ściaga egz 2, SGGW Technika Rolnicza i Leśna, Logistyka


1. METODY ZARZĄDZANIA USŁUGAMI
Usługa - to produkt logistyczny stanowiący zbiór życzeń i oczekiwań klienta.
Zarządzanie logistyczne usługami jest procesem planowania i wykonywania usługi z uwzględnieniem analizy potrzeb, możliwości i sposobów świadczenia tych usług w całym łańcuchu od producenta aż do ich konsumenta.
Zarządzaniem usługami różni się od zarządzania produktami ze względu na takie cechy jak:
• niematerialność;
• ulotność;
• jednoczesność produkcji i konsumpcji usługi;
• różnorodność miejsca i czasu świadczenia usługi.
• brak możliwości tworzenia zapasów.

Do ważniejszych przesłanek wyboru strategi zarządzania logistycznego w usługach zalicza się:
• jedność pozycji rynkowej;
według niej nie należy świadczyć usług na dwóch różniących się miedzy sobą rynkach tzn np. firma świadcząca usługi w zakresie napraw samochodów o dużych pojemnościach skokowych nie powinna obsługiwać sam małolitrażowych.
• jedność wielkości produkcji;
wymaga od usługodawcy produkcji w dużej lub małej skali przy dużęj produkcji usług turystycznych jednorodnych zorganizowania na zamówienie pojedynczych imprez wiązżę się to z wysokimi kosztami.
• jedność złożoności;
polega na tym że w przypadku świadczenia usługi medycznej nie należy godzić się na dodatkowy zabieg laryngologiczny.
• wielkość firmy świadczącej usługi; powinna być tak określona jak pozwalają na to technologia i rynek.
• rodzaj i struktura firmy usługowej powinny być dostosowane do potrzeb klienta, ponieważ analiza potrzeb klienta jest podstawą do tworzenia struktur organizacyjnych firmy.

W firmach usługowych najważniejszą rolę odgrywają funkcje marketingowe do zadań których można zaliczyć:
--segmentację rynku usług oferowanych na danej przestrzeni gospodarczej
--koncentrację rynku w odniesieniu do świadczenia podstawowych usług
--analizę portfelową

Na planowanie i wykorzystywanie funkcji finansowej zarządzania logistycznego w usługach składają się:
--budowa i zawartość kont, --analiza kont, --ocena działalności firmy usługowej,
Funkcja operacyjna związana jest z wykorzystaniem w procesach projektowania usług analizy ścieżki krytycznej.
Projektowanie usług działanie logistyczne umiejscowione pomiędzy funkcją marketingową a operacyjną zarządzania logistycznego.

Waga projektowania usług jest determinowana dwoma przyczynami:
--koniecznością przetwarzania potrzeb i wymagań rynku określonych przez marketing w postaci formy i rodzaju świadczenia usługi realizowanej w ramach funkcji operacyjnej
--potrzeby wykorzystania projektu jako podstawy budowania programu logistycznego.

PROCES PROJEKTOWANIA USŁUGI SKŁADA SIĘ Z CZTERECH ETAPÓW
Etap 1 Koncepcja opracowana przez zespół złożony z projektantów i usługodawców będąca przełożenie wymagań stawianych usłudze przez rynek np. kształt projektu usługi
W ramach koncepcji ustalane są:
-- wymagania techniczne i użytkowe usługo przy określaniu jej jakości i niezawodności
--przewidywany popyt na usługi
--maks koszt wytworzenia i cena za usługę
Etap 2 analiza produkcji i usługi Na tym etapie dochodzi do znalezienia rozwiązania kompromisowego pomiędzy wymaganiami rynku a możliwościami firmy usługowej
Etap 3 modelowanie usługi jest częścią projektowania w której do sprawdzenia projektu z punktu widzenia możliwości wytworzenia usługi zaspokajającej przyjęte w koncepcji wymagania rynku.
Ten etap jest nazywany pierwszą faza życia usługi czyli wejście usługi na rynek, zaprojektowany model jest zazwyczaj w promocyjnej cenie.
Etap 4 akceptacja usługi dotyczy przekazania projektu usługi do wykonawcy- firmy usługowej p o wprowadzeniu do projektu zmian wynikających z testowania projektu usługi.

2. ZARZĄDZANIE ZAPASAMI
Zapasy to wartość lub ilość surowców komponentów, dóbr użytkowych, półproduktów i wyrobów gotowych, które są przechowywane lub składowane w celu zużycia w razie wystąpienia takiej potrzeby.
Zarządzanie zapasami odnosi się do metod umożliwiających utrzymanie zapasów surowców, części, półproduktów lub wyrobów gotowych w ilości pozwalającej zapewnić maksymalny poziom obsługi klienta przy minimalnych kosztach.

W przedsiębiorstwie produkcyjnym zapas powinien stanowić:
• surowce (stal, drewno, tkaniny)
• komponenty i podzespoły (łożyska kulkowe, skrzynia biegów)
• wyroby gotowe
• wyroby użytkowe ( artykuły, które nie wchodzą w skład produkcji wytwarzanego przez przedsiębiorstwa np. środki czystości, materiały pisemne).

Do celów zarządzania zapasów należy:
• Zapewnienie wymaganego poziomu obsługi klienta z uwzględnieniem jakości
• Monitorowanie bieżącego i przyszłego zapotrzebowania na wszystkie potrzebne dobra w celu uniknięcia nadwyżek oraz wąskich gardeł z produkcji
• Minimalizowanie kosztów poprzez zmniejszenie różnorodności zapasów, ustalenie ekonomicznych wielkości zamawianych partii i analizowanie kosztów tworzenia i utrzymywania zapasów.

Do czynników determinujących właściwą wielkości zapasów w przedsiębiorstwie należą:
• Popyt na wyrób gotowy
• Polityka zapasów w przedsiębiorstwie
• Stosowane metody produkcji
• Rodzaj popytu na daną pozycję zapasów
• Poziom obsługi klienta
• Warunki rynkowe
• Czynniki determinujące optymalną partię dostawy

Popyt może być:
• Niezależny (pierwotny) - powstaje poza przedsiębiorstwem tj. na rynku, zatem determinują go warunki rynkowe, a nie decyzje dotyczące produkcji
• Zależny (wtórny) - to potrzeby materiałowe przedsiębiorstwa, wynikające z konieczności wytwarzania wyrobów gotowych i ich części zamiennych

W zarządzaniu zapasami można wyróżnić następujące grupy kosztów:
• Koszty tworzenia zapasów (zamówienia)
Koszty wstępne --Koszty złożenia zamówienia--Koszty ponoszone po złożeniu zamówienia
• Koszty utrzymania zapasów
Koszty proporcjonalne do wartości zapasów --Koszty kapitału - -Koszty ubezpieczenia
--Utrata wartości zapasów --Koszty proporcjonalne w stosunku do fizycznych właściwości zapasów --Koszty składowania, koszty przestrzeni magazynowej, opłaty magazynowe, opłaty za ogrzewanie i energie --Koszty pracy, związane z czynnościami manipulacyjnymi i kontrolnymi --Koszty biurowe
• Koszty wyczerpania zapasów
Koszty związane z przestojami
Koszty działania podjętych w celu uzupełnienia zapasów, koszty zakupu dóbr, koszty przestawienia produkcji
Utrata reputacji

3. ZARZĄDZNIE JAKOŚCIĄ
Zarządzanie jakością odgrywa bardzo istotną rolę w zarządzaniu współczesnym przedsiębiorstwem szczególnie przy stosowaniu strategii just in time. W strategii tej jednym z celów jest minimalizacja poziomu zasobów, jakość dostarczanych zasobów odgrywa kluczowe znaczenie
Produkt jest wysokiej jakości jeżeli wykonuje zadanie do którego został ztworzony.

Jakość jest to zdolność produktu do spełnienia oczekiwań nabywców. Zarządzanie jakością jest związane z wszelkimi aspektami jakości produktów.
Jakośc większości produktów może być oceniany w różnych kryteriów np. doskonałość, możliwość wykorzystania do przeznaczonych celów, osiągi, niezawodność, trwałość, zastosowaną tech., wygoda użycia, atrakcyjny wygląd i styl, stosunki wyników do kosztów, dostawy na czas, serwis posprzedażowy.

Racjonalne spojrzenie na jakość musi brać pod uwagę wiele czynników, a produkt nie powinien być oceniany tylko na podstawie wybranych czynników. Niektóre z tych czynników mogą być łatwo zmierzone i można zaprojektować parametry jakościowe, a następnie przeprowadzić test produktu by upewnić się czy osiągnął te standardy. Czynników takich jak wygląd, wygoda, czy uprzejmość personelu nie da się zmierzyć. Czynniki te są trudniejsze do oszacowania i monitorowania zwłaszcza w przypadku usług, gdzie jakość w dużej mierze jest oceniana przez klientów.

Jakość usług najczęściej oceniana za pomocą następujących czynników: solidność, dostępność, wiarygodność, zrozumienie potrzeb klienta, reagowanie na potrzeby klienta, uprzejmość personelu, komfort otoczenia, komunikacja między uczestnikami.

kontrola jakości polega na dokonaniu inspekcji i przeprowadzeniu testów w celu sprawdzenia czy planowana jakość jest rzeczywiście osiągnięta.
Kontrola jakości polega na przyjęciu próbki jednostek produktu i upewnieniu się że ich wykonanie w kluczowym obszarze mieści się w normach akceptowanych wyników.
Kontrola jakości bierze pod uwagę losować próbę jednostek i testuje je aby określić ile z nich ma zaprojektowane parametry.
Sposób ten prowadzi do powstania wielu pytań: jak często powinny być przeprowadzane testy, gdzie powinny być przeprowadzane, jaka jest najlepsza wielkość próbki, co definiuje możliwe od zaakceptowania wyniki, ile jednostek musi spełnić standardy, dlaczego korzystać z próbek a nie testować wszystkich jednostek.
Odpowiedz na te pytania: wydatki, potrzebny czas, destruktywne straty, testowanie może okazać się zawodne, wykonywalność.

W statystycznej kontroli jakości wyróżnia się dwa podstawowe rodzaje inspekcji:
--akceptowana próbka- testuje jakość produktów- wykonywana jest na końcu operacji w celu zbadani czy partia powinna być zaakceptowana czy odrzucona,
-- kontrola jakości- testuje przebieg procesu zapobiega powstawaniu wad.

Wady najczęściej powodowane są przez:
błędy ludzi podczas operacji, usterki sprzętu, wadliwe surowce, błędy operacji, zmiany prędkości, temperatury, zmiany w otoczeniu dotyczące poziomu wilgotności, zaplenia, czy temp, błędy w monitorowaniu sprzętu.

