PROGRAM WSPOMAGANIA
SZKÓŁ, PRZEDSZKOLI, DOMU
DZIECKA W ZAKRESIE
WYCHOWANIA DZIECI
I MŁODZIEŻY
Dyrektorzy szkół podstawowych i gimnazjum
BISKUPIEC 2004 r.
(wersja robocza)
I. Dlaczego powstał program?
„Dobra szkoła to nie taka, w której nic
złego się nie dzieje. Dobra szkoła to
taka, która nie zamyka oczu na problemy”
Zadaniem współczesnej oświaty jest, poza realizacją zadań edukacyjnych, zapewnienie w szczególności wspomagania wychowawczej roli rodziny. Niestety, coraz większa liczba rodziców przyjmuje postawę roszczeniową: szkoła ma nauczyć, wychować, ubrać, wyżywić, zaopatrzyć w podręczniki, jak najdłużej opiekować się dzieckiem. Za swoje ewentualne błędy wychowawcze i niepowodzenia dydaktyczne obarcza szkołę.
Czy szkoła musi być bezradna wobec rosnącej patologii, agresji, przemocy, uzależnień, wagarów, a także braku zainteresowania rodziców losami swoich dzieci? Od kilku lat mówi się o tym, że jest źle, a za słowami nie idą czyny. Media pokazują jak kolega zabija kolegę, przypadki agresji w relacjach rówieśniczych, ale także w relacjach nauczyciel - uczeń, nauczyciel - rodzic itp. Mówi się o złym wpływie telewizji, komputerów, internetu, gier komputerowych, o namawianiu dzieci do sesji zdjęciowych w celach pornograficznych i pedofilskich.
Przedszkole, szkoła, podwórko, ulica, kawiarenka internetowa, to najlepsze miejsca, w których widać i słychać całe zło. Już w przedszkolu dzieci używają wulgaryzmów, są agresywne i nie respektują żadnych nakazów i zakazów. W szkole najlepiej można zaobserwować i dowiedzieć się od dzieci jakie postawy prezentują dorośli, bo to oni są wzorcem dla najmłodszych. Czy to poprzez media, czy też bezpośrednio w domu rodzinnym, bądź na ulicy. Lekcje wychowania do życia w rodzinie są okazją do rozmów z uczniami na nurtujące ich problemy. Tam dzieci dają sygnał o molestowaniu psychicznym przez dorosłych, o stosowaniu wobec nich przemocy, o wypożyczaniu przez starszą młodzież filmów pornograficznych i o oglądaniu ich również przez młodsze dzieci, o namawianiu ich do sesji zdjęciowych itp. Sygnały te są dla nas podstawą do podejmowania działań w obronie dzieci.
Ze względu na coraz większą wagę problemów szkoła nie poradzi sobie sama, musi szukać i gromadzić sojuszników, nie działa bowiem w próżni. Nie ma już czasu, aby czekać na rozwiązania systemowe, które to od lat stosują kraje Zachodniej Europy i nie tylko.
Zaniepokojeni brakiem dyscypliny w szkołach, na podwórkach, ulicach i w innych miejscach publicznych, malejącymi wynikami dydaktycznymi, w tym wynikami sprawdzianów i egzaminów zewnętrznych oraz zainspirowani rozmową z Komendantem Miejskim Policji w Olsztynie, Panem Piotrem Zabuskim, podjęliśmy decyzję o opracowaniu i wdrożeniu PROGRAMU WSPOMAGANIA SZKÓŁ, PRZEDSZKOLI I DOMU DZIECKA W ZAKRESIE WYCHOWANIA DZIECI I MŁODZIEŻY.
