Skrypt ten jest wypisem wszystkich, co ważniejszych rzeczy z podręcznika (tego nowszego, mniej komunistycznego, z którego całego skrypt jest już dostępny na forum lex.edu.pl), z części II i III (z wymaganych do egzaminu 5 podrozdziałów). Wyjątkami są liberalizm polski i spór o kształt prawa w XX. wieku. Wybaczcie, ale spać czasem trzeba. Nie biorę odpowiedzialności za błędy, jakie mogą się pojawić w skrypcie, czy to przez przypadkowo pomylone lub powtórzone słowo, albo też złe zrozumienie czegoś opisanego w podręczniku. Warto więc przeczytać podręcznik, a dopiero później korzystać ze skryptu, lub na bieżąco go poprawiać.
Pozdrawiam
Lechu
CZĘŚĆ II
Rozdział VI: Doktryny zachowawcze
1. Rozrachunek z dziedzictwem Oświecenia
2. Teokraci francuscy
Bóg suwerenem: Joseph de Maistre (1754-1821)
ultramontanista (zwolennik absolutnej władzy papieża w Kościele)
współczesne mu negatywne przeobrażenia wynikają z absolutyzowania znaczenia jednostki i jej rozumu
krytyka apriorycznych konstrukcji antropologicznych i społecznych
winą obarczał także protestantyzm, fałszywą wiarę niszczącą hierarchię i autorytet Kościoła, przez głoszenie bezpośredniej łączności jednostki z Bogiem
zasady ustroju nie są tworzone, a „odkrywane”
Bóg prawodawcą
poddanie się Bogu może być wymuszane - niezbędna instytucja kata w społeczeństwie
konstrukcje bez oparcia w Bogu bądź tradycji są sztuczne
najważniejsza jest wizja ponadczasowego ładu boskiego, potem tradycja
rewolucyjne hasła wolności i równości są nierealne
dokonana Rewolucja jest karą za grzechy
natura ludzka jest zła (oparcie na św. Augustynie i Hobbesie)
tylko władza papieża może ocalić cywilizację chrześcijańską
konieczna silna, scentralizowana władza, wsparta boskim autorytetem
hierarchiczna budowa społeczeństwa
papiestwo wzorem dla władzy państwowej
boska jest sama idea władzy (za św. Tomaszem)
prawo ma uwzględniać charakter narodowy i inne czynniki różnicujące społeczności
człowiek jest kształtowany przez historię własnej wspólnoty
zwolennik monarchii
wszędzie władza powinna być absolutna, niepodzielna i nieusuwalna
zróżnicowane państwa Europy pod zwierzchnictwem autorytetu papieża utworzyć powinny wspólnotę chrześcijańską
Hierarchia: Louis de Bonald (1754-1840)
podstawą społeczeństwa jest tradycja, której podstawą jest język dany od Boga
człowiek ma naturę społeczną (za Arystotelesem i św. Tomaszem)
idee powstają przez prawdy objawione przez Boga, sformułowane przez samych ludzi bez objawienia, są fałszywe i szkodliwe, co boleśnie odczuwa społeczeństwo
istnieją społeczności stanowiące funkcjonalną całość (de Maistre uznawał to za niemożliwe, nad chaosem zapanować może tylko absolutny władca)
wykluczenie decydującej roli człowieka w budowie bytu społecznego
rewolucja opiera się na przymusie, na którym nie może powstać państwo
ludzie mogą ulepszać państwo, a nie tworzyć go, jak tłumaczą to teorie umów społecznych
państwo powinno być oparte na hierarchii, władzy i prawie (wyraz woli Boga)
hierarchia zawsze w triadzie
władza (Bóg, król, ojciec)
wykonawcy (kler, arystokracja, matka)
poddani (wierni, naród, dzieci
stała obecność w życiu społecznym religii i Kościoła gwarantem ustroju społecznego
państwo ma realizować zasady moralne Kościoła
państwo oparte o religię, ale w królestwie król ma władzę nad każdym poddanym, także duchownymi
Henryk Rzewuski
najsłynniejszy polski wyznawca de Maistre'a
wszelka wiedza zawarta jest w objawieniu
zwolennik monarchii na wzór przedrozbiorowej Polski
narodem jest tylko szlachta
przeznaczeniem Polski jest stać się nosicielką wolności
źródłem wszelkich nieszczęść w próbach zmian społecznych - Rewolucja i Konstytucja 3. Maja
Polska powinna pogodzić się ze staniem częścią Rosji i ratować wolność szlachecką pod berłem absolutnego władcy
3. Romantyzm polityczny
nurt konserwatywny
dążenie do wyzwoleń narodowych
wartość kultury ludowej
szacunek dla historii, tradycji
znaczenie silnych więzów łączących ludzi w naród i państwem
podkreślenie indywidualności jednostki wybitnej, wyrastającą ponad wspólnotę
Obrońca teorii rojalistycznych: Franc,ois Rene' de Chateaubriand (1768-1848)
spopularyzował termin „konserwatyzm”
emocjonalne podejście do rzeczywistości i umiarkowane poglądy polityczne
Rewolucję oceniał jako zło którego nie da się odwrócić
dążył ku monarchii konstytucyjnej opartej na katolicyzmie
wolność prywatna gwarantem wolności
w nauce Chrystusa znajdował miejsce na rewolucyjne ideały - wolność, równość, braterstwo
wolność społeczna jest wstępem do despotyzmu (podobnie uważali liberałowie)
postęp materialny źródłem dezintegracji społecznej
Idea odrodzenia państwa i narodu. Romantyzm niemiecki
idealizacja średniowiecza
ukazywanie niemieckości w wymiarze uniwersalnym
Niemcy spełniają warunki do bycia super państwem na miarę Imperium Rzymskiego
państwo takie oparte na podziale stanowym
brak mobilności społecznej gwarancją stabilności ustroju
niejednolite poglądy na temat porządku społecznego (na zmianę za najważniejszą uważano szlachtę, mieszczaństwo i lud)
krytyka oświeceniowej teorii poznania opartej na poznaniu rozumowym
Joseph G'o'rres (1776-1848)
zwolennik federalizmu Niemiec
elementy umowy suwerena z poddanymi w teorii państwa
podział stanowy zbliżony do platońskiego: nauczyciele, obrońcy i żywiciele
Friedrich von Hardenberg (1772-1801) zwany Novalisem
początkowo fascynacja Rewolucją
władzę króla uzupełniać musi to, co symbolizuje królowa - miłość
żadna racjonalna zasada nie zastąpi syntetycznych zdolności kochającego serca
innym ważnym spoiwem państwa poza miłością jest wiara, rozumiana nie jako odniesienie do boga, a kulturowa funkcja chrześcijaństwa i Kościoła
katolicyzm zapewnia ideał jedności i hierarchii oraz rozwój indywidualizmu
ideałem jest Europa sprzed Reformacji, jednolita
tylko rechrystianizacja (powrót do jedności wyznania) może poprawić stosunki społeczne w Europie
należy ograniczyć powszechną edukację
Johann Gottfried von Herder (1744-1803)
początkowo fascynacja rewolucją
Ludwig von Arnim (1781-1831) zw. Achim
należy ograniczyć powszechną edukację
Friedrich Schlegel (1772-1829)
Bóg prawodawcą
państwo organiczne, monarchia
król rządzi z woli Boga, nie na podstawie umowy z ludem
uznanie realnej władzy papieża
Adam M'u'ller (1779-1829)
państwo stanowe z dominującą szlachtą
sprzeciwiał się koncepcjom stanu naturalnego, umowy społecznej i podziału władz
krytykował liberalizm
spójność narodu zagwarantowana przez wspólny duch, Volksgeist
przeszłe i obecne pokolenia w państwie są suwerenem
wolność jest naturalna, nie wymaga gwarancji
państwo powinno pilnować przed zbytnim rozwojem sztukę i naukę
religia podporządkowana państw
Franz von Baader (1765-1841)
potrzeba pojednania narodów w duchu chrześcijaństwa
prekursor zainteresowania myśli konserwatywnej kwestią robotniczą
Naród jako organizm moralny: Samuel Tylor Coleridge (1772-1834)
krytyka absolutyzmu i egalitaryzmu
egalitaryzm to dominacja siły nad moralnością, liczebności nad cnotą, racjonalizmu nad duchowością i równości nad hierarchią
niechęć do mieszczaństwa, bał się rewolucji przemysłowej
model narodu organiczny i hierarchiczny
państwo ma źródło w umowie społecznej będącej źródłem władzy i obowiązków obywateli
dwuizbowy parlament (izba wyższa - arystokracja, niższa - mieszczaństwo)
celem państwa dobre życie obywateli
społeczność wyznaje zasadę solidaryzmu, podlega władzy konstytucyjnego monarchy i Kościoła narodowego
prym wieść powinna arystokracja, dająca przykład duchowy niższym klasom
4. Niemiecka Szkoła Historyczna
Friedrich Carl von Savigny (1779-1861)
przeciwko Kodeksowi Napoleona w Niemczech
prawo musi być zgodne z duchem czasu, wyrasta z irracjonalnego procesu historycznego
prawo zgodne z duchem narodu
stanowisko antyindywidualistyczne
obyczaj > prawo zwyczajowe > racjonalna nauka prawa
prawo jako element narodowej świadomości (element polityczny) i z drugiej strony prawo prawników (element techniczny)
jurystom i państwu nie wolno tworzyć prawa, mają je odkrywać
poglądy te popierał Gustaw von Hugo
gdy prawo zwyczajowe i pisane koliduje, pierwszeństwo prawa zwyczajowego
popierał je też Georg Friedrich Puchta
prawo związane z religią, to część boskiego porządku
znacząca rola państwa w procesie prawotwórczym
mała rola państwa w procesie prawotwórczym
wszyscy uznawali za podstawę prawa niemieckiego prawo rzymskie (paradoks patrząc na to z punktu teorii ducha czasu (Volksgeist))
5. Papieski Ultramontanizm
Papiestwo w obliczu rewolucji: Pius VI, Pius VII
Pius VI (1775-1799)
stanowisko skrajnie zachowawcze
centralizacja władzy w Kościele w rękach papieża (tzw. ultramontanizm)
spór z gallikanizmem i febronianizmem (dążenia Francji i Austrii do kościołów państwowych)
Gallikanizm, tzw. „cztery artykuły gallikańskie”:
papież nie może detronizować królów
przewaga soboru nad papieżem
kościół francuskie ma odrębne zwyczajowe prawa
rozstrzygnięcia papieża w sprawie wiary muszą uzyskać akceptacje przez cały kościół
Febrionanizm
autorem Justinius Febronius
przewaga soboru nad papieżem
powrót do tradycji Kościoła
„Punktacja z Ems” (1786) - wystąpienie niem. biskupów o prawie do zatwierdzania bulli papieskich
Pius VII (1800-1823)
bardziej kompromisowe stanowisko
w 1801 zawarł z Napoleonem I konkordat, nie przywracał on pełnej niezależności Kościoła od państwa
Kryzys Państwa Kościelnego: Grzegorz XVI (1831 - 1846)
utrata prestiżu papiestwa na świecie
Państwo Kościelne absolutystyczne, bez konstytucji, korupcja itp.
potępił powstanie styczniowe w Polsce
boskie pochodzenie władzy
przeciwnik zjednoczenia Włoch
przeciw wolności sumienia i wypowiedzi
potępienie rozdziału Kościoła od państwa
popierał centralizację PK
Nieomylność papieża: Pius IX (1846-1878)
„więzień Watykanu” po włączeniu PK do Włoch w 1870
konserwatysta i ultramontanista
delikatne reformy w PK
potępił wszelkie doktryny polityczne
przeciwko kościołom narodowym,
centralizm
zwołał pierwszy sobór od Trydenckiego, potwierdzenie nieomylności papieża i pierwszeństwa w kwestiach wiary
przeciwko Kulturkampfowi w Niemczech za Bismarcka
Walka z modernizmem: Pius X (1903-1914)
zakaz naukowej analizy Biblii itp.
