A, metoda zuchowa


Metodyka zuchowa w przedszkolu - pląsy i zabawy”

    1. WPROWADZENIE

Każde pokolenie zuchowe i harcerskie lubi śpiewać i bawić się przy muzyce, a także bawić się w różnorodne zabawy. Również dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym chętnie bawią się przy muzyce. Pląsy i zabawy zuchowo - harcerskie pozwalają urozmaicić zajęcia przedszkolne i szkolne, pomagają budować nastrój grupy przedszkolnej czy też zespołu klasowego, łączą dzieci w grupę, pobudzają dziecięcą fantazję i naturalną potrzebę ekspresji, rozwijają wyobraźnię, dowcip i humor.

    1. DOBÓR REPERTUARU

Przy wyborze zabaw i pląsów do zajęć w przedszkolu i szkole, drużynowy powinien się kierować następującymi podstawami - kryteriami:

(należy wykluczyć wszelkie teksty niezgodne z zasadami wychowania dzieci);

    1. ZASADA UCZENIA PLĄSÓW I ZABAW

Drużynowy uczący dzieci nowych zabaw i pląsów może korzystać z różnorodnych schematów uczenia. Każdą z nich próbuje wprowadzić w inny sposób. Zawsze jednak powinien przestrzegać następujących zasad:

    1. SPOSOBY UCZENIA SŁÓW PIOSENEK DO PLĄSÓW I ZABAW

Najczęściej stosowaną metodą nauki słów jest powtarzanie ich za uczącym. Ta metoda jest lubiana przez dzieci i stosując ją łatwo nauczyć słów piosenek do pląsów. Jednak drużynowy twórczy to taki, który stosuje różnorodne metody nauki słów piosenek. Stosując niżej opisane metody uatrakcyjnimy naukę i zabawę dzieci. Należy jednak pamiętać o dostosowaniu metod do wieku i możliwości przedszkolaków.

Każde słowo piosenki napisane jest na innej kartce. Z otrzymanych kartek dzieci układają kolejność tekstu piosenki. Można wprowadzić współzawodnictwo między grupami dzieci.

Drużynowy z tekstu piosenki układa rebus, który dzieci rozszyfrowują.

Z tablicy lub z kartonu, szarego papieru, itd., dzieci odczytują wcześniej napisany tekst piosenki. Sukcesywnie drużynowy wymazuje lub zakrywa kolejne wyrazy. Dzieci z pamięci recytują tekst piosenki.

Drużynowy przekazuje szeptem (do ucha najbliższego sąsiada) poszczególne słowa piosenki. Osoba ta powtarza dalej zasłyszane słowa, aż znowu trafią one z powrotem do drużynowego.

Drużynowy szepce do uch każdemu dziecku jeden wyraz z piosenki. Następnie głośno recytuje tekst piosenki, a dzieci przedstawiające dany wyraz szybko ustawiają się przed drużynowym w szeregu lub rzędzie. Potem każdy powtarza swoje słowo i otrzymujemy tekst piosenki.

Przedszkolaki rysują treść zasłyszanej piosenki. Następnie podczas nauki słów piosenki dzieci pokazują swoje prace ilustrujące treść piosenki.

Drużynowy wykorzystuje słowa piosenki do wyliczanki przy innej zabawie.

Kiedy już dzieci opanują tekst piosenki, należy je nauczyć poszczególnych ruchów do danego pląsu lub zabawy. Oczywiście tu także drużynowy jest osobą, która prezentuje te ruchy, a dzieci je powtarzają. Można także uczyć jednocześnie słów piosenek i ruchów ciała podczas pląsów i zabaw (należy to jednak stosować przy łatwym pląsie).

Ważne jest też to, aby drużynowy dobrze opanował cały pląs i zabawę oraz czynnie uczestniczył w nich razem z dziećmi. Jest on w tym momencie także wzorem do naśladowania dla uczestników i może im pomagać.

