ćw. 3 - spawanie elektrodą otuloną, MiBM (WBMiZ) PP, II Semestr, Obróbka cieplna i spawalnictwo, Spawalnictwo


POLITECHNIKA POZNAŃSKA

LABORATORIUM TECHNOLOGII ŁĄCZENIA MATERIAŁÓW

Paweł Wojtalewicz

WYDZIAŁ

KIERUNEK

BMiZ

INŻYNIERIA

MATERIAŁOWA

PROWADZĄCY

ROK STUDIÓW

SEMESTR

ROK AKADEMICKI

mgr inż. A. Miklaszewski

III

V

2012/13

Ćwiczenie odrobiono dnia:

Sprawozdanie oddano dnia:

Ocena:

Podpis:

22.10.2012r.

16.50 - 18.20

25.10.2012r.

NR

TEMAT ĆWICZENIA:

3.

Spawanie elektrodą otuloną.

1. Charakterystyka metody

SPAWANIE ŁUKOWE RĘCZNE ELEKTRODĄ OTULONĄ - metoda łączenia materiałów, w której trwałe złącze uzyskuje się w wyniku stopienia ciepłem łuku elektrycznego topliwej elektrody otulonej i materiału spawanego.

0x01 graphic

1 - rdzeń elektrody

2 - otulina

3 - krople metalu przenoszone z elektrody do jeziorka

4 - krople żużla przenoszone z elektrody do jeziorka

5 - osłona gazowa łuku

6 - jeziorko płynnego metalu

7 - spoina

8 - warstwa zakrzepłego żużla

9 - element spawany

2. Parametry spawania elektrodą otuloną:

3. Funkcje otuliny:

4. Funkcje żużla:

5. Przebieg ćwiczenia:

        1. Zapoznanie się z metodą spawania ręcznego elektrodą otuloną oraz omówienie podstawowych zasad BHP.

        2. Przygotowanie studenta spawacza do pracy: założenie fartucha skórzanego, rękawicy na prawą dłoń oraz wzięcie do dłoni lewej maski chroniącej przed promieniowaniem UV oraz iskrami i wybijanym żużlem.

        3. Podłączenie do prądu materiału rodzimego oraz uchwytu elektrodowego. Zamocowanie elektrody w uchwycie.

        4. Zajarzenie łuku elektrycznego poprzez uderzenie lub potarcie rdzeniem elektrody o materiał spawany.

        5. Właściwe spawanie polegające na prowadzeniu elektrody z odpowiednią prędkością, ustawionej tak, by rdzeń znajdował się około 3mm od powierzchni powstającego złącza. Implikuje to najkorzystniejszą długość łuku elektrycznego.

        6. W razie przyklejenia rdzenia elektrody do materiału rodzimego należało energicznie wychylać elektrodę na lewo i prawo w celu jej odłączenia lub też, gdy było to niemożliwe, należało rozłączyć obwód elektryczny, wyjmując elektrodę z uchwytu (rozluźnienie uchwytu, bez dotykania elektrody).

        7. Zakończenie spawania. Bezpieczne odłożenie uchwytu wraz z elektrodą na specjalny wieszak, następnie wybicie warstewki żużla młotkiem (maska ochronna cały czas na twarzy) i oczyszczenie spoiny szczotką drucianą. Po tej operacji można było zaobserwować lico.

0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x01 graphic

4. Wnioski:

Przebieg procesu spawania łukowego elektrodą otuloną, mimo stałego dążenia producentów elektrod do uzyskania materiałów o możliwie najlepszych właściwościach spawalniczych, jest uzależniony w znacznym stopniu od umiejętności i doświadczenia operatora. Ustalone w warunkach technologicznych parametry spawania dobrane do konkretnej konstrukcji stanowią dla spawacza bazę danych, do których dostosowuje on swoje zdolności manualne. Podczas spawania musi on z pewnością kontrolować odległość rdzenia elektrody od powierzchni złącza oraz prowadzić elektrodę z określoną prędkością spawania, stosując odpowiednie ruchy dłoni. Wzrost długości łuku (wyższe prowadzenie elektrody względem złącza) wiąże się ze wzrostem jego napięcia - powoduje to zwiększoną ilość rozprysków, mniejszą stabilność łuku i większą wrażliwość na zjawisko ugięcia. Zbyt długi łuk stanie się również przyczyną grubokroplowego przenoszenia stopiwa - powstaną przyklejenia bądź też dojdzie do braku przetopu. Zbyt niskie prowadzenie elektrody będzie miało natomiast przełożenie na niewystarczające wytwarzanie energii cieplnej niezbędnej do przetopienia materiału rodzimego oraz jarzenie łuku z częstymi zwarciami. Spawacz stosujący zbyt wysoką prędkość spawania musi liczyć się z tym, że spoina będzie wąska i nieregularna. Jeśli jednak będzie spawał za wolno, powstanie spoina zbyt wysoka i szeroka. Oczywiście będzie miało to odzwierciedlenie w niedostatecznych właściwościach mechanicznych złącza. Parametrem metody MMA, którym również steruje operator podczas samego spawania, jest pochylenie elektrody w stosunku do spoiny. Właściwy kąt zapewni odpowiednie wtopienie oraz szerokość lica. Pochylenie decyduje także o kształcie nadlewu. Z doświadczenia zdobytego na zajęciach mógłbym również dodać, iż powierzchnia, na której tworzy się napoinę, nie może być zażużlona wcześniejszymi próbami - trudno wtedy zajarzyć łuk, bowiem elektroda łatwo przykleja się do podłoża.

- 1 -

lico spoiny; kształt ściegu spoiny świadczy o poprawności zastosowanych parametrów spawania

nieusunięte resztki żużla

materiał rodzimy



Wyszukiwarka