niezmienność prawd wiary głoszonych przez Kościół
przysięga antymodernistyczna u duchownych
krytyka liberalizmu i parlamentaryzmu
najwyższy autorytet także w kwestiach politycznych (pozwolił katolikom w końcu na udział w wyborach, ale mieli głosować w oparciu o opinie swoich biskupów)
6. Konserwatyzm
Konserwatywna definicja narodu: Edmund Burke (1729-1797)
brany za protoplastę współczesnych konserwatystów
jego teoria odnosi się do common sense
początkowo liberalne poglądy (zakaz niewolnictwa, wolność Irlandii i kolonii w Ameryce Północnej, zaprzestanie karania homoseksualistów)
przełom światopoglądowy po Rewolucji w 1789
podważenie optymistycznej teorii postępu
przeciwko pozbawieniu człowieka zakorzenienia w historii i zanegowania jej wpływu na rozwój jednostki
przeciw pozbawieniu społeczności naturalnej el. łączącego, religii
utylitaryzm nie zawsze dobry
człowiek kształtowany przez wspólnotę (wiele ich rodzajów, kształtowane przez proces organicznego rozwoju)
pierwotna umowa człowieka z Bogiem (a nie umowa społeczna) stworzyła pierwsze społeczności oparte na prawie naturalnym
prawo kształtuje się pod wpływem historii, władza jedynie nadaje mu kształt, sama mu podlegająca powolnymi i roztropnymi reformami, nie zakłócającymi rozwoju organicznego
naród jako „organiczny związek przeszłych, przyszłych i obecnych pokoleń, trwający w czasie, który jest narzędziem Boga”
wspólnota źródłem i gwarantem praw człowieka
Deklaracja Praw Człowieka i Obywatela abstrakcyjna, nie praktyczna, nieprzystosowalna
rewolucja niszczy organiczną tkankę narodu, dopuszcza do władzy ludzi nieodpowiedzialnych i nieprzystosowanych do tego
zwolennik parlamentaryzmu i monarchii konstytucyjnej
przeciw absolutyzmowi i parlamentowi jako jedynej suwerennej władzy w państwie
bronił systemu „dwupartyjnego”
przeciwnik egalitaryzmu
za cenzusem urodzenia i majątku
władza w imieniu Boga, niezależna i zewnętrzna
zwolennik wolnorynkowej gospodarki, popierał Adama Smitha
własność jest święta
popierał awans klasy mieszczańskiej w Wielkiej Brytanii
liberalne el. W jego poglądach nie przeczą jego konserwatyzmowi, ponieważ wedle niego w Wlk. Brytanii powstały one na drodze kilkusetletniej, naturalnej ewolucji
Konserwatyzm Anglii imperialnej: Disraeli, Salisbury
Benjamin Disraeli (1804-1881)
krytyk liberalnego utylitaryzmu i racjonalizmu i koncepcji podmiotowych praw naturalnych jednostki
na czele państwa król (głowa narodowego Kościoła)
najwyższe miejsce w społeczeństwie arystokracja ziemska.
Kościół strażnikiem tradycji
korporacje terytorialne i zawodowe oraz sądownictwo ważne
rola państwa w gospodarce (negacja jego zaciera granice między państwami i prowadzi do ubóstwa)
torys
premier Wlk. Brytanii
Robert markiz Salizbury (1830-1903)
torys
rezygnacja z promowania arystokracji
zanik idei paternalizmu w społeczeństwie
działania polityczne podejmowane w zgodzie z tradycją i sposobem myślenia akceptowanym przez Brytyjczyków
żadna radykalna zmiana nie jest ostateczna (apetyt rośnie w miarę jedzenia)
stopniowe reformy najlepsze
uznawał podmiotowa wolność jednostki
przeciwnik demokracji (bo natura ludzka jest egoistyczna)
stara zasada o tym, że ustanawiać podatki mogę tylko ci, którzy je płacą
Obrona cywilizacji Kościoła: Juan Donoso Corte's (1809-1853)
krańcowo negatywna ocena natury ludzkiej
radykał hiszpański o liberalnych korzeniach
cywilizacja Kościoła źródłem prawdy i dobra
przekonanie ludzi o doskonałości, własnej woli zawsze prowadzi do katastrofy
Kościół wesprzeć powinna dyktatura
prawo ludzkie nie ma znaczenie, jedynym źródłem prawa jest Bóg
„Co się zaś tyczy parlamentaryzmu, liberalizmu i racjonalizmu, mniemam, że pierwszy jest zaprzeczeniem rządu, drugi zaprzeczeniem wolności, trzeci uznaniem szaleństwa”
monarchista, przeciw podziałowi władzy i liberalnemu systemu przedstawicielskiemu
monarchia tylko po odrodzeniu moralnym, w którym Kościół najwyższym autorytetem (a nie instytucją władzy)
do tego czasu jego projekt dyktatury przeciwko masom
Apologia średniowiecza: Otto von Gierke (1841-1921)
krytyk pozytywizmu prawniczego, prawo zwyczajowe podstawą
przeciwnik prawa rzymskiego w Niemczech (zaprzeczało jedności, poprzez podział na prawo publiczne i prywatne, swoistej dla prawa zw. Niem.)
państwo organiczne o ustroju korporacyjnym
państwo suwerenem ze zgody wspólnoty
niechętny kapitalizmowi i socjalnym reformom Bismarcka
koncepcja ducha narodu
Decyzjonizm: Carl Schmitt (1888-1986)
radykalny nurt w konserwatyzmie
związany z ideologią nazistowską
za Hobbesem, zła natura człowieka i chaos gdy nie istniało państwowych
silne państwo o skoncentrowanej władzy
Suweren uprawniony do wszelkich decyzji
w czasach wyjątkowych prawo ustala tylko procedury postępowania, Suweren robi co chce, sam stwierdza kiedy jest taki stan, i sam stwierdza, kiedy jest już normalizacja - wtedy tylko sam podlega prawu (tzw. decyzjonizm)
negowanie parlamentaryzmu, teorii rządów prawa, podziału władzy, suwerenności ludu
nie uznawał tradycji i czynnika pozaziemskiego w kształtowaniu porządku społecznego (różnica względem innych konserwatystów)
dyktatura wprowadzona w sposób radykalny, w celu stabilizacji i porządku
Nowy humanizm: Irving Babbit (1865-1933)
twórca literackiego ruchu „nowego humanizmu”
przeciwstawienie humanizmu i humanitaryzmu
humanizm to koncentracja na duchowości człowieka i realizacja cnoty umiarkowania
wolna wola jednostki i wola absolutu rządząca ludzką duchowością
idealizacja oblicza duchowego średniowiecza
odejście od ideału przez doktryny naturalistyczne, materialistyczne, racjonalistyczne, demokratyczne i liberalne i przez myśl romantyków i sentymentalizm oświeceniowy Jana Jakuba Rousseau - uważał te nurty za humanitarystyczne
eksponowanie tylko fizycznej i zmysłowej strony człowieka
w efekcie zwycięstwa tych nurtów, zanik refleksji moralnych, dominacja utylitaryzmu i demokratyzacja
dobre w ustroju USA poglądy wzięte od Edmunda Burke'a, przeciwdziałające rządom mas i wprowadzają elementy elitaryzmu (np. w sądownictwie w USA)
negatywne cechy ustroju USA to elementy demokracji bezpośredniej
był za gruntownym przebudowaniem systemu edukacyjnego w USA, wprowadzeniu wychowania klasycznego (łacina, greka), aby szkoła szkoliła powinności obywatelskich
Elitaryzm: Thomas Stearns Eliot (1888-1965)
przeciw liberalizmowi, utylitaryzmowi i demokracji
otwarty, zhierarchizowany elitaryzm
rojalista (urodził się w USA, ale związał się z Wlk. Brytanią)
Kościół instytucjonalny, spajający społeczność (polemika z Babittem)
kościół narodowy
np. parafia jako jednostka samorządowa
archaizm poglądowy
Konserwatyści polscy
książę Adam Jerzy Czartoryski (1770-1861)
minister spraw zagranicznych w Rosji, po powstaniu listopadowym uchodźca, przywódca „hotelu Lambert”
w nowej Polsce silna władza królewska, zniesienie przywilejów szlachty, ustępstwa na rzecz chłopów, byt narodowy oparty na religii
Roman Dmowski (1864-1939)
nacjonalista, za odrodzeniem Narodu ale wewnątrz Rosji
antysemityzm i czystość rasy
Antoni Zygmunt Helcel (Galicja)
federacja narodów słowiańskich pod egidą cesarstwa austriackiego
7. Nacjonalizm
Naród ponad państwem: Johann Gottfried von Herder (1744-1803)
duża waga języka, podstawa więzi i wspólnoty ludzi w danym narodzie
kwestionowanie oświeceniowej idei powszechnego postępu
naród wspólnotą organiczną, a państwo tworem sztucznym źle działającym na ludzi
W oczekiwaniu na nowe objawienie: Giuseppe Mazzini (1805-1872)
jednostki służą wspólnotom (rodzina, naród, ludzkość)
wola boża indywidualnie objawia się człowiekowi poprzez jego intuicję i pojęcia na dane sprawy
Naród nabiera powagi jako część ludzkości, realizując zadanie od Boga
każdy Naród ma swoje zadanie od Boga (włosi najwyższe, stąd nacjonalistą jest on)
myśli - Niemcy
czyn - Francuzi
przywódczyni w walce o wolność Słowiańszczyzny - Polska
Europa jako federacja państw pod Hegemonią Włoch, stolica w Rzymie
republikanin
świat w obliczu nowego objawienia, które zacznie nową religię (po fetyszyzmie, politeizmie i chrześcijaństwie)
Niemiecki mesjanizm: Johann Gottlieb Fichte (1762-1814)
właściwy twórca nacjonalizmu
Normalvolk - Naród niemiecki jako jedność oparta na wspólnym języku kultury, ponad państwem. Wyznacza normy kultury innym narodom.
potrzebna moralna odnowa narodu, powszechnego nauczania, prawa i obowiązku pracy, aktywności społecznej
Niemiec najwyższym człowiekiem
obowiązek moralny bycia wolnym
przeciw podziałowi władzy
reglamentacyjna działalność państwa
zbyt duże nierówności majątkowe złe (mimo, ze był za własnością prywatną)
popierał początkowo Rewolucję francuską, później po terrorze tam przestał - mimo to dzięki temu był przychylne mieszczaństwu
projekt zamkniętego państwa handlowego
autarkiczne, wszechwładne, samowystarczalne gospodarczo
zamknięte granice i monopol handlu zagranicznego
reglementujące życie obywateli, izolujące ich od obcych idei
restrykcyjna polityka zatrudnienia i zbytu
środki nadzoru policyjnego i system kar na straży czystości cech narodowych
historyczna rola państwa i prawa zaniknie po nastaniu powszechnego panowania praw moralnych (do tego dąży wychowawczy proces w duchu narodu, realizowany przez państwo)
rozdział moralności (element wewnętrzny) od prawa (element zewnętrzny, odnosi się do ludzi jako jednostek fizycznych)
Absolutna monarchia narodowa: Charles Maurras (1868-1952)
monarchista, zwolennik monarchii absolutnej, przeciwnik liberalizmu i demokracji
król uosabia rację stanu, jednostki wypełniające jego rozkazy to naród. Podporą jest kler i arystokracja, fundamentem ludność rolnicza
idealizacja średniowiecznego porządku społecznego (organicznego i hierarchicznego)
Kościół tylko instytucją (sam był ateistą) trwale związaną z monarchią absolutną
uznał, iż protestantyzm rozbił jedność narodowa Europy, teraz może być już ona tylko Europą narodów.
Nie był za zjednoczeniem kościołów czy też kościołem narodowym
antysemityzm (Czterech Ciemnych Żydów - ewangeliści)
uznawany niekiedy za prekursora faszyzmu (mimo pochwały uniwersalizmu papieskiego i konieczności istnienia w państwie ciał pośredniczących (autonomicznych związków obywateli))
8. „Ostatni system”: Hegel
Georg Wilhelm Friedrich Hegel (1770-1831)
idealista obiektywny i racjonalista
byt pierwotny (idea) to dla niego Bóg, absolut, duch, wolność, rozum, logos.
