skrypt na hdpp, debata


­Główne doktryny polityczno-prawne starożytnych Chin

LAO-CY (Stary Mistrz)- faktycznie Li, VII/VI w. p.n.e.

Nie zajmował się polityką; na starość wyruszył w wędrówkę - wtedy spisał swoje poglądy w 5 tys. znaków.

Od III w. dzieło nazwano Tao te king (autentyczność wątpliwa)

TAOIZM - powstrzymywanie się od jakiejkolwiek aktywności daje spokój i szczęście (Wuwei)

TAO - najdoskonalsze źródło, do którego trzeba podążać przez powstrzymanie się od wszelkiej aktywności - wyzbycie się pragnień, kultury, instytucji prawnych, tworów cywilizacji ludzkiej

Odrzucał konfucjanizm

PAŃSTWO: 1) słabo zaludnione; 2) pozbawione reguł prawa; 3) bez przemocy i wojska

Odrzucenie oświaty: w celu łatwiejszego rządzenia mało wykształconą ludnością (by łatwiej ją było uszczęśliwić)

CZŁOWIEK: posiada cechy go wyróżniające - „TE”, czyli: 1) miłość do innych; 2) skromność; 3) umiarkowanie; 4) oszczędność

KONFUCJUSZ - VI/V w. p.n.e.

pochodził z rodziny urzędniczej, sam był urzędnikiem - nadzorcą straży

liczne dzieła ujęte w Kanon konfucjański, nauka wyrażona w dialogach Rozważania i rozmowy

zainteresowania: problemy człowieka i zagadnienia etyczne z nimi związane

ludzie mają naśladować tylko to, co doskonałe, a doskonała jest jedynie przeszłość

zakładał, że równowagę i stabilność państwa może przywrócić jedynie stałe doskonalenie się człowieka - jego wszechstronny moralny i intelektualny rozwój

podstawa państwa to szlachetna jednostka i dobrze funkcjonująca rodzina

struktura społeczna oparta na kilku podporządkowaniach (mają być bezwarunkowe):

1)syn-ojciec 2)poddany-panujący 3)żona-mąż 4)młodsi-starsi 5)przyjaciele wobec siebie

Wzorem dla wszystkich jest bohater - mąż szlachetny - o wyjątkowych cechach, posiadający REN (żen) - pojęcie trudne do zdefiniowania, humanitaryzm, prawo etyczne

Cechy męża szlachetnego: moralność, obyczajność, szczerość, prawość, wiedza - abstrakcyjna, nie szczegółowa; ponadto nie odczuwa smutku, nie błądzi, jest odważny

Rządzenie państwem polega nie na wydawaniu prawa, nie na sile i przemocy, ale spełniać się ma przez osobiste walory moralne rządzącego; otoczonego mądrymi urzędnikami, szanującego tradycję, wystrzegającego się tyranii.

podstawą państwa jest lud

Państwu potrzebne są: siła zbrojna, żywność, zaufanie do władz

Urzędnikiem może być jedynie osoba, która opanowała potrzebną wiedzę;

doktryna K. wyraża etos urzędniczy właściwy klasie żu-kia

przeciwnik kary śmierci

aprobuje rządy arystokratyczne, ale arystokrację wiedzy, a nie arystokrację urodzenia

„nie należy czynić innym tego, czego dla siebie nie pragniesz”

MO-TSY (Mozi, Mo Di) - V/VI w. p.n.e.

jego idee znajdują się w traktacie Mo-tsy. Z pierwotnego tekstu zachowały się 53 rozdziały. Podstawowe tezy ujęte w rozdziałach 2-9 pt. O wszechmiłości

Podstawową kategorią wyznawanego systemu jest idea wzajemnej, wszechogarniającej miłości.

MIŁOŚĆ prowadzi do równości, zanikania różnic między ludźmi = EGALITARNYCH KONCEPCJI SPOŁECZEŃSTWA; gwarantuje ona: pokój między państwami, stabilność państwa, poczucie bezpieczeństwa jednostek

PAŃSTWO: rezultat umowy społecznej; okres przedpaństwowy- chaos i walka między ludźmi; ma za zadanie unifikować, ujednolicać zachowania ludzi przez wydawanie wspólnych norm

IDEAŁ PAŃSTWA: hierarchiczna organizacja oparta na wzajemnej miłości, poddana rządom mądrego władcy, dbająca o dostatnie życie ludu

5 cech idealnego PORZĄDKU SPOŁECZNEGO:

1)powszechna miłość i równość wszystkich ludzi;

4)brak wojen

2)obowiązek powszechnej pracy w społeczeństwie równości

5)przywódcy stale myślą o doskonaleniu Podniebnego Świata

3)efekty produkcji społecznej równo dzielone pomiędzy wszystkich

JANG-CZU - IV w. p.n.e.

brak danych biograficznych

jego ateistyczna i materialistyczna doktryna stanowiła wyraźną antytezę idealistycznych koncepcji Konfucjusza i Mo-Tsy.

Brak zachowanych dzieł; źródła poznania jego filozofii to polemiki innych myślicieli, np. traktat Lie-tsy

ponieważ życie człowieka jest krótkie powinien on kierować nim tak, żeby przebiegało szczęśliwie

śmierć jest końcem życia, po niej człowiek staje się jedynie „cuchnącą zgnilizną”;

MODEL ŻYCIA: rozumny egoizm; umiarkowany hedonizm: bogaty dom, wspaniałe szaty, piękne kobiety

ODRZUCAŁ: dążenie do długowieczności, zabieganie o sławę, starania o godności, chęć zdobywania majątku

nie wiadomo nic nt. politycznych poglądów

SZKOŁA PRAWNIKÓW (fajia) - HAN FEI, PONG - MONG - VI/V w. p.n.e.

powstała w księstwie Tsi, będąc opozycją do poglądów Konfucjusza

PAŃSTWO: gwarancja stabilności państwa polega nie na moralnych wartościach panującego i jego urzędników, ale na dobrym prawie i sprawnej organizacji administracji państwa.

(ponadto: wydajna praca chłopów i sprawna armia);

Państwu nie są potrzebni mędrcy, ale urzędnicy dobrze wykonujący swoje obowiązki

od obywateli wymaga się bezwzględnego podporządkowania się prawu i władzy

jest to nurt realizmu politycznego w starożytnej myśli filozoficznej i społecznej Chin

dawne społeczności nie miały praw, jednak wraz ze wzrostem liczby ludności powstawała anarchia. Stąd wynikła potrzeba stworzenia prawa dla okiełznania złej natury ludzkiej.

PRAWO: 1) powinno przewidywać wszelkie możliwe sytuacje społeczne;

2) musi być konsekwentnie egzekwowane;

3) ujęte w sposób pozytywistyczny - spisane, jasne, zrozumiałe

wartości etyczne muszą ustępować przed skutecznie działającym prawem, podobnie wiara

RZĄDZENIE opiera się na: 1) prawie 2) autorytecie 3) dyplomacji

Sztuką rządzenia jest:

- umiejętność mianowania urzędników dla wypełnienia obowiązków

- żądanie ich wypełnienia przez urzędników

- panowanie nad życiem i śmiercią (poddanych)

- określanie zdolności urzędników

Państwo i prawo to rezultat rozwoju społeczeństwa.

Myśl polityczno- prawna starożytnej Grecji

Filozofię starożytną dzielimy na:

  1. okres kosmologiczny (VI, V w. p.n.e.)

  2. okres Oświecenia starożytnego (V w. p.n.e.)

  3. okres systemów starożytnych (IV w. p.n.e.)

  4. okres szkół starożytnych (III w. p.n.e.)

  5. okres filozofii religijnej (synkretyczny) (I w. p.n.e. - V w. n.e.)

SOFIŚCI - działają w okresie humanistycznego oświecenia.

Doktryna ich rozwija się przede wszystkim w V w. p.n.e.;

celem ich działalności jedynie nauczanie.

Realizowali postulat harmonijnego wykształcenia, unikali abstrakcji, a przekazywali wiedzę stosowaną i umiejętności praktyczne.

W zasadzie nie stanowili żadnej zwartej szkoły, mieli nawet często rozbieżne poglądy, łączy ich jednak zdecydowany pragmatyzm oraz relatywizm w pojmowaniu zagadnień prawa, państwa i etyki.

Ich postawa wywołała krytykę innych wybitnych myślicieli, np. Platona czy Arystotelesa, którzy uważali, że ich sofistyka jest wiedzą pozorną. Krytykowano ich też za to, że za swe nauki pobierali pieniądze

byli wybitnymi retorami

Sofiści starsi:

PROTAGORAS Z ABDERY - 480-411 p.n.e.

legenda głosi, że spotkał go Demokryt i wprowadził w tajniki filozofii

DZIEŁA: Sztuka erystyczna, O zapaśnictwie, O państwie, O cnocie, Antylogie i inne

po upadku Peryklesa został oskarżony o bezbożność, a jego dzieła zniszczono

znany głównie z osiągnięć w badaniu języka

jego filozofię przenika przekonanie, iż wszystko jest relatywne (powiązane ze sobą)

Punktem odniesienia do każdego zjawiska jest człowiek, który stanowi w istocie miarę wszystkich rzeczy i zjawisk

rzeczywistość jest różnorodna, a rozum pozwala człowiekowi wybrać z rzeczywistości tej to, co dla niego jest najbardziej użyteczne. Teorię poznania Protagorasa charakteryzuje więc sensualizm i relatywizm.

Konsekwencją relatywizmu jest pogląd o konwencjonalizmie wszelkich zjawisk: państwa, prawa, moralności - mają one tylko umowny charakter

PAŃSTWO jest tworem umownym, rozumnym, umożliwia zaspokojenie ludzkich potrzeb;

DEMOKRACJA - bo najskuteczniej egzekwuje prawo

stabilność państwa gwarantuje CNOTA OBYWATELSKOŚCI (sprawiedliwość, pobożność, rozsądek), której każdy może i musi się nauczyć

GORGIASZ - 483-375 p.n.e.

prawdopodobnie filozofii uczył się u Empedoklesa z Akrapentu; do Aten przybył w poselstwie sycylijskiego miasta Leontinoi i swymi mowami szybko zyskał popularność. Koniec życia spędził na dworze tyrana Jazona z Ferai w Tesalii.

