Prawidłowe odpowiedzi na czerwono

1. Postępowanie wstępne w przypadku OZW obejmuje podanie:

1. Tlenu, metoprololu, adrenaliny, nitrogliceryny

2. Tlenu, nitrogliceryny, dopaminy, morfiny

3. Tlenu, morfiny, dopaminy, metoprololu

4. Tlenu, nitrogliceryny, aspiryny, morfiny

2. Wykonanie 12-sto odprowadzeniowego EKG u pacjenta z bólem wieńcowym zapewnia z wyjątkiem:

1. Możliwości wczesnego rozpoznania zawału z uniesieniem odcinka ST

2. Możliwości wczesnego rozpoznania każdego przypadku zawału serca

3. Możliwość określenia lokalizacji zawału w obrębie mięśnia sercowego

4. Skrócenie czasu od rozpoznania zawału do rozpoczęcia leczenia reperfuzyjnego

3. Wskazaniem do leczenia reperfuzyjnego jest:

1. Świeży blok prawej odnogi pęczka Hisa

2. Uniesienie odcinka ST o 0,1 mV w co najmniej dwóch kolejnych odprowadzeniach kończynowych

3. Odwrócenie fali T w co najmniej dwóch odprowadzeniach przedsercowych

4. Obniżenie odcinka ST o 0,2 mV w co najmniej dwóch kolejnych odprowadzeniach przedsercowych

4. Przeciwwskazaniem do podania nitrogliceryny jest, z wyjątkiem:

1. Skurczowe ciśnienie tętnicze krwi poniżej 90 mmHg

2. Bradykardia

3. Zawał ściany przedniej w 12-sto odprowadzeniowym zapisie EKG

4. Cechy niewydolności prawokomorowej w badaniu fizykalnym

5. Przeciwwskazaniem bezwzględnym do leczenia fibrynolitycznego jest, z wyjątkiem:

1. Przebyty kiedykolwiek udar krwotoczny lub udar o nieznanej etiologii

2. Doustna terapia przeciwzakrzepowa

3. Uraz lub nowotwór CSN

4. Tętniak rozwarstwiający aorty

6. Zapis przedstawiony poniżej to:

1. Częstoskurcz komorowy

2. Migotanie komór

3. Migotanie przedsionków

4. Asystolia
   
   

7. Leczenie pacjenta, u którego występuje rytm taki jak powyżej będzie polegać na:

1. Zastosowaniu defibrylacji

2. Zastosowaniu kardiowersji

3. Zastosowanie manewrów stymulujących nerw błędny

4. Zastosowaniu stymulacji przezskórnej

8. Zapis przedstawiony poniżej to:

1. Częstoskurcz komorowy

2. Migotanie komór

3. Migotanie przedsionków

4. Asystolia
   
   

9. Leczenie pacjenta z tętnem, u którego występuje rytm taki jak powyżej może polegać na:

1. Zastosowaniu defibrylacji

2. Zastosowaniu kardiowersji

3. Zastosowanie manewrów stymulujących nerw błędny

4. Zastosowaniu stymulacji przezskórnej

10. Zapis przedstawiony poniżej to:

1. Blok przedsionkowo-komorowy I stopnia

2. Blok przedsionkowo-komorowy II stopnia

3. Blok przedsionkowo-komorowy III stopnia

4. Rytm zatokowy
   

Dotchawiczo można podawać następujące leki, z wyjątkiem:

1. Adrenaliny

2. Amiodaronu

3. Atropiny

4. Lignokainy

2. Odwracalne przyczyny zatrzymania krążenia (4H, 4T) to:

1. Odma prężna, tamponada osierdzia, hipoglikemia, hipoksja

2. Hipoksja, hipowolemia, hipotonia, tamponada osierdzia

3. Zatorowość płucna, odma prężna, zaburzenia metaboliczne, hipowolemia

4. Zaburzenia metaboliczne, hiperwentylacja, odma prężna, hipoksja

3. Worek samorozprężalny posiada następujące zalety z wyjątkiem:

1. Może być podłączony do maski twarzowej, rurki dotchawiczej lub alternatywnych przyrządów do udrażniania dróg oddechowych

