Andragogika, AHE, Pedagogika, Doradztwo Zawodowe i Personalne


Rola pracy w życiu człowieka

Pojęcie praca ma charakter wielowymiarowy, nie jednoznaczny. Ów wieloznaczność wynika z fakty, że różne nauki inaczej definiują pracę. I tak na przykład:

Na pytania:

andragogika szuka odpowiedzi.

Funkcje pracy

Wyróżniamy dwie podstawowe funkcje pracy:

Funkcja ekonomiczna - polega na tym, że praca tworzy produkt gospodarczy, społeczny, tworzy nowe wartości, postęp. Przyczynia się do wzrostu poziomu gospodarczego. Funkcja ta zależy od poziomu przygotowania, wykształcenia, talentów, umiejętności, warunków technicznych, motywacji do pracy, społecznych warunków pracy, relacji społecznych.

Funkcja dochodowa - paca jest środkiem do uzyskania przychodów (ludzie pracują po to by mieć pieniądze).

Socjolodzy dodają trzecią funkcję - funkcję społeczną, która polega na zaspokojeniu aspiracji zawodowych i społecznych, czyli prestiżu społecznego(np. wśród zawodów uznanych znalazł się lekarz, technik, prawnik).

Czym jest praca dla współczesnego człowieka?

Dla spółczesnego człowieka praca jest:

Wyniki badań CBOS:

Jakie znaczenie ma praca?

Czy warto się angażować w pracę?

Jakie są cechy pracy?

Co wpływa na uzyskanie zatrudnienia?

Według badań w przyszłości może być 80% ludzi niepracujących na 20% ludzi pracujących.

Rejestr zawodów zapomnianych:

Zawody przyszłości :

Analiza filmu „Śmierć człowieka pracy”

0x01 graphic

Napięte muskuły, brudna, zmęczona twarz, w dłoni łopata albo kilof. W austriacko-niemieckim dokumencie Michaela Glawoggera "Śmierć człowieka pracy" oglądamy takie obrazy jakby z nowej perspektywy. Człowiek pracy czuje dzisiaj, że przegrał. Jeszcze kilkadziesiąt lat temu robotnikom stawiano pomniki, dedykowano pieśni. Ale ponury wiek XX i następujące po sobie totalitaryzmy najpierw obłudnie uwzniośliły status człowieka pracy, żeby następnie doprowadzić do zanegowania podstawowych wartości z nim związanych. Robotnik w kulturze pop przestał istnieć. Stał się niewidzialny.

Tytuł filmu mógłby brzmieć: "Zapomniani bohaterowie". Glawogger odwiedził Nigerię, Chiny, Ukrainę, Indonezję i Pakistan, żeby odnaleźć współczesnego "człowieka pracy". W swojej dociekliwości reżyser przypomina dawnych antropologów - Linę Bögli, Bronisława Malinowskiego czy nawet Stanisława Ignacego Witkiewicza - tyle że w wersji a` rebours. Okazuje się bowiem, że najważniejsze odkrycia antropologiczne są dzisiaj neoodkryciami. Wiedzieliśmy o tym wszystkim wcześniej. Tylko zapomnieliśmy. Na własne życzenie.

"Śmierć człowieka pracy" jest jednak nie tylko ważnym głosem artysty na pomijany temat, dokument broni się także w kategoriach sztuki. Operator, Wolfgang Thaler, łącząc przemiennie materiały archiwalne i współczesne, zastosował w filmie ciekawy koncept plastyczny. Obraz budowany jest zazwyczaj płasko, filmowany lekko z góry, poszczególne plany układają się jeden ponad drugim, a wzrok widza biegnie od dołu ekranu ku górze. Intrygujące rozwiązanie. Niebagatelną rolę narracyjną pełni także muzyka Johna Zorna, legendarnego amerykańskiego multiinstrumentalisty i wirtuoza saksofonu, jednej z najbardziej kontrowersyjnych postaci współczesnego jazzu. Niepokoi, przeszkadza, ale i fascynuje.

