Fotogrametria
jednoobrazowa (płaska) - monofotogrametria
dwuobrazowa - stereofotogrametria
Metody opracowania zdjęć obrazów
1.graficzna, 2.analityczna, 3.analogowa, 4.ortootograficzna, 5.cyfrowa
Aparat fotograficzny
1.ciemnia optyczna, 2.obiektyw, 3.urządzenia do dozowania światła (migawka i przesłona), 4.materiał światłoczuły
Ad 1. rodzaje konstrukcji ciemni optycznej
*ciemnia sztywna, *ciemnia półsztywna, *ciemnia składana
Ad 2. obiektyw jest to układ wielosoczewkowy
a)ogniskowa - stała kamery, b)otwór względny, c)jasność obiektywu, d)kąt rozwarcia, e)rozdzielczość obiektywu
Ad a) f - ogniskowa - odległość płaszczyzny głównej do materiału światłoczułego (płaszczyzna, w której powstaje obraz)
Ad b) otwór względny - f/d - stosunek średnicy źrenicy wejściowej do ogniskowej
Ad c) jasność obiektywu - d2/f
Ad d) kąt rozwarcia obiektywu - kąt pod którym wpadają do wnętrza aparatu skrajne promienie
2 ≥ 110 o - obiektyw nadszerokokątny
110 o ≥ 2 ≥ 75 o - obiektyw szerokokątny
75 o ≥ 2 ≥ 45 o - obiektyw normalnokątny
45 o ≥ 2 ≥ 15 o - obiektyw wąskokątny
15 o ≥ 2 - teleobiektyw
1/m = f/D = l/L = f/W
f - ogniskowa, D - skala obrazu, l - obraz w obiektywie, L - obraz w terenie, W - wysokość fotografowania
Im większy kąt rozwarcia tym mniejsza skala, im mniejszy kąt rozwarcia tym większa skala.
Ad e) rozdzielczość obiektywu
Ro = 1/2g [l/mm] g - ilość lini
Ad 3
Przesłona- źrenica do której wpada światło
Ciąg liczb przysłon - 1; 1,4; 2; 2,8; 4; 5,6; 8; 11; 16; ...
Im mniejsza liczba tym większy otwór w stosunku do otworu największego
Fotograficzna głębia ostrości jest to przestrzeń w której wszystkie punkty odwzorowują się ostro.
Odległość hiperfokalna
h = f2/n*k
n - liczba przesłon, k - średnica krążka rozproszenia
Φ = f/3000
Głębia ostrości
½ h - wszystko się odwzorowuje ostro przy obliczonej odległości
Migawka
t - interwał czasu w którym światło wpada do aparatu
t |T, B, 1, ½, 1/5, 1/10, 1/25| - czas ekspozycji
Różnica między geodezyjnymi pomiarami a fotogrametrycznymi
1. fotogrametryczne są metodami pośrednimi bo nie mierzymy obiektu tylko obraz
2. przemieszczenie ciężaru prac w warunki kameralne
3. składem zespołu prac (obsada jednoosobowa)
4. pomiary fotogrametryczne są bardziej obiektywne niż geodezyjne
5. ma dokumentalny charakter zdjęcia są dokumentami
6. dokładność pomiaru
F - pkt (fotopunkt) - jest to punkt który posiada swoje współrzędne geodezyjne, jest jednoznacznie identyfikowany na zdjęciu
Zdjęcia pomiarowe
Róznica między zdjęciem pomiarowym a zdjęciem fotogrametrycznym
1. Układ tłowy - układ znaczków, tłowych, który wyznacza ortogonalny układ współrzędnych tłowych (w kamerze pomiarowej)
2. f -> fK - ogniskowa kamery pomiarowej przechodzi w stałą kamery
Płaszczyzna pierwotna jest przesunięta o tyle do środka rzutu by wyeliminować zniekształcenie obrazu (aberacje dodatnie i ujemne)
3. elementy orientacji wewnętrznej zdjęcia pomiarowego o (xo, yo, fK) - to elementy które służą do rekonstrukcji wiązki promienia
xo, yo - współrzędne punktu w którym oś optyczna przebija płaszczyznę tłową
4. aberacja optyczna - uwzględnia tylko dystorsje i krzywiznę pola obrazu
5. możliwość orientacji osi optycznej i rejestracji tej orientacji
oś optyczna powinna być ⊥ do fotografowanego obrazu
1/m = l/L = fK/D = fK/W
te zależności są tylko wtedy gdy l || L
Ad 4. Aberacje:
* sferyczna, * chromatyczna, * astygmatyczna, * komatyczna,* dystorsja,* krzywizna pola obrazu
Cztery pierwsze są wyeliminowane
Powody występowania dystorsji
*niedoskonała współliniowość obiektywu, *przysłona powinna być umieszczona symetrycznie do wszystkich soczewek co się nie udaje.
