ZESPÓŁ LABORATORIÓW TELEMATYKI W TRANSPORCIE POLITECHNIKA WARSZAWSKA WYDZIAŁ TRANSPORTU Zakład Telekomunikacji w Transporcie
|
LABORATORIUM ELEKTRONIKI II |
SPRAWOZDANIE Z ĆWICZENIA NR 9
WZMACNIACZ MOCY
AUTOR SPRAWOZDANIA: Maciej Demianiuk
SKŁAD ZESPOŁU: Ewa Radziwonka Maciej Demianiuk |
GRUPA SRD |
SEMESTR
VI |
Data wykonania ćwiczenia 27.04.2011 |
Data oddania sprawozdania 17.05.2011 |
1. Charakterystyki dynamiczne wzmacniacza UWY = f(UWE) przy f = 1 kHz
Uwe [V] |
0,01 |
0,02 |
0,03 |
0,05 |
0,07 |
0,1 |
0,2 |
0,3 |
0,4 |
0,5 |
0,6 |
0,7 |
0,8 |
1 |
Uwy [V] |
0,03 |
0,059 |
0,092 |
0,152 |
0,208 |
0,311 |
0,655 |
1,006 |
1,357 |
1,714 |
2,055 |
2,408 |
2,729 |
3,256 |
ku |
3 |
2,95 |
3,066 |
3,04 |
2,97 |
3,11 |
3,275 |
3,353 |
3,392 |
3,428 |
3,425 |
3,44 |
3,411 |
3,256 |
Tabela 1. Charakterystyki dynamiczne wzmacniacza Uwy =f(Uwe) przy f=1 kHz=const. / R=4,7 [Ω].
Uwe [V] |
0,01 |
0,02 |
0,03 |
0,05 |
0,07 |
0,1 |
0,2 |
0,3 |
0,4 |
0,5 |
0,6 |
0,7 |
0,8 |
1 |
Uwy [V] |
0,04 |
0,08 |
0,107 |
0,183 |
0,266 |
0,361 |
0,758 |
1,138 |
1,519 |
1,931 |
2,336 |
2,7 |
3,09 |
3,665 |
ku |
4 |
4 |
3,566667 |
3,66 |
3,8 |
3,61 |
3,79 |
3,793333 |
3,7975 |
3,862 |
3,893333 |
3,857143 |
3,8625 |
3,665 |
Tabela 1a. Charakterystyki dynamiczne wzmacniacza Uwy =f(Uwe) przy f=1 kHz=const. / R=10 [Ω].
Wykres 1. Charakterystyki Uwy = f(Uwe) przy f = 1 kHz = const. dla dwóch wartości R.
2. Wzmocnienia napięciowego ku = f(UWE).
Korzystając z charakterystyk dynamicznych wzmacniacza zgodnie ze wzorem poniżej obliczyliśmy wzmocnienie napięciowe dla poszczególnych wartości napięcia wyjściowego do wejściowego. Wartości wzmocnienia zapisane są w tabeli 1 i 1a (p.1 sprawozdania). Na ich podstawie wykreśliłem charakterystyki ku = f(UWE) zamieszczone na wykresie 2.
ku =UWY / UWE
Wykres 2. Charakterystyki ku = f(UWE) dla dwóch wartości R.
3. Charakterystyki częstotliwościowe (pasmo przenoszenia) UWY = f(f)
przy UWE = 500 [mV] const.
ƒ [Hz] |
20 |
30 |
60 |
100 |
200 |
300 |
600 |
1000 |
2000 |
3000 |
6000 |
10000 |
20000 |
30000 |
60000 |
UWY [V] |
0,032 |
0,071 |
0,255 |
0,566 |
1,218 |
1,538 |
1,832 |
1,93 |
1,931 |
1,895 |
1,775 |
1,591 |
1,048 |
0,598 |
0,033 |
Tabela 2. Charakterystyki częstotliwościowe UWY = f(f) przy UWE = 500 [mV] = const./R = 10 [Ω].
ƒ [Hz] |
20 |
30 |
60 |
100 |
200 |
300 |
600 |
1000 |
2000 |
3000 |
6000 |
10000 |
20000 |
30000 |
60000 |
UWY [V] |
0,015 |
0,035 |
0,13 |
0,309 |
0,807 |
1,164 |
1,623 |
1,758 |
1,82 |
1,729 |
1,579 |
1,396 |
0,722 |
0,298 |
0,006 |
Tabela 2a. Charakterystyki częstotliwościowe UWY = f(f) przy UWE = 500 [mV] = const./R =4,7 [Ω].
Wykres 3. Charakterystyki UWY = f(ƒ) przy UWE =500 [mV].
4. Pomiar zniekształceń nieliniowych w funkcji mocy h[%] = f(P0).
Stosując wzory umieszczone w instrukcji dokonaliśmy obliczenia mocy dostarczonej z zasilacza oraz mocy na obciążeniu. Wyniki zostały zamieszczone w tabelach 3 i 3a. Następnie dla obu wartości R na wykresie 4 zostały wykreślone charakterystyki h = f(P0).