4. ZNACZENIE LOGISTYKI
Logistyka jest procesem panowania, realizacji i kontroli wydajnego i oszczędnego przepływu i magazynowania surowców, półfabrykatów i gotowych wyrobów oraz związanych z tym informacji od punktu dostawy do punktu odbioru, odpowiednio do wymagań klienta.
Logistyka powinna dbać o to, aby dostawa do punktu odbioru nastąpiła zgodnie z zapotrzebowaniem i by dostarczony został właściwy produkt (pod względem ilości i gatunku), we właściwym stanie, we właściwym czasie i we właściwym miejscu przy minimalnych kosztach.

Jednym z efektów globalizacji działalności gospodarczej oraz dynamicznego rozwoju technologii jest wzrost znaczenia minimalizacji kosztów (presja kosztów).

By uzyskać obniżenie kosztów, przedsiębiorstwo musi być w stanie stosować takie strategie jak:---przewaga cenowa ---przewaga skali działania ---przewaga miejsca ---przewaga czasu i wykorzystanie szybkości działania ---przewaga wynikające z elastycznej struktury firmy

Jeśli przedsiębiorstwo nie jest w stanie spełnić takich wymogów kosztowych ma mniejsze szanse na zdobycie rynku. Innym rezultatem globalizacji i rozwoju technologicznego jest presja rynku.
Klienci stają się coraz bardziej wymagający i szybko przenoszą pozytywne doświadczenie z jednych rynków na inne. Jest to przyczyną konieczności dostosowania się przedsiębiorstwa do ich potrzeb. Firma może się pozytywnie wyróżnić na tle konkurencji dzięki ofercie zawierającej zróżnicowane rozwiązania odpowiednie dla konkretnych segmentów rynku. Zarówno presja kosztów jak i presja rynku powodują zmiany w sposobie zarządzania przedsiębiorstwa.
Zmniejszająca się dochodowość współczesnych przedsiębiorstw wymusza na nich myślenie kategoriami rentowności w przeciwieństwie do dotychczasowego myślenia kategoriami zysku.

W centrum uwagi zarządu przedsiębiorstwa powinna być jakość, a nie liczba rynków. Zarządzanie zorientowane na marketing musi być rozszerzone przez zarządzanie zorientowane na czynniki produkcyjne lub zasoby. W zależności od wzrostu runku, na wielkość przychodów pozytywne oddziaływanie może mieć bowiem skala obrotów lub ograniczenie kosztów.

Orientacja na czynniki produkcyjne wymaga poświęcenia wszystkim czynnikom tej samej uwagi i stałego śledzenia kształtowania się ich kosztów. Wśród czynników produkcyjnych należytą uwagę należy poświęcić zaniedbywanym dotąd informacji i materiałowi.
Informacja w większości nie była dotąd postrzegana jako czynnik produkcyjny, natomiast na materiał patrzono jedynie przez pryzmat ceny, pomijano natomiast jego, istotną z punktu widzenia kosztów magazynowania.

Przedmiotem zarządzania zapasami jest zintegrowane traktowanie wszystkich występujących w przedsiębiorstwie zapasów, w celu obniżenia kapitału, przez zwiększenie częstotliwości jego obrotu i zwiększania tym sposobem rentowności. Zamrożenie kapitału w środkach obrotowych jest taką samą inwestycją jak zamrożenie kapitału w środkach stałych.
Istotne znaczenie we współczesnym zarządzaniu odgrywają systemy planowania i kontroli, jednak sposobem na szybką reakcję przedsiębiorstwa na zmiany w otoczeniu jest zwiększenie jego elastyczności.

Elastyczność w logistyce i produkcji polega na strategii odraczania w procesie produkcji do czasu zaistnienia pełnej wiedzy o żądanym przez kupującego produkcie oraz na:


Powyższe tendencji rozwoje wskazują na podstawowe znaczenie logistyki dla przedsiębiorstwa. Koncepcja logistyki może wnieść wkład nie tylko do zarządzania zorientowanego na czynniki produkcyjne, lecz także przyczynić się do elastyczności przedsiębiorstwa.

5. PROCESY LOGISTYCZNE W PRZEDSIĘBIORSTIWE

Efektowność gospodarowania w przedsiębiorstwie zależy w znacznym stopniu od organizacji przepływu strumieni rzeczowych (materiałów, półfabrykatów, podzespołów) i decyzji nimi sterujących. Procesy przepływu tych strumieni integruje się ze strumieniami wejścia surowców oraz wyjścia w postaci wyrobów gotowych.

Zintegrowane zarządzanie przepływami obejmuje trzy podstawowe fazy:

  1. zaopatrzenie

  2. produkcja

  3. dystrybucja (zbyt)

Pomimo iż fazy przebiegów strumieni rzeczowych w przedsiębiorstwach przemysłowych są takie same, mogą w nich występować różne modelowe rozwiązania organizacyjne, zakładające różny stopień centralizacji. W praktyce spotyka się rozwiązania:
MODELE ROZWIĄZAŃ ORGANIZACYJNYCH

Należy mieć świadomość, że procesy przepływu strumieni rzeczowych we własnym przedsiębiorstwie stanowią jedno z ogni łańcucha logistycznego, które należy zsynchronizować z innymi ogniwami, występującymi w całym logistycznym strumieniu dostaw.

Główna koncentracja działań zmierzających do racjonalizacji przepływów produkcji dotyczy własnych komórek organizacyjnych, co objawia się to maksymalnym skracaniem cykli i obniżaniem zapasów produkcyjnych.
W badaniu procesów logistycznych zachodzących w przedsiębiorstwie, może być stosowany aparat pojęciowy cybernetyki (nauki o sterowaniu).
Sterowanie, to działania zmierzające do uzyskania pożądanej zmiany jednego stanu układu w obiekcie sterowania na inny, bardziej odpowiadający sterującemu , z uwagi na postawione cele.

Jednym z podstawowych pojęć cybernetyki jest pojęcie układu względnie odosobnionego (od otoczenia), mającego - w przeciwieństwie do układu bezwzględnie odosobnionego - co najmniej jedno wyjście z zewnątrz i jedno wyjście na zewnątrz (może nim być magazyn, wydział produkcyjny, przedsiębiorstwo, urząd, miasto, gospodarka narodowa).

Każdy układ względnie odosobniony ma wejście i wyjście informacyjne i zasileniowe oraz sieć kanałów o podobnym charakterze.

Zasilaniem określamy czynnik materialny, będący tworzywem przetwarzanym przez dany układ lub środkiem umożliwiającym to przetwarzanie bądź nośnikiem informacji. Przykładami mogą być wyroby walcowe dla fabryki samochodów lub maszyny do obróbki metali bądź zamówienia nadchodzące do odbiorców.

Przedmiotem sterowania jest wyróżnione w danym układzie zasilanie, do czego jest niezbędna odpowiednia informacja. Aby osiągnąć za pomocą sterowania cel stawiany danemu układowi muszą w nim zachodzić transformacje informacji i zasileń. Przez te pojęcia można rozumieć opracowanie planu produkcji na najbliższy miesiąc (transformacja informacji) czy wykonanie pewnej liczby odlewów skrzyni biegów (transformacja zasilenia), zapewniającej wykonanie tego planu.

Układy względnie odosobnione cechuje występowanie pewnych związków między bodźcami, pojawiającymi się na wejściu układu, a jego reakcjami na wyjściu. Bodźcami mogą być np. nadchodzące z otoczenia przedmioty pracy, zaś reakcjami - wytworzone wyroby gotowe.

Innym podstawowym pojęciem cybernetyki jest sprzężenie zwrotne, stosowane - obok dziedzin technicznych, w których wzięło swój początek w zagadnieniach ekonomicznych i społecznych.

Istota cybernetyki, czyli sterowanie, polega na wyznaczeniu wartości normy sterowania (pożądanego stanu układu), a następnie korygowaniu wszelkich od niej odchyleń na drodze regulacji.

W logistyce przedsiębiorstwa działającego w systemie rynkowym dominuje sterowanie śledzące z elementami sterowania adaptacyjnego. Tzn, że normy sterowania są funkcją pewnych wielkości występujących w otoczeniu (popyt odbiorców), a ściślej jej prognoz, budowanych przede wszystkim na podstawie modeli prognostycznych.

Strumienie przepływów materiałowych w przedsiębiorstwie.

Przedsiębiorstwo jest układem wzajemnie na siebie oddziałujących zmiennych materialnych (rzeczowych) i informacji. Wśród tych pierwszych wyróżnia się:

W przedsiębiorstwie na procesy logistyczne składają się produkty (surowce, materiały, półfabrykaty, wyroby gotowe itp.) i informacje. Pozostałe zmienne, a zwłaszcza środki trwałe, tworzą infrastrukturę tych procesów. Stopień złożoności procesów logistycznych zależy przede wszystkim od branży przemysłowej.
Determinuje to rodzaj występujących procesów produkcyjnych i stosowanych technologii, a w konsekwencji:

Z uwagi na rodzaj procesów produkcyjnych i stosowanych technologii można wyróżnić:

W przedsiębiorstwach pierwszej grupy procesy produkcyjne mają charakter różnicujący tzn. z niewielkiej liczby surowców wytwarza się wiele wyrobów finalnych.

W przedsiębiorstwach obróbczo-montażowych z bardzo dużej liczby surowców materiałów, elementów (podzespołów, zespołów) kooperacyjnych, paliw itp. wytwarza się stosunkowo niewielki asortyment wyrobów końcowych (np., przemysł samochodowy)

Przepływy materiałowe mogą odbywać się w sposób:

W przedsiębiorstwie przemysłowym zasilanym z otoczenia poprzez wejścia materialno-energetyczne dokonuje się transformacja zasileń. Uzyskane w wyniku tej transformacji wyroby końcowe przesyłane są do otoczenia (rynek, kooperanci czynni). Przepływ informacji związanych z transformacją zasileń, następuje w kierunku przeciwnym, Źródłem ich jest rynek, dostarczający informacji bezpośrednich (zamówienia) lub pośrednich (dane statystyczne o popycie), umożliwiających budowanie prognoz popytu.

6. ŁANCUCH LOGISTYCZNY

Łańcuch dostaw rozumie się jako całą działalność związaną z przepływem materiału (towarów) od jego oryginalnego źródła, poprzez wszystkie jego zmiany, aż do postaci, w której jest konsumowany przez ostatniego klienta.

Łańcuch logistyczny może być zatem zdefiniowany jako:
zespół pewnej liczby jednostek (przedsiębiorstw i instytucji), które działają wspólnie w sposób zintegrowany w celu dostarczenia właściwego produktu we właściwe miejsce, we właściwym czasie, zachowując odpowiednią jakość przy możliwie najniższym koszcie.

Łańcuchy logistyczne mogą obejmować różne etapy działalności, w związku z tym różna jest ich długość i stopień skomplikowania.

W praktyce funkcjonują więc łańcuchy makro (długie i skomplikowane), składające się z łańcuchów pośrednich, na które z kolei składają się łańcuchy mikro, zwane łańcuchami działania.

