oddziaływaniem na hormony, zdolnością do dawania przerzutów, podatnością na promienie i leki przeciwmitotyczne.
SZERZENIE SIĘ NOWOTWORÓW ZŁOSLIWYCH
miejscowe - rozrastająca się tkanka zachowuje kontakt z guzem pierwotnym
przerzut - metastasis - brak takiego kontaktu rozrastającej się tkanki z guzem pierwotnym
Naciekanie - infiltratio - wnikanie komórek nowotworu pomiędzy komórki otoczenia; naciek nowotworowy zabija komórki tkanek naciekających różnica od nacieku zapalnego!!!
Droga naczyń chłonnych (do węzła) lub krwionośnych. - rozprzestrzenianie
Węzeł z przerzutem jest niebolesny różnica od węzła w stanie zapalnym!!!
Może być także przenoszony przez płyn mózgowo-rdzeniowy
Rozprzestrzenianie się przewodami wysłanymi nabłonkiem:
drogi moczowe
drogi płciowe
drogi oddechowe
Miejsca predylekcyjne - miejsca przerzutów charakterystyczne dla pewnych raków np. rak płuca daje dość często przerzuty do mózgu, rak oskrzela do kości.
W zależności od czasu wykrycia ogniska pierwotnego oraz przerzuty wyróżnia się przerzuty:
jednoczesne
opóźnione
wyprzedzające
Odróżnienie ogniska pierwotnego od przerzutu:
określenie które narządy są częściej siedliskiem nowotworu a które rzadziej (te częściej to pierwotne)
nowotwór pierwotny jest gorzej odgraniczony od otoczenia niż przerzut
TEORIE POWSTAWANIA NOWOTWORÓW
przyczyny nie są ostatecznie wyjaśnione
częstość wzrasta z wiekiem
mięsaki - częściej u ludzi młodych; raki - u ludzi starych
śmiertelność większa u mężczyzn
wpływ wielu różnych czynników, nie zawsze da się je określić wprost
wszystkie czynniki nowotworotwórcze zmieniają strukturę (mutację) cząsteczek DNA, przekształcając genom ludzki
nowotwór zaczyna się od przekształcenia nowotworowego pojedynczych komórek dzielą się dalej w potomne
protoonkogeny - znajdują się w jądrze prawidłowym; nie wywołują nowotworów ale regulują mnożenie się i różnicowanie komórek; uaktywniają się kiedy pojawia się konieczność regeneracji albo naprawy.
Kancerogeneza na poziomie molekularnym:
protoonkogen onkogen - pod wpływem uszkodzenia (mutacji) przez różne czynniki - fizyczne, chemiczne, biologiczne (wirusy)
onkogen kontroluje inne substancje niż protoonkogen - pobudzenie do podziału nie jest hamowane
Onkogeny powodują:
zwiększenie ilości czynników wzrostu
zwiększenie liczby receptorów błony komórkowej
hamowanie czynników supresyjnych
zwiększenie ilości kompleksów „cyklina + kinaza zależna od cykliny”
utrzymanie zdolności naprawy DNA
zainicjowanie apoptozy w razie znacznego uszkodzenia DNA
Mechanizmy epigenetyczne - zaburzenie mitozy na rzecz rozrostu nowotworowego.
dużo zależy od predyspozycji osobniczej, dawki i czasu narażenia na czynnik inicjujący oraz rodzaju czynnika rakotwórczego
inicjacja jest to uzyskanie przez komórki zdolności do rozrostu nowotworowego, a promocją jest jej ujawnienie.
CZYNNIKI ONKOGENNE:
Fizyczne:
promienie jonizujące
promienie nadfioletowe - rak skóry
pojedynczy uraz nie powoduje nowotworu!
Chemiczne:
setki substancji chemicznych działają kancerogennie
istotą uszkodzenia DNA jest łączenie się tych związków z kwasem nukleinowym
przykłady substancji: azbest, estrogeny, uretan, barwniki azowe itd.
Biologiczne (wirusy):
wirusy DNA - przekazują ten kwas genomowi komórki zakażonej - HBV i HCV rak wątroby
wirusy RNA - przekształcają własne RNA w DNA - HTLV-I białaczka limfocytowa, chłoniak typu T
Genetyczne:
nowotwory uwarunkowane genetycznie są bardzo rzadkie w stosunku do ogólnej liczby nowotworów
roli czynników genetycznych świadczą:
istnienie nowotworów bez wątpienia dziedzicznych np. retinoblastoma
choroby dziedziczne o zmianach początkowo nienowotworowych które z upływem czasu przybierają cechy nowotworu złośliwego
kiedy nowotwory pojawiają się w rodzinie u osób młodych
pojawianie się nowotwór tego samego typu dużo częściej u bliźniąt jednojajowych niż dwujajowych
częstsze powikłanie nowotworami chorób wrodzonych uwarunkowanych genetycznie np. zespół Downa
IMMUNOLOGIA W PROCESIE NOWOTWOROWYM
Związek nowotworów z immunologią:
częstsze pojawianie się nowotworów u ludzi z niepełnosprawnym układem immunologicznym
szybszy wzrost nowotworu pierwotnego i szybszy rozwój przerzutów w przypadkach stosowania immunosupresji
łagodniejszy przebieg nowotworu w przypadku obfitego naciekania tkanki nowotworowej i jej sąsiedztwa przez limfocyty
przypadki regresji nowotworu człowieka lub zwierząt po pobudzeniu układu odpornościowego
Mechanizmy odporności przeciwnowotworowej należą głównie do grupy reakcji mało swoistych, natomiast mechanizmy reakcji swoistej, zależnej od grasicy, są niewielkie lub żadne.
