Technika ratowania z wykorzystaniem skutera
Taktyka działań ratowniczych polega na jak najszybszym dotarciu w pobliże poszkodowanego, wytracenie prędkości tak aby poszkodowany nie został uderzony przez skuter lub odepchnięty przez falę dziobową. W zależności od tego czy działamy w zespole jedno lub dwu osobowym, z platformą czy bez,
czy osoba znajdująca się w wodzie jest przytomna czy nie technika działań podlega pewnym modyfikacją.
Jeden ratownik-sternik (bez platformy)
Jeżeli osoba w wodzie jest przytomna i reaguje na nasze polecenia, nakazujemy głosem i gestem aby uniosła lewą dłoń wysoko w górę. Przepływając na małych obrotach obok poszkodowanego przechwytujemy naszą lewą ręką jego rękę na wysokości przedramienia. Poprzez odpowiednie manewrowanie sterem i przepustnicą(gazem) "narzucamy" poszkodowanego na tył skutera. Uchwyt zwalniamy dopiero w chwili gdy osoba zajmie miejsce za nami i obejmie nas dwoma rękoma.
Jeden ratownik-sternik + skuter z platformą ratowniczą
Jeżeli osoba w wodzie jest przytomna i reaguje na nasze polecenia, nakazujemy głosem i gestem aby uniosła lewą dłoń wysoko w górę. Przepływając na małych obrotach obok poszkodowanego przechwytujemy naszą lewą ręką jego rękę na wysokości przedramienia. Poprzez odpowiednie manewrowanie sterem i przepustnicą (gazem) "narzucamy" poszkodowanego na platformę.
Gdy upewnimy się iż ratowany jest na platformie, nakazujemy mu przyjęcie pozycji leżącej lub siadu klęcznego z klatką piersiową mocno przylegającą do deski. Ręce i nogi mocno wczepione w uchwyty. Przyspieszamy dopiero po uprzednim sprawdzeniu czy poszkodowany wykonał i zrozumiał nasze polecenia.
Zespół dwuosobowy (sternik i ratownik) + skuter z platformą ratowniczą
Poszerzamy zakres działania o ratownictwo osób nieprzytomnych lub nie reagujących na polecenia. Sternik przepływa w pobliżu osoby poszkodowanej, umożliwiając ratownikowi desant. Ratownik wykonuje (przy zmniejszonej prędkości skutera) skok ratowniczy dopływając do osoby znajdującej się w wodzie. Chwyta ratowaną osobę od tyłu opasując swą prawą ręką klatkę piersiową pod ramionami tak aby lewa ręka ratownika pozostawała wolna.(możliwy jest także chwyt sposobem amerykańskim tzn. ratownik prawa ręką opasuje od tylu poszkodowanego poczynając od prawego obojczyka poprzez klatkę piersiową kończąc na lewym dole pachowym). W tym czasie sternik zataczając koło na małej prędkości podpływa do ratownika i poszkodowanego tak aby platforma znalazła się w ich bezpośrednim sąsiedztwie.
Sternik wyłącza silnik i przechodzi na rufę skutera(powoduje to przytopienie rufy i platformy) przechwytując ręce poszkodowanego pomaga wciągnąć go na platforme układając na plecach. Następnie ratownik wchodzi na platform unieruchamiając na niej ofiarę wypadku. Po upewnieniu się przez sternika i komendzie ratownika o gotowości do transportu odpływają z miejsca zdarzenia do brzegu lub większej jednostki gdzie będzie udzielana dalsza pomoc. Specyfika działan ratowniczych w różnych warunkach oraz przy użyciu różnorakiego sprzętu wymaga stosowania specjalistycznych zabezpieczeń osobistych. Standardem obowiązującym powinno być działanie ratownicze (także patrolowe) na skuterze w specjalistycznym sprzęcie ochronnym.
Kask powinien zapewniać ochronę głowy przy uderzeniu o wodę przy dużej prędkości, a także inne twarde przedmioty. Wykorzystujemy podobne kaski jak do ratownictwa na wodach szybkopłynących.
Specjalistyczna kamizelka asekuracyjna.Zapewnia dodatkową pływalność, powinna chronić także korpus przed uderzeniem o wodę i twarde przedmioty.
Dodatkowo powinna stabilizować kręgosłup zapobiegając nadmiernym przeciążeniom. Kamizelka powinna być zapięta, nie krępująca ruchów i dopasowana indywidualnie( systemy regulacyjne) do ratownika i sternika.
"Pianka" lub suchy skafander z długimi rękawami i nogawkami. Zapewnia izolację termiczną i komfort cieplny. Chroni przed obtarciami i stłuczeniami podczas działań.
Buty neoprenowe z twardą podeszwą. Zapewniają izolację termiczną i komfort cieplny. Chronią przed obtarciami i stłuczeniami podczas działań. Stabilizują stopę zapewniając lepszą przyczepność do podłoża.