Etyka urzędnicza
Wykład VI, 31.03.11
Współczesne teorie etyczne
konsekwencjalistyczne - podstawowe normy działania, jest optymalizacja rachunków wartości
dentologiczne - rygoryzm I.Kanta i inne współczesne teorie pryncypialistyczne
aretologiczne - teorie cnót charakteru koncentrujące się ...
Podział czynów
Czyny dzielą się na:
działania i zaniechania
moralnie relewantne - obojętnie moralne
nakazane (obowiązkowe) - zakazane - dozwolone
obowiązki i czynycsuperrerogacyjne (erogare - ofiarować) - nadobowiązkowe, ofiara, zasługa
czyny dozwolone - czyny tolerowane
Etyki zawodowe
etyka zawodowa - jako etos zawodu
zawód - powołanie, wyuczona i praktykowana rola społeczna
zawód - znak firmowy tożsamości osobowej
profesjonalizm - wiedza - sprawność - etos
etyka zawodowa - jako wyraz szczególnej odpowiedzialności wykonawców niektórych zawodów za wartości im powierzne (życie, zdrowie, wolność, osobowość, wiedza)
Spór o etykę zawodową
czy etyka zawodowa jest potrzebna, skoro wystarczy być przyzwoitym?
co to jest przyzwoitość?
minimum respektu dla zasad moralnych
podstawa integralności społecznej i elementarnego zaufania
Etyka zawodowa a etyka ogólna
etyka zawodowa może nakazywać lub dopuszczać czyny, które etyka ogólna zabrania
etyka zawodowa może zabraniać czynów, które etyka ogólna dopuszcza (?)
Wykład VII, 07.04.11
Aksjologia (axia - gr. wartość, cena; logos - pojęcie, słowo)
nauka o tym co pośród przedmiotów cenionych jest cenne, w jakim porządku i dlaczego
opisowa i normatywna
ogólna (uniwersalny system wartości) i szczególowa (partykularny system wartości)
Wartość - jakikolwiek przedmiot jakiegokolwiek zainteresowania
pozytywna i negatywna (dodatnia i ujemna)
Dobro - przedmiot posiadający wartość pozytywną, wartościowy dodatnio
Zło - przedmiot posiadający wartość negatywną, wartościowy ujemnie
Stany rzeczy dobre - posiadają powinne wartości pozytywne lub nieposiadające niepowinnych wartości negatywnych
Stany rzeczy złe - posiadają niepowinne wartości negatywne lub nieposiadające powinnych wartości pozytywne
Stany rzeczy złożone - posiadają rozmaite wartości dodatnie i ujemne, trudne do jednoznacznej oceny. Nic nie jest doskonale dobre i ani doskonale złe.
Orientacje aksjologiczne:
konsumpcjonizm
witalizm
ekologizm
hedonizm
indywidualizm i egoizm
kolektywizm
pacyfizm
liberalizm
intelektualizm
laboralizm
estetyzm
moralizm
personalizm
teocetryzm
Orientacje aksjologiczne absolutyzują i porządkują cały zbiór wartości.
odwołują się do ludzkiej natury (empirycznej takiej jaka jawi nam
się w pragnieniach) możliwość chaosu aksjol.
są jednak orientacje aksjologiczne, które szukają obiektywnych,
racjonalnych podstaw porządku wartości
Teoria w hierarchi potrzeb Abrahama Maslowa
W porządku pierwszeństwa zaspokajania:
fizjologiczne (wyżywienie, schronienie)
bezpieczeństwa
przynależności społecznej
miłości i szacunku (uznania)
rozwoju czyli samorealizacji (dążenia do piękna, doskonałości, sprawiedliwości). To objaw zdrowia psychicznego.
Systematyzacje wartości
wartości względne - bezwzględne - absolutne
instrumentalne (heterolteliczne) - autoteliczne (samocelowe) - konsukutywne (wynikowe)
fundamentalne (podstawowe, niższe) i nadbudowane (wyższe)
utylitarne - perfekcyjne (doskonalące)
niepełne - pełne (perfekcyjne, absolutne)
dobra względne: środki, warunki, zbiorniki, symbole
Schematy systematyzacji
Dobro wspólne, publiczne
ujęcie substancjalne, kolektywne - wspólnota jako byt, jako tzw. „wszyscy”, państwo
ujęcie dystrybutywne - wspólnota jako związek grup (jednostek osób) i pole rozgrywania ich interesów (potrzeb, wartości)
jednostka czy wspólnota - prymat czy dynamiczna równowaga sytuacyjna
partykularyzm terytorialny czy uniwersalizm
tożsamość regionalna, państwowa, europejska, globalna
partykularyzm jako groźba relatywizmu (?)
