PSYCHOLOGIA RODZINY
Prof. dr hab M. Braun-Gałkowska
Dr Iwona Ulfik-Jaworska
Wykład: 14.10.08
Plan:
Przedmiot psychologii rodziny
Związek psychologii rodziny z innymi dyscyplinami
Rodzina jako grupa
Przemiany rodziny
Ad. 1. PRZEDMIOT:
Materialny - to czym się zajmuje psych. rodziny
Formalny - z jakiego punktu widzenia
Psychologia rodziny zajmuje się człowiekiem jako członkiem rodziny. Człowiek jest częścią środowiska (społecznego, rodzinnego), mniejszych grup (studentów KUL) i jeszcze mniejszych - grupy prywatne. Człowiek jest częścią rodziny, każdy jest w tej rodzinie z każdym powiązany
Ad.2. ZWIĄZEK PSYCH. Z INNYMI DYSCYPLINAMI
Psychologia jako nauka nie jest równa Naukom Psychologicznym. Psychologia rodziny wiąże się z:
Psych. Społeczną (rodzina jako grupa, środowisko wychowawcze. Rodzina jako system)
Psych. Wychowawczą (relacja społeczna, która mówi o wspomaganiu w rozwoju. Wychowanek - wychowawca)
Psych. Rozwojową ( czynniki rozwoju, środowisko społeczne. Największy wpływ rodziny na rozwój)
Socjologią
Teologią rodziny (człowiek od strony religijnej)
Demografią
Wszystkie te nauki wzajemnie się uzupełniają. Lecz psych. Rodziny jest nauką odrębną.
Ad.3. RODZINA JAKO GRUPA
Cechy grupy:
Kontakt twarzą w twarz
Wspólne normy
Poczucie odrębności
Wspólna struktura
Wspólny cel
Rodzina:
Kontakt twarzą w twarz
Związek każdy z każdym. Każdy ma kontakt z każdym, niekoniecznie dobry. Ale jest więź
Ma wspólne normy. Normy ogólne ale i te dotyczące konkretnej rodziny
Poczucie odrębności - do pewnego stopnia w dużych grupach społecznych poczucie odrębności stanowi np. dom, numer na drzwiach itp.
Wspólna struktura - każdy ma swoją rolę, jest wspólny system oczekiwań. Role społeczne są inne dla rodziców, inne dla dzieci. Jeśli role są pomieszane to jest błąd.
Wspólny cel - należymy do różnych grup. W miarę rozwoju wzrasta ich liczba, rozszerza się „zasięg”, liczba grup. Celem rodziny jest wspólne życie. Żadna inna grupa takiego celu nie ma, oprócz grup pararodzinnch np. grupy zakonne.
Ad.4. PRZEMIANY RODZINY
zmiany w strukturze demograficznej
Rodzina nuklearna - rodzina obejmująca dwa pokolenia - rodzice i dzieci.
Obecnie rzadko prowadzi się gospodarstwa 3-4 pokoleniowe.
Dużo jest rodzin bezdzietnych (ok. 20-30%). Częściej jest to powód, że nie mogą mieć dzieci niż nie chcą. Dlaczego częściej ludzie nie mogą mieć dzieci?
Powodem jest późniejsze zawieranie małżeństw. Na jedną Kobietę obecnie przypada 0,2 dziecka. Większość kobiet rodzi jedno lub dwoje dzieci dlatego jest taka statystyczna forma.
Największa liczba dzieci to 2 albo 3.
Niekorzystna jest bomba demograficzna. W czasie wojny to zjawisko miało miejsce. Po wojnie przyrost naturalny gwałtownie wzrósł.
Obecnie jest mało dzieci (zamyka się szkoły, więcej jest szpitali dla starszych ludzi)
W 1840 r - średnia wieku mężczyzny 40 lat
W 1970 r - Kobiety żyły 75 lat, mężczyźni 70
W 1982 r - po stanie wojennym mężczyźni dożywali 65 lat
2007 rok - kobiety 79 lat, mężczyźni 71
Ponadto za komuny wyższe wykształcenie miało tylko 7%. Obecnie wszyscy chcą studiować i przez to zawieranie małżeństw opóźnia się w czasie.
mniejsza trwałość małżeństwa
Liczba separacji i rozwodów w Polsce wzrasta. Dzieci obserwują nietrwałość małżeństw swoich rodziców i same się nie kwapią do ich zawierania
26% nowozawartych małżeństw rozwiodło się.
Częściej o rozwód występują mężczyźni. 75% kobiet nie chce rozwodu.
2000 r. - 42 tys. Rozwodów
2007 r. - 65 tys. Rozwodów
Przyczyny:
Niezgodność charakterów (powód uzyskania rozwodu za obopólną zgodą)
Przemoc w rodzinie (częściej doznają kobiety, z tego powodu jest 60 % rozwiedzionych małżeństw)
Wzrost liczby rozwodów przez:
Liberalizacje prawa
Zmiana ogólnych sposobów zachowania
Spadek religijności
Można odnotować spadek liczby rozwodów bo zmniejszyła się liczba małżeństw. Pary żyją ze sobą przed ślubem, jest zwiększona koedukacja przedślubna. Obecnie jest gorsza komunikacja partnerów, mniejsza intymność, większa skłonność do kłótni, agresji.
przeobrażenia w strukturze rodziny
- Układ rodzice - dzieci
- dominującą stroną rodziny był mężczyzna (to on zarabiał)
- jesteśmy 3 pokoleniem kobiet, które może pracować
- rodzina jest obecnie bardziej demokratyczna. Demokracja zapewnia szczęście w małżeństwie
- w I poł. XXw. Mówiło się o konflikcie pokoleń. Teraz już nie ma
zmiany w funkcjach rodziny
- rodzice byli nauczycielami, przyuczali do zawodu. Przekazywali wiarę.
Obecnie:
socjalizacja dzieci (urodzenie, wychowanie) - funkcja niezbywalna. Wczesne nawiązanie bliskich więzi, kontaktów społecznych
zaspokojenie potrzeb psychicznych dorosłych i emocjonalnych
przesunięcia w typach rodziny
ze względu na podział władzy:
małżeństwa demokratyczne- najszczęśliwsze
gdy żona rządzi - niekorzystne
ze względu na typ pracy rodziców:
rodzina rozszerzona ( rodzina mieszka sama, ale nie jest sama - utrzymuje kontakty)
ze względu na rodzaj kompletności:
ojciec, matka, dzieci
jedno z rodziców z dzieckiem
wielorodzinowa (ojciec, matka, była żona ojca, teraźniejsza, przyszła... :) )
Wykład: 21.10.08
RODZINA JAKO SYSTEM
I ujęcie rodziny: (wpływ rodziców na dzieci)
R dzieci
Freud -> człowiek jest ukierunkowany przez sytuacje rodzinną.
Jeśli rodzice są dobrzy to dzieci wyrastają na dobrych ludzi, wpływa to na nie korzystnie. Rodzina jako środowisko wychowawcze, jako pierwsze środowisko wychowawcze.
Po II wojnie światowej zaczęto bardziej dbać o interakcję w rodzinie.
II ujęcie rodziny: (interakcje między członkami rodziny)
M Ż
III ujęcie rodziny: (stosowane współcześnie ujęcie systemowe)
M Ż
D
Rodzina jako system składa się z osób i interakcji między nimi. W systemie wzajemnie każdy z każdym się jakoś łączy.
Rodzina jest rzeczywistością relacyjną (każdy z każdym)
X = ilość interakcji = (y2 - y) / 2 , gdzie y - liczba osób
Liczne rodziny maja ogromną liczbę interakcji. Nie zawsze mogą sobie z nimi poradzić.
W przypadku jedynaka nie ma on kontaktu z rówieśniczym rodzeństwem.
Nawet przez nieobecność (śmierć, odejście) te interakcje nie zanikają. Zmienia się wtedy sytuacja. Zmiana dotyczy wszystkich. Taki sam przypadek gdy przybędzie jakiś członek rodziny.
Zmiana w każdej osobie powoduje zmianę w całym systemie, w pozostałych członkach a tym samym zmianę w relacjach.
II M Ż
I B
D1 D2
Oddziaływania w rodzinie jako system
I przyczyna - to co się dzieje między Mężem a Żoną wpływa na dziecko. Dziecko może także powodować konflikty między rodzicami
II przyczyna - np. przyczyna lęku u dziecka jest między rodzicami
Zaburzenia zachowania jednej osoby są objawem zaburzenia systemu. Rodzina jest rzeczywistością relacyjną. Relacje mają bardzo ważne znaczenie przy terapii.
Rodzina jest także rzeczywistością dynamiczną (zmiana jednej relacji zmienia pozostałe)
Rodzina - rzeczywistość dynamiczna:
Ekwifinalność
Syt. Początkowa inne czynniki sytuacja końcowa
S.P. I x
S.K.y
S.P. II x
Sytuacja początkowa I jest kiepska. Sytuacja początkowa II jest korzystna. Na te same stany wpływają różne czynniki w konsekwencji te dwie sytuacje mogą mieć takie samo zakończenie (może być ono pozytywne lub negatywne)
Ekwipotencjalność
x S.K. I
S.P.
x S.K. II
Sytuacja początkowa jest taka sama. W toku doświadczeń działają różne czynniki (x) - może to mieć dwa różne rozwiązania. Np. S.K.I będzie pozytywna a S.K.II negatywna
W psychologii rodziny pojawia się prawo pierwszeństwa schematów, które są mocno zakorzenione w człowieku. Schematy - utrwalone wzorce postępowania, które mogą być sprzeczne z wiedzą z zakresu psychologii rodziny.
Przyczynowość: (to będzie na egzaminie na 100%!!!)
