149

953. 1995/MISMaP

Winda o ciężarze 5000 N wznosiła się przez 10 sekund. Jeżeli natężenie prądu w silniku windy wynosiło

10 A, a napięcie 500 V, to winda wznosiła się na wysokość (przy założeniu 100% sprawności układu):

A)5m B)10m C)15m D) 200 m

954.

Do obwodu prądu stałego o napięciu 220V włączono silnik elektryczny. Oporność uzwojeń silnika wynosi 20Ω

, a natężenie prądu płynącego przez silnik wynosi 1 A. Moc użytkowa i sprawność silnika wynoszą odpowiednio:

A) 200W 90%

B) 2000 W 91%

C) 200 W 91%

D) 22 W 91%

E) 48400 W 91%

955. 1999/L

Moc prądu P wydzielona w oporze R wynosi 16 W, a woltomierz wskazuje napięcie U = 4 V (rys.). Opór wewnętrzny źródła prądu jest równy:

A)0,3 Ω

B)0,4 Ω

C)0,5 Ω

D)0,6 Ω

956. 1989/F

Do ogniwa o SEM 6 V i oporze wewnętrznym 2Ω podłączono żarówkę o oporze 4 Ω

. Różnica potencjałów na biegunach tego ogniwa wynosi:

A) 2 V B) 4 V C) 5 V D) 6 V

957. 1982/L

Siła elektromotoryczna ogniwa jest równa:

1. różnicy potencjałów panującej na biegunach ogniwa, gdy obwód jest zamknięty

2. różnicy potencjałów panującej na biegunach ogniwa, gdy obwód jest otwarty

3. różnicy spadków napięcia na oporze wewnętrznym i zewnętrznym

4. spadkowi napięcia na sumie oporów zewnętrznych

958. 1976/L

Miarą SEM ogniwa jest napięcie panujące na biegunach ogniwa otwartego. W ogniwie otwartym opór zewnętrzny Rz jest równy:

A) 0 C)R_W

B) oo D) 0 < R_z < oo, w zależności od budowy obwodu zewnętrznego.

959. 1975/L

Siła elektromotoryczna ogniwa:

1. jest stała, niezależna ani od natężenia prądu w obwodzie, ani od oporu wewnętrznego ogniwa

2. malałaby w miarę wzrostu natężenia prądu w obwodzie

3. wzrastałaby w miarę wzrostu oporu wewnętrznego ogniwa

4. wzrastałaby, gdyby zlikwidować przegrodę

-149-

150

960. 1996/L

Do ogniwa o sile elektromotorycznej E = 12 V i oporze wewnętrznym r podłączono odbiornik o oporze R = 5 Ω (rysunek ). Woltomierz włączony do obwodu wskazuje napięcie 10 V. Opór wewnętrzny r ogniwa wynosi:

A) 2,4 Ω

B)2 Ω

C)l Ω

D) 0,4 Ω

961. 1997/L

Zamknięcie wyłącznika W (rys.) powoduje dwukrotny wzrost natężenia prądu wskazywanego przez amperomierz (jego opór pomijamy). Opór wewnętrzny źródła napięcia jest równy:

A)0 B)0.5R C)R D)2R

962.

W obwodzie (rys.) prąd 1,= 8A , R = 1 Ω. Jeżeli pominiemy opór wewnętrzny ogniwa, to sumaryczny prąd I i napięcie U wynoszą odpowiednio:

1. 8 A 8 V

2. 8 A 14 V

3. 14 A 8V

4. 14 A 14 V

963. 1995/L

Ogniwo o sile elektromotorycznej 10V i oporze wewnętrznym 1 Ω zamknięto oporem 4 Ω. Moc prądu w obwodzie zewnętrznym jest równa:

A) 8 W B) 16 W C) 24 W D) 32 W

964.

Potencjał w punkcie B jest:

1. taki sam jak w punkcie A

2. jest niższy od potencjału w punkcie A o 6V

3. jest wyższy od potencjału w punkcie A o 6V

4. jest wyższy od potencjału w punkcie A o 9V

E) jest niższy od potencjału w punkcie A o 9V

965. 1984/F

W przedstawionym na rysunku obwodzie stosunek mocy Pj wydzielonej w odbiorniku R, do mocy P₂

wydzielonej w ogniwie wynosi:

A)P₁:P₂ = R/r_w

B) P₁:P₂ = r_w/R

C)P₁:P₂ = R/(R + r_w)

D) P₁:P₂ = (R + r_w)/R

-150-

966. 1W/L

W obwodzie przedstawionym na rysunku woltomierz wskazuje:

1. napięcie na oporze wewnętrznym ogniwa

2. napięcie na żarówce

3. napięcie użyteczne ogniwa

4. silę elektromotoryczną ogniwa

E) napięcie na potencjometrze

967. 1998/L

Moc wydzielona w oporze R, wynosi P₁=16 W ( rys.). Amperomierz wskazuje natężenie prądu równe:

1. 0,2 A

2. 0,4 A
   O 0.8 A
   D) 1 A

968.

Na oporniku R₃ wydzieliła się moc P. Jeżeli R₁ = R₂ = R₃ (rys.), to moc wydzielona na oporniku R₁ jest równa:

A)4P

B)P

C) P/2

D)2P

969.

Całkowita moc wydzielona na wszystkich opornikach z poprzedniego zadania, jeśli pominiemy opór wewnętrzny ogniw, wynosi:

A) P B)6P C)5P D)2P

970.

Jeżeli opór zewnętrzny obwodu o sile elektromotorycznej E jest dwa razy większy od oporu wewnętrznego ogniwa, to napięcie na zaciskach ogniwa wynosi:

A)E B)0,5E C) 1,5 E D) ²/₃E

971.

Siła elektromotoryczna ogniwa wynosi 1.5 V, jego opór wewnętrzny r = 0.5 Ω

. Jeżeli do zacisków tego Ogniwa podłączymy opornik o oporze R = 1 Ω

, to napięcie na zaciskach będzie równe:

A) 1.5 V B) 1 V C)0.5V D)0.25 V

972.

W obwodzie elektrycznym (rys.) stosunek mocy wydzielonej na oporniku R, do mocy traconej wewnątrz ogniwa wynosi 0,5. Opór wewnętrzny r ogniwa spełnia warunek:

4) 0,5r = R C) 2r = R

B) r=R D) 3r = R

973. 1995/MISMaP

Sześć identycznych drutów stanowi krawędzie czworościanu foremnego. Do wierzchołków AB przyłączone jest ogniwo o pewnej sile elektromotorycznej i oporze wewnętrznym. Którą krawędź czworościanu należy usunąć, aby prąd płynący ze źródła był najmniejszy?

