bodnie na szabotę. Główną wadą miotów deskowych jest szybkie zużywanie się desek oraz konieczność budowania wysokich pomieszczeń do pracy tych młotów. Z powyższych względów lepszy jest młot spadowy pasowy.
Młoty sprężynowe (rys. 178) są stosowane do kucia swobodnego. Bijak jest w tych młotach napędzany za pomocą płaskiego resoru l umocowanego przegubowo w środku swej długości w korpusie młota. Jeden koniec resoru jest połączony z bij aktem młota, a drugi z cięgłem 2
w^
^///y/////////////^////
Rys. 176. Młot spadowy deskowy
Rys. 177. Młot spadowy pasowy
łączącym się mimośrodowym mechanizmem napędzającym. Po uruchomieniu mechanizmu napędzającego, cięgło wprawia w ruch wahadłowy resor, a tym samym i bijak, który przesuwa się ruchem prostoliniowym w prowadnicach korpusu młota. Wielkość skoku reguluje się ustawieniem mimośrodu 3 w położeniu bliższym lub dalszym od środka obrotu. Ciężar bijaka w młotach sprężynowych nie przekracza 200 kg. Młoty tego typu wychodzą już z użycia.
Młoty sprężarkowe (rys. 179) stosowane są głównie do kucia swobodnego. Można na nich wykonywać również inne operacje kowalskie, jak np. gięcie lub skręcanie, gdyż bijak przez dłuższy czas może dociskać materiał do kowadła ze znaczną siłą.
W młotach sprężarkowych bijak 2 jest napędzany za pomocą sprężonego powietrza dostarczanego przez sprzężoną z młotem sprężarkę. Tłok 2 napędzany z silnika 3 za pomocą przekładni pasowej spręża w cylindrze sprężarki powietrze, a następnie przetłacza je do cylindra bijaka. Znaczny wzrost ciśnienia nad tłokiem bijaka powoduje jego opadanie. Równocześ-
162
nie powietrze spod tłoka bijaka przepływa pod tłok sprężarki. Zmiana kierunku ruchu tłoka sprężarki powoduje przetłaczanie sprężonego powietrza pod tłok bijaka, a tym samym jego podnoszenie. Siłę uderzenia bijaka można regulować w szerokim zakresie za pomocą zaworów 4 i 5. Młoty sprężarkowe buduje się w różnych wielkościach zależnie od ciężaru bijaka. Ciężar bijaka najmniejszego młotka sprężarkowego nie przekracza 50 kg, a największego 2000 kg.
Młoty sprężarkowe wykazują w stosunku do młotów sprężynowych wiele zalet, jak np. łatwość obsługi i duży zakres regulacji energii uderzenia. Z tego powodu są one obecnie szeroko stosowane w przemyśle.
Również szeroko rozpowszechnionymi w kuźnictwie młotami są tzw. młoty parowo-powietrzne. Mogą one być napędzane zarówno parą, jak i sprężonym powietrzem dostarczanym w przemysłowej instalacji sprężonego powietrza. Ciśnienie robocze pary lub powietrza w tych urządzeniach wynosi 5—8 at.
Młoty parowo-powietrzne mogą być jednostojakowe (rys. 180a) lub dwustojakowe (rys. 180b). Młoty jednostojakowe są stosowane do kucia odkuwek małych lub średniej wielkości. Ciężar bijaka w takich młotach nie przekracza 1,5 t. W młotach dwustojakowych, używanych do dużych odkuwek, ciężar bijaka dochodzi do 5 t. Mechanizmem napędowym w młotach parowo-po-wietrznych jest cylinder roboczy.
Rys. 178. Młot sprężynowy
Zależnie od sposobu jego pracy rozróżnia się młoty o pojedynczym lub o podwójnym działaniu. W młotach o pojedynczym działaniu bijak jest podnoszony do góry pod wpływem ciśnienia pary lub powietrza,. a następnie opada pod własnym ciężarem. W młotach o podwójnym działaniu para lub sprężone powietrze nie tylko podnoszą bijak, lecz również zwiększają energię jego uderzenia podczas opadania.
Na rys. 181 przedstawiony jest młot parowy dwustojakowy dwustronnego działania z uwidocznionym schematem działania. W cylindrze parowym l porusza się tłok połączony z trzonem tłokowym 5, na którego drugim końcu umocowany jest bijak 6, a do niego zamocowane jest kowadła górne 8. Para jest doprowadzona do cylindra przez zawór 4 i mechanizm rozrządu.
W zależności od położenia suwaka 3 para może się przedostać do cylindra albo od góry, albo od dołu. Gdy suwak znajduje się w górnym położeniu, para wpływa do cylindra od dołu i powoduje podniesienie bi-
if
163