Mechanizmy nieswoiste:
przeciwciała naturalne - powstają wskutek stymulacji przez antygeny pokarmowe
makrofagi - pobudzane nieswoiście przez różne antygeny działają cytotoksycznie na komórki nowotworowe, a są obojętne w stosunku do komórek prawidłowych
limfocyty NK - cytotoksyczne w stosunku do różnych nowotworów.
AIDS lub ludzie poddani długi czas immunosupresji wyraźny wzrost zachorowań na nowotwory układu chłonnego!!!
WPŁYW NA USTRÓJ
nadmierna synteza czynnika tkankowego - np. rak trzustki, nerki, gruczołu krokowego
krzepnięcie wewnątrznaczyniowe
niedokrwistość - krwotoki, niszczenie szpiku lub hamowanie tworzenia erytroblastów
erytrocytemia
leukocytoza
zakażenia bakteryjne i grzybicze
ropne i nieropne zapalenia
gorączka
wydzielanie hormonów
U chorych na nowotwór złośliwy wykrywa się czasem zespoły paraneoplazmatyczne, tzn. choroby narządów innych niż narząd objęty samym nowotworem. Wyróżnia się:
zespoły neurologiczne
zespoły reumatoidalne
miastenia
zespoły dermatologiczne
zespoły endokrynologiczne
zespół nerczycowy
Śmierć na nowotwór złośliwy w wyniku:
powikłania bezpośredniego mechanicznego np. zwężenie, ucisk
wyniszczenie z zakłóceniem czynności narządów, zaburzeniami metabolicznymi, zespołami paraneoplazmatycznymi, zaburzeniami endokrynologicznymi
zakrzepicy lub krwotoku
zapalenia narządu objętego nowotworem
NOWOTWORY NABŁONKOWE
NIEZRÓŻNICOWANE
Rak anaplastyczny - ca indifferentiatum, anaplasticum - wygląda podobnie w każdym narządzie
ZRÓŻNICOWANE
Brodawczak - papilloma
łagodny
palczaste brodawki, osią tkanka łączna
pokrywą nabłonek wielowarstwowy płaski bez cech atypii lub przejściowy gdy brodawczak urotelialny.
egzofityczny - typowy w górę
odwrócony - wrasta w głąb zrębu
Brodawczak Schneidera - p. cylindrocellulare - nabłonek wielorzędowy walcowaty, miejscami urzęsiony drogi oddechowe
Guz śluzowo-płaskonabłonkowy - tumor mucoepidermalis
z listewki nerwowej
w zrębie z tkanki łącznej włóknistej znajdują się szczeliny pokryte nabłonkiem sześciennym albo lite ogniska nabłonkowe - znajduje się w tych komórkach dużo melaniny
Rak płaskonabłonkowy kolczystokomórkowy - ca planoepitheliale spinocellulare
złośliwy
rozwija się z naskórka lub nabłonka wielowarstwowego płaskiego błon śluzowych
rośnie palczasto w głąb zrębu
mogą rogowacieć lub nie - postać pereł rogowych
dyskeratosis - rogowacenie pojedynczych komórek
daje przerzuty
typowo: skóra, jama ustna, warga, przełyk, krtań, część pochwowa szyjki macicy, oskrzele
nietypowo: pęcherzyk żółciowy, piersi, drogi moczowe, torbiel skórzasta
odmiana:
rak brodawkowaty - ca. verrucosum
kłykciny Kończyste - condylomatoma acuminata
„rak przewodowy” - ca ductuale - rak piersi wywodzący się z nabłonka powierzchniowego jego przewodów wyprowadzających
Rak płaskonabłonkowy podstawnokomórkowy - ca planoepitheliale basocellulare, basalioma
miejscowo złośliwy
rozwija się wyłącznie z naskórka
składa się z ognisk naciekających zrąb
nie daje przerzutów - dlatego miejscowo złośliwy
nigdy w błonach śluzowych!!!
