INTERNA
Wykłady
T: Diabetologia dr Dorota Pisarczyk - Wiza 10.10.2007
Cukrzyca
diabetes - z gr. przepływać jak przez sito
mellitus - z łac. „miodowy”, „słodki”
Cukrzyca (wg. WHO) - choroba metaboliczna o złożonej etiologii; najbardziej charakterystyczną jej cechą jest defekt wydzielniczy i/lub działanie insuliny prowadzący do rozwiązania przewlekłej hiperglikemii.
Z zaburzeniami przemiany węglowodanów współistnieje często nieprawidłowość metabolizmu białek i tłuszczów. W konsekwencji rozregulowania wielu procesów metabolicznych dochodzi do uszkodzenia małych i dużych naczyń krwionośnych w ważnych dla życia narządach.
Typy cukrzycy:
typu I
typu I
typu III - wszystkie zaburzenia gospodarki węglowodanowej; wszystkie rodzaje cukrzyc (cukrzyce wtórne)
typu ciążowego
Cukrzyca typu I
choroba autoimmunologiczna (przeciwko swoim strukturom)
10% wszystkich przypadków cukrzycy
najczęściej rozpoznawana u dzieci i osób młodych
bezwzględna (całkowita) życiowa i terapeutyczna insulinozależność
wydzielanie endogennej insuliny przez trzustkę prawie nie występuje lub jest wybitnie zmniejszona (wyspy Langerhansa w trzustce - komórki B odpowiedzialne za wydzielanie insuliny)
znaczna hiperglikemia i ketonemia szybko narastają powodując śpiączkę ketonową i zgon, jeśli nie podejmie się natychmiastowego leczenia insuliną
1923 r. - wynalezienie insuliny
Best, Banting - odkrywcy insuliny
LADA = Latent Autoimmune Diabetes In Adults - postać utajonej, autoimmunologicznej cukrzycy (I typu) u dorosłych
Cukrzyca typu II (epidemia XX wieku) - wiąże się z otyłością
Otyłość i cukrzyca typu II występuje też u dzieci (nie tylko u dorosłych)
typy otyłości
„gruszka” - tłuszcz na biodrach
„jabłko” - tłuszcz w obrębie talii (niekorzystne)
Zespół metaboliczny - zespół różnych chorób
cukrzyca
Rozpoznanie [ATP III 2001] na podstawie 3 lub więcej nieprawidłowości:
otyłość brzuszna
talia u mężczyzn > 102 cm
talia u kobiet > 88 cm
TG > 150 mg/dl
HDL - chol < 40 mg/dl
nadciśnienie tętnicze
insulinooporność
hiperlipidemia
miażdżyca
choroba niedokrwienna serca
rozwój cukrzycy typu II
insulinooporność
dysfunkcja komórek β (wysp Langerhansa) - charakter postępujący
Powikłania cukrzycy
2 - 4 - krotny wzrost ryzyka zgonu z przyczyn sercowo - naczyniowych
główna przyczyna schyłkowej niewydolności nerek
główna przyczyna utraty wzroku
choroba wieńcowa, mogąca być przyczyną zawału serca
Podstawowe objawy cukrzycy
typu I
wielomocz - cukier w organizmie pociąga za sobą uczucie pragnienia; w przypadku nie otrzymania wody następuje odwodnienie organizmu, które by przeżyć spala tkankę tłuszczową
180mg% - cukromocz; próg nerkowy
wzmożone pragnienie
niewyjaśniony spadek masy ciała
typu II
zapalenie pochwy / napletka
trudno gojące się rany
pogorszone widzenie
zmiany skórne (świąd, suchość, wiotkość skóry)
Rozpoznanie cukrzycy typu I
Test doustny obciążenia glukozą (OGTT)
Test należy wykonać na czczo (min. 8 h bez posiłku i płynów zawierających kalorie)
75 g glukozy rozpuszczamy w 250 - 300 ml H2O
wypić w ciągu 3-5 minut
oznaczenie glikemii dokonywane przed i po 2 h po wypiciu
po 2 godzinach:
powyżej 200 → cukrzyca
140 - 200 → nieprawidłowa tolerancja glukozy
poniżej 140 → nieprawidłowa glikemia na czczo (FG)
glikemia na czczo w zakresie 100 - 125 mg/dl
cechy zespołu metabolicznego przy prawidłowej glikemii na czczo
glukozuria przy prawidłowej glikemii na czczo
jako badanie diagnostyczne w rozpoznawaniu cukrzycy ciążowej
Grupy ryzyka - kogo badamy?
osoby w wieku > 45 r.ż.
osoby w wieku < 45 r.ż. z czynnikami ryzyka cukrzycy
otyli (> 120% niezależnej masy ciała lub BMI >= 27 kg/m2)
mających krewnych I stopnia chorych na cukrzycę (rodzice lub rodzeństwo)
z nadciśnieniem tętniczym (>=140/90 mm Hg)
u których w poprzednim badaniu stwierdzono nieprawidłową glikemię na czczo (>100 mg/dl; >5,6 mmol/l) lub upośledzoną tolerancję glukozy
u kobiet, z przebytą cukrzycą ciężarnych
u kobiet, które urodziły dziecko o masie ciała większej niż 4 kg
u kobiet, z zespołem policystycznych jajników
z grupy środowiskowej lub etnicznej bardziej narażonej na cukrzycę
Cukrzyca u kobiet w ciąży - najczęstsze powikłanie metaboliczne komplikujące przebieg ciąży
rodzaje cukrzycy:
GDM - cukrzyca rozwija się lub jest po raz pierwszy rozpoznana w ciąży
PGDM (typu 1, 2 lub MODY) - kobieta chorowała wcześniej na cukrzycę przed ciążą
nowa klasyfikacja cukrzycy u kobiet w ciąży (Hare, 1992)
niepowikłana (DM - Diabetes Mellitus)
powikłana (DM +)
mikroangiopatia
retinopatia (nieproliferacyjna, proliferacyjna)
nefropatia (mikroalbuminuria, jawna albuminuria)
nadciśnienie tętnicze (uprzednio stwierdzone, wywołane ciążą, stan przedrzucawkowy)
makroangiopatia
neuropatia autonomiczna
czynniki ryzyka
wielorództwo
ciąża u kobiet > 35 r.ż.
