Poznajemy pracę strażaka.
Zadania programowe |
Realizacja poprzez różnorodne metody i formy pracy |
Data realizacji |
Obszar 1. Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: porozumiewanie się z dorosłymi i dziećmi, zgodne funkcjonowanie w zabawie i w sytuacjach zadaniowych. (PP)
Obszar 3. Wspomaganie rozwoju mowy dzieci.
Inspirowanie do działań konstrukcyjnych- pr. Od przedszkolaka do pierwszaka.
Obszar 10.Wspomaganie rozwoju umysłowego dzieci poprzez zabawy konstrukcyjne, budzenie zainteresowań technicznych. (PP)
|
I. Zabawy swobodne przy niewielkim udziale nauczyciela
Zabawa dydaktyczna ,,Kłopoty z adresem” wg Z. Bogdanowicz, s. 165 - utrwalenie znajomości własnego adresu zamieszkania potrzebnego również przy zgłoszeniu pożaru. Prawidłowo zna i posługuje się własnym imieniem i nazwiskiem oraz dokładnym adresem zamieszkania.
Zabawy z wykorzystaniem technik twórczego myślenia:
niedokończone zdania ,,Strażak jest ....(jaki?)” Wczuwa się w określoną rolę. Określa cechy charakteru posługując się przymiotnikami.
Zabawa twórcza ćwicząca pamięć ,,Zapamiętaj”
Zabawa twórcza rozwijająca zdolności skojarzeniowe i spostrzegawczość ,,Skojarzenia”
Zabawy konstrukcyjne z zastosowaniem różnych elementów łączenia - próba budowania z klocków samochodów strażackich. Utrwalenie pojęć: wysoko - nisko, wyżej - niżej, po prawej - po lewej, z przodu - z tyłu. Przestrzega umów dotyczących korzystania ze wspólnych zabawek. Sprawnie posługuje się określeniami położenia przedmiotów w przestrzeni.
Gra dydaktyczna ,, Dobierz pasujący obrazek” - zaprawa w szybkim ujmowaniu zbiorów liczbowych w zakresie 1-10. Przelicza w zakresie 1-10
Zabawa dydaktyczna ,, Zgadnij, co tu nie pasuje? - prawidłowo wyszukuje i zaznacza szczegóły nie pasujące do obrazka.
Zabawy w kąciku budownictwa - konstruowanie budowli z klocków plastikowych i drewnianych z zastosowaniem różnorodnych sposobów łączenia poszczególnych elementów, zwracanie uwagi na cichą i zgodną zabawę. Zgodnie bawi się z dziećmi, konstruuje budowle i nazywa swoje prace.
Zabawa z zastosowaniem techniki twórczego myślenia - przekształcenia - przekształcanie poznanych liter w dowolny obrazek. Przekształca poznane litery w dowolny obrazek.
Zabawy tematyczne w kącikach zainteresowań - wdrażanie do przestrzegania regulaminu grupy ustalonego wspólnie z dziećmi. Przestrzega regulaminu grupy, odkłada zabawki na swoje miejsce.
|
|
Rozwijanie umiejętności zapewniających bezpieczeństwo sobie i innym- pr. Od przedszkolaka do pierwszaka.
Wdrażanie dzieci do kierowania się zasadami bezpieczeństwa na terenie przedszkola i poza nim. ( PR)
Obszar 3. Wspomaganie rozwoju mowy dzieci. (PP)
13. Wspomaganie rozwoju intelektualnego dzieci wraz z edukacją matematyczną. (PP)
Obszar 9. Wychowanie przez sztukę - różne formy plastyczne. (PP)
Motywowanie do wypowiadania się w różnych technikach plastycznych i rozwijanie wrażliwości na kształty i kolory- pr. Od przedszkolaka do pierwszaka.
Obszar 8. Wychowanie przez sztukę - muzyka i śpiew, pląsy i taniec. (PP)
Rozwijanie zainteresowań muzycznych- pr. Od przedszkolaka do pierwszaka.
Rozwijanie zainteresowań tanecznych- pr. Od przedszkolaka do pierwszaka. |
II. Zajęcia dydaktyczne
Wycieczka do Straży Pożarnej w celu zapoznania dzieci z pracą strażaka, jego umundurowaniem i wyposażeniem w sprzęt gaśniczy oraz ratunkowy, przypomnienie numeru alarmowego do Straży Pożarnej. Wie na czym polega praca strażaka. Zna numer alarmowy telefonu do straży pożarnej i zasady korzystania z niego.
Kształcenie umiejętności oceniania czynów i zachowań ludzi oraz uzasadniania własnego zdania na podstawie opowiadania Cz. Janczarskiego pt. ,,Jak Wojtek został strażakiem”. Swobodnie wyraża własne myśli i spostrzeżenia umiejętnie wykorzystując wcześniej zdobyte wiadomości. Umiejętnie określa i ocenia zachowanie innych.
Historyjka obrazkowa pt. ,,Skutki zabawy zapałkami” - ukazanie dzieciom niebezpieczeństwa i skutków jakie wynikają z zabawy zapałkami, samowolnego korzystania z urządzeń elektrycznych, gazu itp. Uczenie przewidywania skutków swoich zachowań. Rozumie i przestrzega zakazu niebezpiecznych zabaw. Potrafi przewidywać skutki swoich zachowań.
Rozmowa na temat pomocy, jakiej strażacy udzielają ludziom i zwierzętom oraz na temat sprzętu, jakiego używają do gaszenia pożarów na podstawie obrazków.Wie, jaką pomoc niosą strażacy ludziom i zwierzętom , nazywa sprzęt służący do codziennej pracy strażakom.
Zapoznanie dzieci z kształtem i nazwą kuli na podstawie wiersza M. Terlikowskiej ,, Kolorowe koła”, wymienienie kulistych przedmiotów występujących w wierszu, porównywanie kształtów koła i kuli wskazywanie podobieństw i różnic, wyszukiwanie w sali przedmiotów w kształcie koła i kuli. Podaje różnice między kołem i kulą,wyszukuje przedmiotów w kształcie kół i kuli w Sali.
Samodzielne skonstruowanie i wykonanie samochodu strażackiego z pudełek po zapałkach i papieru kolorowego- wdrażanie do estetycznego wykonania pracy oraz bezpieczne posługiwanie się nożyczkami. Samodzielnie wykonuje samochód strażacki z pudełek po zapałkach, doprowadza pracę do końca, bezpiecznie posługuje się nożyczkami.
,,Strażacy przy pracy”- rysowanie kredkami świecowymi i pokrywanie rozwodnioną farbą - zwrócenie uwagi na mocne rysowanie kredkami i na dokładne pokrywanie kartonu farbą w celu uzyskania lepszego efektu końcowego. Potrafi kontrolować i dostosować nacisk ręki w zależności od sytuacji.
Słuchanie piosenki ,,Kto może być strażakiem”, zabawa inscenizowana ,,Ćwiczenia sprawnościowe strażaków”, nauka piosenki „Wiosenny spacer”, zabawa rytmiczna „Samochody”, zagadki muzyczne - rozpoznawanie piosenek po wygrywanym rytmie,śpiew piosenki „Maszeruje wiosna”, nauka tańca ,,Grek Zorba”- zapoznanie z melodią. Zgodnie współdziała z innymi podczas zadań i zabaw. Rozumie i swobodnie wypowiada się n/t treści słuchanej piosenki. Rozpoznaje znane piosenki po wygrywanym rytmie.
Nauka piosenki „Wiosenny spacer”, zabawa inscenizowana przy w/w piosence, słuchanie piosenki „Będę strażakiem”, zabawa rytmiczna „Pożar”, ćwiczenia oddechowe „Gaszenie zapałek”, koncert życzeń dla strażaków - śpiew indywidualny i zbiorowy znanych dzieciom piosenek, nauka tańca ,,Grek Zorba”- zapoznanie z krokiem podstawowym. Aktywnie uczestniczy w proponowanych zabawach. Zgodnie współdziała z innymi. Chętnie uczy się nowych piosenek.
Gimnastyka buzi i jezyka- zabawa ,,Zawody” s.115 Logopedyczne zabawy grupowe : R. Sprawka, J. Graban - utrwalanie prawidłowej artykulacji opozycji głosek s- sz, rozwijanie słuchu fonemowego, usprawnianie narządów mowy.
Praca wyrównawcza w zakresie: - doskonalenia sprawności manualnej - rozwijania syntezy i analizy wzrokowo-słuchowej
|
|
Obszar 5. Wychowanie zdrowotne i kształtowanie sprawności fizycznej dzieci. (PP)
Motywowanie do dbałości o sprawność fizyczną- pr. Od przedszkolaka do pierwszaka.
