Przedsiębiorca
Przedsiębiorstwo
Przedsiębiorczość
gr I
Praca wykonana na przedmiot Finanse przedsiębiorstw
Pracę wykonali: Załączniki:
Konrad Bożyk 1) test na przedsiębiorce
Damian Błoch
Kamil Flaiszman
Paweł Dębiec
Spis Treści
1.Kim jest przedsiębiorca? 3
1.1 Podaj cechy osoby przedsiębiorczej 4
1.2 Czy każdy kto jest zarządca jest przedsiębiorcą? 4
1.3 Podsumowując 5
2.Czym jest przedsiębiorstwo 5
2.1. Cele przedsiębiorstwa 6
3.Definicja terminu przedsiębiorczość 6
3.2 Czynniki wpływające na przedsiębiorczość 7
3.3 Przedsiębiorczość jest często używanym terminem dlatego powstało sporo mitów na jego temat a oto niektóre z nich: 7
3.4 Co czyni z nas tak naprawdę przedsiębiorcami 8
3.5 Podsumowanie 9
4. Czy biznesmen, przedsiębiorca, menadżer to synonimy? 10
5. Krótka historia życia Hugh Hefnera 11
6. Jak założyć firmę na podstawie firmy Jana Nowaka 14
6.1. Biznesplan Jana Nowaka 14
6.3. Walka na brutalnym rynku oraz realia dnia codziennego 16
6.5. Reklama oraz promocja przedsiębiorstwa 17
6.7. Analiza SWOT przedsiębiorstwa 20
7. Ograniczenia działalności gospodarczej 23
9.Funkcje związane z zarządzaniem finansami: 25
10. Czy w dzisiejszych czasach koncepcja małego biznesu ma szanse przetrwania? 26
11. Działania państwa w celu pomocy przedsiębiorcą. 27
12. Negatywne skutki na przedsiębiorczość ma obecny kryzys. 28
13. Wejście Polski do strefy Euro. 29
13.1. Po co stworzono kryteria zbieżności z Maastricht 29
13.2. Jaka wygląda procedura wejścia do strefy euro? 30
13.3. Dlaczego obserwujemy tak duże wahania kursu polskiego złotego? 30
13.4. Czy przyjęcie euro przyspieszy rozwój gospodarki w naszym kraju? 30
13.5 Po przyjęciu euro ceny podstawowych produktów w Polsce mogą wzrosnąć? 31
13.6. Czy ważna jest wysokość kursu po jakim Polska przyjmie nową walutę? 31
Test na przedsiębiorczość 34
„Kapitał intelektualny decyduje o sukcesie przedsiębiorstwa, a nie tylko wartości zapisane w bilansie.”
„Bycie lepszym od innych oznacza zdolności tworzenia i wykorzystania technologii informatycznej oraz aktywów niematerialnych.”
1.Kim jest przedsiębiorca?
Przedsiębiorca, ktoś, kto bierze na siebie odpowiedzialność i ryzyko prowadzenia przedsiębiorstwa (działalności gospodarczej) spodziewając się uzyskania z tego dochodu (zysku).
To właśnie przedsiębiorca podejmuje decyzje o tym, co będzie wytwarzanym produktem (może to być przedmiot, mogą to być usługi), kupuje urządzenia.
Inaczej mówiąc przedsiębiorca musi umiejętnie połączyć różne czynniki by przedsiębiorstwo dobrze funkcjonowało. Zgromadzić odpowiedni kapitał, zebrać odpowiedni zespół ludzi, umiejętnie kierować swoim przedsiębiorstwem. Przede wszystkim jednak przedsiębiorcy ponoszą ryzyko utraty zainwestowanego kapitału, jeśli przedsięwzięcie się nie uda.
1.1 Podaj cechy osoby przedsiębiorczej
-asertywna
-ma wiedzę
-kreatywna
-gotowa do podejmowania ryzyka
-odpowiedzialna
-uczciwa
-odważna
-ambitna
-pewna siebie
-posiadająca dynamizm działania
-zdeterminowana
-posiadająca optymizm życiowy i entuzjazm pracy
-potrafiąca podjąć inicjatywe;
-mająca twórcze podejście do problemów i elastyczna;
- potrafiąca podejmować decyzjię i przewodzić ludziom;
-posiadająca umiejętność efektywnego komunikowania się z ludźmi.
-wytrwała w dążeniu do sukcesu i samorealizacji
-umiejętność rozwiązywania problemów i podejmowania ryzyka
-konsekwencja, wytrwałość, determinacja
-umiejętność wyciągania konstruktywnych wniosków z porażek
-zaufanie do własnych zdolności
-wiedza
-zrównoważenie emocjonalne i intelektualne.
-wizjonerstwo
-umiejętność tworzenia celów
-posiadająca talęt do biznesu
1.2 Czy każdy kto jest zarządca jest przedsiębiorcą?
Wielu ludzi uważa, że każdy, kto zarządza przedsiębiorstwem jest przedsiębiorcą.
To nie prawda. Np. członkowie zarządów, czy rad nadzorczych przedsiębiorstw państwowych nie ponoszą ryzyka utraty zainwestowanych środków, zatem trudno nazwać ich przedsiębiorcami. Natomiast przedsiębiorcą na pewno jest właściciel restauracji, hotelu czy sklepu, bowiem on ponosi ryzyko utraty zaangażowanych środków.
1.3 Podsumowując
Przedsiębiorcy pełnią niezwykle ważną rolę społeczną: tworzą miejsca pracy, są innowatorami, wymyślają nowe produkty i nowe sposoby ich wytwarzania. W rozwoju lokalnym mogą być początkiem procesu rozwoju, gminy czy powiatu. Przedsiębiorcy dzielą się swoimi przychodami z pracownikami, oraz odprowadzają podatki z których państwo finansuje rożne usługi społeczne, jak zasiłki dla bezrobotnych, emerytury i renty, obronę narodową, publiczny transport, system sprawiedliwości, edukację, itp.
2.Czym jest przedsiębiorstwo
Przedsiębiorstwo (lub inaczej jednostka gospodarcza) - wyodrębniona prawnie, organizacyjnie i ekonomicznie jednostka, prowadząca działalność gospodarczą. Najczęściej definiowanym celem działalności przedsiębiorstwa jest osiąganie zysku lub zaspokajanie potrzeb konsumentów. W jego skład mogą wchodzić mniej lub bardziej odrębne jednostki gospodarcze, nazywane zakładami. Nieco inne znaczenie ma przedsiębiorstwo w języku prawnym.
Przedsiębiorstwo posiada samodzielność ekonomiczną. Może również, lecz nie musi, posiadać osobowość prawną.
Potocznie przedsiębiorstwo określa się również jako "firmę", jednak słowo to ma inne znaczenie prawne.
2.1. Cele przedsiębiorstwa
1. maksymalizacja zysków
2. maksymalizacja sprzedaży
3. osiągnięcie zadowalającego poziomu zysku
4. osiągniecie zakładanego udziału w rynku
5. przetrwanie firmy
6. utrzymanie dotychczasowego poziomu firmy
7. stabilizacja zysków
3.Definicja terminu przedsiębiorczość
3.1 Przedsiębiorczość - to cecha działania zmierzającego do zapewnienia racjonalnej i efektywnej koordynacji zasobów gospodarczych firmy. Główne cechy przedsiębiorców to przede wszystkim umiejętność dostrzegania potrzeb i doskonalenia pomysłów, zdolności do wykorzystywania nadarzających się okazji oraz gotowość do podejmowania ryzyka.
Przedsiębiorczość to sposób działania, polegająca na skłonności podejmowania nowych, ryzykownych i niekonwencjonalnych przedsięwzięć, oraz na wykazywaniu inicjatywy w ich poszukiwaniu i wdrażaniu w życie. Jest to więc działanie skierowane na rozwój, ma ono charakter innowatorski.
3.2 Czynniki wpływające na przedsiębiorczość
Typ otoczenia:
3.3 Przedsiębiorczość jest często używanym terminem dlatego powstało sporo mitów na jego temat a oto niektóre z nich:
Mity przedsiębiorczości
|
|
Mity blokujące przedsiębiorczość |
Mity pobudzające przedsiębiorczość |
Przedsiębiorca |
|
1. Przedsiębiorcą trzeba się urodzić (nie nauczysz się tego) |
Każdy ma potencjał zostania przedsiębiorcą (nabywanie odpowiednich umiejętności, wiedzy, doświadczenia) |
2. Przedsiębiorca wyróżnia się specyficznymi cechami standardowy profil |
Nie występuje standardowy profil przedsiębiorcy każdy różni się od innych |
3. Przedsiębiorcy powinni być młodzi i dobrze wykształceni |
Wiek nie jest barierą przedsiębiorczości (ważniejsza jest wiedza, doświadczenie, trening profesjonalny) |
4. Bez wysokiego ilorazu inteligencji sukces przedsiębiorcy jest nie możliwy |
Sukces przedsiębiorcy ma swe korzenie w twórczości, motywacji, budowaniu zespołu, przywództwie, zdolnościach analitycznych oraz umiejętność radzenia sobie z przeciwieństwami |
3.4 Co czyni z nas tak naprawdę przedsiębiorcami
Przedsiębiorca bardziej niż inni członkowie społeczności ukierunkowani są na osiąganie sukcesu. Powodzenie zależy od wielu czynników. Przedstawiciele polskiego small businessu widzą je tak:
Myślenie i działanie niekonwencjonalne na przekór myśleniu kolektywnemu,
Chęć i umiejętność wykorzystywania luk prawnych,
Poczucie skuteczności działań i przewidywania efektów własnych poczynań,,
Nieufność i czujność aby nie dać się wykorzystać,
Działanie wg zasady „umiesz liczyć-licz na siebie”,
Poświęcenie, pomimo poczucia ogromnej odpowiedzialności wobec najbliższych,
kontaktów rodzinnych na ołtarzu sukcesu,
Odpowiedzialność za firmę i pracowników,
odporny na stres.