Wartości w kręgu wspónoty
władza polityczna (wartość instrumentralna, ostateczna), poczucie zdolnośći, określanie postaw grupy wielkiej grupy ludzi
bogactwo (wartość instrumentalna, ostateczna)
sława, rozpoznawalność, istnienie publiczne
chwała, duma, dostojeństwo, splendor, prestiż - poczucie pełni aksjologicznej
Wykład VIII, 14.04.11
Życie publiczne = życie prywatne
publiczne - publiczność, jawność, powszechna dostępność, uregulowane prawem
publiczne - państwowe i obywatelskie
prywatne - osobiste, indywidualne, niejawne (nawet skryte), niedostępne
Polityka
wszystko co dotyczy państwa i regulacji między państwami
reprezentacja interesów realizowanych za pośrednictwem instytucji państwa (władzy)
sztuka zdobywania, sprawowania, utrzymywania, przekazywania władzy - kwestia środków do celu, granic nakładanych na dążenia (samoograniczenie)
Ethos polityki
etos roztropnej służby dobru wspólnemu (klasyczna teoria JP II)
etos mediacyjny (reprezentacja i realizacja interesów grup społecznych, lobby)
etos sukcesu w dążeniu do władzy, jej sprawowaniu i utrzymywaniu się
Administracja - urząd - urzędnicy
urzędnik - osoba na urzędzie pełniąca słuzbę publiczną
administracja państwowa - samorządowa - powierzona innym instytucjom jako wykonawcza na mocy ustaw w różnym zakresie (słuzba zdrowia, edukacja)
ad - ministrowanie - pracownicy administracji, służba pomocnicza
minister (łac.) - sługa, pomocnik
Misja administracji
służba na rzecz porządku publicznego, służba publiczna
sprawne zarządznie zyciem społecznym na podstawie prawa w służbie dobra wspólnoty
urzeczywistnianie wartości prawa (legalności) w przestrzeni społecznej
legalne i sprawne zaspokajanie potrzeb obywateli z uwzględnieniem dobra publicznego określonego w ich woli politycznej
Wartości demokratycznego państwa
Anthony Marydmetres (?) wymienia 4 podstawowe wartości ustroju demokratycznego
accuntability - odpowiedzialność przed parlamentem
law - działanie zgodne z prawem
integrity - profesjonalizm
responsiveness - partycypacja publiczna
Wg Kulesza, Niziolek, Etyka słuzby publicznej s. 131 ( wtf po co to??)
Wartości w administracji
prawo - dobro publiczne
porządek w granicach prawa
sprawiedliwe zaspokajanie potrzeb obywateli
szacunek dla godności obywateli
skuteczność działania
zaufanie do państwa
godność funkcjonariusza (z nominacji - jak cię zatrudnią, godność zawodowo - moralna wyrażona w szacunku)
Misja słuzby publicznej
Wg prof. M. Kuleszy misja ta jest: „urzeczywistnianie w praktyce następujących wartości:”
legalność działania
odpowiedzialność
lojalność wobec państwa i demokratycznej władzy
uczciwość
racjonalność działnia
bezstronności
sprawności
Służba cywilna - słuzba prawu
służba na podstawie i w granicach prawa
moralne uzasadnienie prawa jako dobra wspólnego (prawo minimum moralności)
prawo adresowane jest do podmiotów moralnie wrażliwych mimo iż stwarza uprawnienia i nakreśla obowiązki także dla podmiotów lekceważących moralność
prawo etyczne wypełnia przestrzeń między prawem a moralnością w sprawach nie wymagających regulacji prawnej ale zwykłej przyzwoitości
wniosek: służba prawu wymaga postawy moralnej
Odpowiedzialność w służbie publicznej
podejmowanie się zadań do których urzędnik ma kompetencje
określony sciśle zakres obowiązków
poczucie osobowego związku z obowiązkami
godne branie na siebie odpowiedzialności za błędy
Ethos lojalności urzędniczej
lojalność wobec państwa nie powinna być mylona z lojalnością wobec konkretnych urzędników, jeśli łamią prawo lub zasady etyki
lojalność wobec państwa i demokracji - musi być rozumiana w sposób dystrybutywny, czyli uwzględniać poszczególne składowe wartości i słuszne interesy obywteli, grup obywateli
wierność - lojalność - przysięga
Słuzba cywilna - godność służby
harmonizowanie dobra publicznego z dobrem obywateli - aksjologiczną podstawą działania urzędniczego
służba cywilna czerpie swą godność z pracy na rzecz wspólnoty państwowej