Jego DZIEŁA to: O niebycie albo o naturze, Pochwała Heleny, Mowa olimpijska;

Największe zasługi Gorgiasz osiągnął na polu sztuki oratorskiej;

Wyróżnia się 3 okresy filozofii Gorgiasza, a w ostatnim retorycznym jego poglądy sprowadzają się do następujących założeń:

- człowiek jako element społeczeństwa jest przedmiotem badań,

- rzeczywiste jest to, co poznawalne jest dzięki zmysłom,

- rzeczywistość jest obiektywna,

- wynikiem poznania jest wiedza,

- czym innym od wiedzy są mniemania,

- wiedza jest warunkiem prawidłowości indywidualnego i społecznego postępowania.

przyrodnicza strona bytu człowieka powoduje, iż w tej płaszczyźnie ulega on dwu popędom:

1) dążeniu do korzyści 2) unikaniu cierpień; Społeczeństwo - zwłaszcza państwo te dwa wrodzone popędy ogranicza;

byt społeczny wymaga od ludzi cnoty działalności obywatelskiej;

wobec natury wszyscy ludzie są równi, dopiero wiedza ich dzieli;

Wprawdzie Gorgiasz wprost nie formułuje poglądów nt. PAŃSTWA, to jednak da się wyinterpretować jego przekonanie o umownym charakterze tej instytucji;

Państwo i prawo są zmienne, a trafność zmian zależy od wiedzy rządzących, od ich zorientowania co w danym momencie jest najbardziej korzystne;

Silniejsi, posiadający wiedzę, narzucają wolę słabszym, którzy wiedzy nie mają.

PRODIKOS 465(460)-? p.n.e.

ur. Na wyspie Keos, do Aten przybył jako poseł, pełnił często funkcje dyplomatyczne; urzędowanie ni przeszkadzało mu w popisach oratorskich i nauczaniu młodzieży;

zachowały się fragmenty jego dzieł: O naturze, O poprawnym mówieniu;

głównym obiektem jego zainteresowania była natura człowieka (społeczna i przyrodnicza konstrukcja);

człowiek jest poddany bezwzględnym prawidłowościom natury;

poznanie natury jednostki jest kluczem do poznania społeczeństwa;

umowa jest czymś, co poprzedza wszystkie zjawiska społeczne;

umowne powstanie państwa i prawa jest możliwe wtedy, gdy ludzie nauczą się rozróżniać dobro i zło

PAŃSTWO jest dobre, gdy jest zgodne z naturą człowieka, najbardziej zaś naturze ludzkiej odpowiada DEMOKRACJA. Sprzyja ona przestrzeganiu prawa.

Sofiści młodsi: 1)Antyfont, Kritias, Kallikles, Antyfon

2) Alkimidas (prawo jest wynikiem umowy)

3)Likrofon (państwo jest tworem umownym, którego celem jest zapewnienie ludziom wzajemnego bezpieczeństwa

HIPPIASZ Z ELIDY - IV/V w. p.n.e.

podróżował po Grecji, najczęściej przebywał w Sparcie

przewaga praw natury w stosunku do konwencjonalnych instytucji społecznych

instytucje społeczne ze swej natury są umowne, a prawa są dziełem ludzi.

Prawa ludzkie to prawa tyrańskie.

PRAWA NATURY - inny rodzaj praw, obowiązujący powszechnie, niezależnie od państwowości, działające skuteczniej niż prawa państwowe, bo człowiek może uniknąć odpowiedzialności przed państwem, ale przekroczenie pr. natury wywoła dla niego zawsze negatywny skutek

NATURALNE PRAWO RÓWNOŚĆI - wszyscy ludzie są równi, co wynika z prawa natury, poddaństwo-panowanie, niewola-wolność są sprzeczne z pr. natury. Zwolennicy tej koncepcji: Antyfon, Alkidamas, Likofron

Koncepcję odrzucali: Kallikles i Taryzmach

PAŃSTWO i PRAWO często mogą być sprzeczne z prawem natury, więc mogą być wtedy oceniane negatywnie;

KALLIKLES - brak danych o latach życia, niewykluczone, że była to postać literacka

PRAWA STANOWIONE są po to by hamować silne i zdecydowane jednostki. Człowiek silny nie potrzebuje żadnych formalnych praw - PRAWEM jest ich jednostkowy interes.

sprawiedliwym jest (wg Kalliklesa), aby silniejszy panował nad słabszym

Wg słabszych istota sprawiedliwości sprowadza się do prawa stanowionego, które jest w istocie gwałtem słabszych na silniejszych

umowną równość wprowadza państwo, niwelując naturalne różnice pomiędzy ludźmi

TARYZMACH z Chalcedonu

brak danych o latach życia, prawdopodobnie żył w czasach Sokratesa (V w. p.n.e.)

DZIEŁA: Wielka sztuka, O państwie, Obrona Lasyrejczyków, O naturze

był nauczycielem retoryki

sądził, że nie ma absolutnej cnoty sprawiedliwości, a jeżeli jest to wyraża się ona w funkcjonalnej formie - „sprawiedliwość to interes silniejszego”

Rządzący decyduje o tym, co powinien czynić rządzony; jego stosunek do poddanych podobny jest do stosunku pasterza do swoich owiec, który dba o nie dla swojej, a nie ich korzyści.

Rządzenie spełniają wolę panujących, ponieważ tamci są silniejsi. Słuchając silniejszego przyczyniają się do jego szczęścia.

Sprawiedliwsze jest czynienie krzywd niż ich doznawanie.

Korzyść silniejszego jest wyrazem prawa natury

SOKRATES - 469-399 p.n.e.

urodził się w Atenach i tam spędził całe swoje życie, umarł otruty cykutą wobec oskarżenia go o bezbożność i demoralizację młodzieży, i skazanie go na śmierć

nie pozostawił żadnych swoich pism, bowiem nauczał ustnie

współcześni mu niesłusznie zaliczali go do sofistów

był skromny i bezinteresowny, jego stosunek do nauczania zjednywał mu powszechny szacunek

jest uważany za pierwszego filozofa, który przedmiotem swych badań uczynił człowieka;

Cnota jest dla niego wyrazem człowieczeństwa

IDEA ETYCZNEGO ABSOLUTYZMU: cnota - absolutna, najistotniejsze dobro; odrzuca relatywizm et.

Uważa się go za twórcę etyki; 3 podstawowe założenia charakteryzujące doktrynę etyczną:

  1. Wiedzieć, co jest sprawiedliwością, to być sprawiedliwym. Wiedza determinuje moralnie właściwe postępowanie człowieka.

  2. Cnota to wiedza, a wiedza to mądrość (ludzie postępują nieetycznie z powodu niewiedzy).

  3. Lepszy jest ten, kto świadomie czyni zło, niż ten kto nieświadomie dopuszcza się zła.

W nauce o cnocie istotne są 3 idee: cnota jest:

1. wartością absolutną 2. pożytkiem i szczęściem 3. jest wiedzą

Poglądom politycznym nie poświęcał wiele uwagi - ostro krytykował tyranię i demokrację

demokracja jest zła, bo rządy nieoświeconych, będące dziełem losowania (głosowania), nie mogą być skuteczne; poza tym oparta jest jedynie na pozorach, w tym pozorach wiedzy; można ją jednak zreformować poprzez pracę ludzi nad własnym doskonaleniem moralnym :-)

potrzeba umiarkowania, unikanie skrajności to sposób na życie

SPRAWIEDLIWOŚĆ to znajomość praw (państwowych i wyższych) i ich przestrzeganie. To także gwarancja stabilności państwa.

Prawa wyższe nakazują przeciwstawiać się prawom ludzkim, jeśli staną one z nimi w kolizji. Treścią praw wyższych (boskich) są wartości moralne.

PLATON (ARYSTOKLES) - 427- 347 p.n.e.

przez 8 lat był uczniem Sokratesa; po jego śmierci opuścił Ateny i wędrował przez 12 lat; powrócił w wieku 40 lat, założył własną szkołę, zwaną Akademią, która przetrwała aż do 529 r. (do Justyniana);

Jego twórczość to 34 dialogi i kilka listów - DZIEŁA: Państwo, Prawa, Obrona Sokratesa

wyznawca IDEALIZMU OBIEKTYWNEGO: wyrażającego się w nauce o ideach

Świat jest tu dwojaki:1) prawdziwy, wieczny, absolutny - idei

2) nietrwały, złudny, narzucający się bezpośrednio naszym zmysłom - materialny

Do prawdziwego świata idei można zbliżyć się jedynie przez rozum, w procesie poznania ważna jest też wiedza intuicyjna - będące wyższym stopniem niż rozumowa; oraz dusza ludzka - przebywająca przed narodzinami człowieka w świecie idei, a po jego śmierci tam powracająca

Człowiek to ciało i nieśmiertelna dusza, która włada ciałem i w hierarchii bytów stoi wyżej niż śmiertelne ciało. Najpierw powstały dusze, potem ciała. Świat ulega stałej degradacji, cofa się;

Odrzuca relatywizm etyczny; cnota jest absolutna;

Cnota sprawiedliwości to połączenie cnót: mądrości, męstwa i rozsądku (są więc 4 cnoty);

Najlepsze formy państwa to: MONARCHIA, ARYSTOKRACJA

Formy gorsze to: (kolejność ważna, każdy ustrój wynika z poprzedniego)

  1. TIMOKRACJA - rządy odważnych, odwaga jest skażona kłótliwością i arogancją

  2. OLIGARCHIA - cenzus majątkowy, a to za mało dla dobrego rządzenia, ponadto podział społeczeństwa na dwie antagonistyczne grupy: państwo bogatych i państwo biednych

  1. DEMOKRACJA - oparta na powszechnej wolności, prowadzącej jednak do anarchii

  2. TYRANIA - absolutnie zniewolenie ludu

Państwo i prawo powiązane ze sobą (dobry ustrój - dobre prawo - chętnie przestrzegane)