Warto tu nadmienić, iż wśród właścicieli małych i średnich przedsiębiorstw przeważają
żonaci (90%) mężczyźni (60%-80%) w sile wieku (35 lat-44 lata).7
P. Drucker, tak napisał o przedsiębiorcach i ich sukcesach, „ każdy kto ma
odwagę podjąć decyzję, może nauczyć się prowadzić biznes... konkluduje, iż
„przedsiębiorca zawsze poszukuje zmiany, reaguje na nią i wykorzystuje ją jako okazję.”
J. Schumpter stwierdza, iż „przedsiębiorcą jest ten, kto wprowadza nowe kombinacje”.
3.5 Podsumowanie
Bycie przedsiębiorcą nakłada na nas wiele ról, które musimy wypełniać. Przedsiębiorca musi być jednocześnie Np. finansistą, kasjerem, zaopatrzeniowcem, kontrolerem jakości, menedżerem, planistą itd. Jakie zatem powinien mieć cechy, aby sprawdzić się w tych wszystkich zadaniach?
Dobrego przedsiębiorcę charakteryzuje ponadto chęć do ciężkiej i wielogodzinnej pracy, a także stałe szukanie nowych możliwości dla swojego przedsięwzięcia, ponieważ sytuacja na rynku jest dynamiczna - aby odnosić sukcesy, trzeba nie tylko za nią nadążać, ale i ją wyprzedzać. Przedsiębiorca powinien też być zdolny do podejmowania rozsądnego ryzyka, żeby wykorzystać trafiające mu się okazje do robienia dobrych interesów. Musi też mieć pewien stopień zaufania do siebie i swoich pomysłów, aby bez kompleksów korzystać z wiedzy i pomocy doradców.
Aby odnosić sukcesy, przedsiębiorca niekoniecznie musi ukończyć wiele szkół, niemniej jednak potrzebuje odpowiedniej wiedzy i kwalifikacji zawodowych (znajomość zawodu czy też branży, w której działa). Istotna jest także znajomość zasad zarządzania firmą i ludźmi w niej zatrudnionymi.
4. Czy biznesmen, przedsiębiorca, menadżer to synonimy?
Tak biznesmen, przedsiębiorca, menadżer to oczywiście synonimy, a poniżej pare przykładów zaczerpniętych ze słownika:
SYNONIM: przedsiębiorca, kapitalista, manager, menedżer, człowiek interesu przemysłowiec, fabrykant, handlowiec, kupiec
ANTONIM: robotnik, pracownik, pracownik najemny, oficj. siła robocza, siła najemna
5. Krótka historia życia Hugh Hefnera
Na początku 1953 roku, Hugh doszedł do wniosku, że tym czego naprawdę chce, jest wydanie swojego własnego magazynu.
“Chciałbym - napisał w pięćdziesiątym drugim tomie autobiografii - stworzyć magazyn dla facetów lubiących miasto - świeży, wyrafinowany. Zdjęcia dziewczyn zapewnią sprzedaż na początku, ale magazyn musi także cechować jakość.”
Droga do wydania pierwszego numeru była długa i mozolna. Hefner nie miał pieniędzy i w początkowym okresie pożyczał od kogo tylko mógł na bieżące wydatki. Zastawił nawet meble, żeby kupić pierwsze zdjęcia Marylin Monroe, które ukazały się w pierwszym numerze. Zapłacił za nie 'jedynie' 500 dolarów.
Hefner bardzo wiele czasu poświęcił nad pisaniem i zdobywaniem artykułów do pierwszego numeru, co nie było proste. Brak funduszy na płacenie autorom skutecznie mu to utrudniało.
Zamówienie na 1 numer playboya wynosiło 70250 egzemplarzy , znalazł się on w kioskach w większych miastach w listopadzie 1953 roku. Potencjalnych nabywców miała kusić ubrana Marlin Monroe machająca z okładki Pierwszy kolorowy numer, kosztował 50 centów, a w środku znajdowała się już wspomniana wcześniej Merlin w negliżu.
Drugi numer ukazał się w styczniu 54 ,umieszczono w nim nazwisko Hefa , rozszedł się on w ilości 54 000 egzemplarzy, o 20 więcej niż Hefner się spodziewał.
W niedużej firmie Hefa wszyscy robili wszystko, jego ojciec pomógł założyć księgi, jego współpracownik Russel i on dźwigali sygnalne egzemplarze magazynu na 3 pietro . Młodzi i niedoświadczeni uczyli się na własnych błędach. Gorąco dyskutowali na temat każdego numeru, poprawiali teksty. Hefowi nie przeszkadzał 36 godzinny system pracy, wstawił sobie nawet łóżko do biura aby mógł tam pracować całą noc.
Playboy nie starał się jednak przekroczyć pewnej granicy którą przekraczali konkurenci którzy sądzili że umieszczenie bardziej odważnych zdjęć spowoduje większe zainteresowanie ich pismem, co było Bledem
W 1956 roku Hefncr wygrał swoją pierwszą wielką bitwę przeciwko potężnemu strażnikowi moralności publicznej - Urzędowi Pocztowemu Stanów Zjednoczonych. Większość magazynów w Ameryce miało prawo wysyłać swoim subskrybentom egzemplarze pocztą, płacąc cenę drugiej klasy. Hefner ubiegał się o drugą klasę opłaty pocztowej już w październiku 1954 roku, przekonany, że Playboy spełnia wszystkie wymogi amerykańskiej ustawy pocztowej. Ale nie brał pod uwagę interwencji Arthura Summerfielda, generalnego pocztmistrza w czasach prezydentury Eisenhowera, który stał na straży moralności (ja i wielu innych) i decydował czy dane pismo ma być przekazywane do ludzi czy też nie. Hefner był oburzony. "Nie sądzimy, by do obowiązków Generalnego Pocztmistrza należało redagowanie magazynów - powiedział. - Uważamy, że powinien zajmować się dostarczaniem poczty". Po tym wszystkim "Playboy" skierował sprawę do sądu, oskarżając pocztę nie tylko o odmowę wydania zezwolenia na posługiwanie się pocztą drugiej klasy. Sędzia nakazał Poczcie wydanie tymczasowego pozwolenia na drugą klasę, a także by korespondencja "Playboya" była dostarczana punktualnie.
W 1957 roku Hefnerowi wydawało się, że wszystko musi się udać. Podniecony sukcesem magazynu i swoim zwycięstwem nad Urzędem Pocztowym, zaczął planować wypuszczenie nowego magazynu o nazwie "Trump" (atut). Miał to być elegancki, kolorowy magazyn satyryczny, coś bardziej wyrafinowanego niż "Mad" (szalony). "Trump" ukazał się w kioskach w styczniu 1957 roku i od razu miał kłopoty, Drugi numer był opublikowany dopiero w marcu, do tego zaś czasu "Trump" osiągnął zadłużenie wielkości 95 000 dolarów, w okresie kiedy „Playboy” zmieniał swoją lokalizację. Jedynym rozwiązaniem było zlikwidowanie "Trumpa”.
Gdy 29 lutego 1960 roku został otwarty "Playboy Club", to kolejka czekających, by dostać się; do środka, zawijała się za rogiem nie zważając na zimny wiatr wiejący od jeziora Michigan. W środku, w każdym z pokoi było głośno i tłoczno, a "trzydzieści najpiękniejszych dziewcząt z Chicago", które były zatrudnione by "ozdabiać" klub, w rzeczywistości musiało dźwigać tace z drinkami i odkrywało niepokojący los Króliczka. To, że Króliczki cieszyły się takim uznaniem z ich śmiesznymi, opadającymi uszami i ich kitkami ogonów,
Chicago Club był sukcesem pod każdym względem i szybko powstały plany otwarcia klubów „Playboya” w innych miastach. Niestety nowe kluby wiązały się z dużymi problemami. Mimo że prywatne życie Hefnera mogło wzbudzać wiele zastrzeżeń, to jednak pozostał on głęboko moralnym człowiekiem, wiernym swoim wyniesionym z domu zasadom metodystów z Nebraski, to jednak nie wiedział jak zareagować na jawną korupcję. Nawet jeśli uda im się pokonać Epsteina i Morhouse'a, to co dalej? W drugiej połowie 1961 roku "Playboy" zgodził się na zapłacenie Morhouse'owi i komisarzowi Epsteinowi, . Na początku grudnia Playboy uzyskał wreszcie zgodę na wyszynk alkoholu i New York Playboy Club został otwarty.
12 grudnia prokurator stanowy zajął wszystkie księgi i papiery nowojorskiego klubu "Playboya". Morton zadzwonił do Morhouse'a, by ostrzec go, że w księgach odnotowane są kwoty jakie otrzymał. Gdy pętla zaczęła się zaciskać, "Playboy" wysłał negocjatora do biura prokuratora stanowego, żeby ustalić warunki umowy o niekaralności w zamian za współpracę w śledztwie jego politycznych przyjaciół z partii republikańskiej w stanie New York.
Poza Nowym Jorkiem, kluby Playboya radziły sobie znacznie lepiej. Kolejne otwierano w Los Angeles, San Francisco, Detroit, Baltimore, St. Louis, Pittsburgu, Bostonie i Dallas. Nękały je jedynie drobne kłopoty.
23 lutego 1961 roku "Playboy" zamieścił anons zapowiadający narodziny nowego magazynu - "Show Business Illustrated- ("Ilustrowany Magazyn Show Biznesu"). Miał on ukazywać się co dwa tygodnie i kosztować pięćdziesiąt centów. W kwietniu nowa ekipa "Show Business Illustrated" zebrała się w Chicago Pracownicy "Playboya" nie udzielili nowym przybyszom poparcia.