Systematyczne organizowanie zabaw i zajęć ruchowych w sali lub na powietrzu, organizowanie gier i zawodów sprawnościowych. ( PWP)
Aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu - zabawy z wykorzystaniem urządzeń terenowych i przyborów sportowych. ( PWP) Rozwijanie umiejętności zapewniających bezpieczeństwo sobie i innym- pr. Od przedszkolaka do pierwszaka. Obszar 6. Wdrażanie dzieci do dbałości o bezpieczeństwo własne oraz innych. (PP)
|
III. Zajęcia na świeżym powietrzu lub w sali
Zabawy ruchowe do powtórzenia wg K, Wlaźnik ,,Wychowanie fizyczne w przedszkolu”: - z elem. rzutu ,,Kto dalej rzuci” - z elem. czworakowania „ Tunel” - z elem. ,,Samochody” - orientacyjno- porządkowa,, Kto pierwszy dookoła”.K.Wlaźnik,,Wychowanie fizyczne w przedszkolu”:
Zabawy ruchowe do wprowadzenia wg K. Wlaźnik ,,Wychowanie fizyczne w przedszkolu” - z elementem. wstępowania na przyrządy ,,Strażacy”, s. 117
Poranne ćwiczenia gimnastyczne wg K. Wlaźnik ,,Wychowanie fizyczne w przedszkolu”: - zestaw 3, s. 130
Ćwiczenia gimnastyczne:
Zabawy w ogrodzie przedszkolnym- korzystanie z urządzeń, zwrócenie na bezpieczeństwo dzieci. Zabawy o charakterze sportowym w sali. Spacer- zwrócenie uwagi na wygląd otoczenia wiosną, - nazywanie kwiatów kwitnących w ogródkach przydomowych, - nazywanie kwitnących drzew i krzewów
|
|
Obszar 2. Kształtowanie czynności samoobsługowych, nawyków higienicznych i kulturalnych. Wdrażanie dzieci do utrzymywaniu ładu i porządku. (PP)
Obszar 3. Wspomaganie rozwoju mowy dzieci. (PP)
Obszar 4. Wspieranie dzieci w rozwijaniu czynności intelektualnych, które stosują w poznawaniu i rozumieniu siebie i swojego otoczenia. .(PP)
Obszar 14. Kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania. .(PP)
|
IV. Czynności opiekuńcze, samoobsługowe, organizacyjne i inne
Oglądanie książeczek o tematyce strażackiej: ,,Nie igraj z ogniem” - J. Ławickiego; ,,Pali się” - J. Brzechwy; ,,Ogień” - zachęcanie dzieci do poszukiwania informacji na omawiany temat w literaturze dziecięcej. Wykorzystuje posiadane wiadomości. Chętnie sięga po literaturę dziecięcą. Wypowiada się na temat zawartych w niej ilustracji i treści. Samodzielnie próbuje odczytywać zawarty w nich tekst.
Osłuchanie z wierszem E. Szelburg - Zarembiny pt. ,,Strażacy”- próba indywidualnej recytacji treści wiersza ze zwróceniem uwagi na prawidłowe wymawianie wszystkich słów. Rozmawiał chłopak z drugim chłopakiem: -kim będziesz Tadek? -Będę strażakiem. W błękitnym hełmie , z toporkiem w dłoni, Będę sikawką płomienie gonił. Choć się gryzącym dymem zamroczę, Ratując ludzi w sam ogień skoczę. Straż naszą każdy z serca pochwali - to są strażacy, co się nie bali! Samodzielnie odtwarza treść krótkich wierszy.
Zapoznanie z treścią wiersza J. Brzechwy pt. ,,Pali się” - wyrabianie u dzieci poczucia humoru . Ma poczucie humoru. Prawidłowo rozpoznaje i nazywa uczucia wyrażane przez innych.
Rozmowy indywidualne i w małych zespołach na temat odbytej wycieczki do straży pożarnej. Koncentruje uwagę na konkretnej sytuacji, śmiało wypowiada się na temat oglądanych ilustracji i konkretnej sytuacji.
Ilustrowanie treści opowiadania ,,Jak Wojtek został strażakiem” dowolną techniką plastyczną - zachęcenie dzieci do przedstawienia własnej wersji opowiadania w formie plastycznej. Wyraża własne myśli i spostrzeżenia poprzez prace plastyczne.
Ćwiczenie z rytmem - wyskakiwanie, wystukiwanie i wyklaskiwanie w/g rytmu podanego przez nauczycielkę. Wystukuje, wyklaskuje wyskakuje rytm podany przez nauczycielkę.
Identyfikowanie takich samych liter poprzez łączenie ich w pary - utrwalenie znajomości poznanych liter. Łączy w pary takie same litery.
Zabawa ,, Co mam na obrazku?” synteza i analiza dźwiękowa wyrazów, wyodrębnianie głosek w nagłosie, wygłosie i śródgłosie.Wyodrębnia głoski w wyrazach.
Porównywanie obrazków różniących się szczegółami - wyrabianie spostrzegawczości i logicznego myślenia. Wymienia szczegóły różniące dwa obrazki.
Zabawa w słowa”- tworzenie nowych wyrazów 4,5 głoskowych poprzez zmianę ostatniej głoski na inną ( ,,a” na ,,y” lub ,i”), np. woda- wody, sowa - sowy, ptak -ptaki, itp.Tworzy wyrazy poprzez zmiane ostatniej głoski na inną.
Bajka terapeutyczna ,,Miś Małgorzatki” - pomaga przezwyciężyć lęk dzieci przed ciemnością.
|
|
Bajka terapeutyczna ,,Miś Małgorzatki''.
W pewnym miasteczku mieszkała sobie dziewczynka imieniem Małgorzatka. Chodziła do przedszkola i miała kochających rodziców. Była wesolutka, szczęśliwa i tylko jedno ją zawsze martwiło i jej dokuczało. Bardzo nie lubiła i bała się ciemności.Wieczorem leżąc w łóżeczku wyobrażała sobie zawsze jakie to dziwne i straszne stworzenia czaić się mogą w mroku. Czasami zdawało się jej, że słyszy jakieś szumy lub stuki i wtedy nawet na wszelki wypadek przykrywała się cała kołderką. Doszło do tego, że nawet gdy w ciągu dnia przechodziła przy jakimś zakamarku, w którym panował głęboki cień odwracała się lub zamykała oczy.Tata Małgorzatki wpadł na pomysł jak jej pomóc. Kupił latarkę, którą dziewczynka trzymała pod poduszką. Dzięki temu za każdym razem, gdy leżała w łóżeczku w nocy i się czegoś wystraszyła mogła ją włączyć i poświecić. A ciemność ma to do siebie, że jak się ją oświetli - to znika.To był bardzo dobry pomysł, ale nie oznaczał, że Małgorzatka przestała się bać ciemności. Po prostu mogła ją odgonić z pomocą latarki. Zdarzyło się jednak coś co odmieniło to zupełnie. Posłuchaj jak to się stało…Pewnego wieczora gdy dziewczynka leżała w łóżeczku i już prawie zasypiała usłyszała szelest dochodzący z dugiego końcu pokoju. Wyjęła latarkę spod poduszki i w to miejsce poświeciła. Zwykle okazywało się, że nic tam nie ma, ale tym razem było zupełnie inaczej. Zobaczyła pluszowe coś, co przypominało jej misia przytulankę. Przykrywało łapkami oczy i trzęsło się pod wpływem jasnego światła.W pierwszej chwili Małgorzatka aż krzyknęła ze strachu. Na pewno nie spodziewała się zobaczyć tego w swoim pokoju. Tamto stworzonko słysząc okrzyk skuliło się jeszcze bardziej i zaczęło popiskiwać. Z całej siły przysłaniało oczka i wyglądało jakby chciało zapaść się pod ziemię.Dziewczynka widząc to zamilkła. Najwyraźniej to coś dużo bardziej przeraziło się od niej. Nie chcąc dalej go straszyć spytała:
- Uspokój się proszę. Czy to światło Ci tak bardzo przeszkadza?
Potwierdzeniem było kiwanie główki.
- Dobrze, dobrze… Już to wyłączam. - powiedziała bo zrobiło jej się szkoda biednego stworzonka bojącego się światła. Gdy było już ciemno usłyszała cichutkie:
- Dziękuję.
- Ja jestem Małgorzatka, a Ty jak masz na imię? - spytała
- Ja jestem Leopold, miś z bajkowej krainy.
Przez dłuższą chwilkę było całkiem cicho. Już zaczęła myśleć, że może jej się to wszystko tylko wydawało gdy usłyszała znowu:
- Czy Ty nie zrobisz mi krzywdy? Bardzo Cię proszę, żebyś na mnie więcej nie świeciła…
- Ale dlaczego? Bez tego ja z kolei nic nie widzę… - odpowiedziała
- U nas w magicznej krainie jest półmrok i najmądrzejszy z misiów przed światłem przestrzegał. Mówił, że od niego mogą boleć, a nawet rozchorować się oczy. Ale to jeszcze nic. Ostrzegał też, że wszędzie gdzie jest tak jasno czają się groźne stwory. Nawet jeżeli ich nie widzimy mogą nam zabrać całą naszą magię i uwięzić. Małgorzatka była tym tłumaczeniem bardzo zdziwiona. To przecież właśnie w ciemnościach niewiele widać… Przypomniała sobie zaraz jednak jak to jest gdy wyjdzie się z ciemnego pokoju do bardzo jasnego… albo zapali się nagle światło… lub gdy próbuje patrzeć na słońce. Oczy tego bardzo nie lubią i trzeba je w pierwszej chwili bardzo przymknąć. Wtedy rzeczywiście niewiele można zobaczyć.Po chwili dziewczynka poczuła, że jej oczy zaczęły się stopniowo przyzwyczajać do mroku i już coraz wyraźniej widziała kształty w pokoju. Zobaczyła zarys misia w tym samym miejscu przy ścianie gdzie wcześniej. Jeszcze do końca się chyba nie uspokoił, więc powiedziała:
- To nie prawda, że tam gdzie jasno są groźne stwory. Ja tu jestem i nie masz się czego bać. Jak chcesz możesz być moim przyjacielem. - dodała uśmiechając się.Leopold nie wyglądał na przekonanego do końca, ale wyraźnie był już spokojniejszy. Podszedł do niej powoli i przyglądał się uważnie.