2. Pozwala osiągnąć wdechowe stężenie tlenu na poziomie ok. 85%

3. Pozwala osiągnąć wdechowe stężenie tlenu nie wyższe niż 75%

4. Zabezpiecza przed zakażeniem ratownika prowadzącego wentylację

4. Zalecana częstość wentylacji podczas prowadzenia asynchronicznej resuscytacji wynosi:

1. 10 oddechów/ minutę

2. 12 oddechów/ minutę

3. 14 oddechów/ minutę

4. 16 oddechów/ minutę

5. Prowadzisz resuscytację 68 letniego pacjenta, u którego do zatrzymania krążenia doszło w mechanizmie migotania komór. Do tej pory wykonano dwie defibrylacjie, pacjenta zaintubowano i uzyskano dostęp donaczyniowy, od ostatniej defibrylacji minęły dwie minuty w trakcie których prowadzono RKO, kolejne działania będą polegały na:

1. Ocenie rytmu i jeżeli nadal obecne migotanie komór wykonaniu defibrylacji

2. Podaniu adrenaliny (1mg) i wykonaniu defibrylacji

3. Ocenie rytmu, i jeżeli nadal obecne migotanie komór podaniu adrenaliny (1mg) i wykonaniu defibrylacji

4. Wykonaniu defibrylacji i podaniu adrenaliny (1mg)

6. Jako zespół pogotowia ratunkowego przyjeżdżasz do pacjenta, który zadzwonił po pomoc w związku z pojawieniem się silnego bólu w klatce piersiowej. W chwili przybycia pacjent leży na ziemi a świadek zdarzenia prowadzi uciskanie klatki piersiowej. Stwierdzasz zatrzymanie krążenia, wykonujesz ocenę rytmu. Na monitorze widać częstoskurcz komorowy. Twoje działania w pierwszej kolejności będą polegały na:

1. Rozpoczęciu 2 minutowej resuscytacji w trakcie, której zainubujesz pacjenta i uzyskasz dostęp donaczyniowy

2. Wykonaniu kardiowersji

3. Wykonaniu defibrylacji

4. Podaniu amiodaronu 300mg, w co najmniej 10 ml 5%glukozy

7. Jako zespół pogotowia ratunkowego przyjeżdżasz do pacjenta, u którego stwierdzono zatrzymanie krążenia. Dojazd na miejsce zdarzenia trwał powyżej 5 minut. W chwili przybycia pacjent leży na ziemi bez oznak życia. Stwierdzasz zatrzymanie krążenia, wykonujesz ocenę rytmu. Na monitorze widać niskonapięciowe migotanie komór. Twoje działania w pierwszej kolejności będą polegały na:

1. Rozpoczęciu 2 minutowej resuscytacji w trakcie, której zainubujesz pacjenta i uzyskasz dostęp donaczyniowy, a następnie wykonaniu defibrylacji

2. Natychmiastowym wykonaniu kardiowersji

3. Natychmiastowym wykonaniu stymulacji przezskórnej

4. Rozpoczęciu resuscytacji w trakcie, której zainubujesz pacjenta i uzyskasz dostęp donaczyniowy, podaniu leków w celu zwiększenia amplitudy migotania komór i wykonaniu defibrylacji po przejściu migotania niskonapięciowego w średnionapięciowe

8. Prowadzisz resuscytację 27 letniego pacjenta z urazem klatki piersiowej. W trakcie badania stwierdzasz wysokie opory w drogach oddechowych, asymetryczną ruchomość klatki piersiowej i rozedmę podskórną, osłuchowo brak szmerów oddechowych i wypuk bębenkowy po stronie lewej, aby uzyskać powrót krążenia u tego pacjenta należy przede wszystkim:

1. Uzyskać dostęp donaczyniowy i podać adrenalinę 1mg

2. Uzyskać dwa duże dostępy donaczyniowe i rozpocząć płynoterapię

3. Zaintubować pacjenta i rozpocząć asynchroniczną resuscytację

4. Nakłuć igłą klatkę piersiową w drugiej przestrzeni międzyżebrowej w linii środkowo obojczykowej po stronie lewej.

9. Podczas prowadzenia resuscytacji przygotowujesz się do podania amiodaronu, stwierdzasz jednak jego brak. Jakim lekiem możesz go zastąpić?

1. Sotalolem

2. Lignokainą

3. Bretylium

4. Tiopentalem

10. Przebywasz na sali intensywnej terapii, kiedy na monitorze jednego z pacjentów widzisz zapis wyglądający jak migotanie komór, podejmiesz następujące działania:

1. Natychmiast wykonasz uderzenie w okolicę przedsercową

2. Włączysz defibrylator i wykonasz defibrylację elektryczną

3. Natychmiast rozpoczniesz RKO i będziesz jednocześnie wołał o pomoc

4. Ocenisz stan pacjenta i zadziałasz adekwatnie

Rytmy do defibrylacji w przypadkach potwierdzonego zatrzymania krążenia to, z wyjątkiem:

1. Migotanie komór (VF)

2. Częstoskurcz z wąskimi zespołami QRS

3. Torsade de pointes

4. Częstoskurcz komorowy

2. Ocenę rytmu serca podczas prowadzenia zaawansowanych zabiegów resuscytacyjnych wykonuje się z wyjątkiem:

1. Jeżeli u pacjenta zaobserwuje się oznaki krążenia

2. Co dwie minuty

3. Przed każdą defibrylacją

4. Co dwie minuty w przypadku rytmów do defibrylacji i co 4 minuty (przed każdą dawką adrenaliny) w przypadku rytmów nie do defibrylacji

3. U pacjenta doszło do zatrzymania krążenia w mechanizmie asystolii, w leczeniu zastosujesz następujące leki z wyjątkiem:

1. Adrenaliny

2. Amiodaronu

3. Atropiny

4. Tlenu

4. W trakcie resuscytacji podasz:

1. Adrenalinę 10ml roztworu 1:1000 co 3-5 minut

2. Adrenalinę 10ml roztworu 1:10 000 co 3-5 minut

3. Amiodaron 200mg w 10ml 5% glukozy

4. Amiodaron 3mg/kg mc w 10ml 5% glukozy

5. U pacjenta doszło do zatrzymania krążenia w mechanizmie migotania komór, w leczeniu możesz zastosować następujące leki z wyjątkiem:

1. Adrenaliny

2. Amiodaronu

3. Atropiny

4. Tlenu

6. Zalecana energia pierwszej defibrylacji defibrylatorem jednofazowym wynosi:

1. 150-200J

2. 200J

3. 360J

4. 200-360J

7. Zalecana energia pierwszej defibrylacji wynosi:

1. 120J jeżeli używasz energii dwufazowej o ściętym wykładniczo kształcie fali

2. 300J jeżeli używasz energii dwufazowej o rektalinearnym kształcie fali.