Film przypomina, jak ciężka może być praca człowieka. Wysiłek fizyczny to pot i łzy, praca pod ziemią i na powierzchni, w zaduchu, spiekocie i mrozie. Ukraina, Indonezja, Nigeria, Pakistan, Chiny: Glawogger penetruje zmagania "ludzi pracy" w pięciu odsłonach. Chyba największe wrażenie robi część zatytułowana "Lwy". Nigeria, Port Harcourt. Robotnicy wielkiej rzeźni uwijają się jak w ukropie. Zabijają, odzierają ze skóry martwe albo jeszcze półżywe, sfotografowane w przedśmiertnych drgawkach zwierzęta. Przerażający widok. Rytuał trwa jednak dalej, ubabrani posoką mężczyźni teraz niedbale porcjują ofiary. Następnie jadą na targ, sprzedają mięso, wracają, znowu zabijają. To ich życie.

W części zatytułowanej "Bohaterowie" trafiamy na Ukrainę. Górnicy w biedaszybach kradną węgiel. Z narażeniem życia, bo miejsca jest akurat tyle, żeby jeden człowiek mógł się wśliznąć do szczeliny, która ma niecałe 50 cm szerokości. W Krasnym Łuczu, w donieckim zagłębiu węglowym, Wasilij, Wołodia i Tatiana wygrzebują resztki węgla z dołu, który sami zrobili. Wyrywają pojedyncze grudy marnej jakości antracytu, nie dostaną za to zbyt wiele, ale chodzi przecież tylko o przetrwanie. Nic więcej. To Donbas, dokładnie w tym miejscu swój absurdalny rekord ustanawiał Aleksiej Stachanow (1906-1977), górnik wykreowany w ZSRR na prekursora ruchu nazwanego później "ruchem stachanowców". Stachanow w nocy z 30 na 31 sierpnia 1935, podczas jednej zmiany, wykonał 1.475% normy! Został po nim pomnik, pod którym fotografują się nowożeńcy. Czy bohaterów Glawoggera łączy dzisiaj jeszcze cokolwiek z dawnymi współzawodnikami pracy? Chyba tylko wódka. Radzieckiego rekordzistę przezywano przecież Stakanowem (ros. stakan - szklanka), a współcześni bohaterowie Donbasu alkoholem zapijają rozpacz. - "Jeżeli przestaniemy kraść węgiel, zwyczajnie umrzemy. Z głodu" - mówią. A jednak donieccy robotnicy częściej się uśmiechają niż narzekają. Znaleźli się w Donbasie z różnych przyczyn. Były nawet jakieś niedokończone studia w Permie, były marzenia. Zostali, bo tak się ułożyło ich życie, ale chociaż praca jest naprawdę ciężka, a zarobki marne, nie mają pretensji do losu. W końcu mogło być gorzej. Myślę, że to właśnie jedno z najciekawszych odkryć filmu Michaela Glawoggera. Globalna "czarnucha" ma wiele nieoczekiwanych kolorów. Ciężka praca może być także niekończącym się karnawałem, a złomowanie statków i wydobywanie fosforu - rodzajem modlitwy i medytacji
(http://film.onet.pl/12693,70422,recenzje.html).

21.11.2009r.

Edukacja na odległość

Charakterystyka edukacji na odległość w Polsce

0x01 graphic

J. W. Dawid

Polska Macierz Szkolna - organizacja kulturalno-oświatowa założona na terenie Królestwa Polskiego w 1906 r. na mocy reskryptu carskiego z 14 października 1905 r. zezwalającego na zakładanie prywatnych szkół z polskim językiem wykładowym jednak bez praw publicznych przez Józefa ŚwiątkowskiegoHenryka SienkiewiczaAntoniego Osuchowskiego i Mieczysława Brzezińskiego.

Celem organizacji było krzewienie i popieranie oświaty w duchu chrześcijańskim i narodowym poprzez zakładanie i prowadzenie instytucji wychowawczo-oświatowych; ochronekszkół powszechnychseminariów nauczycielskich, szkół średnich i szkół wyższych, organizowanie czytelnibibliotekuniwersytetów ludowych, urządzania odczytówwykładówpogadanek, przedstawień publicznych, wydawania i rozpowszechniania książek.