Idea to substancja, dzięki której wszelka rzeczywistość posiada swój byt i trwanie
historia to marsz rozumu w świecie
państwa to boska idea w jej ziemskim kształcie
każde państwo czeka kiedyś proces obumierania
dialektyczne podejście do wszystkiego - teza + antyteza = synteza
stare triady zmieniają się w nowe tezy, pojawia się antyteza i synteza i tak dalej...
jednostki nie są w stanie nosić idei, od tego jest państwo, ale wybitne jednostki (akuszerowie historii) mogą pomóc idei w przejściu z jednego etapu w kolejny realizując zamysł ducha (a nie mylnie myśląc - własny)
społeczeństwo obywatelskie ma spierać państwo efektywną działalnością gospodarczą, jest płaszczyzną między rodziną a państwem. Powstają stowarzyszenia i korporacje, w jego działaniu zaliczone jest też sądownictwo. Społeczeństwo obywatelskie jest podporą dla państwa (nie alternatywą!)
wolność dokonuje się tylko w ludzkiej świadomości
państwo ma prawo do pełnej współczesnej kodyfikacji (polemika z Savignym)
prawo pozytywne wynika z absolutnej idei prawa, badanej przez filozofów prawa.
tak jak Kant i Ficht prawo pozytywne odrębne od moralności
wolny człowiek manifestuje swą wolność poprzez posłuszeństwo prawu
podział władzy na prawodawczą, rządową i książęcą (nie są równe)
władza monarsza najważniejsza (jedna wola suwerena)
dziedziczna monarchia konstytucyjna najlepsza
aprobował podział stanowy społeczeństwa
wątki filozoficzne przypisujące Germanom szczególną rolę dziejową
był w opozycji do romantyków
uznał monarchię pruską za wcielenie idei wolności, jako rządzone autokratycznie, zhierarchizowane i zmilitaryzowane, co czyniło z niego oazę porządku i racjonalności
9. Imperializm
Imperializm Bonapartego:
oficjalnie brak obnoszenia się z uniwersalizmem Pierwszego Cesarstwa
odwoływanie się do Cesarstwa Rzymskiego i rodzimej tradycji Cesarstwa Karola Wielkiego
nawiązanie do tradycji imperialnej widoczne w obrzędowości, architekturze, sztuce
przebudowywany Paryż był przygotowywany do stania się stolicą Europy
Napoleon mówił, iż chce dać zdobycze Rewolucji całej Europie
miał plan budowy zjednoczonej Europy, złączonej wspólnym prawem i walutą, bez granic i barier handlowych
kontynent miał być federacją narodów
akcentował odrębności narodów, ich historyczny i kulturowy wydźwięk - mimo to wbrew słowom sam często je dzielił (Niemcy, Włochy, a także wydzielenie Księstwa Warszawskiego)
Rozwój rosyjskiej doktryny imperialnej
„pogromczyni Napoleona”, „wybawicielka Europy” - Rosja
przekonaniu o byciu naturalnym centrum Słowiańszczyzny
dążenie do zapanowania nad terenami Cesarstwa Bizantyjskiego, wtedy w rękach Turków
cerkiewna teoria Moskwy jako Trzeci Rzym
ruch słowianofilski
koncepcja rozwoju historiozoficznego Mikołaja Danilewskiego, oparta na kolejnych typach kulturowo-cywilizacyjnych, w których rozwijają się religia, kultura, polityka i organizacje społeczno-ekonomiczne. Nadciągającym typem miał być typ słowiański (w miejsce upadającego germańsko-romańskiego), z główną rolą Rosji
koncepcja bizantynizmu Konstantego Leontiewa
Imperializm brytyjski
kolonizacja pojmowania misjonistycznie
misja cywilizacyjna
czynniki ekonomiczne, przeludnienie, uprzemysłowienie, konieczność zdobywania nowych rynków zbytu i źródeł surowców spowodowały powszechne poparcie kolonizmu
Imperializm w doktrynie komunistycznej
leninowska koncepcja najsłabszego ogniwa - rewolucja wybuchnie w najsłabszym z krajów imperialistycznych z racji swego zacofania, czyli w Rosji
Imperializm niemiecki: Idee roku 1914
wpływ Heinricha von Treitschke, antysemity
wpływ Paula de Lagarde, twórcy nacjonalistycznej „ideologii niemieckiej”
bismarckowa polityka gospodarcza zmierzająca ku etatyzmowi
późne rozpoczęcie kolonizacji (od Ameryki Południowej w 1884)
ruch v'o'lkisch
idea mesjanizmu i pangermanizmu, wizja Wielkich Niemiec
Rozdział VII: Liberalizm
1. Doktryna wolności
2. Liberalizm katolicki
Konieczność politycznej obecności Kościoła: Fe'licite' de Lamennais (1782-1854)
Kościół winien być bardziej obecny w stosunkach społecznych, możliwe to tylko dla kościoła akceptującego demokrację
zwolennik pozbawienia papieża władzy świeckiej w PK
polityka wynika z religii, która jest gwarancją ładu społecznego
zgoda ludu wystarczająca do legitymacji ustroju
był za wyposażeniem wspólnot samorządowych w pełną autonomię
Kościół oddzielony od państwa
akceptował wolność prasy, zgromadzeń, zrzeszania się, sumienia i był za uwolnieniem nauczania od wpływu religii
przeciwny gospodarce wolnorynkowej i liberalnemu indywidualizmowi (bo katolicyzm jest z natury społeczny)
podobne do niego poglądy miał Charles de Montalembert (inicjator ruchu katolików liberalnych zwany „szkołą z Angeres”)
Wolność jako idea chrześcijańska: John Emerich Acton (1834-1902)
początki wolności u Żydów
później starożytna Europa, Solon, Perykles, rzymskiego
istotą chrześcijańskiej wolności jest możliwość dążenia do prawdy (jednej i poznawalnej)
„każda władza korumpuje, a władza absolutna korumpuje absolutnie”
kres absolutyzmowi przyniosły nowożytne koncepcje prawa naturalnego
człowiek zyskał wolność konieczną do celów moralnych, zabezpieczając się przed powrotem absolutyzmu (trójpodział władzy itp.)
zwolennik społeczeństwa obywatelskiego, systemu przedstawicielskiego, ciał pośredniczących
obawiał się równości (za Arystotelesem strach przed przewagą liczby nad jakością)
nacjonalizm sprzeczny z chrześcijańskim uniwersalizmem
wolność nie jest dobra dla małych narodów - więcej zyskując cywilizacyjnie jako członkowie wspólnoty wielonarodowej
3. Obrona indywidualności: Humboldt
Karl Wilhelm von Humboldt (1767-1835)
czynny polityk Prus
neohumanista
„liberalizm arystokratyczny”
uznawał w gospodarce leseferyzm
równość wobec prawa
pełnia praw i wolności
parlament doradcą króla, ale przeciw absolutyzmowi był
zniesienie poddaństwa chłopów
dostrzegał ryzyko rozrostu biurokracji
państwo zapewnia zewn. i wewn. bezpieczeństwo
wolność słowa, prasy
prawo proste i zrozumiałe
kary małe ale pewne
zagwarantowana zasada domniemanej niewinności
ostrożność w wydawaniu przepisów o charakterze prewencyjnym
„racja stanu”
podkreślał rolę narodu jako podmiotu o własnej osobowości
4. Wolność współczesnych: Constant
Benjamin Constant (1767-1830)
liberał
wolność ekonomiczna i polityczna (poparcie Rewolucji)
krytyka praktyki rządów rewolucyjnej dyktatury
zasłynął swą koncepcją wolności:
krytykował demokratyczną koncepcję suwerenności ludu Rousseau
koncepcja „woli powszechnej” jest abstrakcyjna i ogranicza wolność jednostki tak naprawdę
był za suwerennością ludu (nie nadawał jej jednak charakteru bezwzględnego, krytykował koncepcje tejże Rousseau jako nierealną). Wynikać ona powinna z tego, że dowolna władza ustawodawcza pochodzić powinna z wyborów
historyczny aspekt kształtowania się wolności (podobnie do Monteskiusza)
istotą wolności starożytnych był jej kolektywny charakter - realizować mogły ją tylko osoby publiczne, nie prywatne
wolność nowożytna uzupełniona jest prawami osobistymi jednostek
wolność starożytna była uzasadniona niewolnictwem, rozwojem gospodarczym i małymi rozmiarami wspólnot
wolność nowożytna wymaga możliwości realizowania osobistych planów jednostek
każde działanie władzy ograniczające prawa indywidualne jest bezprawne, jest tyranią
człowiek ma prawo do przyjemności i do szczęścia
duża waga wolności ekonomicznej, własność prywatna jest jednym z podstawowych praw człowieka
potępienie wszelkich form cenzury
podstawowe wolności powinny być wyjęte spod prawa, nie możliwe do ograniczenia (Monteskiusz uważał, że wolność ogranicza prawo)
nowa koncepcja podziału władz
reprezentacyjna trwała (domena dziedzicznej arystokracji, nominowanej do tej władzy przez króla)
reprezentacyjna opinii
wykonawcza
sądowa
królewska (władza neutralna, król bez wielu uprawnień jest arbitrem, głównie między egzekutywą a legislatywą. Dziedziczny ustrój monarchii. Król może odwoływać ministrów, rozwiązywać izby parlamentu, unieważniać wyroki sądów prawem łaski)
municypalna (czyli miejska, władza lokalna, samorządowa. Ma ograniczać możliwość powrotu absolutyzmu, aktywować społeczeństwo obywatelskie. Uważał, że patriotyzm lokalny jest jedyną autentyczną formą patriotyzmu)
5. „Doktrynerzy”
liberałowie nie będący opozycją wobec panującego systemu
łączenie liberalizmu z elementami konserwatyzmu
znaczenie wspólnoty
większe niż u liberałów kompetencje władzy państwowej
dopuszczenie cenzury w prasie
zanegowanie idei suwerenności jako sprzecznej z postulatem wolności jednostki
Franc,ois Guizot (1787-1874)
warstwą dominującą arystokracja pieniądza - bogate mieszczaństwo
koncepcja ciągłości pokoleń i zależności jednostki od kształtującej ją wspólnoty
państwo oprócz uprawnień negatywnych, ma też pozytywne, nie zagrażające jednak wolności jednostki
ograniczony cenzus majątkowy
konstytucja rozgranicza zakres wolności jednostki i uprawnień władzy
za decentralizacją władzy
6. Radykalizm polityczny i filozoficzny: Bentham
Jeremy Bentham (1748-1832)
zwany „prawodawcą świata”
podstawą jego systemu jest szczęście jednostki, a nie wolność
demokracja jest nieuchronna
dążenie do przyjemności jest nakazem etycznym
stworzył wykazy przyjemności i okoliczności intensyfikujących przyjemności
wyznawca atomizmu społecznego
akceptował teorię wolnorynkową Smitha równocześnie domagając się pomocy państwa dla najuboższych (prekursor „państwa opiekuńczego”)
nie akceptował stanu natury i umowy społecznej
był za pozytywizmem prawniczym
wyłączność prawodawcza dla władzy państwowej
przeciwko brytyjskiemu kolonializmowi, za rozwojem nowoczesnego przemysłu
uznanie wpływu opinii publicznej i prasy na działalność prawotwórczą
wiara w industrializm i mechanizację
7. Liberalizm wobec demokracji: Tocqueville
Alexis de Tocqueville (1805-1859)
„najbardziej niebezpieczna chwila dla złego rządu następuje wówczas, gdy podejmuje on próby reform”
idealizacja arystokracji, jej wpływu na historię, życie rodzinne, naukę, sztukę, normy moralne
wbrew powszechnej opinii stwierdził, ze demokracja zmniejsza dążenie do gwałtownych zmian społecznych, które nie są na rękę dopuszczonym do władzy grupom
demokracja dąży do uniformizacji
zatracona zostaje odrębność jednostek, osobowości
demokracja to upadek sztuki i artyzmu
wysunął projekt kształcenia do demokracji, by ją ożywić i oczyścić
w prawie pierwszeństwo oddawał zwyczajowi i i systemowi moralnemu
wysoko oceniał instytucję ławy przysięgłych
w USA w niezawisłości sądownictwa dostrzegał odpowiednik niezależności, autorytetu i przywilejów europejskiej arystokracji
należy znaleźć miejsce wolności wśród narastającego triumfu równości
8. Demoliberalizm: Mill
John Stuart Mill (1806-1873)
utylitaryzm
był za rozwojem nie tylko indywiduum, ale także indywidualności
sprawiedliwość jako najistotniejszy element moralny
wolność człowieka może ograniczona być tylko wtedy, gdy zabrania mu się czynu który go ograniczy później (np. odda się w niewole)
wolność słowa i prasy ograniczona tylko wtedy, gdy uratuje to spokój (np. nie wybuchnie powstanie dzięki temu)
chciał aby człowieka kształcono do wolności
człowiek żyje we wspólnocie i nie powinien być na nią ślepy (egoizm jest zły)
państwa niedojrzałe do życia w wolności powinny mieć ustroje autokratyczne
w wyborach (jawnych) cenzus wykształcenia (podstawowe wymagane) i dla osób bardzo ubogichj
ważna ochrona praw mniejszości