-151-

A) AB B)CD

C)dowolną z czterech - AC, AD, BD, BC

D)nie ma znaczenia którą

974. 1998/L

Poniższy obwód elektryczny zawiera źródło o sile elektromotorycznej 12 V i oporze wewnętrznym 0,5 Q połączone z oporem zewnętrznym R. Przy jakiej wartości oporu zewnętrznego R napięcie między biegunami źródła wynosić będzie 6 V?

A)0,1 Ω

B)0,5 Ω

C)2,0 Ω

D)5,0 Ω

975.

Jeżeli wydajność (sprawność) ogniwa wynosi 50%, to nieprawdą jest, że:

1. moc użyteczna stanowi 0,5 mocy całkowitej

2. opór zewnętrzny jest równy oporowi wewnętrznemu ogniwa

3. z ogniwa jest pobierana maksymalna moc użyteczna

4. opór wewnętrzny ogniwa stanowi 50% oporu zewnętrznego

Poniższy tekst dotyczy pytań 976, 977, 978

Trzy oporniki (R = 1 Ω) połączono ze źródłem prądu o siłę elektromotorycznej E = 12V, i oporze wewnętrznym r = 2 Ω.

976.

Natężenie prądu, jakie wskaże amperomierz A, wynosi:
A)1,2A B)1,5A C)0A D) 2A

977.

Wskazania woltomierzy V₁ i V₂ wynoszą odpowiednio:

A) 12V 12V

B) 2,4V 12V

C) 2,4 V 9,6V

D) 12V 2,4 V

978.

Spadek napięcia na oporze wewnętrznym r wynosi:

A) 12V B)2,4V C)9,6V D) 0V

979.

Dysponując źródłem prądu o SEM równej 4.5V i oporze wewnętrznym 5 Ω możemy stwierdzić, że prąd zwarcia wynosi:

A) 0A B) oo C) 0.9A D) 1A E) brak danych do obliczenia prądu zwarcia

980.

Gdy bieguny ogniwa o sile elektromotorycznej 12V połączono oporem 3 Ω, natężenie prądu wynosiło 3A Opór wewnętrzny ogniwa wynosi:

A) 3 Ω B) 2 Ω C)0 Ω D) 1 Ω

-152-

981.

Na wykresie przedstawiono zależność mocy wydzielonej w całym obwodzie od oporu zewnętrznego R.

Jeżeli siła elektromotoryczna ogniwa wynosi 10V, to z wykresu wynika, że opór wewnętrzny ogniwa r jest równy:

A) 1 Ω B)3 Ω C)0 Ω D) wartości innej niż podano

982.

Pomijając opór przewodników doprowadzających prąd, zamknięcie klucza K w obwodzie (rys.) spowoduje:

1. wzrost natężenia prądu i napięcia na zaciskach ogniwa

1. zmniejszenie się natężenia prądu i zmniejszenie się napięcia na
   zaciskach ogniwa

O wzrost natężenia prądu i zmniejszenie się napięcia na zaciskach ogniwa D) zmniejszenie się natężenia prądu i zwiększenie się napięcia na zaciskach ogniwa

Uwaga!

W pytaniu 983 zaznacz jako poprawną odpowiedź:

A) jeśli obie części zdania są poprawne i druga uzasadnia pierwszą

2. jeśli obie części zdania są prawdziwe lecz druga nie uzasadnia pierwszej

3. jeśli pierwsza jest prawdziwa, a druga fałszywa
   D)jesli pierwsza jest fałszywa, a druga prawdziwa

983. 1981/F

W obwodzie /łożonym z ogniwa, opornika o zmiennym oporze i amperomierza, zmiany natężenia prądu nie są proporcjonalne do powodujących je zmian oporu opornika, ponieważ natężenie prądu w obwodzie jest równe ilorazowi siły elektromotorycznej źródła i sumy oporów wewnętrznego i zewnętrznego:

A) B) C) D)

984.

Zależność napięcia na zaciskach ogniwa od natężenia płynącego prądu przedstawia wykres. Opór

wewnętrzny ogniwa wynosi:

A) 0 Ω

B) oo Ω

C) 9 Ω

d)¹/₉ Ω

E) żadna z podanych wartości

-153-

985. 1987/L

Do źródła prądu o SEM równej 8 i oporze wewnętrznym r dołączono opornik o oporze R₁ = R. a
następnie - po jego odłączeniu - opornik o oporze R₂ = 2R. Porównując napięcia na biegunach źródła w
obu przypadkach otrzymujemy:
A) U₂ = U₁ B) U₂>2U₁ C) U₂ = 2U₁ D)U₁,<U₂<2U,

986. 1983/L

Zamknięcie wyłącznika K w przedstawionym na schemacie obwodzie spowoduje, że natężenie prądu wskazywane przez amperomierz:

A) wzrośnie, a wskazanie woltomierza nie zmieni się

2. zmaleje i wskazanie woltomierza zmaleje

3. wzrośnie, a wskazanie woltomierza zmaleje

4. zmaleje i wskazanie woltomierza nie zmieni się

987. 1984/L

W obwodzie przedstawionym na schemacie zmieniając opór R_x odczytywano wskazania woltomierza

i amperomierza. Zależność pomiędzy tymi wielkościami może przedstawiać wykres:

A) a B) b C) c D) d

988. 1985/L

Wykres zależności napięcia na biegunach źródła o stałej SEM w zależności od natężenia prądu płynącego przez źródło poprawnie przedstawia rysunek:

989.

Moc wydzielana na oporze r₁ wynosi:

A) 0.5 W B)1.5W C)0.1W D) 5 W E) 2 W

990.

Włączenie do obwodu dodatkowego opornika R spowoduje,

że natężenie prądu wskazywane przez amperomierz:

1. wzrośnie, a wskazanie woltomierza zmaleje

2. zmaleje i wskazanie woltomierza zmaleje

3. wzrośnie, a wskazanie woltomierza nie zmieni się

4. nie zmieni się, a wskazanie woltomierza wzrośnie

5. brak poprawnej odpowiedzi

-154-

991.

Wykres napięcia mierzonego na oporze zewnętrznym R_z Ogniwa o sile elektromotorycznej e w funkcji oporu wewnętrznego r dla R_z=const przedstawia:

1. prosta 1 D) krzywa 4

2. krzywa 2 E) prosta 5

3. prosta 3

992. 1984/L

Krzywe I. II, III na wykresie przedstawiające zależność mocy wydzielonej od oporu zewnętrznego

(odbiornika) dotyczą mocy wydzielonej w:

1. 1 - odbiorniku, II - ogniwie, III - całym obwodzie

2. I - ogniwie, II - odbiorniku, III - całym obwodzie
   O I - całym obwodzie, II - ogniwie, III - odbiorniku
   D) I - całym obwodzie, II - odbiorniku, III - ogniwie

993. 1979/L

Jaką część całkowitej energii elektrycznej, wytworzonej w ogniwie,

wykorzystuje się w zewnętrznej części obwodu przedstawionego na

rysunku.