0x08 graphic
 PRAWA: pisane (określa obowiązki obywatelskie), niepisane (zwyczajowe), współistnieją ze sobą;

nie hierarchizuje ich

Państwo powstaje spontanicznie, lecz lepiej by powstawało świadomie, z udziałem filozofów

PAŃSTWO IDEALNE: społecznie zróżnicowane, oparte na hierarchii

filozofowie ludzie z pierwiastkiem złota

wojownicy ludzie z pierwiastkiem srebra

wytwórcy ludzie z pierwiastkiem żelaza, brązu lub spiżu

Dwie górne grupy żyją w komunizmie konsumpcyjnym nie mając rodzin ani prywatnej własności

W Prawach pochwala totalitaryzm, oparty na surowej dyscyplinie i wyizolowaniu od innych państw

DRUGI MODEL PAŃSTWA: (po ewolucji przekonań) to PRAWORZĄDNOŚĆ oparta na: rodzinie, własności, prawie i szczególnym systemie organów państwowych

cały system organów centralnych i lokalnych: centralne

- 37 Strażników Praw

- Rada 360 członków, grupujących po 90 przedstawicieli każdej gr. majątkowej

- zgromadzenie kapłanów

- organy wojskowe z urzędem stratega na czele

całość państwa należałoby podzielić na 5040 działek i oddać obywatelom do rozlosowania; nikt nie może mieć więcej niż 4 działki - jeśli więcej - oddać państwu

Ostatecznie za najlepszą uznał formę mieszaną: demokracja + monarchia

jest twórcą „ŻELAZNEJ KURTYNY”

ARYSTOTELES - STAGIRYTA - 384-322 p.n.e.

ur. w Stagirze, z rodzinnego środowiska (lekarze) wywiódł skłonność do metody empirycznej

przez 20 lat słuchał wykładów Platona, wychowywał Aleksandra Macedońskiego, założył szkołę perypatetycką (będącą pod protektoratem Aleksandra Wlk.)

DZIEŁA: Etyka Nikomachejska, Polityka, Ustrój społeczny Aten

Choć był uczniem Platona nie dochował wierności jego metodologicznym koncepcjom: był zwolennikiem podejścia empirycznego, sensualistycznego. Preferował metodę indukcyjną.

Poznanie wg niego ma dwojaki charakter: zmysłowy i rozumowy; warunkiem poznania w ogóle jest poznanie zmysłowe;

Kluczem do badania problematyki etycznej, politycznej i społecznej ma być przyjęcie założenia o społecznej naturze człowieka;

zoon politikon (homo politicus)- zwierzę polityczne, jest to przesłanka filozoficzna badań nad wszelkimi zjawiskami społecznymi

Dobrem najwyższym jest SZCZĘŚCIE (EUDAJMONIA)- dobro samo w sobie nie istnieje.

Można mówić o szczęściu na niższym i wyższym poziomie - najwyższym rodzajem szczęścia jest życie kontemplacyjne - zbliżone do boskiego; na niższym poziomie to moralna samorealizacja człowieka, osiągana przez celowe działanie jednostki.

PRZYJEMNOŚCI: czyste i mieszane

TEORIA SZCZĘŚCIA: 1) wolna wola i odpowiedzialność osobista,

2) cnota może rozwijać się poprzez ćwiczenia i praktykę;

Cnota jest środkiem między skrajnościami: cnoty: intelektualne - moralne

Cnoty moralne: 1) wyrażają naturalny instynkt połączony z rozumem

2) podporządkowane są intelektualnym

3) oddziałują na namiętności człowieka

4) najważniejsze z nich to sprawiedliwość i przyjaźń

szczególne znaczenie dla nauki o prawie ma KONCEPCJA SPRAWIEDLIWOŚCI: wyróżnienie sprawiedliwości w znaczeniu ogólnym i szczegółowym:

  1. w ogólnym: wykonywanie obowiązującego prawa niezależnie od jego treści

  2. w szczegółowym: formuła prostego egalitaryzmu - „każdemu po równo” lub „każdemu tyle, ile mu się należy, stosownie do jego wartości jednostkowej”

znaczenie ma poczucie słuszności korygujące sztywne prawo stanowione

wyróżniał PRAWO: NATURALNE i STANOWIONE

Pr. naturalne: to wyraz głosu wewnętrznego, poczucie słuszności

Pr. stanowione: coś zewnętrznego, heteronomicznego, zaopatrzonego sankcją

Nadrzędność pr. natury nad pozytywnym prawem państwa;

Prawa stanowione powinny być odpowiednie do poszczególnych rodzajów ustrojów, a nie na odwrót

PAŃSTWO jest tworem natury, celem państwa jest zapewnienie obywatelom dobrego życia, szczęścia - zarówno w sferze materialnej, jak i duchowej: „wspólnota rodów i miejscowości dla wzajemnego bytowania”

USTROJE (klasyfikacja):

  1. kryterium dobra ogółu: a) właściwe: królestwo, arystokracja, politea

b) niewłaściwe: tyrania, demokracja, oligarchia

  1. kryterium ilościowe: a) jednostka: tyrania, monarchia

b) grupa: oligarchia, arystokracja

c) większość: demokracja, politea

  1. kryterium jakościowe: a) biedni: demokracja

b) bogaci: oligarchia

POLITEA: rząd ludu sprawowany ku ogólnemu pożytkowi, w praktyce oligarchia o bardzo szerokiej podstawie społecznej; jest to forma najlepsza, gdyż realizuje zasadę złotego środka

opowiadał się za trójpodziałem władzy, lecz nie miał on nic wspólnego z koncepcją nowożytną.

Główne idee polityczno-prawne okresu Hellenistycznego i Starożytnego Rzymu

  1. Cynizm (Antystenes, Krates, Diogenes)

  2. Epikureizm ( Epikur)

  3. Stoicyzm (Zenon z Kation), (Polibiusz, Cyceron - stoicy okresu średniego)

Wszystkie szkoły charakteryzują się położeniem nacisku na problematykę etyczną, również we wszystkich widoczna jest pochwała potrzeby dystansu do życia. Znamienny jest również brak pogłębionych rozważań w odniesieniu do państwa i prawa, które najczęściej traktowane są jako twory sztuczne, nienaturalne, a w konsekwencji złe.

CYNICY: Antystenes, Krates, Diogenes

pochwała świadomego egoizmu

człowiek jest naturalnie wolną jednostką, mającą żyć w zgodzie z naturą

program minimalizmu życiowego, prostoty życia

społeczeństwo bezpaństwowe, nie zna pieniędzy, wojska, instytucji, siły, władzy i własności

cenne są spokój i równowaga

SZCZĘŚCIE polega jedynie na praktykowaniu cnoty - prawdziwie wolnym człowiekiem jest ten, kto potrafi powstrzymywać swe cnoty

KULT WIEDZY, która równoważna jest z cnotą

PAŃSTWO JEST ZŁE, ponieważ stanowi twór nienaturalny

ANTYSTENES - 436-365 p.n.e.

słuchał Gorgiasza, potem Sokratesa, obok Platona uważany za jego najwybitniejszego ucznia

Krytykował demokrację, gdyż łatwo ulega demagogiom

Pisma nie zachowane

KRATES - ?-?

pochodził z Teb, był uczniem Diogenesa

pierwszy wśród cyników, który porzucił swój majątek i stanowisko, aby praktycznie realizować założenia szkoły cynickiej

DIOGENES - ?-323 r. p.n.e.

uczeń Antystenesa

z jego życiem wiąże się wiele legend i anegdot, jedna z nich głosi, że żył w beczce, a jego jedynym okryciem był płaszcz

Uważał, że kobiety powinny być wspólne

Jedyne dobre państwo to takie, które objęłoby cały świat

EPIKUR 341 - 270 p.n.e. i EPIKUREJCZYCY:

urodził się na wyspie Samos, do Aten przybył, gdy miał 18 lat, zetknął się z wieloma nurtami filozoficznymi

w 306 r. p.n.e. założył własną szkołę - Ogród Epikura (Odeon)

w dziedzinie etyki epikureizm zakłada wyznawanie kultu życia i szczęścia jako dobra zasadniczego, szczęśliwy byt człowieka zależy od niego samego

SZCZĘŚCIE człowiek może osiągnąć przez rozum i cnotę

CNOTA to sztuka osiągania przyjemności - życie jest przyjemne, jeśli człowiek postępuje mądrze, pięknie i przyjemnie. Uwolnienie się od cierpień i niepokojów.

Zalecane jest umiarkowanie w każdym działaniu

stan ataraksji - całkowitego uspokojenia

Potrzeby ludzkie:

- naturalne i konieczne (zdobywanie pożywienia)

- naturalne i niekonieczne

- nienaturalne i niekonieczne (ambicja, żądza władzy i majątku)

Ponieważ państwo opiera się na prawie i strachu, przełamuje naturalną więź między ludźmi

DOKTRYNA PRZYJAŹNl: przyjaźń jest nakazem natury i wolnym wyborem człowieka

PAŃSTWO powstało w wyniku umowy społecznej; jego CELEM jest obrona obywateli przed innymi państwami i przed innymi ludźmi

PRAWO - także jest wynikiem umowy społecznej, na podstawie której ludzie wyrzekli się samowoli

ZENON Z KITION - 336-264 p.n.e.

ok. 300 r. założył własną szkołę - stoicką

STOICYZM: 350 p.n.e. - 200 n.e., jest to kierunek okresu hellenistycznego; wyróżnia się 3 okresy:

- klasycyzm grecki

- średni - przełom republiki i cesarstwa w Rzymie

- najmłodszy - okres wielkich szkół prawniczych w Rzymie

Filozofię stoicy dzielą na:

- Fizykę - problemy wszechświata, dotyczy miejsca człowieka w świecie

- Logikę - składa się na nią główna teoria poznania

- Etykę - nauka o wartościach

Najważniejsze osiągnięcia stoików odnoszą się do zagadnień etyki, ponieważ w centrum ich zainteresowania znalazł się człowiek i jego społeczne otoczenie

CNOTA jest wartością absolutną, nie podlega stopniowaniu. Skoro cnota jest WIEDZĄ, ludzie są mądrzy albo głupi. Cnota to wewnętrzna siła człowieka, pozwalająca na zachowanie umiaru i opanowanie pragnień;

Cnoty: KARDYNALNE (przezorność, dzielność, sprawiedliwość - ich przeciwieństwem są wady kardynalne) i PODPORZĄDKOWANE. Albo się cnotę ma, albo nie.