państwo zapewnia bezpieczeństwo (sądy, policja, sądy) i sprawne funkcjonowanie (emisja forsy, normalizacja wag i miar, podatki na cele publiczne)państwo ma też działania niekonieczne, bądź uzależnione od zgody obywateli
mimo to wciąż uznaje zasadę leseferyzmu państwa
zwolennik emancypacji kobiet (tak jak i Bentham)
9. Liberalizm drugiej połowy XIX wieku
Liberalizm konserwatywny
Thomas Macaulay (1800-1859)
teoria ewolucyjnego rozwoju konstytucyjnego ustroju Wlk. Brytanii
Walter Bagehot (1826-1877)
wpływy darwinizmu społecznego
popierał podział stanowy
państwa mogą rozwijać się tylko w warunkach wolności
dzielił władze na „skuteczne” (gabinet i Izba Gmin) oraz „dostojne” (król i Izba Lordów)
przedstawiciel liberalizmu katolickiego, lord Acton (1826-1877)
E'mile Faguet (1847-1916)
minimalizacja funkcji państwa
silne społeczeństwo ma swoje prawa, prawa jednostki są iluzją
nie ma praw przyrodzonych
Lucien Pre'vost-Paradol (1829-1870)
przeciwnik absolutyzmu władzy i demokracji
ograniczyć wolność prasy w przypadku niepokojów społecznych
Początki liberalizmu socjalnego
Leonard T. Hobhouse (1864-1929)
jego poglądy określane mianem „kolektywistycznego liberalizmu”
przeciw koncepcjom skrajnie indywidualistycznym (np. atomizacja społeczeństwa)
w ramach ewolucji docenia się znaczenie wspólnoty
państwo powinno wspierać słabszą stronę danej umowy
państwo powinno regulować zatrudnienie i stosunki pracy, a także prowadzić politykę socjalną
Thomas Hill Green (1836-1882)
nacisk na wolność pozytywną
istotą wolności jest działanie na rzecz dobra własnego i cudzego
państwo ma umożliwiać obywatelom aktywność
zapewnienie bezpieczeństwa socjalnego dla ogółu społeczeństwa przy zachowaniu reguł gospodarki wolnorynkowej
bezpieczeństwo socjalne umożliwia rozwój osobowości jednostki
10. Liberalizm na ziemiach polskich
Rozdział VIII: Drogi i bezdroża „światopoglądu naukowego”
1. Myśl polityczna i prawna jako nauka
2. Pozytywizm
August Comte (1798-1857)
teoria postępu kumultatywnego (3 stadia, teologiczne, metafizyczne i naukowe)
kult nauki
kult Wielkiej Istoty
„homo faber”
brak równości społecznej
twierdził, że społeczeństwa mu współczesne przechodziły kryzys
ustrój społeczny zależny jest od stanu obyczajów, one zaś zależne są od poglądów
postulował wprowadzenie idei, która wyrażała by aktualnego ducha epoki - temu celowi miałaby służyć pozytywna filozofia
rozwinął własną, pozytywistyczną teorię nauki (jedyną rzeczą dostępną poznaniu, twierdził, są fakty, a zatem nauki powinny zajmować się zjawiskami bezpośrednio dostępnymi dla obserwacji)
Comte rezygnował z badania prawd absolutnych
socjologię postrzegał jako naukową metodę badania zjawisk społecznych (metoda historyczna)
społeczeństwo traktował jako całość - struktura społeczna ma pewne cechy niezmienne, dzięki którym chroni się przed anarchią i rozkładem
uważał się za konserwatystę - był przeciwny rewolucji
wyróżniał dwie klasy - kapitalistów i proletariuszy (ci pierwsi za sprawą moralnych obowiązków i altruizmu mieli „wspomagać” tych drugich)
3. Pozytywizm prawniczych
Jurysprudencja analityczna: John Austin (1790-1859)
prawo to rozkaz poparty przez sankcję, wydany przez suwerenną władzę
teoria woluntarystyczna - suweren to osoba lub grupa jako jedyna ciesząca się posłuchem
problem z powyższym przy ustaleniu prawa cywilnego i międzynarodowego
pragnął stworzyć „ogólną naukę o prawie”, która traktowałaby o cechach prawa jako takiego, stąd analizował pojęcia prawne
do najważniejszych jego tez należała teza, że przedmiotem nauki prawa jest prawo pozytywne, a nie prawo naturalne, prawo boże, czy „inne przedmioty nazywane prawem”
prawo pozytywne definiował jako rozkaz suwerena poparty sankcją (suwerenem dla Austina był każdy podmiot mogący uzyskać posłuch społeczny)
był wychowany w duchu utylitaryzmu, zwracał szczególną uwagę na racjonalizm ustawodawcy (suwerena), a także na takie czynniki, jak racjonalna kalkulacja i opinia publiczna, które ograniczają suwerena
Cel w prawie: Rudolf von Ihering (1818-1892)
pierwszym jego celem było zwrócenie uwagi na pojęcia prawne
ostro krytykował jurysprudencję pojęciową, analityczną
twierdził, że pojęcia prawne nie mają waloru ponadczasowego i ahistorycznego
kpił z prawników, którzy uprawiają kult logiki, czyli sprowadzenie nauki o prawie do poziomu matematyki pojęć
uważał, że dla rozumienia prawa należy zawsze zadać pytanie o cel normy prawnej (każda norma jest efektem jakiejś potrzeby społecznej, jakiegoś celu, który należy uznać za właściwego twórcę prawa)
generalnie Ihering uważał, że celem będącym u źródeł prawa jest istnienie społeczeństwa (prawo zapewnia istnienie społeczeństwa, a społeczeństwo tworzy w tym celu państwo)
prawo Ihering definiował następująco: „prawo są to reguły stworzone przez przymus państwa w celu zabezpieczenia warunków życiowych społeczeństwa”
ważnym jego osiągnięciem było nadanie pozytywizmowi kierunku socjologicznego (ujmowanie prawa w kontekście jego społecznego funkcjonowania)
domagał się realistycznego spojrzenia na prawo
za najlepszą szkołę poszanowania prawa uważał obronę posiadania i własności, czyli prawo cywilne
dociekania prawnicze zhierarchizował w 3 szczeblach:
analiza, mająca na celu posegregowanie materiału i wyodrębnienie ze zdań prawdziwych kwestii ogólnych i szczególnych
koncentracja, czyli formułowanie zasad prawnych, systematyzujących porządek prawny, stanowiących podstawę logicznych zasad konstrukcji prawa i jego celu
szczebel konstrukcji - synteza 2 poprzednich szczebli dzięki czemu powstaje system prawny
Gwarancje przestrzegania prawa: Georg Jellinek (1851-1911)
prawo z pozycji teleologicznej
prawo to normy zajmujące się zewnętrznymi zachowaniami ludzi w interakcjach z innymi ludźmi, pochodzące od uznanego autorytetu i gwarantowane przez siłę
ludzie muszą być pewni prawa
państwo z podziałem władzy gwarantem prawa
powtarzalność danego faktu robi z niego normę (prawo zwyczajowe)
państwo to terytorium, społeczeństwo i władza
państwo w ujęciu liberalnym
4. Rozwój doktryn socjologicznych
Teoria krążenia elit: Vilfred Pareto: (1848-1923)
punktem wyjścia a zarazem głównym elementem jego socjologii była teoria nielogicznego działania (główny nacisk położył na irracjonalny charakter ludzkiego postępowania - człowiek działa pod wpływem określonych popędów, emocji, namiętności)
takie irracjonalne zachowanie ludzi nazywał „derywacjami”, a popędy determinujące ludzkie zachowanie - „rezyduami”
rola ideologii, jego zdaniem, ogranicza się do „logicznego” uzasadniania „nielogicznych” poczynań człowieka
Pareto jest twórcą teorii krążenia elit (społeczeństwo składa się z elit i nie elit), twierdził, że walka jaka toczy się między nimi jest siłą napędową społecznego rozwoju i tkwi u podłoża wszystkich wydarzeń historycznych
elity rządzące utrzymują pozostałe klasy w karbach przy pomocy terroru
uważał on, że elity zmieniają się, gdyż „stara” elita, zamykająca się coraz bardziej na nowych członków, przyczynia się do powstania nowej ideologii, która z kolei tworzy „nową” elitę, dążącą do przejęcia władzy - cykliczność procesów historycznych („historia rozpoczyna się od nowa”)
Pareto dokonał zjadliwej krytyki wszystkich dotychczasowych teorii rozwoju społecznego, sam opowiadał się za silną („męską”), zdecydowaną na wszystko „nową” arystokracją
Między wspólnotą a społeczeństwem: Ferdinand T'o'nnies (1855-1936)
przedstawiciel formalizmu (socjologia powinna ograniczyć zasięg swych badań)
wprowadzenie 2 kategorii pojęciowych na formy zbiorowisk ludzkich
wspólnota (tworzy ją wola organiczna, naturalna, relacje tutaj są zgodne z myślą konserwatywną)
społeczeństwo (tworzy je oderwana od uczuć i doświadczenia wola arbitralna, stosunki tutaj są sztuczne, planowane, wymagają regulacji prawnej
miał poglądy podążające ku socjalizmowi
Fakt społeczny jako rzecz: Émil Durkheim: (1858-1917)
nawiązywał do pozytywistycznej koncepcji filozoficznej Comte'a (dzięki temu sformułował szereg dyrektyw naukowego obiektywizmu i empiryzmu w badaniach zjawisk społecznych)
uważał, że zjawiska społeczne należy badać jak rzeczy, jak czynią to nauki przyrodnicze
był twórcą koncepcji świadomości zbiorowej, społeczeństwo traktował jako coś więcej, niż zbiór oddziałujących wzajemnie na siebie jednostek
twierdził, że społeczeństwo to byt samodzielny, wyposażony w cechy, których jednostki wchodzące w jego skład nie posiadają
wysuwał tezę solidarności społecznej - jej wyrazem jest jednolitość myśli i działań członków społeczeństwa, a także podział pracy, rodzący konieczność współpracy
organizacja państwowa, jego zdaniem, winna okazywać większą aktywność w życiu jej obywateli
religię pojmował jako wytwór świadomości społecznej (miał świadomość narastającego kryzysu światopoglądowego i moralnego mieszczaństwa, dlatego propagował zasady moralności świeckiej, zwalczał klerykalizm)
krytykował liberalizm, indywidualizm, socjalizm
prawo jego zdaniem ucieleśniało solidaryzm społeczny (solidarność mechaniczną urzeczywistniało
Solidaryzm: Leon Duguit (1859-1928)
próbował przezwyciężyć pozytywizm prawniczy przez odwołanie się do socjologii i teorii społeczeństwa, zwłaszcza koncepcji E. Durkheima i A. Comte'a
punktem wyjścia dla jego teorii była krytyka abstrakcyjnych pojęć prawnych (np. abstrakcyjnie rozumiana suwerenność, osoba prawna, własność, wolność jednostki)
konsekwencją owej krytyki było uznanie, iż realną rzeczywistością jest nie suwerenne państwo, ale społeczeństwo (człowiek żyje w społeczeństwie, a organizacja społeczeństwa oparta jest na solidarności jednostek)
ustalanie reguł, będących wyrazem solidarności społecznej, należy do społeczeństwa (jednostkom przyporządkowane są określone funkcje)
Duguit protestował przeciwko pojęciu prawa podmiotowego, przeciw stwierdzeniu, że jednostce przysługują jakieś prawa
wprowadził własną definicję wolności: wolność człowieka integralnie wiąże się z funkcją społeczną jaką on spełnia w społeczeństwie, dlatego nie można przeszkadzać mu w rozwoju jego osobowości fizycznej, intelektualnej i moralnej; człowiek z kolei nie może wybrać bierności, nie ma prawa do nieaktywności i lenistwa, jego wolność może zostać ograniczona przez rządzących, którzy mogą narzucić na „leniwego” człowieka określoną funkcję
prawo, uważał Duguit, nie jest wyrazem woli suwerennej, jest natomiast sprecyzowanym przez rządzących w normach prawnych obowiązkiem solidarności, którego treść może się zmienić zależnie od etapu rozwoju społecznego
prawo stanowi rezultat wypełniania obiektywnej normy treścią, właściwą dla danej społeczności i stopnia rozwoju
w jego teorii widoczna jest chęć ograniczania indywidualizmu jednostki, a państwo pojmował jako organizację społeczeństwa, mającą na celu egzekwowanie reguł prawa
Pojęcie typu idealnego: Max Weber (1864-1929)
jak Durkheim był przeciwnikiem wartościowania dokonywanego przez nauki społecznego
teoria typu idealnego w rozważaniach
wybitne znaczenie racjonalizmu
uważał, że w praktyce nie istnieją czyste typy legitymizacji władzy, twierdził, że jedynie partie posiadające charyzmatycznego przywódcę mogą liczyć na silne poparcie społeczne, natomiast politycy parlament traktują jako miejsce gry politycznej - miejsce realizacji własnych partykularnych interesów. Weber przeczuwając niebezpieczeństwa grożące demokracji nawoływał polityków do poczucia odpowiedzialności i kierowania się etyką.