wartość służby publicznej - słuzba mimo wartości instrumentalnej nzanaczona jest zarazem godnością wpisaną w wartość dobra wspólnego
Korpus słuzby cywilnej - zakres podmiotowy
Kancelaria Prezesa Rady Ministrów
Urzędy ministrów oraz urzędy administracji centralnej
Urzędy wojewódzkie i aparat terenowy podległy administracji rządowej
Komendy i inspektoraty służb państwowych i inne tym podobne jednostki
Wykład IX, 21.04.11
brak
Wykład X, 05.05.11
§ 2.Członek korpusu służby cywilnej wykonuje obowiązki rzetelnie a w szczególności
pracuje sumiennie, dążąc do osiągnięcia najlepszych rezultatów pracy i mając na względzie wnikliwe oraz rozważne wykonywanie powierzonych mu zadań;
jest twórczy w podejmowaniu zadań, a wyznaczone obowiązki realizuje aktywnie, z najlepszą wolą, nie ograniczając sie jedynie do ich litery;
nie uchyla sie od podejmowania trudnych rozstrzygnięć oraz odpowiedzialności za swoje postępowanie; wie, że interes publiczny wymaga działań rozważnych, ale skutecznych i realizowanych w sposób zdecydowany;
w rozpatrywaniu spraw nie kieruje się emocjami, jest gotów do przyjęcia krytyki, uznania swoich błędów i do naprawienia ich konsekwencji;
dotrzymuje zobowiązań, kierując się prawem i przewidzianym trybem działania
racjonalnie gospodaruje majątkiem i środkami publicznymi z dbałością o nie i będąc gotowy do rozliczenia swoich działań w tym zakresie; Monitor Polski 46 - 1930 - Poz. 683;
jest lojalny wobec urzędu i zwierzchników, gotów do wykonywania służbowych poleceń, mając przy tym na względzie, aby nie zostało naruszone prawo lub popełniona pomyłka;
wykazuje powściągliwość w publicznym wypowiadaniu poglądów na temat pracy swojego urzędu oraz innych urzędów i organów państwa;
rozumie i aprobuje fakt, iż podjęcie pracy w służbie publicznej oznacza zgodę na ograniczenie zasady poufności informacji dotyczącej również jego życia osobistego;
§ 3 Członek korpusu służby cywilnej dba o rozwój własnych kompetencji , a w szczególności:
rozwija wiedzę zawodową, potrzebną do jak najlepszego wykonywania pracy w urzędzie;
dąży do pełnej znajomości aktów prawnych oraz wszystkich faktycznych i prawnych okoliczności spraw;
jest gotów do wykorzystywania wiedzy zwierzchników, koleów i podwładnych, a w przypadku braku wiedzy specjalistycznej - do korzystania z pomocy ekspertów;
zawsze jest przygotowany do jasnego - merytorycznego i prawnego - uzasadniania własnych decyzji i sposobu postępowania;
w wykonywaniu wspólnych zadań administracyjnych dba o ich jakość merytoryczną i o dobre stosunkji międzyludzkie;
jeżeli w sprawie są wyrażane zróżnicowane opinie, dąży do uzgodnień opartych na rzeczowej argumentacji;
życzliwy ludziom, zapobiega napięciom w pracy i rozładowywuje je, przestrzega zasad poprawnego zachowania.
Wykład XI, 12.05.11
brak
Wykład XI, 19.05.11
§ 4. Członek korpusu służby cywilnej jest bezstronny w wykonywaniu zadań i obowiązków, a w szczególności:
nie dopuszcza do podejrzeń o związek między interesem publicznym a prywatnym;
nie podejmuje żadnych prac ani zajęć, które kolidują z obowiązkami służbowymi;
nie przyjmuje żadnej formy zapłaty za publiczne wystąpienia, gdy mają one związek z zajmowanym stanowiskiem lub wykonywaną pracą służbową;
w prowadzonych sprawach administracyjnych równo traktuje wszystkich uczestników, nie ulegając żadnym naciskom i nie przyjmując żadnych zobowiązań wynikających z pokrewieństwa, znajomości, pracy lub przynależności;
od osób zaangażowanych w prowadzone sprawy nie przyjmuje żadnych korzyści materialnych ani osobistych;
nie demonstruje zażyłości z osobami publicznie znanymi ze swej działalności politycznej, gospodarczej, społecznej lub religijnej, wystrzega się okazji do promowania jakichkolwiek grup interesu;
sznuje prawo obywateli do informacji, mając na względzie jawność działania administracji publicznej, dochowując przy tym tajemnicy ustawowo chronionej
akceptuje ograniczenia możliwości podjęcia przyszłej pracy u osób, których sprawy były lub są prowadzone przez zatrudniający go urząd.