A) 20% B)25% C)50% D) 80 %

994.

Zależność mocy wydzielonej na zmiennym oporniku R (moc użyteczna) od wartości tego oporu przedstawia wykres. Opór wewnętrzny r tego ogniwa jest równy:

A) 0.1Q B) 0Q C) 2Q D) 1Q E) jest niemożliwy do obliczenia

995.

Natężenie prądu płynącego w obwodzie (patrz poprzednie zadanie), jeżeli na oporniku R wydzieli się moc 9W, wyniesie:

A) 3A B) ¹/₃ A C) 9A D) ¹/₉ A E) 0A

-155-

996. 1982/L

Jeżeli w przedstawionym obwodzie zwiększymy opór R to:

1. wskazanie woltomierza zwiększy się, a amperomierza zmniejszy się

2. wskazanie woltomierza i amperomierza zwiększy się

3. wskazanie woltomierza nie zmieni się, a amperomierza zmniejszy się

4. wskazanie woltomierza i amperomierza zmniejszy się

997. 1981/F

Moc wydzielona w oporniku o oporze 2 Ω

. (schemat) jest równa:

A) 50 W B)20 W C)8 W D)4 W

998. 1983/F

Zależność wydzielonej w oporniku mocy P

od wartości oporu R najlepiej przedstawia wykres:

A)l B)2 C)3 D)4

999. 1984/F

Woltomierze włączone do obwodów I i II wskażą napięcia:

1. U₁ = 11,1V;,~ U₂ = 0,9V

2. U₁= 12V; U₂ = 12V

3. U₁= 11,1V; U₂ = 11,1 V

4. U₁,=0,9V; U₂= 11,1 V

1000. 1984/L

Natężenie prądu w obwodzie zasilanym przez baterię n jednakowych ogniw połączonych szeregowo

obliczamy ze wzoru:

1. I = nE / ( R_w + nR_z) C) I = E / n( R_w + nR_z)

2. I = nE / ( nR_w + R_z) D) I = E / ( R_w + nR_z)

1001.

Gdy wyłącznik jest otwarty przez ogniwa płynie prąd o natężeniu 1A.

Natężenie prądu przepływającego przez ogniwa przy zamkniętym

wyłączniku wynosi:

A) 6A B) 1.2A C) 0A D) 2A E) 5A

1002.

Dwa ogniwa każde o sile elektromotorycznej 1.5V i oporze wewnętrznym 0.5 Ω połączono równolegle w baterię. Maksymalny prąd jaki można czerpać z tej baterii wynosi:

A) 0A B) ooA C) 3A D) 6A E) wszystkie odpowiedzi są fałszywe

-156-

Schemat obwodu elektrycznego dotyczy pytań 1003, 1004 i 1005:

1003.

Opór zastępczy oporników R, = R₂ = R₃ = \Q, pomijając opory przewodników doprowadzających prąd, jest równy:

A) 3Ω

B)0 Ω C)¹/₃ Ω D) wartości innej niż podano

1004.

Jeżeli opór wewnętrzny ogniwa jest równy zero, a siła elektromotoryczna 6 V, to wskazania amperomierzy wynoszą odpowiednio:

A A₁

A) 18A 18A

B) 2 A 2 A

C) 18 A 6 A

D) 6 A 18 A

1005.

Woltomierze V, i V₂ wskażą odpowiednio:

V₁ V₂

1. 
   6 V 6 V

2. 2 V 6 V

C) 16 V 16 V

D) 6 V 2 V

Obwód elektryczny dotyczy pytań 1006 i 1007:

Woltomierz V wskazuje 4 V, opór R = 2 Ω, siła elektromotoryczna jednego ogniwa 9 V, opór wewnętrzny 4 Ω.

1006.

Liczba ogniw połączonych szeregowo jest równa:

A) 6 B)12 C)4 D)3

1007.

Napięcie na zaciskach baterii ogniw wynosi:

A)4V B)12V C)9V D) 1 V

-157-

1008. 1988/F

Trzy jednakowe ogniwa galwaniczne o SEM 2,2 V i oporze wewnętrznym 0,2 Q włączono szeregowo w obwód. Jeśli w obwodzie płynie prąd o natężeniu 1 A, to opór zewnętrzny jest równy:

A)7,2 Ω B)6 Ω C)1,6 Ω D)0,16 Ω

1009. 1981/F

Potencjał U = 2V w poniżej przedstawionym

obwodzie ma punkt:

A) 1 C)3

B)2 D)4

1010.

W obwodzie elektrycznym (rys.) siła elektromotoryczna ogniwa E = 6V, opór wewnętrzny r= 0,5 Ω. Jeżeli wartość oporu R = 1 Ω, to woltomierz V i amperomierz A wskażą odpowiednio:

A)	3V	1,5A
B)	2V	2A
C)	1,5V	3A
D)	9V	4,5A

1011.

Po zmianie biegunowości ogniwa o sile elektromotorycznej E na przeciwną do podanej w poprzednim zadaniu, wskazania woltomierza i amperomierza wynoszą odpowiednio:

1. 3V 1,5A

2. 0V 0A

3. 6V 6A

4. 9V 4,5A

1012. 1995/L

W przedstawionym układzie natężenie prądu I oraz różnica

potencjałów między punktami A i B mają wartości:

A)	I=0.5 A	U=2V
B)	I=0.5 A	U=1.5V
C)	I=0.5 A	U=l V
D)	I=0.75 A	U=3 V
E)	I=0.75 A	U=2V

1013. 1985/L

Tekst dotyczy zadań nr 1013 i 1014.

W obwodzie (rys.) SEM ogniw mają wartości 6| =2 V,

e₂ = 5 V, opory wewnętrzne tych ogniw są równe zero.

Natężenia prądów płynących przez oporniki R, i R₂

wynoszą:

A)I₁ = 1 A, I₂ = 5 A B)I₁ = I₂ = 7/3A C) I₁ = I₂ = 1 A D)l₁= I₂ = 0A

1014. 1985/L

Potencjały punktów A,B,C wynoszą:

	vA	VB	Vc
A)	1 V	-3 V	-5 V
B)	-1 V	-3 V	5 V
C)	1 V	3 V	5 V
D)	-1 V	3 V	-5 V

-158-

1015.