IDEAŁ CZŁOWIEKA: mędrzec, pełen wyniosłego dystansu do innych, surowy, wolny od okazywania uczuć, nie unosi się, pozostaje w stanie apatii, a jednocześnie wolny jest od smutku, nieomylny.

Z natury człowiek przeznaczony jest do życia w społeczeństwie, a SPOŁECZEŃSTWO to zbiór jednostek znajdujących się jednocześnie w centrum pewnych grup: krewni, przyjaciele, naród, ludzkość

Wszyscy ludzie są krewnymi, a ich matką natura IDEA RÓWNOŚCI, negująca istnienie niewolnictwa

Brak klasyfikacji ustrojowych, żadnej formy nie oceniali całkiem dobrze i żadnej całkiem źle. FORMA PAŃSTWA NAJLEPSZA: mieszana - monarchia + arystokracja + demokracja

Skłaniali się ku koncepcji państwa światowego - skupiającego wszystkich mędrców

PRAWO - ma pierwszorzędne znaczenie - jest elementem organizującym społeczeństwo, potrzebnym ze względu na społeczną naturę człowieka

Prawo państwa podporządkowane wyższemu prawu natury

TRIADA PRAW: 1) wieczne 2) naturalne 3) ludzkie

POLIBIUSZ 200-118 p.n.e. - stoik okresu średniego

DZIEŁA: Dzieje, Biografia Filopimena, Taktyka

Nawiązywał do koncepcji cyklicznego rozwoju państw: każde państwo przechodzi etap rozwoju, by osiągnąć szczyt, a następnie przejść w stadium upadku

1. monarchia 2. arystokracja 3. oligarchia 4. demokracja 5. tyrania

prawidłowe formy państwa: królestwo, arystokracja, demokracja

formy niewłaściwe: jedynowładztwo, oligarchia, ochlokracja

USTRÓJ NAJLEPSZY to mieszany - jedynowładztwo (konsul) + arystokracja (senat) + demokracja (zgromadzenie ludowe). Ustrojem takim była republika rzymska.

o prawidłowości formy nie decyduje struktura władzy, lecz CEL RZĄDZENIA

CYCERON (Marek Tuliusz) - 106 - 43 p.n.e. - stoik okresu średniego

wybitny prawnik, piastował wiele urzędów, w tym najwyższy - konsula

DZIEŁA: O państwie, O prawach, Mowy przeciwko Katylinie

PAŃSTWO: res populi (rzecz ludu) - zorganizowana masa ludu połączona dla wspólnego pożytku wynikającego ze wspólnego bytowania, zespolona przestrzeganiem tego samego prawa.

Ludzie łączą się w państwo, ponieważ wynika to z ich instynktu społecznego

Opisuje trzy główne formy państwa: królestwo, demokracja, arystokracja; forma czwarta - mieszana

Najlepsza jest forma mieszana, bo zapewnia stabilność rządów - trwałość zawdzięcza strukturze władz, opartej na kadencyjności.

PRAWO: wywodzi się z rozumu. Źródłem prawa jest natura. Jest to pr. wieczne wyprzedzające państwo.

Wychowawczy charakter prawa: celem prawa jest nie represja, ale skłonienie do należytego zachowania.

Prawo stanowione jest ograniczoną terytorialnie, personalnie i czasowo konkretyzacją prawa natury.

HIERARCHIA PRAW: 1) prawo natury (źródłem jest wszechnatura) 2) prawo naturalne (wywiedzione z natury ludzkiej) 3) prawo stanowione

Prawo ludzkie (lex humanum) dysponuje sankcją zinstytucjonalizowaną.

Dzieli się na: ius gentium (zasady prawne całej ludzkości) i ius civile (zasady prawne państwa)

Podział SPRAWIEDLIWOŚCI na:

1) teoretyczną - dążenie, aby zapewnić człowiekowi to, co w świetle prawa mu się należy

2) praktyczną - zachowanie ludzi sprawujących władzę w granicach swych uprawnień (złych karać, dobrych wynagradzać)

Człowiek sprawiedliwy przestrzega prawa

Niesprawiedliwość objawia się w: 1) wyrządzaniu krzywdy 2) braku reakcji na krzywdy innych

Problematyka państwa i prawa u początków chrześcijaństwa:

JEZUS Z NAZARETU - rok jego urodzi oddziela starożytność od ery nowożytnej

Doktryna Chrystusa była apolityczna; nie formułował żadnej koncepcji państwa, prawa i władzy

Z pozoru Chrystusa wiele łączy z cynikami: indywidualizm, życie zgodne z naturą, surowe, prawie ascetyczne.

Jednak indywidualizm nie idzie tu w kierunku egoizmu, ale aktywnej miłości do ludzi.

Miłość nie jest ograniczona płcią, narodowością, zawodem; kochając Boga człowiek kocha innych ludzi.

Działanie i myśli Chrystusa przenika idea braterstwa

ŚW. PAWEŁ Z TARSU - 8-67 n.e.

tam, gdzie podróżował zakładał gminy chrześcijańskie

Jest autorem 14 listów, wchodzących w skład Nowego Testamentu. List do Rzymian, List do Efezjan

podstawowe znaczenie dla niego miały zagadnienia wiary, a nie problematyka państwa

WŁADZA pochodzi od Boga - z tego wynika, że państwo oceniane jest przez niego pozytywnie. Władzy należy się świadomie podporządkować, bo jest ustanowiona przez Boga, a jej piastuni są sługami bożymi.

CELEM PAŃSTWA jest hamowanie ludzi złych.

Za PRAWO uważa wolę bożą wyrażoną w Biblii. Prawem jest więc to, co jest prawem Chrystusa - posługuje się konstrukcją prawa naturalnego.

ŚW. AUGUSTYN - 354 - 430 - Augustyn Aureliusz

ur. się w Afryce Północnej; wyznawał manicheizm, sceptycyzm, neoplatonizm, by w 378 r. nawrócić się i stać się gorliwym obrońcą Kościoła

DZIEŁA: O obyczajach Kościoła katolickiego, O wielkości duszy, O państwie Bożym

Na jego poglądy filozoficzne wielki wpływ wywarł Platon, drugą inspiracją była Biblia

Celem przemyśleń Augustyna było poznanie Boga i duszy.

Kategoria Boga jest centralna w jego doktrynie. Bóg jest jedynym bytem absolutnym.

Etyka Augustyna eksponuje cnotę miłości. Człowiek ma wybór - może wybrać drogę: miłości lub pożądliwości.

WOLNOŚĆ:

  1. formalna - możliwość działania zgodnie z własną świadomością

  2. istotna - wolność moralna, wewnętrzna konieczność dobra; zależna jest od łaski bożej.

KONCEPCJA PREDESTYNACJI: to Bóg decyduje o tym, czy człowiek przeznaczony jest do zbawienia czy do potępienia. Ludzkość dzieli się na:

  1. civitas dei (boży wybrańcy) -

  2. civitas terrena (boży potępieńcy) -

Państwo boże to niewidzialny Kościół z Chrystusem jako królem, a jego ojczyzną jest niebo.

U podstaw państwa znajduje się rodzina, podziela poglądy Cycerona na państwo - „wspólnota obywateli, zorganizowana ku wzajemnemu pożytkowi, przestrzegająca tego samego prawa”

Był zwolennikiem małych państw, a nie państwa ogólnoświatowego.

Cechą państwa jest sprawiedliwość, CELEM - zapewnienie pokoju, porządku i jedności.

Państwo może osiągnąć te cele dzięki prawu bożemu.

WŁADZA: zawsze pochodzi od Boga, nigdy nie należy jej się sprzeciwiać, bowiem nawet niesprawiedliwa władza może być bożym zamysłem - np. karą dla ludzi za grzechy. Wyróżnia władców: tyranów i opiekunów.

PRAWO układa hierarchicznie:

  1. prawo wieczne, jest ono boską wolą i rozumem

  2. prawo naturalne (intymne), norma uniwersalna, zapisana przez Boga w ludzkiej duszy

  3. prawo ludzkie, wywodzące się z prawa naturalnego

celem prawa jest zapewnienie pokoju i porządku w rodzinie i państwie.

U źródeł chrześcijańskiej teorii władzy

ŚREDNIOWIECZNY RENESANS MYŚLI ARYSTOTELSA:

początkowo kościół zakazał studiowania jego doktryny, gdyż jej tłumaczeniem zajmowali się Arabowie.

najbardziej znaczące próby interpretacji podjął Awerroes (1126-1198)

jest to myśl materialistyczna, bo podkreśla wieczny charakter istnienia materii.

zanegowano ideę nieśmiertelnej jednostkowej duszy człowieka.

człowiek powinien szukać szczęścia w życiu doczesnym i postępować zgodnie ze swą naturą.

Stopniowo kościół nakazał przystosowanie doktryny Arystotelesa do swoich potrzeb (św. Tomasz).

ŚW. TOMASZ Z AKWINU - 1225- 1274 (dominikanin)

od 1252 wykładał w Paryżu, studiując na podstawie specjalnego zezwolenia papieskiego zakazane pisma Arystotelesa.

DZIEŁA: Summa teologiczna, Summa filozoficzna, Komentarze do „Polityki” Arystotelesa

podstawowa idea przenikająca jego system to IDEA HIERARCHI. Na jej czele stoi Bóg.

Filozofia i inne nauki są służebne w stosunku do teologii. Prawdy teologiczne pochodzą z objawienia, prawdy naukowe z doświadczenia i rozumu. Teologia i nauka są rozdzielne.

Tomasz przyjmował za Arystotelesem główne idee dot. PAŃSTWA:

  1. Człowiek ma naturę społeczną i jest zwierzęciem politycznym, ma instynkt społeczny.

  2. Państwo jest bytem logicznie pierwszym w porównaniu do wszystkich innych form organizacji społeczeństwa - zarówno koniecznym jak i pożytecznym.

