Opracowanie: Jakub Wyrostek
WYKŁAD 1
Uzupełnienie rachunku różniczkowego funkcji jednej zmiennej
LEMAT 1.1 (Fermata, o zerowaniu się pochodnej)
Z:
T:
Dowód jest następujący:
Niech dla przykładu:
Wiemy wówczas, że:
Stąd dla
:
.
Natomiast dla
:
,
a wobec faktu, że granica przy
istnieje, wnioskujemy, że
.
(Dowód dla min jest analogiczny.)
TWIERDZENIE 1.1 (Rolle'a)
Jeśli funkcja
jest określona i ciągła w przedziale domkniętym
, istnieje pochodna skończona przynajmniej w przedziale otwartym
i na końcach przedziału funkcja przyjmuje równe wartości, wówczas między
i
można znaleźć taki punkt
, że
.
Z:
T:
Dowód obejmuje dwa przypadki:
1º Funkcja jest stała. Wówczas:
2º Funkcja jest różnowartościowa (
).
Dla dowodu przyjmijmy, że:
,
a ponieważ funkcja jest ciągła i przyjmuje takie same wartości na krańcach przedziałów, wobec tego
. Stąd na podstawie Lematu 1.1 wnioskujemy, iż
.
TWIERDZENIE 1.2 (Cauchy'ego)
Jeśli funkcje
i
są określone i ciągłe w przedziale domkniętym
, istnieją pochodne skończone przynajmniej w przedziale otwartym
i
w przedziale
, wówczas między
i
można znaleźć taki punkt
, że:
Z:
T:
Dowód:
Wiedząc, że
wnioskujemy, iż
. Możemy zatem wprowadzić nową funkcję:
.
Możemy wyliczyć
, oraz
. A ponieważ z własności kombinacji funkcji ciągłych wnioskujemy, że
, przeto możemy zastosować twierdzenie 1.1:
.
Wyliczając pochodną
, przyrównując ją do zera i przekształcając, otrzymujemy tezę.
TWIERDZENIE 1.3 (Lagrange'a, szczególny przypadek twierdzenia Cauchy'ego)
Z:
T:
Dowód:
Jest to szczególny przypadek twierdzenia Cauchy'ego, dla
.
Inne postacie twierdzenia Lagrange'a.
Jeśli przyjmiemy
i
, wówczas możemy zauważyć, że wyrażenie
da się przekształcić (przez wymnożenie licznika i mianownika ułamka przez (
)) w:
gdzie
i
. Czyli twierdzenie nie zależy od “kolejności”
i
.
Twierdzenie możemy więc zapisać w następujący sposób:
Z:
, gdzie
oraz
.
T:
Wyliczanie wartości przybliżonej funkcji.
Jeśli przyjmiemy
, wtedy:
, gdzie
wówczas teza twierdzenia Lagrange'a przyjmie postać:
,
skąd wyliczyć możemy
.
Możemy więc wysnuć wniosek 1.1
WNIOSEK 1.1
Z:
, gdzie
oraz
.
T:
PRZYKŁAD 1.1
Obliczymy
.
Przyjmujemy
,
,
i obliczamy:
A więc:
.
TWIERDZENIE 1.4 (Wzór Taylora)
Z:
T:
,
gdzie
nazywamy resztą Lagrange'a.
Dowód:
Przyjmiemy
. Wprowadzimy nowe funkcje:
, gdzie
,
.
Na podstawie swoich własności obie te funkcje spełniają założenia twierdzenia Cauchy'ego. Obliczmy ich pochodne:
,
.
Zauważmy teraz, że:
Wykorzystamy teraz twierdzenie Cauchy'ego:
,
a z drugiej strony
.
A więc:
,
co jest przekszatałceniem tezy twierdzenia.
Inne postacie twierdzenia Taylora. Rozwinięcia funkcji.
Powyższe twierdzenie możemy zapisać również w następujący sposób:
Z:
T:
,
Wzór ten pozwala obliczać przybliżone wartości funkcji. Ilustruje to następujący:
PRZYKŁAD 1.1 cd
Obliczymy ponownie
z dokładnością do
. Ustalmy liczbę kroków
. Rozpisujemy wzór Taylora:
Przyjmujemy
,
,
i obliczamy pochodne:
A więc:
.
Teraz szacujemy resztę, by sprawdzić, czy otrzymana wartość logarytmu mieści się w zadanej dokładności. Przyjmujemy
, gdyż funkcja ma wówczas największą wartość.
.
Zadana reszta jest więc większa od żądanej dokładności. Musimy zatem wziąć większe
.
Weźmy
. Wówczas:
Zatem
z żądaną
dokładnością mniejszą niż 0,001.
Wzór Taylora w otoczeniu zera.
Przyjmiemy
(
). Otrzymujemy:
TWIERDZENIE 1.5 (MacLaurina)
Z:
T:
, gdzie
.
NIESKOŃCZENIE MAŁE
DEFINICJA 1.1
Jeżeli
oraz
, wówczas
nazywamy nieskończenie małą w
.
PRZYKŁAD 1.2
Funkcje
są nieskończenie małe w otoczeniu w otoczeniu
.
DEFINICJA 1.2
Niech
- nieskończenie małe w
,
1.
i mówimy, że
jest nieskończenie małą rzędu wyższego niż
.
2.
i
są nieskończenie małe w otoczeniu
tego samego rzędu
3.
i
są nieskończenie małe w otoczeniu
równoważne
.
UWAGA 1.1
Reszta we wzorze MacLaurina jest w otoczeniu zera nieskończenie małą rzędu wyższego niż
, co zapisujemy:
.
Uzasadnienie:
WNIOSEK 1.2
Tezę twierdzenia MacLaurina można zapisać w następujący sposób:
, gdzie
jest tzw. resztą Peano.
PRZYKŁAD 1.3
1º
2º
Analogicznie postępując jak wyżej możemy wyprowadzić wzór na cos x.
.