rośnie powoli
Gruczolak - adenoma
łagodny
zbudowany z gruczołów bez atypii (nabłonek gruczołowy)
głównie gruczoły dokrewne i ślinianki oraz błona śluzowa żołądka i jelita
Gruczolak cewkowy i pęcherzykowy - a. tubulare, folliculare - zwykle kulisty, z cewek i pęcherzyków
Gruczolak kosmkowy - a. villosum - zbudowany z tworów przypominających kosmki
Rak gruczołowy - adenoarcinoma
złośliwy
naśladuje cewy lub pęcherzyki gruczołowe ale o nieregularnym kształcie i rozmieszczeniu o komórkach liczniejszych niż w normie
stara się naśladować nabłonek gruczołowy z którego powstał, różni się wyglądem cew gruczołowych
rak lity - ca solidum - gdy cewy nie mają światła
wydziela śluz - ca muciparum - rak śzuzowokomórkowy - ca mucocellulare - z komórek sygnetowych - gdy śluz zalega w komórce
Gruczolakorak włóknisty, twardy - adenocarcinoma scirrhosum
przeważa tkanka łączna włóknista
komponentą raka jest jednak również tkanka nabłonkowa gruczołowa
drobne komórki nowotworowe układają się w szeregi poprzedzielane tkanką włóknistą
głównie sutek, żołądek
Gruczolakorak galaretowaty - adenocarcinoma gelantinosum
jak galareta - komórki rakowe potrafią wytwarzać śluz ale nie potrafią go wydzielić na zewnątrz - komórki sygnetowate
śluz po pęknięciu takiej komórki gromadzi się w szczelinach międzykomórkowych
głównie; sutek, żołądek, pęcherzyk żółciowy, jelito grube
Adenocanthoma
typ raka gruczołowego
w cewach dochodzi do metaplazji płaskonabłonkowej
Rak gruczołowo-torbielowaty, oblak - cylindroma
komórki tworzą cewy i one wypełnione szklistymi masami
wytwarzana jest substancja białkowa - powstają struktury przypominające walec
głównie w gruczołach ślinowych - wstawki przewodów wyprowadzających
raczej ludzie starsi
skłonność do naciekania wzdłuż nerwów - ból
Torbielak, gruczolakotorbielak - cystom, cystadenoma
łagodny
składa się z jednej lub wielu torbieli
najczęściej w jajniku, trzustce
często złośliwieje
NOWOTWORY NIENABŁONKOWE
TKANKI ŁĄCZNEJ WŁÓKNISTEJ
Włókniak - fibroma
najczęściej w skórze i tkance podskórnej
z włókien kolagenowych i niewielkiej liczby komórek
niekostniejący - w przynasadach kości długich starszych dzieci ub młodzieży
kostniejący - f. ossificans - w żuchwie
Włókniak młodzieńczy - fibroma iuvenile, angifibroma molle
chłopcy
jama nosowo-gardłowa
tkanka łączna uboga w komórki oraz z naczyń
Włókniak sprężysty - elastofibroma
bardzo rzadki
okolice łopatki
z istoty podstawnej w której dominują włókna sprężyste
Włókniec - fibroma desmosom
z włókien kolagenowych i nielicznych komórek
między włókna poprzecznie prążkowane, w mięśniach ściany brzucha kobiet po ciąży
także mężczyźni i dzieci
nie daje przerzutów
Włókniak mięsakowy (włókniakomięsak) - fibrosarcoma
w tkance łącznej powierzchniowych części ciała
czasem z okostnej
przerzuty głównie drogą krwi
Histiocytoma - dermatofibroma
nie jest złośliwy
skóra właściwa
z fibroblastów oraz histiocytów
xanthoma - żółtak - gdy w większej ilości gromadzą się tłuszcze, barwa żółta
komórki olbrzymie Teutona
brak torebki ale dobrze odgraniczony
Dermatofibrosarcoma protuberans
złośliwy
dość duży rozmiar
naciekania i wznowa po niedoszczętnym usunięciu
rzadko przerzuty
trudny do odróżnienia od dermatofibroma i fibrosarcoma
TKANKI TŁUSZCZOWEJ
Tłuszczak - lipoma
łagodny
dobrze odgraniczony
zbudowany z dojrzałych komórek tłuszczowych
tkanka podskórna szyi, pleców i innych okolic; mięśnie szkieletowe, przestrzenie pozaotrzewnowe
posiada cienką torebkę
wywiera ucisk i rzadko złośliwiej
Zimowiak - hibernoma
łagodny
guzek brunatny, otorbiony, pojedynczy
zwykle u dorosłych
komórki obfite w lipidy
na szyi, ramionach, pod pachą, w okolicy międzyłopatkowej i w śródpiersiu
Tłuszczak naciekający - l. infiltrans
miejscowo złośliwy
w głębokich mięśniach pośladka, barku lub uda w 3-6 dekadzie życia
otoczony przez tkankę łączną i pasma komórek mięśniowych
histologicznie tłuszczak lub zimowiaka
