Każdy ma inną wielkość rozrzutu z danej broni, uzależnioną od ilości i jakości opanowanych elementów technicznych oraz umiejętności ich zastosowania przy istrzelaniu. Tak więc wielkość rozrzutu Strzelca jest świadectwem jego wyszkolenia ogniowego.
Gdybym zapytał, jaka jest wielkość Waszego rozrzutu z określonej broni na daną odległość, prawdopodobnie nie otrzymałbym jasnej odpowiedzi. Każdy strzelec powinien znać wielkość, swego rozrzutu na różne typowe odległości z danej broni. Wielkość tę określać można owalem, tak jak w instrukcji lub też inną figurą geometryczną a najlepiej prostokątem, łatwo porównywalnym z typowymi celami.
Rozrzuty mogą mieć różne kształty w zależności od budowy' przyrządów celowniczych (stosunku wielkości muszki do szczerbinki patrz rys. 45) i indywidualnych właściwości wzrokowych itp.
W strzelectwie wyczynowym stosowane są sposoby uzyskiwania rozrzutu w kształcie kwadratu. Uzyskuje się go przez odpowiednie, indywidualne dostosowanie przyrządów celowniczych w stosunku do siebie w różnych warunkach atmosferycznych, w zależności od wzroku, statyczności broni, odporności psychicznej itp. W szkoleniu masowym nie ma tych możliwości, stąd znajomość kształtu i wielkości posiadanego rozrzutu na typowe odległości są zagadnieniem ważnym, wskazującym strzelcowi, na jakie trudne dla siebie cele musi zwrócić uwagę. Na podstawie wieloletnich doświadczeń zalecam strzelcom wyczynowym operowanie takimi przyrządami celowniczymi, w których grubość muszki (np. X mm) stanowi sumę bocznych prześwitów, a wysokość (Y mm) równa się szerokości szczerbiny (patrz rys. 46).
Wyszukiwarka