Każde zdarzenie ma swoje przyczyny
Przyczynowość linearna
A ----> B ----> C (np. ojciec niedobry -> syn nieszczęśliwy)
Przyczynowość cyrkularna
A B
C
Syt. A powoduje Syt. B a ta powoduje Syt. C która wpływa na Syt. A
5M1 Ż2
M4 Ż3
Bardzo często ludzie interpretują zdarzenia w sposób linearny. Jest to często błędne gdyż przyczyny są bardziej rozbudowane przez co należy to analizować cyrkularnie by dojść do sedna sytuacja. Dominujące przyczyny są cyrkularne. Terapia także opiera się na cyrkularności.
Mąż ~~~~~Żona Dziecko
Konflikt małżeński powoduje napięcie u dziecka. Ono jest wystraszone. Powoduje kłótnie u rodziców.
Podsystemy
Rodzina jako system składa się z podsystemów:
Małżeński
Starszych osób
Dziecka
Mąż~~~~~~~~~~(1)~~~~~~~~~~Żona
(2)
Dziecko
(1) Podsystem może mieć charakter przymierza - dwoje członków tego systemu jednoczy się i działa na rzecz wspólnego celu
(2) podsystem może mieć charakter koalicji - np. matka z dzieckiem przeciw innej osobie, związek przeciw drugiej osobie.
Przymierze i koalicja mogą być mniej lub bardziej trwałe. Jeśli koalicja ma charakter trwały to prowadzi do rozbicia rodziny.
Z tymi pojęciami wiąże się kolejne pojęcie: GRANICE
Granice
Dobrze jest jeśli pomiędzy podsystemami istnieją pewne granie w sensie psychologicznym. Zasada jest taka, że rodzice bardziej ingerują w granice dzieci.
Granice między podsystemami:
Tożsamość rodziny
Tożsamość jednostki
Granice mają być wyraźne ale jednocześnie przepuszczalne. Pokolenia mogą sobie wzajemnie pomagać. Każdy człowiek ma prawo do swoich granic prywatnych.
Podsystemy powinny przebiegać zgodnie z pokoleniami.
Syt. Nieprawidłowa (np. koalicja między mężem a babcią)
Trójkąty z matkami mają tendencje do długiej trwałości, gdyż są społecznie akceptowalne. („jaki dobry syn. Codziennie u mamy siedzi”)
Bliskość
(Zaufanie)
Odtrącenie Pomaganie Symbioza
Min max.
Bliskość optimum - polega na życzliwości, zaufaniu, wzajemnej pomocy.
Bliskość się zmienia. Czasem potrzebna jest większa, czasem mniejsza. Stąd zaznaczona jest jako pewien odcinek, obszar - a nie punkt.
Rodzina jako całość. Można jej przypisać pewne cechy, których nie można odnieść do jej członków, a tylko do całości. Jest czymś więcej niż sumą części.
Cechy rodziny:
Bliskość
Elastyczność
komunikacja
Elastyczność
Kontinuum od złej elastyczności przez dobrej do znów niekorzystnej umiejętności wymieniania się zdaniami.
Sztywność elastyczność chaos
otwartość
aktywność
Wykład: 28.10.08
KOMUNIKACJA
Porozumiewanie się wzajemne. Wymiana informacji.
nadawanie informacji
odbiór
odpowiedź
Komunikacja w rodzinie może być dobra (udana) bądź zła. Zależy to od:
zgodności komunikatów słownych i bezsłownych
rodzajów rozmów (miłe, męczące, uwikłane)
Cechy dobrej komunikacji w małżeństwie i rodzinie:
nie może opierać się tylko na komunikacji słownej
seks małżeński
bezwarunkowa akceptacja -> osoba jest kochana, a ewentualnie zachowania są niegrzeczne
Partnerzy mówią o sobie a nie o kimś innym
Komunikacja powinna być wrodzona. Można się jej jednak nauczyć, wyćwiczyć.
Komunikacja w rodzinie przebiega między każdym, a nie tylko między małżonkami.
1 I - intencja
2 W - wiadomość
3 P - przekaz
4 O - odbiór
5 W - wiadomość
6 Int - interpretacja
Potem osoba, która była odbiorcą staje się nadawcą.
Idealny przekaz jest wtedy, gdy:
3P = 4O
2W = 5W
1I = 6Int
Klucze idealnej komunikacji:
przezroczystość - jasne przedstawienie tego, co chce powiedzieć
empatia
Błędy w komunikacji:
na poziomie intencji:
niejasna (subiektywnie niejasna)
ukryta (np. brak zaufania, manipulacja) [zaufanie jest podstawą komunikacji]
wiadomości:
niejasność (nieadekwatność)
sprzeczność sygnałów werbalnych i niewerbalnych
przekazu:
niezrozumiały (żargon psychologiczny, teologiczny)
wieloznaczny
odbioru:
wiadomość nie dojdzie (brak odbioru)
niepełny (falowanie uwagi, selekcja informacji)
wiadomości odebranej:
odebrałem, ale nie zrozumiałem
wieloznaczna
interpretacji:
źle zrozumiemy intencje
4 rodzaje uszu:
drażliwe
apelowe - czego on ode mnie chce?
terapeutyczne - kim on jest? Co on przeżywa?
rzeczowe
Zasady dobrej komunikacji:
aktywne słuchanie - upewnienie się czy się dobrze słyszało, czy się dobrze rozumie
problem informacji zwrotnych - trzeba dawać i prosić o informacje zwrotne
Cechy informacji zwrotnej:
konkretne
nie powinna być ogólnikowa
komunikaty typu JA
komunikaty typu TY są oceniające, raniące, doprowadzające do konfliktu
wielostronne (dobre i złe elementy)
jeśli są informacje tylko jednostronne to nie jest to dobrze
jeżeli pozytywna -> nie zwracał uwagi
jeżeli negatywna -> zniechęca
bezpośrednie
nie zbytnio odraczane w czasie
mamy tendencje dawać więcej informacji negatywnych niż pozytywnych
zbytnie odraczanie wpływa na podejrzliwość
Błędy merytoryczne:
używanie komunikatów raniących
Unikając błędów unikamy niepotrzebnych konfliktów.
Istnieją też potrzebne konflikty - ujawnianie konfliktów jest potrzebne, bo tłumienie prowadzi do kumulacji konfliktów.
3 postawy wobec konfliktów:
tłumienia - udajemy, że ich nie ma
podsycania - nie słucha się, nie uważa, udaje
łagodzenia
Etapy rozwiązywania konfliktów:
warunki wstępne:
przyjęcie, że obie strony subiektywnie mają rację
wzajemny szacunek
chce rozwiązać konflikt, a nie dokuczyć komuś
rozwiązywanie konfliktów
właściwe miejsce i czas
identyfikacja problemu
właściwe negocjacje
wysłuchanie obu stron
zaangażowanie obu stron
rozwiązanie (więcej niż jedno z reguły), które zaspokoi potrzeby obu stron
sprawdzenie czy wybraliśmy dobre rozwiązanie
Rozmowę hamuje:
szybka rada
komunikaty typu TY
powierzchowne pocieszanie
Rozmowę pobudza:
aktywne słuchanie
nie przerywanie
Wykład: 04.11
Spór konstruktywny (Crofokwil)
Zasady:
Styl
Konkretność - konkretne sprawy
Komunikacja - wzajemność; obie strony biorą udział i wymieniają zdania
Współudział
Fair play
Odzywki nie fair play:
atakowanie matki, albo kogoś bliskiego
sprawy ideowe, religijne
wyśmiewanie hobby
przypieranie do muru
Wyniki
Wiadomość - ktoś dowiedział się nowej wiadomości o kimś
Odreagowanie (emocjonalne) - uspokojenie; ujawnienie emocji daje odreagowanie
Zbliżenie - emocjonalne
Efekty - konkretne umówienie, ustalenia
Style można oceniać na + na - lub średnio +/-
Rozwiązywanie sporów z dziećmi dorastającymi - wychowanie bez porażek
ujawnić przyczynę obu stron
szukać rozwiązania, które zaspokoi potrzeby obu stron
Daje to konstruktywny efekt materialny i zbliżenie emocjonalne.
ETAPY ŻYCIA RODZINNEGO
Wybieramy małżonka z socjologicznego pola wyboru -> ludzie, z którymi mamy szansę się spotkać i poznać
Podobieństwo:
pochodzenia
wykształcenia
wieku
pewne podobieństwo cech fizycznych
Socjologiczne pole wyboru rozszerza się wśród osób bardziej podróżujących np. studenci.
W ramach tego pola występuje psychologiczne pole wyboru
Podobieństwa:
osobowość, postawy, cechy
Nieświadomy filtr -> dlaczego ktoś nam się podoba, jest w moim typie -> Muckielli - podświadome tendencje wynikające z dzieciństwa, np. podobny do rodziców, głos podobny do cioci.
Jednak na to kto nam się podoba powinna się nałożyć bardziej świadoma decyzja.
Postulaty wyboru:
moment wyboru przeradza się w proces wyboru
trzeba poznać sytuacje drugiej osoby np. czy jest wolna, czy w innym związku
drobne sygnały np. dobrze jest usiąść obok, porozmawiać
poznać poziom dojrzałości
tendencja do rozwoju - jak się ktoś zmienia
postawy (ideowe, religijne, być czy mieć)
Należy poznawać się i nauczyć rozmawiać <- podstawowe zadanie okresu przedmałżeńskiego
Ślub - moment decyzji, podjęcie odpowiedzialności, zaangażowania
Etapy życia małżeńskiego:
okres po ślubie; okres bez dzieci
okres z dziećmi
okres stabilizacji
okres odchodzenia dzieci
okres pustego gniazda
okres wdowieństwa /starości
okres małżeństwa bez dzieci jest mniej więcej tak samo długi jak okres z dziećmi (dziwne, ale tak było na wykładzie)
Ad. 1
2 lata - wspólne życie, seks, odpowiedzialność
dużo dłuższy, gdy małżonkowie odkładają prokreację
dużo krótszy, gdy kobieta jest w ciąży przed ślubem - nie ma możliwości wykonania zadań okresu bez dzieci -> statystycznie są to małżeństwa mniej zadowolone
Ad. 2
Pojawienie się wielu nowych problemów związanych ze zmianami wynikającymi z pojawienia się dziecka
Rodzice ogromnie się rozwijają psychologicznie - uczą się bezinteresowności, niesymetrycznej miłości
Ad. 3
Okres stabilizacji - dziecko idzie do szkoły
Ad. 4
Jeśli małżonkowie traktowali jako jedyny cel małżeństwa dzieci to po odejściu mogą czuć pustkę. Starają się szantażować dzieci, żeby zostały.