  3. Zapewnia ono jedność zbiorowości (pokój) i porządek (hierarchię).

  4. Połączenie wielu ludzi do osiągnięcia wspólnego celu.

Ustroje dobre: politea, rządy optymatów, monarchia (najlepsza). Złe: tyrania, oligarchia, demokracja.

Władza w swej istocie pochodzi od Boga. Jeśli występuje ona przeciw prawom bożym i podstawowym normom moralnym, można wystąpić przeciw władzy. O tym jednak decyduje sam KK. Niekiedy władza niesprawiedliwa może być bowiem ustanowiona jako dopust boży dla grzesznych poddanych.

Rządy mogą być sprawiedliwe, bądź niesprawiedliwe.

3 rodzaje sprawiedliwości: (która jest odpowiednim regulowaniem stosunków między ludźmi)

  1. zmienna - określająca stosunki między jednostkami

  2. rozdzielcza - zespół praw i obowiązków pomiędzy jednostką a społecznością

  3. prawna (legalis) - obowiązki jednostki wobec państwa, jej stosunek do zbiorowości.

PRAWO (cechy):

  1. jest ono rozporządzeniem rozumu;

  2. ma na celu dobro powszechne;

  3. zostało ustanowione przez panującego suwerena;

  4. promulgował je panujący.

Jest aktem rozumu, a nie woli. Prawo stanowione jest dla osiągnięcia przez człowieka szczęścia.

Prawo opatrzone jest sankcją - karą.

Skutkiem istnienia prawa jest to, że czyni ono ludzi dobrymi.

Prawo dzieli się na per se i per particiaptionem

  1. Prawo wieczne (lex aetherna) - to prawo samo w sobie (per se) - pr. najwyższe

  2. Prawo naturalne (lex naturalia) - rodzaj prawa per participationem - intelektualne współuczestnictwo człowieka w prawie wiecznym

  3. Prawo ludzkie (lex humana) - drugi rodzaj prawa per participationem - jest skonkretyzowaniem norm prawa naturalnego

    1. ius gentium (prawo pozytywne narodów)

    2. ius civile (prawo cywilne)

  4. Prawo Boże (lex divina) - trzeci rodzaj prawa per participationem. Zawarte w Piśmie Świętym

    1. dawne (niedoskonałe - zawarte w Starym Testamencie

    2. nowe (doskonałe) - zawarte w Nowym Testamencie

Jedynym właścicielem jest Bóg, człowiek posiada naturalne władanie rzeczą. Powinien się dzielić.

Społeczeństwo powinno opierać się na pracy, praca powinna się opierać na umowie, a więc wolności i równości stron. Nawiązuje do idei tej dopiero społeczna nauka Leona XIII.

Koncepcja wojny sprawiedliwej: (3 warunki)

  1. wypowiedziana przez władzę książęcą, nie prywatną

  2. causa iustitia - słuszność sprawy, str. przeciwko której toczy się wojnę musi być winna

  3. uczciwy zamiar ze strony walczących (intentio recta)

MARSYLIUSZ Z PADWY - 1275-1343

DZIEŁA: Defensor pacis, Defensor minor

studiował i propagował Awerroesa, co ściągnęło nań klątwę papieża.

Filozof nie może zajmować się problemami wiary. Religia w państwie jest ważna, bo umacnia moralność.

Rząd ma prawo powoływać kapłanów. Kościół to tylko część (i to nie najważniejsza) państwa.

Odrzuca triadę praw (w przeciwieństwie do Tomasza)

Jest prekursorem pozytywizmu prawniczego - zakłada, że PRAWO to efekt decyzji prawotwórczej suwerena w postaci aktu normatywnego, zaopatrzonego w sankcję.

Podziela pogląd o społecznej naturze człowieka.

CEL PAŃSTWA: zabezpieczenie pokoju społecznego (a nie tak jak u Arystotelesa szczęście obywateli)

GENEZA --||--: rodzinygminypaństwo

PAŃSTWO (civitas, regnum) - to organizacja, w której suwerenną władzą jest lud-ustawodawca, nie mający nad sobą zwierzchnika

Społeczeństwo: 1. chłopi, 2. rzemieślnicy, 3. wojskowi, 4. finansiści, 5. duchowni, 6. sędziowie

IDEA PRAWORZĄDNOŚCI: obowiązek przestrzegania własnego prawa przez rządzących.

Wydziela władzę ustawodawczą i wykonawczą. Nie jest to jednak koncepcja trójpodziału władz.

Zwolennik rządu, w którego rękach skupia się całość władzy (wykonawczej); Całą władzę ustawodawczą oddaje w ręce ludu.

Tworzenie prawa może być realizowane albo przez lud, albo w drodze pośredniej.

Lud-legislator ma prawo wyboru władzy wykonawczej i jej kontroli.

PRAWO jest podstawowym czynnikiem spajającym społeczeństwo, łączącym obywateli w państwo.

Prawo = państwo (w uproszczeniu)

Przez prawo M. rozumiał tylko te normy, które pochodzą od ustawodawcy i zaopatrzone są sankcją. Odrzuca prawa natury i ideę hierarchii źródeł prawa z prawem bożym i naturalnym na czele. Prawo naturalne nie ma wiążącego charakteru - w istocie nie jest prawem.

Doktryny polityczne i prawne epoki renesansu

Realizm polityczny we Włoszech:

NICCOLO MACHIAVELLI - 1469-1527

DZIEŁA: Mowa o organizacji sił zbrojnych Florencji, Książę, O złotym ośle

doktryna polityczna M. otwiera nowy etap w historii rozważań na państwem i prawem

IDEA ZMIANY: światu obcy jest stan spoczynku i stagnacji. Zjawiska życia społecznego (ustroje, instytucje prawne, polityczne i społeczne) przechodzą okresy rozwoju i upadku.

Ludzie bardziej skłonni są do złego niż do dobrego. Człowiekiem rządzą:

  1. NECESSITA - konieczność, sytuacja niezmienialna lecz przewidywalna

  2. OCCASIONE - sposobność, aczkolwiek nieprzewidywalna

  3. FORTUNA - los, niosący dobre i złe

  4. VIRTU - osobnicza siła, charakteryzująca i kształtująca przywódcę, pozwalająca odnaleźć się mu w trzech poprzednich trzech. Oddzielona jest od etyki.

Krytykował chrześcijaństwo jako religię zakładającą bierność.

ZASADĄ PAŃSTWA jest dominio - zwierzchnictwo, panowanie, władza nad ludźmi.

CEL PAŃSTWA: zapewnienie stanu pokoju i ładu w społeczeństwie.

W kwestii ustroju podziela poglądy Polibiusza - monarchia, rządy optymatów i rządy ludów są dobre. Łatwo jednak mogą przekształcić się w formy złe: tyrania, oligarchia i anarchia.

Ustrój najlepszy: republika mieszana. W okresie chaosu i zamętu potrzeba jednak rządów autorytarnych.

PAŃSTWO (trzecia def. po Arystotelesie i Cyceronie) „wszelkie państwa, wszelkie rządy, które miały lub mają władzę nad ludźmi bywają republikami albo księstwami.”

prezentuje IDEĘ AMORALNOŚCI WŁADZY - dla dobra państwa władza może używać siły, przymusu, a jeśli to nie skutkuje - podstępu i wiarołomstwa.

Dla zjednoczenia Italii na wzór Imperium Romanum jest potrzebny „nowy książę” - ma silne virtu, naturę zaś jednocześnie lisa i lwa.

3 czynniki umożliwiające odrodzenie Włoch: władza „nowego księcia”, narodowa armia i wspólny język.

Wyrażał konieczność poszanowania własności prywatnej swoich poddanych przez panującego.

Wielką rolę przyznawał propagandzie władzy

DOKTRYNY REFORMACJI

MARCIN LUTER - 1483-1546

studiował filozofię w Erfurcie, którą potem wykładał w Wittenberdze

Zakwestionował prymat papieża nad Kościołem katolickim, ogłosił 95 tez (skierowanych przeciwko odpustom) napomniany bullą Exurge Domine, którą publicznie spalił, za co został ekskomunikowany.

DZIEŁA: 95 tez, Do szlachty chrześcijańskiej narodu niemieckiego o naprawie społeczeństwa chrześcijańskiego, O władzy świeckiej i należnym jej posłuszeństwie

Koncepcja człowieka: (dwie pozornie sprzeczne tezy)

  1. chrześcijanin jest człowiekiem wolnym, nikomu nie podległym, panem wszelkiej rzeczy (w sferze duchowej)

  2. chrześcijanin jest sługą wszelkiej rzeczy, podległy wszystkiemu (w życiu społecznym, dla wspólnego dobra istniejącej władzy)

Prymat władzy świeckiej nad duchowną, bowiem władza świecka także pochodzi od Boga.

Władzy państwowej należy bezwzględnie się podporządkować, choćby uchodziła za złą i niesprawiedliwą, (o ile nie wchodzi w jawny konflikt z prawem boskim).

Obowiązkiem państwa jest troska o moralny rozwój poddanych, zapewnienie w społeczeństwie porządku i szacunku dla władzy.

Powołaniem człowieka jest praca, a zamożność to nagroda od Boga

JAN KALWIN - 1509-1564

prawnik, teolog, 1536 - Urządzenie wiary chrześcijańskiej

pozostaje pod silnymi wpływami św. Augustyna - przyjął jego koncepcję o predestynacji

jedyne źródło wiary to Biblia, odrzuca wszelkie powstałe później dogmaty, ustawodawstwo i praktykę KK

pochwała pracy, bogacenia się; własność prywatna nienaruszalna

pochwalał autorytet państwa, realizujący wolę Boga

nie był zwolennikiem monarchii ani demokracji, najbardziej aprobował rządy arystokratyczne.

władza powinna się troszczyć nie tylko o dobro materialne swych poddanych, ale także o przestrzeganie prawd wiary - za wykroczenia przeciwko przykazaniom groziły kary nie tylko wymierzane przez duchownych, ale i przez władze świeckie.