Do współpracy zaprosiliśmy instytucje, których zakres działania może wspomóc realizację naszych zadań. Są to: MIEJSKI OSRODEK POMOCY SPOŁECZNEJ, w tym OŚRODEK WSPARCIA, GMINNA KOMISJA ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW ALKOHOLOWYCH, URZĄD GMINY, POLICJA, SĄD RODZINNY, PORADNIA PSYCHOLOGICZNO - PEDAGOGICZNA, BISKUPIECKI DOM KULTURY, JEDNOSTKA RATOWNICZA - GAŚNICZA, ZWIĄZEK HARCERSTWA POLSKIEGO,
STOWARZYSZENIE PRYWATNYCH PRZEDSIĘBIORCÓW. Planujemy rozszerzyć to gremium o następne osoby, instytucje i szkoły: LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE (młodzieżowe grupy wsparcia), PROKURATURĘ, SOŁTYSÓW, URZĄD PRACY, BIBLOTEKI - MIEJSKĄ i PEDAGOGICZNĄ oraz stowarzyszenia działające na rzecz dzieci.
Nasz zespół jest otwarty na pomysły i zaangażowanie innych podmiotów. Zapraszamy do współpracy, bo przecież cały czas aktualne jest powiedzenie: „Takie mamy Rzeczpospolite władanie, jakie młodzieży chowanie”.
II. Profilaktyka w szkołach.
1. Podstawy prawne działalności profilaktycznej w szkole.
- Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 72
Rzeczpospolita Polska zapewnia ochronę praw dziecka. Każdy ma prawo żądać od organów władzy publicznej ochrony dziecka przed przemocą, okrucieństwem, wyzyskiem i demoralizacją.
Dziecko pozbawione opieki rodzicielskiej ma prawo do opieki i pomocy władz
Publicznych.
- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 stycznia 2002 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ramowych statutów publicznego przedszkola oraz publicznych szkół (zmiany do rozp. MENiS z dnia 21 maja 2001r.) - Dz. U. Z 2002 r. nr 10 poz. 96.
Statut szkoły określa w szczególności:
§ 2 ust. 1 pkt 1 „Cele i zadania szkoły wynikające z przepisów prawa oraz uwzględniające program wychowawczy szkoły i program profilaktyki dostosowany do potrzeb rozwojowych uczniów oraz potrzeb danego środowiska, o których mowa w odrębnych przepisach”
ust. 2 „Program wychowawczy szkoły i program profilaktyki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, uchwala rada pedagogiczna po zasięgnięciu opinii rady rodziców i samorządu uczniowskiego”
Konwencja o Prawach Dziecka - przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów
Zjednoczonych dnia 20 listopada 1989 r. (Dz. U. Z 1991, nr 120 poz. 526); Polska
Ratyfikowała konwencję 30 września 1991 r.
Artykuł 18
2. W celu zagwarantowania i popierania praw zawartych w niniejszej konwencji Państwa - Strony będą okazywały odpowiednią pomoc rodzicom oraz opiekunom prawnym w wykonywaniu przez nich obowiązków związanych z wychowaniem dzieci oraz zapewnią rozwój instytucji, zakładów i usług w zakresie opieki nad dziećmi.
3. Państwa - Strony będą podejmowały wszelkie właściwe kroki dla zapewnienia dzieciom pracujących rodziców prawa do korzystania z usług instytucji i zakładów w zakresie opieki nad dziećmi, do których są one uprawnione.
Artykuł 19
Państwa - Strony będą podejmowały wszelkie właściwe kroki w dziedzinie ustawodawczej, administracyjnej, społecznej oraz wychowawczej dla ochrony dziecka przed wszelkimi formami przemocy fizycznej bądź psychicznej, krzywdy lub zaniedbania bądź złego traktowania lub wyzysku, w tym wykorzystywania w celach seksualnych, dzieci pozostających pod opieką rodzica(ów), opiekuna(ów) prawnego(ych) lub innej osoby sprawującej opiekę nad dzieckiem.
2. Co to jest profilaktyka?
PROFILAKTYKA jest to zespół działań uprzedzających, kształtujących spodziewany rozwój zjawisk poprzez wzmacnianie czynników chroniących przed rozwojem zagrożeń (profilaktyka kreatywna) oraz osłabianie czynników ryzyka sprzyjających rozwojowi problemów (profilaktyka defensywna).