§5. Członek korpusu służby cywilnej w wykonywaniu zadań i obowiązków jest neutralny politycznie, a w szczególności:
lojalnie i rzetelnie realizuje strategię i program Rządu Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na własne przekonania i polityczne poglądy;
przygotowując propozycje działań administracji rządowej, udziela obiektywnych, zgodnych z najlepszą wola i wiedzą, porad i opinii zwierzchnikom;
nie manifestuje publicznie poglądów i sympatii politycznych, a jeżeli jest urzędnikiem służby cywilnej, to nie tworzy i nie uczestniczy w partiach politycznych;
dystansuje się otwarcie do wszelich wpływów i nacisków politycznych, które mogą doprowadzić do działań stronniczych i nie angażuje się w działania, które mogłyby słuzyć celom partyjnym;
dba o jasność i przejrzystość własnych relacjii z osobami pełniącymi funkcje polityczne;
nie uczestniczy w strajkach lub akcjach protestacyjnych, zakłócających normalne funkcjonowanie urzędu;
eliminuje wpływy polityczne na rekrutację i awanse w służbie cywilnej.
Zasady etyki urzedniczej
U podstaw etyki urzędniczej tkwi zasada harmonizowania dobra publicznego z dobrem obywateli.
Cnoty (zasady etyki urzędniczej).
profesjonalizm (wiedza, doświadczenie, gotowość ustawicznego dokształcania się, respekt dla wymagań etycznych)
rzetelność, sumienność dokładność, punktualność,
sprawiedliwość (sens prawno - etyczny, moralny, uczciwość);
odpowiedzialność (czyja? za co? przed kim?)
unikanie konfliktu interesów (neutralność polityczna, środowiskowa, unikanie zarzutu o nepotyzm)
cierpliwość, gotowość pomocy
urzędnika obowiązują także cnoty obywatelskie
koleżeński stosunek do współpracowników (nie mylić z kolesiostwem (wtf??)
Zasada harmonizacji dobra publicznego z dobrem obywateli
Dobro publiczne nie jest dobrem abstrakcyjnym, ale wspólnym.
Granicą dla dobra publicznego jest krzywda lub szkoda obywatela.
Granicą dla dobra obywatela jest szkoda publiczna.
Wykład XII, 26.05.11
najmniej aksjologii
Zasady etyki urzędniczej
Zasada harmonizacji dobra publicznego z dobrem obywateli
Dobro publiczne nie jest dobrem abstrakcyjnym ale wspólnym.
Granicą dla dobra publicznego jest krzywda lub szkoda obywatela.
Granicą dla dobra obywatela jest szkoda publicznego.
Zasada profesjonalizmu
Zasada bezstronności
Nie wyklucza związku interesu zawodowego z publicznym |
||
Wyklucza konflikt intersów |
Wyklucza nepotyzm i kolesiostwo |
Wyklucza naciski polityczne, religijne |
Zasada jawności
Wszystko jest jawne w granicach prawa |
||
Zadne interesy biznesowe nie mogą wykluczać jawności |
Decyzje i uzasadnienia muszą być jawne |
Zamiary urzędu wkraczające w interesy obywateli muszą być jawne |
Zasada godności
godność
poznanie, wolność, praca
naturalne
wspólnotowe
Harmonizacja dobra publicznego z dobrem poszczególnych obywateli
Zasada profesji
Zasada godności
Zasada sprawiedliwości
Zasada jawności i przejrzystości
Zasada bezstronności
doskonalenia kwalifikacji
kompetencja merytoryczna i prawnicza
rzetelność
uczciwość
otwartość i twórczość
Godność urzędowa
Nadana wraz z objęciem stanowiska
Zawodowa godność moralna
Doskonałość zawodowa wzbudzająca szacunek
Godność przyrodzona
Naturalna, z urodzenia - należna każdemu
Osobista godność moralna
Doskonałość osobista, postawa integralna