3. 200J jeżeli używasz energii jednofazowej

4. 200J jeżeli używasz energii dwufazowej o nieznanym Ci kształcie fali

8. Należy rozważyć podanie wodorowęglanu sodu w następujących przypadkach z wyjątkiem:

1. Zatrzymania krążenia w przebiegu hiperkaliemii

2. Zatrzymania krążenia spowodowanego ciężką kwasicą metaboliczną

3. Zawsze w trakcie leczenia zatrzymania krążenia

4. Zatrzymania krążenia u pacjentów zatrutych trójcyklicznymi lekami antydepresyjnymi

9. Należy rozważyć podanie leków trombolitycznych w trakcie NZK jeżeli:

1. Przed zatrzymaniem krążenia wystąpiły objawy udaru mózgu

2. Zatrzymanie krążenia było spowodowane urazem

3. Przed zatrzymaniem krążenia wystąpiły objawy ostrego zatoru tętnicy płucnej

4. Zatrzymanie krążenia było spowodowane uduszeniem

10. Próbę prowadzenia asynchronicznego masażu i wentylacji można podjąć po zabezpieczeniu drożności dróg oddechowych przy pomocy, z wyjątkiem

1. Maski krtaniowej

2. Rurki krtaniowej

3. Rurki ustno-gardłowej

4. Rurki dotchawiczej

TEST RATOWNICTWO MEDYCZNE

PODSTAWOWE ZABIEGI RATUJĄCE ŻYCIE

1. Aktualnie obowiązujący łańcuch przeżycia składa się z następujących ogniw z wyjątkiem:

1. Wczesne rozpoznanie i wezwanie pomocy

2. Wczesne rozpoczęcie RKO

3. Wczesna defibrylacja

4. Wczesne rozpoczęcie zaawansowanych zabiegów resuscytacyjnych

2. Kolejne kroki postępowania z nieprzytomnym poszkodowanym podczas prowadzenia podstawowych zabiegów resuscytacyjnych to:

1. Ocena bezpieczeństwa, wezwanie pomocy, ocena przytomności i oddechu

2. Ocena przytomności, wezwanie pomocy, ocena oddechu

3. Ocena bezpieczeństwa, ocena przytomności i oddechu, wezwanie pomocy

4. Ocena bezpieczeństwa, ocena przytomności, wołanie pomocy, ocena oddechu

3. U dorosłych pacjentów prowadzenie resuscytacji krążeniowo oddechowej rozpoczynamy od:

1. 30 uciśnięć klatki piersiowej

2. 2 oddechów ratowniczych

3. 15 uciśnięć klatki piersiowej

4. 30 uciśnięć klatki piersiowej (1 ratownik) lub 15 uciśnięć klatki piersiowej (2 ratowników)

4. Do uciskania klatki piersiowej ręce układamy:

1. Na środku mostka

2. Na dolnym końcu mostka

3. Na środku klatki piersiowej

4. Na lewo od środka mostka nad sercem

5. Uciskanie klatki piersiowej należy prowadzić w następujący sposób z wyjątkiem:

1. Na głębokość 4-5 cm

2. Z częstością 100/min

3. Czas relaksacji do uciśnięcia powinien być jak 2:1

4. U dorosłych wykonujemy je z użyciem obu rąk

6. Stosunek uciśnięć do oddechów ratowniczych u osoby dorosłej powinien wynosić:

1. 50:2

2. 30:2

3. 15:2

4. 10:1

7. Podczas prowadzenia podstawowych zabiegów resuscytacyjnych ocenę stanu pacjenta wykonuj:

1. Co 1 minutę

2. Co 5 cykli

3. Jeżeli pacjent zacznie prawidłowo oddychać

4. Przed naklejeniem elektrod AED

8. Oddechy ratownicze należy wykonywać w następujący sposób z wyjątkiem:

1. Udrożnij drogi oddechowe poszkodowanego

2. Zaciśnij skrzydełka nosa i obejmuj szczelnie usta poszkodowanego swoimi ustami

3. Wdmuchuj powietrze do ust poszkodowanego przez około 1 sekundę

4. Obserwuj czy podczas wdechu opada klatka piersiowa

9. Jeżeli pierwszy oddech ratowniczy nie powoduje uniesienia się klatki piersiowej wykonaj następujące czynności z wyjątkiem:

1. Sprawdź czy odgięcie głowy i uniesienie żuchwy są poprawnie wykonane

2. Wygarnij na ślepo ciała obce będące przyczyną niedrożności dróg oddechowych

3. Usuń tylko widoczne ciała obce

4. Za każdym razem wykonaj nie więcej niż 2 próby wentylacji

10. Kontynuuj resuscytację do czasu, z wyjątkiem:

1. Przybycia pogotowia ratunkowego

2. AED zaleci przerwanie resuscytacji

3. Pojawienia prawidłowego oddechu u poszkodowanego

4. Aż ulegniesz wyczerpaniu.
   

11. RKO u dorosłych rozpoczynamy od oddechów ratowniczych w przypadku:

1. Zatrzymania krążenia spowodowanego urazem

2. Zatrzymania krążenia spowodowanego ciążą

3. Zatrzymania krążenia spowodowanego zatruciem

4. Zatrzymania krążenia spowodowanego tonięciem

12. Pozycja boczna ustalona jest dla pacjenta bezpieczna, ponieważ z wyjątkiem:

1. Jest stabilna

2. Ułatwia oddychanie

3. Zapewnia drożność dróg oddechowych

4. Zabezpiecza przed aspiracją

13. W przypadku stwierdzenia u pacjenta objawów nieznacznej niedrożności dróg oddechowych działania ratownika polegają na:

1. Zachęcaniu poszkodowanego do kaszlu

2. Wykonaniu 5 uderzeń w okolicę międzyłopatkową

3. Wykonaniu 5 uciśnięć nadbrzusza

4. Wykonaniu 5 uderzeń w okolicę międzyłopatkową a następnie 5 uciśnięć nadbrzusza

14. AED zbudowane jest z następujących elementów z wyjątkiem:

1. Modułu analizującego rytm serca

2. Łyżek służących do wykonania defibrylacji

3. Pamięci zapisującej przebieg zdarzenia

4. Poleceń głosowych

14. Miejsca odpowiednie dla wdrożenie programu publicznego dostępu do defibrylacji można wyznaczyć na podstawie prawdopodobieństwa wystąpienia co najmniej jednego przypadku zatrzymania krążenia w ciągu:

1. 1 roku

2. 2 lat

3. 3 lat

4. 5 lat

15. Po wykonaniu defibrylacji AED pracujące zgodnie z wytycznymi 2005 powinno zalecić:

1. Ocenę tętna

2. Ocenę oznak krążenia

3. Ocenę oddechu

4. Podjęcie resuscytacji krążeniowo-oddechowej

15. Jeżeli AED zaleca wykonanie defibrylacji w pierwszej kolejności należy:

1. Nacisnąć przycisk defibrylacji

2. Sprawdzić czy poszkodowany nie ma tętna

3. Upewnić się, że nikt nie dotyka poszkodowanego

4. Sprawdzić czy poszkodowany nie oddycha

16. Postępowanie w trakcie wykonywania defibrylacji przy pomocy AED wymaga dodatkowych działań lub modyfikacji modyfikacji w następujących przypadkach z wyjątkiem:

1. Pacjentów za znaczną otyłością

2. Pacjentów z rozrusznikiem serca wszczepionym pod prawym obojczykiem

3. Pacjentów wydobytych z wody z mokrą klatką piersiową

4. Pacjentów z bardzo silnie owłosioną klatką piersiową

17. Jeżeli w przypadku użycia AED defibrylacja nie jest zalecana należy:

1. Sprawdzić tętno lub oznaki krążenia, bo pacjent może mieć rytm, który daje tętno

2. Odkleić elektrody i ułożyć pacjenta w pozycji bezpiecznej

3. Nie odklejając elektrod ułożyć pacjenta w pozycji bezpiecznej

4. Postępować zgodnie z poleceniami AED

18. Wyróżniamy następujące mechanizmy zatrzymania krążenia z wyjątkiem:

1. Migotanie komór (VF)

2. Częstoskurcz z wąskimi zespołami QRS

3. PEA

4. Częstoskurcz komorowy bez tętna

---