- Rzeczywiście nie wyglądasz na stwora, którego trzeba się bać. - powiedział - I z chęcią zostanę Twoim przyjacielem! Małgorzatka zachichotała gdy pomyślała, że ktoś mógłby się jej bać jako groźnego potwora. Przypomniała sobie zaraz coś i dodała:- Tata mówił, że jak czegoś nie znamy to często się tego boimy. A jak już to poznamy to zwykle się z naszego strachu później śmiejemy. Zrobiło im się całkiem wesoło. Miło jest tak wspólnie się pośmiać. Zarówno Małgorzatka jak i Leopold poczuli, że warto było przemóc strach by poznać się nawzajem. Nawet jeżeli byli różni i jedno wolało światło, a drugie mrok, byli przecież teraz przyjaciółmi.- Tylko, że ja cały czas słabo widzę - powiedziała dziewczynka - Czy możemy chociaż na trochę zapalić światło żebym mogła Cię lepiej zobaczyć? Nie chce Cie oślepić, ale teraz już chyba wiesz, że w świetle nie ma żadnych stworów. Oczy Ci się pewnie szybko przyzwyczają do blasku, tak jak moje do mroku - dodała.Leopold pokiwał ostrożnie głową. Pstryknęła włącznikiem lampki nocnej. Przez chwilę ona sama niewiele widziała bo oczy już przywykły do ciemności. Jednak już niedługo i Małgorzatka i miś przestali przesłaniać oczy. Miś był brązowy, pluszowy i miał czarne oczka i nosek. Poduszki na łapkach były różowe. Wyglądał pogodnie i wesoło chociaż wciąż jeszcze mrużył oczka.To niesamowite. Okazało się, że tak jak Małgorzatka mogła sporo zobaczyć po ciemku, tak Leopold nie bał się już światła. I do tego byli teraz przyjaciółmi. Jeszcze tego wieczora obiecali sobie, że będą razem bawić się w odkrywców - zarówno w mroku jak i w blasku dnia.Rodzice nawet się bardzo nie zdziwili gdy zobaczyli nowego ulubionego misia u Małgorzatki. Miała już ich kilka i nawet nie byli pewni, czy to nie jest któryś z nich. Czasami tylko widzieli, że wychodząc na podwórko dziewczynka przysłania oczka misiowi na chwilę, ale nawet nie pytali o to dlaczego. To na pewno taka jej zabawa…A latarkę oddała Tacie. Czasami jak w nocy nie ma światła w całym domu to warto mieć coś czym można poświecić. Nawet Tacie się to przyda. Dzięki temu chodząc po domu nie wywrócimy się o coś co leży na podłodze. A Małgorzatka miała przecież coś lepszego… Mogła w takich chwilach wziąć Leopolda na ręce i nieść ze sobą. A on przecież świetnie widział w ciemnościach i zawsze ostrzegał ją jak coś stało na drodze.
Książka źródłem wiedzy.
Zadania programowe |
Realizacja poprzez różnorodne metody i formy pracy |
Data realizacji |
Obszar 1. Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: porozumiewanie się z dorosłymi i dziećmi, zgodne funkcjonowanie w zabawie i w sytuacjach zadaniowych. (PP)
Obszar 7. Wychowanie przez sztukę - dziecko widzem i aktorem. .(PP)
Obszar 4. Wspieranie dzieci w rozwijaniu czynności intelektualnych, które stosują w poznawaniu i rozumieniu siebie i swojego otoczenia. .(PP)
Obszar 10.Wspomaganie rozwoju umysłowego dzieci poprzez zabawy konstrukcyjne, budzenie zainteresowań technicznych. (PP)
Motywowanie do zgodnego udziału w życiu grupy, przedszkola- pr. Od przedszkolaka do pierwszaka.
Inspirowanie do działań konstrukcyjnych- pr. Od przedszkolaka do pierwszaka.
|
I. Zabawy swobodne przy niewielkim udziale nauczyciela
Zabawa ,, Świat, w którym nie byłoby ludzi” - rozwijanie wyobraźni oraz rozumowania dedukcyjnego. (PKD, s. 117).Wypowiada się na podany temat.
,,Zabawa w teatr”: z chętnymi dziećmi odgrywanie prostych scenek z wykorzystaniem kukiełek, pacynek oraz rekwizytów wykonywanych przez dzieci. Potrafi przygotować proste akcesoria potrzebne do zabawy w teatr. Potrafi wczuwać się w określone role i [postaci bajkowe.
Wzbogacenie kącika książki o nowe pozycje książkowe oglądanie ich i próba samodzielnego odczytywania treści wybranych bajek przez dzieci . Wypowiada własne uwagi i spostrzeżenia na temat oglądanej książki. Podejmuje próbę samodzielnego odczytania fragmentu treści bajki .
Zabawa z wykorzystaniem techniki twórczego myślenia ,,Którym bohaterem z bajki chciałbym być i dlaczego?” - identyfikacja z określonym bohaterem. Podejmuje próbę twórczego myślenia i uzasadnia własną wypowiedź. ,,Co to jest?” - dorysowywanie szczegółów do dziwnych rysunków( wg Programu PKD, s.85).Tworzy dziwne rysunki dorysowując szczegóły. Zabawa z zastosowaniem techniki twórczego myślenia ,,Czasem jest mi dobrze, czasem jest mi źle” - uświadomienie dzieciom, że mogą przeżywać miłe i przykre uczucia (Program PKD, s. 47).Wypowiada się na forum grupy, mówi o swoich uczuciach. Zabawy konstrukcyjno- manipulacyjne z wykorzystaniem klocków różnej wielkości i różnych łączeń nazywanie swoich prac dzielenie się uwagami z kolegami .Nazywa swoje prace, dzieli się uwagami z rówieśnikami.
Zabawa twórcza rozwijająca pamięć ,, Podaj kolejność” Ćwiczenia z kinezjologii edukacyjnej ,,Leniwe ósemki”- ćwiczenie rozwijające ruch gałki ocznej, koordynację ręka-oko i oko-ręka. Ćwiczenia drobnych ruchów rąk: wykonywanie młynka ,zginanie i prostowanie wszystkich palców, stukanie kolejno wszystkimi palcami o podłogę, naśladowanie gry na pianinie.Chętnie wykonuje polecenia nauczyciela. Zabawa z wykorzystaniem techniki twórczego myślenia ,,Gdyby na świecie nie było bajek, to …” Podejmuje próbę twórczego myślenia i uzasadnia własną wypowiedź.
|
|
Obszar 4. Wspieranie dzieci w rozwijaniu czynności intelektualnych, które stosują w poznawaniu i rozumieniu siebie i swojego otoczenia. .(PP)
Obszar 13. Wspomaganie rozwoju intelektualnego dzieci wraz z edukacją matematyczną.
Obszar 9. Wychowanie przez sztukę - różne formy plastyczne. Motywowanie do wypowiadania się w różnych technikach plastycznych i rozwijanie wrażliwości na kształty i kolory- pr. Od przedszkolaka do pierwszaka.
Obszar 8. Wychowanie przez sztukę - muzyka i śpiew, pląsy i taniec. .(PP) Rozwijanie zainteresowań muzycznych- pr. Od przedszkolaka do pierwszaka. Rozwijanie zainteresowań tanecznych- pr. Od przedszkolaka do pierwszaka
Podejmowanie zintegrowanych działań w celu przygotowania dziecka do podjęcia nauki w szkole: - usprawnianie narządów mowy i doskonalenie sprawności artykulacyjnej(PR)
|
II. Zajęcia dydaktyczne
Historyjka obrazkowa ,,Jak powstaje książka” - zapoznanie dzieci z procesem powstawania książki od drzewa do kartki i całej książki.Wymienia etapy powstawania książki.
Zagadki literackie pt. ,,Chatka bajek” - rozpoznawanie znanych dzieciom baśni i bajek w oparciu fragmenty treści, rebusy oraz ilustracje. Rozwijanie myślenia twórczego i wyobraźni dzieci, zdolności dokonywania skojarzeń, pobudzenie zaciekawienia światem bajek i baśni ukazanych w książkach. Właściwie wykorzystuje posiadane wiadomości. Interesuje się literaturą dziecięcą.
Rozmowa o szanowaniu książek, ich właściwego użytkowania w oparciu o wiersz J. Huszczy ,, Skarga książki”, rozwiązywanie rebusów ,,Co to za książka? Wie ,jak należy obchodzić się z książkami ,rozwiązuje rebusy.
Wycieczka do księgarni- zapoznanie dzieci z funkcją jaką pełni księgarnia, zakupienie książeczek- zwrócenie uwagi na kulturalne zachowanie się w miejscu publicznym oraz na bezpieczeństwo podczas wycieczki.Potrafi zachować się w miejscu publiczny ,zachowuje bezpieczeństwo podczas przejścia przez ulicę.
,,Lubimy oglądać książki”- oglądanie, przeliczanie i segregowanie książek wg wybranej zasady, zabawa dydaktyczna ,,Książki” układanie działań matematycznych- praca z dzieckiem zdolnym. Potrafi posegregować książki wg przyjętej przez dzieci zasady np.wielkości, uzasadnia swój podział książek.
Rysowanie pastelami na temat ,,Moja ulubiona postać z bajki”- uzasadnienie wyboru. Umie opowiedzieć o swojej ulubionej postaci z bajki, estetycznie wykonuje swoją pracę.
Wykonanie małej książeczki obrazkowej: zaginanie kartek, projektowanie okładek, wypełnianie książeczki obrazkami - zachęcanie dzieci do tworzenia własnej bajki i do doprowadzenia realizowanego projektu do efektu końcowego. Tworzy własne bajki, ilustruje je rysunkami.
Słuchanie nagrania kasetowego piosenek o znanych dzieciom bajkach ,,Najpiękniejsze bajki świata” - wdrażanie dzieci do uważnego słuchania ze zrozumieniem treści bajek śpiewanych. Rozpoznawanie i nazywanie słuchanych bajek. Zabawa rytmiczna ,,Pochód bajkowych postaci” - naśladowanie ruchem i mimiką. Uważnie i ze zrozumieniem słucha muzycznych nagrań bajek.Identyfikuje się z wybranymi postaciami bajkowymi, umiejętnie kieruje własnym ciałem.