„wierny” = „obywatel”

JEAN BODIN - 1530-1596 - przedstawiciel doktryny monarchii oświeconej

Prawnik, poseł ze stanu trzeciego do Stanów Generalnych w Blois, podróżował po Europie (był w Polsce)

W Metodzie łatwego poznania historii opowiada się przeciw bezkrytycznemu zaufaniu do opinii autorytetów i za zastosowaniem badań porównawczych

W Odpowiedzi na niedorzeczności pana Malestretti - odrzuca pogląd, iż bogactwo kraju zależne jest od posiadania cennych kruszców. Zależne jest wg niego od charakteru gospodarki.

W 1576r. w Paryżu ukazuje się Sześć ksiąg o Rzeczypospolitej - gloryfikuje monarchię absolutną.

Twierdzi, tak jak Arystoteles, iż podstawą państwa jest rodzina. (z niej się wyłoniło i ją ma chronić)

Źródłem państwa jest przemoc lub zgoda tych, którzy dobrowolnie podporządkują się drugim.

PAŃSTWO to: „prawe rządzenie wieloma gospodarstwami rodzinnymi i tym, co jest im wspólne, z władzą suwerenną”

Rząd sprawiedliwy to rząd podległy prawom bożym i kardynalnym;

SUWERENNOŚĆ

  1. to immanentna cecha państwa

  2. jest nieskrępowana prawami pozytywnymi

  3. cechy: ciągłość, niepodzielność, niezbywalność, niezależność, nieograniczoność, bezwarunkowość

  4. jest władzą absolutną (nieograniczoną przez nikogo ani z zewnątrz - papież, cesarz, ani od wewnątrz - poddani, feudałowie, ani wstecz - zobowiązaniami poprzednich władz)

Uprawnienia suwerennego księcia:

  1. stanowienie praw (pierwsze i zasadnicze)

  2. mianowanie urzędników

  3. rozstrzyganie w ostatniej instancji spraw sądowych

w każdym państwie jeden może być tylko nosiciel suwerenności - nie związany swoimi prawami

wyróżniał prawo: boskie (zawarte w Piśmie Św.), naturalne (nakazy rozumu ludzkiego) i pozytywne

Prawo pozytywne ma być sprawiedliwie, a więc zgodne z boskim i naturalnym.

Sympatyzował z monarchiczną formą rządów, odrzucał demokrację i formę mieszaną

Odrzucał prawo zwierzchnictwa papieży/cesarzy nad suwerennymi chrześcijańskimi panującymi

Kościół a państwie jest potrzebny, sprzyja utrzymywaniu się władzy i posłuchowi.

Kościół i duchowieństwo podlegają jurysdykcji państwa.

Utopie epoki renesansu

ERAZM Z ROTTERDAMU - 1469-1536

zwany papieżem humanistów

DZIEŁA: Antibarbari, Podręcznik rycerza chrześcijańskiego, Pochwała głupoty

prezentuje krytyczną postawę wobec dotychczasowych wartości filozoficznych, etycznych, teologicznych i politycznych

chce z szeroko pojmowanego człowieczeństwa uczynić ideę centralną.

był pacyfistą

opowiadał się za republikańską formą rządów. Władca ma być wzorem moralności i cnót obywatelskich

nie włączył się otwarcie do reformacji.

Morusowi poświęcił „Pochwałę głupoty”

TOMASZ MORE (MORUS) - 1478-1535

był przeciwnikiem reformacji, przez co popadł w konflikt z Henrykiem VIII, za co skazany został na śmierć

Książeczka zaiste złota i niemniej pożyteczna jak przyjemna o najlepszym ustroju państwa i nieznanej dotąd wyspie Utopii (Utopia) - od greckiego Ou topos, czyli miejsce, którego nie ma.

wszystkich panujących ocenia źle.

odwołując się do Platona stwierdza, że jedynym warunkiem pomyślności państwa jest równy podział własności. Krytykuje własność o wiele mocniej niż Platon

Aby można było stworzyć sprawiedliwy ustrój, należy znieść własność prywatną

Na Utopii panuje ustrój demokratyczny (będący zaprzeczeniem stosunków panujących w Europie), sprawujący władzę powołani są w drodze demokratycznych wyborów.

Liczące po 30 rodzin grupy społeczne wybierają urzędnika - filarchę, 10-osobowym zespołem filarchów kieruje protofilarcha. Grypa 200 filarchów wybiera księcia, spośród 4 kandydatów wskazanych przez lud.

Cała młodzież ma obowiązek nauki i możliwość ukończenia studiów.

Podstawą egzystencji jest uprawa ziemi. Praca to obowiązek wszystkich Utopian, poza 500 osobami od tego zwolnionymi.

Plony z pracy są wspólne, istnieją wspólne stołówki, nie ma pieniędzy, nikt nie potrzebuje złota.

Koncepcja wojny sprawiedliwej: głownie wojna obronna, zaczepna w wypadku, gdy chodzi o obronę niezawisłości państwa, bądź wolności państwa sąsiedniego.

Na wyspie panuje tolerancja religijna, najważniejszymi zasadami religii są dwa dogmaty:

  1. Dusza ludzka jest nieśmiertelna i z laski Boga stworzona do szczęścia

  2. Po życiu doczesnym przewidziana jest nagroda za cnoty i uczynki oraz kara za przewinienia.

GIOVANI DOMENICO (TOMASZ) CAMPANELLA - 1568-1639

teolog, filozof antyczny, stworzył utopijny traktat Civitas Solis (Państwo Słońca)

Jego Państwo Słońca znajduje się na jednej z wysp Oceanu Indyjskiego

Ustrój polityczny: republika kapłańska z wielkim Metafizykiem, zwanym Słońce (HOH) na czele

Rządzi przy współpracy Pon (Potentia = Moc), Sin (Sapientia = Mądrość) i Mor (Amor = Miłość)

Zgromadzenie ludowe - uczestniczą w nim obywatele po ukończeniu 20 r.ż., daje społeczeństwu możliwość wypowiedzenia się we wszystkich ważnych kwestiach państwowych oraz oceny urzędników

sądownictwo jest jednoinstancyjne, funkcjonuje za to prawo łaski, obowiązuje prawo talionu.

nieznana jest tu własność prywatna (wspólne domy, sypialnie i łóżka, zmieniane co 6 miesięcy)

powszechny obowiązek pracy, brak niewolnictwa

FRANCISZEK BACON - 1561-1626

wszechstronnie wykształcony naukowiec i polityk - krytykuje starożytną filozofię w cyklu Wielka odnowa

w Nowej Atlantydzie nawiązuje do dialogów Platona i opisuje utopijną wizję doskonałego społeczeństwa.

podstawą istnienia tej społeczności jest własność ogólnospołeczna, obejmująca główne działy gospodarki, zarządzana centralnie. Własność prywatna jest dopuszczalna, ale gra rolę drugorzędną.

fundamentem społeczeństwa są rodziny, wychowujące młode pokolenie w duchu nauki i postępu

Idealny ustrój - monarchia, król podejmuje decyzje wysłuchując opinii senatu i mędrców Domu Salomona

państwo raczej wyizolowane, żyjące pokojowo z innymi ludami.

Myśl polityczna i prawna polskiego renesansu

PAWEŁ WŁODKOWIC - ok. 1370 - ok. 1435-1436

prawnik, pisarz, rektor Akademii Krakowskiej, obrońca interesów Polski w sporze z Krzyżakami, wysłannik na sobór w Konstancji (1414-1418)

DZIEŁA: traktat o władzy cesarza i papieża nad niewiernymi, Konkluzja (na soborze w 1415)

wystąpił w obronie pogan zachowujących pokój, przed atakowaniem ich w imię hasła „nawracania niewiernych”

każdy człowiek (chrześcijanin jak i innowierca) ma prawo do wolności sumienia i obrony swojej godności.

państwo - także pogańskie - jest nietykalne.

„Wiara jest cnotą teologiczną, dlatego szerzenie jej należy do teologów, a nie do wojowników”

ANDRZEJ FRYCZ MODRZEWSKI - 1503-1572

DZIEŁA:

PAŃSTWO w jego ujęciu to rzeczpospolita, a jest to „zgromadzenie i pospólność ludzka, związana prawem, łącząca wielu sąsiadów, a ku życiu dobremu i szczęśliwemu ustanowiona.” (def. ta łączy elementy Arystotelesa i Cycerona)

Wyróżniał następujące formy rządów: monarchię, oligarchię i politeję, dostrzegał też formę mieszaną.

Jest zwolennikiem rządów królewskich, elekcyjnych, postuluje wzmocnienie władzy królewskiej, nie jednak tak mocno, aby poszła ona w kierunku absolutyzmu.

Sugerował ograniczenie roli sejmów - obrady powinny być skrócone, a w prawotwórstwie udział powinni mieć filozofowie, wykształceni prawnicy.

wnosił o przewartościowanie istoty szlachectwa - miała o nim przede wszystkim decydować zasługa dla państwa

postuluje rządy sprawne i zarazem praworządne (stąd potrzeba reformy prawa)

prawo ma obowiązywać jednakowo wszystkich obywateli, oparte ma być na prawie rzymskim

sądy miały być zawsze gotowe i stale w tym samym miejscu, system apelacji zreformowany

przeciwnik wszelkich wojen i zwolennik trwałego pokoju.

opodatkowanie świeckich i duchownych (poza chłopami)

słudzy Kościoła powinni pracować „dla Kościoła i Rzeczypospolitej”

opiekę nad odpowiednim wychowaniem młodego pokolenia ma przejąć państwo, dostęp do nauki dla wszystkich zdolnych uczniów, niezależnie od stanu.

O poprawie Rzeczypospolitej trafia na Indeks Ksiąg Zakazanych.

PIOTR SKARGA - 1536-1612

jezuita, pierwszy rektor Ak. Wileńskiej, zwolennik unii KK z prawosławnym, przeciwnik reformacji

DZIEŁA: O jedności Kościoła Bożego, Kazania sejmowe (złożone z 8 kazań)

propagował formę monarchii, wzmocnienie władzy królewskiej, ograniczenie wolności, której nadmiar to anarchia, ograniczenie przywilejów szlachty i poszerzenie uprawnień senatu kosztem izby poselskiej, umocnienie jedności obywateli poprzez wzmocnienie pozycji kościoła, walkę z różnowiercami.

uważał, że prawo stanowione w Polsce jest złe - należy je zmienić.