23 sierpnia 1961 roku ukazało się pierwsze wydanie "Show Business Illustrated". Wydarzenie to zostało uświetnione wspaniałymi przyjęciami w Chicago, New Yorku i Los Angeles, a towarzyszyła mu ogólno narodowa kampania reklamowa.Zwroty ze sprzedaży pierwszego numeru były, niestety, dość duże. . Straty osiągnęły wysokość 3 000 000 dolarów i Amerykański Bank Narodowy ostrzegał, że zamknie kredyt dla "Playboya". Pod koniec stycznia Hefner poleciał do Nowego Jorku, żeby spróbować ubić interes z Huntingtonem Hartfordem, który również tracił pieniądze na magazynie "Show", ale miał dosłownie nieograniczone fundusze do dyspozycji.
2 lutego 1962 roku, kilka miesięcy po pierwszej edycji "SBl" w formie miesięcznika, "New York Times" zamieścił krótką notatkę:
"Współzawodnictwo między Huntingtonem Hartfordem, prezesem magazynu „Show” i Hugh M. Hefnerem, wydawcą „Show Business Illustrated” zakończyło się zwycięstwem pana Hartforda.
W 1969 roku na rynek Amerykański ukazuje się magazyn „Penthouse” , który do tej pory ukazywał się w Europie. Miał to być zwiastun konkurencji dla „Playboya”. Początkowo Hefner nie przyrównywał wagi do nowego magazynu, ponieważ miał największą sprzedaż na rynku Ameryki ( 4,5 miliona egzemplarzy miesięcznie), . Nowe pismo ukazywało na swoich stronach karykatury słynnego króliczka, za co Hugh założyl sprawę w sądzie, lecz skończyła się bez żadnych konsekwencji. Modelki na stronach „Penthouse” były kompletnie obnażone co stanowiło wielki problem dla „Playboya”, gdyż nigdy nie ukazywał łona kobiecego. Po kilku miesiącach Hefner zaczął się bać konkurenta co skłoniło go do omawiania treści, a co najważniejsze zdjęć w gazecie Guccionego, po czym uznał że trzeba ukazać bardziej śmielsze zdjęcia. Nie spowodowało to zadowolenia ze strony Hefnera. Nowe rozwiązania „Playboya” wzbudziły zamieszanie w ruchu feministek.
W latach 80. przyszedł jednak czas na korektę. Hefner zdążył się przyzwyczaić do ciągu sukcesów i najwyraźniej przegapił moment załamania.. Dwa lata później firma zanotowała ponad milion dolarów straty. W 1988 roku zamknięto ostatni w Stanach Zjednoczonych klub Playboya.
Wraz z początkiem XXI wieku, erotyczne imperium Hefnera odzyskało swoją pozycję. Firma - już teraz nie tylko wydawnicza, ale i multimedialna - zainwestowała w internet (Playboy Cyber Club) oraz telekomunikację (mobilny serwis Mobile Playmate of the Month). Playboy TV dociera do setek milionów domów w 70 krajach na całym świecie.
Obecnie 22 międzynarodowych wydań magazynu czyta każdego miesiąca około 15 mln osób na całym świecie, z czego około 10 mln egzemplarzy trafia do rąk Amerykanów. W środowisku amerykańskich biznesmenów uznaje się go za największego szczęściarza wśród managerów.
Kim jest Hefner?
Jego nazwisko kojarzy się wyłącznie z jednym: z seksem. Tymczasem 81-letni Hugh Hefner to przede wszystkim inteligentny i przebiegły biznesmen, którego po prostu stać na każdą ekstrawagancję.
W wywiadach prasowych właściciel Playboya z ogromną przyjemnością opowiada o swoim biznesie. Żartuje, że pornobiznes daje mu ogromną satysfakcję, ale i nieco poważniej opowiada, że wierzy w to, iż jego praca zmieni życie wielu ludzi na lepsze.
Dziś jest biznesmenem, którego stać niemal na wszystko - przy czym chodzi tu nie tylko o możliwości finansowe. Po nieudanych małżeństwach przyznaje się do utrzymywania bliskich znajomości z kilkoma młodymi przyjaciółkami. Nie żałuje pieniędzy na hazard, ani wystawne przyjęcia. Sam porównuje swoje życie do życia małego chłopczyka, który ma marzenia. Różnica pomiędzy nimi polega wyłącznie na tym, ze 80-letni milioner wszystkie swoje marzenia natychmiast realizuje.
6. Jak założyć firmę na podstawie firmy Jana Nowaka
Od czego powinien zacząć nasz Jan Nowak, niewątpliwie ważne jest aby miał jakąkolwiek wizje na swoją własną działalność, jest to chyba absolutne minimum, od wizji swego przyszłego imperium musi zacząć nasz Pan JAN.
Idąc dalej tropem nasz Nowak zaczyna myśleć nad realizacja swojej wizji co powinien zrobić. Powinien przygotować profesjonalny biznesplan na przynajmniej 12 miesięcy, to właśnie biznesplan pokaże mu czy nie straci zainwestowanych pieniędzy czy ma szanse na ryku jak również zgromadzi w jednym miejscu wszystkie ważne informacje.
Co takiego powinien zawierać owy plan:
6.1. Biznesplan Jana Nowaka
a) formalne dane o zakładanej firmie, czyli:
formę prawną prowadzonej działalności gospodarczej, czyli wybór pomiędzy indywidualną działalnością gospodarczą, a spółką osobowa lub handlową,
planowaną datę rozpoczęcia działalności,
rzetelne określeń kwalifikacji, umiejętności i wykształcenia do prowadzenia planowanej firmy; Jan Nowak, zanim rozpocznie działać na rynku, musi być świadomy, co potrafi i czy być może nie będzie potrzebować pomocy kogoś jeszcze,
b) powód, dla którego Nowak chce zakładać firmę, a więc:
misję firmy, która tak jak misja życiowa człowieka jasno oświetla oczekiwany sukces w przyszłości,
cele do osiągnięcia na najbliższy rok i cele możliwe do zrealizowania w ciągu 3 lub 5 lat obejmujące zarówno oczekiwane dochody, jak i pozycję w społeczeństwie czy satysfakcję klientów,
c) plan marketingowy, w którym zawierają się informacje o tym:
co i dla kogo sprzedawać,
jak to robić najlepiej, jak dotrzeć do klientów, czy zatrudnić przedstawicieli handlowych, a może skorzystać z dystrybucji poprzez supermarkety,
za jaką cenę sprzedawać lub świadczyć usługi, tak aby Jan Nowak wkrótce zaczął zarabiać więcej niż zwykł to robić na odsetkach bankowych od posiadanych oszczędności,
w końcu jak powiadomić klientów o firmie oraz jak ich zachęcić do kupowania oferowanych produktów i usług,
d) opis sytuacji na rynku, na którym firma ma działać, czyli:
jacy istnieją konkurenci, czy łatwo o dostawców, jakie są upodobania klientów firmy, a także czy istnieją już produkty, które mogą spełniać podobne funkcje,
opis tych działań rządu, dużych producentów urządzeń, prac parlamentu, nastrojów społecznych, które będą pomagać lub przeszkadzać firmie w przyszłości,
e) jeśli Nowak będzie miał pracowników lub wspólników, to również organizację firmy, np.:
liczbę zatrudnionych lub współpracowników, ich wykształcenie, obowiązki, dotychczasowe sukcesy w biznesie,
sposoby kontaktu ze współpracownikami, plan wspólnych spotkań i podział na zespoły,
wysokość płac i możliwość premiowania najlepszych pracowników,
f) plan finansowy przedsięwzięcia przynajmniej na najbliższy rok, zawierający:
źródło finansowania do czasu, kiedy firma zacznie przynosić zyski,
wielkość przychodów, czyli to co Jan Nowak może zarobić prowadząc swoją firmę,
koszty wynikające z zakupów materiałów i urządzeń, płacenia podatków, ZUS-u, wynagrodzeń, wynajmu pomieszczeń, rozmów telefonicznych i wszystkich innych sytuacji, w których firma wydaje zarobione pieniądze,
wskaźniki ekonomiczne, pokazujące czy i kiedy Janu Nowakowi zwróci się zainwestowany kapitał i czy firma będzie się rozwijać,
g) analizę SWOT, co brzmi groźnie, ale znaczy:
że po sporządzeniu opisu wszystkich powyższych punktów należy rzetelnie ocenić mocne i słabe strony planowanego przedsięwzięcia,
a także szanse i zagrożenia płynące ze strony konkurencji, podatków, odpowiednich ustaw, preferencji klientów, integracji z Unią Europejską i z innych stron.
6.2. Sprecyzowanie misji przyszłego przedsiębiorstwa
Dzięki niej można dokładnie określić, kto kupi nasze produkty i z kim będziemy konkurować na rynku. Specjaliści z zarządzania są zgodni, że jeśli misja firmy nie zostanie dostatecznie wcześnie ustalona, prawie zawsze sprawdza się przysłowie - jeśli nie wiesz gdzie idziesz, zajdziesz gdzie indziej.
Misja jest precyzyjnym określeniem dalekowzrocznych zamierzeń i aspiracji założycieli firmy. Powinna być sformułowana w prosty sposób, by nowi pracownicy mogli ją szybko zrozumieć i zapamiętać. Jan Nowak musi pamiętać, że misja wprost odzwierciedla jego wizje firmy w przyszłości. Kiedy w 1961 roku J. F. Kennedy sformułował misję swojej prezydentury na najbliższe 10 lat słowami: „Do końca dekady Amerykanin postawi swoją stopę na Księżycu”, wszyscy byli zdumieni rozmachem zamierzeń prezydenta. Podobnie w przyszłość wybiegła japońska firmy Komatsu, która ponad 40 lat temu założyła sobie jeden ponadczasowy cel: „Pobić Catepillara”, konkurenta firmy na rynku maszyn budowlanych.
