Politechnika Lubelska |
Laboratorium Miernictwa Elektrycznego |
|||
w Lublinie |
Ćwiczenie Nr 14 |
|||
Imię i nazwisko: Piotr Jurek & Tadeusz Klukowski |
Semestr V |
Grupa ED 5.1 |
Rok akad. 1998/99 |
|
Temat ćwiczenia: Pomiar mocy biernej uk*ad*w tr*jfazowych.
|
Data wykonania 07.01.99 |
Ocena
|
Spis przyrządów pomiarowych:
Amperomierze elektromagnetyczne:
PL-P3-252-E6/ kl.0,5 zakres 5V
PL-P3-253-E6/ kl.0,5 zakres 5V
PL-P3-116-E6/ kl.0,5 zakres 5V
Woltomierz elektromagnetyczny:
PL-P3-339-E6/ kl.0,5 zakres 150V
Odbiornik:
PL-P3-750/E6
Watomierze elektrodynamiczne:
PL-P3-247-E6/ kl.0,5
PL-P3-246-E6/ kl.0,5
Przekładniki prądowe:
PL-P3-43-E6/ 10A/5A
PL-P3-44-E6/ 10A/5A
Przekładniki napięciowe:
PL-P3-84-E6/ 400V/100V
PL-P3-85-E6/ 400V/100V
1. Pomiar mocy biernej przy pomocy jednego watomierza metodą bezpośrednią.
Schemat pomiarowy:
Tabela pomiarowa:
Odb. |
I1 |
I2 |
I3 |
U12 |
U13 |
U23 |
Pw |
Q0 |
S0 |
cosϕ |
|
[A] |
[A] |
[A] |
[V] |
[V] |
[V] |
[W] |
[VAr] |
[VA] |
- |
|
3,3 |
3,7 |
3,5 |
405 |
405 |
405 |
1340 |
2320,9 |
2455,2 |
0,33 |
Przykładowe obliczenia:
Q0 = ⋅Pw = ⋅1340W = 2320,95 Var
S0 = ⋅U23⋅I1 = ⋅405V⋅3,5A = 2455,18 VA
cosϕ =
2. Pomiar mocy biernej przy pomocy jednego watomierza metodą pośrednią.
Schemat pomiarowy:
Tabela pomiarowa:
Odb. |
I1 |
U23 |
Pw |
Q0 |
S0 |
cosϕ |
|
[A] |
[V] |
[W] |
[VAr] |
[VA] |
- |
|
1,8 |
102 |
185 |
2563,44 |
2771,28 |
0,38 |
Przykładowe obliczenia:
Q0 = ⋅ϑizn⋅ϑuzn⋅Pw = ⋅2⋅4⋅185W = 2563,44 Var
S0 = ⋅ϑizn⋅ϑuzn⋅U23⋅I1 = ⋅2⋅4⋅102V⋅1,8A = 2771,28 VA
cosϕ =
3. Pomiar mocy biernej przy pomocy dwóch watomierzy metodą pośrednią.
Schemat pomiarowy:
Tabela pomiarowa:
Odb. |
I1 |
I2 |
U23 |
Pw1 |
Pw2 |
Q0 |
S0 |
cosϕ |
|
[A] |
[A] |
[V] |
[W] |
[W] |
[VAr] |
[VA] |
- |
|
1,8 |
1,65 |
101 |
182,5 |
167,5 |
2078,46 |
2519,1 |
0,56 |
Przykładowe obliczenia:
Q0 = ⋅ϑizn⋅ϑuzn⋅(Pw1 +Pw2) = ⋅2⋅4⋅(182,5W+167,5W) = 2078,46 Var
S0 = ⋅ϑizn⋅ϑuzn⋅U23⋅I1 = ⋅2⋅4⋅101V⋅1,8A = 2519,1 VA
cosϕ =
5. Wnioski.
Z przeprowadzonych pomiarów wynika, że metody pomiaru mocy biernej jednym i dwoma watomierzami są metodami w miarę dokładnymi. Wynika to z faktu, że współczynnik mocy uzyskany w pierwszym i drugim przypadku są bardzo zbliżone. W trzecim punkcie przy pomiarze mocy biernej metodą dwóch watomierzy jako opornik dodatkowy po stronie wtórnej przekładników napięciowych zastosowano cewkę napięciową trzeciego watomierza w celu uzyskania sztucznego punktu zerowego. Pominięcie włączenia opornika dodatkowego spowodowałoby błędne wskazania watomierzy, tzn. suma wskazań watomierzy nie przedstawiałaby mocy biernej odbiornika. W pomiarze mocy biernej metodą pośrednią uzyskaliśmy współczynnik mocy nieco odbiegający od dwóch pierwszych.
1
2
3
W2
A1
A2
ODB.
A3
V1
1
2
3
ODB
V2
W2
A2
1
2
3
ODB.
A1
W1
A2
W2
V2