5. „Socjalizm naukowy”
Klasycy: Marks, Engels
Karl Heinrich Marx - Marks (1818-1883)
Friedrich Engels (1820-1895)
najważniejszymi źródłami ideologicznymi marksizmu były:
klasyczna ekonomia angielska
socjalizm utopijny
klasyczna filozofia niemiecka
do socjalizmu potrzebna jest rewolucja
główny wpływ na naturę człowieka ma praca
wykorzystywanie pracowników do jak największego zysku prowadzi do ich alienacji
alienacja tworzy z pracy czyn automatyczny, a co za tym idzie powoduje zanik osobowości
konieczność likwidacji własności prywatnej i podziału pracy
rozważania na temat bazy i nadbudowy
byt społeczny określa świadomość ludzi, nie na odwrót
podłoże ekonomiczne definiuje „bazę” (ludzki byt) na której wyrasta „nadbudowa” (czyli kultura, nauka, ludzka świadomość)
nadbudowa rozwija się z pewnym opóźnieniem względem bazy
przy zmianie „podłoża ekonomicznego” odbywa się przewrót w „nadbudowie”
wyróżnienie 5 formacji społeczno-ekonomicznych (wspólnota pierwotna, niewolnictwo, feudalizm, kapitalizm, socjalizm)
społeczeństwo dzieli się na klasy, o czym decyduje stosunek do środków produkcji
wojna klas między klasą posiadającą i nie posiadającą
dialektyczny rozwój historii, tak jak u Hegla
prawa rządzące tym rozwojem
przechodzenie ilości w jakość
walka przeciwieństw
negacja negacji
rewolucja może wybuchnąć tylko w kraju rozwiniętego kapitalizmu
następnie rozleje się na inne kraje
teza o obumieraniu państwa, jako narzędzia ucisku i przymusu, które w socjalizmie straci rację bytu
istnieje okres przejściowy dla społeczeństwa socjalistycznego - dyktatura proletariatu - kiedy mogą zostać zachowane instytucje republikańskie z systemu parlamentarnego
w końcu proletariat sam siebie zlikwiduje jako klasę
6. Marksizm w rewolucji rosyjskiej: Lenin
Włodzimierz Iljicz Uljanow - Lenin (1870-1924)
„twórcze rozwijanie marksizmu” (w rzeczywistości znaczna zmiana)
model marksistowskiej filozofii historii ma walor uniwersalny
teoria formacji społeczno-ekonomicznych i ich dialektycznego rozwoju dotyczy całego świata (ignorowanie tezy Marksa o tzw. azjatyckim procesie produkcji)
teoria najsłabszego ogniwa w łańcuchu państw europejskich tłumacząca wybuch rewolucji w Rosji
rewolucja burżuazyjna może przerosnąć w rewolucję proletariacką
rewolucja robiona przez „zawodowych rewolucjonistów”
państwo komunistyczne nie może obumrzeć, gdy jest otoczone przez państwa kapitalistyczne
7. Darwinizm Społeczny
Ewolucjonizm: Herbert Spencer (1820-1903):
„wzbogacił” socjologię o determinizm (wyrażał się on w traktowaniu społeczeństwa jako części przyrody i interpretowaniu jego rozwoju z punktu widzenia działania w nim praw i zależności typu przyrodniczego)
był liberałem
społeczeństwo pojmował jako żywy organizm, podlegający ewolucji (współczesne sobie społeczeństwo określał jako industrialne, w którym istotnymi cechami są: wolność osobista jednostki oraz inne prawa nie naruszające dóbr innych osób)
Spencer wyliczał czego państwo nie powinno robić:
nie powinno interweniować w ekonomikę
nie powinno zakładać kościoła państwowego
nie powinno pomagać biednym, gdyż narusza to prawo doboru naturalnego
nie powinno kierować oświatą, posiadać kolonii, zajmować się emisją pieniądza
państwo było najpierw społeczeństwem pierwotnym, potem państwem militarnym (militaryzm) a w końcu społeczeństwem industrialnym
Teoria podboju: Ludwik Gumplowicz (1838-1909)
u podstaw jego socjologii tkwiła darwinowska teoria walki o byt - tzn. darwinizm społeczny (Gumplowicz nie był jednak eklektykiem, twierdził, że walka o byt nie jest uwarunkowana od cech biologicznych jednostek, ale od organizacji walczących grup, uważał również, że w społeczeństwie nie działa autonomiczne prawo doboru naturalnego)
utożsamiał walkę pierwotnie różnych pod względem etnograficznym grup z walką ras (inaczej niż teoretycy kierunku rasowo-antropologicznego pojmował pojęcie „rasy” - uważał, że jest to historyczna zbiorowość etniczna)
najpierw były hordy, potem szczepy, a te podbijając dalej tworzyły państwa
konflikty wewnątrz państwowe wewnątrz państwa maleją przez mieszanie się krwi zwycięzców i podbitych
definiował rasę kulturowo, nie biologicznie (wspólny język, kultura itp.)
Gumplowicz twierdził, że dawne walki toczone przez hordy i gromady ludzkie przekształciły się w walki klas społecznych, tak rozważając doszedł do teorii powstania państwa, jako teorii podboju
8. Rasizm
Nierówność ras ludzkich: Artur Gobineau (1816-1882)
szukał podstaw, naukowych uzasadnień rasizmu
doszedł do wniosku, że o upadku ustroju, instytucji, zasad moralnych nie decydują inne czynniki (ekonomiczne, polityczne) jak rasistowskie (tylko przy rasistowskim założeniu, wg niego, można tłumaczyć bieg ludzkich dziejów)
rozwój, a zarazem rola i pozycja społeczeństwa uzależniona jest od czystości rasy i wrodzonych zdolności
podstawowe cechy „białej rasy aryjskiej”: mała zmysłowość, wysoka inteligencja, energia, talent organizacyjny, odwaga, zmysł ładu i harmonii, poczucie honoru, bezinteresowność (rasa biała to „rasa panów” - przywódców)
pozostałe rasy (żółta i czarna) są w różnym stopniu „upośledzone”
Gobineau jako pierwszy skonstatował, że historia jest historią mieszania się ras (to usprawiedliwia toczone w przeszłości konflikty i wędrówki ludów)
twierdził, że mieszanie się Germanów z innymi rasami odbiło się niekorzystnie na ich czystości krwi (przestali być arystokratami)
przedstawił rasistowski obraz społeczeństwa:
arystokracja - to rasa „aryjska czysta”
burżuazja - to zmieszanie „arystokracji” z niższymi rasami tubylczymi
lud - to niższe rasy tubylcze
niekorzystne, jego zdaniem, „skutki” mieszania się ras to:
szerzenie się demokracji („jej promotorami są Żydzi”)
zastój kulturalny
brak silnych, arystokratycznych rządów
Uzasadnienie niewolnictwa. Rasizm w Ameryce Północnej
Początki antysemityzmu rasistowskiego: Huston Stewart Chamberlain (1855-1927)
pochwała rasy teutońskiej (Germanie, Celtowie, a na początki także Słowianie zachodni)
antysemita
uznawał Żydów za żywioł silny i niebezpieczny - głównego przeciwnika Teutonów
chrześcijaństwo (twór Żydów) miało negatywny wpływ na cywilizację, propagowało bowiem uniwersalizm
potępiał wszelkie uniwersalizmy, religijne i świeckie, gdyż osłabiały państwo
Rozdział XI: Idea sprawiedliwości społecznej
1. Tematy i spory
2. Socjalizm „utopijny”
Ustrój industrialny: Claude Henri de Saint-Simone (1760-1825)
fascynacja angielskim parlamentaryzmem
konieczność zjednoczenia Europy pod jednym rządem
później zmienił poglądy odchodząc od liberalizmu
odrzucenie historyzmu i koncepcji prawnonaturalnych
postęp ludzkości jest stały i konieczny
w dziejach ludzkiego rozwoju wyróżnia epokę teologiczną, metafizyczną i pozytywną
w historii na zmianę występują epoki „krytyczne” i „organiczne”
własność prywatna ma zostać zastąpiona własnością publiczną
istnieje walka klas między klasą industrialną a klasą nieprodukcyjną
wolna konkurencja zastąpiona zostanie planowaniem i podporządkowaniem polityki gospodarczej
zniesienie zasady dziedziczenia
sprawiedliwość społeczna
powstanie ustrój industrialny
na czele uczeni i bankierzy
3 izby władzy państwowej
Izba Twórcza (inżynierowie, artyści)
Izba Ocen (uczeni)
Izba Wykonawcza (organizacja procesu produkcji, zastąpi administrację)
przejście do nowego ustroju pokojowe
rolę prawa postrzegał jako niezbyt znaczącą
doceniał wpływ religii, postulował o stworzenie nowego chrześcijaństwa z prawdziwym wypełnieniem idei miłości bliźniego
Pieniądz pracy: Robert Owen (1771-1858)
wierzył w elastyczność ludzkiej natury
wiara w moc wiedzy
za wiele zła obwiniał Kościół i religię głoszące, iż los człowieka zależy od niego samego, tak taż i jego cierpienie
za Benthamem głosił idee utylitarystyczne i prawo do szczęścia
przeciwny walce politycznej i przemocy
ograniczenie czasu pracy
zakaz pracy dzieci
ograniczenie pijaństwa i kradzieży wśród robotników
wprowadzenie higieny pracy
reformy w jego zakładach przemysłowych przynosiły sukcesy
zakładał osiedla robotnicze
nie używano pieniądza
życie codzienne stopione z pracą
działały tam szkoły, przychodnie, szpitale, miejsca rozrywki i wypoczynku
własność spółdzielcza
Droga do harmonii: Charles Fourier (1772-1837)
promował falanstery
dziwaczna retoryka
dziecko wychowywane przez wszystkich ludzi
wolna miłość
ekonomia, prawo, filozofia i teologia to nauki niepewne
nieszczęścia świata wynikają z ignorowania boskich planów przez człowieka
sprawiedliwość nauką ścisłą
dążenie do wyzwolenia 13 namiętności u ludzi
w nowym świecie znikną granice, będzie jeden język
historiozoficzna koncepcja 8 stadiów rozwoju świata (za jego życia było piąte stadium)
epoki te mają swoje wibracje wstępujące (okresy rozwoju) i wibracje zstępujące (okresy upadku)
każda następna epoka ma większy poziom asocjacji
najwyższy ma ostatnia, epoka harmonii
Fourier twierdził, że może w parę lat przeprowadzić świat przez kolejne 3 epoki do końcowej fazy
falanstery miałyby mieć ok. 1500 osób
system wspólnotowy
socjalizm czystej krwi, ale pozwalający na rozwijanie indywidualności
Mięsizm: Piotr Lechowski zw. Lechem (ur. 1988)
za podstawę swojej doktryny uważał mięso
„mięsizm” zakłada, iż tylko mięso ma wartość, jako rzecz jadalna i będąca przeciwieństwem warzyw
pojęcie równości Lechu wyprowadzał na podstawie skomplikowanej analizy logicznej, w której udowodnił, iż każde mięso jest jadalne, a więc równe - nie ma więc różnicy pomiędzy wieprzem, krową czy psem - w ostateczności wszystko i tak trafia do żołądka
dotyczy to także człowieka, który nawet nie jedzony przez innych ludzi zostaje w końcu zjedzony przez robale, czyli „mięso jedzące najedzone mięso po zgonie”, jak zwał je Lechu
wegetarianizm jest złem, znane jest hasło „dość z wegetarasizmem”
rewolucja prowadząca do socjalizmu przebiegać powinna poprzez wybicie Wegetarian, których Lechu uważał za niezdolnych do logicznego myślenia, a co za tym idzie, sprawnego działania w przyszłym świecie
Rewolucja powinna doprowadzić także do zniszczenia sieci McDonalds - do tego wniosku Lechu doszedł, odkąd CheeseBurgery zdrożały z 2 do 3 zł i nadal były perfidnie reklamowane w ramach „strefy niskich cen”
„lubię zjeść coś, co miało imię, lub chociaż numer seryjny” - walka o byt jest nieunikniona, ale w socjalizmie mięsistowskim wszyscy połączą się we wspólnoty wspólnie hodujące przyszłe obiady
„jeśli coś biegało o własnych siłach, to musi być zdrowe” - na przyszłej diecie mięsnej, wg Lecha, wyrośnie nowa rasa panów, gardzących warzywami
w nowym świecie po rewolucji zniesiona zostanie waluta pieniężna, zastąpiona przez tuszę wołową
„chlodo trzewna, módl się za nami” - Lechu chciał stworzyć nową religię, zgodnie z zasadą, aby „nie wierzyć w nic, czego nie da się zjeść.”
Lenin uważał „mięsizm” za utopię, ponieważ pragnął zagarnąć całe mięso świata dla siebie
głównym krytykiem doktryny Lecha była Kuna Stelmacha, znieważona próba zjedzenia jej przez Lecha.
