Relining
Technologia długiego reliningu polega na wprowadzeniu do uszkodzonego kanału nowej rury najczęściej z polietylenu. Głównym kryterium zastosowania jest minimalizacja zawężenia światła rurociągu. Rurę taką można przygotować na powierzchni terenu łącząc ze sobą przez czołowe zgrzewanie rury o długościach najczęściej 6 lub 12 m. Wprowadzenie rury przeprowadza się z wykopu startowego, którego wielkość musi być odpowiednio dobrana, uwzględniając promień ugięcia rury w trakcie jej wprowadzania, często zależny od głębokości posadowienia kanału i jego średnicy. Po wciągnięciu rury następuje proces iniekcji tzn. wolną przestrzeń między rurami wypełnia się specjalną mieszanką cementowo-popiołową. Technologie długiego reliningu stosuje się z jednego wykopu na odcinkach o długości do ok. 700 m, przy zastosowaniu rur o średnicach 80 - 3000 mm.
Renowacja kanałów metodą Shortlining WIR (relining krótki)
Shortlining WIR jest techniką renowacji rurociągów grawitacyjnych za pomocą krótkich modułów rurowych, dla której stosowane są również nazwy: krótki relining, W technice tej wykorzystywane są moduły rurowe o średnicy zewnętrznej nieco mniejszej od średnicy wewnętrznej odnawianego przewodu - np. do renowacji kanału DN300 można zastosować moduły ?280 mm lub ?250 mm. Renowacja polega na sukcesywnym dołączaniu kolejnych modułów rurowych i jednoczesnym wsuwaniu tak montowanej wykładziny do wnętrza starego rurociągu. Moduły systemu WIR posiadają długość całkowitą 58 cm, a ich długość montażowa jest zależna od średnicy modułów i wynosi od 50 do 53 cm (wymiary modułów podane są w tab. 1). Niewielka długość całkowita modułów umożliwia prowadzenie prac we wnętrzu studni kanalizacyjnej i dzięki temu możliwe jest odnawianie kolejnych odcinków kolektora bez wykonywania jakichkolwiek prac ziemnych. Moduły rurowe WIR są krótkimi odcinkami rur z PVC-U (moduły o ?125 mm i ?140 mm wykonywane są z rur PE), w których metodą obróbki wiórowej jeden koniec formowany jest w kielich, drugi w odpowiednio uformowaną część bosą. Połączenie dwóch modułów następuje poprzez wsunięcie bosego końca jednego modułu w część kielichową drugiego. Szczelność połączenia zapewniają dwa pierścienie typu O-ring zakładane w dwa oddzielne rowki usytuowane na odcinku bosego końca modułu. Konstrukcja połączenia modułów (koniec bosy, kielich i uszczelki) mieści się w grubości ścianki modułu, co sprawia, że po połączeniu dowolnej ilości modułów średnica zewnętrzna wykładziny w dowolnym miejscu nie jest większa niż średnica nominalna rury, z której moduły są produkowane.. Doświadczenie pokazuje, że na odcinkach między studniami rury nie zawsze są ułożone prostoliniowo. Stąd pewna "elastyczność" nowego przewodu jest pożądana.
rib - loc
Metodę wyłożenia rękawem nasączonym żywicą albo rękawem z filcem igłowym stosuje się od lat do regeneracji kanałów ściekowych. Wraz z metodami zwijania taśmy RIB LOC®-SLIPLINING i RIB LOC®-EXPANDA PIPE, powstały na rynku regeneracyjnym dwie metody mające zasadnicze zalety w porównaniu z reliningiem rękawem, a mianowicie:
regeneracja przy utrzymaniu przepływu do 25% wypełnienia rury bez dodatkowego przepompowywania ścieków
regeneracja wszystkich średnic bez ograniczeń i robót ziemnych
dopasowanie do najwyzszych wymogów dotyczących statyki poprzez zmiany w systemie
Zwijanie bezkońcowe
Obydwie metody polegają na tym, że opatentowane, odpowiednio profilowane tworzywo sztuczne o niekończącej się długości zostaje nawinięte w studzience rewizyjnej tworząc nową rurę kanałową w miejscu ułożenia starego rurociągu. Proces zachodzi z wykorzystaniem zwijarki. Wzmocniony żeberkami o profilu T kołowy kształt zapewnia wymaganą sztywność. Proces zwijania odbywa się w trybie ciągłym od studzienki do studzienki. Ponieważ naet przy średnicy DN 2200 możliwe jest zamontowanie kosza zwijającego w studzience, niepotrzebne staje się zdjęcie pokrywy studzienki i związane z tym zniszczenie nawierzchni. Przykanaliki domowe zostają otwarte za pomocą frezu oraz zaszpachlowane lub zakłada się samouszczelniające pierścienie kątowe. Chwilowe zatrzymanie wody konieczne jest tylko na czas wypełniania cementem przestrzeni międzyrurowej oraz do przeprowadzenia próby ciśnieniowej. Jako wynik stosowania reliningu RIB LOC® otrzymujemy gładką powierzchnię rury PCW (wartość chropowatości k=0,05 mm).