JAN ZAMOYSKI - 1542-1605

mówca, polityk, mecenas sztuki, autor Mowy do Henryka Walezego i De senatu romano

­­ założył Zamość, powołał Akademię Zamojską (szkołę wyższą wzorowaną na paryskiej College Royal)

zwany był „trybunem ludu szlacheckiego” (gloryfikował i bronił stanu szlacheckiego)

Polskę wg niego to kraj swobód politycznych, tolerancji, prosperujący dzięki patriotyzmowi szlachty i cnotliwości jego mieszkańców. Rzeczpospolita ofiarowuje mieszkańcom najwyższe dobro - WOLNOŚĆ.

król polski pochodzący z wyboru ma dbać o dobro obywateli.

Wskazuje podobieństwo urządzeń Rzeczypospolitej do republiki rzymskiej - społeczeństwo dzieli na dwa stany - szlachtę-patrycjuszy, mających udział w rządach i resztę - plebejuszy.

podkreśla znaczenie tolerancji religijnej, nakazuje rozwijanie cnót, postuluje państwo praworządne.

Myśl polityczna i prawna wieku XVII

Szkoła prawa natury:

HUGO GROCJUSZ - 1583-1645

czołowy przedstawiciel szkoły prawa natury, uważany za twórcę prawa międzynarodowego publicznego

DZIEŁA: Dzieje oswobodzenia Holandii, Wolność Mórz, O prawie wojny i pokoju

­ Normy prawa natury uwalnia od treści religijnych, wiążąc je z naturą człowieka

Prawo absolutne jest tak absolutne i niezmienne, że „sam Bóg nie może go zmienić”

Prawo natury - 4 podstawowe zasady (obowiązki) - koncepcja świecka i naturalna.

  1. poszanowania cudzej własności

  2. wynagradzania szkód z własnej winy przyczynionych

  3. dotrzymywania umów

  4. poniesienia kary za popełnione przestępstwa

PAŃSTWO powstaje przez 3 cywilne umowy:

  1. contractus societatis - o powstanie społeczeństwa

  2. contractus subiectioni - o oddanie się pod zwierzchnictwo

  3. contractus pacta sunt servanda - o przestrzeganie zawartych umów

Uważany jest za teoretyka praw podmiotowych (jest to określony zakres uprawnień przysługujących konkretnej osobie). Wynikają one wg Grocjusza z praw przedmiotowych.

Dzieli je na pełne/ mniej pełne oraz na :

TOMASZ HOBBES - 1588-1679

DZIEŁA: Lewiatan, Elementy filozoficzne

­­ Religia nie jest filozofią, nie może być przedmiotem sporów, powinna być praktykowana

Bóg dał podstawowe prawo „nie czynić drugiemu, tego czego samego by się nie chciało doświadczyć”

odrzuca koncepcję Arystotelesa, że człowiek to zoon politikon - podkreśla egoistyczny, antyspołeczny charakter natury człowieka

Z natury wszyscy ludzie są równi, nierówność jest skutkiem prawa stanowionego.

W stanie przedpaństwowym ludzi cechuje naturalna „wola szkodzenia”, pożądliwość, strach przed śmiercią, walka o dobra - bellum omnium contra omnes - wojna wszystkich przeciw wszystkim

Aby wprowadzić pokój potrzebne jest PAŃSTWO powstaje ono na mocy umowy społecznej oddania się jednostek pod zwierzchnictwo suwerena.

Prawa natury są niezmienne i wieczne = prawa moralne.

Dwa rodzaje państw - ze wzgl. na sposób ich powstawania 1. naturalne (zdobyte siłą przez despotę) i 2. polityczne (powstałe drogą umowy społecznej)

Państwo to male necessarium - zło konieczne wraz z powstaniem państwa ludzie tracą przyrodzoną im naturalną wolność, w zamian zyskują bezpieczeństwo, poszanowanie posiadania i własności.

Treść PRAWA określa wola suwerena, warunkiem obowiązywania jest promulgacja. Określa ono obowiązek dotrzymywanie umów, nienaruszania własności.

Władza państwowa ma być silna i absolutna. USTROJE: demokracja, arystokracja, monarchia, najgorsza forma to mieszana (!). Forma państwa jest nieważna, ważne by było ono silne.

Państwo określa obowiązujący porządek religijny. Religia stabilizuje państwo.

JOHN LOCKE - 1632-1704 - czołowy przedstawiciel doktryny liberalizmu politycznego i ekonomicznego

najbardziej twórczy okres jego życia przypada na okres po chwalebnej rewolucji (1688)

DZIEŁA: List o tolerancji, Dwa traktaty o rządzie, Rozważania dotyczące rozumu ludzkiego

Stan naturalny charakteryzuje się brakiem istnienia społeczeństwa i władzy politycznej oraz WOLNOŚCIĄ (nie jest to w. anarchiczna) i równością wobec prawa natury. Ocenia go na +.

W stanie natury wykonywanie prawa natury powierzone jest każdej osobie. Każdy ma prawo karania, brakuje jednak zwierzchniego autorytetu sędziego - dlatego powstaje państwo.

Mocą umowy społecznej wolność naturalna przekształca się w wolność cywilną

2 umowy: 1. o powstanie społeczeństwa (jednomyślnie)

2. o powstanie władzy państwowej (większościowo)

WOLNOŚĆ (w skrócie) = własność

3 władze: ustawodawcza (o najwyższej pozycji), wykonawcza, federatywna - rodzaj wykonawczej, dotyczy stosunków międzynarodowych

NAJLEPSZY USTRÓJ: umiarkowana monarchia, gdzie władza byłaby podzielona między różne org.

To człowiekowi powinno opłacać się żyć w państwie i społeczeństwie; człowiek ma starać się o własność; ludzie, którzy niczego nie mają, nie mają prawa domagać się czegokolwiek od społeczeństwa.

państwo z założenia swego jest religijnie tolerancyjne.

Liberalizm arystokratyczny, ludowy radykalizm, konserwatyzm

KAROL MONTESKIUSZ - 1689-1755 (lib. aryst.)

DZIEŁA: O duchu praw, Listy perskie, Rozważania o przyczynach wielkości i upadku Rzymu, w pracach tych wyraża potępienie despotyzmu, pochwałę zasad tolerancji i wolności (w zawoalowanej formie)

Głosi determinizm - wszelkie rzeczy i zjawiska funkcjonują wedle właściwych sobie reguł.

Okres przedpaństwowy nie jest stanem wojny.

PRAWA NATURY dot. istoty społeczeństwa - prawom tym czł. podlegał przed powstaniem państwa.

4 podstawowe prawa natury:

  1. pokój między słabymi, równymi sobie jednostkami

  2. zaspokajanie potrzeby pożywienia

  3. potrzeba łączenia się w pary, wzmocniona uczuciem przyjemności ze współżycia seksualnego

  4. pragnienie życia w społeczeństwie

Wraz z powstaniem państwa pojawia się nowe prawo -

Prawo ma iść za duchem narodu - dopasowywać się do zmiennych warunków życia społecznego

WOLNOŚĆ to zdolność do czynienia tego, na co ustawy pozwalają.

Wyróżniał 3 USTROJE: monarchiczny (najlepszy), republikański, despotyczny (najgorszy)

Gwarancją właściwego ustroju jest odpowiedni podział kompetencji -

stąd koncepcja trójpodziału władzy w państwie:

Najbardziej ograniczana powinna być legislatywa.

Władza wykonawcza stanowi część prawodawczej jedynie poprzez „zdolność przeszkadzania”

Sędziowie związani są ustawami parlamentu, a ich wyroki egzekwuje władza wykonawcza. Sędziowie są jedynie „ustami ustawy”

koncepcja miała na celu ochronę społeczeństwa przed absolutyzmem, ochronę własności.

znalazła wyraz w późniejszych aktach prawnych: Deklaracji Praw Człowieka i Obywatela - 1789, Konstytucji USA - 1787, Konstytucji 3 Maja - 1791

Wolność ze strony państwa ma zabezpieczać prawo, wolność jednostki rodzą zaś obyczaje, nawyki i niektóre prawa cywilne.

JEAN JACQUES ROUSSEAU - 1712-1788

DZIEŁA: Umowa społeczna, Rozprawa o naukach i sztukach, Rozprawa o pochodzeniu nierówności między ludźmi, Uwagi o rządzie polskim

zakwestionował charakterystyczną dla epoki wiarę w postęp

Pesymistycznie zapatrywał się na osiągnięcia ludzkiej cywilizacji - deprawuje ona bowiem człowieka;

Stan natury był okresem pomyślności jednostek (bez wojen i własności)

Pierwszą i naturalną formą życia społecznego jest rodzina. Wszystkie inne twory są wynikiem umowy.

Umowa społeczna wg Rousseau: (2 umowy - o powstanie ciała politycznego i o zwierzchnictwo)

Prezentuje się jako zwolennik demokracji i suwerennej władzy ludu, opartej na woli powszechnej, czyli wspólnym interesie wszystkich.

PRAWO (konsekwencja umowy społecznej) - normy postępowania o char. generalnym i abstrakcyjnym

Rodzaje praw:

SUWERENNOŚĆ: niezbywalna, niepodzielna, jedynym jej nosicielem lud stąd krytyka zrzeczenia się mocą umowy społecznej wolności (Grocjusz, Hobbes) oraz krytyka teorii podziału władzy.

nie jest istotne, jaką formę przybierze państwo - każda forma może dobrze i źle realizować założenia dobra powszechnego

WŁADZA także powstaje drogą umowy społecznej

Dwa rodzaje wiary: w sensie teologicznym, obywatelska

HUGO KOŁŁĄTAJ - 1750-1812

pisarz polityczny, jeden z twórców Konstytucji 3 Maja, publikował w Stronnictwie Patriotycznym

DZIEŁA: Do Stanisława Małachowskiego… Anonima listów kilka, Ostatnia przestroga dla Polski

Właściwy ustrój: dziedziczna monarchia konstytucyjna z ograniczoną władzą panującego,

zwolennik idei podziału władzy:

CZŁOWIEK

PAŃSTWO ma zagwarantować równość obywatelską i bezpieczeństwo osobiste, ma istnieć wolność głoszenia poglądów oraz tolerancja religijna

chłopi mieli uzyskać wolność osobistą, bez przyznania im prawa własności do ziemi (mieli dzierżawić)

reforma armii

był zwolennikiem „łagodnej rewolucji” i sympatykiem jakobinizmu.

