Nagrody Nobla w dziedzinie chemii:
2007 - Gerhard Ertl
za badania procesów chemicznych zachodzących na powierzchni ciał stałych.
2006 - Roger D. Kornberg
za badania molekularnego mechanizmu transkrypcji w komórkach eukariotycznych
2005 - Yves Chauvin, Robert H. Grubbs, Richard R. Schrock
za odkrycie roli ubikwityn w degradacji białek w organizmie
za badania kanałów w błonach komórkowych
za badania białek
za prace nad katalizą asymetryczną
za odkrycie i badania nad polimerami przewodzącymi prąd elektryczny
za badania nad przejściowymi stanami reakcji chemicznych przy użyciu spektroskopii femtosekundowej
za rozwój teorii funkcjonału gęstości.
Boyer i Walker - za wyjaśnienie mechanizmu enzymatycznego syntezy kwasu adenozynotrifosforowego (ATP)
za badania reakcji zachodzących w atmosferze (m.in. procesy destrukcji warstwy ozonowej)
za metody ukierunkowanej mutagenezy i reakcji łańcuchowej polimerazy (PCR)
za odkrycie katalitycznych właściwości RNA
za badania związków metaloorganicznych
1964 - Dorothy Crowfoot Hodgkin
za ustalenie budowy ważnych substancji biochemicznych (m.in. penicyliny i witaminy B12)
za badania dotyczące polimerów i zastosowanie związków metaloorganicznych w polimeryzacji
za metodę C-14 określania wieku obiektów (datowanie radiowęglowe);
za badania struktury białek, w szczególności insuliny
1957 - Lord Alexander R. Todd
1955 - Vincent du Vigneaud
za prace nad wiązaniami chemicznymi i ich zastosowanie w wyjaśnieniu budowy związków kompleksowych
za odkrycia w dziedzinie chemii supramolekularnej
1947 - Sir Robert Robinson
za odkrycie zjawiska rozszczepienia jądra atomowego
za odkrycie deuteru
za wydzielenie czystego radu i uzyskanie radu w postaci krystalicznej
1904 - Sir William Ramsay
Laureaci Nagród Nobla w dziedzinie fizyki
Albert Fert (˝)
Peter Grünberg (˝)
za odkrycie efektu gigantycznego magnetooporu
John C. Mather (˝)
George F. Smoot (˝)
za odkrycie, że kosmiczne mikrofalowe promieniowanie tła ma postać promieniowania ciała doskonale czarnego i za odkrycie anizotropii tego promieniowania
Roy Glauber (½)
za teoretyczny opis zachowania cząstek światła
John Hall (¼)
Theodor Hänsch (¼)
za wkład w rozwój precyzyjnej spektroskopii laserowej
za opracowanie teorii asymptotycznej swobody w silnych oddziaływaniach między cząsteczkami elementarnymi
za pionierski wkład w rozwój teorii nadprzewodnictwa i nadciekłości.
za detekcję neutrin kosmicznych (R.D. - pierwszą; M.K. - ponowną, w szczególności rejestrację neutrin pochodzących z wybuchu supernowej); dało to początek astronomii neutrinowej
za rozwój astronomii promieniowania X (konstrukcja pierwszych detektorów, odkrycie pozasłonecznych źródeł, wykazanie, że promieniowanie X jest składową promieniowania tła, i in.)
za uzyskanie nowego stanu materii, tzw. kondensat Bosego-Einsteina, oraz za przeprowadzenie doświadczeń nad zbadaniem jego właściwości.
Herbert Kroemer (¼)
za osiągnięcia w dziedzinie półprzewodników heterostrukturalnych
Jack Kilby (½)
za wkład w wynalezienie układu scalonego
za wyświetlenie kwantowej struktury oddziaływań elektrosłabych
za odkrycie cieczy kwantowej ze wzbudzeniami o ładunku ułamkowym
patrz też: efekt Halla (kwantowy), część "Ułamkowy kwantowy efekt Halla".