    1. PLĄSY

  1. MAŁY ZUSZEK

Mały zuszku klaśnij rączkami, /2 razy klaszczemy w dłonie

mały zuszku klaśnij rączkami, /2 razy klaszczemy w dłonie

mały zuszku klaśnij rączkami,

mały zuszku klaśnij rączkami, /2 razy klaszczemy w dłonie

Mały zuszku uderz w kolanka /2 razy oburącz uderzamy w kolanka

Mały zuszku tupnij nóżkami /tupiemy raz prawa, raz lewą nogą

Mały zuszku, która godzina /podnosimy rękę i mówimy a - ha

Mały zuszku zrób to jeszcze raz /wszystkie ruchy od nowa

  1. MY IDZIEMY NA LWY

Wszystkie teksty i ruchy dzieci powtarzają za prowadzącym

My idziemy na lwy /udajemy chodzenie

My się lwów nie boimy /tupiemy nogą i machamy ręką

Bo my mamy szable /pokazujemy wyciągniętą zza paska szablę

O, o, co to? /pokazujemy gdzieś ręką

To jest wielka góra / pokazujemy gdzieś ręką

My nie możemy przejść pod /obie ręce opuszczają się ku dołowi

My nie możemy przejść nad /obie ręce poruszają się ku górze

My nie możemy jej ominąć /obie ręce robią duże koło

Musimy ją przekopać /naśladujemy kopanie

To jest wielki las

Musimy go wyciąć /naśladujemy cięcie siekierą

To jest wielka rzeka

Musimy ją przepłynąć /naśladujemy pływanie

To jest wielki tunel

Musimy się przeczołgać /naśladujemy czołganie

Ostatnią zwrotkę mówimy przestraszeni

To jest groźny lew

Musimy uciekać /biegnąc w miejscu naśladujemy poprzednie ruchy: czołganie, pływanie, wycinanie i przekopywanie

  1. LABADA

Tańczymy labada, labada, labada

Tańczymy labada małego walczyka

Tańczą go harcerze, harcerze, harcerze

Tańczą go harcerze i małe zuchy też

/Idziemy ustawieni w kole trzymając się za wymienione przez n - la części ciała np. głowy były - tak

/Uszy były - tak

/Kolana były - nie

/I łapiemy za kolana tańcząc w kole.

  1. MAŁA MISIULINA

Taka mała Misiulina mi się spodobała ręce ułożone jedna nad drugą, w małej odległości

Takie duże uszy miała, ona taka mała /ręce ułożone szeroko, następnie znów jedna nad drugą

Taka mała, takie duże - takie duże, taka mała /ręce wąsko - szeroko, szeroko - wąsko

Taka mała Misiulina mi się spodobała /ręce ułożone jedna nad drugą, w małej odległości

Zaczynamy śpiewać wolno, a po każdej zwrotce przyspieszamy.

  1. MÓJ KASK

    1. Śpiewamy piosenkę:

Mój kask on ma trzy rogi

Trzy rogi ma mój kask

Bo gdyby nie trzy rogi

To nie byłby mój kask

    1. Śpiewamy piosenkę i pokazujemy obiema rękami na siebie, zastępując tym słowo „mój.”

    2. Śpiewamy piosenkę i pokazujemy obiema rękami na siebie, zastępując tym słowo „mój,” pokazujemy na głowę na słowie „kask.”

    3. Śpiewamy piosenkę i pokazujemy obiema rękami na siebie, zastępując tym słowo „mój,” pokazujemy na głowę na słowie „kask,” pokazujemy rękami trzy palce na słowie „trzy.”

    4. Śpiewamy piosenkę i pokazujemy obiema rękami na siebie, zastępując tym słowo „mój,” pokazujemy na głowę na słowie „kask,” pokazujemy rękami trzy palce na słowie „trzy” oraz obie ręce pokazujące trzy przykładamy do głowy na słowie „rogi.”

W trudniejszej wersji pokazywanych słów nie śpiewamy głośno, tylko w myślach.

  1. POWTARZANKA - E WERE ...

E...

E we...

A we...

E were tiki tonga...

O masa, masa, masa…

O bale, baluła, balułe...

Dzieci powtarzają za prowadzącym tekst, z takim samym natężeniem głosu. Prowadzący najpierw mówi normalną siłą głosu, a następnie przycisza głos po powtórzeniu przez dzieci całości tekstu (4-5 powtórzeń). Ostatni raz prowadzący mówi bardzo głośno i tak samo dzieci.

  1. STONOGA

Idzie sobie stonoga, stonoga, stonoga

Aż się trzęsie podłoga, podłoga bęc.

Ustawiamy dzieci jak do „pociągu” i śpiewając piosenkę idziemy powoli do przodu. Na „ bęc” stonoga się zatrzymuje i pierwsza osoba podnosi prawą nogę do góry mówiąc „pierwsza noga.” Później robi to druga osoba, trzecia osoba, i ....tak do końca. Następnie ostatnia osoba idzie na początek i od początku.