PROFILAKTYKA
3. Pojęcia stosowane w profilaktyce
Niedostosowanie społeczne - termin psychologiczny, oznacza: „zaburzenia relacji społecznych pomiędzy jednostką i otoczeniem, którego podłożem jest nieprawidłowy rozwój sfery emocjonalno - wolitywnej człowieka” (Pospiszyl, Psychologia dziecka niedostosowanego społecznie).
Trudności wychowawcze - termin stosowany w pedagogice, kładzie nacisk na funkcjonowanie dziecka w szkole oraz stosunek do autorytetu wychowawczego rodziców i nauczycieli.
Zaburzenia zachowania - termin stosowany w psychiatrii i oznacza zaburzenie relacji dziecka z otoczeniem, którego podłożem jest nieprawidłowy rozwój osobowości.
Zjawiska patologii społecznej - termin używany w psychologii społecznej i socjologii, oznacza ogół niekorzystnych czynników wywierających negatywny wpływ na stan psychiczny człowieka, grup społecznych, znacznie utrudniając im prawidłowe funkcjonowanie w rolach.
Uzależnienia - niekontrolowany stan zależności fizycznej, psychicznej i społecznej od środka uzależniającego:
zależność fizyczna (fizjologiczna) - wbudowanie uzależniającego związku chemicznego lub jego metabolików w cykl przemian tkankowych
zależność psychiczna - stan psychiki objawiający się wysokim poziomem pragnienia przyjęcia środka uzależniającego
zależność społeczna - ma związek z otoczeniem i ceremoniałem przyjmowania środków uzależniających.
Program profilaktyczny - działania zmierzające do ochrony dziecka przed wybranym zagrożeniem, np. alkoholizmem, narkomanią, AIDS itp. Przykładem programu profilaktycznego jest: „Drugi Elementarz, czyli Program Siedmiu Kroków”, „Zanim Spróbujesz”, „NOE” itd.
Szkolny program profilaktyki - zespół działań zmierzających do ochrony dzieci i młodzieży przed wszelkimi zagrożeniami, zjawiskami patologii społecznej.
Profilaktyka pierwszorzędowa:
1. Adresowana jest do szerokiej populacji dzieci i młodzieży uznanych za zagrożone zjawiskami patologii społecznej, do grupy niskiego ryzyka (programy informacyjne, edukacyjne).
Celem tych działań jest:
promocja zdrowego stylu życia i uczenie sposobów radzenia sobie z sytuacjami trudnymi
opóźnienie wieku inicjacji, a przez to zmniejszenie zasięgu zachowań ryzykownych.
Dewizą w tej pracy jest ukazanie alternatywy w stosunku do zachowań ryzykownych i problemowych (sport, rekreacja, muzyka, zajęcia w kółkach zainteresowań, nie w przedmiotowych - w takich, gdzie dzieci mogą odreagować napięcia)
Realizatorzy programu: wszyscy nauczyciele i wychowawcy klas wspierani przez psychologów.
Teren działań: szkoła.
Profilaktyka drugorzędowa:
Działania i programy skierowane do grupy młodzieży po inicjacji:
alkoholowej, narkotykowej, utrzymującej sporadyczny kontakt z grupami przestępczymi itp. Jest to grupa wysokiego ryzyka (uczniowie w trakcie leczenia psychiatrycznego, „weekendowi bracze”, dzieci po próbach samobójczych)
Cel działań:
ograniczenie głębokości i czasu trwania dysfunkcji
umożliwienie wycofania się z zachowań ryzykownych.
Ta grupa młodzieży powinna być objęta zajęciami socjoterapeutycznymi, poradnictwem rodzinnym, zawodowym, pomocą w pokonywaniu problemów rodzinnych, osobistych, szkolnych.
Realizatorzy programu: pedagog szkolny, psychologowie, terapeuci, doradcy rodzinni.
