KONSPEKT ZAJĘĆ INDYWIDUALNYCH

Temat: Uprawiamy sporty zimowe

Prowadząca: Katarzyna Zątek

Dziecko : 6 - latek

Czas zajęć: 1 godz.

Cel ogólny: zapoznanie ze sportami zimowymi

Cele szczegółowe:

Dziecko:

• Wypowiada się na temat tego, za co lubi zimę

• Właściwie nazywa i wskazuje na obrazkach sporty zimowe ( narciarstwo, łyżwiarstwo, saneczkarstwo (jazda na sankach), hokej)

• Nazywa osoby wykonujące dany sport (narciarz, łyżwiarz, łyżwiarka, hokeista)

• Dzieli nazwy osób wykonujących dany sport na sylaby, przelicza ilość sylab w wyrazach

• Ćw. graficzne- rysuje po śladzie kropkowym ślady jazdy łyżwiarza

• Składa obrazek z 8 części

• Wybiera obrazek przedstawiający zimowy sport, koloruje go kredkami świecowymi

Metody pracy:

• Słowna

• Oglądowa

• Praktycznego działania

• Aktywizujące - ćw. Paula Dennisona

Formy pracy:

• Indywidualna

Środki dydaktyczne:

• Tekst wiersza p.t. „Za co lubimy zimę?”

• Ilustracje przedstawiające sporty zimowe

• Karta pracy z wykropkowanym śladem toru jazdy łyżwiarza

• Ilustracje przedstawiające sportowców i przedmioty, które potrzebują (łyżwiarz, hokeista, narciarz, saneczkarz ; łyżwy, krążek, narty, kijki, sanki)

• Obrazek przedstawiający sanki i narty rozcięty na 8 części

Sytuacja edukacyjna	Czynności nauczyciela	Czynności dziecka	Uwagi
Elementy ćwiczeń z zakresu Kinezjologii Edukacyjnej P. Dennisona Ćwiczenia naprzemienne przy muzyce a) prawa ręka do lewego kolana, lewa ręka do prawego kolana z jednoczesnym unoszeniem kolan do góry b) prawa ręka do lewej stopy i odwrotnie - wykonywane z tyłu ciała c) prawa ręka do lewego ucha i odwrotnie Pozycja Cooka	Nauczyciel wyjaśnia i demonstruje sposób wykonania ćwiczenia Prosi, aby dziecko się położyło i układa mu kończyny tak, aby dziecko znajdowało się w pozycji Cooka	Prawidłowo wykonuje ćwiczenia ruchy w rytm muzyki, jest zaangażowane Naśladuje ruchy nauczyciela Relaksuje się wykonując pozycję Cooka
2. Przeczytanie wiersza Pt.” Za co lubimy zimę?” (aneks 1)	Pedagog czyta wiersz, zwraca uwagę dziecka na to, aby zapamiętało jak najwięcej	Dziecko uważnie słucha wiersza
3. Rozmowa na temat treści wiersza, wspólne ustalenie za co lubimy zimę Za to, że pada śnieg Że możemy lepić bałwana Że można rzucać do siebie śnieżkami Można bawić się na śniegu Jeździć na sankach, nartach, łyżwach	Nauczyciel pyta dziecko za co w wierszu lubi się zimę, następnie pyta za co dziecko lubi zimę, co lubi robić zimą	Dziecko powinno powiedzieć za co lub zimę : Za to, że pada śnieg Że możemy lepić bałwana Że można rzucać do siebie śnieżkami Można bawić się na śniegu Jeździć na sankach, nartach, łyżwach
4. Zapoznanie ze sportami zimowymi na podstawie obrazków, opisywanie tego, co się znajduje na obrazkach Nazywanie osób wykonujących dany sport Dzielenie tych nazw na sylaby, przeliczanie tych sylab	Nauczyciel mówi dziecku, że zimą wiele osób uprawia sporty zimowe, które można wykonywać tylko zimą rozkłada przed dzieckiem obrazki przedstawiające sporty zimowe (saneczkarstwo, narciarstwo, jazdę figurową, łyżwiarstwo sportowe, hokej) Nauczyciel wskazuje poszczególne obrazki dziecku, które opisuje co się na tych obrazkach znajduje, wspólnie próbują nazwać sport, który przedstawiony jest na obrazku Nauczyciel pyta, czy dziecko widziało kiedyś ten sport w telewizji, czy go zna Pyta czy dziecko wie, jak nazywa się osoba wykonująca dany sport, jeżeli dziecko nie potrafi podać nazwy sportowca, nauczyciel ją podaje Prosi, aby dziecko podzieliło poszczególne nazwy (wyrazy) na sylaby i przeliczyło z ilu sylab składa się dany wyraz	Dziecko ogląda obrazki Podejmuje próby nazwania poszczególnych sportów, podejmuje próby opisania ich, nazwania rodzaju sportu Opisuje obrazki, nazywa prawidłowo osoby zajmujące się danym sportem zimowym, dzieli te wyrazy na sylaby, przelicza ilość sylab
5. Ćw. graficzne - rysowanie po śladzie kropkowym śladu toru jazdy łyżwiarza	Wyjaśnia sposób wykonania ćwiczenia	Dziecko wykonuje ćwiczenie pisakiem rysując tor łącząc kropki linią ciągłą
6. Dopasowywanie brakującego sprzętu do danej osoby na obrazku i nazywanie danego sportu i sprzętu	Nauczyciel przedstawia obrazki przedstawiające sportowców zwraca uwagę dziecku na to, że czegoś tym osobom brakuje i rozkłada obrazki przedstawiające sprzęt sportowy. Prosi dziecko, aby nazwało daną osobę na obrazku i dopasowało do niej dany sprzęt	Dziecko dopasowuje odpowiednio: - łyżwiarce figurowej - łyżwy - skoczkowi narciarskiemu - narty - hokeiście - łyżwy i drążek - saneczkarzowi - sanki
7. Składanie obrazka z 8 części przedstawiającego łyżwy i narty. Naklejenie na kartkę.	Informuje dziecko, że ma dla niego zagadkę - super tajemnicze zadanie. Poleca mu aby złożyło obrazek a dowie się co się na nim ukryło	Dziecko składa obrazek, nazywa to, co się na nim znajduje. Nakleja na kartkę.
8. Kolorowanie kredkami świecowymi wybranego obrazka	Prosi dziecko, aby wybrało sobie jeden obrazek i pokolorowało go najpiękniej jak tylko potrafi	Koloruje kredkami świecowymi wybrany przez siebie obrazek

KONSPEKT ZAJĘĆ INDYWIDUALNYCH

Temat: Już mamy zimę

Prowadząca: Katarzyna Zątek

Dziecko : 6 - latek

Czas zajęć: 1 godz.