  1. OJCIEC ABRAHAM

Ojciec Abraham miał siedmiu synów

Siedmiu synów miał stary Abraham

A oni siedli i nic nie jedli

Tylko śpiewali sobie tak:

Dzieci idą po obwodzie koła i śpiewają piosenkę. Na słowa „a oni siedli...” dzieci zatrzymują się, odwracają do środka koła i śpiewają dalej. Na słowa „ prawa ręka” dzieci wyciągają do przodu prawą rękę i poruszając nią śpiewają od nowa. Tak samo dzieje się z pozostałymi częściami ciała. Na koniec zabawy dzieci powinny podskakiwać obunóż po obwodzie koła machając rękami i kiwając głową.

  1. DO PRZODU...

Dzieci stoją w kręgu i śpiewają wykonując poszczególne czynności:

      • Do przodu prawą rękę weź /wyciągamy rękę

      • Do tyłu prawą rękę węź /wyciągamy rękę

      • Do przodu prawą rękę weź i potrząsaj nią /wyciągamy rękę i potrząsamy

      • Bo przy ługi bugi, bugi trzeba w koło kręcić się /obracamy się

      • No i klaskać w dłonie swe - 1, 2, 3... /klaszczemy, a na końcu pokazujemy palcami 1,2,3

      • Ługi bugi a - ha /uderzamy w kolana, a na „a - ha” dzieci podskakują

      • Ługi bugi a - ha /uderzamy w kolana, a na „a - ha” dzieci podskakują

  1. Do przodu lewą rękę weź...

  2. Do przodu prawą nogę weź...

  3. Do przodu lewą nogę weź...

  4. Do przodu swoją głowę weź...

  5. Do przodu swój kuperek weź...

  1. NA ZIELONEJ ŁĄCE...

Dzieci siedzą w kole, ręce mają złożone do siebie tak, aby dotykały się wszystkie palce. Następnie śpiewają piosenkę i poruszają palcami obu rąk zgodnie z opisem. Po każdej części następuje zwiększenie tempa piosenki.

0x01 graphic

NA ZIELONEJ ŁĄCE, /cztery razy palec 1

RAZ, DWA, TRZY, /trzy razy pale 2

PASŁY SIĘ ZAJĄCE, /cztery razy palec 3

RAZ, DWA, TRZY, /trzy razy pale 4

DZIEŃ DOBRY, DZIEŃ DOBRY, /dwa razy skrzyżowane palce 5

3 CAŁUSKI /trzy dotknięcia palcami 5

  1. PINGWIN

O jak przyjemnie i jak wesoło x1

W pingwina bawić się, się, się.

Raz nóżka lewa, raz nóżka prawa x2

Do przodu, do tyłu i raz, dwa, trzy.

Dzieci ustawiają się jeden za drugim, kładąc ręce na ramionach sąsiada z przodu.

Idziemy śpiewając pierwszą część piosenki. Następnie zatrzymujemy się i śpiewając pokazujemy treść piosenki - wysuwamy nogę lewą, potem prawą, skaczemy raz do przodu, raz do tyłu i trzy razy do przodu.

  1. KUKUŁKA

Dzieci siedzą w kręgu i śpiewają piosenkę wykonując podane ruchy w refrenie. Dzieci kukają tyle razy, ile pokaże prowadzący w czasie śpiewania zwrotki.

Siedzi sobie kukułka na wysokim buku

Ile razy zakuka tyle razy ku - ku.

Ref. Śpiewajmy ojra, tiri, ojra ku - ku ...

ojra, tiri, ojra ku - ku ...

ojra, tiri, ojra ku - ku ...

ojra, tiri, bęc.

  1. PALUSZKI

Dzieci stoją w kole, ręce mają złożone do siebie tak, aby dotykały się wszystkie palce. Śpiewają piosenkę i postępują wg instrukcji.

Bawiły się zuszki, bawiły paluszkami

Jak jeden nie może, to drugi im pomoże

(trzeci... , czwarty... , piąty... , ręka.... , nóżki... , główka...)

0x01 graphic

  1. WYŚCIGI KONNE

Dzieci siedzą w kole. Prowadzący informuje dzieci, że : „Znajdujecie się na torze wyścigów konnych. Konie ustawiają się na linii startu (w tym czasie dzieci układają ręce na udach). Uwaga! Konie wystartowały!”

W tym momencie dzieci zaczynają uderzać na przemian rękoma o nogi, naśladując jazdę koni. W trakcie zabawy prowadzący podaje różne komendy, które wykonują dzieci:

Zabawa kończy się gdy prowadzący powie: „Konie dojechały do mety”

  1. ŻABKI

Ustawienie w kręgu. Dzieci śpiewają piosenkę i pokazują podane ruchy. Po każdorazowym odśpiewaniu piosenki można zwiększyć tempo.