Teren działań: szkoła, poradnie psychologiczno - pedagogiczne, placówki służby zdrowia, kluby, świetlice.
Dla osiągnięcia skuteczności programów pomocy konieczne jest współdziałanie ze szkołą wielu instytucji wspomagających oraz organizacji środowiskowych (MOPS, MONAR itp.).
Każdy program zbudowany na tym poziomie powinien być zbudowany w oparciu o pogłębioną diagnozę.
Profilaktyka trzeciorzędowa:
Adresowana do grupy młodzieży uzależnionej, zaawansowanej w strukturach grup przestępczych, uznanej za zdemoralizowaną, wykolejoną.
Cel działania:
przeciwdziałanie pogłębianiu się procesu chorobowego i degradacji społecznej młodych
ukazanie szansy na powrót do normalnego życia w społeczeństwie
ochrona innych (dzieci, młodzieży, rodziny) przed skutkami choroby (alkoholu, narkotyków).
Realizatorzy programów: specjaliści terapeuci. Lekarze, psychoterapeuci, psychologowie, specjaliści z zakresu resocjalizacji.
Miejsce realizacji: placówki specjalistyczne (poradnie odwykowe, zakłady lecznictwa zamkniętego, zakłady resocjalizacyjne i wychowawcze, zakłady karne itp.).
Duże koszty (leczenie, specjaliści), mała niekiedy skuteczność działań, a tym samym mała szansa na powrót do normalnego życia.
Działania na tym poziomie wymagają współpracy wielu resortów.
7. Główną strategią działania na tym poziomie jest „strategia zmniejszania szkód”, stosowana zwłaszcza wtedy, gdy zawodzą interwencje, terapia i resocjalizacja.
4. Profilaktyka a wychowanie
Od wychowania do profilaktyki
Wniosek:
Profilaktyka jest elementem wspierającym wychowanie
Uwarunkowania formalne profilaktyki w szkole
Szkolny Program Szkolny Zestaw Programów Wewnątrzszkolny
Wychowawczy Nauczania System Oceniania
Szkolny Program Profilaktyki - zespół działań szkolnych ochraniających dzieci i młodzież przed zagrożeniami
zapobieganie
Profilaktyka przeciwdziałanie
prewencja
5. Etapy konstruowania „szkolnego programu profilaktyki”
Etap 1
Powołanie szkolnego zespołu do pracy nad SPP. Powinien być złożony z reprezentantów wszystkich grup społeczności szkolnej: nauczycieli, rodziców, uczniów. Ważne by w zespole był informatyk, pedagog (psycholog), polonista, wychowawcy.
Etap 2
Wstępne rozpoznanie problemów:
1. Szkoły
2. Uczniów
3. Problemów rodziców oraz ich umiejętności wychowawczych
4. Środowiska lokalnego
Etap 3
Pogłębiona diagnoza aktualnych problemów i potrzeb uczniów, szkoły, problemów i umiejętności wychowawczych rodziców, instytucji i organizacji wspierających (zbudowanie narzędzi diagnozy).
Etap 4
Opracowanie celów programu (do kogo skierowany jest dany program -
edukacyjny czy terapeutyczny).
Etap 5
Określenie zadań, metod, środków działania oraz osób realizujących
wybrane cele.
Etap 6
Określenie źródeł finansowania (wyraźnie sprecyzowany budżet).
Etap 7
Dokładny podział zadań (należy doprowadzić do zgodności osób nadzorujących i członków grup roboczych na temat poszczególnych zadań).
Etap 8
Wdrażanie programu (w celu prawidłowego wdrożenia niezbędne jest
dokładne określenie zakresu odpowiedzialności i nadanie temu przydziałowi
formalnego charakteru).
Etap 9
Ewaluacja - czy program realizowany jest zgodnie z planem i czy
przyczynia się do osiągnięcia pożądanych efektów. Określenie stosunku
między poniesionymi kosztami i osiągniętymi korzyściami.