3. Rewizjonizm
Ruch jest wszystkim: Eduard Bernstein (1850-1932)
kwestionował konieczność rewolucji przy przejściu do socjalizmu
był za stopniowymi reformami w tym kierunku
od czasów Marksa zmieniła się według niego definicja klas -decydował o nich teraz wysokość realnego dochodu
klasa robotnicza oprócz uczuć braterstwa z proletariatem całego świata, ma też odczucia patriotyczne do narodu (Marks nie akceptował tego)
kapitalizm może na tyle poprawić byt robotników, że zaniknie walka klas
polityka kolonialna korzystna dla klasy robotniczej
chciał zniesienia pieniądza i wprowadzenia wymiany towarowej
uważał, że Hegel i jego dialektyzm miał zły wpływ na Marksa
kapitalizm może ewolucyjnie zmienić się w socjalizm
nie wykluczał roli państwa także w socjalizmie
„to co nazywamy pospolicie ostatecznym celem jest dla mnie niczym, ruch jest wszystkim”
cenił prawa człowieka
przy reformach, etap przejściowy po rewolucyjny, dyktatura proletariatu, może być niepotrzebny
Nowa hegemonia: Antonio Gramsci (1891-1937)
kluczowym pojęciem hegemonia
jeden z elementów rewolucji ma polegać na tworzeniu hegemonii przez przenikanie do instytucji tradycyjnych dla utrwalania panowania klasowego
chciał przyciągnąć do socjalizmu inteligencje, w celu zdobycia hegemonii kulturalnej, niezbędnej w jego mniemaniu
odrzucał marksistowski determinizm historyczny
ustrój socjalistyczny chciał oprzeć na radach robotniczych
4. Teoretycy ruchu socjalistycznego i komunistycznego
Umiarkowany i radykalny nurt reformistyczny i rewolucyjny
Teoria spisku: Auguste Blanqui (1805-1881)
w ramach rozwoju kapitalizmu pogłębiać się będzie wojna klas
komunizm ocali wolność jednostki
rewolucja jest konieczna
musi zostać wykonana przez zawodowych rewolucjonistów
radykalna rozprawa z wrogami rewolucji
walka z Kościołem i religią
w fazie przejściowej chciał zachować niektóre instytucje w państwie, np. prywatne zakłady pracy
w komunizmie życie będzie oparte na wolnych zrzeszeniach wyborców
Teoria rewolucji permanentnej: Lew Trocki (1879-1940)
nie zgadzał się ze Stalinem, że komunizm można zbudować w jednym kraju
wyznawca tezy rewolucji permanentnej
rewolucja może wybuchnąć w kraju słabo rozwiniętym (jak Rosja) w wyniku chwilowego sojuszu chłopstwa i robotników
zwolennik dyskusji wewnątrzpartyjnej, a nawet wielopartyzmu, z ograniczeniem do partii robotniczych
żądał wolności dla sztuki i nauki (po usunięciu wątków szkodliwych dla rewolucji)
uważał, że w ZSRR potrzebna jest nowa rewolucja
chciał powierzyć władzę radom delegatów z wyborów i różnych partii robotniczych
Sprzeciw wobec samostanowienia narodów: Róża Luksemburg (1870-1919)
krytyczna do Lenina i rewizjonizmu
wysunęła koncepcję akumulacji kapitału - kryzys kapitalizmu jest nieuchronny, z racji niemożności wiecznego pozyskiwania dla niego nowych rynków zbytu
triumf kapitalizmu jest jednoznaczny z wielkim krachem
nie dopuszczała możliwości poprawy losu robotników w kapitalizmie
przeciwko stanowisku reformistów
rewolucja jest spontaniczna i konieczna
przeciwko „zawodowym rewolucjonistom” i za osłabieniem centralistycznej partii
przeciw samostanowieniu się narodów
Polemika z Leninem: Karol Kautsky (1854-1939)
nie zgadzał się z Leninem w kwestii imperializmu jako ostatnim stadium kapitalizmu i z koniecznością rewolucji
wpływ darwinizmu i materializmu historycznego - państwo powstało w wyniku podboju (wbrew stanowisku Engelsa)
dyktatura proletariatu pojmowana jako stan przejściowy w którym mogą funkcjonować stare instytucje państwa, a nie jako konkretna forma rządów, jak uważał Lenin
teoria najsłabszego ogniwa nierealna - w Rosji powstała dyktatura biurokratyczna, centralizacja władzy i w efekcie dyktatura jednostki
5. Rosyjski socjalizmu
Negacja zachodu: Aleksander Hercen (1812-1870)
chciał różnice w rozwoju Europy Zachodniej i Rosji przedstawić jako przewagę tej drugiej przy wprowadzaniu socjalizmu
w tradycji staroruskiej gminy dopatrywał się głęboko zakorzenionych w świadomości ludu elementów życia komunistycznego
inspirowany dialektyką Hegla, myślą utopijnych socjalistów i tzw. „filozofią czynu”
dialektyczny rozwój historii - po epoce naturalnej bezpośredniej (starożytność) i epoce myśli (średniowiecze), nastąpi jako synteza epoka czynu
stanowisko antyliberalne i antyindywidualistyczne
Rosja odmieni świat
brak wrogości do Polski - poparcie dla powstania styczniowego
rozwijał zasadę osobowości - wpływ na historię mają wybitne jednostki, potem zaś warstwa społeczna, inteligencja
rewolucja może być „odgórna”, wyjść od inteligencji a nawet od władzy
wierzył w możliwość ominięcia stadium kapitalizmu w drodze do socjalizmu
Konieczność kapitalizmu w Rosji: Jerzy Plechanow (1856-1918)
pierwszy poważny piewca komunizmu w Rosji
rewolucja nie może wybuchnąć w zacofanej Rosji
kapitalizm niezbędny w dojściu do socjalizmu (wszystkie stadia rozwoju społeczeństwa muszą się pojawić)
nie zgadzał się z tezą o zalążkach komunizmu w staroruskich gminach
rewolucja burżuazyjna ma wybuchnąć w Rosji przed rewolucją proletariatu, ale jedna nie może przerosnąć w drugą
szczególna rola inteligencji - ma rozbudzić świadomość klasową robotników
jak wielu innych zarzucał Leninowi blankizm, centralizację partii i oddanie sprawy rewolucji w ręce zawodowych rewolucjonistów
6. Polski socjalizm
Negacja walk klas: Bolesław Limanowski (1838-1935)
pierwsze musi być wyzwolenie narodowe, później czas na reformy społeczne
państwo powinno być bezklasowe z powszechnym prawem wyborczym
demokracja przerośnie w socjalizm
Socjaliści w walce o niepodległość: Kazimierz Kelles-Krauz (1872-1905)
teoria prawa retrospekcji przewrotowej - budując przyszłość, szukamy idei w przeszłości
duży stopień samodzielności nadbudowy intelektualnej i duchowej w stosunku do bazy w sferze świadomości
wyzwolenie państwa jest ważne dla polskiego proletariatu
Klasa robotnicza jako obrońca tradycji narodowej: Stanisław Brzozowski (1878-1911)
wizja swobodnej, niekrępowanej przez nic pracy
wyzwolenie proletariatu pojmował jako wyzwolenie moralne
proletariat musi walczyć wyzwolenie swego narodu, aby nie stracić tożsamości
Socjalizm II Rzeczypospolitej: Ignacy Daszyński (1866-1936)
zwolennik reformistów
rozdział narodu od państwa
nie zgadzał się z etnicznym pojmowaniem narodu
skupiał się na poprawie losu robotników i chłopów w teraźniejszości, a nie na szczegółach przyszłego, mętnego socjalizmu w pełnej formie
7. Anarchizm
Pierwotna wersja anarchizmu: William Godwin (1756-1836)
umowa społeczna jest wymuszona na ludziach, dlatego konieczna jest nowa, która utrwali wolność i równość i sprawiedliwość
utylitaryzm
zniesienie wojen, małżeństwa, kary śmierci
wprowadzenie powszechnego systemu wychowania o wysokich kryteriach moralnych
całkowita decentralizacja władzy
Anarchoindywidualizm: Pierre Joseph Proudhon (1809-1865)
własność to kradzież
komunizm wymaga państwa w celu redystrybucji dóbr, a to odbiera wolność jednostkom uzależniając je
krytykował komunizm za uderzanie w rodzinę i godność jednostki
jego koncepcja ekonomiczna to tzw. mutualizm, czyli system wzajemnych świadczeń
chciał zniesienia pieniądza
nie brał pod uwagę rozwoju przemysłu, ograniczającego drobne wytwórstwo, za co był krytykowany
droga do społeczeństwa bezpaństwowego w drodze reform
naturalne prawa człowieka: wolność, równość, godność
Anarchizm gminny: Michaił Bakunin (1814-1877)
rewolucja dokonana przez zawodowych rewolucjonistów
dopuszczał terroryzmem w imię rewolucji
nie zgadzał się z Marksem w kwestii konieczności istnienia przejściowej dyktatury proletariatu
negatywny stosunek do nauki
w przyszłości państwa i narody staną się po prostu ludzkością
drogą do wolności jest zniesienie państwa, własności środków produkcji i przede wszystkim dziedziczenia
państwo jest instytucją szkodliwą, wspieraną przez równie szkodliwą religię
istnienie Boga wyklucza wolność
przeciwieństwo jest tworem natury, w przeciwieństwie do sztucznego państwa
państwo zastąpione być miało luźną federacją stowarzyszeń pracy
istniałaby jakaś kontrola rynku, broniąca przed kryzysami
człowiek jest z natury dobry
Anarchokomunizm: Piotr Kropotkin (1842-1921)
wykluczenie przemocy
negacja „walki o byt”
Pomoc wzajemna jako czynnik rozwoju
proces ten zakłócony przez powstanie państwa
dzikość > barbarzyństwo > powstanie gmin miejskich
w nowym stanie (w sumie w komunizmie) dobra rozdzielane wedle potrzeb
brak podziału pracy
rewolucja bezkrwawa, przemoc tylko na początku
rewolucja możliwa w małym, odosobnionym miejscu (np. samym tylko Paryżu)
Anarchosyndykalizm: Georges Sorel (1847-1922)
waga przemocy, tylko nią walczyć można z przymusem
pojęcie Mitu wypełnianego przez ludzi, w przeciwieństwie do nierealnej Utopii
zgodny z Marksem na temat bezsensowności reform społecznych, jako ustępstw burżuazji
postawa antyinteligencka (kontra dziedzictwu burżuazji)
po zwycięstwie rewolucji zlikwidowane zostanie państwo
powstanie społeczeństwo zorganizowane w syndykatach, czyli związkach zawodowych
8. Nauczanie społeczne Kościoła
Kwestia robotnicza: Leon XIII (1878-1903)
poglądy oparte na neotomizmie
O kwestii robotniczej - rerum novarum - encyklika przeciwko socjalizmowi i ruchom robotniczym
ludzie nie są równi
własność prawem naturalnym
plan płacy rodzinnej (godne zarobki dla robotników, w przyszłości kupno warsztatu, ziemi)
solidaryzm zamiast walk klas
liberalne podejście do państwa
państwo subsydiarne (pomocnicze)
prawem naturalnym jest możność łączenia się w prywatne stowarzyszenia robotników
związki mogą walczyć o dobro robotników, ale nie mogą być wymierzone przeciwko istniejącemu porządkowi społeczno-politycznemu
Korporacjonizm: Pius XI (1922-1939)
neotomizm, solidaryzm i subsydiaryzm państwa
przeciwko komunie i socjalizmowi
był za korporacjonizmem
korporacje niezależne wobec subsydiarnego państwa
robotnicy nadal mogą tworzyć związki zawodowe
przez liberalizm powstał socjalizm, a z niego bezbożny komunizm - bolszewizm
potępia wychowanie odległe od religii młodzieży w Niemczech, bo tworzy się kult jednostki (złamanie pierwszego przykazania)
Rozdział X: Totalitaryzm
1. Spory o istotę
2. Jednostka i masy
Skrajny indywidualizm: Max Stirner (1806-1856)
skrajny indywidualizmu
nie ma autorytetów zewnętrznych ani boskich
społeczeństwo jest de facto fikcją, pojęciem teoretycznym, tak samo państwo, naród, rodzina
egoizm
jednostka ponad moralnością
otaczających jednostkę ludzi traktuje się instrumentalnie
Tęsknota za nadczłowiekiem: Friedrich Nietzsche (1844-1900)
rzeczywistość relatywna w zależności od obserwatora
przez to powstają systemy moralne i etyczne bez wartości, relatywne
podział na moralność panów i moralność niewolników
panowie wyznają siłę i skuteczność
niewolnicy wyznają pokorę, współczucie, altruizm, litość
najwyższa wartość i cel człowieka to samo życie
autorytetem moralnym instynkty człowieka