Rodziny symbiotyczne są narażone na klęskę, bo nie rozumieją, że dzieci nie są dla nich, ale dla świata.
Obowiązki wobec własnych rodziców
Klimakterium
Ad. 5
Chętnie pomagają przy wnukach
Dobrze jest jeśli rodzina nie jest jedynym polem działania
Problemy, gdy był sztywny podział ról
Okres najwyższego zadowolenia z małżeństwa (czas poświęcony drugiej osobie)
Ad. 6
Ograniczone możliwości społeczne
Może być ukoronowaniem życia lub przyczyną problemów, nieszczęść
Reakcje na starość:
wycofania - na nic się nie przydam
akceptacja - nowe cechy mogą się okazać korzystne; jest się bardziej doświadczonym
pogłębianie kontaktów społecznych
okres ten może być koroną życia!
Wykład: 18.11.08
SZCZĘŚCIE W RODZINIE
O szczęściu rodzinnym możemy mówić w sposób subiektywny- każdy wie czy jest szczęśliwy, ale też w sposób obiektywny- w funkcjonowaniu społecznym.
Rodzina szczęśliwa= rodzina prawidłowa
Brak w niej przejawów patologii
Średnia arytmetyczna- funkcjonowanie przeciętne
Rodzina idealna, modelowa- zmiany idące ku lepszemu
Rodzina trwała
Poczucie szczęścia
Realizacja zadań rodzinnych, zaspokajanie potrzeb więzi
Zaspokajanie opiekuńczości
Dynamika zmian
Co wpływa na to, że rodzina jest prawidłowa/ nieprawidłowa?
Bliskość emocjonalna, seksualna
Zaufanie
Czułość
Przygotowaniem do życia w rodzinie, jest przygotowanie do czułości
Elastyczność i twórczość, umiejętność przystosowania się do zmian ≠ sztywnośc, fiksacja
Komunikacja
Podział zadań i obowiązków
Sprawności moralne
Wierność- warunek trwałości małżeństwa ≠ niewierność- przyczyna rozpadu małżeństwa
Odpowiedzialność
Jeżeli to wszystko rozumiemy, jak to się dzieje, że jednym się udaje a innym nie???
Przyczyny ogólnospołeczne- wzory przekazywane przez ludzi
Przyczyny dotyczące rodzin pochodzenia- czy była to rodzin prawidłowa czy nieprawidłowa; czy człowiek wynosi doświadczenie miłości, które jest podstawą, czy człowiek uczy się nawiązywać więzi.
- sposoby postępowania z dziećmi
-granice, które muszą być jasne
Rodziny prokreacyjne
Przyczyny:
Przed ślubem- wybór współmałżonka, decyzja o małżeństwie, potrzebna jest wiedza o małżeństwie, wiedza o wspólnym mieszkaniu, przyczyną niepowodzenia jest błąd w doborze osoby i niedojrzałość osobowości
Ślubne- przyjęcie odpowiedzialności za drugiego człowieka, aktywność małżeńska, komunikacja, rozwiązywanie konfliktów na bieżąco, dbanie o cnotę…
Wykład: 25.11.08
PRZEMOC W RODZINIE
Agresja- działanie na czyjąś niekorzyść z intencją zrobienia komuś krzywdy:
Fizycznej
Psychicznej- upokorzenie, pogarda, drwiny, przezwiska, przykre epitety, oskarżanie. Obwinianie, ośmieszanie, kłamstwa
Agresor stara się trzymać ofiarę w stanie zależności przezz manipulację- ma osobowośc narcystyczną
Skutki przemocy psychicznej:
Tłumienie uczuć, łamanie woli
Poczucie winy
Zaburzenia psychosomatyczne
Lęk, depresja
Przemoc fizyczna:
Maltretowanie fizyczne
Bicie
Najczęściej bite są dzieci, szczególnie chłopcy.
Zespół dziecka maltretowanego- dzieci trafiają do szpitala z powodu pobicia.
W XIX wieku zaczęto protestować przeciw przemocy wobec dzieci.
1989 ONZ uchwala konwencję o prawach dziecka, która została podpisana przez Polskę; art. 19 dotyczy znęcania się nad dziećmi.
Agresorzy
Prześladowcy czynni- biją inne osoby
Prześladowcy bierni- nie bronią przed agresją, szczególnie kobiety(?)
Sytuacja
Bieżące napięcie- wyładowanie emocji w gniewie spowodowanym przez dziecko
Z premedytacją- „na zimno”, bez emocji
Postawa agresywności- względnie trwał tendencja do zachowań agresywnych kształtowana pod wpływem środowiska społecznego
Czynniki kształtujące agresywność:
Uwarunkowania wrodzone
Wpływ środowiska społecznego:
- bezpośredniego: rodzina, szkoła
-pośredniego: media
Przyczyny agresywności w środowisku społecznym:
Przekonania „przemoc nie jest złem”
Uczucia „złośc”
Naśladowanie wzorów
PRZEKONANIA I ICH ŹRÓDŁA
Neopogańska wizja człowieka- w pogaństwie dzieci były własnością ojca, tak jak bydło
Fundamentalistyczna wizja Pisma Świętego- dosłowna
Brak kompetencji wychowawczych
Aprobata społeczna
UCZUCIA
Poczucie bezradności, wyjściem jest użycie przemocy
Reakcja na frustracje (jako mechanizm obronny- agresja przeniesienia)
Nieumiejętność kierowania emocjami
Psychopatyczne cechy osobowości- niewrażliwość na cierpienia innych, narcyzm, brak empatii
NAŚLADOWANIE WZORÓW
Rodziny pochodzenia
Inne osoby dorosłe
Rówieśnicy
Skutki doznania przemocy:
Negatywny obraz siebie, lęk i zewnętrzne poczucie kontroli „nic ode mnie nie zależy”
Narcyzm- bierze się z walki o swoją pozycję, miłość, potrzebuje sposobu pokazania, że jest się wartym miłości, przypisuje się zbyt duża wagę samemu sobie
Agresywność- następstwo frustracji i naśladowania
Dziedziczenie społeczne- agresja doświadczona przenosi się z pokolenia na pokolenie
Następstwa przemocy medialnej
Traktowanie przemocy jako zachowania powszechnego
Desentyzacja- zobojętnienie na cierpienia innych
„trening” w stosowaniu przemocy
Napięcie wywołane obrazami erotycznymi
Przemoc wobec kobiet
Uwarunkowania:
Napastnik- wzory z rodziny pochodzenia, chęć utrzymania władzy, nieumiejętnośc kontroli emocji, psychopatia
Ofiara- zależność finansowa, identyfikacja z rolą, słabości fizyczna, wyuczona bezradność
„nic nie usprawiedliwia przemocy”
Wykorzystywanie seksualne dzieci:
Czynniki ryzyka- izolacja rodziny, psychopatia, alkoholizm
Napastnik- potrzeba mocy, formy agresji
Ofiara- najczęściej się zgadza (strach, szantaż)
Skutki- lęk, depresja, izolowanie się, regresja zachowania, zaburzony obraz siebie, problemy w małżeństwie
Skutki są tym gorsze, im bliższy był napastnik…
Wykład: 02.12.08
Wykład: 09.12.08
METODY
rodzina jako całość: poszczególne relacje
1.obecność wszystkich 1.rodzice-dzieci;
-obserwacja -Roe i Sieguman
-pytanie -Scheffer
-rzeźba rodziny -Anthony i Bene
-rysunek -Kogan i Lemkin
indywidualne; 2. mąż i żona;
-wywiad -skala powodzenia małżeńskiego
-kwestionariusz -Herbst „dzień w domu”
Olsona
-skala postaw rodziny
-schemat rysunków
-czarna łatka
-test sceny
-rysunek rodziny
METODY BADANIA RODZINY
genogram
metody kwestionariuszowe,. Werbalne są się w praktyce psychologicznej nie przydatne bo mogą okazać się zniekształcone.
metody projekcyjne ujawniają prywatny świat badanego, mogą to być
techniki obrazkowe; pokazujemy dziecku obrazek dziecko ma opisać co widzi
test zdań niedokończonych
testy graficzne- badany rysuje obrazek samodzielnie wie tylko co ma narysować np. „narysuj drzewo”
test rysunku rodziny- Corman- trzeba mieć kartkę A4, kredki(najlepiej zawsze te same aby można było porównać obrazki), bardzo ważne jest nawiązanie kontaktu z badanym- żeby chciał rysować, gdy ktoś odmawia zwykłego rysunku to prosimy o rysunek schematyczny(dzieci nie są proszone o ten typ rysunku). Rysunek zwykły jest lepszy do interpretacji.
Siła kreski mówi nam o osobie badanego, silna jest wtedy gdy mamy bardzo duże napięcie emocjonalne- czasami związane z agresją, kreska delikatna świadczy natomiast o nieśmiałości i niepokoju. Kreska może być rozmachowa to taka która idzie przez całą kartkę, mówi o pewnym rozmachu emocjonalnym. Krótka kreska świadczy o stłumieniu, może mówić o nieśmiałości.