Legalna działalność trwała niespełna rok, bowiem w 1907 r. władze rosyjskie zdelegalizowały PMS, która odtąd prowadziła swe prace w konspiracji, aż do 1916 r., kiedy to niemieckie władze okupacyjne oficjalnie zezwoliły na jej reaktywację i zatwierdziły statut3 maja 1918 r., w całej Polsce, odbywały się zorganizowana przez Straż Kresową i Polską Macierz Szkolną manifestacja, jako zbiorowy protest społeczeństwa przeciw układom brzeskim (z lutego 1918 r.), przekazującym Chełmszczyznę i Podlasie Ukrainie. Był to; Dzień zbiorowej odpowiedzi na układy brzeskie. Np. w Chełmie wzięło udział 30 tys. manifestantów. Nieliczni w tym mieście Ukraińcy nie próbowali protestować. Po odzyskaniu niepodległości w 1918 r. stowarzyszenie to rozszerzyło swój zasięg na Śląsk Cieszyński i województwa północno-wschodnie, gdzie działało szczególnie intensywnie.

W grudniu 1923 r. PMS wraz z Towarzystwem Szkoły Ludowej z Galicji i Towarzystwem Czytelni Ludowych działającym w województwie poznańskim i na Górnym Śląsku utworzyła Wydział Wykonawczy Polskich Towarzystw Oświatowych, który prowadził swą działalność na podstawie dyrektyw Komisji Porozumiewawczej Towarzystw, w skład której wchodzili prezesi tych organizacji i po jednym członku ich zarządów.

W połowie lat trzydziestych XX w. PMS prowadziła: 15 średnich zakładów ogólnokształcących, 18 szkół handlowych, 13 męskich szkół rzemieślniczo-przemysłowych, 10 żeńskich szkół przemysłowych, 5 dokształcających szkół zawodowych, 51 szkół powszechnych, 24 bursy, 36 ochronek oraz ok. 800 bibliotek z 434 tys. książek.

Uczelnie korespondencyjne w okresie między wojennym

Powstały w Warszawie w latach 1924-1926 z inicjatywy społecznej i działały aż do wybuchu II wojny światowej. Były to:

Szkolnictwo korespondencyjne po wojnie

Na podstawie rozporządzenia Ministra Oświaty z dn. 29. VII 1954 powstała sieć stacjonarnych kursów i szkół ogólnokształcących dla dorosłych. W latach 1945- 1946 powstała sieć stacjonarnych kursów dla dorosłych:

  1. Gimnazjum i Liceum Korespondencyjne Związku Młodzieży Wiejskiej „Wici” w Łodzi (punkty inf. Poza Łodzią);

  2. Szkoła korespondencyjna Centralnej Poradni Samokształceniowej przy Ludowym Instytucje Oświaty i Kultury;

  3. Gimnazjum i Liceum Korespondencyjne Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego w Warszawie i Krakowie

  4. Kursy Maturalne Narodowego Instytutu Postępu w Poznaniu.

Oprócz wyżej wymienionych swą działalność wznowiły:

  1. Kursy korespondencyjne St. Staszica

  2. Spółdzielcze Kursy Korespondencyjne.

Szkoły korespondencyjne po 1950 roku

Na podstawie rozporządzenia Ministra oświaty z dn. 17maja 1950r. utworzono Państwowe Ogólnokształcące Szkoły Korespondencyjne stopnia liceum.

Ujęcie edukacji na odległość

0x08 graphic
0x08 graphic
0x01 graphic

Elementy edukacji na odległość (D. J. Keep)

Elementy edukacji na odległość (H. Perratona)

0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
Nauczyciel

autor kursów egzaminator,

koordynator

prowadzący

Cechy edukacji na odległość

Modele edukacji na odległość następujące po sobie

  1. Model pierwszej generacji - korespondencyjny (druk)

  2. Model drugiej generacji - multimedialny (kasety + komputer)

  3. Model trzeciej generacji - telenauczanie (radio, TV, tele konferencje)

  4. Model czwartej generacji - nauczanie elastyczne (internet, TV cyfrowa)

5.12.2009r.