Opracowanie sieci łańcuchów uwzględniającej wszystkie działania relacje występujące między nimi jest zadaniem niezwykle skomplikowanym.

Łańcuch logistyczny w ujęciu przedmiotowym, składa się z surowców i materiałów pozyskiwanych na rynku zaopatrzenia oraz wyrobów gotowych przekazywanych do odbiorcy.

W łańcuchu logistycznym występują zjawiska powiązania i rozdziału np.:
• w sferze zaopatrzenia występuje zjawisko powiązania strumienia materiałów i elementów kooperacyjnych, polegające na podjęciu działań, których celem jest dostarczenie wielu różnych materiałów i elementów kooperacyjnych- w określonym terminie po najniższym koszcie - do procesu produkcji;
• w sferze dystrybucji występuje natomiast rozdział strumieni wyrobów gotowych w sieci dystrybucji do końcowych odbiorców.
W łańcuchu logistycznym każda zmiana położenia miejsca materiałów i wyrobów gotowych oraz związanego z nim przepływu strumieni informacyjno-decyzyjnych odbywa się w określonym czasie i przestrzeni.

Aspekt czasowy jest związany z koniecznością uzyskiwania jak najkrótszego czasu przepływu materiałów i wyrobów gotowych w poszczególnych ogniwach i w całym łańcuchu logistycznym.
Aspekt przestrzenny jest związany z niedogodnymi czynnikami przemieszczania materiałów i wyrobów gotowych od jednego ogniwa łańcucha do następnego.

Podmiotowość łańcuchów logistycznych wynika z charakteru rozstrzygania problemów, do których należą: •ogólne uwarunkowania, takie jak: rozwiązania prawne, system ekonomicznych, sytuacja na rynku, otoczenie •funkcjonowanie uczestników łańcucha, których ilość zależy od rozpatrywanej sfery • polityka łańcucha (kredytowa, zapasów, cenowa) • struktura łańcucha • funkcje regulacji łańcucha (kierowanie planowanie, koordynowanie, kontrola)
Związane ze strukturą łańcucha logistycznego linie przepływu można podzielić na • proste (liniowe) • wielościeżkowe • złożone (kombinowane)
Wśród linii prostych można wyróżnić: • jednostopniowe, występujące w łańcuchach prostych jednoasortymentowych i jednozadaniowych • wielostopniowe, powstałe w wyniku połączenia wielu łańcuchów prostych
Linie przepływu wielościeżkowe, wskazują na różne możliwe drogi (ścieżki) przepływu danego towaru od źródła do odbiorcy.
Linie przepływów złożone (kombinowane), stanowią splot kilku linii prostych o rozbudowanej i wielostopniowej kooperacji. Liczba linii i stopień ich współzależności wynika ze skali (zakresu) realizowanego zadania logistycznego.

W łańcuchach logistycznych występują punkty styczności i miejsca przecięcia oznaczające styk linii przepływu systemów lub przejście od jednego do drugiego systemu.

Miejsca przecięcia występują głównie w sieci złożonych linii przepływów dóbr fizycznych, informacji i usług. Punkty styczności odnoszą się do każdej linii przepływu. Liczba przecięć i punktów styczności zależy od stopnia złożoności linii przepływów łańcucha logistycznego.

Przyczynami powstawania przecięć i punktów styczności są:
• specjalizacja głównych funkcji systemu ((przedsiębiorstwa), tj. zaopatrzenia, produkcji, magazynowania , sprzedaży, prowadząca do współzależności w łańcuchu logistycznym
• podział zakresów kompetencji i odpowiedzialności, sprzyjający tworzeniu „grupowych” interesów, prowadzących do powstania konfliktów.

Najczęściej pojawiają się w łańcuchach logistycznych konflikty:
• celów, mające miejsce wówczas, gdy przez osiągnięcie celów przez jednego z partnerów, utrudnia się lub uniemożliwia osiągnięcie celów przez innego partnera
• ról, mające miejsce wówczas, gdy nie są zgodne z wyobrażeniem o partnerskiej roli, które powinny być spełniane przez poszczególnych uczestników w kanałach logistycznych. Uwidaczniają się głównie miejscach przecięcia i punktach styku
• władzy, polegający na tym, że uprzywilejowany podmiot łańcucha logistycznego może wywierać nacisk na inny podmiot zmuszające go do podjęcia określonej decyzji. Wykorzystywanie uprzywilejowanej pozycji w wielu wypadkach ma aspekt pozytywny. W przypadku partnera działającego zachowawczo skłania go do mobilizacji swojego potencjału i zainicjowania niekonwencjonalnych rozwiązań:
• komunikacyjne, najczęściej mające miejsce w sytuacjach, gdy uczestnicy jednego łańcucha logistycznego korzystają z informacji pochodzących z różnych źródeł

Konflikty powstają najczęściej w miejscach:
• przecięcia procesów planowania logistycznego z innymi planami przedsiębiorstwa (finansowymi, zatrudnienia)
• synchronizacji systemów logistycznych współpracujących z przedsiębiorstwem
• między sprzedażą z planowaniem produkcji
• między gospodarką magazynową, a zarządzaniem zapasami
• między produkcją, a transportem
• między decyzjami dostawców, a decyzjami nabywców

Jednym z podstawowych instrumentów eliminowania konfliktów jest integracja logistyczna, którą można rozpatrywać zarówno w ujęciu podmiotowym jak i przedmiotowym.

W ujęciu podmiotowym polega ona na:
• tworzeniu całości z części, stanowiących coś więcej niż ich sumę, tzn. system
• tworzeniu całości z wzajemnie uzupełniających się części, ściśle współpracujących ze sobą w ramach funkcji celu
• włączaniu elementów w istniejącą całość i wiązaniu ich więzami kooperacyjnymi

Integracja dąży zatem do łącznego kształtowania i rozpatrywania przedsięwzięć, w ramach określonych problemów, a tym samym do wykorzystania efektów wynikających z systemu, podejścia systemowego i synergii podmiotów w procesie produkcji oraz zarządzania łańcuchami dostaw.

Integracja w ujęciu podmiotowym polega między innymi na korzystaniu z jednolitej sieci informacyjnej, wspólnych badań prognostycznych i marketingu.

Integrację w ujęciu przedmiotowym należy rozumieć jako proces obejmujący przepływ wszystkich strumieni rzeczowych. W praktyce polega ona na korzystaniu wspólnych źródeł zaopatrywania, magazynowania, transportu itp.

WYMAGANIA WARUNKUJACE EFEKTYWNE FUNKCJONOWANIE ŁAŃCUCHA LOGISTYCZNEGO:
--- istnienie zbioru ściśle współpracujących ze sobą instytucji,
--- podporządkowanie celowi nadrzędnemu celów i interesów poszczególnych uczestników łańcucha log.
--- partnerski wynikający z funkcji celu układ interesów między uczestnikami łańcucha log
--- realizowane w łańcuchu log przedsięwzięcia powinny stanowić optymalny ciąg bez zbędnych miejsc przecięcia i punktów styku.
--- spójność i kompatybilność przepływu strumieni zasalania logistycznego
---optymalizacje w sferze regulacji struktury łańcuch a log.
W WARUNKACH GPOSODARKI RYNKOWEJ PARTNERSKI UKŁAD POWINIEN WYNIKAĆ ZE:---Wspólnego interesu w ramach funkcji celu, ---wiedzy o działalności partnera, ---stylu działania, ---możliwości tworzenia mechanizmów stymulujących do poprawy jakości działania--- wspólnego udziału w działalności na rzecz zwiększenia ryzyka, --- dostępności do kompatybilnej sieci informacyjnej.

7. PODEJŚCIE SYSTEMOWE W LOGISTYCE

Podstawowe zasady filozofii logistyki
Logistyka obejmuje specyficzne nastawienie do zarządzania przedsiębiorstwem.
ZASADY FUNCKJONOWANIA LOGISTYKI
myślenie o całości, czyli podejście systemowe oznaczające, że wszystkie działania przedsiębiorstwa w zakresie fizycznego przepływu i składowania surowców, półproduktów i wyrobów gotowych powinny być traktowane jako całość;

Oznacza to, że w trakcie podejmowania decyzji logistycznych niezbędne jest rozpatrywanie wszystkich pozycji kosztowych.

Podjęcie określonej decyzji logistycznej powoduje, że pewne koszty logistyczne będą wzrastały inne zaś spadały, niektóre mogą pozostać na tym samym poziomie.
W takich warunkach celem logistyki jest znalezienie wariantu o najniższych kosztach całkowitych, przy założeniu osiągnięcia określonego poziomu obsługi klienta.

Przepływy, w których podobnie jak powyżej należy poszukiwać takiego wariantu ich organizacji, który zapewni najniższe globalne koszty logistyczne przy określonym poziomie obsługi.

Połączenie powyższych zasad przedstawia koncepcyjną treść logistycznego myślenia, w którym przepływy materiałowe, wyrobów gotowych, wraz z towarzyszącymi im informacjami bada się, projektuje i realizuje w systemach logistycznego.

PODEJŚCIE SYSTEMOWE W LOGISTYCE
Podstawę podejścia systemowego w logistyce wyznacza teoria systemów - dziedzina logiczno-matematyczna, której zadaniem jest formułowanie i wywód ogólnych zasad mających zastosowanie do systemów w w ogóle.

Podstawowym obiektem badań jest zatem system, który opisuje dwie zmienne - całość i część - oraz tworzone między nimi relacje, przy czym”
• całość dominuje, zaś rola części jest drugorzędna
• integracja stanowi warunek wzajemnych powiązań wielu części w jedną całość
• części uporządkowane w powyższy sposób są nierozerwalną całością, a po dokonaniu zmiany jednej części, następuje zmiana innych części
• rola części jest rozpatrywana w aspekcie celu, do którego dąży całość
• pozycja części wynika z istoty spełnianej funkcji
• całość jako określony system lub kompleks reaguje podobnie, jak pojedyncza część
• wszelkie działanie powinno zaczynać się od całości jako przesłanki, natomiast części i relacje między nimi powinny stanowić pochodną tych rozwiązań

W dotychczasowym klasycznym ujęciu logistyki wykazywano w niewielkim stopniu na teorię systemów. Rozpatrywanie logistyki w odejściu systemowym jest możliwe, uzasadnione i celowe, ponieważ cechy charakterystyczne logistyki odpowiadają właściwościom systemu.

Ujęcie systemowe wymaga myślenia całościowego (kompleksowego), ze względu na powiązania i zależności.