Symbole konwencjonalne to symbole które stają się symbolami na mocy podobieństwa do czegoś innego np. Woda jako znak czystości
symbole umowne np. Orzeł, krzyż
PRZESTRZEŃ RYSUNKU;
woda to symbol matki, początku życia, rysunek w ćwiartce woda świadczy o regresji
gdy rysunek znajduje się na górze kartki świadczy to o marzeniach
rysunek przesunięty w lewo o zwracaniu się ku przeszłości
bardzo dużo białawej przestrzeni to wskaźnik niepokoju.
Wykład: 16.12.08
ANALIZA RYSUNKU
sprawdzamy czy rysunek jest stosowny do wieku, jeżeli nie to należy zastanowić się nad dysgrafią, nad inteligencja itp.
Analizujemy w której części kartki rysunek sie znajduje
pytamy co według dziecka ten rysunek przedstawia( czy sa tam wszyscy członkowie rodziny, czy ktos jest pominięty)
patrzymy czy kolory są intensywne cy nie
jaki jest nacisk kreski
gdy dziecko przedstawia siebie samego oznacza to samotność jest to tzw. zwrot narcystyczny, wszyscy inni są pominięci a dziecko nie. Jest to związane z waloryzacją.
Wskaźniki waloryzacji to:
- kto jest w centrum, kto jest narysowany najstaranniej najładniej itd.
Dewaloryzacja - odwrotność waloryzacji (kto jest narysowany najmniej starannie, jako postać najmniejsza, bez szczegółów, mało barwna).
Osoba waloryzowana to taka, z którą dziecko się identyfikuje, a dewaloryzowana to osoba lekceważona.
Ważne jest czy dziecko rysuje poziomą kreskę jako podłoże (tzn, że ma poczucie stabilności).
Dzieci często na rysunku pomijają swoje rodzeństwo, nie jest to nic złego, gorzej, gdy dziecko pominie któreś z rodziców.
Osoby dorosłe także stosują dewaloryzację. Jeśli siebie umieszczają w ćwiartce „ziemia” tzn., że czują się odrzuceni, samotni, ich nadzieje zostały pogrzebane.
Przykład narcystycznego podejścia: Osoba myśli, że jest w centrum świata. Co prawda rysuje ona oprócz siebie inne postacie, ale są to osoby poboczne. Gdy zapytamy ją co te osoby myślą, to odpowie, że one myślą o niej np. o tym jak pięknie śpiewa.
Dzieci, które bardzo często oglądają telewizję to dzieci samotne! Takie dzieci bardzo często przedstawiają siebie na rysunku właśnie przed telewizorem. Często jedyna osoba obecna na rysunku oprócz autora jest osoba z telewizji (widoczna na narysowanym ekranie).
Jeśli dziecko pomija kogoś z rodziców lub rodzeństwa to oznacza to często, że jest z nim w konflikcie. Najgorsze jest jednak pominięcie siebie. Może bowiem wiązać się z zaburzeniami tożsamości.
Niepokój symbolizuje:
- słaby nacisk kredki
- mały rozmach kredki
- zbyt małe wykorzystanie przestrzeni (dużo białych przestrzeni)
-zbyt małe wykorzystanie kolorów
- przesunięcie w dół
- postacie małe, niewyraźne, często bez twarzy
Wskaźniki agresji:
- postacie wielkie
- statystycznie najczęstsze kolory to czarny i czerwony (zwłaszcza przy silnym nacisku kredki)
- rysunki o zabarwieniu seksualnym (np. u kobiet widać biust, biodra itp.)
- wielkie ręce np. u ojca (ojciec bije dziecko)
Jeśli dziecko mówi, że nie lubi rodziców tzn., że przeżywa straszne zaburzenia ambiwalentne (miłość / złość), co prowadzi do zaburzeń psychosomatycznych.
Dobrze jeśli badany dodaje różne elementy, które mogą zapełnić przestrzeń. Na ich podstawie można wiele wywnioskować. Elementy ożywione, jak drzewo, trawa, zwierzęta, uśmiechnięte słonko itp. świadczą o dużej emocjonalności. Elementy zapychające rysunek, jak ciemne biurko, książki w regale itd. często symbolizują przygnębienie.
Czasami dzieci, które mają w rodzinie złą sytuację aktualną przedstawiają tzw. złoty wiek, cofają się do dobrej przeszłości.
Często dzieci rysują obraz swej rodziny zupełnie oderwany od rzeczywistości, a to dlatego, że nie akceptują obecnego stanu rzeczy.
Wykład: 13.01.09
RYSUNKI
5 rysunków tej samej rodziny: test.
Identyfikacja w rysunku może być świadoma (gdy dziecko pokazuje, gdzie znajduje się ono na rysunku), a także nieświadoma, gdy przypisujemy identyfikację tym osobom, które są na rysunku znaczące np. dziadek (który jest w rodzinie bardzo ceniony czego mu dziecko zazdrości).
Dziecko może też identyfikować się z kimś spoza rodziny (np. rysuje rodzinę i strażaka, mimo tego, iż nie zna nikogo takiego) lub może identyfikować się ze zwierzęciem.
Gdy ktoś nie mieści się na rysunku np. na dole nie mieszczą się nogi (nie ma butów a inne osoby mają) - osoba taka może mieć problem z poczuciem tożsamości, np. dziecko na rysunku podpisuje się innym imieniem niż swoje.
Test 5 rysunków ma taką zaletę, że można go co pewien czas powtarzać. Np. po rysunku zrobionym przez dziecko zaczyna rysować matka.
Rysunek przeniesiony w górę świadczy o tym, że treść jest bardziej życzeniowa niż rzeczywista.
„Ziemia” - kąt porażki, coś się badanemu nie udało i tam to umieszcza.
Mapa rodziny:
Nie jest to test. Jest to pewna synteza rodziny ujęta graficznie, która pozwala nam połapać się w zachodzącej w rodzinie sytuacji. Rysuje ją psycholog.
Przedstawiamy na niej wszystkich członków rodziny i zachodzące pomiędzy nimi relacje, oznaczone umownymi symbolami.
Relacja dobra - linia ciągła
relacja średnia - linia przerwana
relacja zła - linia ciągła przekreślona
relacja bardzo zła - linia ciągła przekreślona podwójnie
Mężczyzna - kwadrat, kobieta - kółko
Gdy na rysunku dziecko zamaluje na czarno czyjąś twarz świadczy to o konflikcie z tą osobą. Postać podobna do autora, ale inna to alter ego.
Wykład: 16.02.09
RODZINA JAKO SYSTEM
RODZINA JAKO SYSTEM - zbiór elementów dynamicznej interakcji, gdzie każdy z elementów jest określony przez pozostałe. (Miller, 1978)
CECHY SYSTEMU:
Całościowość (system jest czymś więcej niż tylko sumą części),
Cyrkularność (interakcje na zasadzie sprzężeń zwrotnych),
Ekwifinalizm (te same skutki mogą być wywołane przez różne przyczyny).
PODSYSTEMY:
części systemu,
wyodrębniają się ze wzgl. na różne funkcje i zadania:
podsystem małżeński (mąż-żona) - tworzenie podstaw nowej rodziny,
podsystem braterski (brat-siostra) - uczenie się relacji partnerskiej, rozwiązywania konfliktów,
podsystem rodzicielski (rodzice-dzieci) - opieka, wychowanie,
mogą pojawić się też podsystemy nietrwałe, zawiązywane ze względu na wspólne wykonywanie określonego zadania, np. ojciec i syn współdziałają w celu przygotowania prezentu dla mamy,
są nieprawidłowe, jeśli są zbyt silne i konkurencyjne do podsystemu małżeńskiego, np. gdy rodzi się dziecko itd.
MAŁŻEŃSTWO jako najważniejszy podsystem:
konstytuuje rodzinę, daje jej początek,
tworzy środowisko w którym pojawiają się dzieci,
obecne w nim siły dośrodkowe utrzymują spójność rodziny,
rozpad małżeństwa = rozpad rodziny,
warunkuje wszystkie interakcje,
jest przedmiotem zainteresowania wielu dyscyplin naukowych (każda zwraca uwagę na inny aspekt > inne definicje):
prawo:
naturalny, duchowy i cielesny związek między kobietą i mężczyzną
+
oświadczenie woli zawarcia małżeństwa przed kierownikiem stanu cywilnego
normy prawne, prawa i obowiązki
prawo kanoniczne:
sakramentalność
+
warunki udzielania tego sakramentu,
małżeństwo jako jedyny sakrament, którego nie udziela kapłan, ale małżonkowie sobie nawzajem i jedyny, który dotyczy relacji między osobami, osobami nie człowiekiem i Bogiem,
przeszkody do zawarcia ważnego związku małżeńskiego (ważne, by występowały przed zawarciem związku):
choroba psychiczna (dysfunkcje uniemożliwiające osiągnięcie szczęścia w małżeństwie),
niezdolność/niedojrzałość do podjęcia zadań małżeńskich, np. wierności,
anomalia seksualne, np. impotencja(nie mylić z bezpłodnością),
niedojrzałość uczuciowa i emocjonalna,
przymus, podstęp.
socjologia:
małżeństwo jako najmniejsza grupa społeczna (diada)
+
łącząca je więź emocjonalna
+
dla osiągnięcia indywidualnych celów,
rodzaje małżeństwa w różnych kulturach.
psychologia: (ważne definicje!)
związek kobiety i mężczyzny w założeniu na całe życie, który przez tworzenie wieloaspektowej wspólnoty życia zmierza do realizacji wspólnego dobra (Braun-Gałkowska „Miłość aktywna”),
tworzy jedność dwu różnych indywidualności, dwu niepowtarzalnych osobowości, które decydują się dalsze życie spędzić razem (Zienska „Rodzina a osobowość”)
wspólnota: jedność kobiety i mężczyzny tworząca nowa jakość (jak wodór i tlen dające wodę), nie ma oddzielnych zysków i strat, ale wszystko liczy się razem i dotyka obojga małżonków.
dynamiczna: pogłębiana lub nie przez współdziałanie w rozwijaniu miłości poprzez współprace w wypełnianiu działań zmierzających do wspólnego dobra!