Etap 10
Wprowadzenie korekt w programie (modyfikacja programu, dostosowanie zadań do wymogów zmieniającej się sytuacji)
6. Strategie profilaktyki
Strategia informacyjna - informacje o skutkach zachowań
ryzykownych i umożliwienie dokonywania
racjonalnych wyborów (mało skuteczna).
Strategia edukacyjna - pomoc w rozwijaniu umiejętności
psychologicznych i społecznych
(komunikacja, negocjacje, asertywność,
radzenie sobie ze stresem), uważana za bardzo
skuteczną; uzupełnia strategię informacyjną,
wzmacnia czynniki chroniące.
Strategia alternatyw - pomoc w zaspokajaniu ważnych potrzeb
(sukcesu, przynależności) poprzez działania
sportowe, artystyczne; osiąganie satysfakcji
życiowej.
Strategia interwencyjna - pomoc w identyfikowaniu i rozwiązywaniu
problemów, radzeniu sobie z problemami,
wspieranie w sytuacjach kryzysowych.
Strategia zmniejszania szkód - przewidziane głównie dla profilaktyki
trzeciorzędowej (docieranie z opieką
medyczną do narkomanów, wymiana igieł i
strzykawek, pomoc socjalna); są to programy
zmniejszania zła.
Strategia zmian prawa - zmiana aktów prawnych na poziomie klasy,
szkoły, środowiska lokalnego.
Stopnie zagrożenia (prof. Gaś)
Grupa niskiego ryzyka - dzieci przed inicjacją; nie paliły papierosów, nie piły
alkoholu, nie używały narkotyków (profilaktyka
pierwszorzędowa).
Grupa podwyższonego ryzyka - dzieci, młodzież po jakiejkolwiek inicjacji
( popija w czasie dyskotek, inicjator palenia
papierosów, wagarów itp.); profilaktyka
drugorzędowa.
Grupa najwyższego ryzyka - uczniowie posiadający pewne „doświadczenie”
za sobą, odczuwają konsekwencje swoich
zachowań (są na odwyku, nadzór kuratora);
profilaktyka trzeciorzędowa.
7. MODELE PROFILAKTYKI (T. Ostaszewski 1996, za J. Szymańska 2000)
TRADYCYJNY |
WSPÓŁCZESNY |
CEL |
|
Zwalczanie patologii |
Promocja zdrowia |
PODSTAWOWE ZAŁOŻENIA |
|
Uświadamianie skutków używania środków uzależniających |
Sięganie do przyczyn używania środków uzależniających |
SPODZIEWANE EFEKTY |
|
Wiedza o skutkach używania środków uzależniających i negatywna postawa wobec ich używania |
Umiejętność odmawiania. Poczucie własnej wartości. Uporządkowanie systemu wartości. Umiejętności społeczne. Wiedza o uzależnieniach. Osobiste zaangażowanie. |
RORMA ODDZIAŁYWAŃ |
|
Jednostronny przekaz |
Dialog i aktywne uczestnictwo |
CZAS I ZAKRES ODDZIAŁYWAŃ |
|
Sporadyczne akcje wśród nastolatków |
Systematyczne działania wśród młodzieży |
REALIZATORZY |
|
Prelegenci i specjaliści |
Nauczyciele i liderzy młodzieżowi |
RODZAJ SUBSTANCJI |
|
Alkohol lub papierosy lub narkotyki |
Wszystkie środki uzależniające |
KONTROLA EFEKTÓW |
|
Niewymagana |
Wymagana |
III. Charakterystyka programu wspomagania szkół, przedszkoli, domu dziecka w zakresie wychowania dzieci i młodzieży
1.Cele ogólne programu:
przeciwdziałanie demoralizacji i przestępczości nieletnich,
podniesienie dyscypliny wśród dzieci i młodzieży,
objęcie opieką specjalistyczną dzieci z deficytami rozwojowymi i zaburzeniami,
wzrost bezpieczeństwa w szkołach oraz w miejscach publicznych,
umacnianie funkcji opiekuńczo - wychowawczej i poczucia odpowiedzialności rodzin za wychowanie nieletnich na świadomych swych obowiązków członków społeczeństwa,
udzielanie pomocy rodzinie w trudnych sytuacjach życiowych.