Jeśli Jan Nowak myśli o rozwoju swojego przedsięwzięcia, nie może zapomnieć o marzeniach, nawet jeśli dziś są jeszcze niemożliwe do spełnienia. Misja firmy Nokia - Connecting people - rozpoznawalna jest dziś na całym świecie, a jeszcze 30 lat temu firma produkowała papier i kalosze. Tylko odwaga i marzenia menedżerów firmy doprowadziły do tego, że jest dziś w czołówce koncernów elektronicznych.
Tak naprawdę tylko osiągniecie celów rynkowych gwarantuje osiąganie innych celów firmy. Firma Jana Nowaka działa dla klientów, to ich wymagania i potrzeby są najważniejsze
6.3. Walka na brutalnym rynku oraz realia dnia codziennego
Jan Nowak ma pomysł na firmę sformułował już także misję przedsięwzięcia i rozważył, którzy klienci są dla niego najważniejsi. Czas poznać konkurencyjność swojego pomysłu wobec istniejących i przyszłych konkurentów, znaleźć substytuty i odpowiednich dostawców.
Nigdy nie jesteś sam
Dostawcy pełnią ważną rolę w funkcjonowaniu każdej firmy, zarówno produkującej swoje wyroby, firmy handlowej, jak i ściśle usługowej. Jakąkolwiek firmę nie założyłby Jan Nowak, musi określić, kim są jego dostawcy. Nawet jeśli z pozoru wydaje mu się, że działa zupełnie samodzielnie, istnieją na pewno.
Po pierwsze powinien ocenić ich liczbę w stosunku do liczby odbiorców, czyli firm takich jak jego własna. Jeśli Nowak myśli o sklepie z odzieżą męską, im większy producent marynarek i im mniej podobnych firm, tym gorzej dla Jana Nowaka.
Drugą istotną rzeczą jest wpływ jakości dostarczanych płaszczy na jakość sprzedawanej odzieży w jego sklepie
Nowak w biznesplanie swojej firmy musi uwzględnić istnienie firm konkurencyjnych. O tym, czy będzie mu łatwo przebić się ze swoją ofertą świadczy:
liczba konkurentów i ich położenie względem sklepu Jana Nowaka,
wzrost lub spadek popytu na oferowane produkty; konkurencja na danym rynku zaostrza się, gdy ubywa klientów lub kupują oni coraz mniej,
sposób, w jaki Jan Nowak wyróżnił swój sklep i garnitury; jeśli biznes jest łatwo rozpoznawalny, tym dla niego lepiej,
poziom kosztów stałych, czyli niezależnych od ilości sprzedanych ubrań; im wyższy, tym gorzej, ponieważ firma traci podstawową przewagę konkurencyjną i stoi pod ścianą - albo zerowy zysk, albo zamykamy interes.
Klienci kluczowi
Na tym etapie planowania biznesu Jan Nowak ma już sprecyzowaną grupę klientów kluczowych. Można ich dodatkowo scharakteryzować trzema cechami: ich liczbą, stopień zależności od odzieży sprzedawanej przez Nowaka i możliwości integracji w tył. Im klientów więcej, tym lepiej
Każdy z istniejących lub przyszłych konkurentów może oferować dokładnie te same produkty co Jan Nowak. Wówczas są to substytuty bliskie. Substytutem dalszym będzie inna odzież, ale spełniającą podobne funkcję, co garnitur - osoba w nią ubrana ma wyglądać odświętnie zazwyczaj po to, by coś szczególnego załatwić lub wywrzeć na kimś dobre wrażenie. Jan Nowak może jeszcze zastanowić się nad substytutem potencjalnym. Nie będzie to ani garnitur, ani frak czy surdut. Substytut potencjalny będzie zaspokajał tę samą potrzebę, co te dwa ostatnie produkty - pozwoli coś szczególnego załatwić lub poprawić wizerunek. Może to być na przykład osoba wynajęta przez klienta sklepu Nowaka w tym właśnie celu.
6.4. Pozyskanie klientów oraz sprecyzowanie grupy docelowej konsumentów
W jego biznes planie powinna znajdować się jasna odpowiedź na to pytanie. Wokół niego znajduje się przecież mnóstwo ludzi o pewnych cechach charakteru, dochodach, w różnym wieku i mających różne upodobania. Nawet jeśli Nowaka nie interesują indywidualni klienci, bo chce założyć hurtownię, firmę doradczą albo agencję reklamową, musi zdawać sobie sprawę z różnic pomiędzy nimi. Musi znać swój rynek.
Kogo brać pod uwagę?
Klientów firmy można podzielić według kilku kryteriów, takich jak:
miejsce zamieszkania, czyli wielkość miejscowości albo odległość od sklepu Nowaka,
dane demograficzne, takie jak wiek, płeć, stan zdrowia, stan cywilny, poziom wykształcenia,
zawód, stanowisko w firmie i dochody,
cechy osobowości, czyli zainteresowania, chęć posiadania nowości, przywiązanie do danej marki.
Jeśli w oparciu o swój pomysł na biznes Jan Nowak podzieli wszystkich potencjalnych klientów na mniejsze grupy, łatwiej będzie mu zorientować się, kto jest naprawdę dla nie ważny i przyniesie najwięcej pieniędzy firmie.
6.5. Reklama oraz promocja przedsiębiorstwa
Każda firma, zarówno działalność gospodarcza Nowaka, jak i międzynarodowy koncern, używa podobnych mechanizmów do walki o klienta. W marketingu nazywa się je narzędziami marketingowymi, a ponieważ stosowane są jednocześnie, określa się je mianem marketingu-mix.
Nie zapomnieć o dźwigni
Każdy przedsiębiorca wie, że reklama jest dźwignią handlu. Zanim wybierze się slogan reklamowy, pozytywne skojarzenia z produktem, miejsce emisji (stacje radiowe, portale internetowe, billboardy przy ruchliwej ulicy), warto dokładnie określić, jaki jest cel przekazu reklamowego. Reklama zastosowana przez Jana Nowaka może:
informować klientów, że Nowak otworzył nowy, solidny sklep komputerowy o szerokim asortymencie i niskich cenach,
przekonywać potencjalnych nabywców o korzyściach płynących z zakupu w tym sklepie i korzystania z komputerów Nowaka zamiast sprzętu Kowalskiego,
a jeśli Nowak zdobędzie już swoich wiernych klientów, przypominać, że jego firma jest nadal wiodącym sprzedawcą w okolicy.
Inne elementy promocji to:
public relations, czyli budowanie pozytywnej opinii o firmie poprzez uczestniczenie wydarzeniach kulturalnych, konferencjach i innych wydarzeniach,
promocja sprzedaży, czyli dodawanie do sprzedawanego produktu nowych korzyści, czasami nie związanych z branżą; Nowak może pomyśleć o akcesoriach dołączonych „za darmo” do zestawów komputerowych, a nawet o częściowym zafundowaniu weekendu w górach stałym klientom,
sprzedaż bezpośrednia, czyli dostarczanie produktów wprost pod drzwi klienta z ominięciem zbędnych pośredników.
6.6. Zatrudnienie odpowiednich pracowników
Zatrudnienie pracowników to koszt dla Nowaka. Musi dzielić się z pracownikami wypracowanynymi zyskami. Jeśli jednak chce założyć spółkę lub wkrótce zatrudnić pracowników, musi zastanowić się nad zadaniami dla poszczególnych osób i ich wynagrodzeniem.
Nowak musi określić liczbę - niezależnie od tego, czy będą to wspólnicy czy pracownicy. W obu przypadkach należy wziąć pod uwagę ich wiedzę, umiejętności i doświadczenie oraz konkretną rolę, jaką mają pełnić przy zakładaniu i później w funkcjonowaniu firmy. Jeśli będą to współzałożyciele firmy, trzeba wziąć pod uwagę również wielkość pieniędzy, które mogą wnieść do kapitału spółki.
Nie ma ogólnej zasady, kiedy Nowak będzie w lepszej sytuacji - gdy zatrudni mniej albo więcej pracowników. Jeśli myśli o założeniu firmy budowlanej wykonującej inne niż konkurencja usługi, to powinien być przygotowany zarówno na wyjątkowy sukces jak i porażkę przedsięwzięcia. Zazwyczaj firmy bronią się przed planowaniem zatrudnienia większej ilości osób bojąc się przed nieuzasadnionym zawyżaniem kosztów działalności. Nie chodzi tu jednak o to, by w momencie otwarcia biura w pogotowiu siedziało kilkudziesięciu murarzy, dekarzy i stolarzy zatrudnionych na pełny etat. By jednak nie stracić wyjątkowo korzystnych zleceń, warto mieć rozeznanie, kto w razie potrzeby mógłby szybko stawić się do pracy.
Opracować schemat
Każda firma, nawet licząca kilkanaście osób, powinna posiadać schemat organizacyjny, w którym pracownicy mogliby znaleźć swoje stanowisko i sprawdzić kto, za co i przed kim odpowiada. Każdy z przewidywanych wspólników lub pracowników powinien mieć jasno określone cztery cechy:
zadania, czyli czynności do wykonania z jasno wyznaczonym efektem końcowym i czasem wykonania; Nowak może zaplanować zadanie dla osoby zajmującej się marketingiem np. w ciągu miesiąca ma ona dotrzeć do 10 kluczowych klientów i przekonać ich o wyjątkowości oferty,
obowiązki, które określają sposób wykonania zadań zlecanych w przyszłości; pracownicy fizyczni Jana Nowaka powinni wykonywać każde prace budowlane z najwyższą starannością i na czas,
uprawnienia, czyli inaczej decyzje, które pracownicy mogą podjąć w sprzyjających okolicznościach; osoba z marketingu może bez wyraźnego polecenia Nowaka szukać nowych klientów firmy,
odpowiedzialność, czyli sankcje za niewykonanie powierzonych zadań.