){kind=link}
Metody z grupy „close fit”
Po przeciągnięciu rury przez modernizowany przewód i zaślepieniu końców bosych, rura RAULINER poddawana jest procesowi odkształcenia. Wprowadzenie pod ciśnieniem gorącej pary aktywuje efekt pamięci kształtu (Memory Effect). Rury RAULINER odzyskują swój pierwotny kształt (przekrój okrągły) i wykładają się na ścianki wewnętrzne starego przewodu. Po ochłodzeniu RAULINER tworzy wykładzinę ciasno pasowaną w technologii CLOSE-FIT w starym przewodzie.
RAULINER Sewer PVC charakteryzuje się następującymi zaletami:
krótki czas układania rurociągu - od 3 do 4 godzin
bardzo opłacalna metoda
elastyczne dopasowanie się rury do średnicy modernizowanego przewodu (możliwość ekspansji średnicy rur RAULINER nawet o 20%)
masywna budowa ścianki przewodu zapobiega starzeniu się czasowemu rur RAULINER i umożliwia, przy poprawnym ułożeniu, optymalną i długotrwałą eksploatację
korzystne cenowo wykonanie przyłącza domowego dzięki wykorzystaniu szczelności i trwałości materiału
wysoka jakość modernizowanego rurociągu
zachowanie pierwotnych właściwości hydraulicznych przewodu
dzięki zastosowaniu renowacji bezwykopowej środowisko gruntowe otoczenia przewodu pozostaje nienaruszone, nie jest zagrożona roślinność i nie ma konieczności wstrzymywania ruchu drogowego
Metoda montażowa (np. panele NC Line)
Panele HOBAS NC Line wykonywane są na matrycach, projektowanych indywidualnie dla danego zadania na podstawie inwentaryzacji istniejącego kana³u. Kanał po renowacji panelami NC Line charakteryzuje siê parametrami lepszymi niż miał je tuż po jego wybudowaniu. Elementy NC Line, istniejący kanał oraz wypełnienie betonowe przestrzeni miêdzyrurowej tworzą monolityczny system, znakomicie przenoszący obciążenia mechaniczne, odporny na agresywne składniki .cieków i zapewniający znaczną przepustowość hydrauliczną. Rozwiązanie połączeñ paneli oraz własno.ci żywicy poliestrowej gwarantują wytrzymały i niezawodny system, zachowujący po upływie 50 lat dostateczny zapas bezpieczeństwa.
W panelach można bez problemu wycinac otwory i uszczelniac włączenie (np. kitem żywicznym). W miejscachlokalnych deformacji i uszkodzeñ można zastosowac pasowane elementy, umożliwiające wyrównanie powierzchni kanału przy zachowaniu optymalnych warunków hydraulicznych.
Wykopy wykonuje siê jedynie punktowo, w miejscach komór roboczych. Znikoma ilośc robót ziemnych oraz prac towarzyszących, brak konieczności opłat za zajêcie pasa drogowego obniżają ogólny koszt inwestycji.
Ponieważ prace montażowe prowadzi się wewnątrz kanału, ich warunki s¹ w niewielkim stopniu zależne od warunków atmosferycznych. Nie występuje koniecznośc obniżania poziomu wody gruntowej, nie ma te¿ zagrożenia dla stabilnoci budynków położonych wzdłuż trasy naprawianego kanału. Panele NC Line można ponadto łączyć w wodzie.
