Nazwa wydziału(kierunku): Wydział Zarządzania i Modelowania Komputerowego Zarządzanie i Inżynieria Produkcji
Ćwiczenia laboratoryjne z Technik Wytwarzania I
Temat: Zapoznanie się z urządzeniami i sposobem realizacji spawania łukiem krytym i zgrzewania zwarciowego
Wykonała:		Data:	11.10.2011
Grupa:		Ocena:

Metoda spawania łukiem krytym-Metoda ta polega na tym, że łuk elektryczny jarzy się pomiędzy elektrodą a spawanym przedmiotem w przestrzeni odizolowanej od powietrza warstwą topnika. Spoina powstaje ze stopniowego drutu elektrodowego i głęboko przetopionego materiału rodzimego. W czasie spawania łuk spawalniczy nie jest widoczny, ponieważ jarzy się w komorze wypełnionej gazami i parami metalu pod warstwą topnika. Topnik w odróżnieniu od otuliny elektrod, nie może jednak wydzielać zbyt dużej ilości gazów, ponieważ następowałoby przebicie warstwy topnika i dostęp powietrza do ciekłego metalu. Ponieważ doprowadzenie prądu do drutu odbywa się na małej odległości, możliwe jest stosowanie dużych natężeń prądu spawania.

Podstawowymi parametrami technologicznymi, które możemy zmieniać w podanych granicach, są:

1) natężenie prądu :    J=200-1000 [A],
2) napięcie łuku :        U=25-45 [V],
3) prędkość spawania: v - do 200m/h (przeważnie 30-60m/h)
4) średnica elektrod:   d - 2-6 [mm].

Przy spawaniu łukiem krytym kształt i wymiary spoin zależą nie tylko od podstawowych parametrów spawania (U, J, V), ale też od różnych czynników technologicznych takich jak:
1) średnica elektrody,
2) rodzaj prądu,
3) biegunowość,
4) pochylenie elektrody względem spoiny,
5) pochylenie spoiny względem poziomu,
6) kształt ukosowanych brzegów itp.
Kształt spoiny jest najkorzystniejszy, gdy nadlew lica spoiny nie jest zbyt wysoki, a przejście spoiny do materiału rodzimego jest łagodne. Odpowiednia szerokość spoiny ułatwia odgazowanie spoiny a właściwy współczynnik przetopu zmniejsza skłonność do pękania spoin. Wymiary spoiny zależą praktycznie od wszystkich czynników. Ważna jest również rola rodzaju prądu spawania.

Zgrzewanie doczołowe zwarciowe- dociśnięte do siebie części nagrzewane są przepływającym prądem do wysokiej plastyczności, a następnie spęczane siłą docisku. Najkorzystniej jest wtedy, gdy łączone powierzchnie dokładnie przylegają do siebie. Wymaga to szczególnie dokładnego przygotowania powierzchni czołowych łączonych elementów.
Zgrzewanie zwarciowe stali jest możliwe w zakresie temperatur 1100°C - 1500°C. Przy zgrzewaniu aluminium, miedzi i ich stopów zazwyczaj metal roztapia się w styku.

Podstawowymi parametrami zgrzewania zwarciowego są :
-  moc jednostkowa (na 1mm2 przekroju),
-  natężenie prądu zgrzewania,
-  czas przepływu prądu,
-  długość mocowania (długość wysunięcia materiału ze szczęk),
-  docisk jednostkowy.

---