urodzenie dużych dzieci > 4000 g w wywiadzie
urodzenie noworodka z wadą
wyróżnia się dwie klasy cukrzycy ciążowej (GDM):
G1 - nieprawidłowa tolerancja glukozy z normoglikemią w warunkach przestrzegania diety
G2 - hiperglikemia na czczo i poposiłkowa - konieczne leczenie dietą i insuliną
klasyfikacja cukrzycy ciążowej GDM
GDM |
Glukoza na czczo |
Glukoza 1 godz po posiłku lub |
Glukoza 2 godz po posiłku |
Leczenie |
G1 |
< 95 mg/dl |
<140 mg/dl lub < 120 mg/dl |
Dieta |
|
G2 |
> =95 mg/dl |
>= 140 mg/dl lub >= 120 mg/dl |
Dieta + insulina |
algorytm diagnostyczny cukrzycy ciążowej - GDM.
wstępne oznaczenie stężenia glukozy we krwi powinno być wykonane na początku ciąży, przy pierwszej wizycie u ginekologa w celu zdiagnozowania nie wykrytych wcześniej zaburzeń gospodarki węglowodanowej
stężenie glukozy na czczo pomiędzy 100 mg/dl a 125 mg/dl: wynik nieprawidłowy- należy wykonać w jak najkrótszym czasie test obciążenia 75g glukozy
stężenie glukozy na czczo powyżej 125 mg/dl: należy powtórzyć badanie na czczo i w razie ponownego wyniku powyżej 125 mg/dl należy rozpoznać cukrzycę ciążową i pacjentkę przekazać w trybie pilnym do ośrodka referencyjnego.
jeśli w kolejnym pomiarze uzyskamy wynik poniżej 125 mg/dl należy przeprowadzić test obciążenia 75g glukozy
warunki wykonywania testu przesiewowego - doustnego obciążenia 50g glukozy
badanie wykonujemy pomiędzy 24-28 tyg. ciąży, nie wymaga badania glikemii na czczo
jednorazowy pomiar glukozy we krwi po 1 godz. od podania 50g glukozy
interpretacja wyników:
wartość poniżej 140 mg/dl - stężenie prawidłowe (nie wymaga dalszej diagnostyki)
wartość 140-199 mg/dl - stężenie nieprawidłowe, wymaga weryfikacji testem 75g glukozy, w jak najkrótszym czasie z zachowaniem reguł testu diagnostycznego
wartość >= 200 mg/dl - rozpoznajemy GDM i kierujemy do Ośrodka Referencyjnego
warunki wykonywania testu doustnego obciążenia 75 g glukozy - OGTT (ang. Oral Glucose Tolerance Test)
wykonywany na czczo
w 8-14 godz. od ostatniego posiłku
przynajmniej przez 3 dni bez ograniczeń węglowodanów (nie mniej niż 150g węglowodanów przy zwykłej aktywności fizycznej)
75 g glukozy rozpuszczone w 250-300 ml i wypite w ciągu 5 min
W trakcie badania pacjent powinien siedzieć, nie przyjmować jakiegokolwiek pożywienia i nie palić papierosów. Krew do badania pobiera się na czczo i 2 godziny po wypiciu roztworu glukozy.
Powikłania związane z cukrzycą
ostre - śpiączki cukrzycowe
kwasica i śpiączka ketonowa
śpiączka nieketonowa hipermolalna
kwasica i śpiączka mleczanowa
śpiączka hipoglikemiczna
przewlekłe
mikroangiopatia cukrzycowa
retinopatia
najczęstsza przyczyna utraty wzroku (wiek średni)
najczęstsza przyczyna ślepoty (wiek podeszły)
nie wywołuje objawów podmiotowych
zmiany na siatkówce (stopniowe uszkadzanie naczyń)
neuropatia - stan chorobowy dotyczący nerwów - struktur przekazujących impulsy do różnych części organizmu poza mózgiem i rdzeniem kręgowym; oprócz bólu wywołuje takie objawy, jak drętwienie, mrowienie, palenie kończyn, wrażenie osłabienia kończyn; nieotrzymanie stolca, moczu, zaburzenia potencji
→ zespół stopy cukrzycowej
pogorszenie ukrwienia w obrębie stopy (niedotlenienie) - ból nasilający się zwykle w nocy, towarzyszący często bolesnym kurczom mięśni, uczucie mrowienia i kłucia w nodze
skóra cienka, sucha, łuszcząca się; w okolicy pięty i na innych wystających częściach stopy - licznie pęknięcia z towarzyszącymi ogniskami martwicy i owrzodzeniami
zmniejszone czucie bólu, temperatury i dotyku w chorej nodze
nie leczona kończy się amputacją kończyny
makroangiopatia → choroba niedokrwienna serca
Serce u chorych na cukrzycę (częściej występuje u kobiet)
makroangiopatia cukrzycowa - choroba niedokrwienna serca na tle miażdżycy
makroangiopatia naczyń przedwłosowatych i włosowatych (analog. retinopatii)
neuropatia wegetatywna układu sercowo - naczyniowego (serce odnerwione)
metaboliczne zaburzenie komórek mięśnia sercowego z upośledzeniem ich funkcji (zawał serca bezbólowy)
Leczenie cukrzycy typu II
edukacja
wysiłek fizyczny - nieodłączny element leczenia cukrzycy
alkohol może zwiększać ryzyko hipoglikemii po wysiłku
dieta
system wymienników węglowodanowych
1 WW = 10 g węglowodanów
1 WW podwaja poziom cukru we krwi o 30 - 50 mg%
1 jednostka insuliny obniża poziom cukru we krwi od 30 - 50mg%
Indeks Glikemiczny - zdolność produktu żywieniowego do podwyższania glukozy we krwi
niski indeks = 55 lub mniej
średni indeks = 56 - 69
wysoki indeks = 70 lub więcej
zjedzenie węglowodanów o wysokim IG doprowadza do gwałtownego skoku poziomu cukru
farmakoterapia - doustne leki przeciwhiperglikemiczne
Isulina
wskazania
do częstego stosowania
ketoza, śpiączka hipermolalne i mleczanowe
zabiegi operacyjne
ostre zespoły wieńcowe
cukrzyca ciężarnych
ciąża u chorych na cukrzycę typu II i okres karmienia
zakażenia
kortykoterapia
inne choroby zwiększające zapotrzebowanie na insulinę
trwałe
nieskuteczność terapii lekami doustnymi
przeciwwskazania lub nietolerancja leków doustnych
zaawansowane, szybko postępujące powikłania
preparaty insulinowe - zastępują insulinę wytwarzaną w trzustce
Insuliny ludzkie
Insulina krótkodziałająca
Zaczyna działać po ok. 30 min. od wstrzyknięcia, a szczyt działania wykazuje pomiędzy 1. a 3. godziną i działa do 8 godzin.
