Zdolności motoryczne dzieli się na dwie podstawowe grupy: zdolności kondycyjne i zdolności koordynacyjne.

Zdolności kondycyjne to zdolności oparte głównie na procesach energetycznych. Do tej grupy zaliczono: wytrzymałość, siłę i pośrednio szybkość.

Zdolności koordynacyjne to zdolności zdeterminowane procesami informacyjnymi. W tej grupie znalazła się zwinność

Zdolności kondycyjne są efektem rozwoju mechanizmów adaptacyjnych w    układzie wegetatywnym zapewniającym wewnątrzustrojową równowagę funkcjonalną. Zdolności koordynacyjne zapewnia człowiekowi somatyczny układ nerwowy. Same zdolności koordynacyjne określają poziom adaptacji ruchowej do otoczenia.

Pomiędzy zdolnościami koordynacyjnymi a zdolnościami kondycyjnymi ogniwo pośrednie zajmują zdolności gibkościowe.

Schemat podziału zdolności motorycznych według Mekoty

Zdolność motoryczną zwaną gibkością definiuje się jako właściwość układu ruchowego człowieka umożliwiającą osiąganie dużej amplitudy w wykonywanych ruchach. Wskaźnikiem gibkości jest maksymalna amplituda ruchu.

---