Prof. Elżbieta Zawadzka:

0x01 graphic

0x01 graphic

Uniwersytet otwarty w Wielkiej Brytanii

Tutor:

- osoba pomagająca dobrać kursy;

- nauczyciel kierujący studentem;

- osoba opiekująca się studentem i śledząca jego postępy;

- ostrzega ona potrzeby i trudności studenta;

- każdy student ma przypisanego tutora;

- zadaniem ośrodków lokalnych jest zorganizowanie studentowi spotkań z tutorem.

Elementy procesu dydaktycznego na U.O.

  1. Materiały do studiowania, kursów (podręczniki, zeszyty ćwiczeń) - dostępne są w różnych wersjach w zależności od potrzeb uczących się osób;

  1. Pakiety do studiowania - opracowane i przygotowane do osób, które nie koniecznie zdobytą za ich pośrednictwem wiedzę chcą potwierdzić dyplomem, czy certyfikatem. Mają one bardzo szeroki zakres, mogą służyć także nauczycielom, jako scenariusze zajęć.

  1. Programy telewizyjne i radiowe - najczęściej są to programy BBC, które dostępne są jako programy tv(emitowane rano, wieczorem +powtórki) lub na CD lub DVD.

  1. Wykorzystywanie komputerów - coraz częściej wymagana jest znajomość i umiejętność korzystania z komputera i Internetu. Często organizowane są kursy komputerowe, na Krych osoby chcące studiować na U.O. uczą się obsługi komputera. U. O. wypożycza także komputery studentom.

  1. Szkoły rezydencjalne - letnie szkoły rezydencjalne służą przede wszystkim do bezpośrednich kontaktów studentów z wykładowcami, wyjaśnieniu trudności. Zajęcia są obowiązkowe, odbywają się w ośrodkach regionalnych lub innych uczelniach angielskich. U. O. przywiązuje dużą wagę do tych spotkań. Czesne uwzględnia ów wyjazd. Ich znaczenie polega na tym, iż dają one uczestnikowi możliwość intensywnych zajęć, skupienia się tylko na nauce. Umożliwiają integrację, dzielenie się spostrzeżeniami i przemyśleniami, aktywnego uczestnictwa i wykonywanie zadań praktycznych istotnych z punktu widzenie wykształcenia.

  1. Doradztwo, konsultacje i grupowe korepetycje - oferta skierowana jest przez uczenie dla studentów, zajęcia nie są obowiązkowe, studenci mają możliwość spotkania się z tutorem. Studenci podzieleni są na grupy w zależności od adresu i kursu, Grupą opiekuje się tutor. Spotkania z nim, jak i prowadzącym zajęcia i specjalistą z danego przedmiotu odbywają się w centrach regionalnych, najczęściej w weekendy.

  1. Nieformalne grupy studenckie - sami studenci tworzą nieformalne grupy. Często powstają ze względu na zainteresowania a ich członkowie wzajemnie się wspierają i pomagają sobie.

  1. Proces oceniania - opracowany i opisany sposób oceniania studentów, ich wiedzy i postępów w edukacji. Na wyniki wpływa: ocena semestralna i ocena z egzaminu.

  1. Kursy podstawowe - U.O. prowadzi tzw. kursy przygotowawcze, które przygotowują kandydata na studenta do studiowania. Dają szansę sprawdzenia czy taka forma nauki sprawdzi się u danego studenta w metodzie i metodyce.

  1. Dyplomy:

    1. studia przeddyplomowe - przygotowujące

    2. studia dyplomowe - licencjat aż 6 lat !!!! (aby zdać trzeba zliczyć 360 pt. a 60pt ma 1 przedmiot, którego nauka trwa 1 rok!!!)

    3. studia podyplomowe - mgr. - 2 lata

Polska

Koncepcja UO pojawiła się w latach 80-tych. Wolny Uniwersytet Polski im. S. Staszica , Telewizyjny Uniwersytet Otwarty - idea kształcenia na poziomie wyższym z udziałem TV.

1996 - fundacja upowszechnia nauki podjęła próbę utworzenia UO.

Projekt Uniwersytetu zakłada, że:

Edukacja dorosłych za granicą Australia

Szkolnictwo australijskie obejmuje 10 tys. Szkół

Trzy szkoły nauczania

Piony kształcenia w kształceniu podstawowym i średnim

Kształcenie trzeciego stopnia

Uzyskanie dyplomów

Skład Vet wchodzą

Skala Edukacji dorosłych

Proces uzyskania kwalifikacji

Edukacja całożyciowa

Z kształcenia ustawicznego w formie formalnej skorzystało 4,2 mln 38% osób w wieku 25-65, z edukacji nieformalnej 74% Australijczyków.

