POLITECHNIKA POZNAŃSKA
LABORATORIUM TECHNOLOGII ŁĄCZENIA MATERIAŁÓW |
Paweł Wojtalewicz |
||||||
|
WYDZIAŁ |
KIERUNEK |
|||||
|
BMiZ |
INŻYNIERIA MATERIAŁOWA
|
|||||
PROWADZĄCY |
ROK STUDIÓW |
SEMESTR |
ROK AKADEMICKI |
||||
mgr inż. A. Miklaszewski |
III |
V |
2012/13 |
||||
Ćwiczenie odrobiono dnia: |
Sprawozdanie oddano dnia: |
Ocena: |
Podpis: |
||||
22.10.2012r. 16.50 - 18.20 |
25.10.2012r. |
|
|
||||
NR |
TEMAT ĆWICZENIA: |
||||||
3. |
Spawanie elektrodą otuloną. |
1. Charakterystyka metody
SPAWANIE ŁUKOWE RĘCZNE ELEKTRODĄ OTULONĄ - metoda łączenia materiałów, w której trwałe złącze uzyskuje się w wyniku stopienia ciepłem łuku elektrycznego topliwej elektrody otulonej i materiału spawanego.
Łuk elektryczny jarzy się między rdzeniem elektrody pokrytym otuliną i spawanym materiałem. Zajarzenie łuku odbywa się poprzez lekkie uderzenie/potarcie końcówką elektrody otulonej o materiał rodzimy. Oba te elementy podłącza się uprzednio do źródła prądu - zajarzenie łuku zamyka obwód elektryczny.
Zasilanie łuku spawalniczego: prąd przemienny lub stały z biegunowością ujemną bądź dodatnią.
Temperatura łuku do 6000K. Intensywne ciepło łuku stapia elektrodę, której metal jest przenoszony do jeziorka spoiny.
Osłona łuku: gazy i ciekły żużel powstałe w wyniku rozpadu otuliny elektrody pod wpływem ciepła łuku; gazy: CO2, CO, H2O oraz produkty ich rozpadu.
Spoina - stopione ciepłem łuku: rdzeń metaliczny elektrody, składniki metaliczne otuliny elektrody oraz nadtopione brzegi materiału rodzimego.
Po zakończonym spawaniu następuje usunięcie żużla z lica spoiny i materiału rodzimego.
Stosowane otuliny elektrod: rutylowe, kwaśne, zasadowe, fluorkowe, cyrkonowe, celulozowe i inne.
1 - rdzeń elektrody
2 - otulina
3 - krople metalu przenoszone z elektrody do jeziorka
4 - krople żużla przenoszone z elektrody do jeziorka
5 - osłona gazowa łuku
6 - jeziorko płynnego metalu
7 - spoina
8 - warstwa zakrzepłego żużla
9 - element spawany
2. Parametry spawania elektrodą otuloną:
rodzaj prądu spawania: przemienny bądź stały
biegunowość prądu spawania: +/-
natężenie prądu spawania [A]
napięcie łuku [V]
prędkość spawania [m/min]
średnica elektrody [mm]
rodzaj otuliny elektrody
pochylenie elektrody w stosunku do złącza [°]
3. Funkcje otuliny:
osłona łuku przed dostępem atmosfery
łatwe zajarzenie łuku spawalniczego
stabilizacja łuku spawalniczego
wprowadzenie do obszaru spawania pierwiastków odtleniających, wiążących N2 i rafinujących ciekły metal spoiny
wytworzenie żużla
4. Funkcje żużla:
wpływ na wielkość przenoszonych kropel stopiwa
zabezpieczenie kropli ciekłego metalu stopiwa i jeziorka spawalniczego przed dostępem gazów z atmosfery
ochrona i formowanie krzepnącego ściegu spoiny i opóźnianie jego stygnięcia
regulacja składu chemicznego spoiny
5. Przebieg ćwiczenia:
Zapoznanie się z metodą spawania ręcznego elektrodą otuloną oraz omówienie podstawowych zasad BHP.