Tłuszczak mięsakowy (tłuszczakomięsak) - liposarcoma
złośliwy
rzadko spotykany
w udzie, przestrzeni pozaotrzewnowej i pośladku
małe lub duże lipocyty o różnej dojrzałości oraz utkanie przypominające śluzaka
dojrzały lub małodojrzały - różna wielkość lipocytów
TKANKI CHRZĘSTNEJ
Chrzęstniak - chondroma
łagodny
zbudowany z chrząstki szklistej - nieregularne rozmieszczenie jamek w których więcej niż 2 komórki bez cech atypii
Chrzęstniak okołokostny - ecchondroma
pod okostną zewnętrzną
małe koście rąk i stóp
młodzież obu płci
Chrzęstniak wewnątrzkostny - enchondroma
krótkie kości ręki rzadziej stopy, kość ramienna i udowa
obie płcie między 20 a 30 rokiem życia
rośnie w jamie szpikowej, rozciąga kość i ścieńcza jej korę
dobrze odgraniczony bez torebki
łagodny ale po niedoszczętnym wycięciu daje wznowę
Kostniakochrzęstniak - osteochondroma
nasadowe części kości jako rozrost chrzęstny
w głębi rozrostu tworzy się tkanka kostna
dzieci i ludzie młodzi
Chrzęstniak zarodkowy - chondroblastoma benignum - guz Lodmana
w nasadzie przed zakończeniem jej kostnienia
dolna część kości udowej, górna część kości piszczelowej i ramiennej, najrzadziej w kościach krótkich stopy i ręki
okrągłe wielokątne komórki przylegające do siebie, pomiędzy ogniska martwicy i wapnienia
niszczy kość, ale po wyłyżeczkowaniu wyleczenie
młodzi mężczyźni przed 20 rokiem życia - głównie
Chrzęstniak mięsakowy - chondrosarcoma
złośliwy
zwykle jako nowotwór pierwotny
kość udowa, żebra, miednica, łopatka
rozciąga kość rurową a potem przebija na zewnątrz
nacieka tkanki sąsiednie
przypomina utkanie chrzęstniaka ale miejscami pola o zagęszczeniu komórek jedno- dwu- a nawet wielojądrzastych - wszelkie cechy atypii
naczyniami przerzuty do płuc
przeważnie między 20 a 70 rokiem życia
TKANKI KOSTNEJ
Kostniak - osteoma
niezłośliwy rozrost kostny
zwykle w kościach powstałych na podłożu tkanki łącznej
przeważa w 6 dekadzie życia
Kostniak zbity - o. compactum
z istoty zbitej
na obwodzie ma beleczki istoty gąbczastej
Kostniak gąbczasty - o. spongiosum
z cienkich beleczek kostnych
Kostniak zarodkowy - osteoblastoma benignum
w kręgach, kości udowej, piszczelowej i ramiennej
pojedynczy
w istocie zbitej lub gąbczastej
rośnie stale
zdarza się rzadko, najczęściej u mężczyzn głównie w 2 lub 3 dekadzie życia
Kostniak kostnawy - osteoid osteoma
nieustalony charakter, nierozrasta się
mieści się w korze kości
z dobrze unaczynionej tkanki łącznej
głównie przed 30 rokiem życia raczej u mężczyzn
bolesny, skóra nad nim rozgrzana
grozi zezłośliwieniem
Kostniak mięsakowy - osteosarcoma
najczęstszy i najzłośliwszy nowotwór kości !!!
tworzy się w trzonie a potem obejmuje nasadę
bywa także w kościach płaskich
typ twardy kościotwórczy oraz typ osteolityczny wytwarzający niewiele tkanki kostnej, jest bardziej kauczukowaty
przeważnie jednak ma charakter mieszany
dwa razy częściej u mężczyzn niż u kobiet
daje przerzuty do płuc
Kostniak mięsakowy okołokostny - sarkoma osteogenicum iuxtacorticale
z okostnej zewnętrznej powierzchni kości udowej, rzadziej w kościach ramiennej, piszczelowej i innych
rzadko wrasta w głąb kości - przylega płasko do kości
nacieka tkanki otaczające
złośliwy
późno daje przerzuty
z komórek wrzecionowatych o cechach atypii
Guz olbrzymiokomórkowy - tumor gigantocellularis, osteoclastoma
miejscowo złosliwy
w nasadach i przynasadach kości długich, najczęściej tych co tworzą staw kolanowy, lub w dystalnej nasadzie kości promieniowej
rozdyma kość
szaroróżowy
wyraźnie oddziela się od szpiku, nie narusza stawów
gęsto ułożone komórki wrzecionowate z mezenchymy szpiku
posiadają aktywność fosfatazy kwaśnej (komórki nowotworowe)
między 20 a 40 rokiem życia
częstszy u kobiet
Mięsak Ewinga - sarkoma Ewing
bardzo złośliwy
pochodzi z łącznotkankowego zrębu szpiku
końcowe odcinki kości długich oraz kości płaskie biodrowe
wewnątrz kości jako twardy guz, po przebiciu miękki, kruchy z wylewami
przeważnie w 1 i 2 dekadzie życia