Jeżeli w obwodzie przedstawionym na rysunku SEM każdego z ogniw wynosi 6V, a opór wewnętrzny r - 2Ω, to natężenie prądu płynącego przez opornik R = r wynosi:

A)2A B) 1A C)0A D)3A

1016.

Maksymalny prąd, jaki można czerpać z baterii ogniw z poprzedniego zadania, wynosi:
A)6A B)3A C) 1 A D) 0 A

1017. 1982/L

W przedstawionym obwodzie różnica potencjałów pomiędzy

punktami A i B oraz natężenie prądu w obwodzie wynoszą:

A)4 V, 2 A

2. 4 V, 8 A

3. 8 V, 4 A
   D)8V, 16 A

1018.

Połączono szeregowo w baterię dwa ogniwa, każde o siłę ełektromotorycznej 6 V i oporze wewnętrznym 0,2 Ω. Jeżeli czerpiemy z baterii prąd o natężeniu 5 A, to napięcie między biegunami baterii wynosi:

A)2V B)10V C)12V D)0V

1019.

Gdy ogniwa z poprzedniego zadania są połączone równolegle i czerpiemy z baterii prąd o natężeniu 5 A, to napięcie między biegunami baterii jest równe:

A) 5,5 V B) 6 V C) 5 V D) 1 V

1020.1986/L

W obwodzie przedstawionym na rysunku płynie prąd o natężeniu 1 A, siły elektromotoryczne źródeł są odpowiednio ε₁ = 6V, ε ₂ = 2V, zaś ich opory wewnętrzne r₁ = r₂ = 1 Ω. Napięcia między punktami B i A oraz C i A wynoszą odpowiednio:

U_ba U_ca

A) -3 V 5 V

B) 3 V 5 V

C) -3 V -5 V

D) 3 V -5 V

1021. 1995/MISMaP

W sytuacji przedstawionej na rysunku (zakładamy, że opory

woltomierzy są dużo większe od oporu R) wskazania

woltomierzy wynoszą odpowiednio:

1. V₁=V₂=E

2. V₁=0, V₂=E

3. V₁=V₂=0.5 E

4. V,₁=E, V₂=0

-159-

1022.

Po zamknięciu klucza K (rys.) na kondensatorze o pojemności 10 mF zgromadził się ładunek 10 mC. Jeżeli R =1Ω. i r = 3Ω, to natężenie prądu płynącego w tym obwodzie i siła elektromotoryczna ogniwa E wynoszą odpowiednio:

I (A) E (V)

1. 0 3

2. 1 3

3. 3 1

4. 1 6

1023.

n jednakowych ogniw o oporności wewnętrznej r każde połączono raz szeregowo, drugi raz równolegle. Aby w obu przypadkach otrzymać ten sam prąd oporność zewnętrzna powinna wynosić:

A) (n-l)r B)0 C) ^r/_n D) nr E) r

1024. 1986/F

Po zamknięciu wyłącznika K w obwodzie (rys.) natężenie prądu

płynącego przez amperomierz i ładunek zgromadzony w

kondensatorze:

natężenie prądu ładunek

A) wzrośnie zmaleje

B) zmaleje wzrośnie

3. wzrośnie wzrośnie

4. zmaleje zmaleje

1025. 1990/L

Pięć ogniw z rysunku, każde o SEM równej 8 i oporze wewnętrznym r można zastąpić jednym ogniwem,

którego SEM i opór wewnętrzny są odpowiednio równe:

A)2ε i 2r C) ⁵/₆ ε i ⁵/₆r

B)2ε i ⁵/₆r D) ⁵/₆ ε i 2r

1026. 1988/L

Jeśli w obwodzie przedstawionym na rysunku SEM każdego z ogniw równa się ε, a opór wewnętrzny r, to natężenie prądu płynącego przez opornik o oporze R = r wyraża się wzorem:

A) I=3ε/4r B)I=5ε/6r C) I=9ε/10r D) I=7ε/6r

1027. 1982/L

Przez akumulator o sile elektromotorycznej E = 4V i oporze

wewnętrznym R_w = 0.5 Ω w czasie ładowania płynie prąd o natężeniu 2A. Różnica potencjałów na

zaciskach tego akumulatora w tym czasie wynosi:

A)6V B)5V C)4V D) 3V

1028.1998/L

Podczas przenoszenia ciała o ciężarze 2200 N na wysokość 12 m silnik dźwigu elektrycznego przy napięciu 220 V pobiera prąd o natężeniu 12 A, przy czym podnoszenie trwa 25 s. Sprawność silnika ma wartość:

-160-

A) 0,30 B)0,40 C)0,50 D) 0,60

1029. 1983/L

Akumulator o oporze R = 0,1 Ω ładowano z zasilacza prądem o natężeniu 10 A. Napięcie na zaciskach zasilacza U = 13 V. Ilość ciepła wydzielona w akumulatorze w czasie 1 s wynosiła:

A)Q = I²Rt= 10 J C)Q = U²t/R= 1690 J

B)Q = Ult= 130 J D)Q = qU=120J

1030. 1992-94/MIS MaP
/rodłem prądu stałego jest:

A) cewka indukcyjna B) elektromagnes C) akumulator D) transformator

1031. 1990/F

Źródłem energii elektrycznej w akumulatorze ołowianym jest następująca reakcja chemiczna:

1. Pb + H₂SO₄ ► PbSO₄ + H₂

2. PbO₂ + 4H⁺ + SO₄^2- + 2e ► PbSO₄ + 2H₂O

3. 2PbSO₄ + H₂O ► PbO₂ + Pb + 2H₂SO₄

4. Pb + PbO₂ + 2H₂SO₄ ► 2PbSO₄ + 2H₂O

1032. 1983/F

Podczas rozładowywania akumulatora ołowiowego na anodzie zachodzi reakcja:

1. PbSO₄ + SO₄^2- - 2e^- + 2H₂O > PbO₂ + 2H₂SO₄;

2. PbO₂ + 2H⁺ + 2c" + H₂SO₄ > PbSO₄ + 2H₂O ;

3. PbSO₄ + 2H⁺ + 2c- ► Pb + H₂SO₄

4. Pb + SO₄^2- -2e^- ► PbSO₄

1033. 1990/L

W dwóch clektrolizerach, w których znajdowały się: w pierwszym wodny roztwór CuCl₂ , a w drugim wodny roztwór AgNO₃, prowadzono elektrolizę prądem o tym samym natężeniu. Po pewnym czasie w pierwszym ełektrolizerze wydzieliło się 0,5 mola Cu. Liczba moli srebra wydzielona w tym samym czasie w drugim ełektrolizerze wynosi:

A) 0.25 B) 0,5 C) 1 D) 2

1034. 1986/L, 1987/F, 1980/L

Ile gramów srebra wydzieli się na katodzie platynowej w czasie elektrolizy wodnego roztworu AgNO₃ prądem o natężeniu 1A w czasie 1 godziny?