Cel ogólny: polisensorycznie poznajemy świat

Cele szczegółowe:

Dziecko:

• Doskonali wrażliwość zmysłową poprzez angażowanie zmysłu: wzroku, słuchu, smaku, dotyku węchu a trakcie działalności

• Prawidłowo wskazuje prawą i lewą rękę podczas powitania

• Nazywa kolor charakterystyczny dla zimy (biały)

• Nazywa zapach przypisany zimie (miętowy)

• Słucha piosenki „Nasza zima zła”

• Wymienia cechy charakterystyczne zimy: śnieg, mróz, jest zimno, biało dookoła

• Słucha odgłosów i wybiera spośród nich ten, który jest odgłosem zimy (skrzypienie śniegu, dzwoneczki)

• Gra na dzwoneczkach śpiewając jednocześnie piosenkę „Nasza zima zła”

• Nazywa cechy charakterystyczne śniegu: zimny, biały, topi się w ciepłej temperaturze

• Wyszukuje obrazek przedstawiający zimę spośród innych

• Wykonuje bałwana z waty wypełniając nią narysowany wcześniej przez siebie kontur

Metody pracy:

• Słowna

• Oglądowa

• Praktycznego działania

• Elementy metody „Porannego kręgu”

Formy pracy:

• Indywidualna

Środki dydaktyczne:

• Olejek miętowy

• Płyta CD z piosenką, z odgłosami

• Dzwoneczki

• Obrazki przedstawiające pory roku

• Śnieg, Wata, klej, kartka biała, papier kolorowy, goździki

Sytuacja edukacyjna	Czynności nauczyciela	Czynności dziecka	Uwagi
1. Powitanie „Prawa ręka wita się z prawą, lewa z lewą”	- nauczyciel zaprasza dziecko do wspólnego powitania, wyjaśnia sposób powitania się: witają się prawe ręce, lewe ręce poprzez chwyt, klaśnięcie	- dziecko wita się z nauczycielem, prawidłowo wybiera lewą i prawą dłoń
2. Masażyk czuciowy ręki olejkiem miętowym	- nauczyciel masuje dziecku dłoń olejkiem miętowym - pyta dziecko co czuje - prosi aby powąchało rączkę i nazwało zapach, który czuje	- dziecko wącha rączkę i określa zapach: miętowy - odczuwa masaż wykonywany przez nauczyciela
3. Słuchanie piosenki „Nasza zima zła”	- nauczyciel włącza płytę z piosenką „Nasza zima zła”	- słucha piosenki „Nasza zima zła”
4. Rozmowa na temat aktualnej pory roku, jej cech: kolor: jest biało dookoła, dotyk : jest zimna, dźwięk: dzwoneczki u sań, zapach: mięta Utrwalenie pór roku w kolejności Dzielenie nazw pór roku na sylaby, dokonywanie analizy głoskowej, przeliczanie liczby głosek w wyrazach	- nauczyciel pyta : jakiej porze roku jest ta piosenka jakiego koloru jest zimą najwięcej Jaka jest pogoda zimą Jaki zapach czuło dziecko na rączce - pyta jakie dziecko zna pory roku, prosi aby wymieniło je w kolejności, następnie podzieliło nazwę każdej pory na sylaby, następnie na głoski, pyta z ilu głosek składa się dany wyraz	- nazywa porę roku o której jest piosenka (zima) - nazywa kolor który jest charakterystyczny dla zimy (biały) - nazywa zapach charakterystyczny dla zimy odwołując się do zapachu - wymienia w kolejności pory roku, każdą z nazw dzieli na sylaby, następnie dokonuje analizy głoskowej, przelicza z ilu głosek składa się dany wyraz
5. Słuchanie odgłosów i wybieranie z nich odgłosów zimy	- włącza płytę z odgłosami: prosi dziecko aby wysłuchało tych odgłosów i nazwało każdy z nich, następnie aby wybrało odgłosy, które można usłyszeć zimą (deszcz, wiatr, skrzypienie śniegu, dzwoneczki, szumiąca woda)	- słucha odgłosów zwierząt - wyodrębnia odgłosy zimy w odpowiednim momencie, nazywa je
6. Gra na dzwoneczkach do rytmu piosenki z jednoczesnym jej śpiewaniem	- nauczyciel prezentuje instrument i pyta jak się on nazywa. Następnie wręcza go dziecku i przydziela mu zadanie: będzie grało na ni w rytm piosenki	- nazywa instrument muzyczny - dzwoneczki - gra na dzwonkach w rytm piosenki
7. Pokaz śniegu i doświadczenia ze śniegiem Określanie cech charakterystycznych śniegu: - zimny - biały - topnieje w ciepłej temperaturze	- pokazuje dziecku śnieg, daje mu do ręki, pyta je o odczucia - pyta jaki jest śnieg - kładzie go na kaloryferze i po chwili pyta: co się stało? - zaznacza, że śnieg topi się w ciepłej temperaturze	- ogląda śnieg, dotyka go, określa to, co czuje - czuje zimno, określa jego kolor, próbuje zrobić kulkę - obserwuje co się dzieje ze śniegiem, kiedy nauczyciel położy go na kaloryferze, wyciąga wnioski - śnieg topi się w ciepłej temperaturze
8. Ćw. myślenia: wyszukiwanie spośród obrazków takich, które przedstawiają zimę, opisywanie obrazków zdaniami	- zwraca uwagę dziecka na rozłożone obrazki, prosi, aby wyszukało takie, na których przedstawiona jest zima - prosi dziecko, aby opisało każdy z wybranych zimowych obrazków jednym zdaniem	- spośród obrazków wybiera te, które przedstawiają zimę, opisuje je budując po jednym zdaniu do każdego obrazka
9. Rozmowa na temat tego, co możemy robić w zimie - lepić bałwana - rzucać do siebie śnieżkami - jeździć na sankach i nartach itp.	- nauczyciel pyta dziecka, co można robić zimą, w co się można bawić, pyta co dziecko robi na podwórku kiedy jest zima	- wypowiada się na temat tego ,co można robić w zimie, opowiada o tym co sam robi na podwórku zimową porą. Można: lepić bałwana, rzucać do siebie śnieżkami, jeździć na sankach i nartach
10. Wykonywanie bałwana z waty	- informuje dziecko, ze teraz zrobi sobie bałwana. Daje mu kartkę. Prosi aby narysowało bałwana. Następnie wykleiło jego kontur watą. Z goździków wykona oczy, nos z papieru kolorowego, miotłą będzie mała gałązka z drzewa.	- rysuje na kartce ołówkiem bałwana - smaruje powstały kontur klejem, wypełnia go watą, z Gożdzików wykonuje oczy, nos wycina z papieru kolorowego, dokleja miotłę.