Uwe [V] |
0,1 |
0,15 |
0,3 |
0,5 |
0,6 |
0,7 |
1 |
Uwy [V] |
0,384 |
0,58 |
1,2 |
2,006 |
2,405 |
2,77 |
3,85 |
h[%] |
0,56 |
0,58 |
0,82 |
1,1 |
1,2 |
1,5 |
7 |
Uz [V] |
18 |
18 |
18 |
18 |
18 |
18 |
18 |
Iz[A] |
0,041 |
0,054 |
0,084 |
0,12 |
0,15 |
0,181 |
0,236 |
Pz[W] |
0,738 |
0,972 |
1,512 |
2,16 |
2,7 |
3,258 |
4,248 |
Po[W] |
0,01 |
0,03 |
0,14 |
0,40 |
0,58 |
0,77 |
1,48 |
η |
0,01998 |
0,034609 |
0,095238 |
0,186298 |
0,214223 |
0,23551 |
0,348929 |
Tabela 3. R0 = 10 [Ω].
Uwe [V] |
0,1 |
0,15 |
0,3 |
0,5 |
0,6 |
0,7 |
1 |
1,3 |
Uwy [V] |
0,384 |
0,529 |
1,046 |
1,762 |
2,134 |
2,472 |
3,478 |
4,04 |
h[%] |
0,76 |
1,18 |
1,5 |
1,55 |
1,6 |
1,75 |
7,2 |
12,5 |
Uz [V] |
18 |
18 |
18 |
18 |
18 |
18 |
18 |
18 |
Iz[A] |
0,07 |
0,08 |
0,18 |
0,215 |
0,247 |
0,351 |
0,462 |
0,495 |
Pz[W] |
1,26 |
1,44 |
3,24 |
3,87 |
4,446 |
6,318 |
8,316 |
8,91 |
Po[W] |
0,03 |
0,06 |
0,23 |
0,66 |
0,97 |
1,30 |
2,57 |
3,47 |
η |
0,0249 |
0,041348 |
0,071849 |
0,170688 |
0,217932 |
0,205788 |
0,30949 |
0,389751 |
Tabela 3a. R0 = 4,7 [Ω].
Wykres 4. Charakterystyka zniekształceń nieliniowych w funkcji mocy h = f(P0).
5. Sprawność wzmacniacza w funkcji mocy wydzielanej na obciążeniu
η = f(P0) dla f = 1 kHz.
Obliczone wartości η zostały dodane jako ostatnie wiersze do table 3 i 3a w p.4 sprawoadania.
Wykres 5. Charakterystyka η = f (P0) dla f = 1 kHz dla obu wartości R0.
6. Wnioski
Charakterystyka dynamiczna dla obydwu wartości rezystancji ma przebieg rzeczywisty zbliżony do liniowego. Cha-ka dla rezystancji mniejszej jest przesunięta w dół względem cha-ki dla rezystancji większej, co świadczy o tym, że wzmacniacz mocy o większym obciążeniu uzyskuje większe napięcie na wyjściu.
Przebiegi wzmocnienia napięciowego dla obu wartości rezystancji przebiegają podobnie (dla R0 = 4,7 [Ω] jest mniejsza). Wzmocnienie swoje maksimum przyjmuje dla najmniejszych wartości napięć wy/we aby następnie przyjąć wartość najmniejszą i w dalszym przebiegu ustabilizować swój przebieg. Od Wartości 0,2 [V] obie cha-ki mają przebieg rzeczywisty zbliżony do jednostajnie stałego. Świadczy to o stałym wzmocnieniu napięciowym dla wzmacniacza mocy dla określonych parametrów napięć wy/we.
Przy charakterystyce częstotliwościowej wzmacniacza możemy zauważyć, że wraz ze wzrostem częstotliwości wzrasta napięcie wyjściowe, które przy 2 [kHz] osiąga maksymalną wartość i stabilizuje się nieznacznie oscylując, po czym zaczyna spadać dla wartości częstotliwości powyżej 200 [kHz]. Pasmo przenoszenia wzmacniacza mocy mieści się w zakresie (220 [Hz], 16 [kHz]) oraz (310 [Hz], 12 [kHz]) odpowiednio dla wzmacniaczy w obciążeniem R0= 10 [Ω] i R0 = 4,7 [Ω] co świadczy o większym paśmie przenoszenia dla wzmacniaczy z większym obciążeniem.
Na wykresie zniekształceń nieliniowych w funkcji mocy h[%] = f(P0 ) obserwujemy, że większe zniekształcenia występują w wzmacniaczu o mniejszym obciążeniu .
Sprawność wzmacniacza jest tym większa, im większa jest wartość obciążenia wzmacniacza.
Podsumowując, z punktu widzenia użytkownika lepiej jest stosować wzmacniacze mocy o większym obciążeniu maksymalnym, gdyż posiadają lepsze parametry dotyczące pasma przenoszenia, zniekształceń, sprawności oraz wzmocnienia.