Cel: wspólne życie,
Jest związkiem na całe życie (w intencji),
Całościowość - wszystkie aspekty życia,
Wyłączność - tylko z jedna osobą,
Jest systemem społecznym jako nowa jakość,
Posiada granice - zapewniają odpowiednią intymność,
Związek osób różnej płci - ociąga to za sobą świadomość celu związanego z płcią oraz różnic w psychologicznym funkcjonowaniu kobiety i mężczyzny
Wykład: 23.02.09
PSYCHOLOGIA RÓŻNIC PŁCIOWYCH
PŁEĆ:
Płeć biologiczna
Genetyczna
Gonadalna (6 tyg. Androgeny stymulują rozwój jąder)
Fenotypowa (różnice widoczne w wyglądzie, cechy II i III-rzędowe płciowe u chłopców - 10r.ż, dziewczynki 8 r.ż)
Płeć społeczna - związana z rolami społecznymi (zadania życiowe ze względu na wartości)
Płeć jako kategoria psychiczna
Stereotypy dotyczące cech związanych z płcią
Męskość i kobiecość opisywane przez różne teorie psychologiczne (najbardziej znaczącą ale i kontrowersyjną jest teoria psychoanalizy Freuda)
Psychiczne różnice wynikające z płci (np. w zakresie zdolności, emocji czy osobowości)
STEREOTYPY - o pewnych zawodach czy rolach myślimy w kategoriach typowo kobiecy, typowo męski. Stereotypy są to przekonania na temat cech psychicznych mężczyzn i kobiet jak również wzorów zachowań odpowiednich dla jednej i drugiej płci.
Stanowią społeczną/kulturową definicje kobiecości czy męskości
Najczęściej podkreślają różnice między K i M
Mają wpływ na myślenie o K i M oraz samoocenę i ocenę innych ludzi
Wymiary |
Stereotyp Kobiety |
Stereotyp Mężczyzny |
Cechy osobowości |
Emocjonalność, zdolność do poświęceń, delikatność, czułość, troska o uczucia innych, ciepło, pomaganie innym, rozumienie, empatia |
Niezależność, aktywność, kompetencja, łatwość podejmowania decyzji, racjonalność, niezawodność, wiara w siebie, nieuleganie naciskom, dominacja |
Zachowania, role społeczne |
Źródło oparcia emocjonalnego dla innych, zarządzanie domem, opieka nad dziećmi, urządzanie domu |
Głowa domu, przywódca, odpowiedzialny za naprawy, utrzymuje finansowo rodzinę |
Cechy fizyczne |
Schludność, dbałość o wygląd, delikatność, wdzięk |
Silny, krzepkość, wysoki, szeroki w ramionach |
Zawody |
Logopeda, pielęgniarka, sekretarka, urzędniczka, telefonistka, terapeuta, nauczycielka |
Informatyk, kierowca, chemik, burmistrz, agent ubezpieczeniowy, instalator telefonów |
Mężczyzna -> agresywny, apodyktyczny, opanowany, obiektywny, ukrywa emocji, dominujący, mądry, logiczny, analityczny, niezbyt wrażliwy, ryzykant, przywódca, wygodny, ambitny, nie dba o wygląd, samowystarczalny, lubiący towarzystwo, ma poczucie humoru, eksperymentujący w życiu seksualnym, rywalizuje, sprytny
Kobieta -> rozmowna, taktowna, nie wulgarna, empatyczna, religijna, dba o wygląd, cicha, czuła, zależna, silne poczucie bezpieczeństwa, zdolna do poświęceń, często płacze, wrażliwa, łagodna, opiekuńcza, bierna, podporządkowana, gospodarna, grymaśna, gderliwa, wstydliwa, plotkująca, kokieteryjna, reaguje emocjonalnie.
ŹRÓDŁA STEREOTYPÓW PŁCI:
Wielowiekowa dominacja mężczyzn (kultura patriarchalna)
Uprzedzenia religijne - jedna interpretacja grzechu pierworodnego, że to kobieta kusiła mężczyznę
Teorie naukowe i pseudonaukowe (psychoanaliza, behawioryzm) głoszące, że kobiety mają gorsze cechy
Tezy Freuda:
„Anatomia to przeznaczenie” w kwestii płciowości
Normalna kobieta nie tylko czuje się gorsza od mężczyzny ale z natury jest także bardziej masochistyczna
„teoria uwiedzenia” - kobiety pragną gwałtu, mają takie fantazję. Freud nie wierzył w prawdziwość relacji kobiet, że były wykorzystywane seksualnie.
ZMIANY STEREOTYPÓW KOBIECOŚCI I MĘSKOŚCI:
Obecnie stereotypy M i K nie są spostrzegane jako kategorie całkowicie odrębne i dychotomiczne, lecz nakładające się. Stereotypy zaczęły się przenikać, zbliżać się
Rozwinął się nowy model kobiety - model egalitarny
Wzrosła akceptacja dla elastyczności roli K a stosunek do Kobiet stał się bardziej pozytywny
Stereotyp męskości jest silniejszy
Słowo „płeć” zostało wypierane przez słowo „gender” - rodzaj. To podkreśla, że nie tylko płeć biologiczna warunkuje cechy psychiczne ale, że są one również kształtowane przez społeczeństwo, kulturę.
PSYCHOLOGICZNE RÓŻNICE MIĘDZY PŁCIAMI:
Indywidualne różnice pomiędzy osobami tej samej płci bywają większe od średnich różnic między Kobietami a Mężczyznami.
Metaanalizy dotychczasowych wyników tysięcy badań podważają przekonanie o ogromnych różnicach międzypłciowych.
Zdolności poznawcze - kobiety nie różnią się od mężczyzn poziomem inteligencji ogólnej
Kobiety mają nieznacznie lepsze zdolności werbalne
M mają lepsze zdolności wizualno-przestrzenne i matematyczne
K szybciej uczą się mówić. Potem w dorosłości się to łagodzi i wyrównuje.
Sfera emocjonalna - K i M odczuwają podobne emocje z tym, że K są bardziej skłonne okazywać uczucia smutku i niepokoju, lęku (kobiece emocje) a M częściej wyrażają złość i agresję
Różnice między rodzajami dotyczą nie tyle intensywności doświadczania emocji co sposobów ich wyrażania
Kobiety są bardziej ekspresyjne, łatwiej ujawniają emocje w sposób werbalny i niewerbalny
M nie wypada wyrazić niepokoju, smutku bo to jest sprzeczne z oczekiwaniami społecznymi. Mogą natomiast wyrażać agresje i złość, co znów nie przystoi Kobiecie
Reakcje skórno-galwaniczne (GSR) pokazują, że w deklaracjach K i M różnią się co do przeżywania emocji lecz w GSR nie widać owych różnic
K są bardziej empatyczne - łatwiej odczytują emocje z sygnałów niewerbalnych
Osobowość - K ujawniają większy niepokój (silniejszy lęk) w skalach neurotyzmu osiągają większe wyniki
M ujawniają większą asertywność
K wykazują większą wrażliwość na innych ludzi (zainteresowanie ludźmi, zależnośc od nich, potrzeba przynależności, empatia)
Badania nie potwierdzają stereotypowych przekonań takich jak:
K mają słabą motywacje osiągnięć
Większa zdolność K do pomagania innym
K są emocjonalne a M racjonalni
Kobiety pomagają w sposób długotrwały (np. długa opieka nad kimś) a mężczyźni bardziej doraźnie w sposób spektakularny
Różnice między K i M obejmują niewielki zakres cech i najczęściej mają charakter jakościowy niż ilościowy. Na starość K i M stają się bardziej podobni.
POMIAR KOBIECOŚCI I MĘSKOŚCI:
Modele jednoczynnikowe
Kobiecość i Męskość jako dwa przeciwległe krańce jednego kontinuum. Przeciwstawne cechy mierzone na podstawie jednej skali. Ktoś jest bardziej kobiecy lub bardziej męski.
K -----------------------------------------M
Przykład: test ACL
Modele dwuczynnikowe (Sandra Bem)
Skala M
(dużo cech męskich)
Męscy mężczyźni najbardziej pożądane!:)
Męskie kobiety (dużo cech męskich i kobiecych)
Osoby androgyniczne
Skala K
Osoby nieokreślone Kobiecy mężczyźni
seksualnie kobiece kobiety
(mało cech K i M, lub (dużo cech K)
Tylko kobiece)
Przykład: Inwentarz Płci Psychologicznej w adaptacji Alicji Kuczyńskiej (35 cech, które charakteryzują ludzi. Zaznaczasz w jakim stopniu cecha opisuje ciebie. Skala ocen - 5 stopniowa.)
Wykład: 02.03.09
DOJRZAŁOŚĆ DO MAŁŻEŃSTWA
DOJRZAŁOŚĆ - osiągnięcie optymalnego, możliwego na danym etapie rozwoju poziomu umożliwiającego podjecie i wykonanie zadań oraz spełnienie wymagań.
ma charakter dynamiczny - proces!
obejmuje różne wymiary,
może być określona na kontinuum.
DOJRZAŁOŚĆ DO MAŁŻEŃSTWA:
fizyczna - zdolność do podjęcia macierzyństwa i ojcostwa: miesiączka i polucje,
seksualna - zdolność do współżycia seksualnego,
psychoseksualna - świadomość różnic psychicznych między płciami, akceptacja swojej płci i wynikających z niej ról,
prawna - wiek: mężczyźni > 21 lat; kobiety > 18 lat,
socjalna/ekonomiczna - niezależność i samodzielność materialna/finansowa,
psychiczna (!): pozwala pełnić role małżeńskie i rodzicielskie w sposób satysfakcjonujący dla relacji małżeńskich i rodzicielskich, bardzo ważna dla udanego związku.