KONSPEKT ZAJĘĆ INDYWIDUALNYCH

Temat: Pory roku bawią się w berka

Prowadząca: Katarzyna Zątek

Dziecko : 6 - latek

Czas zajęć: 1 godz.

Cel ogólny: poznajemy rytmiczną organizację czasu

Cele szczegółowe:

Dziecko:

• Prawidłowo wskazuje prawą rękę

• Dostrzega rytm i stałe następstwo pór roku

• Utrwala nazwy pór roku - wymienia je w kolejności, dopowiada porę roku której nie powiedział nauczyciel

• Układa szereg obrazków przedstawiających pory roku zgodnie z ich następstwem

• Mówi z pamięci krótkie rymowanki o porach roku

• Czyta globalnie wyraz „LATO” - odróżnia go od wyrazu „LUTY” - właściwie reaguje na zmianę napisów przez nauczyciela

• Wykonuje ćwiczenia artykulacyjne na spółgłoskach : w, f

Metody pracy:

• Słowna

• Oglądowa

• Praktycznego działania

Formy pracy:

• Indywidualna

Środki dydaktyczne:

• Obrazki przedstawiające pory roku w wersji kolorowej i do kolorowania

• Napisy: lato, luty

• Klej, nożyczki, kredki

Sytuacja edukacyjna	Czynności nauczyciela	Czynności dziecka	Uwagi
1. Zabawa „Prawa ręka”	Nauczyciel prosi, aby dziecko pokazało swoją prawą rękę. W nagrodę zakłada mu na tą rękę frotkę. - mówi: „moja prawa ręka ….. ładnie pisze” i naśladuje czynność pisania. Następnie prosi dziecko, aby powiedziało i pokazało co robi jego prawa ręka.	- prawidłowo wskazuje prawą rękę - demonstruje czynności i nazywa, które wykonuje jego prawa ręka
2. Utrwalenie nazw pór roku na podstawie dużych obrazków przygotowanych przez nauczyciela	- pyta dziecko jakie zna pory roku - prosi, aby dziecko wymieniło je w kolejności - prosi, aby wybrało obrazek pasujący do danej pory roku	- wymienia pory roku w kolejności Dobiera do każdej pory roku odpowiedni obrazek
3. Rytmiczne następstwo pór roku	- wypowiada rymowankę o danej porze roku i kładzie odpowiedni obrazek na stole. Prosi dziecko, aby powtórzyło za nim rymowankę. Powtarzając rymowankę nauczyciel dokłada jeszcze do tego ruch: Wiosna - uśmiech Lato - naśladowanie objadania się Jesień - naśladowanie niesienia kosza Zima - trzymanie się za uszu	- uczy się słów rymowanek o porach roku Wiosna - jest radosna Lato - objada się słodką watą Jesień - kosze grzybów niesie Zima - za uszy się trzyma przy wymawianiu wykonuje prawidłowy ruch: Wiosna - uśmiech Lato - naśladowanie objadania się Jesień - naśladowanie niesienia kosza Zima - trzymanie się za uszu
4. Układanie rytmów z obrazków przedstawiających pory roku	Nauczyciel prosi, aby dziecko ułożyło obrazki zgodnie z kolejnością i przy tej sposobności żeby także wymawiało krótkie rymowanki (na figurze koła)	- układa obrazki pór roku zgodnie z następstwem, układa na figurze koła Stara się mówić samodzielnie rymowanki
5. Ćw. Doskonalące logiczne myślenie i pamięć - jakiej pory roku nie wypowiedziałam	- wyjaśnia na czym będzie polegało zadanie: dziecko ma powiedzieć nazwę pory roku, której nauczyciel nie wypowiedział. Nauczyciel wymawia pory roku nie zachowując właściwej kolejności. Po usłyszeniu nazwy właściwej pory roku prosi dziecko aby przypomniało rymowankę o tej porze roku - prosi o wypowiedzenie nazw pór roku w ciągu - wiele razy dla utrwalenia	- dopowiada nazwę pory roku, której nie powiedział nauczyciel - utrwala rymowanki o porach roku
6. Ćw. percepcji wzrokowej - globalne czytanie napisów „Lato”, „Luty” - czytanie napisu „Lato” zgodnie z miejscem położenia napisu - nad dywanem - cicho, im wyżej tym głośniej - czytanie napisu „Luty” w taki sam sposób jak wyrazu „Lato”	Demonstruje napis „Lato” - głośno czyta ten napis, wyjaśnia sposób wymawiania tego wyrazu który zależeć będzie od miejsca położenia napisu (Nisko - wyżej - wysoko) - demonstruje napis „Luty” itd. (jw.) - wyjaśnia, że będzie teraz pokazywać napisy. Jeżeli dziecko zobaczy napis „Lato” - ma wstać, a jeżeli zobaczy napis „Luty” to ma leżeć.	- spostrzega napisy „Lato”, Luty” - wymawia dany wyraz zgodnie z instrukcją podaną przez nauczyciela - prawidłowo odróżnia napis „Luty” i „Lato” - poprawnie reaguje na zmiany
7. Ćw. artykulacyjne : w,f Wietrzyk i trzmiel urządzili zawody w lataniu, wyznaczono długość trasy i dano sygnał do startu. Trzmiel chciał przegonić wietrzyk - machał więc z całych sił skrzydełkami : w w w w w w w w w w w w, mimo, że trzmiel bardzo się starał, nie mógł dogonić wietrzyka. Wietrzyl leciutko szemrząc f f f f f f f f f f f f f przeleciał nad metą pierwszy.	Nauczyciel informuje, że za chwilę opowie dziecku historię o trzmielu i wietrze. Pyta jaki odgłos wydaje wiatr: f f f f f f f f f f f f f Trzmiel: wwwwww wypowiadane rytmicznie. Wyjaśnia, że kiedy w opowiadaniu wystąpi któreś z nich, to dziecko będzie je naśladować.	Słucha opowiadania - w odpowiednim momencie prawidłowo artykułuje głoskę: w i f
8. Utrwalenie pór roku w kolejności - kolorowanie konturowych obrazków przedstawiających pory roku i naklejanie ich na kartkę w odpowiedniej kolejności (aneks2)	Wyjaśnia sposób wykonania zadania	Koloruje obrazki, układa je w odpowiedniej kolejności i nakleja na kartkę

KONSPEKT ZAJĘĆ INDYWIDUALNYCH

Temat: Ciepłe ubrania na zimowy czas

Prowadząca: Katarzyna Zątek

Dziecko : 6 - latek

Czas zajęć: 1 godz.