Insulina o pośrednim czasie działania
Insulina o wolniejszym początku i dłuższym okresie działania. Wykazuje szczyt działania pomiędzy 4. a 12. godziną po wstrzyknięciu i działa do 24 godzin.
Mieszanki insulinowe
Składają się z insuliny krótkodziałającej i insuliny o pośrednim czasie działania.
Zawierają kilka różnych kombinacji insuliny krótkodziałającej (10% - 50%) i insuliny o pośrednim czasie działania (90% - 50%).
Analogi insulin ludzkich - zachowują biologiczne cechy insuliny; otrzymywane są metodą inżynierii genetycznej
szybkodziałające
długodziałające
analogi o dwufazowym uwalnianiu
fizjologiczne wydzielanie insuliny
pulsacyjne i fazowe
podstawowe i stymulowane
do żyły wrotnej
(efekt degradacji 40 - 60% w wątrobie)
modele insulinoterapii typu II
insulinoterapia okresowo
insulinoterapia skojarzona z lekami doustnymi
mieszanki insulinowe (nr oznacza ilość insuliny szybkodziałającej w mieszance), np. Mixtard
insulinoterapia intensyfikowana
insulinoterapia intensywna
Dobowy profil glikemii przy stosowaniu insuliny
na czczo
2 h po śniadaniu
przed obiadem
2 h po obiedzie
przed kolacją
2 h po kolacji
godzina 22:00 oraz 3:00
Hemoglobina glikowana:
HbA1c: 6,1% - 6,5%
T: Gastroenterologia dr Dorota Pisarczyk - Wiza 17.10.2007
Główne objawy kliniczne chorób układu pokarmowego:
ból brzucha
zaburzenia połykania
nudności i wymioty
biegunka
zaparcie
smoliste stolce, krew w stolcu
Dysfagia - zaburzenia połykania, trudności w formowaniu kęsa pokarmowego i jego przechodzenia do żołądka; powoduje uczucie zalegania kęsa za mostkiem, rozpieranie w klatce piersiowej
przyczyny:
rak przełyku (najczęstsza przyczyna > 45 r.ż.)
uchyłki
ciało obce
zbliznowacenia po radioterapii
zapalenia i stany kurczowe przełyku
globus hystericus - objaw histerii, polegający na odczuwaniu wrażenia zatykania gardła
rozpoznanie: endoskopia górnego odcinka przewodu pokarmowego z badaniem histopatologicznym
Nudności - subiektywne uczucie potrzeby zwracania pokarmu
Wymioty - gwałtowne wyrzucenie treści żołądka przez usta w wyniku silnych skurczów mięśni brzucha
ostre (1 - 2 dni)
choroby infekcyjne
leki
toksyny
egzogenne (alkohol, grzyby)
endogenne (mocznica, kwasica cukrzycowa ketonowa)
przewlekłe (> 7 dni)
leki i toksyny
choroby OUN
choroby psychiczne
choroby przewodu pokarmowego i otrzewnej
choroby endokrynologiczne
mocznica
ciąża
powikłania:
odwodnienie
zaburzenia elektrolitowe
zachłystowe zapalenie płuc
pęknięcie ściany przełyku
pęknięcie błony śluzowej przełyku (choroba Z. Mallory - Weissa <szczególnie u alkoholików>)
Biegunka
ostra (do 14 dni)
zatrucie pokarmowe
zakażenie
leki
przewlekła (> 3 - 4 tygodni) - przewlekłe zakażenie jelit
wg patogenezy:
osmotyczna
nieprawidłowe wchłanianie węglowodanów
alergia na gluten
osmotyczne środki przeczyszczające
ustępuje po głodówce
sekrecyjna
enterotoksyny, np. V. cholerae, E. coli
niewydolność trzustki
wysiękowa
uszkodzenie błony śluzowej jelita
w stolcu śluz, krew, ropa (Shigella, Salmonella, ameby, lamblie, colitis ulcerosa)
zaburzenia motoryki (zespół jelita drażliwego)
Zaparcia
zespół jelita drażliwego
leki:
znieczulające,
przeciwdepresyjne,
opioidy,
przeciwparkinsonowskie
jelito grube:
rak,
uchyłki,
zwężenia
miednica mniejsza
guz jajnika
guz macicy
ciąża
choroby OUN
choroby endokrynologiczne: niedoczynność tarczycy
Metody diagnostyczne
badania laboratoryjne
badanie per - rectum
powyżej 50 r.ż. - badanie powinno odbywać się 1 raz / rok
krew w stolcu, smolisty stolec - gdy pacjent zgłasza hemoroidy - rak w rzeczywistości
RTG jamy brzusznej
przeglądowe - wskazania
ostry brzuch
podejrzenie niedrożności przewodu pokarmowego (petle jelitowe wypełnione powietrzem z poziomami płynu)
perforacja (wolne powietrze pod kopułą przepony)
kamica nerkowa i żółciowa
badanie kontrastowe
zastosowanie
uwidocznienie zarysów elastyczności ścian oraz obrazu błon śluzowych
środkiem cieniującym (siarczan baru) lub przy podejrzeniu perforacji lub przetok - środki rozpuszczalne w H2O
wskazania
przełyk
podejrzenie uchyłków
przepuklina rozworu przełykowego
rak
zaburzenia motoryki
żołądek
choroba wrzodowa
rak
polipy
ocena motoryki
jelito grube - wlew kontrastowy (metoda podwójnego kontrastu)
podejrzenie raka
uchyłki
colitis ulcerosa
choroba Crohna
USG jamy brzusznej - ocena tkanek miąższowych
endoskopia + biopsja
gastroskopia
ERCP - endoskopowa wsteczna cholangiopankreatografia
rektoskopia
kolonoskopia
tomografia komputerowa
Choroba refleksowa przełyku = GERD - przewlekłe dolegliwości lub uszkodzenia błony śluzowej, będące skutkiem patologicznego zarzucania treści żołądkowej do przełyku
przyczyna: niewydolność zwieracza przełyku
objawy
zgaga (pieczenie)
ból za mostkiem (w pozycji leżącej i po posiłkach)
puste odbijania
nudności
zwracanie resztek pokarmowych
rozpoznanie
endoskopia + biopsja!
co 24 h pomiar pH
powikłania: przełyk Barretta - stan chorobowy polegający na pojawianiu się w błonie śluzowej dolnej części przełyku ognisk metaplazji jelitowej; stan przedrakowy
leczenie
normalizacja masy ciała
zmniejszenie spożywania tłuszczu
unikanie jedzenia późnym wieczorem
inhibitory pompy protonowej!