za rozwój metod chłodzenia i pułapkowania atomów laserem
za odkrycie nadciekłości w izotopie helu-3
za pionierski wkład do fizyki leptonów
za pionierski wkład do rozwoju technik rozpraszania neutronów dla badań materii skondensowanej
za odkrycie nowego typu pulsarów, które otworzyło nowe możliwości badania grawitacji
za jego wynalezienie i rozwój detektorów cząstek, a zwłaszcza wielodrutowej komory proporcjonalnej
za odkrycie, że metody rozwinięte przy badaniu zjawisk uporządkowania w prostych układach mogą być uogólnione do bardziej złożonych form materii, na przykład ciekłych kryształów i polimerów
za ich pionierskie badania dotyczące głęboko nieelastycznego rozpraszania elektronów na protonach i związanych neutronach, co miało istotny wpływ na rozwój modelu kwarkowego w fizyce cząstek
za wynalezienie metody oscylacyjnych pól i ich użycie w maserach wodorowych i zegarach atomowych
za rozwój techniki pułapek jonowych
za metodę wiązki neutrinowej i przedstawienie dubletowej struktury leptonów poprzez odkrycie neutrina mionowego
za postęp w odkryciu nadprzewodnictwa materiałów ceramicznych
Ernst Ruska(½)
za jego podstawowe prace z optyki elektronowej i projekt pierwszego mikroskopu elektronowego
Gerd Binnig(Ľ)
za ich projekt skaningowego mikroskopu tunelowego
za odkrycie kwantowego efektu Halla
za ich decydujący wkład do wielkiego projektu prowadzącego do odkrycia cząstek W i Z
za jego badania teoretyczne procesów fizycznych istotnych dla struktury i ewolucji gwiazd
za jego badania teoretyczne i doświadczalne reakcji jądrowych ważnych dla powstania pierwiastków we Wszechświecie
za jego teorię zjawisk krytycznych w przejściach fazowych
za ich wkład do rozwoju mikroskopii laserowej i elektronowej wysokiej rozdzielczości
za odkrycie naruszania jednej z fundamentalnych zasad symetrii w rozpadach neutralnych mezonów K
za prace nad jednolitą teorią wzajemnego słabego i elektromagnetycznego oddziaływania cząstek elementarnych
Piotr Kapica(˝)
za odkrycia w fizyce niskich temperatur
za odkrycie promieniowania reliktowego
za fundamentalne badania teoretyczne struktury elektronowej układów magnetycznych i nieuporządkowanych
za ich (niezależne) odkrycie ważnej podstawowej cząstki elementarnej
za odkrycie związku między ruchem kolektywnym i ruchem jednocząstkowym i rozwinięcie teorii budowy jąder atomowych oparte na tym związku
Sir Martin Ryle (˝)
za pionierskie prace w dziedzinie radioastronomii
Antony Hewish (˝)
za odkrycie pulsarów
Leo Esaki (Ľ)
za odkrycie tunelowania w półprzewodnikach
Ivar Giaever (¼)
za odkrycie tunelowania w nadprzewodnikach
za teoretyczne przewidzenie własności przepływu prądu nadprzewodnictwa przez barierę
za odkrycie teorii nadprzewodnictwa
za odkrycie zasad holografii
za fundamentalne prace i odkrycia w dziedzinie magnetohydrodynamiki i ich owocne zastosowania do różnych działów fizyki plazmy
za fundamentalne prace i odkrycia związane z antyferromagnetyzmem i ferrimagnetyzmem, które doprowadziły do ważnych zastosowań w fizyce ciała stałego
za wkład i odkrycia związane z klasyfikacją cząstek elementarnych i ich oddziaływań
za decydujący wkład w fizykę cząstek elementarnych, w szczególności za odkrycie wielkiej liczby stanów rezonansowych, co było możliwe dzięki rozwinięciu techniki korzystania z pęcherzykowej komory wodorowej i analizy danych
za wkład do teorii reakcji jądrowych, a szczególnie za odkrycia związane z wytwarzaniem energii w gwiazdach
za odkrycie i rozwinięcie metod optycznych badania rezonansu Hertza w atomach
za ich fundamentalne prace w dziedzinie elektrodynamiki kwantowej, o głębokich konsekwencjach dla fizyki cząstek elementarnych
za fundamentalne prace w dziedzinie elektroniki kwantowej, które doprowadziły do skonstruowania oscylatorów i wzmacniaczy bazujących na zasadzie działania masera i lasera
za wkład w teorię jądra atomowego i cząstek elementarnych, a szczególnie za odkrycie i zastosowanie w tych teoriach podstawowych zasad symetrii
za odkrycia związane z powłokowym modelem jąder atomowych
za pionierskie teorie skondensowanej materii, w szczególności ciekłego helu
za pionierskie badania rozpraszania elektronu w jądrach atomowych i dokonane na tej drodze odkrycia związane ze strukturą nukleonów
Rudolf Mößbauer (½)
za badania rezonansowej absorpcji promieniowania gamma i odkrycie w związku z tym efektu, który nosi jego imię
za wymyślenie komory pęcherzykowej
za odkrycie antyprotonu
za odkrycie i wyjaśnienie efektu Czerenkowa
za wnikliwe zbadanie tak zwanego prawa zachowania parzystości, co doprowadziło do ważnych odkryć w związku z cząstkami elementarnymi
za badania półprzewodników i wynalezienie tranzystora
za odkrycia związane ze strukturą subtelną widma wodoru
Polykarp Kusch (½)
za precyzyjne określenie momentu magnetycznego elektronu
Max Born (½)