Cel ogólny: utrwalenie wiadomości na temat odzieży, którą nosi się w zimie

Cele szczegółowe:

Dziecko:

• Segreguje ubrania na letnie i zimowe, wybiera spośród ubrań te, które nosi się w zimie, uzasadnia swój wybór

• Segreguje sylwety przedstawiające odzież zimową ze względu na przeznaczenie, ze względu na kolor

• Porównuje liczebność zbiorów poprzez tworzenie par

• Prawidłowo określa, w którym kole jest mniej, a w którym więcej ubrań

• Podpisuje zbiory odpowiednią cyfrą (w zakresie 3)

• Odczytuje globalnie wyrazy: czapka, szalik, wyszukuje wyraz czapka spośród innych wyrazów

• Koloruje odzież zimową , wycina ją nożyczkami i „ubiera” nią papierową sylwetę lalki

Metody pracy:

• Słowna

• Oglądowa

• Praktycznego działania

Formy pracy:

• Indywidualna

Środki dydaktyczne:

• Sylwety odzieży w 4 kolorach : czerwony, zielony, żółty (czapka, szalik, rękawiczki)

• Kartony z cyframi

• Napisy: Czapka, szalik

• Sylweta lalki, odzież zimowa do wycięcia, klej

• Karta pracy

Sytuacja edukacyjna	Czynności nauczyciela	Czynności dziecka	Uwagi
1. Zabawa przy piosence „Na prawo…” z utrwaleniem stronności ciała	Zaprasza do zabawy, wyjaśnia na czym będzie polegać. Prosi dziecko aby przypomniało gdzie jest jego prawa a gdzie lewa strona ciała. „Na prawo na lewo się kołyszemy, na prawo na lewo kołyszmy się. Do góry i na dół razem wstajemy, do góry i na dół jak dobrze nam”.	Prawidłowo wskazuje poszczególne części ciała Kołysze się na prawo i na lewo w rytm piosenki naśladując ruchy nauczyciela Próbuje śpiewać piosenkę
Rozmowa na temat aktualnej pory roku, przypomnienie jej nazwy - charakterystyka zimowej pogody	- pyta jaka jest teraz pora roku, jak się nazywa, prosi o przegłosowanie wyrazu „zima” - pyta jaka jest pogoda w zimie? - jeżeli dziecko ma trudności nasuwa poszczególne elementy pogody demonstrując obrazki (temperatura - jest ciepło czy zimno; czy pada deszcz itp.) - chce uzyskać odpowiedź: jest zimno, mroźno, pada śnieg, rzadko świeci słońce, szczypie w nosy, w uszy, w ręce	Dziecko nazywa aktualną porę roku, głoskuje nazwę Określa z pomocą nauczyciela cechy zimowej pogody - wyszukuje odpowiednie obrazki
3. Segregowanie sylwet ubrań na letnie i zimowe, uzasadnianie dlaczego dane ubrania nosimy w zimie	- rozkłada przed dzieckiem sylwety ubrań Zwraca dziecku uwagę na nie, prosi, aby sobie je dokładnie obejrzało Następnie poleca, aby dziecko uporządkowało te ubrania na letnie, czyli te w których chodzimy latem i zimowe. Po zakończeniu zadania przez dziecko pyta je dlaczego te ubrania są zimowe	Segreguje sylwety ubrań na te letnie i zimowe Wyjaśnia, dlaczego te ubrania nosimy w zimie, nawiązuje do wcześniejszej rozmowy o pogodzie, zwraca uwagę na to, że ze w zimie jest bardzo zimno i trzeba się ciepło ubierać, żeby nie być chorym
4. Segregowanie ubrań zimowych ze względu na przeznaczenie oraz ze względu na kolor. Przeliczanie liczebności utworzonych zbiorów. Porównywanie liczebności zbiorów. Dobieranie podpisów do zbiorów, które zawierają 1,2,3 elementy.	- prosi, aby dziecko posegregowało ubrania ze względu na przeznaczenie, gdzie je zakładamy Następnie prosi, aby dziecko posegregowało je ze względu na kolor. Prosi o przeliczenie odzieży w każdym zbiorze - w każdym rogu stolika. - pyta których ubrań jest więcej np. czerwonych czy zielonych? ; o ile więcej - prosi dziecko aby podpisało odpowiednie zbiory za pomocą cyfr: 1, 2, 3	Segreguje ubrania tworząc zbiory: czapek, szalików, kurtek, rękawiczek, swetrów Segreguje tworząc zbiory ubrań w kolorze: czerwonym, zielonym, niebieskim, żółtym Przelicza liczebność każdego zbioru Tworzy pary w celu ustalenia, w którym zbiorze jest więcej ubrań, próbuje ustalić o ile więcej i o ile mniej Podpisuje prawidłowo zbiory zawierające 1, 2, 3 elementy
5. Podpisanie czapki i szalika. Zapoznanie z graficznym zapisem tych wyrazów. - poszukiwanie na kartce wśród innych wyrazów wyrazu czapka i podkreślanie go. - układanie z wyrazem czapka, szalik jednego zdania. (Aneks 3)	- demonstruje dziecku napis „czapka” i podpisuje nim czapkę wcześniej przyniesioną. Następnie demonstruje wyraz „szalik” i podpisuje nim szalik. - daje kartę pracy i poleca, aby dziecko wśród wyrazów odnalazło wyrazy „czapka” i je podkreśliło. - prosi, aby dziecko ułożyło po jednym zdaniu z wyrazem czapka, szalik	Spostrzega napis „czapka”; „szalik” Podkreśla wśród innych wyrazów wyraz „czapka” Układa po jednym zdaniu z każdym wyrazem
6. „Zimowa lalka - kolorowanie odzieży zimowej, wycinanie jej po śladzie linii prostej, ubieranie papierowej sylwety lalki (aneks 4)	- wyjaśnia co dziecko ma zrobić	Koloruje ubrania, wycina je po linii, nakleja na sylwetę lalki dopasowując ubrania do poszczególnej części jej ciała

KONSPEKT ZAJĘĆ INDYWIDUALNYCH

Temat: Opisujemy cechy wyglądu bałwana

Prowadząca: Katarzyna Zątek

Dziecko : 6 - latek

Czas zajęć: 1 godz.