nadczłowiek - człowiek akceptujący ten cel, doskonały fizycznie, posiadający wolę mocy, mogący żyć poza ogłupiającą wspólnotą (np. Dionizos)
nie mówił nic o podporządkowaniu reszty ludzi nadludziom
antyreligijna postawa
koncepcja wymierzona (jak u Firnera i Carlyle) przeciw mieszczańskiemu, liberalnemu utylitaryzmowi i przeciw umowie społecznej jako źródła władzy
Kult bohatera: Thomas Carlyle (1795-1881)
rozwój dziejów za sprawą wybitnych jednostek
wybitna jednostka za losy organicznej wspólnoty społecznej
taka jednostka jest w bliskim związku z Bogiem, altruista i nie egoista
koncepcja wymierzona (jak u Firnera i Nietschego) przeciw mieszczańskiemu, liberalnemu utylitaryzmowi i przeciw umowie społecznej jako źródła władzy
brak współczucia wobec pokonanych
kult siły (aktywności, odwagi, energii)
podział epok na pozytywne i negatywne
Teoria psychologii tłumu: Gustave Le Bon (1841-1931)
jednostka działa inaczej w tłumie (państwie, narodzie, grupie)
nie da się za pomocą racjonalnych kryteriów zanalizować działania tłumu, tylko za pomocą określeń sugestii i impulsu
nadejdzie era mas w której dominować będzie wola zbiorowości, brak indywidualizmu
Bunt mas: Jose' Ortega y Gasset (1883-1955)
konserwatywno-liberalne poglądy
przeciw równości w prawie i likwidacji przywilejów
społeczeństwo masowe niszczy indywidualność, upadek kultury, uniformizm
krytyka rewolucji, jako rozlewająca krew dla czystych spekulacji naukowych jednostki
przeciwnik faszyzmu Mussoliniego (był to dla niego przejaw buntu mas)
3. Faszyzm i narodowy socjalizm
faszyzm to ustrój Włoch od 1922, objęcia władzy przez Benito Mussoliniego (1883-1945)
nazizm (narodowy socjalizm) to ustrój III Rzeszy od 1933, gdy władzę objął Adolf Hitler (1889-1945)
systemy eklektyczne
krytyka demokracji, parlamentaryzmu, zasady rządów prawa
hasła antykomunistyczne i antyliberalne
zasada wodzostwa
jedna słuszna dopuszczalna przez partię ideologia
terror i inwigilacja obywateli
biurokratyzacja, „świecka religia”
jasny podział na to co dobre i złe
faszyzm
model społeczeństwa korporacyjnego (nawiązanie do Sorela)
hasło odbudowy Imperium Romanum
w przyszłości odwoływali się do italiano, poczucia więzi, wspólnoty, kultury
idea nieustannej walki w celu budowy nowej moralności opartej na sile i skuteczności
nazizm
oparty na krytyce innych ustrojów
hasło budowy Tysiącletniej Rzeszy niemieckiej
dążenie do władzy nad światem, objęcia władzy przez Aryjczyków nad resztą niewolników
zatrzymanie zasad państwa prawa, ustawodawstwa parlamentarnego - od 1933 Hitler miał pełnomocnictwo w zmianie prawa, nawet konstytucyjnego
wątki antychrześcijańskie, dążenie do własnej germańskiej religii
walka o przestrzeń życiową
wątki chiliastyczne i manichejskie
4. Stalinizm
władza Iosifa Dżugaszwili (Stalin) (1879-1953)
służące władzy moralność rewolucyjna i praworządność rewolucyjna
terror i czystki
nauka radziecka najlepsza w ideologii
kult jednostki, ale bez określeń nawiązujących do religii jak w faszyzmie czy nazizmie
nauki humanistyczne w służbie doktryny
gospodarka planowa
nauka kapitalizmu (np. cybernetyka, socjologia) obdarzana mianem pseudonauk
marksizm dogmatyczny i marksizm twórczy (ten popierał Stalin)
wg Stalina walka klasowa zaostrzy się tuż przed ostatecznym zwycięstwem (powtórzenie myśli Trockiego)
podążanie do nacjonalizmu i zanik proletariackiego internacjonalizmu
5. Autorytaryzm
rozdział między totalitaryzmem a autorytaryzmem dokonane przez hiszpańskiego politologa Juana Linza
monopolistyczna ideologia na pseudo podstawach naukowych (antropologizm rasistowski w nazizmie i materializm historyczny w stalinowskiej wersji marksizmu)
kształtowanie określonej mentalności
ograniczony pluralizm
możliwe działanie związków, stowarzyszeń, fundacji
istnieje dominująca partia, ale nie tak scentralizowana i zideologizowana jak w totalitaryzmie
ważna rola armii
rządy tolerują postawy bierne obywateli
unikanie wojennej retoryki, przemocy i w ewentualnym konflikcie dążenie do neutralności
brak monopoli ekonomicznych i brak ograniczeń własności prywatnej
monopol w komunikacji masowej (ale mniejszy niż w totalitaryzmie)
6. Krytyka totalitaryzmu
Krytyka społeczeństwa zamkniętego: Karl Raimund Popper (1902-1994)
Nędza historyzmu (pogląd i książka jego)
liberał
przeciw empirycznej metodzie badań socjologicznych
prawidłowa droga dedukcyjna - najpierw hipoteza, a później szuka się przypadków, które mogą ją obalić
indukcja pozwala na dostosowywanie hipotezy do nowych faktów, narzuca ludziom sposób myślenia i działania, nie dając szans na wolność decydowania
rozwój dziejów należy od rozwoju nauki, którego nie da się przewidzieć
nie ma możliwości stworzenia naukowego modelu rozwoju dziejów - podające się za takie doprowadziły do powstania totalitaryzmu komunistycznego i nazistowskiego
podział na społeczeństwa otwarte (starożytne Ateny) i zamknięte (doktryny Platona, Arystotelesa, Hegla, Marksa)
społeczeństwo otwarte
powstanie ustroju Aten rewolucyjnym odejściem od wspólnot plemiennych ku wolności, Platona doktryna ponownie dąży do wspólnoty plemiennej
z demokracji wynikł rozwój handlu, z tego liczne kontakty na świecie, to zwiększyło samodzielne i krytyczne myślenie jednostki
dzięki powyższym myśl ludzka wytworzyła racjonalizm, a z niego wynikał indywidualizmu
nie negował znaczenia władzy, nie był skrajnym liberałem 0 dopuszczał interwencjonizm państwa, ograniczenia wolnego rynku i pewne elementy planowania gospodarczego
wolna społeczność nastawiona jest altruistycznie
społeczeństwo zamknięte
elita otoczona niemal boskością poza wszelką kontrolą
stabilność, ale za to brak rozwoju
ograniczanie wyjazdów i dostępów do myśli z zagranicy (cenzura itp.)
sztywna, niezmienna hierarchia
tępienie indywidualizmu, jako egoizm
inżynierie społeczne - rewolucyjne i często utopijne doktryny
krytykowany przez Leszka Kołakowskiego
idealizacja społeczeństwa otwartego
nie branie pod uwagę konfliktu między wolnością a równością
nie branie pod uwagę konfliktu między interesem jednostki a zbiorowości
nie branie pod uwagę konfliktu między jednostką a państwem
ignorowanie słabości społeczeństwa pluralistycznego i demokratycznego
Korzenie totalitaryzmu: Hannah Arendt (1906-1975)
pozytywna ocena starożytności
krytykowała Oświecenie
początki degeneracji człowieka
człowiek sprowadzony do roli uczestnika w procesie produkcji
umniejszenie, a nawet niwelacja znaczenia wspólnoty
prywatność i subiektywność pozbawiła człowieka uczestnictwa w sferze publicznej
unicestwiło wolność - zwolniło człowieka tylko od pewnych ograniczeń
życie w sferze publicznej pozytywne dla poczucia tożsamości jednostki, wzbogaca ją, kształtuje jej oryginalność
prawdziwa wolność to wolność działania, tworzenia, odpowiadania na wyzwania - możliwa tylko we wspólnocie
bliska Platonowi, redukcja sfery prywatności do spełniania określonych funkcji przez jednostkę w państwie, przez określone miejsce w hierarchii społecznej. Miało to zaspokoić potrzeby biologiczne człowieka, więc konieczny był przymus i hierarchia.
sfera publiczna domeną równości i swobodnej wymiany myśli
po Rzymie historia cywilizacji europejskiej to upadek autorytetu (spora, negatywna rola chrześcijaństwa)
krytyka totalitaryzmu:
całkowite zaprzeczenie jej modelu (powyżej opisany)
aktywność twórcza człowieka podporządkowana utopijnej wizji
totalitaryzm bezpośrednim efektem nieudanej rewolucji burżuazyjnej, która poprzestała na zagwarantowaniu formalnych praw ludności, bez jej społecznego aktywowania
określa hitleryzm mianem imperializmu rasowego
dyktat biurokracji zastępuje sferę publiczną
rozbicie wspólnot na zwalczające się grupy, z czego wynika totalitaryzm
totalitaryzm sukces zawdzięcza umiejętności skupienia rozproszonych i skłłóconych mas
nie odnajduje wszystkich znamion totalitaryzmu we Włoszech, w przeciwieństwie do Niemiec i ZSRR
Ucieczka od wolności: Erich Fromm (1900-1980)
hitleryzm jest zjawiskiem psychologicznym, ukształtowanym jednak przez czynniki socjoekonomiczne
znaczna część społeczeństwa w Niemczech przed dojściem do władzy Hitlera posiadała charakter autorytarny, sadomasochistyczny
elementy tego charakteru to chęć poddania się silnej władzy i dążenie do dominacji, a także infantylizm, skłonność do wiary w mity, podatność na manipulację, nieodpowiedzialność, strach
alienacja jednostki i ubóstwo powoduje ucieczkę od wolności
wolność jest ciężarem
jeden z teoretyków teorii konwergencji, mówiącej o upodabnianiu się ustrojów, komunistycznego i kapitalistycznego, w drodze ewolucji
wizja odbudowy tożsamości człowiek, nowego społeczeństwa, podobna do delikatnej socjalistycznej utopii
CZĘŚĆ III
Rozdział XI: Świat w poszukiwaniu nowej drogi
4. Odrodzenie klasycznego liberalizmu
Konstytucja wolności: Friedrich August von Hayek (1899-1992)
liberał (czasami określa siego jako konserwatystę, ale sam mówił inaczej)
zarzuty wobec konserwatyzmowi
nie formułuje programu pozytywnego, tylko hamuje rozwój pewnych tendencji, ale nie ma dla nich alternatyw
w imię wyższego autorytetu nawet wykorzystując siłę rządu potrafi zapobiegać zmianom, ze strachu
ład i równowagę społeczną oddaje w ręce władzy, sam nie ma żadnej teorii społecznej i ekonomicznej
nie interesuje go zakres władzy, a fakt kto rządzi, tak samo jak w socjalizmie (Hayek na odwrót)
tendencja do narzucania własnych idei, tak jak w socjalizmie
przekonanie o hierarchizacji społeczeństwa (Hayek zaniepokojony sposobem wybierania tych wyżej i niżej ludzi)
tak jak i socjalizm nastawiony imperialistycznie, prowadząc kolonialną politykę w imię niesienia ludom zależnym wyższych wartości cywilizacyjnych
najtrafniej określa siebie wigiem, w tej tradycji upatruje prawdziwych zasad partii wolności
nawiązywał do Adama Smitha i Dawida Hume'a, po Rewolucji liberalizm został skażony bowiem racjonalistycznymi, nacjonalistycznymi i socjalistycznymi wpływami
nie akceptował Benthama, Spencera, i skrajnych koncepcji oświeceniowego racjonalizmu
nie aprobował gotowych modeli państw, projektu dojścia do nich i umowy społecznej
za spontanicznym kształtowaniem się porządku rynkowego
koncepcja Adama Smitha niewidzialnej ręki rynku - rynek tworzy więzi między ludźmi, z jego analizy najwięcej dowiemy się o ludziach
nie popierał pozytywizmu prawniczego, wolał angielski common law
człowiek nie tworzy cywilizacji, a sam jest przez nią kształtowany
zadaniem konstytucji jest ochrona wolności, miał własny projekt
ostrożność w podejściu do rozwiązań demokratycznych
nie zachowują one spontaniczności wolnego rynku i niosą ograniczenia dla wolności jednostki (bo w demokracjach jest wola większości)
rozrasta się biurokracja
władza ustawodawcza całkowicie oddzielona od funkcji wykonawczej
jej jedyne zadanie to ustalanie generalnych zasad gwarantujących wolność
ciało nieliczne, z wyborów pośrednich, długie kadencje, wybierane przez elektorów o wysokim cenzusie wieku (40-55 lat)
zwolennik indywidualizmu
tak jak i Popper, sprzeciwiał się historyzmowi