2. Cele szczegółowe:
promowanie zdrowego stylu życia,
ukazanie alternatywnych form spędzania wolnego czasu jako przeciwwaga do zachowań ryzykownych, zagrażających zdrowiu i życiu własnemu oraz kolegów,
nauka zachowań asertywnych,
szkolenie nauczycieli i rodziców w zakresie przeciwdziałania sytuacjom trudnym wychowawczo,
ukazywanie zagrożeń, jakie niosą za sobą uzależnienia,
podniesienie osiągnięć edukacyjnych uczniów.
3. Adresaci: uczniowie wszystkich etapów edukacyjnych (szkoły podstawowe, gimnazja, szkoły ponadgimnazjalne) i ich rodzice, wychowankowie domu dziecka, w indywidualnych przypadkach również przedszkolaki i ich rodzice, nauczyciele, pedagodzy szkolni, instytucje wspierające wychowanie, społeczność lokalna.
4. Metody i formy pracy: pogadanki, prelekcje, debaty, zajęcia warsztatowe, projekcja filmów, udział w spektaklach teatralnych o tematyce profilaktyczne, konkursy, zajęcia pozalekcyjne, w tym sportowe, imprezy profilaktyczno - edukacyjne, opracowanie ulotek, broszur o tematyce profilaktyczne, materiałów informacyjnych, regulaminów,
5. Źródła finansowania: budżet gminy, w tym środki pochodzące z budżetu Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, środki pozabudżetowe (dotacje), środki finansowe instytucji wspomagających.
6.Spodziewane efekty:
podwyższenie kompetencji wychowawczych i profilaktycznych nauczycieli i rodziców,
zwiększenie liczby kół zainteresowań i innych zajęć pozalekcyjnych,
zmniejszenie liczby miejsc, w których spotyka się młodzież łamiąca obowiązujące prawo,
ograniczenie zachowań niekorzystnych społecznie,
wzrost osiągnięć edukacyjnych dzieci i młodzieży.
7.Podział zadań: w tabeli przedstawiono zadania statutowe, które każda z wymienionych instytucji wspomagających wychowanie realizuje na bieżąco.
INSTYTUCJA |
REALIZOWANE ZADANIA |
UWAGI |
KONTAKT |
MIEJSKI OSRODEK POMOCY SPOŁECZNEJ, w tym OŚRODEK WSPARCIA |
|
|
715 25 63
715 25 13 715 26 62 |
GMINNA KOMISJA ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW ALKOHOLOWYCH |
|
|
715 01 10 |
URZĄD GMINY - BURMISTRZ |
|
|
715 01 10 |
SZKOŁY - podstawowe i gimnazjum |
|
|
SP 2 715 25 49 SP 3 715 27 16 Gimnazjum 715 25 63 Gimnazjum Katolickie 715 50 50 LO 715 21 89 SP Czerwonka 715 39 24 SP Węgoj 715 24 18 SP Kobułty 716 14 24 SP Bredynki 715 39 74 SP Borki 716 16 23
|
POLICJA |
pogadanek profilaktycznych
|
|
715 04 00 sekr. 715 04 11 kierownik dzielnicowych Jan Waszkiewicz |
SOŁTYSI |
|
|
|
SĄD RODZINNY |
|
|
715 26 21 |
DOM DZIECKA |
|
|
715 22 29 |
PORADNIA PSYCHOLOGICZNO - PEDAGOGICZNA |
|
|
715 21 67 |
BISKUPIECKI DOM KULTURY |
|
|
715 26 95 |
URZĄD PRACY |
|
|
715 |
JEDNOSTKA RATOWNICZA - GAŚNICZA |
|
|
715 - 20 - 81 |
ZWIĄZEK HARCERSTWA POLSKIEGO |
|
|
715 35 63 |
IV. Dotychczasowe efekty
Program wspomagania szkół, przedszkoli i domu dziecka w zakresie wychowania dzieci i młodzieży realizowany jest od 27 stycznia 2004 r. Do tej pory, tj. do 10.11.2004 r., poza statutowymi zadaniami wyżej wymienionych instytucji, wykonano:
ustalono zadania instytucji wspomagających wychowanie dzieci i młodzieży, zintegrowano je i zaktywizowano,
opracowano „mapę zagrożeń” (miejsc, w których najczęściej spotyka się młodzież łamiąca powszechnie obowiązujące prawo) i procedury kontroli tych miejsc przez policję,
opracowano schemat zawiadamiania szkoły i rodziców o wykroczeniach, bądź nagannych zachowaniach dzieci i młodzieży; szkoły na bieżąco otrzymują zawiadomienia o niewłaściwych zachowaniach uczniów, w tym nie przestrzegających przepisów ruchu drogowego,
uaktywniono działania dzielnicowych,
realizowano programy „Bezpieczna szkoła”, „Bezpieczne miasto”, „Bezpieczne ferie”; ostatnie ferie zimowe przebiegały pod znakiem wielu atrakcji zarówno w szkołach, jak i organizowanych przez ZHP, MOPS i BDK, a włączyła się do tych działań zarówno policja, Burmistrz, jak i Jednostka Ratowniczo - Gaśnicza,
zorganizowano dla szkół spektakl o tematyce profilaktycznej (MOPS),
organizowane są zajęcia pozalekcyjne dla dzieci i młodzieży (BDK, szkoły - nauczyciele prowadzą te zajęcia w dużej mierze społecznie),
uruchomiono kolejne świetlice wiejskie, wyposażono je w środki dydaktyczne i sprzęt sportowy - Botowo, Droszewo,
MOPS i szkoły pozyskują środki pozabudżetowe, a także odzież, żywność, artykuły biurowe, aby wspomóc materialnie jak największą liczbę uczniów/ich rodziny pomocą społeczną,
V. Zadania do realizacji w terminie od 15 listopada 2004 do czerwca 2005:
uświadomienie rodzicom ich odpowiedzialności za wychowanie dzieci - pedagogizacja rodziców w szkołach,
opracowanie i wdrożenie procedur zmierzających do ograniczenia sprzedaży alkoholu i papierosów nieletnim,
ustalenie zasad uczestnictwa uczniów w sportowych zajęciach pozaszkolnych,
realizowanie gminnych (w tym szkolnych) programów profilaktyki, ewaluacja tych programów,
kontrolowanie przez policję miejsc, w których najczęściej spotyka się młodzież łamiąca powszechnie obowiązujące prawo,
złożenie wniosków do organu prowadzącego o zatrudnienie w szkołach specjalistów wspomagających wychowanie (psychologów, terapeutów, socjoterapeutów itp.),
ujęcie w arkuszu organizacyjnym pracy gimnazjum na rok szkolny 2005/06 klasy przysposabiającej do zawodu,
stworzenie w regulaminie „Sukcesów” kategorii „Bezpieczeństwo”, aby nagradzać tych, którzy aktywnie działają na rzecz bezpieczeństwa, w tym zmniejszania agresji i patologii
NSTYTUCJA |
REALIZOWANE ZADANIA |
UWAGI |
KONTAKT |
MIEJSKI OSRODEK POMOCY SPOŁECZNEJ, w tym OŚRODEK WSPARCIA |
|
|
715 25 63
715 25 13 715 26 62 |
GMINNA KOMISJA ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW ALKOHOLOWYCH |
|
należałoby uruchomić świetlice przy szkołach |
715 01 10 |
URZĄD GMINY - BURMISTRZ |
|
nadawanie komunikatów, informacji nt. bezpieczeństwa, programów profilaktycznych
skróci się czas oczekiwania rodziców na badania
nagradzać tych, którzy aktywnie działają na rzecz bezpieczeństwa (w tym zmniejszania agresji) |
715 01 10 |
LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE |
|
młodzieżowe grupy wsparcia (pedagog szkolny)
palenie papierosów, picie alkoholu w czasie przerw na boisku szkolnym, na chodniku (ul. B. Chrobrego), wjeżdżanie uczniów samochodami na posesję szkoły |
715 21 89 |
SZKOŁY |
|
„Podstawy radzenia sobie z młodzieżą trudną”
|
SP 2 715 25 49 SP 3 715 27 16 Gimnazjum 715 25 63 Gimnazjum Katolickie 715 50 50 LO 715 21 89 SP Czerwonka 715 39 24 SP Węgoj 715 24 18 SP Kobułty 716 14 24 SP Bredynki 715 39 74 SP Borki 716 16 23
|
POLICJA |
|
namioty policyjne z ulotkami, narkotykami (do rozpoznawania przez rodziców itp.)
|
715 04 00 sekr. 715 04 11
kier. dzielnicowych Jan Waszkiewicz |
SOŁTYSI |
|
|
|
SĄD RODZINNY |
|
obowiązki rodziców wobec dzieci odpowiedzialność za czyny karalne |
715 26 21 |
DOM DZIECKA |
|
|
715 22 29 |
PORADNIA PSYCHOLOGICZNO - PEDAGOGICZNA |
|
|
715 21 67 |
BISKUPIECKI DOM KULTURY |
|
jak największa ilość bezpłatnych przy współpracy z MPOS |
715 26 95 |
URZĄD PRACY |
|
|
715 |
JEDNOSTKA RATOWNICZA - GAŚNICZA |
|
|
715 - 20 - 81 |
PRZEDSZKOLA |
|
„Agresja wśród dzieci przedszkolnych” |
|
BIBLOTEKI - MIEJSKA, PEDAGOGICZNA |
|
|
|
ZWIĄZEK HARCERSTWA POLSKIEGO |
|
|
715 35 63 |
STOWARZYSZENIE PRYWATNYCH PRZEDSIĘBIORCÓW |
|
|
|
OPIEKUNOWIE KLUBÓW SPORTOWYCH, TRENERZY |
|
przy współpracy z dyrektorami szkół |
|
Elżbieta Niewęgłowska
Kazimierz Berg
25
Wzmacnianie czynników chroniących
Osłabianie czynników ryzyka
Wszystkie elementy i sytuacje osłabiające oddziaływanie czynników ryzyka
Wszystkie elementy (cechy, sytuacje, warunki) zwiększające ryzyko wystąpienia zachowań problemowych i związanych z nimi szkód
Czynniki chroniące:
Silna więź z rodzicami (dobry kontakt, rozmowy na temat problemów i przeżyć, otwartość).
Zainteresowanie nauką i własnym rozwojem (aspiracje, dążenie do sukcesu, zabieganie o dobre wyniki w nauce, uznanie środowiska itp.).
Praktyki religijne.
Szacunek dla norm społecznych, tradycji.
Zainteresowanie konstruktywnymi grupami rówieśniczymi.
Czynniki ryzyka:
Słaba więź z rodziną, ze szkołą, z kościołem.
Niepowodzenia szkolne.
Przynależność do problemowych grup rówieśniczych.
Dostrzeganie aprobaty rówieśników i dorosłych dla zachowań przestępczych.
Wychowanie
To proces wspierania dziecka w rozwoju ukierunkowany na osiąganie pełni dojrzałości fizycznej, społecznej, psychicznej i duchowej
(prof. Z. Gaś)
Profilaktyka
To proces wspierania dziecka w radzeniu sobie z trudnościami zagrażającymi rozwojowi oraz eliminacja czynników zagrażających zdrowiu