W celu wyjaśnienia istoty i charakteru zależności ważne jest wskazanie na parametry charakterystyki systemu logistycznego, którymi są:

• ścisłość - wszystkie elementy systemu, ich relacje, a przede wszystkim cel wymagają dokładnego i jednoznacznego określenia
• niezmienność - ustalony wykaz elementów, zakres ich oddziaływania w obrębie przyjętego kryterium powinny tworzyć stabilny układ organizacyjny i analityczny, nie jest wskazana dowolność rozwiązań polegająca na czasowym włączaniu pewnych elementów

• zupełność - przy dokonywaniu podziału systemu logistyki na podsystemy, żaden element nie powinien pozostawać poza obszarem rozważań, każdy element systemu logistycznego musi być włączony do jego podsystemu
• rozłączność - elementy nie mogą być przynależne do kilku systemów jednocześnie, przypisanie elementu do jednego podsystemu jest równoznaczne z faktem jego nieobecności we wszystkich pozostałych podsystemach.
• Funkcjonalność - kryteria wyodrębniania systemu powinny być identyfikowane ze spełnianymi funkcjami

Wskazanie na powyższe zależności jest uzasadnieniem adaptacji teorii systemów do logistyki.

Zadania właściwe logistyce, polegają bowiem na:
• tworzeniu przez procesy logistyczne struktury systemu w postaci elementów i relacji między nimi
• pokonywaniu czasu i przestrzeni przez przepływy dóbr rzeczowych między punktami nadania i odbioru w systemie logistyki
• integracji dwóch sfer - przepływów dóbr rzeczowych i regulacji

Tak sformułowane zadania są przesłankami do przyjęcia systemowego podejścia w logistyce. Zapewnia się wówczas optymalizację systemu logistycznego, ponieważ każdy element systemu zostaje podporządkowany ogólnemu celowi, a jego działanie jest poddawane ocenie kategoriach racjonalizacji zadań globalnych.

Podejście systemowe w logistyce oznacza eliminowane suboptymalizacji rozwiązań, ponieważ pojedyncze elementy systemu zmierzają od takich form współdziałania, które są wymagane we wszystkich częściach ocenianego całościowo systemu logistycznego. W podejściu systemowym wskazuje się na integralność problemów technicznych i ekonomicznych. Istotnie jest wykorzystanie możliwości stwarzanych w sferze przepływu strumieni materiałowych do rozwiązań postępu technicznego.

Możliwości te polegają na nowych wdrożeniach, zwłaszcza w dziedzinach transportu, magazynowania i opakowań. Równolegle wykonuje się analizy ekonomiczne, uzasadniające bądź eliminujące nowe wdrożenia techniczne. Podejście systemowe określa różne konsekwencje myślenia kategoriami logistycznymi zwłaszcza w wymiarach funkcjonalnym, instrumentalnym i instytucjonalnym.

W wymiarze funkcjonalnym utożsamia się logistykę z wyodrębnionym kompleksem zadań przedsiębiorstwa, można ją bowiem traktować jako nową funkcję gospodarczą pełnioną przez przedsiębiorstwo. W wymiarze instrumentalnym konsekwencje dotyczące przede wszystkim dziedzin zastosowań techniki przetwarzania informacji. W wymiarze instytucjonalnym szczególną rolę odgrywa organizacja przedsiębiorstwa oraz zasady współpracy między przedsiębiorstwami.

Podejście systemowe wymaga rozpatrywania powyższych konsekwencji w kontekście efektywności systemu logistycznego przedsiębiorstwa. Wymiar funkcjonalny przedsiębiorstwa, rozważa się w bezpośrednim związku z problemami efektywności badanego systemu. Podstawą takiego postępowania jest umiejscowienie zadań logistycznych jako wyodrębnionego kompleksu w obszarze działalności przedsiębiorstwa. Koncepcje zarządzania z reguły identyfikują ten obszar z funkcją przedsiębiorstwa.

W podejściu systemowym ważną rolę spełniają konsekwencje instrumentalne. Efektywny przepływ strumieni materiałowych w sferze systemu logistycznego, jest możliwy tylko przy zastosowaniu wielu różnorodnych instrumentów przede wszystkim planowania, sterowania i kontroli. Instrumenty w ujęciu systemowym są traktowane jako techniki przetwarzania informacji oraz wspomagania logistycznych procesów decyzyjnych. Szczególne znaczenie przypisuje się modelom symulacyjnym, w których dzięki procedurom przypisania kosztów w realizacji do realizowanych zadań umożliwiają analizy np. zmian kosztów w zależności od zakresu prac transportowych czy magazynowania.

Do konsekwencji instrumentalnych należy również uzyskiwanie szybkich i pewnych informacji, dzięki zastosowaniu do obsługi systemów logistycznych komputeryzacji. Planowanie, sterowanie i kontrola są niewykonalne bez możliwości elektronicznego przetwarzania danych. Narzędzia i systemy komputerowe znajdują także zastosowanie przy rozpatrywaniu wdrożenia nowych technik transporty, magazynowania czy pakowania. By zapewnić odpowiednią efektywność działań podczas wdrażania postępu technicznego wymagane jest zapewnienie kompatybilności rozwiązań technicznych. Należy pamiętać, iż poprawa jednego elementu technicznego pociąga za sobą doskonalenie kolejnego elementu.

Konsekwencje instytucjonalne wynikają ze zmian organizacji przepływu strumieni materiałowych. Dotyczą one:
• struktury organizacji
• podziału zadań
• kompetencji i odpowiedzialności

Prawidłowe, systemowe podejście do przepływu w łańcuchach logistycznych zapewnia brak konfliktów celów , ze względu na ich rozbieżność w obszarze poszczególnych jednostek organizacyjnych. Tworzenie odpowiedniej struktury organizacyjnej, sprzyja koncentracji zadań logistycznych, zapewniającej efektywność systemów logistycznych. W ujęciu systemowym szczególnym przedmiotem analiz są komórki organizacyjne przedsiębiorstwa, traktowane jako jego podsystemy.

8. LOGISTYKA ZAOPATRZENIA
Logistyka zaopatrzenia w łańcuchu dostaw
Każda z firm, niezależnie od profilu działalności funkcjonuje w łańcuchu (sieci) dostaw,
Każde „ogniwo” łańcucha dostaw ma przynajmniej jednego dostawcę i przynajmniej jednego odbiorcę, wobec tego to co z punktu widzenia jednej firmy jest logistyką zaopatrzenia, dla przedsiębiorstwa poprzedzającego ją w łańcuchu dostaw, jest logistyką dystrybucji.
W miarę przesuwania się wzdłuż łańcucha dostaw rośnie wartość produktu, co zwykle powoduje zwiększanie się kosztów logistycznych, czemu sprzyja fakt, że firma może być ogniwem kilku łańcuchów dostaw

Różne firmy mogą mieć bardziej lub mniej złożone systemy zaopatrzenia tj. do ich działalności podstawowej niezbędna jest różna liczba surowców, materiałów czy półproduktów, pochodzących od mniejszej bądź większej grupy dostawców

Różnorodność nabywanych surowców ma ponadto wpływ na rodzaj środków transportu oraz sposoby ich składowania i przechowywania

Zarządzanie materiałami
Efektywne zarządzanie łańcuchem dostaw wymaga koordynacji logistycznego systemu zaopatrzenia z logistycznym systemem dystrybucji
Kluczowym elementem umożliwiającym koordynację zaopatrzenia i dystrybucji jest przepływ informacji, ponieważ płynące z rynku informacje o popycie przepływające przez kolejne ogniwa łańcucha logistycznego docierają do ogniw początkowych i decydują o popycie na materiały

Brak sprawnego przepływu informacji jest przyczyną nieefektywnego funkcjonowania łańcucha dostaw, co objawia się najczęściej zbyt dużym poziomem zapasów lub niesatysfakcjonującym poziomem obsługi klienta

Zarządzanie materiałami można zatem zdefiniować jako planowanie i kontrolę przepływu materiałów. Obejmuje ono następujące czynności: zaopatrzenie, magazynowanie, planowanie produkcji, transport zaopatrzeniowy, odbiór materiałów, kontrolę jakości materiałów, zarządzanie i sterowanie zapasami oraz gromadzenie i usuwanie odpadów.

Zaopatrzenie
Efektywne zaopatrzenie w towary i usługi przyczynia się do osiągania przewagi konkurencyjnej danej organizacji

Ważnym elementem łańcucha dostaw jest zapewnienie pożądanej jakości materiałów i usług. Od jakości surowców zależy bowiem jakość wyrobów gotowych mająca ogromny wpływ na zadowolenie klienta oraz dochód firmy

Zaopatrzenie można zdefiniować:
w węższym znaczeniu jako akt zakupu towarów i usług dla firmy, lub,
w szerszym znaczeniu jako proces pozyskiwania dóbr i usług dla firmy
Zaopatrzenie jest zatem zbiorem wszystkich działań, które są niezbędne do nabycia dóbr i usług zgodnych z wymaganiami użytkownika

Działania składające się na proces zaopatrzenia wykraczają często poza granice pojedynczej firmy, nie mogą być więc efektywne bez zaangażowania się wszystkich stron uczestniczących w transakcji

Działania składające się na proces zaopatrzenia:
określenie lub powtórna ocena potrzeb;
zdefiniowanie i ocena wymagań użytkownika;
podjęcie decyzji, czy produkować we własnym zakresie, czy dokonać zakupu;
określenie typu zakupu: proste ponowienie zakupu lub zakup rutynowy; zmodyfikowany zakup powtórny, wymagający zmiany istniejącego dostawcy lub materiału; całkowicie nowy zakup, wynikający z nowej potrzeby użytkownika.
przeprowadzenie analizy rynku;
określenie wszystkich możliwych dostawców;
wstępna selekcja wszystkich możliwych źródeł zaopatrzenia;
ocena pozostałych dostawców;
wybór konkretnego dostawcy;
przyjęcie dostawy produktu lub usługi;
ocena wykonania dostawy

Wszystkie ww. czynności pozostają pod kontrolą zaopatrzeniowców
Podczas realizacji procesu zaopatrzenia należy wziąć pod uwagę czynniki wewnątrzorganizacyjne, międzyorganizacyjne oraz zewnętrzne (np. oddziaływanie państwa)

Etapy procesu zarządzania zakupem
określenie typu zakupu;
określenie niezbędnego poziomu nakładów;
realizacja procesu zakupu;
ocena efektywności procesu zakupu (czy potrzeby użytkownika zostały zaspokojone?, czy poniesione nakłady były niezbędne?)