Nauka piosenki „Wiosenny spacer”. Piosenka do słuchania ,,Kolorowa książka”. Przypomnienie i utrwalenie piosenki ,,Iskierka”. Zabawa rytmiczna ,,Teatr bohaterów bajek”, zagadki muzyczne- rozpoznawanie po melodii znanych dzieciom piosenek, nauka tańca ,,Grek Zorba”. Rozpoznaje znane piosenki i potrafi je zaśpiewać. Ma poczucie rytmu.
Gimnastyka buzi i języka- zabawa ,,Wiosna” s.142 Logopedyczne zabawy grupowe : R. Sprawka, J. Graban - usprawnianie narządów mowy, zwrócenie uwagi na wymowę głosek trzech szeregów: ciszącego, syczącego, szumiącego.
Praca wyrównawcza w zakresie: - doskonalenia sprawności manualnej - rozwijania syntezy i analizy wzrokowo-słuchowej
|
|
Obszar 5. Wychowanie zdrowotne i kształtowanie sprawności fizycznej dzieci.
Obszar 6. Wdrażanie dzieci do dbałości o bezpieczeństwo własne oraz innych. .(PP)
Systematyczne organizowanie zabaw i zajęć ruchowych w sali lub na powietrzu, organizowanie gier i zawodów sprawnościowych. ( PWP)
|
III. Zajęcia na świeżym powietrzu lub w sali
Zabawy ruchowe do powtórzenia wg K, Wlaźnik ,,Wychowanie fizyczne w przedszkolu”:
Zabawy ruchowe do wprowadzenia wg K. Wlaźnik ,,Wychowanie fizyczne w przedszkolu”
Poranne ćwiczenia gimnastyczne - ,,Wychowanie fizyczne w przedszkolu” K. Wlaźnik
Ćwiczenia gimnastyczne:
Spacery- przyzwyczajanie dzieci do częstego przebywania na świeżym powietrzu i odpowiedniego ubierania się w zależności od pogody oraz temperatury powietrza jako warunek zdrowego stylu życia.
Zabawy o charakterze sportowym w sali - wykorzystanie przyborów gimnastycznych oraz chusty animacyjnej.
Zabawy w ogrodzie przedszkolnym, korzystanie z urządzeń ogrodowych- zwracanie uwagi na bezpieczeństwo dzieci. |
|
Obszar 3. Wspomaganie rozwoju mowy dzieci. .(PP)
Obszar 14. Kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania.(PP)
Podejmowanie zintegrowanych działań w celu przygotowania dziecka do podjęcia nauki w szkole:
|
IV. Czynności opiekuńcze, samoobsługowe, organizacyjne i inne.
Wiersz ,,Drukarz”W.Ścisłowskiego- utrwalenie etapów powstawania książki. Zna etapy powstawania książki.
Kalkowanie i kolorowanie obrazków przedstawiających różnych bohaterów bajek - doskonalenie sprawności manualnej całego nadgarstka oraz palców dłoni. Koncentruje uwagę na wykonywanych czynnościach. Doprowadza prac do efektu końcowego.
Zagadki rysunkowe ,,Jaka to bajka?”: łączenie wykropkowanego rysunku w całość za pomocą kreski, nazywanie powstałego rysunku i kolorowanie go. Chętnie rozwiązuje zagadki rysunkowe. Prawidłowo kojarzy powstały obrazek z treścią znanej bajki.
Zabawa w wyszukiwanie obrazków , w nazwie których podana głoska występuje w nagłosie, wygłosie i śródgłosie- wyszukuje obrazki na podaną głoskę.
„Książki” - porównywanie nowej, pięknej książki ze starą zniszczoną książką. Rozmowa zainicjowana pytaniem nauczyciela „Dlaczego należy dbać o książki?”. Odróżnia książkę zniszczoną od zadbanej;Udziela odpowiedzi na pytanie: dlaczego i w jaki sposób książki są niszczone?
Kolorowanie obrazków przedstawiających bohaterów ze znanych dzieciom bajek - prawidłowe dobieranie kolorów i dokładne pokrywanie całej powierzchni rysunku bez wychodzenia poza kontury. Dokładnie i estetycznie wykona pracę doprowadzając ją do efektu końcowego. Bajka terapeutyczna,,Czarownica i straszne strachy"-oswojenie dzieci przed ciemnością. ,,Zabawa w słowa” - tworzenie liczby mnogiej słów 4 -5 głoskowych poprzez zmianę ostatniej głoski na inną, np. pomnik - pomniki, miasto - miasta, mapa - mapy, itp.Tworzy liczbę mnogą poprzez zmianę głoski na inną.
Doskonalenie słuchu fonematycznego poprzez dobieranie rymów do podanych wyrazów.Potrafi dobierać rymy do podawanych słów przez nauczyciela.
Zabawa ,, Gdzie schowana jest zabawka?” - kształtowanie pojęć dotyczących położenia przedmiotów z użyciem określeń: na, pod, za, obok, nad. Rozróżnia położenie przedmiotów, używa określeń dotyczących położenia przedmiotów.
Ćwiczenia słownikowe- podawanie słów przeciwstawnych do wymawianych przez nauczyciela, np.: miękki -twardy, mały-duży, wysoki-niski. Podaje przeciwstawne słowa do tych wypowiadanych przez nauczyciela.
Podczas posiłków zwracanie uwagi na kulturalne zachowanie się przy stole, zjadanie całych porcji oraz odnoszenie naczyń na umówione miejsce. Umie zachować się przy stole, zjada całe porcje.
Codzienne mycie zębów po posiłkach- zwracanie uwagi na dokładne szczotkowanie i płukanie jamy ustnej. Dokładnie szczotkuje zęby.
|
|
Bajka terapeutyczna ,,Czarownica i straszne strachy"
Bajka może być pomocna w przełamywaniu strachu dziecka przed ciemnością. Pomoże też w tłumaczeniu dzieciom, że większość lęków jest tworem ich wyobraźni i mogą sobie łatwo z nimi poradzić.
Zupełnie niedawno niedaleko stąd, może nawet na tej samej ulicy, przy której stoi wasz dom, mieszkał sobie chłopiec o imieniu Staś. Był bardzo, bardzo odważny. Nie bał się szybko jeździć na rowerze. Potrafił wspinać się na najwyższe drzewa. A gdy pluszowy miś małej Alicji wpadł do wielkiej kałuży przed domem, Staś go wyciągnął i uratował. Wszystkie dzieci uważały, że jest najodważniejszy na świecie. Prawie tak samo odważny, jak tata Krzysia, który jest pilotem samolotu. Nikt na podwórku nie wiedział, że Staś bardzo boi się... ciemności. Gdy mama kładła go spać, zawsze prosił: - Zostań ze mną dopóki nie zasnę. Bo wiedział, że wszystkie strachy boją się mamy i dopóki ona będzie w pokoju nie wyjdą spod dywanu, zza kaloryfera i nie wskoczą znienacka przez uchylony lufcik wprost do jego łóżka. - I nie gaś światła mamusiu - przypominał jeszcze na wszelki wypadek. - I zostaw otwarte drzwi. Pewnej nocy Staś obudził się. W pokoju nie było mamy, a lampka była zgaszona. Chłopiec ze strachu schował głowę pod poduszkę. Być może leżałby tak aż do rana, ale nagle usłyszał wesoły głos:- Halo, halo! Co tam słychać pod poduszką? Wyjrzał ostrożnie ze swojej kryjówki i rozejrzał się po pokoju. Zobaczył, że w fotelu na biegunach siedzi jakaś pani.- Kto ty jesteś? - zapytał przestraszony.- Mam na imię Matylda - odpowiedziała tajemnicza postać. - Czy jesteś czarownicą? - dopytywał się Staś.- Chwileczkę - Matylda zastanowiła się. - Nie, chyba jednak nie jestem czarownicą.- Szkoda... - westchnął chłopiec.- A do czego potrzebna ci jest czarownica? - dopytywała się pani, która nie była czarownicą.- Poprosiłbym ją, żeby wypowiedziała zaklęcie, po którym wszystkie straszne strachy z mojego pokoju uciekną na zawsze - wyszeptał Staś. W tym samym momencie coś zaskrzypiało. Chłopiec pisnął: - Ratunku! To na pewno potwór, który mnie zaraz zje - i znowu schował się pod kołdrę. Gdy po chwili odważył się wyjrzeć ostrożnie zobaczył, że Matylda stoi przy oknie.- Nie bój się i podejdź tu - powiedziała. A gdy Staś stanął obok niej powiedziała: - Nie ma żadnego potwora. To tylko stare skrzypiące okno. Nie musisz się już bać.- Może i tak - zgodził się niechętnie chłopiec. - Ale w szafie na pewno mieszka jakiś duch, który co noc stuka przeraźliwie.Matylda podeszła do szafy i ku przerażeniu Stasia uchyliła ją szeroko. Ze środka wyskoczył... Nie, wcale nie duch, tylko mały kotek.- Widzisz - roześmiała się Matylda. - To kiciuś stukał, bo bawił się w szafie twoimi butami. Czy w tym pokoju są jeszcze jakieś straszne strachy, czy rozprawiłam się już ze wszystkimi?- Jest jeszcze jeden tam - Staś pokazał ręką za okno. - To musi być wilkołak, bo oczy mu się świecą w ciemności.Matylda ku przerażeniu Stasia podeszła do okna i rozchyliła zasłony. - Aaaaa - krzyknął przerażony chłopiec, bo nagle wilkołak znalazł się tuż, tuż...- Otwórz oczy i spójrz - poprosiła Matylda. Staś uchylił jedno oko. A ponieważ nie mógł uwierzyć w to, co zobaczył, natychmiast otworzył również drugie oko. Po wilkołaku nie było śladu, a za oknem dwa neony oświetlały wielką reklamę na sąsiednim domu.- Teraz na pewno nie ma tu już żadnych strasznych strachów. - powiedziała Matylda i okryła Stasia kołdrą.- Ale, co ja zrobię, jak się znowu pojawią - przestraszył się Staś. - Zrobisz to, co ja dzisiaj - odpowiedziała Matylda. - Sprawdzisz, co cię przestraszyło. Zapamiętaj: najbardziej boimy się tego, czego nie znamy. - odpowiedziała Matylda i znikła. W tym samym momencie Staś obudził się we własnym łóżku. Za oknem był już ranek. Chłopiec zerwał się na równe nogi i popędził do kuchni.- Mamo, mamo - musiał koniecznie opowiedzieć komuś, co mu się przytrafiło. - W nocy...Nagle zamilkł, bo obok mamy w kuchni zobaczył Matyldę.- Przywitaj się Stasiu - powiedziała mama. - To moja przyjaciółka z czasów, gdy byłam taka mała jak ty. Teraz jest lekarzem.Ale Staś i tak wiedział, że tajemnicza pani musi być czarownicą. Znała przecież zaklęcia, którymi przepędziła wszystkie straszne strachy z jego pokoju.
