POLITECHNIKA RZESZOWSKA Im. Ignacego Łukasiewicza WYDZIAŁ BUDOWY MASZYN I LOTNICTWA KATEDRA PRZERÓBKI PLASTYCZNEJ		Robert RAMUS (Imię i Nazwisko) Wydz. BMiL Spec. MDT Gr. lab. 64 Sem. VI Rok akad.2002/3
Ćwiczenie odrobiono dn. …………	Sprawozdanie przyjęto dn. …………..		Podpis ………………	Uwagi ……………
PRZERÓBKA PLASTYCZNA. LABORATORIUM Sprawozdanie z ćwiczenia nr 4 Temat: Wyznaczanie podstawowych zależności w procesie wytłaczania

Celem ćwiczenia jest wyznaczenie wybranych parametrów procesu wytłaczania:

-charakteru płynięcia plastycznego metalu poprzez pomiar odkształceń w różnych punktach wzdłuż osi wytłoczki oraz wysokości występów na obrzeżu,

-wartość optymalnej siły docisku,

-wpływu geometrii narzędzi i siły docisku na wartość maksymalnej siły wytłaczania,

-wartości granicznego współczynnika wytłaczania.

Rysunek probki:

Opis ćwiczenia:

Przebieg wytłaczania krążka blachy. Pod wpływem nacisku stempla krążek blachy przetłoczony zostaje przez otwór matrycy i ukształtowany w postaci naczynia cylindrycznego. W czasie wytłaczania w odkształcanej części walcowej panują jednoosiowe naprężenia rozciągające, a w kołnierzu występują promieniowe naprężenia rozciągające i obwodowe naprężenia ściskające. W wytłaczaniu z dociskiem kołnierza występują również ściskające naprężenia normalne.

W procesie wytłaczania można wyodrębnić zasadniczo dwa odmienne sposoby odkształcenia.

Pierwszy występuje w obszarze dna wytłoczki i polega na kształtowaniu blachy kosztem zmniejszania jej grubości w wyniku działania płaskiego stanu naprężeń rozciągających - taki sposób nazywa się obciąganiem. W obszarze kołnierza kształtowanie blachy odbywa się w wyniku zwiększania jej grubości pod wpływem ściskających naprężeń obwodowych i rozciągania w kierunku promieniowym - ten drugi sposób odkształcenia nazywa się czystym wytłaczaniem.

Lp.	Średnica krążka Dk [mm]	Siła docisku Q [kN]	Promień matrycy rm [mm]	Maksymalna siła wytłaczania P [kN]	Współczynnik odkształcenia β	Uwagi i spostrzeżenia
1.	52	0	3	31.5	1.625	Przy wytłaczaniu występuje duże pofałdowanie powierzchni krążka
2.	52	1.5	3	26	1.625	Po zastosowaniu docisku powierzchnia jest mniej odkształcona co powoduje spadek siły wytłaczania
3.	54	1.5	3	28	1.6875	Wraz ze wzrostem średnicy krążka rośnie także siła wytłaczania
4.	56	1.5	3	33	1.75
5.	58	1.5	3	34	1.8125	Dla krążka o średnicy 58 mm następuje zerwanie wytłoczki przy sile 34 kN

Otrzymane wyniki:

d_w=32 mm

β - współczynnik odkształcenia

m - współczynnik wytłaczania

β_gr - graniczny wsp. odkształceń β_gr = β_mat ∙ β_{geom narz} ∙ β_tarcia

Wykres zależności wsp. odkształceń od maksymalnej siły wytłaczania

Wnioski:

Jak widać na wykresie przy sile o wartości 34 kN nastąpiło zerwanie wytłaczanego krążka co wpłynęło na wsp. odkształceń który w tym punkcie osiągnął swoją graniczną wartość równą 1.8125.

Można również zauważyć że wraz ze wzrostem siły wytłaczania wzrasta także wsp. odkształceń β.

---