Powyższe cechy danego stanowiska nie muszą być na papierze, ale działa tu zasada, że im większa firma, tym dokumentacja powinna być pełniejsza.
Myśląc o firmie kilkuosobowej Nowak musi odpowiedzieć sobie na pytanie: czy warto szukać wspólników, którzy wniosą kapitał na rozpoczęcie działalności i będą pracować na rzecz spółki, czy może lepiej założyć indywidualną działalność gospodarczą i zatrudnić pracowników. Nie jest to pytanie łatwe, choć zatrudnienie pracowników to duży koszt dla Nowaka.
Koszt pracownika
Jeśli Anna Kowalska zostanie zatrudniona na stanowisko asystentki w firmie Nowaka na podstawie umowy o pracę, to pracodawca oprócz "gołej pensji" będzie co miesiąc ponosił koszty:
ubezpieczenia emerytalnego
ubezpieczenia rentowego
składki na fundusz pracy
oraz ubezpieczenia wypadkowego o wysokości w zależności od kategorii ryzyka,
Oprócz tego, sama asystentka od swojej pensji musi odprowadzić do kasy państwa i ZUSu pewne świadczenia. W końcowym efekcie do kieszeni asystentki Nowaka (czyli pensja netto) wpłynąć może niemal dwukrotnie mniej niż wynoszą koszty jej zatrudnienia!
Lepszą sytuacją dla firmy jest zatrudnienie pracownika na umowę zlecenie lub umowę o dzieło. Umowy te jednak obowiązują w ściśle przewidzianych kodeksem cywilnym sytuacjach i nie mogą być zawsze stosowane. Trudno w krótkim artykule przedstawić wszystkie aspekty ich stosowania - przedsiębiorca powinien jednak szczegółowo poznać zasady stosowania tych umów, bo okazać się może iż zaoszczędzi spore kwoty.
Trzecia możliwa - w niektórych sytuacjach - opcja to tzw. samozatrudnienie. Pracownik Nowaka zakłada własną działalność gospodarczą, czyli jednoosobową firmę, która wykonuje usługi na rzecz firmy Nowaka. Nowak co miesiąc dostaje od pracownika fakturę i płaci ją zamiast pensji.
Zanim Nowak zdecyduje się zatrudnić pracownika, musi się nieźle nagłowić, by korzyści z jego pracy pokryły płacę brutto i obciążenia wobec budżetu państwa. A przecież Nowak planuje jeszcze osiągać zysk dla siebie, niezbędna jest więc starannie przemyślana decyzja.
Jego biznes plan jest prawie skończony. Teraz pozostało już tylko obliczyć wszystkie spodziewane koszty i przychody, a więc określić, czy interes rzeczywiście będzie się opłacał.
6.7. Analiza SWOT przedsiębiorstwa
Ostatnim punktem jego biznes planu i jednocześnie podsumowaniem wszystkich dotychczasowych przemyśleń na temat przyszłego biznesu jest narzędzie w zarządzaniu nazywane analizą SWOT.
Nazwa SWOT pochodzi od angielskich słów S - strenghts, W - weaknesses, O - opportunities i T - threats, czyli siły, słabości, okazje i zagrożenia. Podejmując decyzję dotyczącą rozpoczęcia działalności swojej firmy należy przeprowadzić końcową analizę właśnie w tych czterech wariantach, a więc według czynników:
zewnętrznych i wewnętrznych,
pozytywnych i negatywnych.
Z takiego podziału powstaje tabela o 4 polach, zawierająca następującą kombinację tych czterech kryteriów:
mocne strony przedsięwzięcia (czynniki wewnętrzne i pozytywne), czyli specyficzne cechy firmy, odróżniające ją na korzyść od konkurentów,
słabe strony (czynniki wewnętrzne i negatywne), inaczej aspekty w jej funkcjonowaniu, które utrudniają rozwój w przyszłości,
szanse (czynniki zewnętrzne i pozytywne), dające nowe możliwości dla firmy i osłabiające zagrożenia,
zagrożenia (czynniki zewnętrzne i negatywne), czyli przeszkody w prowadzeniu działalności przez firmę, na które nie ma ona wpływu, ale musi pokonać.
Zdystansować się od pomysłu
Jan Nowak po przeprowadzeniu podobnej analizy będzie mógł ze spokojem podjąć ostateczną decyzję o otwarciu firmy. Nie będzie to zadanie łatwe. Będzie wymagać od niego dużego obiektywizmu i dystansu do własnego pomysłu na biznes.
Po pierwsze musi zastanowić się nad cechami swojego przedsięwzięcia - czy są one pozytywne czy negatywne w porównaniu do konkurentów. Za zbiór takich cech może wykorzystać to, nad czym mógł zastanowić się w niektórych punktach swojego biznesplanu, czyli:
oryginalność i przydatność produktów,
poziom cen,
kanały dystrybucji i sprzedaży,
rodzaj planowanej promocji przedsięwzięcia wśród potencjalnych klientów,
kapitał na założenie działalności,
wiedza i umiejętności pracowników,
w przypadku firmy kilkuosobowej podział obowiązków i zadań,
poziom kosztów jako podstawowe źródło przewagi nad konkurentami.
Do oceny szans i zagrożeń płynących z otoczenia firmy Nowak może wziąć pod uwagę:
ilość i wielkość konkurentów firmy,
możliwość pojawienia się nowych, podobnych firm,
cechy dostawców, takie jak ich siła przetargowa, jakość i koszty ich wyrobów,
cechy nabywców, czyli grupy klientów kluczowych,
ilość i rodzaje substytutów - produktów podobnych i mających podobne znaczenie dla klientów,
wpływ rozwiązań prawnych i podatkowych na działalność firmy Nowaka,
nastroje społeczne i wartości kulturowe,
wielkości makroekonomiczne, takie jak stopa procentowa, kurs walutowy, stopa inflacji lub stopa wzrostu gospodarczego,
uwarunkowania międzynarodowe, czyli proces przygotowawczy wstąpienia Polskie do Unii Europejskiej, członkostwo w NATO i inne.
Aby analiza SWOT nie była tylko listą cech firmy i przez to trudnym do postawienia ostatecznego werdyktu spisem nadziei i niepokojów Jana Nowaka, warto sporządzić dodatkowo ocenę punktową rozważanych zagadnień. Polega ona na tym, że każdemu z wymienionych kryteriów oceny firmy należy przypisać ważność za pomocą pewnej liczby. Liczby te mogą być co prawda dowolne, ale dla ułatwienia obliczeń Nowak powinien tak przypisać ważność poszczególnych cech, aby suma ich wszystkich dała liczbę 100.
Dla przykładu może on ustalić znaczenie odpowiedniego poziomu cen na poziomie 20, a na przykład wysokość kapitału na założenie spółki nie jest tak według niego ważna i ma liczbę 10. Im większa liczba, tym większa ważność danej cechy. Oceny te są dość subiektywne, ale zgodne z wiedzą i przekonaniami Jana Nowaka.
Podobnie należy postąpić z zagrożeniami i okazjami płynącymi z otoczenia. Suma wszystkich ważności kryteriów dotyczących okazji i zagrożeń musi dać liczbę 100. Dla przykładu liczba konkurentów będzie dla Nowaka najważniejsza i otrzyma ważność 30. Najważniejsza nie znaczy wcale, że w rzeczywistości konkurentów jest tak wielu. Po prostu z punktu widzenia otwierania tego typu biznesu ma to duże znaczenie.
Po ustaleniu ważności wszystkich kryteriów oceny zarówno mocnych stron i słabości firmy oraz szans i zagrożeń należy ustalić skalę oceny. Najwygodniej dla Nowaka będzie wybrać skalę od 1 do 5. Ocena 1 oznacza ocenę minimalną, a 5 maksymalną.
Niestety niezbyt pomyślną wiadomość dała analiza szans i zagrożeń. Okazało się, ze pomimo wielu szans - dobre kontakty z dostawcami czy przystąpienie Polski do Unii Europejskiej - istnieje widoczna przewaga zagrożeń, głównie ze strony liczby i siły konkurentów oraz rozwiązań podatkowych. Nie ma jednoznacznej odpowiedzi, czy warto otwierać zaplanowany biznes czy nie. Jednakże ten ostatni element biznesplanu daje całościowy obraz sytuacji. Czy Nowak zrealizuje swój pomysł na firmę? Decyzja należy do niego.
7. Ograniczenia działalności gospodarczej
BARIERY dla przedsiębiorczych
Bariery prawne:
- Skomplikowane procedury uruchomienia i prowadzenia działalności gospodarczej .
Bariery finansowe:
- Polityka fiskalna rzędu - wysokości podatku.
- Dostępność do kredytów i ich cena
- Zdekapitalizowany majątek przedsiębiorstwa
- Niski poziom kapitałów Własnych
- Wysokie składki na ubezpieczenie społeczne (ZUS)
- Kurs złotego
Bariery zarządzania:
- brak umiejętności wykorzystywania informacji z otoczenia
- Fluktuacja kadr (zmienność pracowników, zwalnianie lub z własnej woli)
- niskie kwalifikacje pracowników
Bariery
- niedoskonały system kształcenia small bussines
- Niedostateczny dostęp do informacji gospodarczej
Brak odpowiedniej ilości środków finansowych na modernizację i rozwój firm
(ponad 90% firm z sektora MSP w Polsce, finansuję swój rozwój w oparciu o
środki własne)
Brak dostępu do kredytów bankowych (nowo powstałe firmy mają problemy z
uzyskaniem kredytów bankowych, ze względu na brak historii kredytowej i
niski w związku z tym, wskaźnik wiarygodności, wypłacalności firmy)
Wysokie oprocentowanie kredytów bankowych
Skomplikowane procedury administracyjne
Wysokie podatki2 oraz mało przejrzysty system fiskalny państwa
Brak odpowiedniej strategii i polityki rządu w zakresie rozwoju i wspierania
sektora MSP
Brak porządku, korupcja, złodziejstwo oraz praktyki monopolistyczne3
Brak odpowiedniej infrastruktury
8 .Podstawy prawne funkcjonowania przedsiębiorczości społecznej w Polsce
Pośród aktów prawnych dających podstawę do funkcjonowania przedsiębiorczości społecznej w Polsce nadrzędne znaczenie ma Konstytucja RP z 1997 r., w szczególności:
Dz.U.2000, nr94. poz. 1037 z dn. 15 września- kodeks spółek handlowych, Dz.U, 2004, nr155, poz. 1095 o swobodzie działalności gospodarczej; Dz. U.2007, nr 50 poz. 331 o ochronie konkurencji i konsumentów.
2.W rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej Dz.U.2004, nr 155, poz.1095 w zależności od rozmiaru działalności ustawa o swobodzie działalności gospodarczej / art.104-106 i 108/ rozróżnia przedsiębiorstwa :
a)mikro zatrudniające do 10 osób, a obrót i suma aktywów nie może przekraczać 2 mln euro-b)małe przedsiębiorstwa zatrudniające do 50 osób a obrót nie przekraczający 20 mln euro-c)średnie przedsiębiorstwa zatrudniające do 250 osób a obrót nie przekraczający 50 mln euro
Formy organizacyjno-prawne działalności gospodarczej:
A) indywidualna działalność gospodarcza
B) spółki: osobowe i kapitałowe
osobowe:
1 spółka cywilna (duże zaufanie wspólników)
2 sp. Jawna (to samo co cywilna ale jawna działa pod własną firmą)
3 sp. Komandytowa ( jeden ma więcej praw i strat niż drugi)
4 sp. Komandytowo-akcyjna (wspólnik akcjonariusz)
5 sp. Partnerska (atrakcyjne dla prawnika, lekarz, księgowa konkretne uprawnienia)
kapitałowe:
1 sp. z ograniczoną odpowiedzialnością (wspólnicy wnoszą kapitał > 50tyś)
2 sp. akcyjna (kapitał 500tyś)
C) przedsiębiorstwo państwowe (właścicielem jest Skarb Państwa)
D) spółdzielnia (dobrowolne zrzeszenie, zakłada ją > 10os. Fizycznych lub 3 os. prawne)
9.Funkcje związane z zarządzaniem finansami:
Kształtowanie poziomu i struktury majątku tj. „Aktywami zgodnie z potrzebami i postrzeganiem kryteriów efektywności”
Określić kierunki i formy inwestowania.
Ocena projektów inwestowania i ich wybór.
Optymalizowanie struktury kapitałowej z uwzględnieniem kosztu pozyskania kapitału i alternatywnych źródeł finansowania.
Analiza sytuacji majątkowej i finansowej w ramach analizy finansowej.
Analiza pozycji rynkowej przedsiębiorstwa i ocena wpływu uwarunkowań zewnętrznych na decyzje finansowe przedsiębiorstwa.
W jaki sposób kreatywność może pomóc w:
B) zarządzaniu finansami przedsiębiorstw?
Odpowiedź:
B) Kreatywność to innowacyjność, a co za tym idzie rozwój firmy. Dzięki kreatywności łatwiej jest sprostać różnego rodzaju przeciwnością stojącym przed każdym przedsiębiorcą.
Zawsze jest najważniejszy pomysł, idea, wytyczenie celu i dążenie do niego, a z pewnością
kreatywność w tym pomaga, np. łatwiej określić kierunek formy inwestowania gdy się jest kreatywnym albo optymalizować strukture kapitałową z uwzględnienim kapitału i alternatywnych źródeł finansowania. Podsumowując najważniejszy jest pomysł, idea przyświecająca naszemu przedsięwzięci a kreatywność ułatwia znalezienie tej drogi.
Która funkcja zarządzania zawiera kreatywność?
Najpierw przypomnijmy jakie są funkcje zarządzania: planowanie, organizowanie, kierowanie i kontrolowanie. Po dłuższym zastanowieniu można dojść do wniosku że w zasadzie wszystkie funkcje zarządzania zawierają a przynajmniej powinny zawierać kreatywność. Wystarczy zanalizować wszystkie funkcje po kolei, planowanie to pomysł na biznes czyli kreatywność, organizowanie to proces porządkowania, przydzielania, koordynowania działań i zasobów poszczególnym członkom organizacji a więc kreatywność.
Kierowanie również zawiera kreatywność gdyż jest to sposób przewodzenia oraz motywowania kadry pracowniczej oraz na sam koniec pozostaje kontrolowanie które może obejść się bez kreatywności ale o wiele leprze reultaty przynosi gdy osoba pełniąca tę funkcje zawiera kreatywność.
10. Czy w dzisiejszych czasach koncepcja małego biznesu ma szanse przetrwania?
Koncepcja rozwoju małego biznesu ma obecnie szanse:
Firmy które obecnie działają mają większe szanse na przetrwanie od firm większych, gdyż duże firmy zajmują się działaniem na wielu sektorach gospodarki rynkowej. Przez co są mniej stabilne. W dzisiejszych czasach są złe warunki na rynku chodzi o to ze jest niski popyt i podaż w większości sektorach gospodarki. Mały biznes, posiada trudniejsze warunki na zdobycie kredytu, co dla niektórych przedsiębiorców jest niezbędne. Lecz gdy firma działa od dłuższego czasu, trudniej jest ja obali
11. Działania państwa w celu pomocy przedsiębiorcą.
Zapowiadana nowelizacja ustawy nie cieszy przedsiębiorców, których wyłączono z prac nad nową wersją projektu. Zdaniem ekspertów pracodawcy powinni uczestniczyć w pracach nad ustawą chociażby w jej początkowym legislacyjnym etapie, w przeciwnym razie ich zaniepokojenie i obawy wzrosną z uwagi na niewiadome intencje rządu.
Wiceminister gospodarki Andrzej Kaczmarek, uspokaja przedsiębiorców i wyjaśnia, iż opracowywany przez Ministerstwo projekt przewiduje wiele korzystnych zmian zwłaszcza dla drobnych wytwórców. Nie będą oni zmuszani do ponoszenia obciążeń finansowych w okresie, który nie obfituje w zlecenia, a co za tym idzie w czasie tzw. "zastoju" będą mogli zawiesić działalność nie płacąc tym samym składek ZUS i zaliczek na podatek dochodowy. Projekt zakłada również liczne udogodnienia przy zakładaniu własnej firmy. Nie będzie więc konieczności chodzenia "od urzędu do urzędu", bowiem wszelkich niezbędnych formalności dokona pracownik urzędu skarbowego.
Ministerstwo przewiduje również powstanie centralnej informacji o działalności gospodarczej, skupiającej dane z krajowej ewidencji podatników (NIP) i Głównego Urzędu Statystycznego (REGON), co ułatwi rejestrację firmy i pozwoli przyszłemu przedsiębiorcy zaoszczędzić niemałe ilości pieniędzy. Ponadto, zgodnie z projektem ministerstwa, wszelkie informacje o powstałym produkcie nie muszą koniecznie znajdować się na jego etykiecie, nowe przepisy dopuszczają bowiem możliwość umieszczenia oznakowań na paragonie.
Likwidacji ulegnie ewidencja, co wprawdzie oznacza, że wpływy do gminnych kas zmniejszą się o blisko 28 milionów złotych, lecz tym samym znacznemu obniżeniu ulegną wydatki.
Propozycja nowelizacji ma sprawić, że kontrole staną się mniej uciążliwe dla sprawdzanych firm. Zapisy w projekcie nie przewidują jednak określenia ram czasowych, w których kontrole mogłyby się odbywać. Ministerstwo nie wzięło również pod uwagę sugestii przedsiębiorców, którzy domagają się by urzędnicy łamiący prawo byli za swoje czyny obciążani konsekwencjami. Natomiast przywrócone mają zostać sankcje dla przedsiębiorców, którzy łamią prawo prowadząc interesy wbrew obowiązującym przepisom, jak również dla tych, którzy nie posiadają odpowiednich uprawnień oraz przyjmują płatności bez udziału pośrednictwa bankowego.
12. Negatywne skutki na przedsiębiorczość ma obecny kryzys.
*Słabszy wzrost gospodarczy w naszym kraju.
*Zmniejszą się wydatki Polaków na konsumpcję i spadną inwestycje.
*Pogorszenie się sytuacji w całej Unii, będącej głównym partnerem handlowym Polski, odbije się także na naszym eksporcie.
Wicepremier i minister gospodarki Waldemar Pawlak uważa, że obserwowany obecnie kryzys finansowy na globalnych rynkach wpłynie na działalność i możliwości rozwoju polskich przedsiębiorstw.
"Kryzys będzie wpływał na możliwości i perspektywy przedsiębiorców. To jest oczywiste, że będzie widoczny także w naszym kraju, zmniejszając dostępność kredytów" - powiedział Pawlak.
Jego zdaniem, osłabienie złotego oznacza poprawę warunków eksportu oraz poprawę konkurencji na rynku wewnętrznym.
Dodał, że w Polsce istnieje ryzyko transferu kapitału. "Jest ryzyko transferu kapitału z polskich instytucji do firm matek. Duża odpowiedzialność spoczywa tutaj na Komisji Nadzoru Finansowego, Narodowym Banku Polskim oraz na menedżerach, za podejmowane decyzje" - podkreślił wicepremier.
13. Wejście Polski do strefy Euro.
13.1. Po co stworzono kryteria zbieżności z Maastricht
Podpisany w grudniu 1991 Traktat Z Maastricht zakłada intensywny rozwój europejskiej integracji. Ma się ona opierać na zespalaniu gospodarki krajów członkowskich UE. Najważniejszym krokiem w tym kierunku ma być utworzenie unii walutowej i wprowadzenie wspólnego pieniądza euro, a także prowadzenie wspólnej polityki pieniężnej. Ponadto wspólna ma być polityka zagraniczna, polityka bezpieczeństwa, polityka wewnętrzna, ma być ustanowione wspólne obywatelstwo i jednolita polityka socjalna, przyspieszony ma być proces tworzenia wspólnego prawa. Wydatnie rozszerzone mają być kompetencje Parlamentu Europejskiego. Kryteria zbieżności (konwergencji) zostały ustalone dla państw, które miały wejść do węża walutowego; miały je spełniać kraje ubiegające się o członkostwo w UE. Dotyczą one kształtowania się stopy procentowej, stopy inflacji, deficytu budżetowego, długu publicznego i stabilizacji walutowej. Spełnienie kryteriów jest niezbędnym warunkiem uczestnictwa w unii walutowej. Kryteria: (+ spełniliśmy, - nie spełniliśmy)
- średnia nominalna stopa procentowa nie może być większa o więcej niż 2% od stopy procentowej zanotowanej w 3 krajach członkowskich o najniższym poziomie, (+)
- stopa inflacji nie wyższa niż 1,5% od stopy inflacji zanotowanej w 3 krajach członkowskich o najniższym jej poziomie, (+)
- deficyt budżetu centralnego nie wyższy niż 3% PKB, (-)
- dług publiczny nie wyższy niż 60% PKB, (-)
- wymagany płynny kurs walutowy. (-) (Płynny kurs walutowy - jest to sytuacja gdy kurs walutowy kształtuje się swobodnie w zależności od popytu i podaży walut oraz nie ma tu interwencji rządu)
Korzyści krajów z wprowadzenia kryteriów: oszczędności w kontach transakcyjnych wymiany walut (0,4% PKB w skali rocznej), stabilizacja walutowa, spadek inflacji, wzrost inwestycji, wzrost gospodarczy, wzrost konkurencyjności UE w skali międzynarodowej. Niektórzy za główną korzyść uważają znaczenie waluty europejskiej jako symbolu tożsamości europejskiej i spodziewają się większych korzyści politycznych niż ekonomicznych.
W 2008 r. nie spełnialiśmy trzech z pięciu kryteriów z Maastricht. Na koniec tego roku tylko jedno z nich może odpowiadać wymogom strefy euro
Komisja Europejska nie ma zastrzeżeń do stabilności cen w Polsce - Polska jest wciąż jednym z trzech krajów UE o najniższej inflacji: 1,6 pkt. proc. poniżej wartości referencyjnej wyznaczonej na 2,8 proc. To samo dotyczy długoterminowych stóp procentowych, które wynoszą w Polsce 5,2 proc. - o 1 pkt. proc. mniej niż dozwolona wartość referencyjna.
Polska nie jest także w systemie ERM2 (czyli trwającym co najmniej dwa lata obowiązkowym "przedsionku do euro" - europejskim systemie walutowym), a raport wytyka Polsce brak stabilności kursu złotówki
Zdaniem resortu finansów na koniec ubiegłego roku tylko kryterium fiskalne i długoterminowej stopy procentowej było zgodne z wymogami stawianymi przed krajem aspirującym do strefy euro.
13.2. Jaka wygląda procedura wejścia do strefy euro?
Pierwszym i podstawowym etapem jest wypełnienie przez państwo kandydujące kryteriów fiskalnych i monetarnych, wymaganych traktatem z Maastricht. Ponadto kandydat do przyjęcia euro musi co najmniej przez dwa lata przebywać w systemie ERM2. Kolejnym etapem jest złożenie odpowiedniego wniosku do Komisji Europejskiej, która bada, czy w dłuższym okresie czasu państwo wypełnia wymagane traktatem wskaźniki. Jeśli wszystko się zgadza, jest wyrażana zgoda na przystąpienie do strefy euro. Następnie w sprawie przyjęcia euro wypowiada się Europejski Bank Centralny oraz Parlament Europejski. Kolejne etapy są już mniej istotne, bowiem decydujący głos mają KE i EBC, które oceniają wypełnienie kryteriów fiskalnych i monetarnych. Później państwo kandydujące do przyjęcia europejskiej waluty rozpoczyna przygotowania techniczne, dotyczące między innymi wydrukowania odpowiedniej ilości banknotów, wyprodukowania monet i przygotowania całej logistyki związanej z wprowadzeniem nowej waluty.
13.3. Dlaczego obserwujemy tak duże wahania kursu polskiego złotego?
To, co się dzieje z kursem, to niewątpliwie odzwierciedlenie sytuacji naszej gospodarki, gospodarki kraju rozwijającego się i nowego państwa członkowskiego, a po części jest to zapewne wynik operacji spekulacyjnych. Spekulanci grają bowiem na dewaluację złotego, na razie bez specjalnych nadziei, że interweniuje NBP. W sytuacji gdy będziemy w korytarzu walutowym, będą oni atakować tak długo, aż NBP będzie musiał interweniować. To jest bardzo poważne niebezpieczeństwo i dlatego powinniśmy ustabilizować kurs naszej waluty przed dniem wejścia do systemu ERM2. Narodowy Bank Polski później sam nie da zwyczajnie rady. Problemem do poważnej debaty jest także konieczność zmiany zapisów polskiej konstytucji, dotyczących kwestii walutowych, przed wejściem do systemu ERM2.Wejście do tego systemu i dopiero debata nad zmianami w konstytucji przy takich różnicach politycznych mogłoby być zabójcze dla polskiej waluty.
13.4. Czy przyjęcie euro przyspieszy rozwój gospodarki w naszym kraju?
Celem strategicznym naszego państwa powinno być skracanie dystansu do krajów starej EU, choćby tych najsłabiej rozwiniętych. Według wyliczeń, które parę lat temu prowadziło Rządowe Centrum Studiów Strategicznych, przy założeniu, że PKB w Polsce będzie corocznie rosło przynajmniej dwa razy szybciej niż średnia unijna, to dystans do najsłabszych krajów starej Unii, a więc Portugalii i Grecji, oszacowano na mniej więcej 20 lat. Przyjęcie euro przyniesie raczej konsekwencje w postaci spowolnienia rozwoju gospodarczego Polski, choć są ekonomiści, którzy twierdzą, że będzie inaczej. Poligonem doświadczalnym w tej sprawie dla Polski będzie Słowacja. Moim zdaniem, jeżeli celem strategicznym jest skracanie dystansu rozwojowego, to Polska powinna wejść do strefy euro raczej później niż szybciej.
13.5 Po przyjęciu euro ceny podstawowych produktów w Polsce mogą wzrosnąć?
Podstawowe produkty żywnościowe po wprowadzeniu euro mogą wyraźnie podrożeć w dłuższym okresie. Tej kwestii nie zobrazuje żaden oficjalny wskaźnik inflacji. Jak wiadomo, wskaźnik ustalany jest na podstawie koszyka, do którego wrzuca się wydatki przeciętnej rodziny. Niestety wydatki dużej części polskich rodzin nie odpowiadają temu koszykowi, gdyż te rodziny gros swoich wydatków przeznaczają na jedzenie i opłaty związane z mieszkaniem. Oficjalny wskaźnik inflacji nie odzwierciedla więc tego, co znajduje się w koszyku najuboższych rodzin, a więc nie odzwierciedla w pełni tego, co się dzieje z cenami podstawowych produktów żywnościowych. Po wprowadzeniu euro w Słowacji pojawiły się komunikaty, że prognozy związane z obawą wzrostu cen w ogóle się nie sprawdziły. Tymczasem nie chodzi o to, żeby ceny wyrażone w euro wzrosły od razu po przyjęciu nowej waluty. Jeżeli wprowadzi się rygorystyczne instrumenty kontroli cen, jest to trudne, jednak należy liczyć się z tym, że ceny wzrosną, gdy te instrumenty się zniesie. Dlatego moim zdaniem wzrost cen na Słowacji to kwestia czasu. Tak też było ze słynną francuską bagietką, która przed 2002 rokiem kosztowała 70 francuskich centymów, a po wejściu do strefy euro w ciągu roku podrożała do 1 euro, a więc cena wzrosła kilkunastokrotnie.
13.6. Czy ważna jest wysokość kursu po jakim Polska przyjmie nową walutę?
- Jeśli mielibyśmy poważnie debatować nad przyjęciem euro, to powinniśmy wejść do korytarza walutowego raczej przy słabszym niż przy mocniejszym złotym. Przy słabszym złotym poprawiamy warunki dla przedsiębiorstw w Polsce, dla polskich eksporterów, a więc tworzymy w kraju nowe miejsca pracy. Przy wejściu przy mocniejszym kursie do ERM2 poprawiamy z kolei warunki importerom, a więc miejsca pracy tworzą się poza naszymi granicami. Jeśli wejdziemy ze zbyt mocnym złotym, czyli np. euro będzie kosztowało 4 zł, to musimy liczyć się z tym, że Polacy będą zarabiać 300-400 euro miesięcznie a emeryci dostaną 200 euro miesięcznie. Przy tym kursie wejścia nie jesteśmy też w stanie wytwarzać konkurencyjnych produktów. Zatem nasówa się pytanie: ile powinno kosztować euro w chwili wejścia Polski do strefy euro? Otusz Krajowa Izba Gospodarcza prawie 3 lata temu zleciła naukowcom takie wyliczenie. Wówczas z badań wynikało, że kurs równowagi przy zarobkach 500 euro miesięcznie powinien wynosić 4,2 — 4,3 złotego za euro, a przy założeniu, że płacimy naszym pracownikom 2 tys. euro miesięcznie - 7,5 zł. Dobrym przykładem tego są Niemcy, którzy wchodząc do strefy jako ostatni wyliczyli parytet i decyzją polityczną osłabili swoją walutę o prawie 100 proc. 1 euro kosztowało 1,96 marki. Podobnie zrobili Holendrzy i te dwa kraje mają najlepszą sytuację w regionie. Niemcy mają nadwyżkę eksportu nad importem. W innych krajach produkcja jest mało opłacalna. Dlatego im słabsza złotówka w chwili wejścia do eurolandu tym lepiej dla naszej gospodarki i dla nas.