H2 blokery
leki poprawiające motorykę żołądka (cyzapryd)
leczenie operacyjne (funduplikacja wg Nissana)
Rak przełyku
starsi mężczyźni
przyczyny
alkohol
papierosy
nitrozoaminy
achalazja
przełyk Barretta
zespół Plummera - Vinsona - zespół chorobowy charakteryzujący się występowaniem anemii z niedoboru żelaza z towarzyszącą dysfagią z towarzyszącym skurczem przełyku w okolicy zapierściennej
głównie rak płaskonabłonkowy
późne objawy
dysfagia!
ból za mostkiem
chudnięcie
chrypka
rozpoznanie
endoskopia + biopsja
badanie radiologiczne z kontrastem
leczenie
Zapalenie żołądka
ostre
przyczyny
błędy dietetyczne
zatrucia pokarmowe
alkohol
kwas acetylosalicylowy
NLP2
sterydy
cytostatyki
stres
zakażenie H. pylori
objawy
pieczenie w nadbrzuszu
nudności
wymioty
ból
czasem krwawienie z przewodu pokarmowego
leczenie
wyeliminowanie czynnika sprawczego
dieta
przewlekłe - klasyfikacja ABC
typu A - zapalenie autoimmunologiczne z obecnością przeciwciał przeciw komórkom okładzinowym i czynnikowi wewnętrznemu; bezkwaśność żołądkowa, niedokrwistość z niedoboru witaminy B12
typu B (85%) - zapalenie żołądka z obecnością H. pylori
typu C - związana z wstecznym zarzucaniem żółci
► Konieczna gastroskopia z biopsją i badaniem w kierunku H. pylori
Choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy
jest następstwem zaburzenia równowagi pomiędzy czynnikami wrzodotwórczymi a mechanizmami obrony błony śuzowej
M : K = 4 : 1
nadżerka - ograniczony ubytek błony śluzowej
wrzód - ograniczony ubytek, który przechodzi poza błonę śluzową i sięga co najmniej do warstwy mięśniowej
czynniki wrzodotwórcze
egzogenne
Helicobacter pylori! - gram-ujemna bakteria, która kolonizuje błonę śluzową u 95% chorych z wrzodem dwunastnicy i 70% chorych z wrzodem żołądka
stres, palenie papierosów
niesterydowe leki przeciwzapalne
glikokortykosterydy
endogenne
kwas solny
pepsyna
żółć
objawy kliniczne
wrzód dwunastnicy
późne
nocne i na czczo bóle w nadbrzuszu
poprawa po posiłku
tendencja do sezonowych nawrotów
wrzód żołądka
ból występuje natychmiast po przyjęciu pokarmów lub
bóle zależne od pożywienia
rozpoznanie - badania
endoskopia + biopsja - badanie histopatologiczne! + test na obecność H. pylori
badanie radiologiczne
► Każdy wrzód żołądka wymaga kontroli endoskopowo - biopsyjnej!
Wrzód żołądka jest uważany za stan przedrakowy
powikłania
u 1/3 pacjentów są I objawem choroby wrzodowej!
krwawienie (fusowate wymioty, smoliste stolce)
perforacja
penetracja do trzustki
bliznowate zwężenie odźwiernika
Rak żołądka
► 50 - 70 r.ż.
► M > K
► gruczolakorak
► 70% w okolicach odźwiernika
czynniki ryzyka
infekcja H. pylori
przewlekłe zanikowe autoimmunologiczne zapalenie żołądka (typ A)
stan po częściowej gastrektomii
polipy gruczolakowate żołądka
wędzone i solone potrawy (nitrozmiany)
niedokrwistość złośliwa
objawy
często brak!