STANISŁAW STASZIC - 1755-1826

aktywny działacz w okresie Sejmu Wielkiego, prezes Towarzystwa Przyjaciół Nauk, założył Szkołę Akademiczno-Górniczą w Kielcach, odznaczony orderem Orła Białego

DZIEŁA: Uwagi nad życiem Jana Zamoyskiego, Przestrogi dla Polski

Powstanie organizacji państwowych wyjaśnia zawarciem umowy społecznej zabezpieczającej naturalne prawa człowieka: równość, wolność, własność

NARÓD - wspólnota ludzi, której członkowie biorą udział w stanowieniu praw stąd konieczność poszerzenia udziału we władzy prawodawczej na inne stany. Szlachta nie wyczerpuje kategorii narodu!

pańszczyzna jest szkodliwa dla prawidłowych stosunków społecznych, wolna elekcja dla ustroju.

Głosił potrzebę ukrócenia samowoli magnaterii (ograniczenie roli senatu), jej ekonomicznego zniszczenia

„Jeden prawodawca - jedna izba”,

władza ustawodawcza i wykonawcza nie mogą być podzielone.

był zwolennikiem monarchii absolutnej, ale nie w realiach polskich

wprowadzić zatem należało monarchię konstytucyjną, która w przyszłości miałaby być przekształcana w formę bardziej demokratyczną, zapewniającą szerszym warstwom społecznym wpływ na rządy.

reformie należy poddać armię i sądownictwo.

Idealizm niemiecki

IMMANUEL KANT - 1724-1804

twórca klasycznej szkoły idealizmu filozoficznego

DZIEŁA: Krytyka czystego rozumu, Krytyka praktycznego rozumu, Krytyka władzy sądzenia

Stworzył oryginalny wykład etyki. Wychodzi od pojęcia dobrej woli będącej wartością immanentną, samą przez się. Tylko dobra wola (intencja działania) ma znaczenie w etyce.

Czyn moralny powinien być zgodny z obowiązkiem, i co ważniejsze wykonany z obowiązku

Obowiązek to poczucie konieczności działania wynikającej z szacunku dla prawa.

K. wprowadza pojęcie imperatywu kategorycznego - to przymus, jaki wywiera rozum na wolę. Tylko on może być prawem. Są dwie bezwzględne reguły odpowiadające pojęciu imperatywu koniecznego:

  1. postępuj tak, aby reguła twego postępowania mogła się stać poprzez twoją wolę prawem powszechnym

  2. postępuj tak, abyś traktował ludzkość (bądź we własnej osobie, bądź w osobie bliźniego) jako cel, nigdy jako środek.

PAŃSTWO - systematyczny związek istot rozumnych połączonych wspólnymi prawami.

Nie rozwinął w szczególny sposób teorii państwa i prawa. Są one konsekwencją jego założeń etycznych.

człowiek jest zarazem istotą społeczną - tylko w społeczeństwie może się rozwijać, i aspołeczną - rządzą nim ambicja, rządza posiadania i panowania.

największym zadaniem ludzi jest utworzenie społeczeństwa obywatelskiego, rządzącego się prawem.

Państwo powstaje ze stanu zagrożenia przed podbiciem społeczeństwa przez inne państwo. Stan natury pełen jest konfliktów i zagrożenia.

Państwo powstaje w interesie każdego człowieka, który zrzeka się wolności naturalnej i nieograniczone na rzecz kontrolowanej i ograniczonej prawem.

Państwo zabezpiecza wolność jednostki, co jest bardziej cenne niż niepewna, nieograniczona wolność stanu naturalnego;

Państwo powstaje wskutek umowy społecznej.

Zwolennik monarchii parlamentarnej. Ustrój demokratyczny szybko zmierza ku despotyzmowi.

Popiera koncepcję podziału władzy - jest ona bliższa idei Locke'a niż Monteskiusza

Koncepcja państwa prawa: oparte jest ono na:

  1. wolności - stosowanie przymusu tylko wobec naruszających prawo

  2. równości - wszyscy tak samo podlegają prawu i nie ma uprzywilejowanych

  3. obywatelskiej podmiotowości - człowiek podlega tylko tym prawom, w których stanowieniu brał udział jako prawodawca.

Koncepcja prawa: ma formalistyczny charakter - prawo określa obowiązki zewnętrzne, moralność zarówno wewnętrzne, jak i zewnętrzne. Moralność wyraża się w motywie przestrzegania prawa.

W stosunku prawnym najważniejsza jest nie jego materialna treść, lecz wola stron wchodzących w ten stosunek.

GEORG HEGEL - 1770-1831

uważa się, że jego filozofia stanowi podstawowe źródło materializmu dialektycznego Marksa i Engelsa

DZIEŁA: Fenomenologia ducha, Zasady filozofii prawa

Istota państwa ma charakter abstrakcyjny i nie może być mieszana z zewnętrznym wyrazem państwa i jego historycznym pochodzeniem.

Od państwa w ścisłym rozumieniu należy odróżnić także społeczeństwo obywatelskie - pomieszanie oby bytów prowadzi do utożsamiania państwa z interesem jednostki, co jest z założenia błędne.

PAŃSTWO wg Hegla to etyczna całość, w której jednostka posiada wolność i korzysta z niej w ściśle określonych granicach i w określony sposób.

Państwo jako byt absolutny i zewnętrzny nie jest totalitarne, bowiem jednostki oprócz tego, że mają obowiązki w stosunku do państwa, mają także prawa.

Ustrój polityczny państwa jest to świadomość jego wewnętrznych elementów.

Był przeciwnikiem klasycznego trójpodziału władz, zakładał on bowiem zbyt dużą odrębność władz, co prowadzić miało nieuchronnie do walki między władzą wykonawczą a ustawodawczą.

Państwo dzieli się na następujące władze (substancje): ustawodawczą, rządową, władzę panującego

Najważniejsza jest władza panującego - w niej wyraża się suwerenność.

Suwerenność - jednolita i trwała; w aspekcie:

Suwerenem w państwie jest monarcha - suwerenność ludu jest suwerennością państwa narodowego.

Władza rządząca to wykonywanie i stosowanie decyzji wydanych przez panującego.

Urzędy mają być zorganizowane hierarchicznie, a urzędnicy mają być beznamiętni, uczciwi i łagodni.

To, co ogólne należy do władzy ustawodawczej, a więc jej zadaniem jest tworzenie abstrakcyjnych, ogólnych określeń prawnych, tj. reguł zachowania.

PRAWO jest zjawiskiem obiektywnym, musi bowiem zaistnieć w świadomości, oraz musi obowiązywać.

Prawo ma charakter pozytywny. Obowiązek podporządkowania się prawu zakłada konieczność by prawa były powszechnie znane.

Wyrok jest subsumcją stanu faktycznego pod ustawę - dzięki niemu świadomość prawna się utrwala.

Elementy teorii i filozofii prawa XX wieku

LEON PETRAŻYCKI - 1867-1931

autor psychologizmu prawniczego

DZIEŁA: Wstęp do nauki polityki prawa, Wstęp do nauki prawa i moralności

Motywacja zasadnicza - bezpośrednie połączenie wyobrażeń różnych czynów z apulsywnymi lub repulsywnymi emocjami.

Normy etyczne wiążące się z wyobrażeniem obowiązku to normy moralne. Nomy prawne to normy etyczne powiązane z wyobrażeniem prawa.

Prawo, podobnie jak moralność istnieje jedynie w psychice człowieka w postaci przeżyć prawnych.

Prawo jest zjawiskiem przejściowym, historycznym, istnieje wskutek niedostatecznego przystosowania psychiki ludzkiej do potrzeb nowego życia społecznego.

Podzielił prawo na:

Teoria państwa ma wyraźnie wtórny charakter wobec teorii prawa i moralności.

W definicji prawa brak jest związków prawa z państwem.

PAŃSTWO to zbiór ludzi połączonych przez to, że pewnym osobom z tego grona przyznane są pewne prawa, a pewnym odpowiednie obowiązki prawne.

W państwie istnieją 2 funkcje prawa:

  1. rozdzielcza - tworzy ustrój ekonomiczny, jej podstawą jest własność.

  2. organizacyjna - określa aspekt polityczno-ustrojowy.

WŁASNOŚĆ - jej rodzaj determinuje ustrój: prywatna - kapitalistyczny, kolektywna - socjalistyczny.

Zaletą socjalizmu jest to, że wpaja psychice narodowej etos i dyscyplinę służby społecznej.

HANS KELSEN - 1881-1973

twórca normatywizmu = czystej teorii prawa, który jest jedną z wersji pozytywistycznego ujęcia prawa

DZIEŁA: Czysta nauka prawa

K. odróżnił sferę bytu (tego, co jest) od sfery powinności (tego, co powinno być) i umieścił prawo w sferze powinności.

Prawnika interesować ma jedynie obowiązywanie prawa, a nie jego społeczne, psychologiczne czy moralne aspekty.

Podstawowe znaczenie ma formalna geneza prawa, oparcie go na normie kompetencyjnej i formalna skuteczność prawa. Prawo to fakt normatywny.

u podstaw porządku prawnego leży „grundnorm” - jest bazą konstytucji, stwierdzeniem zawierającym pewien ładunek aksjologiczny

Dwojakie ujęcie państwa:

  1. byt czysto formalny - wykreowany przez normy prawne

  2. fakt polityczny i społeczny - pozaprawny, transcendentny wobec prawa

Definiuje państwo tak jak Jellinek - trójelementowo

zwolennik teorii podziału władz, ich wzajemnej kontroli i współdziałania.

ustrój dobry to demokracja lub autokracja

WOLNOŚĆ pojmuje w sposób bardzo liberalistyczny.


Wyszukiwarka