Siatka kwadratowa -> dystorsja poduszkowa r + dr
-> dystorsja beczkowata r - dr
r - odległość od środka
w środku pola obrazu dystorsja jest minimalna, skrajne promienie są bardzo zniekształcone
szczątkowe wartości dystorsji +- dr = 3 - 8 μm
przekształcenie obrazu w różnej skali do obrazu w skali jednolitej skala obrazu
fK = 100 mm, D = 100 m 1/m = 1/10000
fK = ogniskowa, D - odległość fotografowania
Różnice między kamerą optyczną a aparatem
1. kamera ma układ znaków tłowych który wyznacza ortogonalny układ współrzędnych tłowych by można było wyznaczyć współrzędne każdego punktu
2. powinna być wyeliminowana wartość krzywizny pola obrazu, przesunięta ogniskowa do wartości fK
3. kamera ma znane elementy orientacji wewnętrznej służące do rekonstrukcji wiązki promienia
4. aberacje optyczne 4 pierwsze są wyeliminowane 2 pozostałe występują
5. orientacja osi optycznej i rejestracja tej orientacji
Ekspozycja to iloczyn oświetlenia i interwału czasu
E = H * t
H - oświetlenie materiału światłoczułego, t - czas oświetlenia
czas otwierania migawki ustawione w sekundach
|T, B, 1, 1/2, 1/5, 1/10, 1/25, |1/50, 1/100, 1/200, 1/400|
Materiał światłoczuły Warstwy:
*podłoże, *warstwa przeciwodblaskowa, *ziarenka światłoczułe o średnicy 0,01 - 1,0 mikrometra, *warstwa ochronna, *emulsja jednowarstwowa
Rozdzielczość obiektywu
Re = 1/2g [l/mm]
Rozdzielczość obiektywu wypadkowa
1/R = 1/Ro + 1/Re
Ro - rozdzielczość obiektywu, Re - rozdzielczość emulsji
Właściwości emulsji światłoczułej
I. rezorwometria
właściwości:
* ziarnistość materiału światłoczułego, * ostrość, * rozdzielczość
im mniejsze ziarno tym ostrzejszy obraz, ale dłuższe ekspozycja
II. sensynometryczne - cechy jakościowe określa się przy pomocy krzywej charakterystycznej materiałów światłoczułych
cechy:
1. światłoczułość, 2. szerokość fotograficzna, 3. kontrastowość, 4. gęstość optyczna minimalna i maksymalna, 5. barwoczułość
Ad 1. Światłoczułość - badanie za pomocą materii światłoczułej
Ad 2. Szerokość fotograficzna- obszar właściwych ekspozycji
sz f = E/D = E2 - E1 / D2 - D1
Ad 3. Kontrastowość - zdolność materiału do oddania kontrastu
γ = tgα α = 45o γ =1 1,3 ≥ γ ≥ 0,8
Ad 4. Gęstość optyczna - stosunek pochłoniętego i odbitego światła do jakości padania tego światła
Ad 5. Barwoczułość - zdolność do oddania na tych materiałach barw obiektu, w przypadku materiałów czarno białych stopni szarości
Elementy orientacji zewnętrznej - pozwalają na jednoznaczne umiejscowienie zdjęcia w terenie
#Xs, Ys, Zs, ν, A, χ - (teoria), #X, Y, Z, ω, ϕ, χ - (praktyka)
Określenie położenia punktów szczegółowych
os = f, on = f tgν, oi = f tg ν/2, oz = f ctg ν
punkt nawirowy - punkt zbiegu wszystkich pionowych lini w terenie
przesunięcie położenia punktu ze względu na kąt nachylenia
δν = - r2/f * sinν sinγ
Zniekształcenie ze względu na topografie terenu
Wysokość lotu
δh Δh *r / m*f = Δh*r / W
Δh = δh*m*f / r = δh*W / r możemy obliczyć wysokość komina
błąd średni