DOJRZAŁOŚĆ PSYCHICZNA DO MAŁŻEŃSTWA:
Umysłowa (Intelektualna) - m.in. myślenie logiczne, samodzielne, obiektywne, umiejętność przewidywania trudności i ich rozwiązywania, obiektywna ocena partnera,
Uczuciowa (emocjonalna) - zrównoważenie emocjonalne, samokontrola emocjonalna, zdolność do dojrzałej miłości, zdolność do nawiązywania trwałych i pozytywnych relacji,
Społeczna - otwarcie na potrzeby innych, bezinteresowność, umiejętność spełniania swoich ról społecznych.
A tak nie powinno być:
Niedojrzałość umysłowa - myślenie życzeniowe, brak samodzielnych sądów (uleganie innym), silny konformizm,
Niedojrzałość emocjonalna - nieumiejętność do nawiązywania trwałych relacji, zmienność emocjonalna, trudność w przyjmowaniu odmów i znoszenia frustracji (prowadzi do agresji, złości),
Niedojrzałość społeczna - koncentracja na sobie, nastawienie na zaspokojenie tylko własnych potrzeb.
DOJRZAŁA MIŁOŚĆ:
rozwija się przez lata,
małe dzieci: miłość egocentryczna,
starsze dzieci: rozwój empatii, dostrzeganie emocji i potrzeb innych ludzi, umiejętność odraczania gratyfikacji i natychmiastowej realizacji potrzeb, czekania i uwzględniania emocji innych, świadomość, że może dać coś z siebie,
nastolatki - dużo empatii!, umiejętność bezinteresownego działania, wzięcia współodpowiedzialności,
! Rozwój miłości rozpoczyna się od doświadczania miłości rodziców.
! Można się jej uczyć.
DOJRZAŁA OSOBA:
zdolna do odraczania zaspokojenia swoich potrzeb i gratyfikacji,
zdolna do opanowywania i wywarzonych reakcji,
zdolna do perspektywicznej oceny sytuacji,
zdolna do realistycznej oceny siebie i innych,
potrafi korzystać z własnych doświadczeń,
potrafi planować,
potrafi pogodzić się z niepowodzeniem,
potrafi nawiązywać bliskie i wyłączne relacje z innymi,
bezinteresownie działać na rzecz innych osób,
posiada trwały i dojrzały system wartości.
Relacja małżeńska jest najbardziej wymagającą ze względu na jej wyłączność, totalności.
DOJRZAŁA RELACJA MAŁŻEŃSKA:
przezwyciężanie trudności i przyjmowanie pomocy,
brak statyczności - rozwija się wraz z czasem trwania małżeństwa,
dojrzałość u obojga małżonków (bliskość, satysfakcja),
jej poziom zależy od osobowości małżonków (sprzyjająca: łagodność cierpliwość, zgoda) i ich sytuacji małżeńskiej (sprzyjająca: zdrowie, mieszkanie, finanse, praca).
Wykład: 09.03.09
Wykład: 23.03.09
Miłość małżeńska: aspekt erotyczny, aspekt psychologiczny
Więź małżeńska: współodczuwanie, współrozumienie, współdziałanie
Elementy dojrzałej miłości małżeńskiej:
-Bliskość
-Wyłączność
-Współodczuwanie
-Obdarzanie
Są to etapy rozwoju miłości, są obecne w dojrzałej miłości, znajdują wyraz w przysiędze małżeńskiej.
WSPÓŁŻYCIE SEKSUALNE:
-nie stanowi całej miłości małżeńskiej
-dopełnia sakrament małżeństwa
-cielesny znak sakramentu małżeństwa
-może i powinno być wyrazem miłości małżonków
-udane współżycie seksualne zawiera 4 elementy dojrzałej miłości małżeńskiej
Bliskość a współżycie
-Znajduje wyraz w przysiędze małżeńskiej: „ze cie nie opuszczę, aż do śmierci”
-że się z Tobą nie rozwiodę ( wąskie rozumienie)
-będziemy razem, aż do śmierci ( wspólnie radzą sobie z troskami życia codziennego, komunikują się bezpośrednio w sprawach dotyczących wspólnego życia)
-współobecność dotyczy wszystkich obszarów wspólnego życia
-niezwykła intymność i bliskość fizyczna w małżeństwie- współżycie małżeńskie( ważne!-> dbałość o własny wygląd, schludność i czystość w ubraniu :-d)
Brak bliskości np.: rozłąka
- osłabienie bliskości psychicznej, więzi małżeńskiej
-pogłębianie się różnic między małżonkami
SKUTKI EMIGRACJI ZAROBKOWEJ JEDNEGO ZE WSPÓŁMAŁŻONKÓW DLA RELACJI MAŁŻEŃSKIEJ
-doświadczenie samotności oraz tęsknoty ( utrata fizycznej bliskości)
-szukanie bliskich więzi emocjonalnych i zrozumienia, może prowadzić do zdrady współmałżonka
-kontakty na odległość są powierzchowne, nie można bezpośrednio uczestniczyć w codziennym życiu
-małżonkowie mając odmienne doświadczenia zmieniają się osobno ( inne przyzwyczajenia) a po powrocie jest im trudniej się porozumieć, bo zmiany te mogą przeszkadzać we wspólnym życiu (Mąż lubi spać przy otwartym oknie a żona nie koniecznie :-d)
-dłuższe przebywanie na emigracji przyzwyczaja do życia singla, a po powrocie trudno wejść ponownie w obowiązki rodzinne, osoba która została w kraju staje się z kolei samowystarczalna
-może dojść do rozpadu małżeństwa- * związek ma szanse przetrwać, jeżeli wyjazd nie nastąpił pod wpływem kryzysu w małżeństwie i jeżeli rozłąka nie trwa zbyt długo
Wyłączność a współżycie
-„ślubuje Ci wierność”
-że cię nie zdradzę ( wąskie rozumienie)
-zawsze będziesz dla mnie pierwszy i najważniejszy
- ważny czynnik dla przeżywania satysfakcji seksualnej
Naruszanie wierności małżeńskiej
- nadmierne poświęcanie czasu, uwagi, zainteresowania innym osobom
-nadmierne zaangażowanie się w jakąś aktywność( praca, korzystanie z gier komputerowych)
Rozwój zaufania + poczucia bezpieczeństwa:
-brak porównywania z innymi partnerami
-przekonanie, że w razie błędów, niepowodzeń druga osoba nas nie porzuci
- pogłębianie wrażliwości na potrzeby drugiego
-lepsza znajomość potrzeb i oczekiwań współmałżonka
ZDRADA MAŁŻEŃSKA- MECHANIZMY
A)Wynikająca z potrzeb seksualnych- brak satysfakcji seksualnej w związku
-Brak akceptacji normy wierności
-Jako skutek uwiedzenia
*przy ograniczonej świadomości
*przy pełnej świadomości ( jest to proces)
Zła komunikacja, konflikty w małżeństwie-> brak bliskości, poczucie osamotnienia-> Wyodrębnianie z tła trzeciej osoby, która okazuje sympatie, zainteresowanie-> poczucie bycia atrakcyjnym, poczucie wsparcia, bycia rozumianym ( na zasadzie cyrkularności)
B)Zdrada wynikająca z motywacji pozaseksulanych
- Jako odwet za niewierność partnera
-Forma uzyskiwania akceptacji, uznania i zaspokajania potrzeb psychicznych
-Jako forma leczenia zaburzeń seksualnych
-Zdrada dla uzyskiwania korzyści, materialnych, awansu
Współodczuwanie a współżycie
-„ślubuje Ci uczciwość małżeńską”
Co utrudnia osiągnięcie satysfakcji seksualnej? :
-zaburzona komunikacja
-stereotypy dotyczące roli kobiety i mężczyzny
- pośpiech
-brak świadomości różnic między kobietami a mężczyznami
-udawanie orgazmu
Mąż jest miły dla żony, okazuje jej czułość-> żona czuje się atrakcyjna, dowartościowana-> żona chętnie podejmuje angażuje się we współżycie-> Mąż jest zadowolony, czuje się dowartościowany ( na zasadzie cyrkularności)
Obdarzanie
Warunki obdarzania:
-akceptacja swojego ciała
- wiedza jak obdarzać drugiego( co jest miłe, przyjemne dla współmałżonka)
JEDYNIE MĄŻ JEST EKSPERTEM, SEKUOLOGIEM OD ZASPOKAJANIA SWEJ ŻONY I ODWROTNIE.
Wykład: 30.03.09
MAŁŻENSTWO UDANE:
- sukces małżeński ( socjologia)
-powodzenie małżeńskie/ niepowodzenie (Ziemska)
-zadowolenie z małżeństwa ( Gałkowska)
-dobra jakość
-szczęście
-dobre przystosowanie do małżeństwa, małżeństwo dobrze przystosowane
-dobrany związek małżeński
Kryteria powodzenia małżeństwa:
-trwałość małżeństwa ( brak separacji i rozwodu)
-prawidłowe wypełnianie zadań małżeństwa- rozwój osobowości, wychowanie dzieci
-osiągnięcie pełnej integracji wewnętrznej małżeństwa (brak konfliktów i kryzysów)
-subiektywne poczucie szczęścia małżonków
Małżeństwo osiąga powodzenie, jeżeli małżonkowie mają poczucie wspólnoty w realizowaniu zadań, co wyraża się w ich ogólnym zadowoleniu ze związku, ale nie wyklucza to występowania okresowych trudności i konfliktów, które w miare szybko zostają rozwiązane.
