Oporność(rezystancja) -wartość współczynnika występującego w równaniu, opisującym zgodnie z prawem Ohma, zależność pomiędzy napięciem i natężeniem prądu elektrycznego płynącego w danym obwodzie elektrycznym. Wartość oporności na przedstawionym wykresie jest równa tangensowi kąta α. Równanie Ohma oraz wykres mają liniowy charakter. Oporność rezystora, jest jego podstawową właściwością fizyczną(elektryczną). Zależy od materiału, z którego jest on zbudowany oraz od wymiarów geometrycznych danego rezystora. Pojawiająca się w wzorze rezystywność zależy od materiału, z którego zbudowany jest dany opornik (składu i struktury).

Występujące we wzorach wielkości fizyczne wyrażane są w następujących jednostkach:

Napięcie w woltach U [V],

Natężenie w amperach I [A],

Rezystancja w omach R [Ω],

Rezystywność w omach razy metr ρ [Ω m]

Podział ze względu na rezystywność:

przewodniki - ρ < 10^-6 Ω m,

półprzewodniki - 10^-6 Ω m < ρ < 10⁸ Ω m,

izolatory (dielektryki) - ρ > 10⁸ Ω m

Niektóre materiały w temperaturze bliskiej temperatury zera bezwzględnego tracą oporność elektryczną, ich ρ jest bliskie wartości zerowej. Dobrymi przewodnikami są metale, izolatorami tworzywa sztuczne, ceramika szkło.

Podczas pomiarów oporności wpływ na wynik ma przede wszystkim temperatura, z jej wzrostem rośnie oporność metali, a maleje elektrolitów.

Po zapoznaniu się ze stanowiskiem pomiarowym, ćwiczenie należy rozpocząć od: zmierzenia poprzecznych wymiarów pierwszego z przygotowanych materiałów, Umieścić w znajdujących się na stanowisku zaciskach pomiarowych i zmierzyć odległość pomiędzy zaciskami, włączyć zasilacz i ustawienia napięcia zasilającego o wartości 9 V, wymaganego przez źródło prądowe. Wartość napięcia odczytujemy z woltomierza V₁, Rezystywność badanego materiału oblicza się z przekształconego wzoru na oporność: ρ=R*S/L Wartość rezystancji R obliczamy z prawa Ohma: R=U/I Napięcie U odczytujemy na woltomierzu V₂,

Najprostszymi przyrządami do pomiaru objętości cieczy są zbiorniki otwarte o pojemności od kilku do kilkunastu metrów sześciennych. Są używane do sprawdzania i skalowania innych przepływomierzy. Pomiar polega na odmierzaniu określonych przez ważenie porcji cieczy w określonym czasie. Mogą być budowane jako jedno- i dwuzbiornikowe. Danaida wykorzystuje zależność między strumieniem cieczy wypływającej przez określony otwór a ciśnieniem, pod którego działaniem następuje wypływ. Danaida jest zbiornikiem otwartym o niezmiennym przekroju poprzecznym, w którego dnie znajduje się jeden lub więcej otworów typu kryzy, lub dyszy. Naczynie to jest zaopatrzone w poziomowskaz, umożliwiający pomiar wysokości spiętrzenia h ponad zwężkami wypływowymi. Danaidy umożliwiają dokładny pomiar i nadają się do pomiarów przepływów ustalonych lub bardzo mało zmieniających się w czasie. Są powszechnie używane w laboratoriach i w przemyśle przy badaniach odbiorczych takich urządzeń, jak np. pompy. Przepływomierze silnikowe przepływający płyn napędza bezpośrednio czujnik, który przenosi jego wskazania na licznik. Licznik pozwala na odczytanie w każdej chwili objętości paliwa, która przepłynęła przez przyrząd od początku jego pracy. Do wyznaczenia strumienia przepływu, konieczny jest pomiar czasu. Istnieją dwa zasadnicze rodzaje przepływomierzy silnikowych: komorowe i wirnikowe. Różnią się one zasadniczo właściwościami i konstrukcją, wspólną właściwością jest tylko obrotowy ruch organu pomiarowego. Przepływomierze komorowe (objętościowe), działają na zasadzie zliczania liczby porcji płynu odmierzanych w odpowiednich komorach o niezmiennej objętości. Odmierzanie odbywa się w sposób ciągły i jest rejestrowane przez licznik, który wywzorcowany jest bezpośrednio w jednostkach objętości. W przepływomierzach wirnikowych zasadniczą częścią przyrządu jest wirnik, obracający się z prędkością proporcjonalną do prędkości przepływającego płynu. Wirnik może być skrzydełkowy lub śrubowy. Wirnik skrzydełkowy ma kilka symetrycznych łopatek i może być zakładany jedynie na poziomych odcinkach rurociągu. Przepływomierze śrubowe mają wirnik w kształcie śruby wielozwojowej, przez który ciecz przepływa osiowo. Mogą być montowane w poziomych, ale również ukośnych i pionowych odcinkach rurociągu.

1 - zawór regulacyjny, 2 - zawór spustowy, 3 - rotametr, 4 - zbiornik pomiarowy, 5 - wodowskaz, 6 - zbiornik główny, 7 - pompa.

1. Uruchomić przy zamkniętym zaworze 1 pompę 7 i zaworem regulacyjnym 1 ustawić żądane wskazania rotametru 3. 2. Zamknąć zawór spustowy 2 zbiornika pomiarowego 4. 3. Zmierzyć stoperem czas w którym do zbiornika wpłynie np. 30dm³ wody. 4. Otworzyć zawór spustowy 2 zbiornika pomiarowego. 5. Wykonać pomiary dla kilku wskazań rotametru podanych przez prowadzącego ćwiczenie.

1 - zawór regulacyjny, 2 - zawór spustowy, 3 - wodomierz, 4 - zbiornik pomiarowy, 5 - wodowskaz, 6 - zbiornik główny, 7 - pompa.

1. Uruchomić przy zamkniętym zaworze 1 pompę 7 i otworzyć zawór regulacyjny 1 2. Zmierzyć stoperem czas przepływu objętości 30dm³ przez wodomierz 3 (V_m).3. Zmierzyć stoperem czas w którym do zbiornika pomiarowego 4 wpłynie 30dm³ wody (V_r).4. To samo powtórzyć dla innych stopni otwarcia zaworu regulacyjnego.

---