chudnięcie
niechęć do mięsa
nudności
bóle brzucha
niedokrwistość
zwężenie odźwiernika
ostry krwotok
przerzuty
wątroba
płuca
kości
węzeł chłonny Virchowa (nadobojczykowy lewy)
jajniki (guz Krukenberga)
rozsiew do otrzewnej
rozpoznanie
gastroskopia + biopsja! ew. badanie radiologiczne metodą podwójnego kontrastu
przerzuty - RTG klatki piersiowej, USG wątroby, CEA, CA 19 - 9
leczenie: operacyjne
Przewlekłe zapalenie choroby jelit
nieznana etiologia
przewlekły charakter
brak wyleczalności - okresy remisji (cofania się) i nawrotów
wiek rozpoznawczy: 15 - 35, najczęściej 27 lat
taka sama częstość występująca u kobiet i mężczyzn
hipotezy etiologiczne:
wirusy / bakterie (E. coli)
geny - 50% szansy występowania, gdy chorzy są rodzice
spożywane pokarmy
stres
wspólne objawy
przewlekłe biegunki
bóle brzucha, skurcze, wymioty
krwawe stolce
zmęczenie
utrata apetytu
utrata wagi
gorączka
► objawy mogą mieć bardzo zmienne nasilenie
badania laboratoryjne
niedokrwistość
leukocytoza
podwyższone OB
Choroba Leśniowskiego - Crohna
nieciągłe, odcinkowe zapalenie wszystkich warstw przewodu pokarmowego z najczęstszą lokalizacją w końcowym odcinku jelita krętego i bliższym odcinku okrężnicy
rozpoznanie
objawy
badanie radiologiczne - wlew kontrastowy
kolonoskopia / ileoskopia
biopsja
powikłania
skórne: rumień guzkowaty, zapalenie skóry zgorzelinowe
oczne: zapalenie twardówki
stawowe: zapalenie stawów, ZZSK
zespół upośledzonego wchłaniania (zaburzenie wchłaniania witaminy B12 - niedokrwistość, zaburzenia wchłaniania kwasów tłuszczowych)
zwężenie jelit - niedrożność
przetoki i ropnie okołoodbytnicze
rak okrężnicy i odbytnicy
leczenie
dieta - w fazie ostrej płynna, bezresztkowa
farmakoterapia
sulfasalazyna lub kwas aminosalicynowy
iniekcje witaminy B12 (jelito kręte)
metronidazol (przetoki okołoodbytnicze i krocze)
kortykosteroidy (jelito cienkie)
leczenie chirurgiczne
przebieg choroby: występuje w rzutach - po roku trwania , nawroty występują w 30%
Colitis ulcerosa - wrzodziejące zapalenie jelita grubego
przewlekła zapalna choroba jelita grubego, która szerzy się w sposób ciągły, wytwarza owrzodzenia powierzchownych warstw błony śluzowej
z zajęciem odbytniczym
lewostronnie
całkowicie
rozpoznanie
objawy
oglądanie okolicy odbytu
badanie per - rectum
rektoskopia / kolonoskopia
badanie radiologiczne
biopsja
► początkowo dochodzi do obrzęknięcia błony śluzowej i jej zaczerwienienia, potem niszczenie bony śuzowej
powikłania
skórne: rumień guzowaty, zapalenie skóry zgorzelinowe
oczne: zapalenie twardówki
stawowe: zapalenie stawów, ZZSK
zespół upośledzonego wchłaniania (utrata masy ciała)
masywne krwotoki
► Megacolon toxicum - toksyczne rozszerzenie okrężnicy z septyczną gorączką, zapaleniem
leczenie - minimalna interwencja; podobna do Cohna
dieta
farmakologia
leczenie chirurgiczne
przebieg choroby
przewlekłe nowotwory (>80%) - po zaostrzeniu może być wieloletnia przerwa
przewlekle ciągły bez remisji (10%) - brak okresu bez dolegliwości
ostry, błyskawiczny (5%) - nagły atak choroby
Zespół jelita drażliwego
dotyka głównie młode kobiety
bóle brzucha bez uchwytnej przyczyny organicznej!
wzmożone napięcie powłok brzusznych
nadmierne tworzenie gazów, wzdęcia
objawy ogólne
lęk
depresja
bóle
bolesne miesiączkowanie
częste oddawanie moczu
leczenie
psychoterapia
dieta bogatobłonnikowa
ewentualnie leki naskurczowe
Polipy jelita grubego
głównie gruczolaki
zwykle bezobjawowe
pojedyncze / mnogie / zespoły polipowatości
powikłania
krwawienie
zwyrodnienie rakowe!
usunięcie endoskopowe w całości + badanie histopatologiczne
druga przyczyna zgonów z powodu nowotworów w Polsce
czynniki ryzyka:
wywiad rodzinny
gruczolaki
colitis ulcerosa
dieta ubogoresztkowa, bogatotłuszczowa
otyłość
polipowatość rodzinna
kilka tys. polipów
do 100% ryzyka rozwinięcia raka jelita grubego po 40 r.ż.
profilaktyczna kolektomia
atakują
odbytnicę >60%
esicę >20%
kątnicę / okrężnicę wstępującą 10%
przerzuty
wątroba
płuca
objawy
zmiany rytmu wypróżnień
smoliste / krwawe stolce
męczliwość
chudnięcie
niedokrwistość
objawy niedrożności
rozpoznanie
badanie per - rectum
badanie kału na krew utajoną (3x)
wlew kontrastowy
kolonoskopia + biopsja
CEA
Niedokrwistość
USG wątroby + RTG klatki piersiowej
leczenie: operacyjne
Uchyłki jelita grubego
nabyte uwypuklenie błony śluzowej i podśluzowej przez warstwę mięśniową ściany okrężnicy i głównie w esicy
sprzyja dieta uboga w błonnik
zwykle bezobjawowo, czasem stan zapalny
Zapalenie trzustki
ostre
główne przyczyny
1/3 kamica nerkowa
1/3 alkohol
1/3 samoistne
objawy
silny ból! W nadbrzuszu, często opasujący
nudności, wymioty, gorączka
porażenie jelit
wstrząs
rzadko: wodobrzusze, wypiek w jamie opłucnowej, żółtaczka
rozpoznanie
wzrost enzymów trzustkowych (amylazy, lipazy w surowicy i w moczu)
USG jamy brzusznej
KT
ERCP w niedrożności przewodach żółciowych
leczenie
płyny dożylne
dieta zerowa
sonda żołądkowa
leki przeciwbólowe (przeciwwskazana morfina!)
antybiotyki
przewlekłe - stale lub okresowo postępujące zapalenie trzustki z zaburzeniami funkcji wewnątrzwydzielniczej i wewnątrzwydzielniczej
etiologia
w 70% alkoholizm
w 25% idiomatyczne (przyczyna nie jest wiadoma)
inne: hiperlipidemia, nadczynność przytarczyc, mukowiscydoza
objawy
tępe, opasujące bóle w nadbrzuszu
biegunki, stolce tłuszczowe, zespół złego wchłaniania, chudnięcie
cukrzyca
czasem żółtaczka
rozpoznanie
wywiad, enzymy trzustkowe we krwi prawidłowe
zwapnienia w rzucie trzustki (RTG puste jamy brzusznej)
ERCP
leczenie
unikanie alkoholu i tłustych posiłków
enzymy trzustkowe
w przypadku cukrzycy - insulina
► Zwiększone ryzyko wystąpienia raka trzustki!
Rak trzustki
trudna diagnostyka i terapia
złe rokowanie
w 70% lokalizacja - głowa trzustki
zwykle w chwili rozpoznania występują już przerzuty
pacjenci > 60 r.ż.