mΔh = +- √[(W/r *mδh)2 + (δh*W/r2 *mr)2]
mδh = +- √[(r/W *mΔh)2 + (Δh/W *mr)2]
Funkcja skali zdjęcia pomiarowego w jego dowolnym miejscu
1/m = F(f, W,ν, Δh, x, y, |dr, , , δR,f)
(r,γ)
6 czynników geometrycznych, 4 fizyczne
ν - kąt nachylenia zdjęcia
Δh - topograficzne powierzchnie terenu
x, y - położenie punktu na zdjęciu, współrzędne ortogonalne
r,γ- współrzędne biegunowe
dr - zniekształcenia przesunięcie ze względu na dystorsje
(reso)- niepłaskość powierzchni obrazowej
siatka reseau - jest to płytka szklana z krzyżem przylegającym do płaszczyzny tłowej, sieć krzyży określona jest z dokładnością 1μm
- nie przyleganie materiału światłoczułego do ramki tłowej i w ten sposób zmienia się skala
δR,f - przesunięcie ze względu refrakcje i krzywiznę ziemi
δR,f = 0,42 * r3W/f2R
f - ogniskowa, R - promień ziemi 6371 km, r - położenie punktu na zdjęciu
Kamera lotnicza składa się z 5 elementów:
1.korpus kamery (ciemnia optyczna, obiektyw, urządzenia dozowania światła)
2.podwieszenie czyli przymocowanie korpusu kamery do podłogi samolotu
3.ładownik przypinany do korpusu kamery i zawiera 73 -76 m błony, jest wymienny
4.urządzenia sterujące przesuwają błonę a więc realizują prace kamery
5.teleskop optyczny urządzenie pozwalające widzieć operatorowi kamery lot
Cykl pracy kamery
* otwarcie migawki, * zamknięcie migawki, * odessanie błon od ramki tłowej, * przesunięcie błony, * ponowne przyssanie błony do ramki tłowej
Interwał między ekspozycjami - odcinek czasu którym następuje jedno otwarcie migawki. Samolot przebył jakiś odcinek i następuje otwarcie migawki, jest zawsze dłuższy niż cykl pracy kamery
1:MNAW - skala mapy nawigacyjnej
1:m - skala zaprojektowanych zdjęć lotniczych
1:M - skala mapy która ma postać z zaprojektowanego zdjęcia
Format zdjęcia [cm] Ix, Iy (20cmx20cm)
L [cm] = 20
Przekładnia skalowa
K = m/M m = K*M
m - skala zaprojektowanych zdjęć, M - skala projektowanej mapy
1/m = f/W W = m*f
f [m] - stała kamery
Występują trzy wysokości lotu:
* bezwzględna (nad poziomem morza), * średnia (najwyższy i najniższy punkt), * nad danym punktem
Średnia rzędna płaszczyzny terenu
Z=(Zmax+Zmin)/2 [m]
Absolutna wysokość fotografowania
Wa=Z+W [m] (do jednego metra)
W - wysokość lotu
Px - pokrycie podłużne Px ≥55% długość boku zdjęcia (l)
Px=60+(1/2Z)/W [%] (1 miejsce po przecinku)
Py - pokrycie poprzeczne Py ≥25% (l)
Py=30+(1/2Z)/W [%] (1 miejsce po przecinku)
Baza fotografowania w skali zdjęcia w szeregu (podłużna)
bx=l*(100-Px)[%]/100[%] [cm] (2 miejsca po przecinku)
Baza fotografowania w skali zdjęcia między szeregami (poprzeczna)
by=l*(100-Py)[%]/100[%] [cm] (2 miejsca po przecinku)
Bx - pokrycie podłużne zdjęć w terenie
Bx=bx*m (wychodzi w [cm] ma być w [m])
By - pokrycie poprzeczne między osiami lotu w terenie
By=by*m [m] (wychodzi w [cm] ma być w [m])
Ilość zdjęć w szeregu [szt.]
Iz(sz)= Lx /Bx + z Lx = dx*mp
L - długość obiekyu w terenie, z - zapas (czyli 2-4 zdjęć przed i 2-4 zdjeć op) z = 4÷8
Ilość szeregów [szt.]
Is= Ly /By Ly = dy*mp
Ilość zdjęć na obiekt [szt.]
Iob=Iz(sz)*Is
Ilość błony potrzebnej na dany lot [m]
Ibx=Iob*(lx+1÷2cm) mb
Dopuszczalny max. czas naświetlania [s]
tmax=M/(3000*v) (1/….)
v [km/h] - prętkość samolotu
1:M /δv ≤ 0,1mm
δv - deformacja obrazu ze względu na prędkość samolotu
Interwał między ekspozycjami [s]
t=Bx*3,6/v
Godło mapy
Teledetekcja to pomiar wykonany z pewnej odległości. Pomiary teledetekcyjne można wykonywać z samolotów, przestrzeni kosmicznej lub z powierzchni ziemi. Metody teledetekcyjne dzielą się na aktywne i pasywne. W aktywnej teledetekcji sygnał jest wysłany z instrumentu a następnie analizowany. Przykładami aktywnej teledetekcji jest radar - gdzie wysyłane są mikrofale, lidar - w tym przypadku wysyłane jest światło, czy sodar - wtedy wysyłane są fale akustyczne. Pasywnymi metodami teledetekcji są metody oparte na analizie sygnału wysyłanego od obserwowanego obiektu. Zdjęcie fotograficzne jest przykładem teledetekcji pasywnej.
Detekcja - wykrywanie promieniowania w obwodzie elektrycznym
λ - długosć fali promieniowania
kosmiczne - najkrótsze
α, β, γ - przenikliwe (aktywne)
X - rentgenowskie (aktywne)
UV - ultrafiolet (pasywny)
380÷760mm- zakres widzialny (pasywny)
IR - podczerwień (pasywny, aktywny)
MF - mikrofale (aktywny, pasywny)
R - fale radiowe
SYSTEMY
system meteologiczny
METEOSAT ok. 30000 km od powierzchni planety
Δt = 0,5 h, RT = 5 km / 2,5km
NOAA ok. 900 km od powierzchni planety
Δt = 6 h, RT = 250 m
METEOR
system teledetekcyjny
LANDSAT (1972 r.) 7 - zakresów Δλ, L = 185 km 1030
Δt = 18 dni / 9 dni, RT = 70 m / 30 m
IGiK (1976), OPOLIS
System
SPOT (1985) Δt = 16 dni / 8 dni
RT = 10 m (panchrom)
20 m (IR)
∼ 1030 60×60 [km]
STEREO (2000 r.)
RT = 2 m, Δt = 6
Europejska stacja kosmiczna
ESA - ERS - 1
(1990 r.)- ERS - 2
Δt = 35 dni / 17,5 dnia, RT = 130 m
KOCMOC 1:m ≈ 1:220 000
MOMS RT =2 M
Systemy wysokorozdzielcze
IKONS (2000 r.) Δt = 3 dni, RT = 1 m
QUICK BIRD (2001 r.) Δt = 3 dni, RT = 0,6 m
Skala modelu stereoskopowego
1/MMOD = bp/B
bp-baza projekcji
B-baza fotografowania
So = fk
1)fp = fk
1/Mx,y = 1/Mz
2) fp ≠ fk
k = fp / fk
1/Mz =1/Mx,y * k
B[Bx,By,Bz]
bp[bx,by,bz]
paralaksa podłużna punktu
p= xa'- xa”
p= xa'-(-xa”)
paralaksa poprzeczna punktu
q= ya'- ya” = 0
ya'≠ ya”
Xs1, Ys1, Zs1, ω', ϕ', χ'
Xs2, Ys2, Zs2, ω”, ϕ”, χ”
ΔX, ΔY, ΔZ, Δω, Δϕ, Δχ
Bx, By, Bz, Δω, Δϕ, Δχ
q = F (Bx, By, Bz, Δω, Δϕ, Δχ)
idealny przypadek zdjęcia
B=Bx, By=0, Bz=0
ω'=ω”=0
ϕ'=ϕ”=0 qi = 0
χ'=χ”=0
Elementy orientacji wzajemnych
bx, by, bz, Δω, Δϕ, Δχ
Elementy orientacji zewnętrznej
Xs, Ys, Zs, ω, ϕ, χ
p-paralaksa podłuzna
p=x'-x”=x'-(-x”)
Podstawowe zależności stereogramu nadziemnego normalnego
XA/B=x'/p X=B/p*x'
YA/B=f/p Y=B/p*f
ZA/YA=z'/f Z=B/p*z'
Błąd położenia punktu
mX= ± √(X/B*mB)2+(X/p*mp)2+(X/x'*mx')2
mY= ± √(Y/B*mB)2+(Y/p*mp)2
mZ= ± √(Z/B*mB)2+(Z/p*mp)2+(Z/z'*mz')2
Mp= ± √mx2+my2+mz2
mx=mz= ±0,01mm
mp= ±mx*√2
Stereogram nadziemny ze zdjęciami zwróconymi
'=”≠0
X=B/p(cos ± x”/f *sin)x'
Y=B/p(cos ± x”/f *sin)f
Z=B/p(cos ± x”/f *sin)z'
B-baza fotografowania
f=200mm
p= ±0,01mm
mY/Y=1/1000
1/4 Ymni ≥ B ≥ 1/20 Ymax
Stereogram o dowolnej orientacji
B[Bx, By, Bz]
ω'≠0 ω”≠0
ϕ'≠0 ϕ”≠0
χ'≠0 χ”≠0
Elementy orientacji wzajemnej zdjęć stereogramu
Xs1, Ys1, Zs1, ω', ϕ', χ'
Xs2, Ys2, Zs2, ω”, ϕ”, χ”
ΔX, ΔY, ΔZ, Δω, Δϕ, Δχ
(Bx), (By), (Bz)
Zad 1.
a) oblicz pojemność informatyczna, skale obrazu i rozdzielczość terenową
* pojemność informacji obrazu
lÿ =20cm =200mm, pÿ = 20μm =0,02mm, B = 256
P.I.O = n*log2 B
n - ilość pikseli, B - ilość barw
200 mm/0,02mm = 10000 = 104
n = 104*104 = 108p
log2 256=x || 2x = 256
x=8 28=256
P.I.O = 108p*8[bit] /8=108 Byte = 100 MB
8 bit = 1 Byte
* Skala obrazu
f =100mm=0,1m, W = 1000m
1/m=f/W
m=W/f
f - ogniskowa, W - wysokość lotu
m=1000m/0,1m = 10000
* Rozdzielczość terenowa
RT = pÿ * m
RT =20μm*10000=0,02mm*10000 =200mm =20cm
b) oblicz pojemność informatyczna, skale obrazu i rozdzielczość terenową
* pojemność informacji obrazu
lÿ =30cm =300mm, pÿ = 15μm =0,015mm, B = 512
P.I.O = n*log2 B
n - ilość pikseli, B - ilość barw
300 mm/0,015mm = 20000
n = 20000*20000 = 400000000p
log2 512=x || 2x = 512
x=9 29=512
P.I.O = 400000000p*9[bit] /8=450000000 Byte = 450 MB
8 bit = 1 Byte
* Skala obrazu
f =150mm=0,15m, W = 1500m
1/m=f/W
m=W/f
f - ogniskowa, W - wysokość lotu
m=1500m/0,15m = 10000
* Rozdzielczość terenowa
RT = pÿ * m
RT =15μm*10000 =0,015mm*10000 =150mm =15cm
Zad 2.
oblicz rozdzielczość obrazu fotograficznego
Ro = 50 l/mm (rozdzielczość obiektywu )
Re = 120 l/mm (rozdzielczość emulsji)
1/R = 1/Ro + 1/Re
1/R = 1/50 + 1/120=120/6000+50/6000=17/6000
R=600/17=35 l/mm
Zad 3.
określ zasięg głębi ostrości przy fotografowaniu kamerą
f =100mm (ogniskowa), n = 8 (przesłona), k = f/2000 (średnia krążka rozproszenia)
Go =h/2, h = f2/n*k
h = 10000mm2 / 8*100mm/2000 =10000mm2 *2000/800mm=200000/8 =25000mm =25m
h = 25 m
Go = 25/2 =12,5 m
Zad 4.
oblicz położenie punktów szczególnych zdjęcie pomiarowego
f =100 mm, ν =90o
os = f, os = 100mm
on = f tgν, on =100 * tg 90o= ±∞
oi = f tg ν/2, oi =100 * tg 45o=100mm
oz = f ctg ν, oz =100 * ctg 90o=0
tg0o=0, tg30o=√3 /3, tg45o=1, tg60o=√3, tg90o= ±∞, tg180o=0, tg270o= ±∞, tg360o=0
ctg0o= ±∞, ctg30o=√3, ctg45o=1, ctg60o=√3 /3, ctg90o=0, ctg180o= ±∞, ctg270o=0, ctg360o= ±∞
zad 5.
δh=8,50mm (długość krawędzi budynku na zdjęciu)
r =115,00mm (oległość wierzchołka budynku od pkt. głównego)
mδh = m r= ±0,01mm (błąd poziomu)
f =153,00mm =0,153m, m=15000
obliczamy h teoretyczne
Δh = δh*m*f / r = δh*W / r
W = m*f =15000*0,153m =2295 m
Δh= 8,50mm *2295m/115,00mm =169,63m
mΔh = ± √[(W/r *mδh)2 + (δh*W/r2 *mr)2]
mΔh= ±√[(2295m /115,00mm * 0,01mm)2+(8,50mm *2295m/(115mm)2*0,01mm)2]= ±√(0,2m)2+(0,01m)2= ±√0,04m2= ±0,2m
budynek pomierzony z dokładności do 20cm
Zad 6.
Na zdjęciu lotniczym wykonanym ogniskową f =100 mm z wysokości 600m odwzorowała się krawędź najwyższego budynku we Wrocławiu δh=3,00mm ±0,01mm wierzchołek krawędzi jest położony na zdjęciu lotniczym r=60,0mm ±0,01mm. Oblicz wysokość budynku oraz błąd tej wysokości
Δh = δh*m*f / r = δh*W / r
Δh =3mm * 600m/60mm =30m
mΔh = ±√[(W/r *mδh)2 + (δh*W/r2 *mr)2]
mΔh = ±√[(600m/60mm *0,01mm)2 + (mm*600m/(60mm)2 *0,01mm)2]= ±√(0,1m)2+(0,005m)2= ±√0,01m2+0,000025m2= ±0,1m
Zad 7.
Na zdjęciu lotniczym wykonanym f=200mm =0,2m z wysokości W=1000m. Odfotografował się kwadrat 4cm =0,04m bok a pomierzono z dokładnością ±0,01cm =0,0001m
1/m = f/W
W = m*f
m=W/f
m= 1000m/0,2m =5000
a=0,04 m *5000=200m
P =a*a= 200 m*200m=40000m2 =4ha
mp= ±√(a*mb)2+(a*ma)2
mb=ma=0,0001m*5000=0,5m
mp= ±√(200m*0,5m)2+(200m*0,5m)2
mp= ±√(100m2)2+(100m2)2= ±141 m2= ±0,014ha
Zad 8.
Na zdjęciu lotniczym wykonanym f=100mm =0,1m z wysokości W=2000m. Odfotografował się prostokąt a=3cm =0,03m, b=6cm =0,06m boki a i b pomierzono z dokładnością ±0,01cm =0,0001m
1/m = f/W
W = m*f
m=W/f
m= 2000m/0,1m =20000
a=0,03 m *20000 =600m
b=0,06 m *20000 =1200m
P =a*b= 600 m*1200m=720000m2=72ha
mp= ±√(a*mb)2+(b*ma)2
mb=ma=0,0001m*20000=2m
mp= ±√(600m*2m)2+(1200m*2m)2
mp= ±√(1200m2)2+(2400m2)2= ±2683 m2= ±0,27ha
Zad 9.
a) Oblicz ilość zdjęć lotniczych w szeregu
L=30km =30000m, f=100mm =0,1m, W=1000m, l=20cm, Px=70 %
Iz(sz)= Lx /Bx + z Bx=bx*m [cm]
bx=l*(100-Px)[%]/100[%] [cm]
bx = 20cm*(100% -70%)/100% =6cm
1/m = f/W W = m*f m=W/f
m= 1000m/0,1m =10000
Bx =6cm *10000 =60000cm =600m
Iz(sz)= 30000m /600 m + z = 50 + z zdjęć
z = (4÷8) zdjęć
b) Oblicz ilość zdjęć na obiekcie
Ly =15km =15000m, Py =30%
Iob=Iz(sz)*Is Is= Ly /By By=by*m [m]
by=l*(100-Py)[%]/100[%] [cm]
by =20cm*(100% -30%)/100% =14 cm
By =14cm*10000 =140000cm =1400m
Is=15000 m/1400 m =10,71 =11 szeregów
Iob=(50 + z) * 11 = 50 *11 + z*11= 550 + z*11
Zad 10.
Ile obrazów satelitarnych powstało nad Wrocławiem w 2000 r. w systemach
METEOSAT - Δt = 0,5 h 48*366=17568
LAMPSAT -Δt = 9 dni 366/ 9 = 41
SPOT-Δt = 8 dni 366/ 8 = 46
17568 + 41 + 46 =17655
Zad 11.
a) Oblicz skale modelu stereoskopowego
W=2000m, fk=100mm =0,1m, Px=60%, bp=80cm =0,8m, fp=200mm, lo=20cm
bx=l*(100-Px)[%]/100[%] [cm]
bx=20cm(100%-60%)/100%=8cm=0,08m
m=W/f
m= 2000m/0,1m =20000
Bx=bx*m=0,08m*20000 =1600m
1/MMOD = bp/B
MMOD =1600/0,8=2000
1/MMOD =0,8/1600=1/2000=1/Mx,y
1/Mz =1/Mx,y * k
k = fp / fk =200/100=2
1/Mz =1/2000*2=1/1000
b) Oblicz skale modelu stereoskopowego
W=1000m, fk=100mm =0,1m, Px=60%, bp=80cm =0,8m, fp=200mm, lo=20cm
bx=l*(100-Px)[%]/100[%] [cm]
bx=20cm(100%-60%)/100%=8cm=0,08m
m=W/f
m= 1000m/0,1m =10000
Bx=bx*m=0,08m*10000=800m
1/MMOD = bp/B
MMOD =800m/0,8m=1000
1/MMOD =0,8/800=1/1000=1/Mx,y
1/Mz =1/Mx,y * k
k = fp / fk =200/100=2
1/Mz =(1/1000)*2=1/500
Zad 12.
Dla stereogramu nadziemnego normalnego dane są
x'=60,00mm, z'=30,00mm, x”=40,00mm, z”=30,00mm,
B(baza fotografowania)=10,00 ±0,01m, f(ogniskowa)=100mm
mx' =mx” =mz' =mz” = ±0,01mm
Oblicz współrzędne przestrzenne punktu (X,Y,Z) oraz błąd położenia tego punktu (mp=mxmz)
p=x'-x”
p=60mm-40mm=20mm
X=B/p*x'=10m/20mm*60mm =30m
Y=B/p*f=10m/20mm*100mm =50m
Z=B/p*z'=10m/20mm*30mm =15m
mp=mx*√2
mp= ±0,01mm
mX= ± √(X/B*mB)2+(X/p*mp)2+(X/x'*mx')2= ±√(30m/10m*0,01m)2+(30m/20mm*0,01mm)2+(30m/60mm*0,01mm)2 =±√(0,03m)2+(0,015m)2+(0,005m)2 =±√(3cm)2+(1,5cm)2+(0,5cm)2 =±√(9cm2+2,25cm2+0,25cm2) =±√11,5 cm2 =3,4cm
mY= ± √(Y/B*mB)2+(Y/p*mp)2= ±√(50m/10m*0,01m)2+(50m/20mm*0,01mm)2 =±√(0,05m)2+(0,025m)2 =±√(5cm)2+(2,5cm)2 =±√(25cm2+6,25cm2) =±√31,25 cm2 =5,6cm
mZ= ± √(Z/B*mB)2+(Z/p*mp)2+(Z/z'*mz')2= ±√(15m/10m*0,01m)2+(15m/20mm*0,01mm)2+(15m/30mm*0,01mm)2 =±√(0,015)2+(0,0075m)2+(0,005m)2 =±√(1,5cm)2+(0,75cm)2+(0,5cm)2 =±√(2,25cm2+0,56cm2+0,25cm2) =±√3,06 cm2 =1,7cm
Mp= ±√mx2+my2+mz2= ±√(3,4cm)2+(5,6cm)2+(1,7cm)2 =±√45,81cm2 =6,8cm
Zad 13
Określ wartość bazy fotografowania gdy
Ymax=200m, Ymni=50m
1/4 Ymni ≥ B ≥ 1/20 Ymax
1/4*50m ≥ B ≥ 1/20*200m
12,5m ≥ B ≥ 10m
11