niDefinicja dziedziny naturalnej funkcji k zmiennych
Dziedzina naturalną funkcji rzeczywistej k - zmiennych określonej wzorem:
nazywamy zbiór:
Definicja granicy funkcji wielu zmiennych
Mówimy, że funkcja k zmiennych
dla
ma w punkcie
skupienia zbioru D granicę równą g w sensie Heinego, co zapisujemy:
Definicja ciągłości funkcji wielu zmiennych
Mówimy, że funkcja k zmiennych
dla
jest ciągłą w punkcie skupienia
wtedy i tylko wtedy, gdy
. Mówimy, że funkcja jest ciągła w zbiorze D, wtedy, gdy jest ciągła w każdym punkcie
.
Definicja pochodnych cząstkowych rzędu pierwszego funkcji dwóch zmiennych
Pochodną cząstkową rzędu pierwszego funkcji dwóch zmiennych
dla
w punkcie wewnętrznym
wzg zmiennej x nazywamy granicę skończoną (właściwą) którą oznaczamy:
wzg zmiennej y nazywamy granicę skończoną (właściwą) którą oznaczamy:
Z definicji wynika, że pochodną cząstkową funkcji względem zmiennej x (lub y) obliczamy tak jak pochodną funkcji jednej zmiennej traktując zmienną y (lub x) jako stałą.
Mówimy, że funkcja dwóch zmiennych
dla
jest różniczkowalna w punkcie wewnętrznym
, gdy ma pochodne cząstkowe rzędu pierwszego w pewnym otoczeniu tego punktu, ciągłe w tym punkcie. Wektor
nazywamy pochodną, albo gradientem funkcji f w punkcie
. Natomiast funkcję liniową
nazywamy różniczkę zupełną funkcji f w punkcie
na wektorze
Wnioski z twierdzenia o przyroście dla funkcji dwóch zmiennych
Jeśli funkcja dwóch zmiennych
jest różniczkowalna w punkcie wewnętrznym
to istnieje liczba
, taka, że przyrost funkcji wyraża się wzorem:
przy czym
lub:
przy czym
. Z powyższego zwory wynika, że dla małej liczby
:
przyrost funkcji można przybliżyć różniczką, a więc możemy zapisać, że:
wartość funkcji można przybliżać wzorem:
Różniczka zupełna ma szerokie zastosowanie w teorii błędu. Maksymalny błąd bezwzględny, jaki popełniamy przy obliczaniu wartości funkcji
gdy wartości zmiennych x0 i y0 są obarczone błędami bezwzględnymi
wyznaczamy ze wzoru:
Warunek konieczny i dostateczny na ekstremum funkcji wielu zmiennych
Jeśli funkcja k zmiennych
jest dwukrotnie różniczkowalna w punkcie wewnętrznym
oraz:
pierwsza pochodna
druga pochodna
jest w punkcie P0
dodatnio określona (
) to funkcja ma w tym punkcie minimum lokalne właściwe
ujemnie określona (
) to funkcja ma w tym punkcie maksimum lokalne właściwe
nieujemnie określona (
) to funkcja ma w tym punkcie minimum lokalne
niedodatnio określona (
) to funkcja ma w tym punkcie maksimum lokalne
nieokreślona (
) to funkcja nie ma w tym punkcie ekstremum
Twierdzenie o przyjmowaniu kresów
Jeśli funkcja u=f(x,y,..,z) dla P=(x,y,…,z) ∈ D jest ciągła w zbiorze zwartym D (domkniętym i ograniczonym), to istnieją punkty P1 i P2
D takie, że zachodzą nierówności:
Interpretacja geometryczna pochodnych cząstkowych rzędu pierwszego. Wektor normalny do wykresu, płaszczyzna styczna i prosta normalna do wykresu.
Wektor
jest prostopadły do powierzchni Wf :U=f(x,y) dla (x,y) ∈ D w punkcie (x0, y0, f(x0, y0))
.
