3.10. Zasady bilansowania cieplnego
Bilanse cieplne pomieszczeń przeprowadzamy, aby:
zapewnić komfort cieplny użytkownikom pomieszczenia
ograniczyć straty energii - przeprowadzenie termomodernizacji
dostosować układ ogrzewania (moc, rodzaj paliwa)
Podczas sporządzania bilansu cieplnego należy określić wszystkie zyski i straty ciepła w bilansowanym pomieszczeniu.
Zyski ciepła:
solarne (promieniowanie słoneczne przez okna)
wewnętrzne ( urządzenia elektryczne, oświetlenie, ludzie)
ogrzewanie
rekuperacja
Straty ciepła:
przez przenikanie (ściany, strop, podłogę, okna)
przez wentylację ( w tym nieszczelności okien i drzwi)
też na ogrzanie CWU
Obliczanie projektowego obciążenia cieplnego (wg PN-EN ISO 12831) Założenia do obliczeń:
równomierny rozkład temperatury powietrza,
takie same wartości temperatury powietrza i operacyjnej,
ustalone warunki wymiany ciepła,
niezmienne właściwości elementów konstrukcyjnych budynków w funkcji temperatury.
Procedura obliczeniowa:
określenie projektowej i średniorocznej temperatury zewnętrznej,
określenie temperatury wewnętrznej dla każdego pomieszczenia,
charakterystyka wymiarowo-cieplna elementów konstrukcyjnych budynku,
obliczenie współczynnika projektowej straty ciepła przez przenikanie i współczynnika wentylacyjnej straty ciepła,
obliczenie projektowej straty ciepła przez przenikanie i wentylacyjnej straty ciepła,
obliczenie całkowitej straty ciepła,
obliczenie nadwyżki mocy cieplnej niezbędnej do skompensowania przerw w ogrzewaniu,
obliczenie całkowitego projektowego obciążenia cieplnego
Straty muszą być pokryte przez zyski!
W budynku mieszkalnym, budynku użyteczności publicznej oraz budynku przemysłowym opór cieplny nieprzeźroczystych przegród zewnętrznych powinien umożliwić utrzymanie na jej wewnętrznych powierzchniach temperatury wyższej co najmniej o 1 K od temperatury punktu rosy powietrza w pomieszczeniu, przy obliczeniowych wartościach temperatury powietrza wewnętrznego i zewnętrznego oraz wilgotności względnej powietrza w pomieszczeniu.
Obliczeniowe temperatury przyjmuje się: zewnętrzne dla danej strefy klimatycznej ( w Polsce jest 5 stref- Wrocław w II strefie, -18C najniższa, 7,9 średnioroczna); wewnętrzne z Prawa Budowlanego i rozporządzenia Ministra w sprawie warunków technicznych budynków.
Straty przez przegrody
Należy uwzględnić obecność motków cieplnych. Mostek termiczny - element przegrody budowlanej o znacznie wyższym niż sąsiadujące z nim elementy współczynniki przenikania ciepła.
Rodzaje mostków termicznych:
przebicie warstwy izolacji cieplnej kotwami metalowymi
lokalne zmniejszenie grubości izolacji
wprowadzenie w przegrodę materiału o wyższej wytrzymałości i wyższej przewodności cieplnej
połączenie ściany pełnej z oknem o niższej izolacyjności cieplnej
Współczynnik przenikania ciepła:
Całkowity opór cieplny ( wnikanie +przenikanie):
Strata wentylacyjna:
Oblicza się znając strumień wymienianego powietrza oraz jego gęstość i ciepło właściwe.
Zyski ciepła:
Wewnętrzne liczy się znając współczynnik zysków na m2 powierzchni i rodzaj budynku.
Solarne:
Ci - udział pola powierzchni szklonej w polu powierzchni okna, -
Ai - pole powierzchni okna w świetle otworu, m2
Ii - wartość energii promieniowania słonecznego w rozpatrywanym miesiącu na powierzchnię pionową dla najbliższego punktu pomiarów promieniowania słonecznego, kWh/m2m-c
g - współczynnik przepuszczalności energii promieniowania słonecznego przez oszklenie, -
ka - współczynnik korekcyjny ze względu na pochylenie przegród przezroczystych do poziomu, -
Z - współczynnik zacienienia budynku
Zapotrzebowanie na energię końcową
Qi,nd - zapotrzebowanie na energię użytkową, odpowiednio do ogrzewania i przygotowania ciepłej wody użytkowej, kWh/rok
hi,tot - średnia sezonowa sprawność całkowita systemu grzewczego
Racjonalizacja użytkowania ciepła
nie przegrzewanie pomieszczeń (utrzymywanie optymalnej niezmiennej temperatury niezbędnej dla zapewnienia komfortu cieplnego),
umiejętne wietrzenie pomieszczeń (kilkadziesiąt minut przed wietrzeniem zakręcić zawory grzejnikowe, odkręcamy je kilkadziesiąt minut po wietrzeniu),
stosowanie odzysku ciepła powietrza wentylacyjnego,
stosowanie gruntowych wymienników ciepła do wstępnego ogrzania powietrza w zimie i ochłodzenia w lecie,
zapewnienie optymalnej ilości powietrza wentylacyjnego (zbyt duży strumień powietrza powoduje powstawanie niepotrzebnych kosztów związanych z jego ogrzaniem),
akumulacja nadwyżek ciepła w budynku (ściany i inne elementy konstrukcyjne o dużej pojemności cieplnej),
wykorzystywanie zysków ciepła, głównie słonecznych do pasywnego ogrzewania pomieszczeń.