za fundamentalne badania w dziedzinie mechaniki kwantowej, szczególnie za statystyczną interpretację funkcji falowej
Walther Bothe (½)
za metodę koincydencji i odkrycia dokonane tą metodą
za przedstawienie metody kontrastu fazowego, szczególnie za wymyślenie mikroskopu fazowo-kontrastowego
za rozwinięcie nowych metod w obszarze precyzyjnych magnetycznych metod jądrowych i za odkrycia dokonane przy ich zastosowaniu
za ich pionierskie prace związane z przekształceniem jąder atomowych za pomocą sztucznie przyspieszanych cząstek
za rozwinięcie metody (kliszy) fotograficznej badania procesów jądrowych i za odkrycia związane z mezonami, dokonane przy zastosowaniu tej metody
za przewidzenie istnienia mezonów na podstawie teoretycznej pracy dotyczącej sił jądrowych
za rozwinięcie metody komory WiJsona i za odkrycia, przy jej użyciu, w dziedzinach fizyki jądrowej i promieniowania kosmicznego
za badanie fizyki górnych warstw atmosfery, a szczególnie za odkrycie tak zwanej warstwy Appletona
za wymyślenie aparatury do wytwarzania skrajnie wysokich ciśnień i za odkrycia, których dzięki temu dokonał w dziedzinie fizyki wysokich ciśnień
za odkrycie zasady wykluczania, nazwanej również zakazem Pauliego
za metodę rezonansową obserwacji własności magnetycznych jąder atomowych
za wkład w rozwój metody promieni molekularnych i za odkrycie momentu magnetycznego protonu
za wynalezienie i udoskonalenie cyklotronu i za wyniki uzyskane przy jego użyciu, w szczególności odnoszące się do pierwiastków sztucznie promieniotwórczych
za pokazanie istnienia nowych pierwiastków promieniotwórczych wytworzonych przez napromieniowanie neutronami i za odkrycie reakcji jądrowych wywołanych przez powolne neutrony
Clinton Joseph Davisson
za doświadczalne odkrycie dyfrakcji elektronów na kryształach
1936
za odkrycie promieniowania kosmicznego
Carl David Anderson(½)
za odkrycie pozytonu
1935
za odkrycie neutronu
za odkrycie nowych płodnych form teorii atomowej
za stworzenie mechaniki kwantowej, której zastosowanie doprowadziło, między innymi, do odkrycia alotropowych postaci wodoru
za prace dotyczące rozpraszania światła i za odkrycie zjawiska nazwanego jego imieniem
za odkrycie falowej natury elektronów - patrz - fale materii
za prace dotyczące termoemisji elektronów, a w szczególności za odkrycie prawa nazwanego jego imieniem
za odkrycie zjawiska (Comptona) nazwanego jego imieniem
za wynalezienie metody czynienia widzialnymi torów cząstek naładowanych elektrycznie, z wykorzystaniem kondensacji pary - patrz komora Wilsona
za prace dotyczące nieciągłej budowy materii, a szczególnie za odkrycie równowagi w procesach osadzania
1925
James Franck
Gustav Ludwig Hertz
za odkrycie praw rządzących zderzeniem elektronu z atomem
1924
za odkrycia i badania w dziedzinie spektroskopii promieni X
za prace dotyczące elementarnego ładunku elektrycznego i zjawiska fotoelektrycznego
za badanie i opracowanie modelu budowy atomu w 1913 oraz za rozwinięcie swojej interpretacji mechaniki kwantowej.
za zasługi dla fizyki teoretycznej, szczególnie za odkrycie praw rządzących zjawiskiem fotoelektrycznym w 1905,
za wkład jaki wniósł w precyzyjne pomiary w fizyce dzięki odkryciu anomalii w stopach niklowo-stalowych
za odkrycie efektu Dopplera w promieniach kanalikowych i za odkrycie rozszczepienia linii widmowych w polu elektrycznym (Efekt Starka)
za odkrycie kwantów energii
za odkrycie charakterystycznego promieniowania rentgenowskiego pierwiastków
za zasługi w badaniu struktury krystalicznej za pomocą promieni Roentgena
za odkrycie dyfrakcji promieni Roentgena na kryształach
za badanie własności materii w niskich temperaturach, które to badania doprowadziły, interalia, do wytworzenia ciekłego helu
za wymyślenie automatycznych regulatorów przeznaczonych, w połączeniu z zasobnikami gazu, do zasilania światłem latarni morskich i pław świetlnych
za odkrycia dotyczące praw rządzących promieniowaniem cieplnym
za pracę nad równaniem stanu gazów rzeczywistych i cieczy. Patrz Równanie van der Waalsa, Oddziaływania międzycząsteczkowe
za wkład w rozwój telegrafii bezprzewodowej
za metodę fotograficznego odtwarzania kolorów opartą na zjawisku interferencji
za zbudowanie niezwykle precyzyjnych przyrządów optycznych i pomiary metrologiczne przeprowadzone przy ich użyciu.
za teoretyczne i doświadczalne badania przewodnictwa elektrycznego w gazach
za pracę dotyczącą promieni katodowych
za badanie gęstości większości znanych gazów i odkrycie argonu
Antoine Henri Becquerel (1/2)
za odkrycie promieniotwórczości naturalnej.
Pierre Curie (1/4)
Maria Skłodowska-Curie (1/4)
za wspólne badania zjawiska promieniotwórczości odkrytego przez profesora Henri Becquerela
za badania wpływu pola magnetycznego na zjawiska promieniowania Patrz: Efekt Zeemana
za odkrycie promieni X,
1