krytykował totalitaryzm
Kult wolnego rynku: Mises, Friedman
Ludwik von Mises (1881-1973)
planowanie gospodarcze nieefektywne i jest podstawą ustrojów totalitarnych
przewaga wolnego rynku
skrajnie indywidualistyczne stanowisko
prywatna własność i gospodarka wolnorynkowa podstawami wolności
utylitaryzm - ważny tylko indywidualny cel jednostki
człowiek z natury aspołeczny i antyspołeczny
człowiek jest racjonalnych
tylko wolny rynek jest logiczny, przymus jest zaprzeczeniem logiki
gospodarka planowana nierealna, bo bez wolnego rynku nie da się określić stanu i potrzeb gospodarki
ludzie nie równi, z racji funkcjonowania świata na zasadzie wolnego rynku, wynikającego z wolności
skrajny liberał, prekursor libertarian - brak poparcia dla socjalnej polityki państwa, systemu ubezpieczeń społecznych, związków zawodowych
Milton Friedman (1912)
podstawą utylitaryzmowi
przeciwko instytucjom państwa dobrobytu
państwo ma zapewniać bezpieczeństwo, czuwać nad spełnianiem umów i dbać o system monetarny
liberalne sądy na temat wolności jako najwyższego dobra, i wolnego rynku
wykluczał koncepcje „trzeciej drogi”
waga różnorodności - tylko tam gdzie jest ona spełniona, spełnione są kryteria etyczne
rozciągnął zasady wolnego rynku na wymianę idei
w totalitaryzmie jedynym źródłem finansowania działalności informacyjnej jest państwo, więc rynek idei nie istnieje
Dwie koncepcje wolności: Isaiah Berlin (1909-1997)
problematyka wolności stawiana w opozycji do determinizmu
ważny pluralizm
2 rodzaje wolności, pozytywna „do” i negatywna „od”
pierwszeństwo wolności negatywnej, jej koncepcja nawiązuje do definicji wolności indywidualnej Benjamina Constanta
jest ona ważniejsza, bo bez niej nie ma wolności pozytywnej, i wyznacza obszar pozostawania jednostki poza zakresem jakiejkolwiek władzy, dając jej swobodę decyzji i wyborów
wolność łączy się z pluralizmem wartości i celów
we wnioskach końcowych wiele systemów moralnych jest niespójnych ze sobą, ale wszystkie mają to samo minimum moralne, dzięki czemu można uniknąć nihilizmu i relatywizmu moralnego
człowiek boi się decyzji, chętnie więc zrzeka się wolności na rzecz utopijnych ideologii
przekonanie o znaczeniu więzi narodowej, odróżnianej od negatywnego nacjonalizmu
Zmierzch ery ideologii: Raymond Aron (1905-1983)
wolność łączył z odpowiedzialnością
postulat odrodzenia cnót obywatelskich w społeczeństwach powojennych
duże znaczenie zbiorowości
zasada podziału władz gwarantem wolności
krytyka komunizmu i faszyzmu
brak pluralizmu partyjnego i monopartia
monopol ideologiczny
atakował inteligencje zachodnią ulegającą marksizmowi
przeciwnik historyzmu
nie aprobował koncepcji konwergencji
po przełomie w ZSRR w 1956 r. ogłosił zmierzch ery ideologii
przeciwny jakiemukolwiek dogmatycznemu przyjmowania pojęć i zjawisk, także z zakresu wolności i demokracji
Polityka regulowanego konfliktu: Ralf Dahrendorf (1929)
pod wpływem Raymonda Arona
współcześnie konieczna jest polityka regulowanego konfliktu i ekonomika społeczna maksymalizującji indywidualnych szans życiowych
dalsze rozwijanie produkcji bez sensu, skupić należy się na podnoszeniu poziomu życia, szans rozwoju osobowości i realizacji ambicji
postulat zniesienia sztywnego podziału pracy z epoki industrialnej jeszcze
w społeczeństwie ciągłe zmiany, konflikty i dążenie do dezintegracji
zaporom przeciw konfliktów jest jedynie pluralizm idei funkcjonujący w oparciu o zasady liberalne i demokratyczne
5. Konserwatyzm po drugiej wojnie światowej
Stowarzyszenie obywatelskie: Michael Oakeshott (1901-1990)
koncepcja stowarzyszenia obywatelskiego, tworzonego przez historię, o więzi o charakterze raczej osobistym, o wspólnym sposobie życia
zmiany powolne, zgodne z tradycjami zachowania
istotą rozwoju współpraca, dostosowywanie i stabilizowanie
uznanie dla common law
poszanowanie własności prywatnej
krytyka racjonalizmu, a co za tym idzie doktryn opartych na analizie naukowej, głównie ekonomicznej
społeczeństwo kształtuje się historycznie, nauki prawne mają na celu odkrycie reguł owego rozwoju, a nie jego projektowanie i kontrolowanie
ostrzeżenie przed zbytnim wybiciem się państwa, które nie uwzględnia różnorodności i posługuje się metodami planistycznymi (elementy liberalny)
Ład historii: Vogelin, Kirk
Eric Vogelin (1901-1985)
tradycyjne struktury społeczne uległy zniszczeniu w XVIII w.
tradycja jest uniwersalna i globalna
badania kulturo- i religioznawcze badają tradycję, aby pomóc w odczytaniu symboli interpretujących absolut w różnych czasach
uczony analizując historie i kryzysy społeczne zmienia tradycje na lepszą
Russel Kirk (1918-1994)
istnieje ład, który jest tworem Boga
zakłada on różnorodność, hierarchiczność, poszanowanie prawa natury i tradycji
nie ma w nim miejsca dla indywidualizmu, utylitaryzmu, egalitaryzmu i kolektywizmu (są to idee sprzeczne z chrześcijaństwem)
akceptacja nierówności społecznej
własność prywatna w formie zdecentralizowanej
gospodarka oparta na rodzinnych przedsiębiorstwach, fundamencie społeczeństwa
klasa robotnicza jest wykorzeniona, nie ma dla niej miejsca w organicznej strukturze społeczeństwa
określał społeczeństwo USA mianem kolektywnej demokracji masowej
krytyczny stosunek do wychowania młodzieży
postulował przywrócenie tradycyjnych wartości, znaczenia autorytetom i Opatrzności
Neokonserwatyzm
w USA
liberałowie w ujęciu europejskim
połączeni brakiem akceptacji dla kultury masowej i problemów masowych wynikających z życia w wielkich miastach (narkotyki, problemy rasowe, przestępczość zorganizowana)
społeczeństwo powinno być zbudowane na solidnych zasadach
wrogość do komunizmu
wątki chrześcijańskie
7. Współczesne spory o istotę prawa
Rozdział XII: Świat po roku 1968
3. Teorie sprawiedliwości
Sprawiedliwość jako bezstronność: John Rawls (1921-2002)
zaliczany do liberałów, ale teoria jego stawia przed sobą stworzenie systemu sprawiedliwości społecznej
stworzył własną koncepcję dystrybutowizmu, opartą na podziale sprawiedliwości Arystotelesa (wyrównawcza (komutatywna) i rozdzielcza (dystrybutywna)), rozwiązań liberalnych, koncepcji umowy społecznej, racjonalizmu, indywidualizmu, zasady równości szans i gwarancji wolności
określa ją hasło sprawiedliwość jako bezstronność
ludzie dokonujący ustaleń co jest a co nie jest sprawiedliwe, pozostają za zasłoną niewiedzy (znają tylko główne informacje na temat społeczności - jest to konstrukcja jedynie hipotetyczna)
będąc taką tabula rasa w imieniu wszystkich wybiera sprawiedliwość obiektywną
ludzie tacy dążą do zdobycia pierwotnych dóbr pierwotnych (podstawowe prawa i wolności)
nierówności ekonomiczne takie, aby istniały korzyści dla najbardziej upośledzonych
urzędy i stanowiska dostępne dla wszystkich
wolność może być ograniczona jedynie w imię wolności
po częściowym uchyleniu zasłony niewiedzy ludzie podejmą decyzję o związaniu konstytucji względami sprawiedliwości
następnie powierzą państwu rolę dystrybutora dóbr (wybierają więc model państwa opiekuńczego)
Teoria równego rezultatu: Ronald Dworkin (1931)
system filozoficzny oparty na zasadach sprawiedliwości dystrybutywnej
teoria jego łączy założenia liberalne i egalitaryzmu
wyklucza dążenie do równości (osiągnięcia stanu równego), bo przeczy to wolności wyboru drogi życiowej
krytyka liberalnej koncepcji neutralnego państwa
państwo ma zmierzać do realizacji równości obywateli
nie wyklucza wolnego rynku
działalność redystrybutywna państwa obejmować powinna osoby nie posiadające szczególnych zdolności i szczęścia
wg siebie samego, teoria ta może znaleźć zastosowanie w krajach postkomunistycznych
oryginalna koncepcja aukcji, w której wszyscy mając takie same zasoby biorą udział w przetargu, kupując dobra odpowiadające jego celom. Wybory te niezależnie od jednostki nie są lepsze czy gorsze, dzięki pozytywnemu zdaniu testu zawiści. Pomaga to w ustaleniu cen wolnorynkowych i redystrybucji dóbr przez państwo.
4. Libertarianizm i komunitaryzm
Libertarianizm
amerykański, skrajny liberalizm (określany nawet mianem liberalizmu anarchistycznego)
wrogiem libertarian jest każda instytucja, nawet rodzina, ograniczająca wolność jednostki
całkowity leseferyzm w ekonomii
pochwała spontaniczności (opozycja do planowania)
pochwała egoizmu jako obrona przed przeciętnością
Obiektywizm i egoizm: Ayn Rand (1905-1982)
nazywała swoją filozofię obiektywizmem
broniła kapitalizmu jako ponadczasowy, utopijny ideał
racjonalne mechanizmy pozwalają wyłonić nową elitę rozumianą w sposób nietzscheański
skrajna pochwała egoizmu i nagana altruizmu (sprawiającego, iż człowiek żyje tylko jako pasożyt)
sukces jednostki uniemożliwiają roszczenia innych ludzi, wykorzystujących siłę państwa i opierających się o irracjonalne systemy filozoficzne i głównie religijne, którzy mnożą swe żądania, dopominają się udziału w dobrach.
Konieczne jest zbudowanie przez przedsiębiorców nowego, racjonalnego świata wolnej konkurencji, etycznego i sprawiedliwego
Teoria państwa minimalnego: Robert Nozick (1938)
polemika z teorią sprawiedliwości Rawlsa
skrajnie indywidualistyczne stanowisko
kwestionowanie znaczenia bytów ponadindywidualnych
teoria uprawnień, bądź udziałów - jeżeli uznamy prawo człowieka do danych dóbr, to sprawiedliwe jest, aby tylko on dokonywał ich dystrybucji
wszelki podział dóbr - nawet w imię ideału równości ludzkiej - narusza czyjeś uprawnienie do posiadania własności
tak jak i Hayek, kraje socjalistyczne określał jako te, w których panuje reżim sprawiedliwości dystrybutywnej
w państwach kapitalistycznych dominuje sprawiedliwość komutatywna (wyrównawcza)
negacja jakiejkolwiek pozytywnej wymowy zasady sprawiedliwości społecznej
własna koncepcja umowy społecznej - państwo wyłoniło się w wyniku ewolucji różnych agencji ochrony powoływanych przez jednostki - przeobraziły sięone w państwo minimalne, z chwilą w której uzyskały monopol na stosowanie przymusu na danym terytorium
Komunitaryzm
obrona porządku społecznego przed libertarianizmem
człowiek zakotwiczony jest we wspólnocie i nie jest w stanie się od niej oderwać
nie przyznają wagi autorytetowi, hierarchii
postulat tolerancji dla odmienności
wyznają starą, liberalną konstrukcję społeczeństwa obywatelskiego
Dziedzictwo cnoty: Alasdair MacIntyre (1929)
główne miejsce zajmuje problem sprawiedliwości
etyka komunitariańska poświęca uwagę głównie wspólnocie, dobru wspólnemu, nie rozumiane jako mechaniczne podliczenie interesów jednostek, lecz normy moralne wspólnoty
wspólnotowy styl życia powinien wyznaczać rytm życia
braterstwo we wspólnotach
żywe i zmienne stosunki wewnątrz wspólnot, niedające się opisać racjonalnym zasadom
dostrzegają niebezpieczeństwo w relatywizmie moralnym i realizowaniu haseł poprawności politycznej
zarzuca Oświeceniu zatracenie dziedzictwa cnoty, tradycji myśli ludzkiej wywodzącej się od Arystotelesa i wielkich myślicieli Kościoła (św. Tomasz), co doprowadziło do upadku tradycyjnej wspólnoty