Cel ogólny: opisujemy wygląd bałwana na podstawie wiersza

Cele szczegółowe:

Dziecko:

• nazywa aktualną porę roku i wypowiada się na jej temat

• wymienia w kolejności pory roku

• udziela poprawnych odpowiedzi do usłyszanego wiersza

• prawidłowo dzieli wyraz bałwan na sylaby i przelicza ilość sylab

• zapoznaje się z graficznym zapisem wyrazu bałwan

• opisuje cechy wyglądu bałwana w oparciu o usłyszany tekst i sylwetę

• wyodrębnia i wskazuje szczegóły, którymi różnią się sylwety przedstawiające bałwany

Metody pracy:

• Słowna

• Oglądowa

• Praktycznego działania

Formy pracy:

• Indywidualna

Środki dydaktyczne:

• Gwiazdki z papieru

• Tekst wiersza

• Napis bałwan

• Sylweta bałwana (na podstawie wiersza)

• Sylwety bałwanów różniących się wyglądem

• Karta pracy

Sytuacja edukacyjna	Czynności nauczyciela	Czynności dziecka	Uwagi
1. Ćwiczenia oddechowe Dmuchanie na gwiazdki - płatki śniegu	Demonstruje sposób wykonania ćwiczenia	dmucha na gwiazdki - płatki śniegu
2. Rozmowa na temat aktualnej pory roku.	Nauczycielka pyta jaka jest teraz pora roku, prosi o wymienienie pór roku w odpowiedniej kolejności. Pyta także jaka pogoda jest w zimie oraz jak można się bawić kiedy jest zima	nazywa aktualną porę roku, wymienia pory roku w kolejności określa zimową pogodę
3. Odczytanie wiersza H. Ożogowskiej p.t. „Kto to?” - rozmowa na temat wiersza (aneks5)	Nauczycielka zadaje pytania: jaki gość zawitał na podwórko? kim on był? kiedy zawitał? Następnie demonstruje sylwetę bałwana. i zadaje kolejne pytania: jaką ma twarz? z czego ma nos? z czego są jego oczy? co ma na głowie? Przedstawia kartki z napisem bałwan Następnie prosi o przeliczenie z ilu liter składa się dany wyraz.	Odpowiada na pytania do wiersza Opisuje wygląd bałwana w oparciu o sylwetę, która przedstawia bałwana z wiersza. Opisuje wygląd twarzy formułując całe zdania Zapoznaje się z graficznym zapisem wyrazu bałwan Przelicza ilość liter w wyrazie.
4. Rytmiczny podział wyrazu bałwan z uwzględnieniem stopnia natężenia głosu	Prosi, aby dziecko wymawiało z nią rytmicznie wyraz bałwan dzieląc go na sylaby. Następnie prosi o mówienie tego wyrazu: -cicho -głośno -śpiewem -przez nos	Dziecko wypowiada rytmicznie wyraz bałwan wspólnie z nauczycielem dzieląc go jednocześnie na sylaby Wymawia z uwzględnieniem natężenia głosu
5. Wyodrębnianie szczegółów, którymi różnią się bałwanki	Nauczycielka kładzie na stoliku drugą sylwetę przedstawiającą bałwanka, pyta czy te bałwanki różnią się czymś między sobą, co mają inne.	Wyszukuje różnice w wyglądzie dwóch bałwanów, wskazuje i nazywa je
6. Ćwiczenie graficzne - rysowanie bałwana po śladzie kropkowym. Dorysowywanie mu brakujących części. (aneks 6)	Nauczyciel wyjaśnia, co ma dziecko wykonać.	Dziecko rysuje bałwana po śladzie kropkowym, dorysowuje mu oko, nos - marchewkę, guziki i miotłę.

KONSPEKT ZAJĘĆ INDYWIDUALNYCH

Temat: Dbamy o czystość naszego ciała

Prowadząca: Katarzyna Zątek

Dziecko : 6 - latek

Czas zajęć: 1 godz.

Cel ogólny: ukazanie konieczności dbania o czystość swojego ciała

Cele szczegółowe:

Dziecko:

• Rozwiązuje zagadki podając prawidłowe rozwiązanie (mydło, woda, ręcznik)

• Udziela odpowiedzi na pytania dotyczące treści usłyszanej piosenki

• Wypowiada się na temat tego, w jaki sposób należy dbać o czystość (mycie zębów, rąk, kąpanie się, mycie włosów) na podstawi obrazków i własnych doświadczeń

• Dobiera przybory potrzebne do wykonania danej czynności (mycie zębów - szczoteczka i pasta do zębów; mycie rąk - mydło, ręcznik, mycie głowy - szampon)

• Spośród obrazków wybiera te, które przedstawiają w jaki sposób należy dbać o higienę osobistą,

• Układa po jednym zdaniu do każdego obrazka

Metody pracy:

• Słowna

• Oglądowa

• Praktycznego działania

• Aktywizujące -

Formy pracy:

• Indywidualna

Środki dydaktyczne:

• Zagadki tematyczne

• Płyta CD

• Mydło, ciepła i zimna woda, miska

• Ilustracje przedstawiające sposoby dbania o higienę (mycie zębów, włosów, czesanie się, mycie rąk, prysznic)

• Ilustracje przyborów toaletowych (szczoteczka, pasta do zębów, kubek, grzebień)