III - pod względem częstości występowania - guz przewodu pokarmowego
obraz kliniczny
spadek masy ciała
ból w nadbrzuszu
po posiłku
promieniuje do pleców
może ustąpić po przyjęciu pozycji siedzącej lub zgięciu obu kolan
zaburzenia trawienia
biegunka (w tym biegunka tłuszczowa)
żółtaczka
cukrzyca
wędrujące zakrzepy
wyczuwalny pęcherzyk żółciowy (u niektórych chorych)
rozpoznanie
badania laboratoryjne
CEA (podwyższone stężenie)
CA 19-9 (marker nowotworowy)
USG jamy brzusznej
TK
ERCP (wynik nieprawidłowy)
operacja - radykalna
Choroby wątroby i dróg żółciowych
żółtaczka
objaw!
żółte zabarwienie skóry i błon śluzowych, widoczne przy stężeniu bilirubiny w surowicy > 2 mg%
bilirubina - powstaje z rozpadu hemoglobiny (niesprzężona / pośrednia), wiąże się z kwasem glikuronowym w wątrobie i wydalana jest do żółci (sprzężona / bezpośr.), w jelicie grubym redukowana do urobilinogenu wydalanego ze stolcem
podział
przedwątrobowa (hemolityczna)
ciemny mocz
ciemny kał
często powiększona śledziona (splenomegalia)
wątrobowa (miąższowa)
niekiedy poprzedzona występowaniem objawów grypopodobnych
ciemny mocz
jasny kał
bóle mięśni
pozawątrobowa (mechaniczna)
ciemne zabarwienie moczu
odbarwienie kału - żółć nie przedostaje się do światła jelita
spowodowana guzem nowotworowym zamykającym drogi żółciowe - narasta powoli i stale, stężenie bilirubiny w surowicy często znacznie podwyższone, co powoduje świąd skóry (widoczne liczne przeczosy), bezbólowa
wodobrzusze (w marskości wątroby)
hepatomegalia - powiększenie wątroby
wirusowe zapalenie wątroby (WZW)
typy
A i E - zakażenie drogą pokarmową
B, C, D - zakażenie drogą pozajelitową, przeważnie parenteralnie, też okołoporod.
grupy ryzyka
narkomani
osoby wymagające przetoczeń krwi
osoby po przeszczepach narządów
personel medyczny
homoseksualiści
postacie choroby WZW
WZW A - postać ostra (tylko)
WZW B - 10 % przewlekłe
WZW C - 50% przewlekłe
ostre WZW - objawy
okres zwiastunów: 2 - 7 dni
objawy grypopodobne (częste w WZW A)
dolegliwości żołądkowo - jelitowe (nudności, wymioty, bóle w prawym podżebrzu)
bóle stawowe, pokrzywka (WZW B)
żółtaczka (ciemny mocz i jasne stolce) - 50% przypadków
↑ stężenie aminotransferaz (500 - 3000 j/l; normalnie 50, 200 j/l)
gdy występuje żółtaczka - ↑ bilirubiny
w formie cholestatycznej (zastój żółci) - ↑ fosforazy zasadowej
przewlekłe WZW - objawy
zmniejszenie wydolności
męczliwość
mdłości
wzdęcia
bolesność uciskowa w prawym podżebrzu
czasem powiększenie wątroby
T: Nefrologia dr n. med. Dariusz Naskręt 24.10.2007
Funkcje nerki
wydalnicza - usuwanie zbędnych produktów przemiany materii
homeostatyczna
regulacja składu i objętości płynów ustrojowych
regulacja gospodarki wodno - elektrolitowej
regulacja gospodarki kwasowo - zasadowej
wewnątrzwydzielnicza
RAA
1,25 dihydrocholekalcyferol
erytropoetyna
kalikreina
prostaglandyny
endotelina
neuropeptydazy
metaboliczna - przemiana białek i węglowodanów, lipidów, puryn
Badanie układu moczowego
wywiad
bóle okolicy lędźwiowej, brzucha, pleców, okolicy nadłonowej (zakażenie, kamica, guzy, wrodzone schorzenia nerek)
zaburzenia oddawania moczu
częste oddawanie moczu (zakażenie UM)
bolesne oddawanie moczu (zakażenie UM)
przerywane oddawanie moczu
nykturia (duża objętość moczu, zakażenie UM)
nieotrzymanie moczu
zmiany objętości moczu
skąpomocz (oliguria) - poniżej 400 - 500 ml / doba (Ogólna Niewydolność Nerek [ONN], Przewlekła Niewydolność Nerek [PNN])
bezmocz (anuria) - poniżej 100 ml / doba (ONN, PNN, niedrożność dróg moczowych
wielomocz (polinuria) - powyżej 2000 ml / doba (cukrzyca, moczówka prosta, zaburzenia zagęszczania moczu - PNN)
zmiany barwy moczu
inne objawy ze strony innych narządów
układu krążenia (np. nadciśnienie tętnicze)
przewodu pokarmowego
kostnego, OUN
skóry
stany podgorączkowe, gorączka
objawy nieswoiste
znużenie
nudności
wymioty
spadek masy ciała
bladość powłok ciała, itd.
choroby aktualne i przebyte (np. cukrzyca)
układ moczowo - płciowy - główne objawy
skąpomocz / bezmocz
wielomocz
dysuria
krwiomocz
bóle okolicy lędźwiowej
badanie przedmiotowe
oglądanie
badanie palpacyjne: objaw Goldflama - bolesność okolicy lędźwiowej
opukiwanie
osłuchiwanie
badania dodatkowe
badanie ogólne moczu
zabarwienie - cechy morfologiczne - spr.!
