POWIET. KOPALN.
Roztwór powietrza atmosferycznego i gazów wydzielających się w kopalni. Zgodnie z prawem górniczym powietrze powinno zawierać co najmniej 19%(objętościowo)tlenu oraz do 1% CO2. zawartość szkodliwych gazów w powietrzu świeżym: CO-0,0026%, NO2-0,00026, SO2-0,00075, H2S-0,0007, CH4-0,5. W praktyce powietrze kopalniane jest powietrzem wilgotnym. Woda w powietrzu może być w trzech stanach skupieniu (lotny, ciekły, stały). Parametrem stanu wilgotnego powietrza jest zawartość wilgoci

![]()
![]()
DYSSYPACJA ENERGII W ISTNIEJĄCEJ BOCZNICY SIECI. Wychodząc z równania ![]()
można wyprowadzić równanie różniczkowe char. przepływ powietrza w bocznicy sieci wentylacyjnej

lfv- dyssypacja energii (praca tarcia) na 1m3 powietrza o gęstości ρn=1,2 kg/m3 przy czym dlfv=ρn dlf oraz lfv=ρn lf ; ρn- średnia gęst. Masy pow. w bocznicy sieci. Całkując równanie wzdłuż zmiennej s od przekroju przepływu d do przekroju wypływu w otrzymujemy wzór przybliżony na dyssypację energii mechanicznej w bocznicy sieci

pd,pw- ciśnienie (stat. bezwzgl.) w przekroju dopływu i wypływu,
ww,wd- średnie prędkości w tych przekrojach, zd zw- wysokości (niwelacyjne) środków tych przekro,
ρm- śr. gęst. m. pow.![]()
Zazwyczaj dyss. energii mechanicznej wyrażamy w J/m3, tj. jako pracę tarcia przypadającą na 1m3 powietrza o gęst. średniej ρm w bocznicy sieci aktywnej.

przy czym lfv=ρm lf . wzory :