Równanie płaszczyzny stycznej do powierzchni Wf w tym punkcie ma postać
H: -fx(x0, y0)*(x-x0)-fy(x0,y0)(y-y0) + 1(U- f(x0, y0))=0
Definicja funkcji uwikłanej jednej zmiennej oraz wzór na pierwszą pochodną tej funkcji.
Def. niech będzie dana funkcja dwóch zmiennych u=F(x,y) dla
. Mówimy, że funkcja y=f(x) dla
jest funkcją uwikłaną opisaną równaniem F(x,y)=0 wtedy i tylko wtedy, gdy F[x,f(x)]=0 dla
. Wzór na pierwszą pochodną:
dla
Warunek konieczny i dostateczny na ekstremum funkcji uwikłanej jednej zmiennej.
Tw.(o istnieniu funkcji uwikłanej). Jeśli funkcja dwóch zmiennych u=F(x,y) dla
ma ciągłe pochodne cząstkowe w pewnym otoczeniu punktu wewnętrznego
oraz
i
to równanie
wyznacza funkcję uwikłaną y=f(x) ciągłą i różniczkowalną w pewnym otoczeniu
punktu xo taką, że f(xo)=yo. Pochodne funkcji uwikłanej są określone wzorami:
dla
dla
.
Powierzchnia o równaniu F(x,y,z)=0 w przestrzeni R3. wektor normalny do powierzchni. Płaszczyzna styczna i prosta normalna do powierzchni.
Def. Niech będzie dana funkcja 3 zmiennych u=F(x,y,z) dla
, która ma ciągłe pochodne cząstkowe rzędu pierwszego w pewnym otoczeniu punktu wewnętrznego
przy czym
oraz
lub
lub
. Wtedy równanie
opisuje otoczenie punktu
powierzchnie S w przestrzeni R3
Wektor
jest wektorem normalnym do powierzchni S w punkcie
( rysunek)
Płaszczyzna styczna do powierzchni S w punkcie
ma postać:
Prosta normalna do powierzchni S w punkcie
ma przedstawienie parametryczne
Podać definicję obszaru normalnego w przestrzeni R2 względem osi x i y.
Obszar zwarty ( domknięty i ograniczony)
nazywamy:
a). Obszarem normalnym względem osi y gdy da się przedstawić w postaci;
przy czym funkcje φ i ψ są ciągłe w przedziale <a,b> ( rysunek)
b).obszarem normalnym względem osi x, gdy da się przedstawić w postaci
przy czym funkcje γ i δ są ciągłe w przedziale <c,d> (rysunek)
Definicja współrzędnych biegunowych w przestrzeni R3 wraz z interpretacją geometryczną. Obliczyć jakobian.
Współrzędnymi biegunowymi w przestrzeni R2 punktu
o współrzędnych (x,y) nazywamy uporządkowaną parę liczb
taką, że:
lub
Obszar normalny w przestrzeni R3:
Obszar zwarty (ograniczony i domknięty)
nazywamy obszarem normalnym względem osi z gdy da się przedstawić w postaci
gdzie: ϕ i ψ są funkcjami ciągłymi w obszarze zwartym
.
Podać definicję współrzędnych walcowych w przestrzeni R3 wraz z interpretacją geometryczną. Obliczyć jakobian.
Współrzędnymi walcowymi punktu
o współrzędnych kartezjańskich (x,y,z) nazywamy uporządkowaną trójkę liczb (r,ϕ,y), taką że:
Obliczam jakobian (przekształcenie) odwzorowania:
Podać definicjęwspółrzędnych sferycznych w przestrzeni R3 wraz z interpretacją geometryczną. Obliczyć jakobian.
Współrzędnymi sferycznymi punktu
o współrzędnych kartezjańskich (x,y,z) nazywamy uporządkowaną trójkę liczb
, taką że:
Obliczam jakobian (przekształcenie) odwzorowania:
stąd