ciężar właściwy - 101 - 1030 g / l
odczyn moczu
cukromocz - przekroczenie progu nerkowego, powyżej 180 ml / μl (centylitr)
białkomocz i mikroalbumineria
krwinkomocz )obecność erytrocytów w moczu) i krwiomocz (widoczny gołym okiem)
leukocyturia
wałeczki (wałeczkomocz)
bakteriomocz
krystaluria
azotany
posiewy moczu
badanie morfologiczne
badania biochemiczne
mocznik
kreatynina
klirens kreatyniny
elektrolity (Na, K, Ca, Cl, fosforany)
kwas moczowy
badanie immunologiczne
badanie gazometryczne
Metody diagnostyczne
badania obrazowe
USG
zdjęcie przeglądowe jamy brzusznej
urografia dożylna
angiografia tętnicy nerkowej
TK
MNR (rezonans magnetyczny)
badania radioizotopowe (fenografia)
cytoskopie
biopsja nerki
zespół nerczycowy
niewydolność nerek (NN) o nieznanej etiologii
kłębuszkowe zapalenie nerek (KZN)
Zespół nerczycowy - zespół objawów klinicznych wielu kłębuszkowych chorób nerek
► białkomocz > 3,5 g / doba
► hipoproteinemia
► obrzęki (całego ciała)
► hiperlipidemia
główne przyczyny
KZN (80%)
cukrzyca
toksyny (złoto, rtęć, penicylanina)
choroby układowe tkanki łącznej
zakrzepica żył nerkowych
skrobiawica
objawy kliniczne
białkomocz
hipoproteinemia
obrzęki
hiperlipidemia
objawy choroby podstawowej
objawy niewydolności nerek (NN)
powikłania zakrzepowe
Zespół nefrytyczny
► białkomocz < 3,5 g / doba
► obrzęki
► nadciśnienie tętnicze
Niewydolność nerek
Ostra niewydolność nerek (ONN) - choroba, w której dochodzi do nagłego spadku zdolności nerki do wydalania produktów przemiany materii, zwłaszcza białkowej; po wdrożeniu odpowiedniego leczenia zmiany te mogą ulec odwróceniu.
przyczyny
przednerkowe
30 - 50%
niedokrwienie miąższu nerkowego
obniżenie RR (hipotonia)
hipowolemia (odwodnienie, krwawienie)
niewydolność krążenia
wstrząs (różne rodzaje)
nerkowe
40%
zapalne choroby miąższu nerek
ostre kłębuszkowe zapalenie nerek (OKZN)
martwica cewek nerkowych
zapalenie śródmiąższowe nerek)
polekowe
NCPZ
antybiotyki
cytostatyki
glikol etylowy
środki radiologiczne kontrastowe
preparaty złota
zaczopowanie kanalików nerkowych
szpiczak mnogi
moczany
szczawiany
mioglobina
hemoglobina
długotrwałe niedokrwienie (hipowolemia)
pozanerkowe
10%
niedrożność dróg moczowych - utrudniony odpływ moczu przez:
zamknięcie od wew., np. kamień w miedniczce, moczowodzie lub w ujściu cewki
chorobę ściany moczowodu, np. TBC
zatkanie z zew., np. przez ucisk (gruczolak stercza, rak szyjki macicy)
przypadkowe podwiązanie moczowodu
objawy kliniczne ONN
diureza: oliguria / anuria
układ oddechowy: ostra niewydolność oddechowa, obrzęk płuc, zapalenie płuc
układ sercowo - naczyniowy
przewód pokarmowy
OUN
układ krwiotwórczy
objawy niekliniczne
bez objawów
objawy choroby podstawowej (wstrząs, NK, odwodnienie)
osłabienie, nudności, wymioty, utrata apetytu, senność, drżenia
skąpomocz, bezmocz
badania laboratoryjne
stężenie mocznika i kreatyniny
równowaga kwasowo - zasadowa (kwasica metaboliczna)
równowaga wodno - elektrolitowa (hiperkalemia)
okresy ONN
okres wstępny - działanie czynnika uszkadzającego
okres skąpomoczu (oligurii / anurii)
powikłania, np. przewodnienie (niewydolność LK), kwasica metaboliczna, mocznica
okres poliurii - utrata wody, sodu i potasu
normalizacja funkcji wydzielniczych
leczenie
zapobiegawcze
zwalczanie choroby podstawowej
leczenie przyczynowe:
odstawienie leków neurotoksycznych
terapia kamicy nerkowej
leczenie zakażeń
terapia wstrząsu, hipowolemii, niewydolności serca, itp.
bilans wodno - elektrolitowy
leki moczopędne
dializoterapia
dializa - przy nieskuteczności leczenia przyczynowego i zaburzenia hydratacji
wskazania kliniczne:
przewodnienie (obrzęk płuc)
encefalopatia mocznicowa
mocznicowe zapalenie osierdzia
skaza krwotoczna
stężenie mocznika w surowicy - pow. 200 mg / dl
stężenie kreatyniny - pow. 10 mg / dl
stężenie potasu - pow. 6,5 mmol / l
stężenie sodu - pow. 155 mmol / l
powikłania
sercowo - naczyniowe (nadciśnienie tętnicze, zaburzenia rytmu, mocznicowe zapalenie osierdzia)
neurologiczne
ze strony przewodu pokarmowego
hematologiczne
płucne
zakażenia
PNN
szczególne postacie ONN
mioglobinuria (pourazowa)
nefropatia kontrastowa
zespół wątrobowo - nerkowy
mikroangiopatia zakrzepowa
Przewlekła niewydolność nerek (PNN) - nieodwracalny spadek przesączu kłębuszkowego związany z postępującym zanikiem czynnego miąższu nerkowego
teoria nieuszkodzonego nefronu - w przebiegu PNN następuje niszczenie poszczególnych nefronów miąższu nerki, podczas gdy pozostałe pracują prawidłowo, ale pod zwiększonym obciążeniem, jak gdyby w warunkach permanentnej diurezy osmotycznej;
złamanie się tych mechanizmów prowadzi do nasilenia objawów PNN
patofizjologia
- zmniejszenie wydalania wody i elektrolitów
- zmniejszenie wydalania substancji organicznych
- obniżenie wytwarzania hormonów
„toksyny” mocznicowe
końcowe produkty przemiany materii (amoniak, mocznik, związki gunidynowe)
parahormon (PTH)
- depresyjny wpływ na szpik kostny
- osteomalacja, krzywica
glin
- encefalopatia
- depresyjny wpływ na szpik kostny
- osteitis fibrosa
etiologia
przewlekle zapalenie kłębuszków nerkowych (PZKN) - 20%
nefropatia cukrzycowa - 20%
śródmiąższowe zapalenie i przewlekłe zapalenie odmiedniczkowe nerek - 15%
zwyrodnienie torbielowate - 10%
nefropatia nadciśnieniowa - 10%
nefropatia analgetyczna - 5%
inne choroby nerek
okresy PNN
okres |
redukcja miąższu |
poziom kreatyniny |
objawy kliniczne |
utajony |
do 50% |
nie przekracza 2 mg / dl |
chwiejne lub ustalone nadciśnienie |
wyrównania |
poniżej 50% |
ok. 6 mg / dl |
wielomocz, nykturia |
niewyrównania |
do 25% |
między 6 a 10 mg / dl |
nadciśnienie tętnicze, wzmożone pragnienie po wdrążeniu leczenia |
schyłkowy |
poniżej 25% |
> 10 mg / dl |
|
objawy kliniczne - występują w każdym układzie
objawy niekliniczne
mocznicowy zapach z ust
bóle głowy
skóra „kawa z mlekiem”
obrzęki
osłabienie koncentracji
senność
śpiączka
nadciśnienie tętnicze
nudności
wymioty
oddech kwasiczy Kussmaula
objawy niedokrwistości
zapalenie osierdzia
świąd skóry
objawy przewodzenia
przyczyny zaostrzenia PNN
zakażenia
NK (niewydolność krążenia)
odwodnienie
upośledzenie drożności dróg moczowych
leki neurotoksyczne
nadciśnienie tętnicze
środki kontrastowe
leczenie
leczenie choroby podstawowej
zwalczanie infekcji dróg moczowych
leki nefroprotekcyjne
dieta ubogobiałkowa (max do 0,5 g / kg / mc (masa ciała) / doba)
płynoterapia; diureza ok. 2,5 l / doba
wyrównywanie zaburzeń gospodarki kwasowo - zasadowej
leczenie powikłań
nadciśnienie tętnicze
leczenie osteopatii nerkowej
leczenie niedokrwistości
wykluczenie innych przyczyn niedokrwistości (żelazo, kwas foliowy, wit. B12)
przy prawidłowym zapasie żelaza erytropoetyna:
- początkowo 50 - 100 U / kg mc s.c.