Przygotowanie studenta spawacza do pracy: założenie fartucha skórzanego, rękawicy na prawą dłoń oraz wzięcie do dłoni lewej maski chroniącej przed promieniowaniem UV oraz iskrami i wybijanym żużlem.
Podłączenie do prądu materiału rodzimego oraz uchwytu elektrodowego. Zamocowanie elektrody w uchwycie.
Zajarzenie łuku elektrycznego poprzez uderzenie lub potarcie rdzeniem elektrody o materiał spawany.
Właściwe spawanie polegające na prowadzeniu elektrody z odpowiednią prędkością, ustawionej tak, by rdzeń znajdował się około 3mm od powierzchni powstającego złącza. Implikuje to najkorzystniejszą długość łuku elektrycznego.
W razie przyklejenia rdzenia elektrody do materiału rodzimego należało energicznie wychylać elektrodę na lewo i prawo w celu jej odłączenia lub też, gdy było to niemożliwe, należało rozłączyć obwód elektryczny, wyjmując elektrodę z uchwytu (rozluźnienie uchwytu, bez dotykania elektrody).
Zakończenie spawania. Bezpieczne odłożenie uchwytu wraz z elektrodą na specjalny wieszak, następnie wybicie warstewki żużla młotkiem (maska ochronna cały czas na twarzy) i oczyszczenie spoiny szczotką drucianą. Po tej operacji można było zaobserwować lico.
4. Wnioski:
Przebieg procesu spawania łukowego elektrodą otuloną, mimo stałego dążenia producentów elektrod do uzyskania materiałów o możliwie najlepszych właściwościach spawalniczych, jest uzależniony w znacznym stopniu od umiejętności i doświadczenia operatora. Ustalone w warunkach technologicznych parametry spawania dobrane do konkretnej konstrukcji stanowią dla spawacza bazę danych, do których dostosowuje on swoje zdolności manualne. Podczas spawania musi on z pewnością kontrolować odległość rdzenia elektrody od powierzchni złącza oraz prowadzić elektrodę z określoną prędkością spawania, stosując odpowiednie ruchy dłoni. Wzrost długości łuku (wyższe prowadzenie elektrody względem złącza) wiąże się ze wzrostem jego napięcia - powoduje to zwiększoną ilość rozprysków, mniejszą stabilność łuku i większą wrażliwość na zjawisko ugięcia. Zbyt długi łuk stanie się również przyczyną grubokroplowego przenoszenia stopiwa - powstaną przyklejenia bądź też dojdzie do braku przetopu. Zbyt niskie prowadzenie elektrody będzie miało natomiast przełożenie na niewystarczające wytwarzanie energii cieplnej niezbędnej do przetopienia materiału rodzimego oraz jarzenie łuku z częstymi zwarciami. Spawacz stosujący zbyt wysoką prędkość spawania musi liczyć się z tym, że spoina będzie wąska i nieregularna. Jeśli jednak będzie spawał za wolno, powstanie spoina zbyt wysoka i szeroka. Oczywiście będzie miało to odzwierciedlenie w niedostatecznych właściwościach mechanicznych złącza. Parametrem metody MMA, którym również steruje operator podczas samego spawania, jest pochylenie elektrody w stosunku do spoiny. Właściwy kąt zapewni odpowiednie wtopienie oraz szerokość lica. Pochylenie decyduje także o kształcie nadlewu. Z doświadczenia zdobytego na zajęciach mógłbym również dodać, iż powierzchnia, na której tworzy się napoinę, nie może być zażużlona wcześniejszymi próbami - trudno wtedy zajarzyć łuk, bowiem elektroda łatwo przykleja się do podłoża.
- 1 -
lico spoiny; kształt ściegu spoiny świadczy o poprawności zastosowanych parametrów spawania
nieusunięte resztki żużla
materiał rodzimy