Mama, tata i ja.
Zadania programowe |
Realizacja poprzez różnorodne metody i formy pracy |
Data realizacji |
Obszar 1. Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: porozumiewanie się z dorosłymi i dziećmi, zgodne funkcjonowanie w zabawie i w sytuacjach zadaniowych. (PP)
Organizowanie sytuacji podnoszących samoświadomość i samoocenę dziecka: w oparciu o literaturę oraz wykorzystanie scenariuszy zawartych w programie Przedszkolaki Krok Drugi (PWP)
Inspirowanie do działań konstrukcyjnych- pr. Od przedszkolaka do pierwszaka Obszar 10.Wspomaganie rozwoju umysłowego dzieci poprzez zabawy konstrukcyjne, budzenie zainteresowań technicznych. (PP) Obszar 7. Wychowanie przez sztukę - dziecko widzem i aktorem.(PP)
|
I. Zabawy swobodne przy niewielkim udziale nauczyciela
Zabawy z wykorzystaniem technik twórczego myślenia: a) niedokończone zdania: ,,Moja mama jest ....(jaka?), ,,Mój tata jest ....(jaki?) b) analogia personalna: ,, Ja jako mama, ja jako tata”. Określa cechy rodziców za pomocą przymiotników. Wczuwa się w rolę rodziców. Mówi o swoich odczuciach.
Zabawa tematyczna ,,W dom” z podziałem na role - zgodne współdziałanie w grupie, używanie form grzecznościowych.Używa form grzecznościowych, zgodnie współdziała w grupie.
Zabawa tematyczna pt. ,, Przyjęcie dla rodziców” - wdrażanie do zachowań akceptowanych społecznie, wprowadzenie w kulturę bycia. Kulturalnie zachowuje się przy stole używając kulturalnych słów i prawidłowo posługując się ,,sztućcami”.
Zabawa ,, Moi najbliżsi i ja” - uświadomienie sobie przez dziecko co sprawia, że ktoś jest nam bliski i co takiego robimy, że naszym najbliższym jest z nami dobrze. (PKD, s.79).Wie, że swoim najbliższym nie może sprawiać przykrości.
Zabawa według programu PKD pt. „Rysunek”- uświadomienie dzieciom jak osoby im bliskie wpływają na ich samopoczucie. Rozumie jak osoby mu bliskie wpływają na jego samopoczucie, dostrzega swoje mocne strony.
Zabawa pt. „Chińskie szepty” z wykorzystaniem elementów pedagogiki zabawy („Grupa bawi się i pracuje” s 55)- rozwijanie umiejętności komunikowania się, budowanie zaufania między dziećmi. Poszerza wiadomości na temat tradycji i zwyczajów oraz warunków życia ludzi zamieszkujących inną strefę klimatyczną
Zabawy w kole z zastosowaniem technik twórczego myślenia:
„Co, by było, gdyby nie było dzieci”- rozwijanie myślenia dedukcyjnego. Odkrywa swoje możliwości twórcze. Rozwija myślenie dedukcyjne.
Zabawa z zastosowaniem elementów pedagogiki zabawy pt. „Krąg uczuć”- budowanie zaufania i otwarcia w stosunku do innych. Potrafi skupić uwagę, uważnie słuchać innych
Zabawa według programu PKD pt. „Zgadnij co czuję, co przeżywam?”- wyrażanie językiem ciała różnych stanów emocjonalnych. Potrafi wyrazić językiem ciała różne stany emocjonalne.
Zabawa według programu profilaktycznego „Zdrowiej i świadomiej żyć” pt. „Nadmiar”- uczenie umiejętności rezygnowania z czegoś na rzecz innych. Potrafi zrezygnować z czegoś na rzecz innych.
Zabawa w parach ,,Mój cień”- naśladowanie ruchów kolegi z pary. Naśladuje ruchy kolegi z pary.
Gra w karty pt. ,,U przyjaciół” - właściwy dobór dzieci różnej narodowości do ich domków. Sprawnie odczytuje wyrazy i dobiera do nich odpowiednie obrazki. Rozpoznaje i nazywa rasy ludzkie oraz ich charakterystyczne mieszkania.
Gra dydaktyczna wg Z. Bogdanowicz, s. 130, pt. ,,Co widzę na obrazku?” - zaprawianie w uważnym słuchaniu, rozumieniu i zapamiętywaniu wypowiedzi słownej. Rozumie odczytywany tekst, trafnie dobiera napisy do obrazków.
Gra dydaktyczna pt. ,,Dzieci z różnych krajów” - łączenie ilustracji dzieci z ich charakterystycznymi mieszkaniami, odczytywanie i dobieranie właściwych napisów do odpowiednich obrazków. Rozpoznaje i nazywa rasy ludzkie oraz ich charakterystyczne mieszkania.
Gra dydaktyczna wg Z. Bogdanowicz (s.150) ,,Kto szybciej i lepiej buduje” szybkie rozpoznawanie różnic w kształtach i ilości klocków. Wdrażanie do poprawnego odtwarzania układu klocków w określonym czasie. Poprawnie odtwarza układ klocków w określonym czasie.
Zabawy tematyczne w kącikach zainteresowań - wdrażanie do przestrzegania regulaminu grupy ustalonego wspólnie z dziećmi. Wdrażanie do przestrzegania regulaminu grupy.
Zabawy konstrukcyjno-manipulacyjne w kąciku budownictwa- zwrócenie uwagi na zgodną i cichą zabawę, na używanie form grzecznościowych oraz odkładanie klocków na swoje miejsce. Zwraca uwagę na cichą i zgodną zabawę, używa form grzecznościowych. Zabawa dydaktyczna ,,Z lewej czy z prawej strony”- przypomnienie stron ciała. Prawidłowo rozróżnia i nazywa strony ciała. Ćwiczenia pantomimiczne ,,Kiedy nudzi mi się, to…- dzieci pokazują gestem co robią, kiedy się nudzą. Pokazuje gestem, ruchem i miną ,kiedy mu się nudzi.
|
|
Obszar 3. Wspomaganie rozwoju mowy dzieci.(PP)
Obszar 4. Wspieranie dzieci w rozwijaniu czynności intelektualnych, które stosują w poznawaniu i rozumieniu siebie i swojego otoczenia.(PP)
Obszar 15. Wychowanie rodzinne, obywatelskie i patriotyczne. .(PP)
Rozumienie własnej roli w rodzinie (prawa, obowiązki, poczucie tożsamości) oraz ról innych członków rodziny:dostrzeganie i rozumienie potrzeb innych członków rodziny(PWP)
Kształtowanie postaw moralnych poprzez poznawanie, zaakceptowanie i stosowanie zasad i wartości takich jak: dobro prawda uczciwość odpowiedzialność. (PWP)
Obszar 13. Wspomaganie rozwoju intelektualnego dzieci wraz z edukacją matematyczną.(PP)
Obszar 8. Wychowanie przez sztukę - muzyka i śpiew, pląsy i taniec.(PP) Rozwijanie zainteresowań muzycznych- pr. Od przedszkolaka do pierwszaka.
Rozwijanie zainteresowań tanecznych- pr. Od przedszkolaka do pierwszaka.
Obszar 9. Wychowanie przez sztukę - różne formy plastyczne.(PP) Motywowanie do wypowiadania się w różnych technikach plastycznych i rozwijanie wrażliwości na kształty i kolory- pr. Od przedszkolaka do pierwszaka.
Umożliwienie rodzicom i członkom rodziny uczestnictwa w uroczystościach i festynach przedszkolnych:
|
II. Zajęcia dydaktyczne
,,Członkowie mojej Rodziny” -wypowiadanie się na temat swojej rodziny,
Teatrzyk sylwet,,Niespodzianka dla mamy”wg T. Fiutowskiej- próby przedstawienia przez dzieci, jakie niespodzianki przygotują dla mam z okazji ich święta.Uważnie słucha przedstawienia, opowiada o niespodziankach dla mam.
Rola mamy w wychowaniu dzieci, jej poświęcenie , wykorzystanie utworu ,,Agnieszka opowiada bajkę” J. Papuzińskiej, słuchanie piosenki ,,Mama w kuchni”, wypowiedzi dzieci na temat swoich mam, gromadzenie materiału słownikowego, tworzenie wyrazów o pozytywnym zabarwieniu uczuciowym: Jak nazywam swoją mamę?- mama, mamusia, mateńka, mamuśka, mamunia, matusia. Wypowiada się na temat roli swojej mamy w rodzinie, potrafi docenić jej pracę.Używa zdrobnień w używaniu wyrazu mama.