Sytuacja edukacyjna	Czynności nauczyciela	Czynności dziecka	Uwagi
Ćwiczenia aktywizujące obie półkule mózgowe Ruchy naprzemienne przy muzyce Rysowanie obrazków symetrycznych obiema rękami	Zaprasza do zabawy, wyjaśnia na czym będzie polegać. - dotykanie prawą rękę lewej nogi i na odwrót: lewej ręki do prawego kolana z podskokiem, dotykanie rękoma przeciwległych uszu, ramion - rysowanie obiema rękami choinki, koła, kwadratu, słoneczka, bałwana	Wykonuje czynności samodzielnie, stara się nie mylić
2. Rozwiązywanie zagadek	- czyta zagadki, prosi dziecko o ich rozwiązanie	Rozwiązuje zagadki
3. Słuchanie piosenki „Mydło lubi zabawę”, analiza treści	- zadaje dziecku pytania: O czym była ta piosenka? Jakie zabawy lubi mydło? Kogo mydło zachęca do kąpieli? O czym mówi refren piosenki? W co zamienia się mydło podczas kąpieli? Co można robić z mydła?	Udziela odpowiedzi na pytania nauczyciela: o mydle, o jego zabawach - w chowanego i w berka Mydło wszystko umyje Mydło zamienia się w pianę Z mydła można robić bańki
4. Sprawdzanie rozpuszczalności mydła w ciepłej i zimnej wodzie	- nauczyciel informuje o zadaniu. Prosi aby dziecko spróbowało rozpuścić mydło w wodzie zimnej i ciepłej. Daje mu dwie miski z wodą: ciepłą i zimną. Do każdej wkłada kawałeczek mydła i prosi, aby dziecko mieszało wodę. Pyta, co zauważyło, czy woda się zmieniła, czy mydło się rozpuściło	Podejmuje działanie, przeprowadza doświadczenie, wyciąga prawidłowe wnioski Zauważa, że mydło łatwo rozpuszcza się w ciepłej wodzie
5. Prezentacja obrazków - wybieranie spośród nich tych, które przedstawiają sposoby dbania o czystość ciała. Układanie po jednym zdaniu do każdego obrazka. Dobieranie do czynności przyborów potrzebnych do ich wykonania np. mycie zębów - pasta	Demonstruje obrazki, prosi aby dziecko wybrało te, które przedstawiają sposoby dbania o higienę ciała i ułożyło do każdego obrazka zdanie. Następnie pyta, jakie przybory potrzebne są do: Mycia zębów Mycia twarzy Kąpieli Mycia włosów Mycia uszu	Wybiera obrazki przedstawiające sposoby dbania o czystość ciała Układa po jednym zdaniu do każdego obrazka Podaje odpowiednie przybory do konkretnej czynności higienicznej
6. Przybornik toaletowy	Daje dziecku kartkę z tajemniczym obrazkiem. Informuje je, że dowie się co jest na obrazku jeżeli zamaluje kartkę farbą plakatową.	Zamalowuje całą powierzchnię kartki farbą, nazywa powstały obrazek

KONSPEKT ZAJĘĆ INDYWIDUALNYCH

Temat: Zwyczaje Świąt Bożego Narodzenia

Prowadząca: Katarzyna Zątek

Dziecko : 6 - latek

Czas zajęć: 1 godz.

Cel ogólny: zapoznanie ze zwyczajami Świąt Bożego Narodzenia na podstawie wiersza T. Kubiaka „Wesoła choinka”

Cele szczegółowe:

Dziecko:

• Odpowiada na pytania nauczyciela dotyczące treści przeczytanego wiersza

• Nazywa zwyczaj o jakim opowiada wiersz (ubieranie choinki)

• Podaje dzień, kiedy powinno się ubierać choinkę (Wigilia)

• Rozwiązuje zagadki dotyczące łańcuchów, choinki, bombki,

• Wyjaśnia wyraz „choinka” i „drzewo iglaste”

• Klasyfikuje przedmioty ze względu na kolor,

• Podpisuje zbiory odpowiednimi cyframi

Metody pracy:

• Słowna

• Oglądowa

• Praktycznego działania

Formy pracy:

• Indywidualna

Środki dydaktyczne:

• tekst wiersza T. Kubiaka

• zagadki

• sylwety bombek różnego koloru (czerwone, żółte, zielone, niebieskie)

• sylweta choinki

• karta pracy

Sytuacja edukacyjna	Czynności nauczyciela	Czynności dziecka	Uwagi
1. Powitanie „Witajcie nogi”	Zaprasza do zabawy, wyjaśnia na czym będzie polegać. Prosi dziecko aby przypomniało gdzie jest jego prawa a gdzie lewa strona ciała. „Na prawo na lewo się kołyszemy, na prawo na lewo kołyszmy się. Do góry i na dół razem wstajemy, do góry i na dół jak dobrze nam”.	Prawidłowo wskazuje poszczególne części ciała Kołysze się na prawo i na lewo w rytm piosenki naśladując ruchy nauczyciela Próbuje śpiewać piosenkę
2. Przeczytanie wiersza T. Kubiaka (aneks 9)	Czyta wiersz	Słucha wiersza
3. Analiza treści wiersza	O czym jest mowa w utworze? Dlaczego choinka była wesoła?	Udziela odpowiedzi na pytania nauczyciela Mówi, że wiersz był o choince Wyjaśnia dlaczego była zielona
4. Rozwiązywanie zagadek (aneks 10)	Nauczycielka czyta zagadki	Rozwiązuje zagadki, podaje prawidłowe rozwiązania
5. Wyjaśnienie znaczenia wyrazu choinka i drzewo iglaste	Pyta dziecko co to jest choinka - wyjaśnia co to jest drzewo iglaste (to drzewo, które zamiast liści ma igły, to drzewo zimą jest zielone, ponieważ igły nie spadają na ziemię)	Podejmuje próbę odpowiedzenia co to jest choinka, wyszukuje ją wśród innych obrazków
6. Ćwiczenia klasyfikacyjne Podział bombek ze względu na kolor Przeliczanie ile jest bombek każdego koloru Ustalenie których bombek jest więcej a których mniej Podpisywanie utworzonych zbiorów cyfrą Wskazywanie bombek w kolejności podanej przez nauczyciela	- rozdaje sylwety różnokolorowych bombek - pyta jak możemy je posegregować - po usłyszeniu odpowiedzi prosi, aby dziecko posegregowało je ze względu na kolor - prosi, aby przeliczyło, ile jest bombek każdego koloru - pyta których jest więcej a których mniej - prosi, aby dziecko podpisało każdy komplet bombek odpowiednią cyfrą	Segreguje bombki, nazywa kolory, przelicza ile jest bombek każdego rodzaju, określ, których bombek jest więcej a których mniej, podpisuje komplety odpowiednią cyfrą
7. Strojenie choinki - naklejanie otrzymanych od nauczyciela bombek na choinkę dorysowywanie łańcuchów i innych ozdób	- daje dziecku szablon choinki, poleca aby ozdobiło ją bombkami, które otrzymało od niego oraz żeby dorysowało jeszcze inne elementy dekoracyjne do tej choinki	Nakleja bombki na szablon, dorysowuje łańcuchy i inne ozdoby
8. Ćwiczenie graficzne - łączenie kropek	- daje świąteczny obrazek wykropkowany, prosi aby dziecko połączyło kropki	Dziecko łączy kropki, koloruje obrazek

KONSPEKT ZAJĘĆ INDYWIDUALNYCH

Temat: Zwyczaje Świąt Bożego Narodzenia

Prowadząca: Katarzyna Zątek

Dziecko : 6 - latek

Czas zajęć: 1 godz.

