033, Sztuka celnego strzelania


0x01 graphic

jest dowodem koncentracji wzroku na przyrządach celowniczych (rys. 17 a, b). Wyraźne widzenie celu oraz nadmierna chęć idealnego wręcz wycelowania powodują często porównywanie samej muszki z celem, co jest niewybaczalnym błędem. Szczerbinka, jako część składowa przyrządów celowniczych, odgrywa taką samą rolę jak i muszka. Nawet chwilowe po­równanie muszki z celem powoduje nieznaczne odchylenie dotychczas rów­nej muszki w szczerbince, a w konsekwencji zły rezultat. Jeżeli muszka przez porównanie jej z celem odchyli się w szczerbince np. w pistolecie TT o Vs mm (błąd często niezauważalny), to pocisk na 50 m „odskoczy” o ok. 30 cm. w stronę, w którą został zrobiony błąd.

Powyższy przykład przytaczam ku rozwadze i przestrodze strzelających. Skutki porównywania samej muszki ze spodem celu widoczne są na rys. 18 a, b, c, d.

4* Rejon oddania strzału

Wobec tego, że przy strzelaniu z broni krótkiej zalecam zastąpić punkt celowania rejonem oddania strzału, proponuję początkowe szkolenie pro­wadzić do białych kwadratów lub kół na jasnoszarym lub czarnym tle, przy czym wielkość ich powinna zależeć od stopniowego wzrostu statycz­ności broni na daną odległość. Wraz ze wzrostem statyczności broni należy wielkość kwadratów lub kół systematycznie zmniejszać, od powierzchni „piątki —- szóstki” do „dziewiątki”.

W ten sposób strzelec dojdzie do głębokiego przeświadczenia, „że grunt to równa muszka w szczerbinie”, naturalnie po osiągnięciu umiejętności dobrego nawyku ściągania języka spustowego, jako najważniejszego tech­nicznego elementu w strzelaniu z broni krótkiej.

5* Oddychanie

Niezatrzymywanie oddechu podczas kontroli zgranych przyrządów ce­lowniczych i ściągania języka spustowego obniża rezultaty strzelania. Pod­czas oddychania między wydechem i wdechem istnieją normalne przerwy,

3 — Sztuka celnego strzelania

33



Wyszukiwarka