Słuchanie bajki muzycznej z pt. „Dobra to chatka, gdzie mieszka matka”- budowanie zrębów systemu wartości poprzez uświadamianie wartości: miłości, dobroci, uczciwości, odpowiedzialności i przyjaźni. Dostrzega dobro, prawdę i piękno w postępowaniu swoim i innych, potrafi dokonać wyboru wartości zgodnych z obowiązującymi normami moralnymi
Nauka wiersza,, T. Kubiaka,,Kocham go”, swobodne wypowiedzi na temat,,Ja i mój tata”, zabawa ,,Mój tata lubi…”, ,,Mój tata potrafi…” , ,,Mój tata nie chce…” - technika twórczego myślenia ,,dokończ zdanie' Wypowiada się na temat swojego taty , wie co lubi, gdzie pracuje.
Historyjka obrazkowa pt. „Dzieci różnych narodowości”- budzenie zainteresowań życiem ludzi na Ziemi, w innych krajach i obszarach klimatycznych. Przybliżanie dzieciom kultur i tradycji ludzi żyjących w innym klimacie odmiennych kultur i narodów, nawiązanie do obchodów Dnia Dziecka. Rozumie różnice panujące między ludźmi na świecie. Wykazuje zainteresowanie życiem ludzi w innych krajach i w różnych strefach klimatycznych. Interesuje się życiem dzieci w innych krajach i obszarach klimatycznych. Rozumie zło jakie niesie za sobą brak tolerancji. Rozumie pojęcie: rasizmu i jego negatywne skutki.
Opowiadanie według S. Szuchowej pt. „Mateuszek na zaczarowanej wyspie”- składniki liczby 10, układanie równań typu 9+1=10, 5+3+2=10- rozbiór zbioru na podzbiory rozłączne i ponowne ich łączenie jako przygotowanie do dodawania i odejmowania liczb naturalnych. Rozumie, że liczba może składać się z kilku składników. Dokonuje rozbioru zbioru na podzbiory i poprawnie układa równania do podanej formuły matematycznej.
Słuchanie piosenki „Walczyk dla mamy”. Zabawa inscenizowana przy w/w piosence. Nauka piosenki „Dobrze z tata iść”. Zabawa rytmiczna „Zabawy z tatą”. Układanie melodii do podanego krótkiego tekstu. Śpiew piosenki „Wiosenny spacer”. Taniec ,,Grek Zorba”.Potrafi skupić uwagę na wykonywanej czynności. Dokładnie i starannie wykonuje polecenia.
Nauka piosenki „Dobrze z tatą iść”. Zabawa inscenizowana przy piosence „Mama w kuchni”. Słuchanie piosenki „Najlepiej jest u mamy”. Zabawa rytmiczna „Pomagamy rodzicom”. Odtwarzanie podanych rytmów na instrumentach perkusyjnych. Śpiew piosenki „Duszki leśne”. Taniec ,,Grek Zorba”.Rozumie i wyraża słowami i ruchem treść słuchanej piosenki. Chętnie uczy się nowych piosenek. Poprawnie odtwarza podany rytm, poprawnie posługuje się instrumentami perkusyjnymi.
Słuchanie piosenki z kasety „Wszystkie dzieci nasze są”. Zabawa taneczna przy w/w piosence. Nauka piosenki „Podajmy sobie ręce”. Zabawa rytmiczna „Małe i duże piłki”. Wygrywanie podanych rytmów na instrumentach perkusyjnych. Śpiew piosenki „Wiosenny spacer”. Aktywnie uczestniczy w proponowanych zabawach. Umiejętnie współdziała z innymi dziećmi. Poprawnie odtwarza podany rytm, poprawnie posługuje się instrumentami perkusyjnymi
Słuchanie piosenki „Murzynek”. Zabawa inscenizowana przy w/w piosence. Zagadki słuchowe - rozpoznawanie głosów chłopięcych i dziewczęcych odtwarzanych z kasety. Zabawa ruchowa ze śpiewem „Eskimosek”. Nauka piosenki „Podajmy sobie ręce”. Śpiew piosenki „Dobrze z tatą iść”. Rozumie i wyraża słowami i ruchem treść słuchanej piosenki. Chętnie uczy się nowych piosenek. Rozpoznaje głosy dziewcząt i chłopców nagrane na kasetę..
Praca płaska na temat ,,Portret mojej mamy i taty” - zachęcanie dzieci do przedstawienia swojej rodziny w technice rysowania pastelami.. Próba uchwycenia jak największego podobieństwa. Przedstawia w formie plastycznej wizerunek swój i rodziców widziany własnymi oczami.
Wykonywanie upominków dla mam i tatusiów z okazji ich święta - praca przestrzenna n/t „Serduszko- wycinanie z gotowych wycinanek, sklejanie ,ozdabianie wg własnego pomysłu. Bezpiecznie posługuje się nożyczkami, estetycznie wykonuje upominek dla mamy i taty.
Wycinanie z gazet portretów dzieci różnych ras i narodowości, naklejanie ich na karton, ozdabianie elementami kwiatowymi wyciętymi z papieru kolorowego i gazet - bezpieczne dla siebie i innych posługiwanie się nożyczkami. Bezpiecznie dla siebie i innych posługuje się nożyczkami. Zachowuje ład i porządek podczas pracy na stolikach. Aktywnie uczestniczy w porządkowaniu sali po skończonych zajęciach.
Uroczyste spotkanie z Rodzicami w przedszkolu - przedstawienie przez dzieci krótkiego montażu słowno - muzycznego , wspólne zabawy z wykorzystaniem pedagogiki zabawy i twórczego myślenia., wręczenie upominków. Potrafi wspólnie z innymi podejmować i realizować różne zadania oraz rozwiązywać problemy. Okazuje szacunek i przywiązanie do rodziców, nawiązuje serdeczny kontakt z nimi.
Ćwiczenia ortofoniczne ,,W kuchni u mamy” - ćwiczenie przodu języka na zgłoskach: szur, sss, ter, bzyyy. Wykorzystanie nagrania kasetowego muzyki ,,Odgłosy w kuchni”. Uczestniczy w zabawach usprawniających narządy mowy, głos i fonację.
Praca wyrównawcza w zakresie: - doskonalenia sprawności manualnej - rozwijania syntezy i analizy wzrokowo-słuchowej
|
|
Obszar 5. Wychowanie zdrowotne i kształtowanie sprawności fizycznej dzieci.(PP)
Obszar 6. Wdrażanie dzieci do dbałości o bezpieczeństwo własne oraz innych.(PP)
Systematyczne organizowanie zabaw i zajęć ruchowych w sali lub na powietrzu, organizowanie gier i zawodów sprawnościowych. ( PWP) |
III. Zajęcia na świeżym powietrzu lub w sali
Zabawy ruchowe do powtórzenia - ,,Wychowanie fizyczne w przedszkolu” K. Wlaźnik ,,Kto potrafi?” s. 102 - z elem. wspinania ,,Wiewiórki w dziupli”s.29 - z elem. biegu ,, Piłka goni piłkę” s. 99 - z elem. chwytania ,,Celowanie do obręczy” - z elem. celowania Zabawa ruchowa do wprowadzenia - ,, Wychowanie fizyczne w przedszkolu” K. Wlaźnik
Poranne ćwiczenia gimnastyczne - ,,Wychowanie fizyczne w przedszkolu” K. Wlaźnik
Ćwiczenia gimnastyczne-,,Wychowanie fizyczne w przedszkolu” K. Wlaźnik ● zestaw 4 s. 148 przybory: obręcze - kształtowanie motoryki w zakresie zwinności, zręczności szybkości oraz siły.
Spacery- przyzwyczajanie dzieci do częstego przebywania na świeżym powietrzu i odpowiedniego ubierania się w zależności od pogody oraz temperatury powietrza jako warunek zdrowego stylu życia.
Zabawy o charakterze sportowym w sali - wykorzystanie przyborów gimnastycznych oraz chusty animacyjnej. |
|
Obszar 15. Wychowanie rodzinne, obywatelskie i patriotyczne. .(PP)
Organizowanie sytuacji umożliwiających dzieciom poprawne wypowiadanie się pod względem artykulacyjnym i gramatycznym poprzez: - wzory poprawnej wymowy (nauczyciel, wykorzystanie wierszy, opowiadań, piosenek) (PWP) Obszar 2. Kształtowanie czynności samoobsługowych, nawyków higienicznych i kulturalnych. Wdrażanie dzieci do utrzymywaniu ładu i porządku.(PP)
Podejmowanie zintegrowanych działań w celu przygotowania dziecka do podjęcia nauki w szkole:
Obszar 14. Kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania.(PP)
|
IV. Czynności opiekuńcze, samoobsługowe, organizacyjne i inne
Oglądanie i odczytywanie książeczek pt. : a) ,,Ile zawodów ma mama” Cz. Kuriata b) ,,Tatuś” H. Pietrusiewicz - ukazanie ciężkiej pracy rodziców i ich roli w życiu każdego dziecka. Rozumienie konieczności spokojnego zachowania się w czasie pracy rodziców. Rozumie na czym polega rola rodziców. Potrafi zachować się spokojnie w czasie pracy rodziców.
W godzinach popołudniowych: występ w DDK na os. Słonecznym - zaprezentowanie przez dzieci montażu słowno - muzycznego z okazji Dnia Matki. Rodzice wspólnie ze swoimi dziećmi uczestniczą w uroczystościach i imprezach organizowanych przez przedszkole przy współudziale środowiska lokalnego. Godnie prezentują placówkę przedszkolną, aktywnie uczestniczą w życiu osiedla.