Cel główny: zapoznanie ze zwyczajem przesyłania świątecznych i noworocznych życzeń

Cele szczegółowe:

Dziecko:

• Odpowiada na pytania nauczyciela dotyczące treści opowiadania

• Wymienia zwyczaje charakterystyczne dla Świąt Bożego Narodzenia (Wigilia, łamanie się opłatkiem, na wigilijnym stole jest karp, wysyłanie świątecznych życzeń do bliskich, ubieranie choinki

• Opisuje obrazki przygotowane przez nauczyciela

• Spośród obrazków wybiera te, które przedstawiają zwyczaje Świąt Bożego Narodzenia

• Układa z pomocą nauczyciela życzenia świąteczne

• Wykonuje kartkę świąteczną - wycina choinkę, gwiazdę, nakleja na kartkę

Metody pracy:

• Słowna

• Oglądowa

• Praktycznego działania

Formy pracy:

• Indywidualna

Cel główny: zapoznanie ze zwyczajem przesyłania świątecznych i noworocznych życzeń

Środki dydaktyczne:

• Ilustracje świąteczne przedstawiające zwyczaje świąteczne charakterystyczne dla Świąt Bożego Narodzenia i Wielkanocnych (Koszyk, pisanki,choinka, karp, opłatek, kurczątko, baranek, bazie, jemioła, kartka świąteczna)

• Ilustracje przedstawiające potrawy (karp, jajko, zupa, kluski, uszka, lody)

• Papier kolorowy, nożyczki, klej, klej z brokatem, rafia

Sytuacja edukacyjna	Czynności nauczyciela	Czynności dziecka	Uwagi
1. Powitanie zabawą ruchową „Głowa ramiona”	Zaprasza do zabawy, wyjaśnia na czym będzie polegać.	Prawidłowo wskazuje poszczególne części ciała w trakcie śpiewania piosenki
2. Opowiadanie nauczyciela w oparciu o utwór H. Łochockiej „Ptaszek z torby wypuszczony, śle życzenia w różne strony	Nauczyciel opowiada dziecku opowiadanie w którym zawarty jest zwyczaj wysyłania świątecznych i noworocznych życzeń	Dziecko słucha
3. Swobodne wypowiedzi na temat opowiadania	O czym było to opowiadanie? O jakich zwyczajach świątecznych była mowa?	Dziecko odpowiada na pytania nauczyciela Nazywa prawidłowo zwyczaje świąteczne
4. wyodrębnienie spośród różnorodnych zwyczajów ,zwyczajów Świąt Bożego Narodzenia. Rozmowa na temat innych zwyczajów świątecznych w oparciu o przygotowane ilustracje	- nauczyciel demonstruje dziecku ilustracje przedstawiające zwyczaje świąteczne: zwyczaje Świąt Bożego Narodzenia i Wielkanocnych, prosi aby dziecko wybrało te, które przedstawiają zwyczaje Świąt Bożego Narodzenia - zachęca dziecko do wypowiadania się na temat każdego wybranego przez niego obrazka - pyta jakie są zwyczaje świąteczne? - nauczyciel tak kieruje rozmową, aby uzyskać od dziecka odpowiedzi dotyczące zwyczajów: Jak się nazywa ten dzień, kiedy ubieramy choinkę? Co robimy jeszcze w Wigilię? Jakie potrawy są na stole wigilijnym u ciebie w domu? Wybierz właściwe potrawy spośród tych znajdujących się na obrazkach	Wyodrębnia spośród obrazków te ze zwyczajami bożonarodzeniowymi Wypowiada się na temat innych zwyczajów świątecznych na podstawie własnych doświadczeń i ilustracji Nazywa dzień Wigilii Nazywa potrawy, które powinny się znaleźć na wigilijnym stole wybierając je spośród innych potraw
5. Analiza głoskowa wyrazów: karp, ryba, kartka,	Prosi dziecko aby podzieliło te wyrazy na głoski	Dokonuje analizy głoskowej tych wyrazów
6. Wspólne układanie świątecznych i noworocznych życzeń	Nauczyciel proponuje dziecku, aby wspólnie ułożyli życzenia świąteczne i noworoczne, które będzie ono mogło wysłać swoim bliskim Nauczyciel zapisuje te życzenia na ozdobnej kartce	Wspólnie z nauczycielem układa życzenia świąteczne . Tworzy zdania z wyrazami podanymi przez nauczyciela.
7. Kartka świąteczna	Zaprasza dziecko do wykonania świątecznej kartki, na którą naklei życzenia i będzie mogło wysłać bliskiej osobie.	Wykonuje świąteczną kartkę. Wycina z szablonu choinkę, gwiazdę, nakleja je na kartkę, dorysowuje ozdoby, nakleja życzenia.

KONSPEKT ZAJĘĆ INDYWIDUALNYCH

Temat: Dokarmiamy zwierzęta zimą

Prowadząca: Katarzyna Zątek

Dziecko : 6 - latek

Czas zajęć: 1 godz.