CZYNNIKI POWODZENIA MAŁŻEŃSTWA:
OGÓLNOSPOŁECZNE
INDYWIDUALNE
1)ZEWNĘTRZNE
2)WEWNĘTRZNE
-przed ślubem
-w trakcie trwania małżeństwa
Indywidualne- dotyczą konkretnego małżeństwa
Zewnętrzne- tylko w pewnym stopniu zależą od małżonków, czy mają pracę, mieszkanie, dochody, jakość rodzin pochodzenia, sytuacje losowe: np. niepłodność
Wewnętrzne
-Przed ślubem:
*wybór współmałżonka
*dojrzałość do małżeństwa
*dojrzała motywacja zawarcia małżeństwa
*stopień poznania siebie i współpartnera
*świadomość różnic psychicznych między kobietą a mężczyznom
*prawidłowa identyfikacja płciowa
*narzeczeństwo
*przygotowanie do małżeństwa
*oczekiwania wobec małżeństwa
-W trakcie
* te co przed małżeństwem + nowe
*cechy osobowości oraz interakcje między małżonkami
Cyrkularność małżeństwa zadowolone:
Żona docenia męża, chroni go-> mąż czuje się dowartościowany-> mąż chętnie rozmawia z żoną, okazuje jej miłość, włącza się w obowiązki-> żona pogodna->…
Cyrkularność małżeństwa niezadowolone:
Żona wyraża złość, niezadowolenie-> mąż czuje się odrzucony, czuje złość-> mąż unika towarzystwa żony, częściej jest poza domem-> żona osamotniona, frustracje->…
Wykład: 20.04.09
PROFILAKTYKA
wspieranie prawidłowego funkcjonowania rodziny
wprowadzanie czynników sprzyjających zadowoleniu z małżeństwa i rodziny
dostarczanie określonej wiedzy
kształtowanie określonych umiejętności
dostarczanie określonej pomocy
formy: psychoedukacja: media, szkoła, warsztaty dla rodziców i małżeństw, kursy dla małżonków
zapobieganie różnego rodzaju zaburzeniom życia rodzinnego
obejmuje grupy tzw. ryzyka zaburzeń ( np. osoby z rodzin dysfunkcjonalnych, osoby z zaburzeniami psychicznymi i seksualnymi
formy: socjoterapia, psychoterapia
„Udane życie rodzinne jest najczęściej wymienianą wartością, jest uznane za gł. czynnik szczęścia.”
PRZYGOTOWANIE DO MAŁŻEŃSTWA
Przygotowanie dalsze (niespecyficzne)
Przygotowanie bliższe (specyficzne)
Przygotowanie bezpośrednie
Ad.1.
W domu rodzinnym, w rodzinie pochodzenia:
A) doświadczenia dziecka w rodzinie (dziedziczenie społecznego szczęścia małżeńskiego)
B) informacje uzyskiwane od rodziców
ad .A PRZYGOTOWANIE DALSZE
doświadczanie miłości - uczy się dzięki temu, że czegoś samo doświadczyło
doświadczenie funkcjonowania w grupie - wykształcenie prezaufania do świata, innych ludzi
ważne jest by bilans doświadczeń poz. był większy od negatywnych
doświadczanie postaw rodzicielskich: bliskości, opiekuńczości, wymagania
Techniki wychowawcze wg. Hoffmana:
I. OKAZYWANIE MOCY:
stosowanie przemocy wobec dziecka
istnieje ryzyko, że ofiary takiej przemoc staną się sprawcami
osoby, które doświadczyły przemocy często mają problemy seksualne ( uciekają w pornografię, nie potrafią nawiązać zdrowych relacji, bunt, nadużywanie alkoholu, prostytucja)
II. WYCOFYWANIE MIŁOŚCI
dziecko ma doświadczenie tylko miłości warunkowej, za coś
dziecko nie ma stabilności, żyje w napięciu
ZANIEDBYWANIE- obojętność rodziców, brak wsparcia z ich strony
WPROWADZANIE ZASADY
najkorzystniejsza technika, ustalanie norm, reguł, konsekwencji łamania tych reguł +
pozwolenie by dziecko doświadczyło tych konsekwencji
maximum treści, minimum słów
Ad. B
informacje uzyskiwane w sposób werbalny niekiedy są krępujące, np. o współżyciu seksualnym
Prawo Pierwszej Pozycji- pierwsze doświadczenie jest najważniejsze np. pierwsza informacja, pierwsze wydarzenie
Ad. 2 PRZYGOTOWANIE BLIŻSZE
specjalnie organizowane np. przygotowanie do życia w rodzinie, lekcje wychowawcze, katecheza
są potrzebne bo nie wszyscy rodzice dobrze przygotowują dzieci do małżeństwa, czesto w rodzinach złe doświadczenia ( negatywne dziedziczenie społeczne)
zakres problematyki ogólny
Metodyka zajęć:
w grupach jednorodnych pod względem płci (niektóre tematy)
prowadzący: osoba najlepiej tej samej płci co uczestnicy albo małżeństwo
metody: metody aktywizujące
Ad. 3 PRZYGOTOWANIE BEZPOŚREDNIE
Kursy przedmałżeńskie, narzeczeńskie organizowane przez Kościół
różne formy- wykładowe, konferencje, weekendowe
kursy narzeczeńskie w małych grupach
Metodyka kursów w małych grupach:
uczestnicy- 7 par narzeczonych + instruktor, wszyscy siedzą w kręgu, metody aktywizujące, zadania domowe
9 spotkań co tydzień po 1,5 h
3 wykłady ( etyka życia małżeńskiego, naturalne metody, dzień skupienia)
rozmowy indywidualne w poradni
Prowadzący:
przygotowanie merytoryczne z zakresu psychologii, teologii małżeństwa
przygotowanie do prowadzenia zajęć aktywizujących
praktyka jako asystent prowadzącego kurs
stan cywilny obojętny
rysunek Ja w mojej rodzinie pochodzenia i Ja w małżeństwie
porównywanie rysunków narzeczonych
PSYCHOPROFILAKTYKA W TRAKCIE TRWANIA ZWIĄZKU MAŁŻEŃSKIEGO:
udział w grupach małżeństw, rodzin
rekolekcje, dni skupienia dla małżeństw
pedagogizacja rodziców, szkolenia, warsztaty np. Szkoła dla rodziców i wychowawców
Uniwersytety Trzeciego Wieku
literatura popularnonaukowa
cele:
zwiększenie pola świadomości
mobilizowanie aktywności
uczenie komunikacji i pielęgnowanie bliskości
Wykład: 27.04.09
związek między rodzicami a dzieckiem jest relacją dwustronną- nie tylko rodzice wpływają na dzieci ale i na odwrót
używanie kojców to ograniczanie dziecka: ograniczona ilość bodźców, ograniczenie ćwiczeń; lepiej przystosować dom: blokady itp.
dom z dziećmi wygląda inaczej (nie jak muzeum)
posiadanie dzieci jest wymagające; wymaga twórczości, elastyczności-> wspomaga to rozwój samych rodziców
RODZICIELSTWO JAKO ROZWÓJ
nowa rola rodzicielska to podjecie nowych aktywności, nowych zadań, który to proces wspomaga rozwój osobowości
gł. czynnikiem rozwoju jest aktywność własna(nowe zadania)
ważne jest też oddziaływanie mediów (czasopisma, strony internetowe związane z rodzicielstwem)
wskaźnikiem rozwoju są zmiany, który ujawniają się w działaniu i automatyzacja pewnych czynności
rozwój rodziców przez rodzicielstwo uwidacznia się przy przejściu od małż. bez dzieci do pierwszego rodzicielstwa
ROLE W RODZINIE
w rodzinie każdy ma swoje role
podjecie roli bezpośrednio zależy od płci; można pełnić kilka ról (matki, żony i....:)
sposób sprawowania roli zależny też od uwarunkowań społ- kulturowych
role mają charakter dynamiczny- zależą od stopnia rozwoju dziecka
Fazy rodzicielstwa:
1) Antycypacja- myślenie o rodzicielstwie, głównie w czasie ciąży, zmiana myślenia: ja jestem dzieckiem swoich rodziców na ja jestem rodzicem
2) Miodowy okres rodzicielstwa- nauka obchodzenia się, pielęgnowania, więź emocjonalna
3) Plateau- średni okres życia rodzicielskiego
4) Uwolnienie się z roli rodzica- przestaje się pełnić aktywna rolę rodzica; nie zawsze jednak do tego dochodzi np. gdy schizofrenia u dziecka, anoreksja i zaburzenia odżywiania, zaburzenia zachowania, używania substancji psychoaktywnych
badania pokazują, że w wyniku podjęcia roli rodzicielskiej nastąpiło: zwiększenie dojrzałości osobowej, zmniejszenie egocentryzmu, wzrost odpowiedzialności i empatii
sposób funkcjonowania w relacjach rodzicielskich warunkuje tez jakość relacji małżeńskich i na odwrót!!! (np. dobra komunikacja z mężem to i dobra z dzieckiem)
triangulacja- włączanie dziecka w konflikt małżeński, różnie się dziecko trianguluje ale zawsze u niego budzi to konflikt lojalności i olbrzymie napięcie
symbiotyczna relacja z dzieckiem- symbioza jest normalna ale tylko z noworodkiem, problem gdy kilkulatek śpi z rodzicami...