  1. JA JEST ŻABKA, TY JEST ŻABKA - pokazujemy rękoma na siebie i na innych

MY NIE MAMY NIC TAKIEGO - ręce ułożone jedna nad drugą i szybki ruch nimi

JEDNA ŁAPKA, DRUGA ŁAPKA - wysuwanie lewej ręki, potem prawej

SKRZYDEŁKA ŻADNEGO - ruch łokciami (machanie skrzydełkami)

  1. U - ŁA KŁA-KŁA, U - ŁA KŁA-KŁA - lekkie ugięcie nóg do przysiadu, z jednoczesnym rozłożeniem rąk

MY NIE MAMY NIC TAKIEGO - ręce ułożone jedna nad drugą i szybki ruch nimi

JEDNA ŁAPKA, DRUGA ŁAPKA - wysuwanie lewej ręki, potem prawej

SKRZYDEŁKA ŻADNEGO - ruch łokciami (machanie skrzydełkami)

    1. ZABAWY

  1. Zapraszam na prawo

Do tej zabawy potrzebne jest aby każdy w niej uczestniczący miał swoje krzesło. Dokładamy o jedno krzesło więcej, w ten sposób siedzący po lewej stronie krzesła, ma po swojej prawej wolne krzesło. Mówi wtedy na głos: „Po mojej prawej stronie jest wolne miejsce i zapraszam na nie np. Kasię".

  1. Sałatka owocowa

Grupa siada w kręgu na krzesłach. Jedna z osób wchodzi do środka koła. W zależności od ilości osób dzielimy grupę na 3 lub 4 owoce (każdemu zuchowi przydzielamy nazwę owocu np. jabłko, gruszka, śliwka, jabłko, ...). Osoba stojąca w środku lub prowadzący podaje komendę, a uczestnicy zabawy starają się zająć inne miejsce wraz z osobą w środku. Np. na hasło „jabłka” wszystkie osoby, które są tym owocem zmieniają miejsce. Kiedy pada hasło „sałatka owocowa” wszyscy zamieniają miejsca.

  1. Księżniczki, książęta i zamki

Zabawa jest bardzo podobna do zabawy "Wiewiórki do dziupli hop". Ludzie dobierają się trójkami. Dwie osoby chwytają się za ręce tworząc pośrodku, między ich rękami koło, a trzecia osoba staje w jego środku. Osoby w parze tworzą zamek a pośrodku stoi książę lub księżniczka (w zależności od płci). Na hasło prowadzącego „księżniczki” („książęta”), wszystkie księżniczki (książęta) zmieniają swój zamek, na hasło „zamki” wszystkie księżniczki stoją jak wryte, a biegają zamki, szukając swojej nowej księżniczki. Na hasło „trzęsienie ziemi” wszystko się rozpada i powstają nowe zamki i nowe księżniczki.

  1. Pasażerowie statku

Prowadzący prosi uczestników, aby wyobrazili sobie, że są pasażerami statku.
Wyjaśnia znaczenie poszczególnych komend:
- "na prawą burtę" - wszyscy biegną na prawą stronę;
- "na lewą burtę" - wszyscy biegną na lewą stronę;
- "cała naprzód" - do przodu;
- "na rufę" - do tyłu;
- "sztorm" - łapią się za ręce;
- "kapitańskie tango" - tańczą w parach.
Prowadzący podaje kolejne hasła. Zabawa trwa, dopóki budzi zainteresowanie.

  1. Ludzie do ludzi

Dzieci dobierają się w pary. Jedna osoba jest bez pary, prowadzi zabawę. Podaje komendy, np.
- ręka do ręki (dzieci w parach dotykają się rękoma i odpowiednio...)
- kolano do kolana
- brzuszek do brzuszka
- czoło do czoła
Na hasło "ludzie do ludzi" każdy uczestnik szuka nowej pary, ten komu nie udało się, dalej prowadzi zabawę, podając własne komendy.

  1. Chodzenie

Przebieg:
1) Uczestnicy chodzą spokojnie po sali.
2) Prowadzący zmienia co jakiś czas polecenia, np.
- chodzimy jak ludzie bardzo zmęczeni, smutni, radośni, zamyśleni;
- chodzimy z otwartym parasolem pod wiatr, w śnieżnych zaspach, po gorącym piasku,
- skacząc po kamieniach przez górski strumyk;
- chodząc, dotknijcie prawą ręką wszystkich ścian, ustawcie się rzędami według kolorów włosów, ustawcie się według wzrostu;

  1. WODA, WIATR, OGIEŃ

Dzieci stoją w sali w rozsypce. Prowadzący wypowiada określone wyrazy, a dzieci wykonują przewidziane w opisie polecenia: