1. Opisz co wpływa na opór przepływu w naczyniach układu oddechowego

2. objetosci i pojemnosci w plucach

3. Fizjologiczna przestrzeń martwa
   

1. Opisz co wpływa na opór przepływu w naczyniach układu oddechowego

Opór krążenia płucnego (R) jest wprost proporcjonalny do ciśnienia napędowego (
odwrotnie proporcjonalny do wielkości przepływu (F). Więc mamy równianie.

Gradient ciśnień w krążeniu płucnym to ok. 9mm Hg a w krążeniu dużym ok. 95 mm Hg. Ale ilość krwi przepływająca w jednostce czasu jest podobna (ok. 5l/min).
PVR - płucny opór naczyniowy, ocenia się na ok. 1mm Hg/l/min.

Opory w krążeniu płucnym rozkładają się następująco;

Kapilary 60% (ciśnienie spada z 15 do 10 mm Hg)
Tętnice i Żyły płucne 20% całkowitego oporu.

Ogólnie opór naczyniowy w krążeniu płucnym jest niewielki. Zmienia się pod wpływem zmian ciśnienia i ilości krwi w naczyniach a także przy zmianach objętości płuc.

Podwyższenie ciśnienia w tętnicach jak i żyłach płucnych prowadzi do spadku oporu naczyniowego. Dlaczego ?

1. Rozszerzają się kapilary płucne i otwierają do tej pory zamknięte.

2.Krytyczne ciśnienie otwarcia w kapilarach jest stosunkowo niskie.

3.Opory w kapilarach pęcherzykowych, zwiększają się w miarę wzrostu objętości płuc. Osiągają szczyt przy maksymalnym wdechu.(w przeciwieństwie do oporów w tętniczkach pozapęcherzykowych.)

Opór całkowity w krążeniu płucnym - który jest sumą oporów w krążeniu kapilarnym pęcherzyków i w krążeniu poza pęcherzykowym maleje w miarę wzrostu objętości płuc do FCR, a następnie przy dalszym wzroście objętości płuc zwiększa się jednak nie osiąga takiej wartości jak obserwowana przy głębokim wydechu.(RV)

4.Wartość oporu przepływowego w płucach spada w miarę wzrostu objętości krwi przepływającej przez to krążenie. (rozszerzenie kapilar i otwarcie tych zamkniętych)

5. W czasie wdechu następuje rozciąganie ścian i poszerzenie światła naczyń płucnych co zmniejsza opór w tętnicach i żyłach płuc.

Przy gwałtownym i dużym wzroście objętości płuc np. przy głębokim wdechu, dochodzi do ucisku kapilar pęcherzykowych w przegrodach pęcherzyków płucnych zwiększa się opór całkowity w krążeniu płucnym z powodu utrudnienia przepływu krwi przez te kapilary.

2. Objętości i pojemności w płucach.

(V) objętość- ilość powietrza stanowiąca fizjologicznie niepodzielną całość.

(C)pojemność- to suma dwóch lub więcej objętości.

Im bliżej szczytu płuc, tym mniejszy przepływ, także gorsza wentylacja. Parametr ten jednak spada mnie gwałtownie i dlatego stosunek wentylacja/przepływ rośnie u szczytu.

TV- Objętość oddechowa.

Objętość powietrza wdychanego (lub wydychanego) podczas pojedynczego spokojnego oddechu.

IRV- Wdechowa objętość zapasowa.

Największa objętość jaka może być wciągnięta do płuc po ZAKOŃCZENIU pojedynczego spokojnego wdechu.

ERV - Wydechowa objętość zapasowa.

Największa objętość powietrza jaka może być wydmuchana z płuc po zakończeniu spokojnego wydechu.

IC- Pojemność wdechowa.

Największa objętość jaka może być wciągnięta do płuc po zakończeniu spokojnego wydechu.

IC = TV + IRV

VC- Pojemność życiowa.

Maksymalna zmiana pojemności płuc, czyli miedzy maksymalnym wydechem i maksymalnym wdechem.

VC = TV + IRV + ERV

Pojemność życiowa wynosi średnio 4,8 l. W przybliżeniu dla mężczyzn w wieku 20-25 lat odpowiada 2.5- krotności wzrostu w metrach.

VC zależy od;

1. Siły skurczowej mięśni oddechowych.

2. Budowy klatki piersiowej.

3. Drożności dróg oddechowych.

4. Pozycji ciała.

5. Płci.

VC jest wyższa u mężczyzn niż u kobiet oraz u osób wysokich niż u niskich, u szczupłych niż otyłych. Wyższa także jest w pozycji pionowej niż poziomej.

3.Fizjologiczna przestrzeń martwa

To ta część powietrza wdychanego która nie bierze udziału w wymianie gazowej. Prawidłowo powinna być identyczna z przestrzenią martwą anatomiczną. Jednak przestrzeń martwa fizjologiczna może być powiększona o przestrzeń obejmującą pęcherzyki płucne wentylowane ale przez ich kapilary nie przepływa krew (bo kapilary te są zamknięte :P) więc nie biorą udziału w wymianie gazowej.

Przestrzeń martwa fizjologiczna = Przestrzeń martwa anatomiczna + przestrzeń martwa pęcherzykowa.

* stanowi tą częśc powietrza wdychanego która nie bierze udziału w wymianie gazowej w płucach

* prawidłowo jest prawie identyczna z przestrzenią martwą anatomiczną, może być jednak większa o dodatkową prz. Obejmującą pęcherzyki płucne wentylowane, które z powodu braku przepływu krwi w ich kapilarach nie biorą udział w wymianie gazowej.

* w warunkach prawidłowych jest znikoma i nie odgrywa większej roli

* jeśli przewyższa przestrz. M. anatomiczną przyczyna jest zawsze patologiczna - zanik sieci naczyniowej niektórych pęcherzyków, zmniejszenie liczby przewietrzanych pęcherzyków, nieprzystosowanie wentylacji pewnych pęcherzyków do ich ukrwienia

WZÓR PRZESTRZ MARTWA FIZJO = ( P_CO2 krwi tętniczej - P_CO2 w powietrzu wydychanym / P_CO2 krwi tętniczej ) x TV (objętośc oddechowa)

W warunkach prawidłowych pęcherzykowa przestrzeń martwa jest znikoma.

Fizjologiczną przestrzeń martwą można oznaczyć metodą Bohra. Zakłada ona że cały wydychany CO­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­₂ pochodzi z gazu pęcherzykowego. Więc ilość wydalanego CO₂ jest sumą CO₂ z pęcherzyków i przestrzeni martwej.

TV - Objętość oddechowa.

- Frakcyjne stężenie CO₂ czyli %CO₂/100 ml objętości oddechowej.

W wydychanym powietrzu pochodzącym początkowo z przestrzeni martwej stężenie CO₂ jest bardzo niskie tzn. takie jak w otaczającej atmosferze i dlatego wyrażenie przedstawiające ilość CO₂ w przestrzeni martwej (
można pominąć.

Wtedy;

Objętość oddechowa równa się sumie objętości przestrzeni martwej i objętości gazu pęcherzykowego.

TV = V_A + V_D

Po obliczeniu wartości V_A i podstawieniu jej do poprzedniego wzoru mamy równanie Bohra do obliczenia objętości przestrzeni martwej.

V_A - objętość gazu pęcherzykowego

Stężenie frakcyjne CO₂ (
można zamienić na ciśnienie parcjalne (P) we krwi. Przyjmując że ciśnienie parcjalne we krwi tętniczej (
) jest identyczne z ciśnieniem parcjalnym w gazie pęcherzykowym ostatecznie równanie wygląda tak.

=
x TV

_Czyli

_{Przestrzeń martwa fizjologiczna =}

4, Krążenie płucne

Cechy:

- Jest układem:

o niskooporowym

o niskociśnieniowym

o posiada dużą pojemność rezerwuarową krwi (600-1000ml)

§ zbiornik krążenia płucnego gromadzi krew w ilości 600-1000ml, stanowiąc rezerwę, z której

w krótkim czasie może zostać przekazana objętość nawet ok. 500ml do lewego

przedsionka

- stanowi filtr dla przepływającej krwi, zatrzymując np. skrzepliny, komórki tłuszczu (np. po złamaniu

kości), komórki nowotworowe, pasożyty, obce ciała wstrzyknięte do układu żylnego

- stanowi miejsce metabolizmu różnych substancji krążących we krwi jak np.

§ prostaglandyn,

§ amin biogennych

§ angiotensyny

- płucne łożysko naczyniowe różni się od łożyska krążenia dużego skąpą ilością zawartych w ścianie

włókien mięśniowych i włókien kolagenowych. W związku z tym tętnice i żyły krążenia płucnego są

bardzo podatne na rozciąganie i wykazują w porównaniu z analogicznymi naczyniami krążenia

systemowego, małą aktywność naczynioruchową.

Małe tętniczki (arteriole) są niemal pozbawione warstwy mięśniowej, a zatem i zdolności do

aktywnego kurczenia się,

W krążeniu płucnym brakuje typowych dla krążenia systemowego arterioli o funkcji naczyń

oporowych

- Całkowita powierzchnia kapilarów pęcherzykowych stykających się z gazem pęcherzykowym wynosi 70-100m2