Trolining
srednice 200-1600 , dlugosci do 110 m, trolining podstawowy to po prostu rekaw okolkowany i masa iniekcyjna
Rękawy CIPP + systemy utwardzania
Insituform® jest produktem, w którym nie stosuje Sie elementów łączących, nie posiada szwu. Montazu dokonuje sie przez wciągnięcia rękawa do rurociągu i utwardzenia. Istnieje mozliwosc pokonywania luków. Zakres stosowania dla rurociagów o srednicach od 225 do 2400mm.
Wieża inwersyjna
Wprowadzanie wkładu
Utwardzanie wkładu
- gorąca woda
- rękawy żywiczne utwardzane światłem ultrafioletowym (UV)
Obciążenia działające na rękawy dla różnych stanów technicznych istniejącego kanału ( ?????)
Rodzaje imperfekcji
Przeszkody w przepływie ścieków
Nieszczelności w przewodach kanalizacyjnych
Przemieszczenia rur
Uszkodzenia zmniejszające nośność rur
Specyficzne uszkodzenia przewodów kanalizacyjnych z rur podatnych
Cementacja przewodów wodociągowych idea, zalety i zakres zastosowań
Do zalet przewodu wodociągowego z rur żeliwnych lub stalowych podlegającego cementowaniu należą: odporność na korozję i na inkrustację, zwiększona szczelność, poprawa jakości wody, zmniejszenie oporów przepływu znacznie redukujące zużycie energii elektrycznej, zwiększona przepustowość, duża odporność na ścieranie i duża odporność termiczna (do 100 °C), zbliżona rozszerzalność termiczna powłoki cementowej oraz rury żeliwnej lub stalowej. Działanie ochronne wykładziny z zaprawy cementowej polega z jednej strony na ochronie biernej, tzn. na stworzeniu skutecznej zapory oddzielającej materiał konstrukcyjny ścianki rury od transportowanego medium, a z drugiej strony na ochronie czynnej, gdyż warstwa zaprawy wykazuje zdolności do aktywnej ochrony przed korozją. Ponadto warstwa ta ma zdolność do samoregeneracji poprzez zasklepianie się rys w wyniku pęcznienia przy kontakcie z wodą oraz w wyniku reakcji osadzaniu się węglanu wapnia powstającego podczas reakcji chemicznej jonów wapnia i wodorowęglanów. Ochrona bierna polega na odizolowaniu powierzchni przewodu wodociągowego od kontaktu z wodą. W ramach renowacji przewodu metodą cementacji wyróżnić można następujące etapy: czyszczenie rurociągu; ocena stanu technicznego przez inspekcję kamerą TV; podział rurociągu na odcinki (długość odcinków wynika m.in. z lokalizacji armatury sieciowej, załamań trasy, ilości nagromadzonych zanieczyszczeń oraz wydajności urządzeń do czyszczenia); zasadnicze czyszczenie rurociągu pompą o ciśnieniu 1200 bar, cementacja; ocena stanu technicznego cementacji kamerą TV; przygotowanie rurociągu do włączenia do sieci (należy dopilnować, aby przez co najmniej 12 godzin od momentu zakończenia cementacji modernizowany odcinek rurociągu był zamknięty w celu zapobieżenia zbyt szybkiemu wysuszeniu zaprawy). Technologia rehabilitacji technicznej przewodów wodociągowych stalowych i żeliwnych metodą cementacji może być stosowana w zakresie średnic DN od 80 do 2600 mm, choć górna granica nie jest z pewnością ostateczna. Rehabilitacja może obejmować przewody służące do transportu wody pitnej, surowej (czyli stanowiącej surowiec dla zakładów uzdatniania), wody w systemach chłodzących, wody opadowej, ścieków, wody morskiej, a także zasolonej i solanki. Proces pokrywania ścianek wewnętrznych rurociągów zaprawą cementową nadaje się także do odnawiania przewodów nieszczelnych z uszkodzeniami w postaci wżerów korozyjnych. Przeprowadzone próby dowiodły, że wystarczy już 10-milimetrowa warstwa zaprawy cementowej, aby skutecznie zamknąć perforacje o średnicy do 80 mm, przy ciśnieniu wewnętrznym wynoszącym 10 bar. Przy wżerach do 30 mm średnicy możliwe jest nawet utrzymywanie ciśnienia do 45 barów.