wzrost temperatury otoczenia
TKANKI MIĘŚNIOWEJ GŁADKIEJ I PRĄŻKOWANEJ
Mięśniak prążkowanokomórkowy - rhabdomyoma
bardzo rzadko
głównie jama ustna, jama gardłowa, pochwa
niemowlęta i dzieci
z typowych komórek mięśnia poprzecznie prążkowanego
ten sam w mięśniu sercowym - z komórek pająkowatych oraz obrzmiałych kardiomiocytów; w skojarzeniu ze stwardnieniem guzowatym mózgu
Mięśniak prążkowanokomórkowy mięsakowy - rhabdomyosarcoma
w mięśniach szkieletowych, rzadziej w pęcherzu moczowym i innych
Rhabdomyosarcoma pleomorphum - złosliwy mięsni najczęściej kończyn; osoby dorosłe rzadko dzieci; niesprawna bólu, miękka lub twarda masa; daje przerzuty; nie widać poprzecznego prążkowania
Rhabdomyosarcoma alveolare iuvenile - w mięśniach kończyn, głównie dzieci i dorastającej młodzieży; bardzo złośliwy; śmierć w ciągu 2-3 lat nawet po leczeniu chirurgicznym
Mięśniak gładkokomórkowy - leiomyoma
najczęstszy niezłośliwy nowotwór macicy
wyróżnia się: śródścienny (intramurale), podśluzówkowy (submucosum) i podsurowicówkowy (subserosum)
dobrze ograniczony ale bez torebki
budowa: miocyty gładkie poprzedzielane tkanką łączną
obfite i przedłużone krwawienia miesiączkowe, rzadziej międzymiesiączkowe
Mięśniak gładkokomórkowy mięsakowy - leiomyosarcoma
najczęstszy mięsak trzonu macicy
pierwotny - z mięśni gładkich najczęściej
wtórny - z już istniejącego mięśniaka - bardzo rzadko
najczęściej między 45 a 60 rokiem życia
nieregularne obfite krwawienia miesiączkowe lub krwawienia po menopauzie
źle odgraniczony, rozległy, z licznymi wylewami i ogniskami martwicy, bardziej miękki niż mięśniak
TKANKI NACZYNIOWEJ
Naczyniak krwionośny - haemanigoma
Naczyniak włosowaty - h. capillare - bardzo liczne naczynia włosowate; pierwsze lata życia; skóra lub tkanka podskórna
Naczyniak jamisty - h. cavernosum - z szerokich jak o sciankach pokrytych śródbłonkiem; w głębi narządów
Naczyniak żylny - h. venosum - z żył wypełnionych krwią; przestrzeń pozaotrzewnowa, krezka lub mięśnie; ludzie dorośli
Śródbłoniak - haemangioedothelioma
złośliwy
z pasm komórek śródbłonka, zawierających w środku bardzo wąskie światło a w nim krwinki
zwykle w dzieciństwie
tkanki miękkie, powierzchowne lub głębokie, często wywodzi się ze ściany żyły
Naczyniak mięsakowy - haemangioma
bardzo rzadki
bardzo złośliwy
w skórze i powierzchownych tkankach miękkich, skóra głowy i szyi
głównie ludzie starsi
z konglomeratu szczelin pokrytych śródbłonkiem, wrastającego między włókna kolagenowe i do tkanki tłuszczowej
Mięsak Kaposiego - sarkoma Kapoki
charakterystyczna choroba pacjentów z AIDS
głównie u mężczyzno 60 roku życia
skóra dystalnych części kończyn; stopy i dłonie
wieloogniskowa lokalizacja i agresywny przebieg
Kłębczak - glomangioma
z komórek odpowiadających komórkom kłębków naczyniowych, podobnym do komórek nabłonkowych, między nimi naczynia
czerwono-siny guzek
skóra palców, rąk, stóp, często pod paznokciami
Naczyniak limfatyczny - lymphangioma
w języku, wargach, tkance podskórnej kończyn i szyi, śródpiersiu, sieci lub krezce
Naczyniak limfatyczny mięsakowy - lymphangiosarcoma
złośliwy, rośnie szybko i daje przerzuty
niezwykle rzadko
po amputacji sutka z powodu raka i usunięciu węzłów
Obłoniak - haemangiopericytoma
niezłośliwy i złosliwy
bardzo rzadko
przeważnie dorośli
w mięśniach, w udzie, miednicy i przestrzeni pozaotrzewnowej
dobrze odgraniczony ale bez torebki
z naczyń otoczonych nawarstwiającymi się komórkami, uważanymi za serycyty, o różnym nasileniu atypii i liczbie figur podziału
złosliwy daje przerzuty do płuc i kości
TKANKI BARWNIKOTWÓRCZEJ
Znamię barwnikowe - naevus pigmentosus, maternus
nienowotworowy rozrost melanocytów pochodzenia naskórkowego w skórze właściwej
w zależności od usytuowania wyróżnia się:
znamię brzeżne - n. iunctionalis - skupienia komórek tuż pod naskórkiem
znamię śródskórne - n. intradermalis, dermalis - komórki znamieniowe znajdują się w skórze właściwej, obecne komórki żerne obładowane melaniną (melanofory)