Kluczowym czynnikiem umożliwiającym osiągnięcie sprawności i efektywności zaopatrzenia jest rozwój współpracy między firmą a dostawcą. Zdobycie i utrzymanie przewagi konkurencyjnej firmy jest możliwe tylko, gdy istnieją silne związki z dostawcami

Ocena dostawcy i współpraca z nim
Współpraca z dostawcami stanowi istotną część strategii zaopatrzenia

Ma to szczególne znaczenie dla firm, które zmniejszają liczbę swoich dostawców wdrażających jednocześnie programy kompleksowego zarządzania jakością (TQM) lub systemów just-in-time w produkcji i zapasach

Strategia zatrudniania mniejszej liczby dostawców oznacza często zawarcie sojuszu lub nawiązanie partnerstwa z wybranymi dostawcami, co wynika z potrzeby zapewnienia przez cały czas odpowiedniej podaży wysokiej jakości materiałów po optymalnym łącznym koszcie zakupów

Współpracę tego typu nawiązuje się np. z firmami transportowymi, zewnętrznymi usługodawcami logistycznymi i kanałami dystrybucji

Potrzeba współpracy wynika z konieczności utrzymania odpowiedniej jakości produktów, która jest możliwa wyłącznie przy dostawach wysokiej jakości materiałów i części
Produkt końcowy jest więc na tyle dobry na ile dobre były części wykorzystane w jego produkcji. Prowadzi to do spostrzeżenia, że zadowolenie klienta z produktu ma swój początek w procesie zaopatrzenia

Związki z dostawcami przyczyniają się ponadto do budowania przewagi konkurencyjnej firmy poprzez:
niższe koszty----zróżnicowanie asortymentu-----orientację firmy na obsługę wybranej niszy rynkowej

Kryteria wyboru dostawcy
---Jakość---
Jest kryterium najważniejszym, odnosi się do szczególnych wymagań jakie użytkownik ma w stosunku do danego produktu np.: parametrów technicznych; właściwości fizycznych lub chemicznych; projektu.
Zadaniem specjalisty ds. zaopatrzenia jest porównanie faktycznej jakości produktu przysłanego przez dostawcę z wymaganiami użytkownika

W praktyce jakość dotyczy także czynników dodatkowych takich jak:
okres użytkowania (żywotność) produktu;
łatwość naprawy;
wymagania związane z konserwacją;
łatwość w użyciu i niezawodność
---Niezawodność---
Obejmuje głównie realizację dostawy Aby zapobiec przestojom linii produkcyjnej, wynikającym z dłuższych niż oczekiwane czasów realizacji dostaw surowców, materiałów i części, nabywca wymaga od swoich kontrahentów regularnych i terminowych dostaw

Ważnym czynnikiem jest w ty przypadku okres przydatności do użycia zakupionego produktu, ponieważ wpływa on bezpośrednio na: jakość wyrobu gotowego, okres gwarancji przyznawany przez producenta, powtórną sprzedaż.
W przypadku dysfunkcji zakupionych materiałów nabywca uważa gwarancję udzielaną przez dostawcę i stosowaną przez niego procedurę reklamacyjną za miernik niezawodności
---Potencjał---
Uwzględnia obiekty produkcyjne danego dostawcy i ich zdolność/umiejętności techniczne, zarządcze i organizacyjne oraz sterowanie produkcją Czynniki te wskazują na zdolność dostawcy do zapewnienia wymaganej jakości i ilości materiałów we właściwym czasie
Ocena dostawcy obejmuje:
fizyczną zdolność do dostarczenia materiałów użytkownikowi
zdolność do systematycznej obsługi nabywcy w dłuższym okresie
Nabywca, biorąc po uwagę wcześniejsze kontakty z dostawcami może rozważyć możliwość zaangażowania ich do obsługi długookresowej
W przypadku niezapewnienia odpowiedniej ilości materiałów, nabywca będzie ponosił wyższe koszty utrzymania zapasów
---Kondycja finansowa---
Poza ceną nabywca bierze pod uwagę sytuację finansową dostawcy
Gdy sytuacja ta jest niestabilna, istnieje niebezpieczeństwo zakłóceń w regularnej, długoterminowej obsłudze
Ogłoszenie upadłości przez dostawcę materiałów może doprowadzić do zatrzymania produkcji u nabywcy
Kryterium to jest szczególnie ważne przy zakupie usług transportowych od przewoźników samochodowych, wśród których występuje względnie dużo przypadków bankructw
Tendencja do ograniczania liczby wynajmowanych przewoźników powoduje, że upadek finansowy firmy transportowej staje się dużym problemem i źródłem zakłóceń w funkcjonowaniu łańcucha dostaw
---Pożądane cechy---
Jednym z kryteriów wyboru dostawcy może być jego postawa. Na wybór dostawcy ma wpływ wrażenie, jakie na kupującym wywarł dostawca lub jego wizerunek wykreowany na rynku

W zależności od rodzaju zakupywanego materiału wpływ na wybór dostawcy mają również materiały instruktażowe czy opakowanie
Na przykład instrukcje są ważne przy nabywaniu sprzętu technicznego (komputery, roboty), nie mają natomiast znaczenia przy zakupie materiałów biurowych
Ważna dla nabywców sprzętu technicznego jest możliwość świadczenia przez dostawców usług naprawczych
Opakowania są istotne dla nabywców materiałów łatwo ulegających uszkodzeniom (np. szkło), natomiast nie są ważne przy nabywaniu materiałów nie podatnych na uszkodzenia (np. węgiel)

---Lokalizacja dostawcy---
Kolejnym kryterium, które należy wziąć pod uwagę jest lokalizacja geograficzna dostawcy
Ważnym czynnikiem są w tym przypadku koszty transportu. Należy jednak rozważyć również takie czynniki jak:
możliwość realizacji pilnych zamówień interwencyjnych
dotrzymywanie ustalonych terminów dostaw;
zapewnienie krótszych terminów dostaw;
możliwość ściślejszej współpracy między dostawcą a nabywcą;
niższe ceny;
większe umiejętności techniczne;
większa niezawodność dostaw;
wyższa jakość

---Źródła ceny---
rynki towarowe, istnieją na takie podstawowe surowce jak zboże, ropa naftowa, cukier, węgiel, drewno itp. Ceny, które dyktują nabywcom potencjalni dostawcy zależą tu od siły popytu i podaży. Ograniczenie podaży albo wzrost popytu na te surowce skutkują zwykle wzrostem cen, natomiast wzrost podaży lub spadek popytu prowadzą do obniżki cen;

katalogi z cenami, zawierają ceny podawane do publicznej wiadomości, które są ustalane na takie standaryzowane produkty jak benzyna czy materiały biurowe. Katalog zawiera opis dostępnych pozycji wraz z odpowiadającymi im cenami. W zależności od statusu przyznanego przez dostawcę, nabywcy mogą otrzymać rabat od ceny katalogowej (np. w zależności od ilości zakupywanych materiałów);
oferta cenowa, wykorzystywana przez nabywców zarówno dla pozycji specjalistycznych jak i standardowych. Jest szczególnie użyteczna do stymulowania konkurencji między dostawcami. Proces zaczyna się od wysłania przez nabywcę potencjalnym sprzedawcom zapytania o cenę, zawierającego wszelkie niezbędne informacje o wymaganiach odbiorcy i sposobie prezentacji ofert przez potencjalnych dostawców. W odpowiedzi zainteresowani dostawcy określają koszt produkcji materiałów, uwzględniając ilość zamawianą przez składającego propozycję, czas trwania współpracy i inne czynniki mogące mieć wpływ na potencjalny zysk dostawcy. Kupujący porównuje oferty cenowe i specyfikacje złożone przez dostawców;
negocjacje, są skuteczne szczególnie wtedy, gdy nabywca jest zainteresowany aliansem strategicznym lub długookresową współpracą z dostawcą. Są procesem czasochłonnym
Celem procesu zaopatrzenia jest zakup dóbr i usług po „najlepszej” cenie, która nie musi być najniższą ceną jednostkową podaną w ofercie dostawcy. Cenę podstawową należy ocenić zawsze w kontekście całkowitego kosztu zakupu

Aby zadowolić klienta firma powinna uwzględnić w całym koszcie zakupu koszty i czynniki kosztotwórcze tworzące wartość tj:

tradycyjnie obliczane koszty podstawowe na wejściu do systemu tj. pierwotna cena produktów lub materiałów, jaką płaci firma. Jest to cena, jaką nabywcy próbują uzyskać od dostawcy w wyniku przetargów, negocjacji lub zapytań o cenę;
bezpośrednie koszty transakcyjne tj. koszty poszukiwania i przekazywania informacji o potrzebach oraz realizacji przepływu materiałów w celu zakupu dóbr;
koszty współpracy z dostawcą tj. koszty tworzenia i podtrzymywania powiązań z dostawcą;
koszty dostawy wraz z wyładunkiem tj. bieżące koszty transportu oraz sprzedaży na warunkach FOB;
koszty operacyjne tj.: koszty przyjęcia (odbioru) i przygotowania do użytku, koszty związane z wielkością partii dostawy, koszty produkcji; koszty logistyczne

9.LOGISTYKA PRODUKCJI
Logistyka produkcji obejmuje wszystkie czynności związane z zaopatrzeniem procesu produkcji w stosowne towary (surowce, materiały pomocnicze i eksploatacyjne oraz półwyroby i części z zakupu) i z przekazywaniem półwyrobów oraz wyrobów gotowych do magazynu zbytu. Według faz przepływu produkcji jest ona zlokalizowana między logistyką zaopatrzenia i logistyką dystrybucji.

System produkcyjny i jego otoczenie
System produkcyjny jest celowo zaprojektowanym układem materialnym, energetycznym i informacyjnym, eksploatowanym przez człowieka i służącym do wytwarzania określonych wyrobów lub usług w celu zaspokojenia potrzeb konsumentów. System produkcyjny jest pewnym uporządkowanym zbiorem elementów i relacji między nimi. Można to zapisać jako:

SP =< {X, Y, T, Z}, R> gdzie:
X = elementy wejścia (materiały, części, urządzenia itp.)
Y = elementy wyjścia (wyroby gotowe, usługi itp.)
T = elementy procesu przetwarzania wektora wejścia w proces wyjścia (operacje technologiczne, transportowe, magazynowe itp.)
Z = elementy procesu zarządzania (planowanie itp.)
R = sprzężenia (relacje) materiałowe, informacyjne pomiędzy elementami (X, Y, T, Z) systemu.