- do wartości HCT 33 - 36%
hemodializa pozaustrojowa, dializa otrzewnowa
przeszczep nerki
Dializoterapia - leczenie nerkozastępcze
klirens kreatyniny = 5 - 10 ml / min
w dializoterapi zachodzą 2 zjawiska
dyfuzja - różnica stężeń (przechodzi więcej substancji)
ultrafiltracja - różnica ciśnień (hydrostatyczne i osmotyczne)
rodzaje dializoterapii
hemodializa
dostęp naczyniowy do hemodializy
przetoka tętniczo - żylna (technika Cisino i Brescii)
przetoka tętniczo - żylna z naczyń sztucznych
stały cewnik do hemodializ
czasowy cewnik do hemodializ
hemodializa
stały dostęp naczyniowy - przetoka tętniczo - żylna na przedramieniu
12 h dializy / tydzień (3 sesje)
ograniczenia dietetyczne i płynowe
powikłania
hipotensja
kurcze mięśni
bóle głowy
świąd skóry
hemodializa
zatory powietrzne
hemofiltracja
hemoperfuzja
ciągła ambulatoryjna dializa otrzewnowa
możliwość stosowania w warunkach domowych
raczej bez ograniczeń dietetycznych i płynowych
stały dostęp - cewnik otrzewnowy (Tenchoffa)
4 razy w ciągu doby wymiana płynu dializacyjnego
Przeszczep nerki
wskazania - terminalna niewydolność nerek leczona dializą
przeciwwskazania
nieuleczalna choroba nowotworowa
uszkodzenie szpiku kostnego
aktywny stan zapalenia nerek lub dróg moczowych
przewlekłe zakażenie (TBC)
choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy
wady anatomiczne utrudniające odpływ moczu
ciężka kardiomiopatia mocznicowa
zaawansowana miażdżyca naczyń krwionośnych
obecność przeciwciał cytotoksycznych przeciw układowi HLA dawcy
nie rokujący powodzenia przeszczep
► przeszczepiona nerka znajduje się na talerzu kości biodrowej, a nie tak jak jest prawidłowo anatomicznie
Choroby kłębuszków nerkowych (glomerulopatie) - zespoły chorobowe toczące się w obrębie kłębuszków nerkowych, spowodowane wieloma czynnikami z wyjątkiem niedokrwistości i czynników metabolicznych
różne zespoły kliniczne
bezobjawowy białkomocz
krwiomocz
ostre zapalenie nerek
zespół nerczycowy
wolno lub gwałtownie postępujące NN
klasyfikacja na podstawie
objawów klinicznych
objawów histopatologicznych
etiologii
pierwotne KZN
wtórne KZN (np. nowotwory)
ostre KZN
objawy po 2 - 3 tyg. od infekcji
odkładanie się kompleksów immunologicznych
objawy
bezobjawowo
osłabiona hematuria, białkomocz < 3 g / d, nadciśnienie tętnicze, obrzęki
bóle okolicy lędźwiowej
wzrost stężenia kreatyniny i mocznika
wzrost ASO (50%)
objawy neurologiczne
przełom nadciśnienia
leczenie
ograniczenie białka w diecie
antybiotyki (Penicylina)
leczenie objawowo
► całkowite wyleczenie 50 - 90%
Zakażenie dróg moczowych - obecność drobnoustrojów w drogach moczowych
czynniki predysponujące
utrudniony odpływ moczu
zaburzenia przemiany materii
kamica
ciąża
upośledzona odporność ustroju
instrumentacja dróg moczowych
drobnoustroje - E. coli najczęściej
postacie kliniczne zakażenia dróg moczowych
bezobjawowa bakteriuria
zapalenie cewki moczowej
zapalenie pęcherza moczowego
obraz kliniczny - częste i bolesne oddawanie moczu
diagnostyka
mocz: leukocyturia, bakteriomocz, mikrohematuria
posiew moczu z antybiogramem!
leczenie - antybiotykoterapia
ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek
objawy
gorączka
dreszcze
bóle wokolicy lędźwiowej
dysuria
dodatni objaw Goldflama
diagnostyka
leczenie
szpitalne
antybiotyki dożylne
leczenie objawowe
przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek
Posocznica moczowa (urosepsis) - powikłanie ostrych zakażeń górnego odcinka układu moczowego; inwazja bakterii do krwi może prowadzić do wstrząsu septycznego! stan zagrożenia życia!
Inne choroby nerek:
kamica nerkowa
zwężenie tętnicy nerkowej
wady rozwojowe nerek
rak nerki
11
prowadzi do marskości wątroby i do pierwotnego raka wątroby!
późne powikłania