A)2.0g B)3.0g C)4.0g D)5.0g

1035. 1990/F

Równoważniki elektrochemiczne srebra, potasu i sodu spełniają zależność:

A)k_Ag=k_K = k_Na Qk_Ag<k_K<k_Na

B)k_Ag>k_K>k_Na D)k_Ag<k_Na<k_K

1036. 1979/F

Ruchliwość jonów w roztworze jest to stosunek prędkości jonu do natężenia pola elektrycznego, powodującego ruch jonu. Do dwóch elektrod oddalonych o (d), przyłożono napięcie (U), jeżeli ruchliwość jonów wynosi (u), to czas (t), w którym jony przesuwają się pomiędzy elektrodami, wynosi:

A) t=d/Uu B) t=U/u C) t=d²/Uu D) t=dUu

-161-

1037. 1985/L 1987/F

Przez wannę galwaniczną połączoną szeregowo z amperomierzem płynie prąd stały. Jeżeli w czasie jony na katodę przenoszą ładunek 2 C i na anodę ładunek 2 C to amperomierz wskazuje:

A) 0 A B) 0,5 A C) 1 A D) 2 A

1038. 1980/F

Jon miedzi ma symbol Cu²⁺. Ile elektronów pobierze z katody 6.35 g miedzi w procesie elektroliz) wodnego roztworu CuSO₄?

A)N/10 B)N/5 C)N/2 D) 2N

1039. 1988/F, 1988/L

Dwie miedziane elektrody woltametru zanurzono do wodnego roztworu CuSO₄. Przy przepłynięciu przez woltametr ładunku 96500 C masa katody:

1. wzrośnie o około 32 g C) zmaleje o około 32 g

2. wzrośnie o około 64 g D) zmaleje o około 64 g

1040.

Równoważnik elektrochemiczny niklu jest równy 310^-4g/C. Ładunek 100C przepływający przez roztwór soli niklawej spowoduje wydzielenie na katodzie:

A) 3*10^-4gNi B) 3*10^-6gNi C) 3*10^-2gNi D) 1,72 * 10^-6g Ni

1041. 1986/F

Ile atomów miedzi wydzieli się na katodzie platynowej w czasie elektrolizy wodnego roztworu CuSO₄ prądem o natężeniu 1 A, w ciągu 30 minut?

A)5.6*10^2latomów; B) 0.7*10^2Iatomów; C) 1.4*10^2latomów; D) 2.8*10^2latomów.

1042. 1977/L

Przepływ ładunku o wartości 96500 C przez elektrolit CuSO₄ spowoduje, że na katodzie wydzieli się:

A) 0.329 • 10^-3 g miedzi B) 31.7 g miedzi C) 0.660 • 10^-3 g miedzi D) 63.5 g miedzi

1043. 1977/L

Przeprowadzając elektrolizę CuSO₄ sporządzono wykres przedstawiony na rysunku. Jak długo trwać musi elektroliza, aby na katodzie wydzieliło się 31.7 g miedzi?

1. około 1.3h

2. około 2.7h
   C)około3.1h
   D) około 6.3h

1044. 1978/L

Między stałą Faradaya, liczbą Avogadra i ładunkiem elementarnym zachodzi związek:

A) F = e N B)F = e/N C)F = N/e D)F=1/ (eN)

1045. 1977/L

Dwie wanny z roztworami CuSO₄ i HC1 połączono szeregowo. W czasie przepływu prądu:

A) przez elektrolit zawierający jony wodoru przepłynie ładunek dwukrotnie większy niż przez elektrolit

zawierający jony miedzi

2. do odpowiednich elektrod dopłynie dwukrotnie większa liczba jonów wodoru niż jonów miedzi

3. na odpowiednich elektrodach wydzielą się jednakowe masy miedzi i wodoru

4. na odpowiednich elektrodach wydzielą się jednakowe ilości atomów miedzi i wodoru

-162-

1046. 1983/L

W przedstawionym na rysunku układzie wydzielają się mas) srebra m_Ag i wodoru m_H2 , których stosunek wagowy jest równy:

1. m_Ag :m_H2 = k_Ag:R_H2

2. m_Ag :ni,,₂ = R_Ag:k_H2

C) m_Ag:m_H2= k_H2:k_Ag
D) tn_Ag :m_H2 - R_Ag:RH₂

1047. 1982/F

W dwóch woltametrach połączonych szeregowo znajduje się stopiony chlorek: miedziawy Cu₂Cl₂ i stopiony chlorek miedziowy CuCl₂.

1. w obydwu woltametrach wydzielą się jednakowe masy miedzi i jednakowe masy chloru

2. u drugim woltametrze wydzieli się dwa razy większa masa miedzi niż w~pierwszym, natomiast masy

wydzielonego chloru będąjednakowe

C) w drugim woltametrze wydzieli się dwa razy mniejsza masa miedzi niż w~pierwszym, natomiast masy

wydzielonego chloru będąjednakowe

D) w obydwu woltametrach masy wydzielonej miedzi będąjednakowe, w drugim woltametrze masa
wydzielonego chloru będzie dwa razy większa niż w~pierwszym

1048.

Masa chloru wydzielonego w ciągu 10 min prądem 0,5 A na anodach woltametrów K, L, M będzie:

1. jednakowa we wszystkich woltametrach

2. największa w woltametrze M

3. najmniejsza w woltametrze K

4. najmniejsza w woltametrze K, a największa w woltametrze M

1049.

Żarówka o mocy 100W i napięciu 220V połączona jest szeregowo z naczyniem elektrolitycznym zawierającym roztwór CuSO₄ o nieznacznym oporze. Masa miedzi, która wydzieli się w tym elektro li zerze w ciągu 10 min wynosi około:

A) 89 mg B) 178 mg C) 48 g D) 89 g E) 178 g

-163-

164 1050.

Ile gramów miedzi (M.at.= 63.5) wydzieli się na katodzie platynowej podczas elektrolizy wodnego roztworu Cu(NO₃)₂ prądem o natężeniu 1A w czasie 9650s?

A)3.17g B)31.7g C)6.35g D) 63.5g E) 12.7g

1051.