Cel ogólny: kształtowanie postawy troski o zwierzęta zimą i konieczności ich dokarmiania

Cele szczegółowe:

Dziecko:

• Wybiera sylwety ptaków, które pozostają w Polsce na zimę (gawron, gil, sikorka, jemiołuszka, sroka, wróbel)

• Udziela odpowiedzi na pytania do przeczytanego wiersza (I. Suchorzewska „ Domek dla ptaszków”)

• Spośród sylwet wyszukuje bohaterów opowiadania (postacie i ptaki)

• Opisuje wygląd ptaków

• Układa historyjkę obrazkową złożoną z 4 ilustracji

• Wykonuje karmnik z papieru, patyka (przestrzenny)

Metody pracy:

• Słowna

• Oglądowa

• Praktycznego działania

Formy pracy:

• Indywidualna

Środki dydaktyczne:

• Tekst wiersza T. Kubiaka

• Sylwet dwóch chłopców, dziewczynki, ptaszków, choinki

• Historyjka obrazkowa 4 - elementowa

• Sylwety ptaków: bocian, gawron, jaskółka, gil, sikorka, jemiołuszka, sroka, wróbel

Sytuacja edukacyjna	Czynności nauczyciela	Czynności dziecka	Uwagi
1. Przeczytanie wiersza I. Suchorzewskiej i jego analiza (aneks 7)	Czyta wiersz i zadaje do niego pytania: - o czym był wiersz? - kto jest bohaterem wiersza - co zrobili chłopcy i dlaczego? - o jakich ptaszkach jest mowa w wierszu?	Słucha wiersza Udziela odpowiedzi na pytania Nazywa bohaterów wiersza Wypowiada się na temat tego co oni zrobili i dlaczego
2. Wyszukiwanie spośród sylwet tych, które występowały w wierszu	- nauczyciel prosi, aby dziecko wyszukało sylwety tych ptaków, o których była mowa w wierszu	Wyszukuje sylwety ptaków, które występowały w wierszu
3. Wskazanie wśród sylwet ptaków tych, które pozostają w Polsce na zimę. Opisywanie i nazywanie tych ptaków	- prosi aby dziecko wskazało sylwety ptaków pozostających na zimę w Polsce i je nazwało (wróbel, sikorka, gil, jemiołuszka, gawron, sroka)	Wskazuje i nazywa sylwety ptaków pozostających na zimę w Polsce, opisuje charakterystyczne cechy ich wyglądu
4. Układanie historyjki obrazkowej (aneks 8)	- daje dziecku obrazki i prosi aby ułożyło historyjkę o Krzysiu i Tomku, którzy zbudowali ptaszkom domek	Układa historyjkę obrazkową i nakleja na kartkę
5. Rozmowa na temat konieczności dokarmiania ptaków zimą, o konieczności budowania dla nich karmników	- nauczyciel pyta dlaczego trzeba dokarmiać ptaki zimą?	Odpowiada na pytanie, dostrzega związek
6. Wykonywanie karmnika z papieru i patyka	Daje dziecku szablon karmnika do wycięcia - podłoga, daszek i patyk potrzebny do zbudowania karmnika, demonstruje w jaki sposób należy go wykonać	Wykonuje karmnik, wycina szablon, skleja go, mocuje patyk przy pomocy plasteliny.

KONSPEKT ZAJĘĆ INDYWIDUALNYCH

Temat: W karnawale wielkie bale

Prowadząca: Katarzyna Zątek

Dziecko : 6 - latek

Czas zajęć: 1 godz.

Cel ogólny: zachęcanie do zabawy w gronie rówieśników w czasie karnawału na podstawie wiersza D. Gellner „Karnawał”

Cele szczegółowe:

Dziecko:

• Rytmizuje tekst: w karnawale, w karnawale wybieramy się na bale

• Wyjaśnia znaczenie słowa karnawał

• Udziela poprawnych odpowiedzi na pytania nauczyciela dotyczące treści przeczytanego wiersza

• Rozwiązać i ułożyć zagadkę pantomimiczną

• Prawidłowo wypowiada się formując proste zdania w oparciu o ilustrację

• Składa obrazek przedstawiający balon z 8 części

Metody pracy:

• Słowna

• Oglądowa

• Praktycznego działania

Formy pracy:

• Indywidualna

Środki dydaktyczne:

• Balon

• Karta pracy

• Tekst wiersza D. Gellner

• Ilustracja przedstawiająca dzieci bawiące się na balu

• Obrazek przedstawiający balon, z narysowanymi liniami

• Nożyczki, klej, kartka z bloku technicznego, papier kolorowy, gumka

Sytuacja edukacyjna	Czynności nauczyciela	Czynności dziecka	Uwagi
1. Ćwiczenia oddechowe : dmuchanie balonu	Demonstruje sposób wykonania tego ćwiczenia	Wykonuje ćwiczenie dmuchając jak najmocniej w balon
2. Rytmizowanie tekstu: w karnawale, w karnawale wielkie bale	Rytmizuje tekst, prosi dziecko aby wymyśliło inny sposób wypowiedzenia tego zdania.	Rytmizuje tekst, wymawia go głośno, cicho
3. Wyjaśnienie słowa karnawał	Nauczyciel wyjaśnia co to jest karnawał - to czas zabaw, balów, tańców	Słucha słów nauczyciela, stara się zapamiętać
4. Odczytanie wiersza D. Gellner „Karnawał” (aneks 11)	Odczytuje wiersz	Słucha wiersza
5. Omówienie treści wiersza	Zadaje pytania do treści wiersza: Co włożył karnawał? Dlaczego miał karnawałowy nastrój?	Odpowiada, że karnawał włożył maskę, że karnawałowy miał nastrój ponieważ był przebrany, wybierał się na bal
6. Zagadki pantomimiczne - kim będę na balu?	Wyjaśnia, że będziemy teraz ilustrować ruchem, odgrywać kim chcielibyśmy być na balu, za kogo byśmy się przebrali. Nauczyciel odgrywa swoją rolę, poleca dziecku żeby odgadło, następnie prosi dziecko, aby to ono odegrało, kim będzie na balu	Odgaduje w co przebrany będzie nauczyciel na balu Tworzy własną scenkę pantomimiczną na dany temat
7. Opisywanie obrazka przedstawiającego dzieci bawiące się na balu	Demonstruje dziecku obrazek przedstawiający dzieci bawiące się na balu. Nauczyciel pyta za co przebrały się dzieci na balu.	Opisuje obrazek, przelicza ilość dzieci, opisuje ich wygląd, stroje, w które są przebrane, układa prawidłowe zdania
8. Zabawa balonem - odbijanie balonu	Zaprasza dziecko do zabawy - odbijanie balonu z nauczycielem	Gra z nauczycielem odbijając balon rękoma
9. Składanie obrazka z 8 części	Daje dziecku obrazek przedstawiający balon. Poleca, aby dziecko go pokolorowało, przecięło wzdłuż narysowanych linii i ponownie złożyło obrazek	Koloruje obrazek, rozcina go wzdłuż narysowanych linii Składa obrazek z 8 części, nakleja je na kartkę
10. Wykonywanie karnawałowej maski	Demonstruje sposób wykonywania maski	Wykonuje maskę - wycina kontur, ozdabia papierem kolorowym, mocuje z pomocą nauczyciela gumkę




---