Berstlining
Berstlining statyczny jest technologią umożliwiającą wymianę przewodów wykonanych z kamionki, żeliwa, stali, tworzyw sztucznych, betonu oraz azbestocementu. Prace mogą być prowadzone w przypadku nieszczelnych przewodów, przesuniętych względem siebie rur, pękniętych poprzecznie lub podłużnie, a nawet przy brakujących odcinkach rur lub deformacji podłoża. Wymiana odcinka rurociągu technologią berstlining, podobnie jak większość technologii bezwykopowych, wymaga wykonania dwóch niewielkich wykopów. Wykopu początkowego, w którym instalowana jest laweta z siłownikami hydraulicznymi (wymiary tego wykopu zależą od użytego sprzętu i zazwyczaj nie przekraczają 1 m szerokości i 3 m długości). Drugi wykop służy do wprowadzenia nowej rury, w związku z czym jego wymiary zależą od jej charakterystyk geometrycznych i wytrzymałościowych (np. możliwości gięcia). Często z wykopu początkowego przeciąga się rury z dwóch kierunków. Rozstawy wykopów zmieniają się przeważnie w granicach 100÷150 m. Wykonanie podłączeń lub łoków, a także instalacja armatury wymaga dodatkowych wykopów. Przed wykonaniem wykopów należy szczególnie dokładnie przeanalizować dokumentację pod kątem lokalizacji zakwalifikowanego do wymiany przewodu w stosunku do innych przewodów infrastruktury podziemnej. Reasumując do zastosowania technologii berstlining statyczny najbardziej predysponowane są odcinki proste instalacji zlokalizowanej w odległościach od innych przewodów gwarantujących bezpieczeństwo wykonywanych prac. Pierwszy etap prac polega na wprowadzeniu do starego przewodu żerdzi w celu doprowadzenia ich do wykopu, z którego w drodze powrotnej żerdzie wciągną nowy przewód. W celu pokonania ewentualnych przeszkód, załamań, przesunięć stosuje się elastyczną żerdź pilotową. Drugi etap polega na zainstalowaniu na doprowadzonej do wykopu elastycznej żerdzi głowicy kruszącej (lub głowicy z nożem rolkowym). W skład zestawu wchodzi stożek prowadzący, tzw. poszerzacz, i końcówka, do której przymocowuje się nową (wciąganą) rurę. Trzeci etap polega na wciąganiu statycznym, uzbrojonym w drugim etapie przewodem żerdziowym nowej rury (najczęściej z PEHD) z jednoczesnym niszczeniem (w przypadku przewodów azbestocementowych rozkruszaniem) starych rur. Przeciąganie odbywa się wzdłuż osi wymienianego w ten sposób przewodu. W trakcie przeciągania stożek prowadzący i poszerzacz rozpychają grunt, wciskając w niego kawałki pokruszonej rury i w ten sposób utworzoną przestrzeń wprowadzana jest nowa rura. Utworzony z pokruszonych kawałków wymienianego przewodu depozyt pozostaje w gruncie na stałe. W tym czasie żerdzie są systematycznie odłączane w wykopie startowym.
Naprawy - system „part liner”
Uniwersalna i ekonomiczna metoda prowadzenia naprawy na sieciach kanalizacyjnych o średnicy od 1500 do 1000 mm, poprzez stosowanie rękawów poliuretanowych długości 0,5 do 1,5 m, czyli system krótkiego rękawa. Służy przede wszystkim do napraw punktowo-miejscowych, jak również do renowacji liniowych, w przypadku, gdy uszkodzenia na danym odcinku nie przekraczają 30%.Materiałem wyjściowym do produkcji rękawa są maty szklane oraz żywice poliuretanowe. Dopuszczane są do renowacji sieci deszczowych, sanitarnych, ogólnospławnych i przemysłowych. Naprawa odbywa się w sposób bezinwazyjny dla otoczenia.
Naprawy - system AMEX ( ????)
Wyszukiwarka