13.7. Plusy i minusy wejścia do strefy Euro
PLUSY:
spadek stopy procentowej
wzrost wiarygodności Polski,
wzrost znaczenia politycznego Polski,
Euro jest bardziej stabilne
likwidacja problemu wahań PLN do Euro
wzrost konkurencyjności Polski,
wzrost korzyści dla konsumentów,
spadek kosztów obsługi długu publicznego,
rynek bardziej stabilny,
tańsze kredyty
MINUSY:
utrzymanie poziomu włeściwej inflacji jest trudne
wzrost popytu na kredyt
utrata niezależności polityki pieniężnej
zaostrzona polityka fiskalna
ograniczony wpływ na obniżenie kursu % w celu pobudzenia gospodarki (w Eurolandzie stopy niższe i stabilniejsze)
trudno ustalić kurs wymiany PLN za Euro (inne korzyści dla eksporterów i importerów)
możliwość wzrostu cen
utrata autonomii państwa
dość wysokie koszty tej operacji (wprowadzenia euro)
pogorszenie sytuacji na rynku pracy
Bibliografia
"Prawdziwa historia imperium Playboya" Russell Miller
Test na przedsiębiorczość
Czy jesteś przedsiębiorcą?
Test składa się z pytań i stwierdzeń. Przy pytaniach i stwierdzeniach z którymi się zgadzasz napisz T (dla TAK) i N (dla nie) Postaraj się odpowiadać spontanicznie i zaznaczaj te odpowiedzi, które przychodzą Ci jako pierwsze na myśl po przeczytaniu pytania.
Nie zastanawiaj się długo - tu nie ma dobrych lub złych odpowiedzi.
1.Ważniejsze jest życie w spokoju od ciągłego poszukiwania i podążania do nowych celów.
2.Odpowiadałaby mi sytuacja, gdybym był(a) sam(a) dla siebie szefem.
3.Jestem osobą, która szybko się irytuje.
4.Zawsze traktuję osobę będącą moim przełożonym lub mającą nade mną władzę z ostrożnością i respektem.
5.Gdy rozmawiam z osobami z władz lub moimi przełożonymi czuję się rozluźniony(a) i pewny(a).
6.Często martwię się drobnymi sprawami.
7.Wolę pracować z osobą trudną i dobrze znającą się na zagadnieniu, niż zgodną, ale niezbyt kompetentną.
8.Czy masz tendencję do bycia pesymistą i zbyt ostrożną osobą w sytuacjach trudnych?
9.Czy dobrze się czujesz w towarzystwie, gdzie wszyscy sobie żartują i robią nawzajem kawały?
10.Czy miał(a)byś coś przeciwko, aby wyjechać do mało atrakcyjnej części kraju, gdyby to była forma promocji, awansu?
11.Czy potrafisz wykonywać pracę monotonną i powtarzającą się bez uczucia znudzenia?
12.Czy mógł(a)byś osiągnąć więcej, gdyby bardziej doceniano Twoje wysiłki?
13.Czy denerwuje Cię marnotrawstwo (włączone niepotrzebnie światło, wyrzucona żywność)?
14.Czy potrafisz czuć się zupełnie zrelaksowana(y) wyjeżdżając na wakacje?
15.Za dużo jest praw i zasad w dzisiejszych czasach.
16.Starałem(łam) się pracować ciężko, aby być wśród najlepszych w Twojej dziedzinie.
17.Denerwuję się kiedy mój zegarek idzie niewłaściwie.
18.Toleruję całkowicie odmienne od moich poglądy i szanuję opinie innych osób.
19.Ograniczam swoje życie towarzyskie lub rekreację, aby pracować bardziej efektywnie.
20.Masz opory przed traktowaniem nazbyt uprzejmie osób, które kiedyś mogą się przydać w mojej karierze.
21.Jest ważne, aby osiągać większy sukces, niż osoby płci przeciwnej.
22.Jestem zła(y), gdy ludzie są niepunktualni.
23.Ważniejsze jest dla mnie bycie sobą, niż poprawianie - ulepszanie siebie.
24.Lubię się wprawiać alkoholem w dobry humor.
25.Czuję się źle i niespokojnie, gdy czuję, że marnuję mój czas.
26.Lubię gry hazardowe (toto-lotek, zakłady piłkarskie, ruletkę, losy)
27.Lubię wprowadzać zmiany i ulepszenia w organizacji i sposobie działania.
28.Z trudem zapominam o pracy, gdy kończą godziny pracy.
29.Czy brak wydajności denerwuje Cię?
30.Czy denerwuje Cię, gdy przełożony mówi Ci co masz robić?
31.Czy lubisz sobie żartować z innych?
32.Czy cierpisz na bezsenność?
33. Czy denerwuje Cię, kiedy Twój zwierzchnik mówi Ci, jak lepiej wykonywać Twoją pracę?
34. Potrafię wybaczyć koleżance, koledze ich brak wiedzy lub umiejętności tak długo, jak długo są dla mnie mili.
35. Ktoś kto wstępuje w związek małżeński głównie z powodów finansowych lub wpływów jest głupi.
36. Po wykonaniu dobrej pracy często mam uczucie, że mogłabym to zrobić jeszcze lepiej.
ODPOWIEDZI
Za odpowiedź TAK
na pytania nr 2, 3, 5, 6, 12, 13, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 25, 27, 29, 30, 31, 32, 33, 36
zapisz sobie po 1 punkcie.
Za odpowiedź NIE
na pytania nr 1, 4, 7, 8, 9, 10, 11, 14, 23, 24, 26, 28, 34, 35
zapisz sobie po 1 punkcie.
ZSUMUJ WYNIKI I SPRAWDŻ JAKIM TYPEM PRZEDSIĘBIORCY JESTEŚ.
0 - 10 punktów - TYPOWI PODWŁADNI
11 - 19 punktów - RZETELNI BANKIERZY
20 - 24 punktów - KIEROWNICY Z CEHCAMI PRZEDSIĘBIORCZOŚCI
25 - 30 punktów - PRZEDSIĘBIORCY Z SILNYMI TENDENCJAMI DO PROWADZENIA WŁASNEJ DZIAŁALNOŚCI
31 - 36 punktów - PRZEDSIĘBIORCY NEUROTYCZNI
TYPOWI PODWŁADNI
Osoby, u których brak jakichkolwiek cech do prowadzenia działalności na własny rachunek.
RZETELNI BANKIERZY
Nie lubisz podejmować ryzyka. Masz naturę osoby rozważnej i dokładnej. Wolisz obserwować działania innych osób, niż być przywódcą. Nie musisz mieć stałego kontaktu z ludźmi. Odpowiada Ci spokojna praca i ograniczona odpowiedzialność. Wolisz wypełniać polecenia, niż je wydawać. Sprawdzasz się w tych działaniach, gdzie potrzebne jest myślenie analityczne i precyzja. Można ci powierzać pieniądze bez obawy, że zrobisz z nimi coś ryzykownego. Sprawdzisz się w księgowości, dziale kontroli jakości oraz we wszelkich działaniach wymagających dokładności.
KIEROWNICY Z CECHAMI PRZEDSIĘBIORCZOŚCI
Lubisz przebywać z ludźmi, organizować im pracę, planować nieduże przedsięwzięcia i kontrolować bieżące działania. Podejmowanie ryzyka w Twoim przypadku ma dużo wspólnego z chłodną kalkulacją. Nadmiar fantazji i zbytnie ryzyko w działaniach u innych ludzi drażni Cię. Współpraca z innymi nie stanowi dla Ciebie żadnego problemu, umiesz się dostosować do grupy. Obowiązki wypełniasz zgodnie z poleceniami. Lubisz wiedzieć, co konkretnego wynika z Twoich działań. Poszukujesz rozwiązań pewnych, sprawdzonych i już wcześniej wykorzystanych. Sprawdzisz się jako przedsiębiorca niedużego przedsiębiorstwa, kierownik grupy ludzi uporządkowanych.
PRZEDSIĘBIORCY Z SILNYMI TENDENCJAMI DO PROWADZENIA WŁASNEJ DZIAŁALNOŚCI
Lubisz podejmować ryzyko, lubisz niepewne sytuacje i dreszcz emocji, gdy oczekujesz na rezultat swojej decyzji. Masz umiejętność oddawania spraw własnemu biegowi wydarzeń, gdy jest to konieczne. Uporządkowanie i rutyna Cię męczą. Przełamywanie barier i łamanie zasad sprawia Ci przyjemność. Skupiasz się na tym, co w danej chwili Cię interesuje. Nie masz zwyczaju kontrolowania innych osób, wolisz pobudzać ich do myślenia i działania. Sprawdzisz się jako prawdziwy przedsiębiorca lub kreatywny kierownik aktywnego zespołu ludzi.
PRZEDSIĘBIORCY NEUROTYCZNI
Twoja chęć podejmowania ryzyka jest bardzo duża. Masz wyjątkowe skłonności do hazardu i chęć ciągłego wygrywania. Przeżywasz, gdy coś Ci się nie powiedzie. Nie umiesz przegrywać. Współpraca z Tobą może być fascynująca, ale równocześnie bardzo uciążliwa. Lubisz działania spontaniczne i silne emocje. Nie chcesz robić planów, ani zastanawiać się, co może stać się, gdy podejmiesz niewłaściwą decyzję. Współpraca z innymi jest możliwa tylko wtedy, gdy poddadzą się Twojej woli. Kontrola działań innych ludzi Cię nudzi. Sprawdzisz się w wolnych zawodach lub na niezależnym i samodzielnym stanowisku.
36
Wyszukiwarka