Najczęściej przyjmowanymi elementami wejścia i wyjścia systemu produkcyjnego są:
• elementy wektora wejścia X • elementy wektora wyjścia Y

Elementami wektora wejścia X są:
• środki techniczne produkcji ▪ wyposażenie technologiczne (maszyny i urządzenia) ▪ budynki i budowle ▪ sieci energetyczne, sieci informatyczne
• przedmioty pracy ▪ materiały i surowce ▪ półwyroby ▪ części
• czynniki energetyczne ▪ woda ▪ ciepło i czynniki oziębiające ▪ energia elektryczna ▪ paliwa stałe i gazowe
• czynniki ludzkie ▪ personel inżynieryjno - techniczny ▪ personel wykonawczy ▪ personel administracyjno - biurowy ▪ personel zarządzający
• informacje ▪ prognozy i informacje rynkowe ▪ informacje o konstrukcji wyrobu i funkcjach użytkowych ▪ informacje o jakości i koszcie własnym ▪ decyzje związane z programem produkcji ▪ wiedza i doświadczenia produkcyjne załogi
• kapitał ▪ kapitał zamrożony w technicznych środkach produkcji ▪ kapitał zamrożony w materiałach, półwyrobach i wyrobach gotowych ▪ kapitał finansowy w kasie, bankach, u klientów ▪ obieg kapitału i stopa dyskonta

Elementami wektora wyjścia Y są:
• wyroby przemysłowe ▪ produkty gotowe według oferowanego asortymentu produkcji ▪ półwyroby
• usługi produkcyjne
• wybraki produkcyjne i surowce wtórne dla innych
• szkodliwe odpady zanieczyszczające środowisko ▪ odpady stałe ▪ ścieki ▪ hałas ▪ ciepło
• informacje ▪ o jakości wyrobu ▪ o rzeczywistym koszcie własnym ▪ o stanie procesu produkcyjnego ▪ inne informacje wyjściowe z systemu bądź pozostające w systemie dla następnych cykli produkcyjnych

Relacje, sprzężenia, powiązania materiałowe, energetyczne i informacyjne umożliwiające funkcjonowanie systemu produkcyjnego

W odniesieniu do fizycznego przepływu materiałów i części od magazynów wejściowych (logistyka zaopatrzenia) do magazynu wyrobów gotowych (logistyka dystrybucji):
• zsynchronizowanie w czasie wszelkich dostaw, aby skrócić do minimum czas oczekiwania materiału na dalsze przetwarzanie lub montaż
• zapewnienie właściwych środków transportu i innych ułatwiających magazynowanie oraz wyszukiwanie potrzebnych w danej chwili materiałów, czy półwyrobów
• obniżenie do minimum strat transportowych i magazynowych tj. zaprojektowanie takiej struktury przepływu, która minimalizuje: długość dróg transportowych, przeładunki i pracochłonność przeładunków

W odniesieniu do instalacji energetycznych i innych instalacji przemysłowych:
• zapewnienie dostawy czynników (mediów) zgodnie z wymaganiami procesu produkcyjnego, poprzez właściwe sieci i instalacje
• zneutralizowanie i utylizacji odpadów ciekłych, gazowych i stałych, aby uniknąć zanieczyszczenia środowiska
• zapewnienie stałego pomiaru zużycia i automatycznego sterowania natężenia strumieni czynników energetycznych

W odniesieniu do systemu informacyjnego
• selekcja informacji i wyodrębnienie informacji istotnych z punktu widzenia podstawowych celów zarządzania
• zaprojektowanie powiązań informacyjnych (kanałów przepływu informacji) właściwych dla wymagań logistyki procesu produkcyjnego i procesu podejmowania decyzji w obrębie wszystkich poziomów i funkcji zarządzania we właściwym czasie
• dobór sprzętu komputerowego i oprogramowania stosownie do liczby przetwarzanych informacji, zakresu i wymaganego czasu

Funkcjonowanie każdego systemu produkcyjnego odbywa się w podwójnym otoczeniu:
1. bliskim (otoczeniu pierwszego stopnia) - jest to system przedsiębiorstwa, w którym wyodrębniono system (podsystem) produkcyjny
2. dalekim (otoczeniu drugiego stopnia) - jest to system w ramach którego działa przedsiębiorstwo (region)

Cele działania systemu produkcyjnego
1. jakość i nowoczesność produktów
2. wzrost produkcyjności
3. obniżka kosztów własnych wytwarzania produktów

PODSTAWWOWE CECHY SYTEMÓW PRODUKCYJNYCH
Z uwagi na logistykę produkcji oraz stopień złożoności sterowania nimi możemy wyróżnić procesy produkcyjne: --aparaturowe, --obróbczo-montażowe.

10. LOGISTYKA DYSTRYBUCJI

Obsługa klienta
Nie można mówić o logistyce dystrybucji bez uwzględnienia obsługi klienta, ponieważ stanowi ona zasadniczy „napęd” łańcucha dostaw. Istotną rolę w osiągnięciu sukcesu w działalności gospodarczej przypisuje się umiejętności zbliżenia się do klienta. W odniesieniu do logistyki polega ono przede wszystkim na dysponowaniu systemem logistycznym, który byłby wystarczająco wrażliwy na zamówienia klientów i uwzględniałby ich potrzeby.

Z obsługą klienta powiązane są programy kompleksowego zarządzania jakością(TQM). Współcześnie firmy kierują się na ogół zasadą jakość kształtowanej i wymaganej przez rynek, która prócz wysokiej jakości produktu obejmuje również pakiet usług dodatkowych, polepszających jego jakość.

Ważnym aspektem obsługi klienta jest ponadto coraz większa świadomość klientów na temat związku ceny z jakością oraz szczególnych potrzeb i oczekiwań dotyczących czasu i elastyczności. Obecnie konsumenci żądają produktów spełniających wysokie normy jakościowe i są coraz niej lojalni wobec marek. Chcą kupić produkty po najniższej cenie, chcą być bardzo dobrze obsłużeni w dogodnym dla nich czasie.

Firmy, które osiągnęły sukcesy w tej działalności, zastosowały koncepcje obsługi klienta akceptujące jej szybkość, elastyczność, dostosowanie do indywidualnych potrzeb nabywców oraz niezawodność.
ZWIĄZEK LOGISTYKI Z MARKETINGIEM
Obsługa klienta jest kluczowym elementem łączącym logistykę i marketing. Jeśli system logistyczny, a szczególnie logistyka dystrybucji, nie działa poprawnie, a klienta nie otrzymuje zamówionej dostawy, firma może utracić sprzedaż przyszłości. Dział produkcji może wytworzyć właściwy produkt, po właściwym koszcie, a dział marketingu może go sprzedać. Jeśli jednak dział logistyki nie zadba o dostarczenie go zgodnie z obietnicą we właściwe miejsce i o właściwej porze, klient nie będzie zadowolony.

W tradycyjnym ujęciu współpraca między marketingiem, a logistyką następuje na ogół tylko w ramach pojedynczego przedsiębiorstwa. Przy takim podejściu każde podwyższenie poziomu obsługi klienta powoduje wzrost kosztów logistycznych.

Współczesne podejście firmy do obsługi klienta winno uwzględniać rosnące znaczenie logistycznych łańcuchów dostaw w zdobywaniu i utrzymywaniu trwałej przewagi konkurencyjnej oraz osiąganie rezultatów korzystnych dla wszystkich uczestników łańcucha.

Celem stawianym współczesnym przedsiębiorstwom jest dostarczanie najlepszych produktów i usług po najniższym koszcie całkowitym generowanym przez cały system.

Definicja obsługi klienta:
Obsługę klienta można postrzegać jako coś, co firma dodatkowo, przy okazji zakupu, zapewnia nabywcom jej produktów lub usług..
Z punktu widzenia marketingu istnieją trzy poziomy produktu:
1. korzyść lub usługa podstawowa, która stanowi cel zakupu nabywcy
2. produkt rzeczywisty albo fizyczny lub usługa
3. produkt rozszerzony, wzbogacony

W tych kategoriach można rozpatrywać logistyczną obsługę klienta jako własność produktu rozszerzonego, będącą dodatkową korzyścią dla nabywcy. Obsługę Klienta możemy zatem zdefiniować:

Proces zapewnienia przewagi konkurencyjnej i tworzenia dodatkowych korzyści przez łańcuchy dostaw w celu maksymalizacji wartości całkowitej dla ostatecznego klienta.

Elementy obsługi klienta:
Z logistycznego punktu widzenia obsługę klienta można rozpatrywać według czterech głównych elementów:
1. Czas
2. Niezawodność
3. Komunikacja
4 wygoda

Czas - mówiąc o czasie w logistyce dystrybucji mamy na myśli zazwyczaj czas realizacji zamówienia - z punktu widzenia sprzedawcy - lub czas dostawy albo cyklu uzupełniania zapasów - z punktu widzenia nabywcy.

Współczesna działalność logistyczna obejmuje sterowanie większością podstawowych elementów, składających się na czas realizacji zamówień, łącznie z opracowywaniem zamówień oraz przygotowywaniem i wysyłką zamówionych towarów, dzięki czemu można osiągnąć akceptowalną długość i regularność cykli realizacji.

Przekazywanie zamówienia, to czas w jakim pokonuje ono drogę do sprzedawcy. Wprowadzenie szybszej metody przekazywania zamówień skraca czas ich realizacji, ale może się wiązać z wyższymi kosztami. Jedną z możliwości jest zastosowanie komputerów. Połączenie nabywców i sprzedawców siecią komputerową pozwala nabywcy zalogować się w komputerze sprzedawcy. Dzięki połączeniu online nabywca może natychmiast uzyskać informacje o dostępności produktu i prawdopodobnej dacie wysyłki. Następnie wybiera odpowiednie pozycje i drogą elektroniczną przekazuje sprzedawcy zamówienie do dalszego opracowania. Przyspieszenie cyklu realizacji zamówień wpływa na poprawę obsługi klienta i wzrostu sprzedaży.

Opracowywanie zamówienia obejmuje takie czynności jak:
• sprawdzenie zdolności kredytowej klienta
• przekazanie informacji do działu sprzedaży
• przekazanie zamówienia do działu zajmującego się gospodarką zapasami
• przygotowanie dokumentów wysyłkowych

Dzięki wykorzystaniu urządzeń do elektronicznego przekazywania danych wiele z tych czynności może odbywać się równocześnie, co skraca czas ich trwania.

Przygotowanie zamówionych towarów do wysyłki obejmuje:
„wybranie” pozycji zgodnie z zamówieniem
zapakowanie ich w celu wysyłki

W praktyce spotyka się systemy manipulacji materiałami o różnym stopniu zaawansowania, począwszy od partych na pracy ręcznej do całkowicie zmechanizowanych. Wprowadzenie automatyzacji w kompletowaniu zamówień jest kosztowne, jednak wydatnie poprawia wydajność pracy.

Wysyłanie zamówionych towarów rozpoczyna się u sprzedawcy w chwili załadunku zamówionych towarów na pojazd transportowy, a kończy się w chwili ich przyjęcia i rozładunku u nabywcy. Sposobem na skrócenie czasu przewozu jest skorzystanie z usług szybszego przewoźnika lub użycie szybszego środka transportu, co wiąże się z wyższymi kosztami.

Niezawodność - Dzięki niezawodności dostaw klient może zminimalizować poziom zapasów. Jeśli czas cyklu realizacji zamówień jest stały, to wielkość utrzymywanych przez niego zapasów odpowiada przeciętnemu zużyciu w tym czasie. Nie ma wówczas konieczności utrzymywania zapasu bezpieczeństwa na wypadek nieregularnych dostaw. Dotrzymanie przez dostawcę czasu dostawy pozwala nabywcy zminimalizować całkowite koszty zapasów i ich wyczerpania , opracowywanie zamówień i harmonogramu produkcji.

Niezawodność odnosi się do dostarczenia klientowi zamówionych towarów:
• regularnie
• w odpowiednim stanie
• zgodnie z wymaganym typem
• zgodnie z wymaganą jakością

Nieodpowiednie zabezpieczenie dostawy przed uszkodzeniami czy zaginięciem uniemożliwia klientowi ich wykorzystanie i zwiększa koszty zapasów, produkcji i marketingu.

Nieregularne dostawy mogą oznaczać dla klienta konieczność ponoszenia kosztów zgłaszania reklamacji u przewoźnika lub kosztów zwrotu uszkodzonego produktu do sprzedawcy.

Komunikacja - Jedną z najważniejszych czynności przy realizacji zamówień jest przekazywanie informacji o zamówieniu klienta do działu realizacji zamówień. Zastosowanie elektronicznej wymiany danych na etapie zbierania informacji dotyczących zbierania zamówienia może ograniczyć błędy w trakcie przekazywania informacji do magazynu. Zmniejszenie liczby błędów podczas kompletowania zamówienia można osiągnąć stosując uproszczoną identyfikację produkt np.. kody kreskowe.

Połączenie metody EDI z wykorzystaniem kodów kreskowych może poprawić poziom obsługi oferowanej przez sprzedawcę i doprowadzić do obniżki kosztów.

Komunikacja z klientem ma bardzo duże znaczenie w monitorowaniu niezawodności obsługi klienta. Kanał komunikacyjny powinien być ciągle otwarty i łatwo dostępny dla wszystkich klientów, ponieważ ułatwia to sprzedawcy spełnianie rygorystycznych wymagań jakie nakłada na niego klient. Idealnym rozwiązaniem jest kanał umożliwiający komunikację w obu kierunkach.

Wygoda - logistyczne potrzeby klientów różnią się pod względem:
• opakowań
• środków transportu
• przewoźników
• tras przejazdów
• terminów dostaw

Sprzedawca może dokonać klasyfikacji klientów według takich czynników jak:
• znaczenie klientów
• segment rynku
• kupowane produkty

Umożliwia ona uwzględnienie potrzeb danego klienta w zakres obsługi logistycznej i podjęcie próby jak najlepszego jej zaspokojenia. W zależności od grupy klientów różni się potencjalny koszt utraconej sprzedaży. Wyższy poziom obsługi powinien być zapewniony na rynkach, na których istnieje silna konkurencja.

11. STRATEGIE LOGISTYCZNE W PRZEDSIĘBIORSTWIE PRODUKCYJNYM

Strategia logistyczna jest to wzorzec - ogólny model funkcjonowania systemu logistycznego przedsiębiorstwa. Ściślej, strategia logistyczna, to strategia przepływu dóbr i informacji oraz ich usprawnienia i koordynacji

Zakres strategii logistycznej obejmuje obszary:
zaopatrzenia--- produkcji--- dystrybucji towarów--- powtórnego zagospodarowania i likwidacji odpadów---magazynowania i transportu w poszczególnych fazach i pomiędzy nimi

Strategia logistyczna powinna wynikać z:
misji przedsiębiorstwa---stałych celów przedsiębiorstwa;---otoczenia rynkowego---obranej strategii rynkowej

Strategia logistyczna w przedsiębiorstwie może być określona i wdrożona zgodnie z:
indywidualnymi potrzebami przedsiębiorstwa; ---przyjęta strategią ogólną ---procesami realizowanymi w przedsiębiorstwie ---charakterystyką produkowanego lub sprzedawanego towaru czy oferowanej usługi, posiadanymi zasobami.

Rodzaje strategii logistycznych:

1.---Klasyczna (zarządzanie zapasami)
Założenia strategii:
---konieczność gromadzenia zapasów w różnych obszarach przedsiębiorstwa wynikającą ze względów ekonomicznych niepewności prognoz i charakterystyki przepływów materiałowych
---niezależność poszczególnych obszarów przedsiębiorstwa, co prowadzi do lokowania zapasów: klasycznych (materiałowych), w przypadku materiałów zużywanych ciągle i utrzymywanych w zapasach; rezerwowych, związanych z wykonywaniem elementów w przypadku materiałów nie utrzymywanych w zapasach

MIEJSCA LOKOWANIA SAPASÓW
---przechodzi z jednej fazy technologicznej do drugiej (fazy te powinny być wyraźnie wydzielone;
----przechodzi z jednej jednostki administracyjno-produkcyjnej do drugiej;
---zmienia swego dysponenta (tj. osobę posiadającą uprawnienia decyzyjne dotyczące tego, co z danym materiałem zrobić.

Wynikiem takiego systemu jest rozproszenie zapasów w całym łańcuchu przepływów materiałowych

Posiadanie zapasu wiąże się z zamrożeniem kapitału, pozwala jednak na terminową realizację zamówień, wzrost zaufania klientów czy utrwalenie dobrej marki firmy


Wybór metody określania wielkości zamawianej partii i systemu zamówień powinien opierać się na analizie ekonomicznej i spełniać podstawowy cel utrzymywania zapasów, jakim jest utrzymanie ciągłości produkcji i dostaw w przypadku wahań popytu.

Wybrane systemy zamówień:

---„sztuka za sztukę” - pobranie materiału pociąga za sobą złożenie zamówienia;
---„dwóch worków” - zapasy podzielone są na dwie części. Pobieranie następuje najpierw z jednej części a czas, w którym zabraknie w niej materiałów wyznacza moment złożenia zamówienia. Następnie materiały pobierane są z drugiej części aż do nadejścia następnej dostawy;
---„przeglądu okresowego” - ustala się okres dzielący kolejne kontrole stanów magazynowych. Zamówienie następuje po przekroczeniu granicy wyznaczonej wielkością zapasu zabezpieczającego;
---„przeglądu ciągłego” - każde pobranie powoduje kontrolę stanu magazynowego i natychmiastową reakcję po przekroczeniu granicy wyznaczonej przez zapas zabezpieczający

Oprócz terminu złożenia zamówienia ważne jest również ustalenie wielkości zamawianej partii dostawy. Do tego celu wykorzystuje się metody:
---stałej wielkości partii - stała wielkość partii wynikająca z przesłanek natury techniczno-organizacyjnej;
---partii na partię - wielkość partii odpowiada dokładnie zapotrzebowaniu;
---ekonomicznej wielkości partii - o wielkości partii decydują przesłanki ekonomiczne - koszty zamawiania i magazynowania
---stałej partii i stałego rytmu dostaw - regularne dostawy partii o stałej wielkości;
---partii o minimalnym koszcie jednostkowym - podstawą ustalenia wielkości partii jest najniższy koszt jednostkowy;
---minimalnego kosztu całkowitego - o wielkości partii decyduje sumaryczny koszt magazynowania

Zastosowanie strategii klasycznej
---może być stosowana w dowolnym przedsiębiorstwie;
---zapasy mogą być tworzone zarówno dla towarów konsumpcyjnych, jak i dla dóbr inwestycyjnych (wyrobów gotowych, półproduktów i części składowych);
---wymaga odpowiedniej infrastruktury technicznej do utrzymywania zapasów - powierzchni magazynowych, sprzętu do za- i rozładunku, specjalnych magazynów dla produktów krótkotrwałych;
---wspomaganie utrzymywania i kontroli zapasów przy wykorzystaniu technik informatycznych nie jest konieczne, jednak ułatwia zarówno ewidencję jak i planowanie wielkości zapasów

Rozwój strategii klasycznej
Powstający w wyniku strategii klasycznej łańcuch zapasów powoduje trudności polegające na:
---podziale (dekompozycji) zapasów;
---problemach z ustaleniem poziomu zapasu zabezpieczającego;
---ustaleniem wielkości i miejsc przechowywania wspólnych zapasów
---niskiej efektywności zarządzania

Zmiany w strategii klasycznej zaowocowały powstaniem zupełnie nowych rozwiązań, pozwalających na poprawę efektywności zarządzania. Jest to m.in. zarządzanie: kanałem (channel management); rurociągiem (pipeline management)

2. ---MRP (Planowanie Potrzeb Materiałowych)

Założenia strategii:
Strategia ta polega na planowaniu potrzeb materiałowych na podstawie planowanego popytu tak w celu eliminacji zapasu w kolejnych fazach przepływu

Obejmuje ona:
---wybór punktu rozdziału dla grupy bądź rodziny produktów, w którym następuje rozdzielenie obiegu zamówień klienta na obieg zamówień i zleceń na materiały;
---organizację przepływu nie generującego zapasów
---włączenie w działalność przedsiębiorstwa elementów prognozowania

Dzięki zastosowaniu tej strategii osiąga się integrację przepływu dóbr, informacji i pieniędzy

Przewidywana wielkość i czas sprzedaży, znana długość cykli produkcyjnych i czasu trwania dostaw, pozwalają na ustalenie terminów zleceń zakupów i rozpoczęcia produkcji

Podstawowe dane wejściowe, niezbędne do użycia systemu MRP, to:
---główny harmonogram produkcji oraz informacje konieczne do jego stworzenia, takie jak:
-zamówienia klientów; -prognozy popytu; -zdolności produkcyjne firmy itp.
---stan zapasów;
---informacje o stanie realizacji zleceń na etapie produkcji i zakupu


Redukcja zapasów w systemie MRP następuje pośrednio przez realizację planów produkcyjnych i minimalizację zapasów produkcji w toku, ponieważ materiały są dostarczane w odpowiednie miejsce w określonym czasie, bez składowania czy magazynowania
Zastosowanie strategii MRP pozwala na:
---kontrolę poszczególnych etapów produkcji;
---szybszą reakcję na zmiany zachodzące w otoczeniu (większą wrażliwość i elastyczność systemu);
---skracanie cykli (od chwili przyjęcia surowca do dostawy gotowego produktu);
---lepsze wykorzystanie infrastruktury
---zazwyczaj stosuje się ją w przedsiębiorstwach produkujących wyroby skomplikowane, złożone z wielu podzespołów (obrabiarki, sprzęt elektroniczny);
---wymaga odpowiedniej wiedzy dotyczącej zapasów, tj.: -jednoznacznej identyfikacji wszystkich pozycji zapasów; -dostępności danych o stanie każdej pozycji zapasu; -znajomości cykli wszystkich pozycji zapasów. -prawidłowo opracowanych informacji o konstrukcyjnym rozwinięciu wyrobów
---wymaga wymiany informacji pomiędzy dostawcą i odbiorcą na temat: -prognoz zużycia materiałowego; -poziomu zapasów; -aktualnego zużycia
---wymaga wykorzystania zaawansowanej techniki komputerowej

3.--- MRP II (Planowanie Zasobów Produkcyjnych)

Założenia strategii:
Strategia MRP II stanowi rozwinięcie koncepcji MRP. Uzupełnia ona planowanie potrzeb materiałowych o obszary planowania ekonomicznego, wydajności i produkcji
MRP II bardzo często prowadzi do rozwiązań z zakresu zasilania w energię, pozwalających na wykorzystanie potencjału przedsiębiorstwa i realizowanego przez nie procesu

Rozwiązania te umieszczane są następnie w biznesplanie i poprzez plan sprzedaży i produkcji, główny harmonogram produkcji, prowadzą do planu potrzeb materiałowych, a następnie do planu zasobów produkcyjnych

Z planu zasobów produkcyjnych wynikają:
 ---zlecenia produkcji i zakupu; ---dyspozycje dla warsztatu produkcyjnego; ---dyspozycje dotyczące dystrybucji; ----wytyczne dotyczące sterowania zapasami

Dodatkowe w stosunku do MRP poziomy planowania wymagają dostarczenia większej ilości danych z obszaru całej firmy, takich jak:
--- struktura wyrobów;---marszruty technologiczne; ---prognozowany popyt; ---zamówienia klientów; ---zdolności produkcyjne;
---stanowiska i kalendarze robocze; ---koszty standardowe

Zastosowanie strategii MRP II

Szerokie spektrum problemów, jakie porusza strategia MRP II wymaga wspomagania komputerowego. Bazy danych, niezbędne do funkcjonowania systemu, umożliwiają sterowanie strategiczne całym przedsiębiorstwem. MRP II stosuje się dla wyrobów złożonych, charakteryzujących się dużą ilością podzespołów i części

W obszarze zaopatrzenia stosowanie MRP II pozwala na:
---współpracę z dostawcami na zasadzie partnerstwa, zmierzającą do skracania cykli i zmniejszania zapasów;
---połączenie odbiorców ostatecznych, wyznaczających popyt na wyroby gotowe z producentem oraz dostawcami surowców niezbędnych do produkcji

Dalszym etapem rozwoju systemów klasy MRP/MRP II jest ERP, czyli Planowanie Zasobów Przedsiębiorstwa, którego zasięg wykracza dalej poza strategie logistyczne

4. ---Just in Time (dokładnie na czas)
Założenia strategii:
Strategia JiT wywodzi się z rozwiązań japońskich (system Toyoty, Kanban), polegających na podziale procesu produkcji według następujących zasad:--- rytmiczność przepływu produkcji; ---wkomponowanie magazynów między fazy produkcyjne; ---zastępowalność personelu;---elastyczność czasu

JiT koncentruje cele przedsiębiorstwa wokół wzrostu efektywności i eliminacji strat, poprzez:
---obniżenie poziomu zapasów, traktowanych jako podstawowe źródło kosztów;
---produkcję w małych seriach, dla zwiększenia elastyczności planowania;
---elastyczną organizację produkcji, dzięki której obniża się koszty i skraca czas przestawienia linii

Głównym założeniem strategii JiT jest fakt, że produkcja jest zainicjowana pojawieniem się popytu, wymaga to specyficznej organizacji produkcji, zorientowanej logistycznie tj. umożliwiającej sprawne przepływy informacyjno-materiałowe

Pozwala to na ograniczenie zapasów do minimum, jeśli spełnione są warunki: --- utrzymywania wysokiej dyscypliny pracy; ---radykalnej polityki wobec współpracujących z firmą dostawców

Warunki stosowania JiT:
---liniowy układ przepływów produkcji, z wyraźnie wydzielonymi fazami o zsynchronizowanych czasach trwania; ---rytmiczność produkcji; ---powtarzalność produkcji

JiT nadaje się do produkcji wyrobów złożonych, wytwarzanych w dużych seriach.
Znajduje zastosowanie zarówno w przypadku wyrobów gotowych jak i surowców czy podzespołów
Warunkiem powodzenia strategii są partnerskie stosunki z dostawcami, niebagatelne znaczenie odgrywa również bliska lokalizacja firm zaopatrujących przedsiębiorstwo

Zastosowanie strategii JiT
Stosowanie JiT nie wymaga użycia zaawansowanej techniki komputerowej, ponieważ sterowanie produkcją opiera się na bieżących decyzjach i nie wymaga prognozowania

Warunkiem terminowości dostaw i produkcji jest odpowiedni stan i sprawność parku maszynowego oraz właściwie zorganizowany transport wewnętrzny i zewnętrzny

Istotnym czynnikiem prawidłowego funkcjonowania strategii JiT jest nastawienie załogi, ponieważ system ten wymaga odmiennej filozofii pracy oraz zaangażowania pracowników bezpośrednio produkcyjnych

5.--- Strategia łańcucha dostaw

Istota strategii:

Zarządzanie łańcuchem dostaw można rozpatrywać szerzej niż tylko w obszarze logistyki, ponieważ jest to koncepcja wykraczająca poza ramy pojedynczej organizacji.

Nawiązuje ona do strategii integracji i kooperacji między przedsiębiorstwami, której celem jest skrócenie cykli, czyli możliwość szybkiej odpowiedzi na potrzeby rynku

Zarządzanie łańcuchem dostaw (ZŁD) polega na stworzeniu partnerskiej więzi między przedsiębiorstwami dla osiągnięcia przewagi konkurencyjnej, skrócenia czasu dostaw i utrzymania klienta

Osiągnięcie takich korzyści możliwe jest dzięki przyjęciu w ramach łańcucha wspólnych, stosowanych przez wszystkich jego uczestników, metod działania

Dzielenie celów przez partnerów łańcucha prowadzi do zjednoczenia działalności przedsiębiorstw, a w dalszym ciągu do fuzji. Zatem można powiedzieć, że łańcuch dostaw jest jednym z instrumentów fuzji

Partnerstwo w łańcuchu dostaw wymaga włączenia do zarządzania przepływami nabywców i odbiorców, co pociąga za sobą: ---integrację systemów logistycznych firm; ---integrację procesów logistycznych; ---poszukiwanie sposobów zwiększania zaufania i zaangażowania firm w relacjach dostawca - nabywca; ---powiązanie systemów komputerowych

Zastosowanie strategii ZŁD
Stworzenie ZŁD wymaga od lidera łańcucha i współpracujących z nimi przedsiębiorstw pogłębionej kooperacji w obrębie kluczowych operacji

Technologia produkcji dla wszystkich partnerów łańcucha powinna być tak dobrana, by ich wydajność i potencjał były zharmonizowane, a stosowana technologia nie wymuszała powstawania zapasów

Sprzężenie procesów produkcyjnych różnych przedsiębiorstw wymaga od nich kompromisów, rezygnacji z decyzji optymalnych dla jednostki na rzecz optymalizacji w skali łańcucha
Aby zapewnić bezkonfliktową kooperację uczestnicy łańcucha powinni charakteryzować się elastycznością

Zorganizowanie łańcucha dostaw jest możliwe wtedy, gdy przedsiębiorstwo:---dobrze zarządza przepływami materiałowymi u siebie; ---zna własne, bieżące i przyszłe potrzeby materiałowe; ---właściwe dobiera dobra i ma odpowiednio zorganizowane działy zakupów; ---potrafi sformułować cele możliwe do osiągnięcia przez dostawców

Łańcuch dostaw tworzy się w celu produkcji towarów: ---powtarzalnych;---o niezbyt dużej złożoności i gabarytach

Dla integracji łańcucha dostaw konieczne jest stosowanie wspomagania komputerowego. Wykorzystywane są technologie informatyczne optymalizujące łańcuch dostaw, np.:
---Enterprise Resources Planning (ERP) - Planowanie Zasobów Przedsiębiorstwa;
---e-business (wykorzystanie Internetu dla działalności przedsiębiorstwa)

12. TRANSPORT
Transport- jest to wyodrębniony zespół czynności koniecznych do fizycznego przemieszczenia dóbr z miejsca nadania do miejsca odbioru.
Przewoźnik to podmiot fizyczny lub prawny, posiadający ruchome środki przewozowe (transportowe) i zajmujący się świadczeniem usług przewozowych ładunków i/lub osób.
Gałąź transportu jest to zbiór jednolitego rodzaju środków przewozowych wykorzystywanych do przemieszczania ładunków i/lub osób.
Podstawową kategorią ekonomiczną odzwierciedlającą zależność pomiędzy transportem a innymi sferami działalności jest koszt transportu.

W obsłudze transportowej zasilania logistycznego należy uwzględnić:
efektywny koszt transportowy- koszt obsługi transportowej (transport własny), lub cena na którą składa się: odległość i czas przewozu, podatność przewozowa ładunku, rodzaj środka transportowego i wykorzystanie jego ładowności, koszty załadunku i wyładunku, koszty spedycyjne (rodzaj przedsiębiorstwa ubezpieczeniowego, opakowanie, składowanie, płace, konwój)
alternatywny koszt transportu czyli koszty straty lub dochody, zależnie od działalności transportu i związane z wyborem określonego sposobu realizacji przewozu.
koszt jednostkowy transportu czyli rozłożenie efektywnego kosztu transportu na jednostkę pracy przewozu, np. kilometry.
cena usługi transportowej zawierają wszystkie składniki wchodzące w skład procesu transportu takie jak: koszty transportu, koszty przeładunku, koszty spedycyjne, koszty pomocnicze.
cena umowna jest ustalana drogą negocjacji między zleceniodawcą a przewoźnikiem, ustala się przy tym zakres wykonywanych usług, warunku wykonywania i wysokość
Taryfy przewozowe są zbiorem cen za usługi przewozowo-spedycyjne. Oraz przepisów określających ich sformułowanie i obliczenie. Taryfa traktowana jest jako oferta przewoźnika dotycząca zarówno ceny jak i warunków oraz sposobu realizacji usługi.

POTRZEBY PRZEWOZOWE
Można przyjąć, że decydujący wpływ na zbiór konkretnych potrzeb przewozowych wywierają następujące czynniki:
podatność transportowa przemieszczanych ładunków
odległość przestrzenna dzieląca punkty wysyłki i przeznaczenia
rodzaj (właściwości) przemieszczanych materiałów
charakter potrzeby pierwotnej wywołującej daną potrzebę przewozową
Podatność transportowa - odporność na warunki i skutki przewozu

a) naturalna - na skutki wynikające z fizycznych chemicznych lub biologicznych cech produktów. Decyduje o

- wrażliwości na czas transportu

- na uszkodzenie powodowane oddziaływaniem energii mechanicznej w trakcie przewozu

- na wilgoć, temperaturę i światło

- szkodliwości dla zdrowia ludzkiego

- możliwości zniszczenia innych towarów transport. Razem

- podatności na wchłanianie/ wydzielanie zapachów

- na rozsypanie, rozlanie, ulotnienie

- samozapalenie wybuch łatwopalność

b) techniczna - odporność na warunki i skutki przemieszczania wynikające z ich wielkości, kształtu. Podczas wyboru gałęzi należy uwzględnić wielkości pojedynczych ładunków, masę, objętość, skrajne wymiary. Duże znaczenie ma ogólna masa ładunku oraz powtarzalność przewozu, które mogą wskazywać na określone jednostki ładunkowe (kontenery, palety)

c) ekonomiczna - określana przez wartość przewożonych ładunków. Większa wartość wpływa na zmniejszenie podatności ekonomicznej gdyż wymagają one troski, opieki


Wyszukiwarka