ROLA MATKI
rola społeczna matki, związana z płcią, powołanie, zadanie
nie sprowadza się do instynktu biologicznego!!
w ciąży jest się już matką, macierzyństwo zaczyna się od poczęcia
Być matką to:
urodzić dzieci (w szerokim sensie)
przyjąć wszystkie dzieci poczęte, takimi jakie są (!)
nie oznacza to mieć dzieci ( w sensie posiadania)
jak matka mówi, że żyje tylko dla dziecka to takim dzieciom tylko współczuć
pozwolić dzieciom odejść, rodzi się dla świata
Macierzyństwo jako proces
1) Przyjęcie dziecka: fizyczne i psychiczne (zaakceptowania)
2) Opieka fizyczna i psychiczna - bezinteresowna szkoła miłości
3) Pozwolenie na odejście, usamodzielnienie
większość kobiet pełni te obowiązki bez pomocy mężów
jak dzieci jest więcej to większa wymienność ról, bo w sumie nie ma innej opcji
Wykład: 04.05.09
MACIERZYŃSTWO W RÓŻNYCH SYTUACJACH ŻYCIOWYCH.
tragiczne (utrata dziecka)
samotne- kobieta sama wychowuje dziecko: wdowy, opuszczone rozwódki
macierzyństwo w sytuacji normalnej- dobra matka to dobra żona, nie tworzy z dzieckiem koalicji, dobre relacje męża z dzieckiem
Relacja ojciec- dziecko
Ojcostwo:
wraz z dokonującą się w Polsce transformacja można zauważyć nowe wzorce realizacji ojcostwa
mężczyźni tracą poczcie swojej tożsamości- nie bardzo wiedzą, kim mają być jak mężowie i ojcowie
badania: dzieci uważają że są bardziej kochane przez matki niż przez ojców
matki dają dziecku: obecność- są bardziej dostępne, wsparcie, miłości- ofiarna i bezinteresowna
Typy ojców
Ojcowie nieobecni
Nieobecność fizyczna
- Śmierć ojca
- separacja i rozwód małżonków
- porzucenie kobiety i dziecka przez mężczyznę
-decyzja kobiety o samotnym macierzyństwie
-długotrwała zmiana miejsca zamieszkania
Nieobecność psychiczna
- tradycyjny, sztywny podział ról rodziny
- błędy w interakcjach między rodzicami- żona sama uważa, że powinna decydować w domu, mąż woli być w pracy
Żona decyduje o sprawach domowych mąż czuje się niepotrzebny
żona czuje że na niej spoczywa
cała odpowiedzialność za dom Mąż dystansuje się od spraw domowych
Ojcowie słabi- nie dający wsparcia
Tzn. symbol Piotrusia pana
Niedojrzałość osobowościowa do podjęcia roli ojca
Żona przyjmuje postawę matkującą
Ojciec nie daje dziecku oparcia, wiąże ich relacja koleżeńska
Ojcowie trujący- nie kochający
Ojcowie nie kochający albo kochający warunkowo tzn. darzący miłością ale pod warunkiem, ze dziecko spełnia oczekiwania.
Na miłość ojca trzeba sobie zasłużyć, a jeśli się nie pełni jego oczekiwań można ją utracić( Fromm)
Miłość warunkowa nie jest normą wynikającą z natury mężczyzn. Miłość warunkowa lub w ogóle brak miłości wyraża się najczęściej w upokarzaniu, przemocy fizycznej lub psychicznej, lub jeśli jednej i drugiej.
Przyczyny przemocy w rodzinie
Pogańska koncepcja człowieka( dzieci własnością rodziców
Ojcowie dobrzy
Jest obecny fizycznie i psychicznie
Daje wsparcie
- jest autorytetem
- pomaga ale tez stawia wymagania
Kocha miłością bezwarunkową
- Jest czuły, opiekuńczy, wyrozumiały
Terminy ang.
„involved father” „ engaged father” zaanagażowany
- odpowiadanie na potrzeby rozwojowe dziecka
- sprawowanie nad nim opieki
- wspólne spędzanie czasu
- wspólna zabawa
Jak być dobry ojcem- trzeba być dobrym mężem, stać się dojrzałym mężczyzną, jest to proces i rozpoczyna się od urodzenia się chłopca.
Wykład: 11.05.09
Wykład: 18.05.09
I RODZEŃSTWO
Dzieci biologiczne i adopcyjne tych samych rodziców albo dzieci w rodzinie
Rodzeństwo łączą silne więzi
Są to relacje pierwotne i najdłuższe
Dzieci tych samych rodziców są różne za sprawą różnego zestawu genów i zmian środowiska wychowawczego
Znaczenie tych relacji:
Nauka funkcjonowania w relacjach rówieśniczych opartych na partnerstwie
Nauka jak zachowują się chłopcy i dziewczynki
Wzbogacanie przeżyć i form życia
Uzyskanie wsparcia, pomocy w życiu dorosłym
Uczenie się rozwiązywania konfliktów
Umiejętność dzielenia się, radzenia sobie z zazdrością i rywalizacją
II POZYCJA DZIECKA W RODZINIE
- A. Adler - związki pomiędzy kolejnością przyjścia na świat w rodzinie, a cechami jednostki.
- na funkcjonowanie dziecka ma wpływ: kolejność urodzenia, płeć, płeć rodzeństwa, różnice wieku
- cechy mogą zależeć od płci osoby i rodzeństwa oraz wieku:
Najstarsza wśród sióstr - dobrze zorganizowana perfekcjonistka.
Najstarsza siostra wśród braci - silna, niezależna, pokazuje, że może być tak dobra, jak oni, rywalizuje z mężczyznami, ale jeżeli opiekuje się braćmi to jest opiekuńcza.
Najstarsza wśród sióstr i braci - nie rozpieszcza mężczyzn, nie uważa, że ich potrzeby są najważniejsze.
Najstarszy brat wśród braci - chce dominować, ugruntowuje swoją pozycję, perfekcjonista, rzadko okazuje słabość.
Najstarszy brat sióstr - miły, opiekuńczy, szarmancki.
Dzieci najstarsze:
Wywołują wiele emocji u rodziców, uzyskują wiele uwagi
Czują się opuszczone i zazdrosne kiedy pojawia się rodzeństwo
Traktowane jest bardziej rygorystycznie ni z młodsze rodzeństwo
- Cechy:
Wysokie ambicje, lepsi uczniowie, osiągają wyższy poziom wykształcenia
Przejawiają wiele cech rodzicielskich
Nie lubią zmian
Przejmują odpowiedzialność za problemy innych
Często przejmują role przywódcze
Czasami przejawiają zachowania kompulsywne
Są bardziej poważni, pracowici, dokładni
Mają problemy z odmawianiem pomocy i proszeniu o nią
Częściej odczuwają zazdrość i złość
- W małżeństwie
Zależy im na jego trwałości
Małżonkowie uważają ich za nadmiernie wymagających i niecierpliwych
Lepsze związki z partnerami, którzy byli najmłodsi albo średni w rodzinie
Starają się wszystkim kierować w domu
- Jako rodzice:
Są odpowiedzialni i starają się być perfekcyjnymi rodzicami
- Jako przyjaciele:
Z trudem znajdują przyjaciół
Mają zdolność do ukrywania uczuć, nadmiernie poważni
Są lojalni wobec innych i nieodporni na lekceważenie
- W pracy:
Zawody z autorytetem, samodzielna praca
Zawody, w których można pomagać innym
Dobrze radzą sobie w pracy intelektualnej wymagającej dyscypliny
Rzadziej wykonują pracę twórczą, są bardziej konwencjonalni
- Wskazówki dla rodziców:
Nie wymagać, aby mu się zawsze udawało, pozwalać na błędy
Pozwalać, żeby decydowało w jakim stopniu chce pomagać rodzicom w opiece nad rodzeństwem, nie zmuszać
Nie oczekiwać szybkiej dorosłości
Sprawiać, żeby czuło się ważne, kiedy pojawi się rodzeństwo
Dawać wcześniej rzeczy
- Zalecenia dla dorosłych będących najstarszymi:
Pozwalać sobie na bycie radosnym
Prosić innych o pomoc i wsparcie
Nie przejmować się niepowodzeniami
Dzieci najmłodsze w rodzinie:
Są większymi optymistami
Ujawniają postawę hedonistyczną, lubią się bawić
Oczekują pomocy od innych ludzi
Czasami pozostają zależni
Lubią się wyróżniać
W życiu szukają przygód
Są najmniej nastawieni na karierę
- wskazówki:
Zachęcać, by dziecko było bardziej samodzielne
Angażować w podejmowanie decyzji
Chwalić za osiągnięcia
Pobudzać wcześniej rozwój intelektualny
Przekazywać część obowiązków
Nie porównywać do starszych dzieci
Kupić czasem nowe rzeczy
Dzieci średnie w rodzinie:
Są wrażliwi na ignorowanie i lekceważenie
Są dobrymi negocjatorami
Najrzadziej miewają osiągnięcia naukowe
Mają więcej problemów emocjonalnych
Mogą być introwertywne
Czasem chcą zadowolić wszystkich i osiągnąć kompromis za wszelką cenę
- wskazówki:
Nie wzmagać rywalizacji przez porównywanie
Akceptować różnice, własność, wyjątkowość
Dawać jednakowe możliwości, ale nie identyczne
Przebywać z dziećmi także oddzielnie
Jedynacy:
Są dobrze zorganizowani, punktualni
Odczuwają mniejszą potrzebę kontrolowania innych
Łatwiej przyjmują pomoc
Mają dobrą samoocenę
Dużo oczekują od życia
Z trudem przyjmują krytykę
Zazwyczaj dobrze się uczą
Mają wysokie zdolności werbalne
Często wiele osiągają w życiu
Mają mniejszą skłonność do zabawy
Rzadko przyznają się do własnych błędów
- wskazówki:
Traktować jak dziecko a nie jak dorosłego
Pozwalać na błędy, nie chronić nadmiernie
Organizować kontakt z kolegami
Bliźnięta:
Nigdy nie są identyczne jak dwie krople wody
Czasem mają problemy z odrębnością
Czasem trudno im się rozstać
Mogą pełnić rolę maskotek w rodzinie
Wolniejszy rozwój mowy
- wskazówki:
Traktować indywidualnie
Szanować gusty i upodobania
Dostrzegać różnice w temperamencie
Nie porównywać
Wykład: 25.05.09
37
przezroczystość
M
empatia
B
C
S
odbiorca
Ż
nadawca
6Int
5W
4O
1I
3P
2W