Słuchanie wiersza B. Lewandowskiej pt. ,,Miłości taty i mamy” - rozwijanie pozytywnego obrazu własnej rodziny poprzez dostrzeganie trudu rodziców w wychowywaniu dzieci i wykonywaniu codziennej pracy i obowiązków. Uświadamianie konieczności pomocy rodzicom ze strony dzieci. Rozumie własną rolę społeczną pełnioną w rodzinie oraz role innych członków rodziny. Okazuje szacunek i uczucia członkom rodziny.
Kolorowanie rysunków przedstawiających rodzinę w różnych sytuacjach - dokładne zapełnianie płaszczyzny rysunku, utrzymanie się w wyznaczonych konturach, opowiadanie treści pokolorowanego rysunku. Dokładnie i estetycznie koloruje różne obrazki. Doprowadza pracę do efektu końcowego. Opowiada treść obrazka posługując się zdaniami rozwiniętymi.
Składanie układanek obrazkowych typu puzzle - doskonalenie spostrzegawczości wzrokowej i logicznego myślenia. Cierpliwie i prawidłowo układa obrazek z części doprowadzając do efektu końcowego.
Gra planszowa pt. ,,Zabawa w słowa”: nazywanie obrazków, wyróżnianie ostatniej sylaby w ich nazwach i odszukiwanie obrazków zaczynających się na taką samą sylabę doskonalenie analizy i syntezy słuchowo - wzrokowej. Prawidłowo dokonuje analizy i syntezy wzrokowo - słuchowej wyrazów.
Rozmowa w kręgu na temat „Jak z rodziną spędzam czas wolny?”- wskazywanie ciekawych form spędzania czasu wolnego, uświadamianie konieczności liczenia się z potrzebami i pragnieniami innych. Komunikatywnie wypowiada się na podany temat, słucha wypowiedzi innych. Rozumie konieczność liczenia się z potrzebami i pragnieniami innych.
Składanie układanek obrazkowych typu puzzle - doskonalenie spostrzegawczości i logicznego myślenia. Poprawnie dobiera elementy obrazka i sprawnie składa go w całość.
Słuchanie treści wiersza E. Szymańskiego pt. „Czarni i biali bracia”- kształtowanie przyjaznego stosunku do dzieci z całego świata. Poszerza wiadomości na temat tradycji i zwyczajów oraz warunków życia ludzi zamieszkujących inną strefę klimatyczną.
Słuchanie treści wiersza H. Bechlerowej pt. „Chińczyk, mój mały brat”- rozwijanie tolerancji wobec ludzi innych ras i narodów. Wie co to jest tolerancja wobec innych ludzi i innych narodów. Bajka psychoedukacyjna Elżbieta Janikowska "Wszyscy kochamy nasze mamy”- kiedy dziecko czuje się niepewnie, jest niedowartościowane, uważa, że jest gorsze od innych dzieci Bajka terapeutyczna ,,Silny przyjaciel” - przezwyciężenie strachu Oglądanie ilustracji w albumie „Kraje świata”- budzenie zainteresowań życiem ludzi w innych krajach, ich kulturą, zwyczajami itp. Poszerza wiadomości na temat tradycji i zwyczajów oraz warunków życia ludzi zamieszkujących inną strefę klimatyczną
Układanie i naklejanie z liter i wyrazów podpisów pod obrazkami - doskonalenie techniki czytania, rozwijanie analizy i syntezy wzrokowo-słuchowej- praca z dzieckiem zdolnym. Układa i nakleja podpisy pod obrazkami.
Rozmowy na temat ulubionych zabaw dzieci, odpowiadanie na pytania: dlaczego je lubię?czy często do nich wracam? Wypowiada się na temat swoich ulubionych zabaw.
Zabawa przeciwko agresji,,Przepychanie się” ( wg B. Fusch)
Prace porządkowo-gospodarcze w kącikach zainteresowań, w półeczkach indywidualnych i szufladach indywidualnych. Chętnie bierze udział w pracach porządkowych w kącikach zainteresowań, półeczkach indywidualnych.
Zachęcanie dzieci do zjadania surówek i sałatek jako źródła witamin. Zjada sałatki i surówki, wie ,że są one źródłem witamin.
Przypomnienie dzieciom o dokładnym myciu rąk po wyjściu z toalety, przed posiłkami.( ochrona przed chorobami).Myje ręce po wyjściu z toalety, przed posiłkami.
|
|
Elżbieta Janikowska
"Wszyscy kochamy nasze mamy"- bajka psychoedukacyjna
W różnych sytuacjach wychowawczych, kiedy dziecko czuje się niepewnie, jest niedowartościowane, uważa, że jest gorsze od innych dzieci , które przechwalają się swoimi rodzicami lub ich osiągnięciami. Myszka Basia mieszkała wraz ze swoimi rodzicami w norce na kukurydzianym polu. Była jeszcze bardzo małą myszką, nosiła czerwoną kokardkę zawiązaną na swym mysim ogonku i taką samą kokardkę wpiętą we włoski na samym czubku głowy. Co dzień rano mamusia odprowadzała ją do mysiego przedszkola, które znajdowało się na skraju lasu. Żeby tam dotrzeć musiały minąć wiele łodyg dorodnej kukurydzy, potem polną dróżkę, po której czasami przejeżdżały traktory albo wozy, które ciągnęły konie, a potem jeszcze troszkę wśród wysokich traw. Basia bardzo lubiła te codzienne spacery z mamą, bo wtedy mogła sobie z nią o wszystkim porozmawiać, opowiedzieć o tym, co jej się śniło albo zapytać dlaczego słońce jest takie żółte, a trawa taka zielona. Najbardziej jednak bała się tej drogi, po której jeździły pojazdy. Nigdy nie wiadomo, co nagle wyskoczy, zahuczy i przemknie gdzieś w nieznanym kierunku. Ale kiedy mamusia mocno ściskała Basię za łapkę, czuła, że choćby nawet na drodze pojawiło się stado groźnych smoków albo innych potworów przy mamie nic jej nie grozi. Basia bardzo lubiła swoje mysie przedszkole. Panie przedszkolanki były bardzo miłe i wymyślały mnóstwo ciekawych zabaw. Najbardziej Basia lubiła zabawę w mysią królewnę. Oczywiście każda myszka chciała być królewną, ale panie za każdym razem wybierały kogo innego, żeby nikt nie czuł się pokrzywdzony. Basi udało się zostać mysią królewną już trzy razy i była z tego powodu bardzo dumna. Pewnego dnia, a było to niedługo przed Dniem Matki, panie przedszkolanki ogłosiły małym myszkom, że od następnego dnia będą zapraszały do przedszkola ich mamusie, żeby opowiedziały dzieciom o swojej pracy, o tym co najbardziej lubią robić i w ogóle, żeby każdy mógł się pochwalić swoją mamusią. Wszystkie małe myszki bardzo się ucieszyły.- Moja mamusia przyniesie skarby, które przywiozła z dalekich podróży! - krzyczała myszka Funia, której mama była dziennikarką w mysiej gazecie i bardzo dużo podróżowała.- A moja mamusia przyniesie kostium, w którym ostatnio zagrała rolę złej czarownicy! - krzyczał Kazio, którego mamusia była aktorką w mysim teatrze.- Ja poproszę, żeby moja mamusia przeczytała bajkę, którą ostatnio napisała! - machała łapkami Jania. Jej mamusia była autorką książek dla małych myszek - To bardzo ciekawa bajka o mysim rycerzu Filipie!- Moja mama pokaże jak maluje się obrazy! - cieszył się Poluś, którego mama była znaną mysią malarką.Tylko Basia nie cieszyła się z pomysłu pań przedszkolanek. Jej mamusia nie była ani dziennikarką, ani aktorka, nie pisała bajek ani nie malowała obrazów. Mama Basi pracowała w domu: gotowała, prała, cerowała skarpetki, robiła na drutach, szykowała zapasy na zimę. Jeśli mama przyjdzie do przedszkola i opowie o swojej pracy, wszystkie myszki będą się śmiały z Basi, że ma taką zwyczajną, “nieciekawą” mamę. Więc kiedy inne myszki trzymały w górze łapki i krzyczały: “Proszę pani, proszę pani, może moja mama jutro przyjdzie do przedszkola!”, Basia usiadła cichutko w kąciku i marzyła o tym, żeby nikt na nią nie zwrócił uwagi. Ale pani Malwina, którą Basia najbardziej lubiła ze wszystkich pań przedszkolanek, uważnie popatrzyła na myszkę i głośno powiedziała:- Może poprosimy, żeby jutro przyszła do nas mama Basi…Basia skuliła się, jakby chciała się stać jeszcze mniejsza niż w rzeczywistości była i cichutko pisnęła:- Moja mamusia nie może jutro przyjść do przedszkola, bo wyjeżdża do cioci…Pani Malwina powiedziała więc, że w takim razie zaprasza na jutro mamę Funi, a mamusia Basi przyjdzie innym razem. Następnego dnia w przedszkolu pojawiła się mama Funi - bardzo wesoła mysia dziennikarka, która przyniosła ze sobą mnóstwo zdjęć ze swoich podróży. Na jednym z nich siedziała pod wielką palmą kokosową, na innym spoglądała z góry na wodospad, jeszcze na innym brnęła w ogromnych zaspach śniegu podczas podróży na Antarktydę. Pokazała małym myszkom kolekcję swoich wspaniałych kamieni z różnych stron świata. Myszki były zachwycone. Potem do przedszkola przyszła mama Kazia, która odegrała przed dziećmi scenkę ze spektaklu o złej czarownicy i dobrej, szarej myszce, która szukała szczęścia. Nawet sam Kazio przestraszył się, kiedy jego mama przebrana za złą wiedźmę krzyknęła: “Zaraz zaczaruję was w obrzydliwe ropuchy!”