Podczas przepływu prądu o natężeniu 3A w ciągu 100 min przez roztwór soli metalu trójwartościowego wydzieliło się 1.68g metalu. Masa atomowa tego metalu wynosi:

A)27 B)52 C)81 D)56 E)84

1052.

Podczas przepływu prądu elektrycznego o natężeniu 1A przez wodny roztwór soli miedzi w ciągu 4 minut wydzieliło się 0.159g miedzi. W roztworze znajdowały się jony miedzi:

A)Cu⁺ B)Cu²⁺ C)Cu²⁺ D) nie można określić

1053. 1990/L

W dwóch elektro li zerach, w których znajdowały się: w pierwszym wodny roztwór CuCl₂, a w drugim wodny roztwór AgNO₃, przeprowadzono elektrolizę prądem o tym samym natężeniu. Po pewnym czasie w pierwszym elektro li zerze wydzieliło się 0.5 mola Cu. Liczba moli srebra w tym samym czasie w drugim elektrolizerze wynosi:

A) 0.25 B) 0.5 C) 1 D) 2

1054.

Przez połączone szeregowo dwa elektro li żery, z których pierwszy zawierał wodny roztwór FeSO₄ a drugi wodny roztwór Fe₂(SO₄)₃ przepłynął jednakowy ładunek elektryczny. W którym roztworze wydzieliło się więcej żelaza?

1. w elektrolizerze pierwszym

2. w elektrolizerze drugim

3. w drugim wydzieliło się 2 razy więcej żelaza niż w pierwszym

4. w pierwszym wydzieliło się 2 razy więcej atomów żelaza niż w drugim

E) w obu elektrolizerach wydzieliły się jednakowe ilości żelaza

1055.

Dwa elektrolizery połączono szeregowo i włączono prąd. Po pewnym czasie na katodzie pierwszego elektro li zera, w którym znajdował się roztwór AgNO₃ wydzieliło się 2.16g srebra, a na katodzie drugiego 0.64g miedzi. Wartościowość miedzi w związku chemicznym, który znajdował się w drugim elektrolizerze wynosiła:

A)+2 B)+l C)0 D)+3

1056. 1984/F

Opór właściwy rozcieńczonych elektrolitów jest:

1. wzrost proporcjonalny do stężenia jonów w roztworze i rośnie wraz z temperaturą elektrolitu

2. odwrotnie proporcjonalny do liczby jonów zawartych w jednostce objętości rozpuszczalnika i rośnie

wraz z temperaturą elektrolitu

3. wprost proporcjonalny do stężenia jonów w roztworze i maleje wraz z temperaturą elektrolitu

4. odwrotnie proporcjonalny do liczby jonów zawartych w jednostce objętości rozpuszczalnika i maleje

wraz z temperaturą

-164-

12. DRGANIA I FALE MECHANICZNE

1057. 1996/L

Ciało wykonuje drgania harmoniczne o okresie T = 3 s i amplitudzie A = 10 cm. W chwili początkowej

znajduje się w położeniu równowagi. Po upływie 1/4 sekundy odległość ciała od położenia równowagi

wyniesie:

A) 2 cm B)5cm C) 7 cm D)10cm

1058.

Ruch harmoniczny powoduje:

1. stała siła

2. stała siła co do wartości lecz zmienna co do kierunku

3. siła odwrotnie proporcjonalna do wychylenia

4. siła wprost proporcjonalna do wychylenia i o zwrocie zawsze z nim zgodnym

E) siła wprost proporcjonalna do wychylenia i o zwrocie zawsze przeciwnym do niego

1059.

W ruchu harmonicznym prostym o równaniu X = 2sin (0.2Πt+Π/2)okres drgań i amplituda

wynoszą odpowiednio:

A) 0.4 Πs 0.5m D) 10s 2m

B) 5 s 2m E) 0.8s 5m

C) 0.4 s 5m

1060.

Okres drgań punktu materialnego drgającego ruchem harmonicznym prostym, dla którego po czasie t= Is
wychylenie z położenia równowagi X = √2/2 A, gdzie A- amplituda, wynosi: (Faza początkowa ø_o=0

A)4s B) √2/2 s C)¹/₈s D)8s E) ls

1061.

Średnia prędkość w ruchu harmonicznym prostym, dla którego amplituda A = 0.02m, a okres T = ls, wynosi:

A) 0.01m/s B)0.04m/s C) 0.08m/s D)0.8m/s E)0.1m/s

1062

Faza początkowa w ruchu harmonicznym, opisanym równaniem x = A sin(w t + ø₀) , przy założeniu, że w chwili t = 0 wychylenie jest równe amplitudzie, wynosi:

A) Π B)2 Π C)o D) ¹/₂Π E) ³/₄Π

1063. 1986/L

Punkt materialny wykonujący drgania harmoniczne o okresie T jest w chwili czasu 1₀ = 0 w maksymalnej odległości od położenia równowagi. Odległość ta zmaleje do polowy w chwili:

A)t=T/8 B)t=T/6 C)t=T/4 D)t=T/2

-165

1064. 1989/L

Punkt materialny wykonuje drgania harmoniczne między punktami A - B (rys.), gdzie 0 jest

położeniem równowagi. Z A do 0 punkt ten porusza się ruchem:

1. przyspieszonym C) jednostajnie przyspieszonym

2. opóźnionym D) jednostajnie opóźnionym

1065. 1987/L

Ciało wykonujące drgania harmoniczne o amplitudzie 5cm osiąga maksymalną prędkość 20cm/s Maksymalne przyspieszenie ciała ma wartość:

A) 4cm/s² B)40 cm/s² C)80 cm/s² D)100cm/s²

1066. 1989/F

Ciało wykonuje drgania harmoniczne. W punkcie największego wychylenia z położenia równowagi

1. prędkość ciała i jego przyspieszenie są maksymalne

2. prędkość ciała i jego przyspieszenie są równe zeru

3. prędkość ciała jest maksymalna, a przyspieszenie równe zeru

4. prędkość ciała jest równa zeru, a przyspieszenie maksymalne

1067.

Przedziały czasu odpowiadające odcinkom AB i AC na rysunku, jeżeli częstotliwość w tym ruchu harmonicznym f = 250Hz, wynoszą odpowiednio:

A)4*10^-3s 6*10^-3s

B)6*10^-3s 4*10^-3s

C)6*10^-3s 3*10^-3s

D)3*10^-3s 6*10^-3s

E)żadna z podanych

1068. 1983/F

Siła działająca na punkt materialny drgający ruchem harmonicznym prostym jest przedstawiona

poprawnie na rysunku:

Tekst dotyczy zadań 1069, 1070, 1071, 1072.

Punkty 1 i 2 (rys.) drgają ruchem harmonicznym prostym względem punktu 0 o amplitudzie A i okresie T.

-166-

1069.

Czas, po którym oba punkty spotkają się, wynosi:

A) T B)T/2 C)T/8 D) T/6

1070.

Odległość, w której spotkają się punkty 1, 2, liczona od położenia równowagi O jest:

A) ¹/₄ A B) √2/2 A C)¹/₂A D)¹/₃A

1071.

Prędkości punktów w chwili spotkania spełniają relację:

A) V₁ = 2 V₂ B) V₁= 0,5 V₂ C) V₁= V₂ D) V₁= 3V₂

1072.

Punkty 1 i 2 w czasie od t_o= 0 do t = T/4 poruszają się ruchem:

punkt 1 punkt 2

1. Jednostajnie opóźnionym jednostajnie przyspieszonym

2. Niejednostajnie przyspieszonym niejednostajnie opóźnionym

3. Niejednostajnie opóźnionym niejednostajnie przyspieszonym

D) Jednostajnym jednostajnym

1073.

Maksymalna wartość przyspieszenia w ruchu harmonicznym prostym o amplitudzie A, wynosi a. Okres drgań określa wyrażenie:

A)2Π √A/a B)1/2Π √A/a C) 1/2Π √a/A D) 1/2Π √a/A

1074. 1999/L

Ciało wykonuje drgania harmoniczne o okresie T = 4 s i amplitudzie A = 0,2 m. Wartość przyspieszenia a i prędkości v ciała w położeniu maksymalnego wychylenia w przybliżeniu są równe:

1. a = 0, v = 0,5 m/s C) a = 0, v = 0,3 m/s

2. a = 0,3 m/s², v = 0 D) a = 0,5 m/s², v = 0

1075.

Jeżeli amplituda w ruchu harmonicznym prostym X = A sin cot wynosi lem, okres 2s, to prędkość chwilowa V wyrażona w cm/s dana jest wzorem:

A) Π cos Π t B) Π cos Π t C) 2Πsin Π t D) 2Πcos2Π t

1076.

Chwilowa wartość przyspieszenia z poprzedniego zadania określona jest wyrażeniem:
A) - 2 Π ²sin Π t B) - Π ²sin Π t C) - Π ²cos 2 Π t D) - Π ²sin 2 Π t

1077.

Dwie kulki o masie 0,lg każda wykonują ruchy harmoniczne proste o amplitudzie 0,1 m przedstawione na wykresach zależności wychylenia x od czasu t.

-167-

Stosunek wychylenia 1 kulki do wychylenia 2 kulki po czasie t = 0,5 s wynosi:
A) 1 B) 1/2 C) √2 D) √2.2

1078.

Liczba pełnych wahnięć, jakie wykonają kulki z poprzedniego zadania w czasie 1 min, wynosi odpowiednio:

kulka 1 kulka 2

A) 16 8

B) 8 4

3. 30 15

4. 15 30

1079.

Stosunek sił F/F2 działających w momentach maksymalnych wychyleń obu kul z zadania 1077 jest równy:

A) 4 B)2 C) 1 D)0.5

1080. 1994/L

Ciało o masie m wykonuje drgania harmoniczne o okresie T. Jeżeli amplituda drgań jest równa A, to

maksymalna wartość siły działającej na to ciało jest równa:

A) 2 ΠAm/T B) 2 Π²Am/T² C) 4 Π²Am/T² D) 2 Π²A²m/T² E) 4 Π²A²m/T²

1081.

Punkt materialny o masie m porusza się ruchem harmonicznym prostym. Zależność pędu punktu materialnego od czasu, przy przejściu od położenia równowagi do maksymalnego wychylenia, przedstawia linia:

A)a C)c

B)b D)d

1082. 1993/L

Maksymalna wartość energii kinetycznej ciała wykonującego drgania harmoniczne o amplitudzie A wynosi E. W punkcie położonym w odległości X = A/2 od położenia równowagi energia kinetyczna ciała będzie równa:

a)⁷/₈e b) ³/₄e C) ¹/₂e d) ¹/₄e e) ¹/₈e

-168-

1083. 1984/L

Wykresy przedstawione na rysunku odnoszą się do ruchu drgającego harmonicznego, dla t ₀ = 0, x ₀ = 0.

Jeżeli 1 jest wykresem wychylenia w tym ruchu, to wykresy II i III mogą dla tego ruchu przedstawiać:

1. II - prędkość, III - przyspieszenie

2. II - prędkość, 111 - energię kinetyczną

3. II - przyspieszenie, III - prędkość

4. II - przyspieszenie, III - energię kinetyczną

1084. 1990/L

Punkt materialny wykonuje drgania harmoniczne o amplitudzie A i okresie T. Jeżeli zwiększymy dwukrotnie okres drgań, a amplituda nie zmienia się, to jego maksymalna energia kinetyczna:

1. nie ulegnie zmianie C) wzrośnie dwukrotnie

2. zmaleje dwukrotnie D) zmaleje czterokrotnie

1085. 1983/L

Wartości energii potencjalnej E_p i kinetycznej E_k punktu materialnego drgającego ruchem harmonicznym prostym przedstawiają wyrażenia:

A) E_p - 0.5 m w² A²sin² w t

B)E_p = 0.5mx²

C) E_p=0.5mv²

D) H_p = 0.5 m w² A ² sin w t

E_k = 0.5 m w² A ² cos ²w t

E_k = 0.5kv²

E_k = 0.5 mx ²

E_k = 0.5 m w² A ² cos w t

1086. 1983/F

Energię kinetyczną punktu materialnego poruszającego się ruchem harmonicznym prostym w funkcji

wychylenia przedstawia najlepiej rysunek:

1087.

Energia kinetyczna ciała poruszającego się ruchem harmonicznym jest:

1. zawsze mniejsza od jego energii potencjalnej

2. wprost proporcjonalna do wychylenia

3. różnicą energii całkowitej i potencjalnej ciała drgającego

4. odwrotnie proporcjonalna do wychylenia

E) maksymalna przy wychyleniu równym amplitudzie

1088.