nadają się do stosowania tylko wtedy, gdy można zmierzyć ciś.pow pd,pw oraz prędkość wd,ww tj. w kopalni istniejącej.
OPÓR SIECI I DYSSYPACJA ENERGII W BOCZNICY PROJEKTOWANEJ. Jeśli w bocznicy sieci wentylacyjnej występuje ustalony stan dynamiczny i termiczny, to prędkość średnia powietrza w dowolnie obranym przekroju poprzecznym tej bocznicy jest wielkością niezmienną, niezależną od czasu(wm=w=idem) przepływ burzliwy uważa się wówczas za ustalony. W wyrobisku górniczym główną składową oporu przepływu powietrza jest tarcie powietrza o ściany tego wyrobiska. Chropowatość ścian wyrobis gór. Wpływa w sposób zasadniczy na wartość oporu tarcia. Jeśli chropwat. ścian jest większa od grubości warstwy przyściennej to następuje wzrost tarcia cząstek powietrza o ściany wyrobiska i zwichrzenie zewnętrznych linii prądu powietrza. Podczas tego przepływu jednostkowa praca tarcia dl jest wyrażona równaniem Darcy'ego - Weisbacha. 
λf- liczba oporu bocznicy sieci wentylacyjnej,
De- średnia równoważna bocznicy sieci, gdzie:
![]()
![]()
![]()
przy zależności dlfv=ρndlf , lfv=ρnlf wynika wzór
![]()
wielkość zdefiniowaną wzore
![]()
nazywamy współcz. oporu właściwego. Opór właściwy jest natomiast dany wzorami:
![]()
![]()
kojarząc wzory dlfv i rf to
![]()
, po całkowaniu otrzymujemy :
![]()
; gdzie L= sw-sd (dług. wyrobiska)
między oporem właściwym bocznicy rf a oporem właściwym tej bocznicy zachodzi zależność Rf=rfL wielkość zdefiniowana przez wzór ![]()
jest nazywana oporem normalnym bocznicy sieci wentylacyjnej. Kojarząc wzór
![]()
i![]()
uzyskujemy zależność
![]()
umożliwiającą wyznaczenie dyssypacji energii w bocznicy sieci aktywnej. Ze wzorów wynika że znając współcz. Oporu właściwego α wyrobiska, jego długość (sw-sd) pole przekroju poprzecznego A i obwód B opór właściwy tego wyrobiska Rf możemy wyznaczyć z zależności
![]()
PRAWO DLA WĘZŁÓW SIECI WENTYLACYJNEJ
I prawo Kirchhoffa
Suma strumieni masy dopływających do węzła powinna być równa sumie masy wypływającej z tego węzła.
![]()
DLA OCZEK SIECI WENTY
II prawo Kirchhoffa
Dla sieci pasywnej - suma algebraiczna dyssypacji energii i algebraiczna suma dyssypacji w oporach lokalnych w danym oczku powinna być równa algebr sumie spiętrzeń całkowitej energii wentylatorów działających w tym oczku.
![]()
Dla sieci aktywnej - suma algebraiczna dyssypacji energii i algebraiczna suma dyssypacji w oporach lokalnych w danym oczku powinna być równa algebr sumie spiętrzeń całkowitej energii wentylatorów i algebr sumie lokalnych depresji działających w tym oczku.
![]()
Sieć aktywna - to taka sieć w skład której wchodzi choć jedna bocznica źródłowa. W tej sieci rozróżnia się dwa rodzaje bocznic. Bocznica pozioma - nie występuje w niej lokalna depresja naturalna. Bocznica nie pozioma - występuje lokalna depresja naturalna.
Depresja naturalna - praca wszystkich czynników naturalnych(zmiany cieplne w prądzie powietrza zmiana składu powietrza kopalnianego) odniesiona do 1kg lub 1m3 pow. Jest ona równoznaczna takiej samej depresji mechanicznej przy której przez to samo wyrobisko płynie taki sam wydatek powietrza jak w działaniu depresji naturalnej. Występuje też ona gdy pracuje wentylator w kopalni.
RODZAJE PRZEPŁYWÓW
Laminarny(uwarstwiony) - przepływ spokojny powolny i warstwowy. Oddzielne warstwy powietrza przesuwają się równolegle do osi wyrobiska i względem siebie i nie mieszając się między sobą. Turbulętny(bużliwy) - cechuje ustawiczne przemieszczanie się jednych części prądu powietrza względem drugich wskutek czego powstają ciągłe chaotyczne zaburzenia.
RODZ. SIECI WENTYLAC (SYSTEMY PRZEWIETRZE)
Nie rozgałęzione i rozgałęzione ( proste- normalne(ściśle rozwiązalne) i przekątne(ści roz)
złożone- normalne(ściś. rozwią)
przekątne(ściś. rozwiązalne)
System przewietrzenia składa się z elementów którymi są źródła depresji oraz tamy wentylacyjne i bocznice które mogą być normalne lub przekątne. Bocznica normalna- to taka w
której kierunek prądu nie zależy od oporu bocznic sąsiednich. Bocznica przekątna - kierunek zależy od oporu bocznic sąsiednich.
ROZTWORY GAZOWE
Doprowadzenie do zetknięcia się 2 lub więcej różnych czynników termodynamicznych powoduje mieszanie się ich drobin. W technice ma się do czynienia z roztworami gazow. Pr.Daltona
![]()
Skład roztw. gaz. można określić 3 sposobami: za pomocą udziałów objętościo, masowych, kilogramowych.
Udział objętościowy 
Vi- obj. skł. pod ciś. p i w temp. T zwana objęt. składnikową
V - obj. roztworu w tych samych warunkach termicznych,
Po skojarzeniu wzoru ![]()
z zależnością
![]()
i po uwzględnieniu zależności ri otrzymujemy pi= ri • p wynika z tego że ciś. składnikowe pi dowol skład. w roztworze gaz równa się iloczynowi jego udziału objętościow. ri i ciś. roztworu p.
Udział masowy ![]()
mi - ilość masy składnika, gdzie m= m1+m2+....+mn=![]()
oznacza całkowitą masę roztwor.
Ponadto zachodzi zależność:

co oznacza że suma udziałów kilogramowych jest równa jedności.
Udział kilogramowy jest to stosunek ni (kmol) składnika do całkowitej ilości n (kmol) roztworu ![]()
suma udziałów molowych jest równa 1
Dla i-tego składnika roztworu równanie pV=mRT ma postać:
![]()
podzieleniu mamy![]()
który jest równoważny z równaniem ![]()
ponieważ
![]()
to ![]()
Mi,Ri- masa drobinowa i stała gazowa roztworu. Powyższe równanie umożliwia przeliczenie udziałów masowych na objętościowe i przeciwnie. Przy stosowaniu równ pV=n(MR)T do i-tego składnika roztworu mamy: piV=ni(MR)T z podzielenia przez równanie wcześniejsze wynika:
![]()
czyli ![]()
co oznacza że udział objętościowy i molowy składnika w roztworze gazów doskonałych lub półdosko wyraża ta sama liczba.
GAZ DOSK. I PÓŁDOSK.
Gaz doskonały to taki gaz w którym cząstki to doskonałe sprężyste kulki w ciągłym chaotycznym ruchu, zderzające się między sobą i ze ściankami zbiornika, nie ma oddziaływań między nimi z wyjątkiem przekazu energii podczas zderzeń zaniedbuje się objętość cząstecze śr. energia kinetyczna cząstek jest bezpośrednią miarą temp. i gazu. pv=RT R- indywidualna stała gazowa, zależna tylko od rodzaju gazu, przy czym
![]()
to rów. CLAPEYRONA po pomnożeniu obu stron przez liczbę kg (m) i uwzględnieniu związku V=mv otrzymujemy rów. dla całk. Objęt. gazu pv=mRT wzoru nie można stosować dla gazów o wysokim ciśnieniu lub temp. w której można je skroplić. Iloczyn stałej gazowej i masy cząst. każdego gazu doskonałego i półdoskonał ma jednakową wartość -uniwersalna stała gazowa (MR)=8314,51J/(kmol•K)
mnożąc pn=RT przez masę drobinową p(Mv)=(MR)T
mnożąc przez liczbę n kmoli gazu p(nMv)=n(MR)T ponieważ m=nM to pmv=n(MR)T po uwzględnieniu wzoru V=mv mamy pV=n(MR)T jest to uniwersalne równanie stanu gazów doskonałych i półdosk
WŁ. KOP. SIECI WENTYL.
Kop sieć wentyl. w której występ ustalony stan termiczny i dynamiczny ma właściwości: 1.Strumień masy w szczelnej bocznicy sieci jest wielkością niezmienną, niezależną od miejsca w tej bocznicy m=idem,
2.Strumień masy w szczelnym oczku bezwęzłowym sieci jest wielkością niezmienną niezależną od miejsca w tym oczku m=idem.
3.Strum. masy w bocznicy nieszczelnej jest wielkością zmienną zal. od miejsca w twj bocznicy m=var
4.Strum. masy w oczku węzłowym sieci jest wielk. zmienną zależną od miejsca w tym oczku m=var
5.Wysokość niwelacyjna „z” jest wielkością zmienną zależną od miejsca w sieci wentylacyjnej z=var
6. Różnica ciśnień powietrza na różnych wysokościach są tak duże że wskutek ściśliwości Gęstość powietrza jest wielk. zmienną zależną od miejsca w sieci wentylacyjnej ρ=var
7. Skład chemiczny powietrza i jego masa drobinowa w kopalnianej sieci wentyl. zależą od miejsca w sieci wentylacyjnej M=var
GĘSTOŚĆ ![]()
Ciężar właściwy-stosunek ciężaru ciała do jego objętości
![]()
Ciśnienie ![]()
WYKRES h-X MOLLIERA
Na wykresie entalpia jest określona dla mieszaniny 1kg powietrza suchego oraz X kg pary wodnej według wzoru
![]()
Osie wykresu tworzą ze sobą kąt 135o. Na wykresie naniesione są siatki linii X=idem, h=idem, t=idem, ϕ=idem. Linia ϕ=1 jest najważniejszą linią stałej wilgotności względnej. Linia ta dzieli wykres na dwie części. Powyżej mamy powietrze nie nasycone wilgocią (para wodna przegżana). Poniżej leży obszar mgły. Na krzywej nasycenia są podane wartości temp. mokrej, przy czym w punkcie przecięcia z krzywą nasycenia t=tϕ (temp. punktu rosy).
ZASADA ZACHOWANIA ILOŚCI MASY. Dla układu w stanie nieustalonym równanie bilansu materialnego ma postać
![]()
w odniesieniu do nm3 gazu uzyskuje się równanie
![]()
jeżeli układ znajduje się w stanie ustalonym to przyrost masy tego układu jest równy zeru
![]()
, ![]()
masa strumienia ![]()
w przekroju dopływowym (d) układu równa się masie ![]()
w przekroju wypływowym (w) tego układu tj
![]()
i ![]()
wynika z tego że dla przepływu ustalonego jednowymiarowego w przewodzie szczelnym zachodzi zależność; ![]()
lub ![]()
![]()
- strumień objętości czynnika i jego gęstość,
![]()
strum. objętości gęstoś
s - współrzędna bieżąca
PRZEP. POW. W BOCZNICY SIECI WENTYL RÓWNANIE PRZEPŁYWU. Z równania I zasady termodynamiki. ![]()
Otrzymujemy ![]()
po uwzględnieniu zależności
![]()
wynika

przyjmując że (dw2)=0 mamy
![]()
gdy dq+dqf=dqc ; dqc=dh-vdp to
![]()
wobec tego otrzymujemy
![]()
gdy dlf=dqf oraz dzieląc przez ds
uzyskujemy równanie różniczk

jest to równanie ruchu gazów rzeczywistych w szczelnych przewodach w których nie występują opory lokalne i źródła energii. Jeżeli występuje opór miejscowy ienergia mechaniczna

gdzie
![]()
- dystrybucje delta Diraca
![]()
- współrzędne bieżąca, oporu miejscowego i wentylatora.
OPÓR BOCZNICY SIECI
Znając współczynnik oporu właściwego ![]()
wyrobiska, jego długość(sw-sd) pole przekroju poprzecznego A i jego obwód, opór właściwy tego wyrobiska możemy wyznaczyć z zależności
![]()
znając liczbę oporu ![]()
wyrob. gór jego długość pola przekroju poprzecznego A i obwód B opór właściwy Rf wygląda tak
![]()
opór właściwy możemy także wyznaczyć korzystając z oporu stumetrowego odcinka wyrobiska
![]()
między współczynnikiem oporu właściwegoαf wyrobiska górniczego jego polem przekroju A obwodem B i oporem właściwym 100 rf stumetrowego odcinka zachodzi relacja:
![]()
Między liczbą oporu ![]()
wyr. Gór a współczynnikiem oporu ![]()
tego wyrobiska zachodzi związek

DYSSYPACJA ENERGII W OPORZE MIEJSCOWYM.
Gdy w wyrobisku gór. Występuje opór miejscowy np. tama dławiąca to dyssypację energii możemy wyznaczyć z

Wychodząc z wymienionego równania przyjmujemy że:
![]()
i ![]()
więc równanie ma postać

przyjmujemy że ρ=ρm=idem i całkujemy równanie

gdze ![]()
ρm- średnia gęstość masy pow. w oporze miejscowym między przekrojami dopływu i wypływu.
Gdy wysokości niwelacyjne zd i zw są jednakowe i prędkości średnie powietrza w tych przekrojach są równe to
![]()
w kopalni projektowanej dyssypacje energii można wyznaczyć z
![]()
![]()
liczba oporu miejscowego
![]()
prędkość średnia
PRACA TECH. WENTYLAT.
Rozważając pracę wentylatora i przyjmując że
![]()
![]()
to równanie ruchu gazów jest
![]()

gdzie ![]()
po całkowaniu

zakładając że wd=ww , zd=zw oraz ρm=ρn to wielkości Δp=ltv ma postać Δp=pw - pd nazywa się spiętrzeniem statycznym wentyla

to spiętrzenie całkowite wentyl
![]()
spiętrzenie całkowitej energii wentylatora
DEPRESJA NATURALNA
Miarą depresji naturalnej wynikającej z niejednorodności gęstości powietrza kopalnianego generowanej w oczku sieci jest pole obiegu termodynamicznego
![]()
Elementarna depresja naturalna
![]()
v- obj. właściwa powiet. =1/ρ
vs - obj. właściwa powietrza
biorąc pod uwagę ciśnienie i objętość właściwą można napisać równanie Poissona w postaci
![]()
równanie to jest równaniem adiabaty odwracalnej przechodzącej przez przekrój dopływu (0) powietrza do kopalni. W równaniu tym κ=1,4 jest przybliżonym współczynnikiem adiabaty powietrza wilgotnego. Po założeniu ![]()
otrzymujemy wzór na depresję naturalną w 
POTENCJAŁ AERODYNAMICZNY POWIETRZA KOP.
Potencjał ten wyprowadza się

przedstawionego w postaci
![]()
odejmując od obu stron
![]()
otrzymujemy ![]()
oraz
![]()
wychodząc ze wzorów
![]()
![]()
otrzymujemy wzór na potencjał aerodynamiczny