. A potem były wielkie brawa.Do przedszkola przyszła też mama Jani i czytała myszkom swoją nową bajkę. Wszyscy aż pyszczki pootwierali, taka była ciekawa. Była też mama Polusia, przyniosła ze sobą farby i sztalugę, każda z myszek mogła coś namalować jak prawdziwy malarz. Któregoś dnia pani Malwina znowu zapytała Basię:- Czy jutro twoja mama mogłaby nas odwiedzić?Ale Basia pokręciła główką: - Moja mama jest chora. Nie może wstawać z łóżka…- Oj, to bardzo smutne! - zmartwiła się pani - Pozdrów mamusię od nas i życz jej szybkiego powrotu do zdrowia.Oczywiście domyślacie się, że mama Basi wcale nie była chora, wprost przeciwnie, tryskała zdrowiem, szykując słoiczki i konfiturami na zimę. Basia właśnie bawiła się małymi figurkami, które zrobił jej tatuś z sosnowych szyszek, kiedy do drzwi norki ktoś delikatnie zastukał. Mama wytarła zabrudzone łapki fartuchem i krzyknęła:- Już, już, otwieram!Odsunęła zasuwkę i obie z Basią ujrzały stojącą w progu panią Malwinę. W łapkach trzymała bukiet polnych kwiatów i słoiczek z sokiem. Na widok mamy Basi sprawiającej wrażenie zupełnie zdrowej, pani Malwina otworzyła pyszczek ze zdziwienia:- Myślałam, że pani jest chora… Przyniosłam syrop malinowy, bo najlepszy środek na przeziębienia…Ale mama Basi była równie zdziwiona jak pani Malwina:- Ja miałabym być chora? - wzruszyła ramionami - Kto pani naplótł takich bzdur? Obie spojrzały w stronę Basi, ale myszka już zniknęła za drzwiami mysiej spiżarni. Ukryła się tam i miała ochotę zniknąć na zawsze, byleby tylko nie patrzeć w oczy mamusi i pani Malwiny.Tymczasem mama z panią Malwiną bardzo długo rozmawiały, Basia nawet nie słyszała, kiedy pani wyszła. A nazajutrz… Nazajutrz Basia pomaszerowała do przedszkola razem z mamą. Mamusia zabrała ze sobą wiklinowy koszyczek, w którym schowała coś, czego Basia nie zauważyła. Kiedy wszystkie myszki siedziały już przy swoich stolikach, pani Malwina powiedziała;Mamy dziś w przedszkolu gościa. Mama Basi przyniosła nam smakowite konfitury i miodek własnej roboty . Chce wam opowiedzieć o swojej pracy - bo mama Basi jest gospodynią domową. To bardzo odpowiedzialna i ciężka praca!A potem było jak w bajce. Mama tak ciekawie opowiadała o tym, jak szykuje przetwory na zimę, jak gotuje pyszne konfitury, że wszystkie myszki słuchały jej z zapartym tchem. No i najważniejsze było to, że można było tych smakowitości spróbować. Bo mama Basi zabrała ze sobą do przedszkola koszyk pełen słoiczków z pysznymi konfiturami i słodziutkim miodkiem. Palce lizać!- Ale ty jesteś szczęśliwa! - powiedział Kazio - Masz taką wspaniałą mamę…- Ja bym chciała, żeby moja mama umiała robić takie pyszności… - westchnęła rozmarzona Jania. A Basia zarumieniła się po sam czubek swojej czerwonej kokardki i bardzo, bardzo mocno przytuliła się do swojej mamusi.
BAJKA TERAPEUTYCZNA ,,Silny przyjaciel” - przezwyciężenie strachu
Był sobie pewnego razu mały chłopiec, który pochodził z kraju, gdzie panowała wojna. Przeżył bardzo dużo złych chwil. Dlatego nie mógł teraz w nocy spać. Często budził się z krzykiem, a i w dzień bardzo się bal.
Skradał się wciąż pod ścianami domów, w każdej chwili gotowy, by ukryć się w jakiejś piwnicy, mimo że nie było już żadnej wojny. Kiedy słyszał gdzieś huk z tłumika samochodu, chował się pod łóżkiem albo pod ławką szkolną. Krótko mówiąc, żył on w niebezpiecznej przeszłości, która otaczała go jak twarda skorupka orzecha.Co można było uczynić?
„Ivo" mówiły dzieci. „Nie bądź śmieszny. Tutaj nie ma niczego, czego trzeba by się bać".
Ale Ivo myślał: „Wy nie macie najmniejszego pojęcia".
„Chodź, Ivo" powiedziała nauczycielka. „Możesz siedzieć bardzo blisko mnie. A zawsze, kiedy będziesz chciał, chwyć mnie za rękę".
Ivo uważał, że to miłe z jej strony. Lubił ładną i sympatyczną nauczycielkę. Ale wiedział, że kobiety nie są w stanie uchronić nikogo przed deszczem kuł karabinowych i granatami. One same zostają trafione.
Mama Ivo mówiła: „Chłopcze, zapomnij o wszystkim. Jeżeli nie będziesz dzisiaj żył, to nie będziesz żył już wcale. Udało nam się przetrwać do tej pory. A więc weź się w garść!"
„Ależ ja chcę, ale nie potrafię" szeptał Ivo, a ze strachu jego serce biło o wiele szybciej. Często widział czarne plamy przed oczami.
Pewnego dnia Ivo spotkał swojego starego wujka. Ten niezmiernie się ucieszył na widok chłopca i powiedział:
„A więc twój silny przyjaciel cię ochronił. Chylę głowę".
,Jaki silny przyjaciel?" spytał Ivo ze zdumieniem.
„Twój silny przyjaciel. Nie powiesz mi, że go nie znasz".
Ivo potrząsnął przecząco głową. Nie wiedział, o czym wujek mówił.
„No tak, jego widać tylko przy jasnym świetle promieni słonecznych. Prawdopodobnie jeszcze nigdy się nie przyglądałeś" powiedział wujek.
„Gdzie J czemu?" pytał Ivo.
„Za tobą, tam gdzie stoi twój silny przyjaciel, który zawsze chodzi z tobą, niezależnie od tego, dokąd się udajesz".
Ivo spojrzał za siebie, ale nie widział nikogo.
Następnego dnia, kiedy świeciło słońce, wujek wyszedł z Ivo na dwór i stanął przed dużym białym murem. Ivo ustawił się przed nim i powoli spojrzał za swoje lewe ramię, tak jak kazał mu wujek. Stał tam ogromny chłopiec. Wujek pokazał na niego i powiedział: „To JEST twój silny przyjaciel!"
Słońce schowało się za chmurą, a chłopiec znikł.
„Gdzie on teraz jest?" spytał Ivo.
„On wciąż tutaj jest, ale teraz nie można go zobaczyć, bo jest niewidzialny" wyjaśnił wujek. „Możesz czuć jego obecność za plecami. Czy potrafisz?"
Ivo dostrzegł, że jego plecy stały się nagle jakby bardziej proste, a jego ramiona silniejsze.
Każdego popołudnia chodził on teraz ze swoim wujkiem w to samo miejsce i zapamiętywał sobie obraz swojego silnego przyjaciela. Kiedy nagle słońce chowało się za chmurami, mógł go sobie wkrótce wyobrazić, kiedy spoglądał powoli za swoje lewe ramie.
Pewnego razu poszedł on tam z wujkiem nawet w nocy i niczego się nie obawiał, ponieważ wiedział dokładnie, że był z nim jego silny przyjaciel. Oczywiście, że w ciemnościach nie można było go zobaczyć. Teraz czuł on na swoich plecach, że jego silny przyjaciel był nie tyłków tym miejscu, gdzie go raz widział, a raz nie, ale wszędzie tam, gdzie był on - Ivo - zawsze i w każdej chwili.
„Przecież powiedziałem!”
Kiedy pewnego razu szklana miska roztrzaskała się z hukiem na kawałki, ponieważ wujek wlał do niej zbyt gorący kisiel, Ivo i jego silny przyjaciel tylko sobie stali spokojnie i patrzyli. Ivo nie czuł już potrzeby chowania się pod kanapą. Silny przyjaciel także.
„Czy mój silny przyjaciel ochroni mnie przed śmiercią?" pytał chłopiec.
„Nie" odparł wujek „ponieważ wszyscy ludzie muszą kiedyś umrzeć. Ale on ochroni cię przed strachem, który prowadzi do śmierci".
„Czy teraz już nigdy nie będę w niebezpieczeństwie?" pytał Ivo dalej.
„Posłuchaj" powiedział wujek i czyścił swoją fajkę. „Wymień mi choć jednego bohatera, który nigdy nie jest w niebezpieczeństwie. Twój silny przyjaciel i ty, wy przetrwaliście już razem wiele trudnych chwil, ponieważ we właściwym momencie zrobiliście to, co trzeba było. Raz schować się, kiedy indziej bliżej podejść, raz być ostrożnym, potem odważyć się na śmiałe słowo. Tak przecież postępują bohaterowie!"
Ivo pokiwał przytakująco głową. Nocą obaj często ze sobą rozmawiali, raz na jawie, raz we śnie. Nikt nie musiał już krzyczeć.
Literatura:
1.,, Logopedyczne zabawy grupowe”- Romana Sprawka, Joanna Graban
2.,, Wychowanie fizyczne w przedszkolu”- Kazimiera Wlaźnik
3.,, Zabawy i gry dydaktyczne dla przedszkoli”- Zofia Bogdanowicz
4.,, Kalendarz muzyczny w przedszkolu”- Urszula Smoczyńska- Nachtman
5.,, Wychowanie muzyczne w przedszkolu” - Krystyna Przybylska;
Skróty:
(PP)- Podstawa programowa
(PR)- Program Rozwoju)
(PWP)- Program Wychowawczo-Profilaktyczny
Opracowała: Zofia Kocjan.
42