Warunki sprzyjające edukacji na odległość . Państwo dąży do skoordynowania działań zmierzających do upowszechnienia edukacji na odległość już w przedszkolu i szkole średniej

Modele edukacji na odległość:

  1. Korespondencyjny - opart na materiałach drugorzędnych

  2. wielomodułowy - audio,video, komputer

  3. telenauczanie - telekonferencje , videokonferencje

  4. nauczanie elastyczne - publikacje na płytach CD, Internet

Zasady w edukacji na odległość:

Edukacja na odległość (EdNA)(sieć Edukacyjna Australii - jest źródłem materiałów analiz oraz usług szkoleniowych i edukacyjnych

E- portfoolio - sposób kształcenia dorosłych

Edukacja dorosłych w Indiach

Wykształcenie

Poziom wykształcenia w Indiach jest silnie zróżnicowany regionalnie i pomiędzy grupami religijnymi. Najwięcej osób z wysokim wykształceniem jest w Kreali, Goa i wielkich aglomeracjach miejskich. Najwięcej ludzi pracuje w sektorze rolnictwa bo aż 60% . Udział rolnictwa PKB Indii wynosi 20%. W przemyśle pracuje 12% siły roboczej. Najdynamiczniej rozwija się sektor usług , który zatrudnia 28% siły roboczej i jego udział w PBK Indii wynosi 60 %, Bezrobocie w Indiach wynosi 8%.. W Indiach istnieją dwa modele małżeństwa : płónocno-indyjski w którym mężczyzna nie może poślubić bliskiej krewnej ( np. Kuzynki) drugi model południowo - indyjski w którym jest przyzwolenie na poślubienie bliskiej krewnej,

ETYKIETA

Indusi są bardzo gościnni , nawet jeśli goszczą u siebie biednych krewnych., wobec mężczyzn przybiera się postawę szacunku, to kobiety przyjmują taką postawę , szacunek też jest przeznaczony duchownym . Narodowym sportem jest hokej na trawie , oraz krykiet.

Struktura etniczna:

Religie :

80% to wyznawczy hinduizmu

13% muzułmanie

pozostałe : chrześcijanie 2%, sikhowie 1,9%, buddyzm 2,8%, dzinizm 0,4%

Języki:

0x08 graphic
0x08 graphic
. Rodzina indoeuropejska Rodzina drawidyjska

Oficjalnym językiem jest Hindii, drugim bengalski, angielski w wyższych urzędach ,

Edukacja przez całe życie

Przed edukacjami wspierającymi edukację niepiśmiennych takich jak np. Narodowa Misja do Spraw Piśmiennictwa (National Literacy Mission) stanęło wyzwanie stworzenia systemu kształcenia ustawicznego, które mają inicjować masowe kampanie zwalczania analfabetyzmu.

Założenia edukacji ustawicznej

Świadomościowy wymiar edukacji:

Ośrodki pełnią funkcję:

Zadania ośrodków:

Uniwersytet Otwarty im Indri Gandhi

Uniwersytet Otwarty im. Inrdri Gandhi założony został w 1985 na mocy rozporządzenia Parlamentu w celu wprowadzenia i promocji systemu uniwersytetu otwartego oraz kształcenia zdalnego w Indiach. Głównym Celem uniwersytetu jest zwiększenie dostępności kształcenia . W roku 2005 oferował on101 programów łącznie 360 studentom

Placówki dla studentów obejmują 48 ośrodków

Liczba studentów z roku na rok rznie 1987 - 4000, 1998- 160 tys, obecnie 1.311.145

Studenci:

Rada kształcenia zdalnego, Instytucja która koordynuje , nadzoruje , zapewnia wsparcie finansowe by ośrodki były dobrze wyposażone, czuwa nad przebiegiem edukacji na odległość. Specyfika kształcenia na odległość :

Satelita Edu Sat.

Jako forma nauczania

Jako forma uczenia się

5



Wyszukiwarka