Jeżeli A jest amplitudą ruchu harmonicznego, to energia potencjalna równa jest energii kinetycznej dla wychylenia:

-169-

A)x = A B)x = 0.5A C)x = V2 A D) x=-^=- E) x = 0.75A

1089. 1988/F

Jeżeli maksymalna energia kinetyczna punktu wykonującego drgania harmoniczne wynosi E_o , to w odległości od położenia równowagi równej trzy czwarte amplitudy, energia ta jest równa:

A)¹ /₁₆E₀ B) ⁷/₁₆E₀ C) ⁹/₁₆E₀ D)¹⁵/₁₆E₀

1090.1985/L

Jak zmieni się energia drgań harmonicznych jeżeli zarówno okres, jak i amplitudę zwiększymy dwa razy:

A) wzrośnie 4 razy B) zmaleje 2 razy C) nie zmieni się D) wzrośnie 16 razy

1091. 1994/L

Spośród wymienionych niżej wielkości opisujących ruch harmoniczny wskaż tę, której wartość nie zależ) od fazy drgań:

1. wychylenie D) siła

2. prędkość E) energia całkowita

3. przyspieszenie

1092. 1983/L

Odważnik zawieszony na gumce został wprawiony w drgania. Punkty A i B gumki mają:

1. jednakowe prędkości

2. jednakowe przyspieszenia

3. jednakowe amplitudy

4. jednakowe fazy

1093. 1997/L

Pod działaniem siły F = 10 N sprężyna wydłuża się o 0.1 m. Jeżeli na takiej sprężynie zawiesimy ciało o masie m = 4 kg i wprawimy w ruch drgający to częstość kołowa co drgań będzie wynosiła:

A) ¹/₅ s^-1 B) ¹/₂ s^-1 C) 2s^-1 D) 5 s^-1

1094. 1984/F

W ruchu drgającym wahadła matematycznego siła ciężkości stanowi czynnik sprawiający, że:

1. ruch ten zanika C) prędkość ruchu zmienia się nieliniowo

2. ruch ten jest możliwy D) okres drgań jest niezależny od amplitudy

1095.

Wahadło matematyczne umieszczone na powierzchni Ziemi posiada okres drgań T_o . Jeżeli wahadło to umieścimy na powierzchni planety o masie 4 razy większej i 2 razy większym promieniu od Ziemi, to okres T wahadła wyniesie:

A)2T₀ B) T₀/2 C)4T₀ D) ¹/₄ T_o E) T_o

1096. 1985/L

W wagonie poruszającym się poziomo z przyspieszeniem a zawieszono wahadło matematyczne

o długości 1. Okres wahań wahadła jest:

-170-

1097. 1984/L

Na długiej nierozciągliwej nici zawieszono małe naczynkc 0 znikomej masie /. wodą, która wypływa przez otwór w dnie. W) uprawieniu takiego wahadła w ruch drgający, okres drgań

I

1. pozostanie stały, ponieważ T = 2 Π√l/g

2. będzie się zmniejszał, ponieważ T = 2 Π√m/K

3. będzie się zmniejszał, ponieważ siła F = - mg x /1

4. będzie się zwiększał, ponieważ obniżać się będzie środek masy

1098. 1986/F

Dwa wahadła matematyczne o długościach 1 | i 1 ₂ w tym samym czasie wykonują odpowiednio 16 i 8 wahnień, Okresy tych wahadeł T | i T ₂ spełniają związek:

1099.

W ruchu nietłumionym wahadła matematycznego:

1. całkowita energia mechaniczna jest stała

2. energia kinetyczna przy maksymalnym wychyleniu jest równa energii kinetycznej przy
   przechodzeniu przez położenie równowagi

3. w każdej chwili energia potencjalna jest równa energii kinetycznej

4. energia potencjalna przy maksymalnym wychyleniu jest równa energii kinetycznej przy
   przechodzeniu przez położenie równowagi

5. całkowita energia mechaniczna maleje

Które / powyższych stwierdzeń są prawdziwe:

A)tylko I i III D) tylko III i V

B) tylko III i IV E) wszystkie

C)tylko 1 i IV

1100.

okres drgań wahadła sekundowego w spadającej swobodnie windzie wynosi:

A) 1s B) 2 s C) 0.5 s D) nieskończoność E) 0 s

1101. 1990/L; 1994/L

Zależność okresu wahadła matematycznego od jego długości poprawnie przedstawia wykres:

1102.

Wahadło matematyczne wykonuje n wahnięć w ciągu czasu t. Długość wahadła wyrażona jest wzorem:

-171-

1103. 1993/L

Dwa wahadła matematyczne o długościach l₁ i 1₂ ⁼ 4 1] odchylono od pionu tak jak na rysunku. Czas potrzebny na zakreślenie łuku LM wynosił 1 s. Okres drgań drugiego wahadła jest równy :

A) 1 s B)2s C)4s D)8s

E) 16 s

1104. 1995/MISMaP

Astronauta postanowił zabrać na wieloletni pobyt na innej planecie wierną replikę swojego ulubionego zegara wahadłowego. Jeżeli planeta ma średnicę dwa razy większą niż Ziemia i zbudowana jest z takich samych minerałów, a zegar ma chodzić prawidłowo, to astronauta powinien zlecić zegarmistrzowi wykonanie repliki w skali:

A) 8:1 B)2:l C) 1:1 D) 1:2

1105. 1995/MISMaP

W windzie powieszono wahadłowy zegar ścienny. Zegar będzie się spieszył, gdy winda:

1. jedzie z przyspieszeniem skierowanym w górę C) spada swobodnie

2. jedzie z przyspieszeniem skierowanym w dół D) stoi w miejscu

1106.

Zmniejszenie długości wahadła matematycznego o połowę spowoduje:

1. dwukrotny wzrost okresu drgań C) wzrost okresu √2 razy

2. dwukrotne zmniejszenie częstotliwości drgań D) wzrost √2 razy częstotliwości drgań

1107. 1992-94/MISMaP

Kulkę o masie m, naładowaną dodatnio, zawieszono na nitce o długości L wewnątrz kondensatora (rysunek). Górna okładka kondensatora naładowana jest dodatnio. Okres drgań takiego wahadła pod wpływem pola elektrycznego:

1. maleje C) rośnie

2. nie zmienia się D) ruch przestaje być harmoniczny

1108. 1992-94/MISMaP

Zegar wahadłowy zawieziono z Ziemi na Księżyc (6-krotnie słabsze przyciąganie grawitacyjne). Zegar będzie:

1. późnił się o czynnik 6 C) śpieszył się o czynnik 6

2. późnił się o czynnik V6 D) śpieszył się o czynnik V6

1109. 1980/L

Cztery, różnej długości wahadła, których kuleczki (o jednakowej średnicy) wykonane zostały z różnych materiałów, odchylono od ich położeń równowagi o taki sam kąt. Która z kulek osiągać będzie podczas drgań wahadeł największą prędkość maksymalną;

1. kulka zawieszona na najdłuższej nici C) kulka o najmniejszej masie

2. kulka zawieszona na najkrótszej nici D) kulka o największej masie

-172-

---