znamię naskórkowo-skórne - n. epidermodermalis - łączy cechy obu poprzednich, dominuje u dzieci
Znamię błękitne - naevus coeruleus
nie jest złośliwy
w każdym wieku
niebieskawy guz skóry
komórki zawierają melaninę
głęboko w skórze właściwej
Znamię epitolioidne Spitz - melanoma iuvenile
łagodny
większe komórki od komórek zwykłego znamienia
wielokątne, wrzecionowate oraz wielojądrzaste komórki
twarz, tułów oraz kończyny
Plama soczewicowata - lentigo maligna
złośliwy
ludzie starzy
głównie twarz
płaskie brązowe ognisko
1/3 cechy czerniaka złośliwego
melanocyty kształt wrzecionowaty z nadmiarem melaniny
Czerniak śródnabłonowy
szerzy się powierzchownie
skóra odsłonięta
różne odcienie brązu
Czerniak złośliwym - melanoma malignum
dwa rodzaje:
czerniak szerzący się powierzchownie - początkowa faza rozwoju pozioma (radialna)
czerniak guzkowaty - w skórze niezmienionej lub w obrębie znamienia, komórki nabłonkowe, wrzecionowate lub typ mieszany - faza późniejsza, pionowa
różna zawartość barwnika, możliwe bezbarwnikowe
mało zrębu dużo naczyń krwionośnych i chłonnych
bardzo złośliwy!!!
przerzuty do węzłów chłonnych
częściej w skórze wystawionej na światło
zanikający samoistnie
w zależności od głębokości nacieku:
stopień I - nowotwór ograniczony do naskórka, nie przechodzi poza błonę podstawną
stopień II - czerniak wrasta do poziomu 0,75 mm w głąb skóry właściwej
stopień III - od 0,75 do 1,5 mm
stopień IV - od 1,5 do 3 mm
stopień V - powyżej 3 mm
w stopniu I i II nie ma jeszcze przerzutów
Czerniak złośliwy oka - melanoma malignum oculi
najczęstszy z czerniaków pozaskórnych
rozwija się w naczyniówce (głównie), bardzo rzadko w tęczówce ale możliwy także w innych częściach oka
nie sprawia bólu
albo z komórek wrzecionowatych albo epitelioidnych, najczęściej mieszany
gdy przewaga wrzecionowatych to nowotwór mniej złośliwy
stosunkowo mało złośliwe są czerniaki tęczówki
przerzuty do wątroby
TKANKI KRWIOTWÓRCZEJ
Czerwienica prawdziwa - polycytaemia rubra vera
nowotwór szpiku, dotyczy przede wszystkim linii erytrocytów
wzrost reaktywności na erytropoetynę
rasa biała
między 40 a 60 rokiem życia
lepka krew
zakrzepica, zaburzenia neurologiczne, zawały, sinica
spadek masy ciała, gorączka
dna moczanowa i kamica nerkowa
fazy: proliferacyjna „wypalenia” włóknienia szpiku przejścia w ostrą białaczkę granulocytową
Białaczka - leucaemia
nowotworowy rozrost najczęściej linii granulocytów i limfocytów
szpik, węzły, śledziona, wątroba
we krwi komórki charakterystyczne dla danego typu białaczki
nie jest wyjaśniona przyczyna - chromosom Filadelfia, promieniowanie, substancje chemiczne
Białaczki ostre
w szpiku niezmienionym lub w szpiku w stanie mieloproliferacyjnym
we krwi niedojrzałe komórki blastyczne
w zależności od tych komórek białaczki: limfoblastyczna, mieloblastyczna, niezdefiniowana
brak form pośrednich komórek
bez leczenia śmierć w ciągu kilku miesięcy
niedokrwistość, gorączka, skaza krwotoczna
w systemie FAB:
Ostra białaczka limfoblastyczna - ALL - występowanie limfoblastów B lub T, czyli komórek o jądrze 2-4-krotnie większym od jądra limfocytów, z liczbą chromosomów do 60; różnego rodzaju aberracje chromosomowe (str. 746-747)
Ostra białaczka nielimfoblastyczna - AML - we krwi mieloblasty z dużym jądrem z kilkoma jąderkami, szczyt między 15 a 40 rokiem życia, tu też różne aberracje chromosomowe; nacieki głównie w szpiku ale mogą też w innych narządach
Białaczka szpikowa przewlekła - leucaemia myelocytica chronica
niepohamowany rozrost granulocytów, z przewagą jednego typu, przeważnie obojętnochłonncyh
we krwi jest ich do kilkuset tysięcy w 1 mm3
spadek aktywności fosfatazy zasadowej tych granulocytów
charakter rozległy rozrostu
jeżeli dominują komórki inne niż granulocyty to wyróżniamy:
białaczkę bazocytową
białaczkę eozynocytową
białaczkę monocytową
białaczkę megakariocytową
granulocyty białaczkowe nie mnożą się szybciej lecz pozostają dłużej we krwi
dochodzi do zagłuszenia innych układów: niedobór krwinek czerwonych, zmniejszenie się liczby megakariocytów i płytek krwi
granulocyty białaczkowe nie spełniają funkcji obronnych
odkładają się w wątrobie, śledzionie, węzłach chłonnych
2-3 lata max 10
charakterystyczne występowanie chromosomu Ph (charakterystyczna aberracja chromosomowa) - 90-95% przypadków (reszta to Ph-)
obecność chromosomu Ph dobrze rokuje
Białaczka limfoblastyczna przewlekła - leucaemia lymphatica
postać chłoniaka
limfocyty mnożą się w nadmiarze w układzie chłonnym i przechodzą w znacznej liczbie do krwi
Szpiczak mnogi - myeloma multiplex
rozrost klonu plazmocytów syntetyzujących jednorodne białko M, tzn. immunoglobulinę (Ig) monoklinalną o jednym typie łańcuchów lekkich, kappa lub lambda
białko Bence Jonesa - jest biologicznym znacznikiem nowotworowym, jest łańcuchem lekkim wytwarzanym w nadmiarze przez rozrastający się klon plazmocytów
równie częsty u kobiet jak i mężczyzn
pierwszy objaw to dolegliwości „reumatyczne”
zmiany we wszystkich kościach - wiśniowe drobne ogniska niszczące kość
bardzo charakterystyczne w trzonach kręgów i w czaszce
towarzyszy niewydolność nerek - łańcuchy lekkie w moczu
współistnienie nowotworów pochodzenia nieszpikowego (15%)
często pojawia się skrobiawica
Ziarnica złośliwa (choroba Hodgkina) - lymphogranulomatosis maligna
podłoże etiologiczne - prawdopodobnie wirusowe (wirus Epsteina i Barr)
w przebiegu spadek wydolności limfocytów T (odporność komórkowa)
najczęściej węzły szyjne i nadobojczykowe
przemiana zaczyna się w strefie limfocytów T i w korze między grudkami
podział na okresy zaawansowania:
I - węzły jednej okolicy lub dwóch sąsiadujących
II - więcej niż dwóch okolic, lub dwóch niestykających się
III - po obu stronach przepony
IV - zmiany także w narządach (szpik, płuca, opłucna, wątroba, kości, skóra, nerki, układ pokarmowy)
komórki nienowotworowe:
limfocyty
histiocyty
fibroblasty
komórki nowotworowe
komórki Reed i Sternberga - duże, kwasochłonna cytoplazma, dwupłatowe jądro, ciemne jąderko
komórki Hodgkina - duże i owalne, pęcherzykowate jądro z dużym jąderkiem
komórki zatokowe (lakunarne) - blada cytoplazma i wielopłatowe jądro z kilkoma jąderkami
komórki typu ziaren prażonej kukurydzy (popcorn cells)
wszystkie komórki nowotworowe wywodzą się z komórek limfoidalnych środka rozmnożenia grudek; wszystkie posiadają czynnik transformacji NF-kB zapobiega apoptozie
4 typy ziarnicy złośliwej
typ z przewagą limfocytów
typ o mieszanym składzie komórkowym
typ z zanikiem limfocytów
typ stwardnienia guzkowatego - występuje najczęściej i nie ma żadnego związku z trzema powyższymi
Chłoniaki nieziarnicze
typu T bardziej złośliwe niż typu B
najpierw węzły, potem szpik, śledzionę i wątrobę
Chłoniaki typu B
Chłoniak limfocytowy z komórek B, przewlekła białaczka limfocytowa
naciek składający się z małych limfocytów, zajmujących równomiernie całe węzły, szpik oraz śledzionę
zmiana ma przeważnie postać białaczkową
limfocyty nie reagują na antygeny - nie występują przeciwciała
w rozmazie widoczne są rozpłaszczone limfocyty białaczkowe
do tego typu chłoniaków należy białaczka włochatokomórkowa
Chłoniak limfo-plazmatycznokomórkowy
Chłoniak strefy brzeżnej, marginalny
Chłoniak płaszczowyChłoniak olbrzymiogrudkowy
Chłoniak rozległy o dużych komórkach limfoidalnych
Chłoniak limfoblastyczny typu Burkitta
Chłoniaki typu T
Chłoniak strefy T
Ziarniniak grzybiasty - mycosis fungoides
Zaspół Sezary-ego
Chłoniak pozawęzłowe
chłoniaki układu MALT
początek jako zmiana zapalna
niska złośliwość
NOWOTWORY HORMONALNE CZYNNE
Nowotwory chromochłonne - n. chromaffinicum - wydzielają katecholaminy, należą do przyzwojaków - paraganglioma (wywodzą się z grzebienia nerwowego)
barwiak - phaeochromocytoma - rdzeń nadnerczy
przyzwojak chromochłonny - barwiak pozanadnerczowe, w zwojach
Są to głównie gruczolaki.
Przysadka
Wpływ gruczolaków:
wydzielanie w nadmiarze hormonu
zakłócanie wydzielania innych hormonów
ucisk
Wyróżnia się:
Adenoma somatotropicum (hormon wzrostu STH) - może dojść do gigantyzmu lub akromegalii
Adenoma lactotropkicum (prolactinoma) - u kobiet mlekotok, zaburzenia owulacji i zatrzymanie miesiączki, u mężczyzn impotencja lub bezpłodność
Adenoma cortcotrophicum (ACTH) - rozrost i nadczynność warstwy pasmowatej i siatkowatej kory, choroba Cushinga
Adenoma gonadotrophicum
Adenoma thyrotrophicum
Adenoma inactivum
Tarczyca
jeden lub kilka w tarczycy, zbudowany z pęcherzyków
gruczolak z komórek A może nie przejawiać żadnej czynności, albo jest aktywny hormonalnie
może dojść nawet do nadczynności ale bez charakterystycznych objawów (wytrzeszcz oczu, obrzęk przedgoleniowy).
gruczolak z komórek C - poza kalcytoniną wytwarza również serotoninę i aminy ketocholowe
raki tarczycy są przeważnie hormonalnie nieczynne
Przytarczyce
gruczolak powodem nadczynności ok. 90%
zazwyczaj pojedynczy
stężenie wapnia w surowicy i nasilenie zmian kostnych proporcjonalne do wielkości nowotworu
zawsze posiada torebkę
utkanie lite lub torbielowate
dominują komórki główne
podobny do gruczolaka rak przytarczyc
Nadnercza
Kora:
gruczolak lub rak kory nadnerczy
gdy hormonalnie czyny nowotwór jednego nadnercza to dochodzi do zaniku kory drugiego
nadciśnienie, zespół Conna, zespół Cushinga
Rdzeń:
guz z komórek chromochłonnych - barwiak - phaeochromocytoma, chromaffinoma - częstszy u kobiet, może być otorbiony, atypia nie świadczy o złośliwości, wydziela aminy ketocholowe; nadciśnienie, kołatanie serca, potliwość, bladość, bóle głowy, chudnięcie
zwojak zarodkowy współczulny - neuroblastoma, symphaticoblastoma - niedojrzały złośliwy, przerzuty do kości, węzłów chłonnych, wątroby oraz płuc; wytwarza aminy ketocholwe; zbudowany z atypowych neuroblastów
nerwiak zwojowy - ganglioneuroma - dojrzalsza postać neuroblastomy, duży otorbiony, niezłośliwy ale może złosliweć; częściej w układzie współczulnym niż nadnerczu
ganglioneuroblastoma - mieszany z dwóch wyżej, złośliwy, wydziela aminy katecholowe
Trzustka
wyspiak wydzielający insulinę - insulinowa - najczęściej występujący guz edokrynny trzustki, zbudowany z komórek B, wydziela insulinę autonomicznie, złośliwy, częściej kobiety w średnim wieku; hipoglikemia, niski poziom glikemii, ustępowanie objawów po przyjęciu glukozy, zmiany nastrojów
IINNE NOWOTWORY
Śluzak, śluzak mięsakowy - myxoma, myxosarcoma
z komórek gwiazdkowatych
luźna istota podstawowa
nieotorbiony
nie daje przerzutów
Struniak - chordoma
miejscowo złośliwy
z resztek struny grzbietowej
okolica krzyżowo-ogonowa, podstawa czaszki
lity lub torbielowaty
komórki zawierają glikogen, są duże i zwakuolizowane
wielokształtne jądro komórkowe
Szkliwiak - ameloblastoma
rozwija się najczęściej w żuchwie
szarobiaława lub szarobrązowa lita masa zajmująca miejsce tkanki kostnej
nie sprawia bólu
tworzą się torbiele, ogniska tkanki nabłonkowej
przerzuty bardzo wyjątkowo dlatego miejscowo złośliwy
Rakomięsak - carcinosarcoma
złośliwy
złożony z utkania rakowego o mięsakowego
pęcherz moczowy, sutek, nerka, pęcherzyk żółciowy
Włókniakogruczolak - fibroadenoma
pierś
między 20 a 40 rokiem życia
z tkanki łącznej włóknistej oraz drobnych przewodów
Gruczolakochłoniak - adenolumphoma Warthin
niezłosliwy
najczęściej w przyusznicy
częściej u mężczyzn
6-7 dekada życia
kulisty, otorebkowany i miękki
obfite utkanie limfatyczne z grudkami chłonnymi
Włókniakonabłoniak - fibroepithelioma
Pinkus - rośnie cienkimi pasmami w głąb skóry właściwej i dzieli je na fragmenty
Brenner - z tkanki włóknistej z rozsianymi w niej ogniskami nabłonkowymi, niezłosliwy, twardy, białawy, włóknisty, wyraźnie odgraniczony, jajnik (może wydzielać estrogeny rzadziej androgeny)