1. Inżynieria oprogramowania
a) to dziedzina wiedzy technicznej;
b) przynależy do informatyki teoretycznej;
c) wykorzystuje badania operacyjne.
2. Inżynieria oprogramowania
a) interesuje się wszystkimi fazami cyklu życia oprogramowania;
b) rozwija nowe, coraz efektowniejsze sposoby testowania programów komputerowych i szacowania ich efektywności;
c) usystematyzowuje proces wytwarzania oprogramowania tak, aby ułatwić jego planowanie i monitorowanie.
3. Kryzys oprogramowania
a) trwał w latach 40. i 50. ;
b) trwa od końca lat 60. aż do czasów dzisiejszych;
c) zrodził się w czasach powstawania pierwszych komputerów.
4. Wielkie projekty programistyczne
a) zwykle nie mieszczą się w założonych ramach czasowych;
b) w dużych, wyspecjalizowanych firmach korzystających z bardzo wykwalifikowanej kadry dobrze trzymają się ram czasowych;
c) często wykorzystują narzędzia CASE.
5. Rozwój oprogramowania
a) nie nadąża za rozwojem sprzętu komputerowego;
b) wyprzedza rozwój tego sprzętu;
c) jest stymulowany przez wielkie zamówienia rządowe.
6. Dobre oprogramowanie
a) to takie, którego niezawodność umiemy formalnie udowodnić;
b) rozpoznajemy po tym jak łatwo je konserwować;
c) można tworzyć jedynie w językach obiektowych.
7. Implementacja to
a) faza budowy oprogramowania polegająca na budowie logicznego modelu systemu;
b) etap budowy oprogramowania polegający na kodowaniu;
c) faza budowy oprogramowania związana z tworzeniem dokumentacji użytkownika.
8. Do głównych przyczyn kryzysu oprogramowania zaliczamy
a) zbyt dużą presję na możliwie szybką sprzedaż programów komputerowych;
b) nieudolność programistów;
c) dużą złożoność systemów informatycznych oraz nieprzejrzystość procesu budowy oprogramowania.
9. W inżynierii oprogramowania dominuje
a) nurt formalny;
b) stosowanie metod optymalizacji;
c) nurt praktyczny.
10. Zaletą modelu spiralnego jest
a) to, że cały czas jest możliwość rozwijania projektu;
b) faza oceny w każdym cyklu pozwala uniknąć błędów lub wcześnie je wykryć;
c) szeroki zakres stosowalności.
11. Jeśli jest zagrożenie, że nastąpi przerwanie realizacji przedsięwzięcia w jednej firmie i wznowienie w drugiej, przedsięwzięcie należy prowadzić zgodnie z modelem
a) spiralnym;
b) prototypowania;
c) realizacji kierowanej dokumentami.
12. W modelu kaskadowym
a) poszczególne fazy występują sekwencyjnie jedna po drugiej;
b) łączy się gotowe komponenty;
c) elementy projektowania występują równolegle wszystkie w tym samym czasie.
13. Wadą modelu kaskadowego jest
a) sztywna kolejność wykonywania prac;
b) koszt błędów popełnionych we wstępnych fazach projektu;
c) niewielki kontakt z klientem.
14. W model prototypowania
a) łatwo tworzy się dokumentację systemu;
b) ponosimy relatywnie niskie koszt budowy systemu;
c) jest możliwość relatywnie szybkiego zaprezentowania wersji poglądowej budowanego systemu.
15. Zaletą model realizacji przyrostowej jest
a) częsty kontakt z klientem;
b) niski koszt związany z niezależną realizacją fragmentów systemu;
c) brak konieczności wcześniejszego zdefiniowania całości wymagań.
1. Co oznacza kryzys oprogramowania?
a) Rozwój sprzętu nie nadąża za rozwojem technik budowy oprogramowania
b) Brak ludzi zawodowo zajmujących się wytwarzaniem oprogramowania
c) Rozwój technik budowy oprogramowania nie nadąża za rozwojem sprzętu
2. Dobre oprogramowanie powinno być?
a) Ergonomiczne
b) Efektywne
c) Zgodne z wymogami użytkownika
3. W których latach pojawiła się inżynieria oprogramowania?
a) Sześćdziesiątych
b) Siedemdziesiątych
c) Osiemdziesiątych
4. Na czym koncentruje się program UPPER CASE?
a) Na końcowych etapach realizacji przedsięwzięcia
b) Na fazie inplementacji
c) Na wstępnych etapach realizacji przedsięwzięcia
5. Na czym koncentrują się programy LOWER CASE?
a) Na końcowych fazach realizacji przedsięwzięcia
b) Na fazie implementacji
c) Na wstępnych etapach realizacji przedsięwzięcia
6. Czy kryzys inżynierii oprogramowania trwa do dnia dzisiejszego?
a) Nie, trwał on tylko na początku lat sześćdziesiątych
b) Nie
c) Tak
7. Jakie są podstawowe zalety modelu kaskadowego?
a) Długa przerwa w kontaktach z klijentem
b) Narzuca twórcom oprogramowania ścisłej kolejności wykonywania prac
c) Ułatwia planowanie,harmonogramowanie,oraz monitorowanie przedsięwzięcia
8. Jaki jest cel modelu prototypowania?
a) Minimalizacja ryzyka związanego z niewłaściwym określeniem wymagań
b) Ułatwienie planowania
c) Monitorowanie przedsięwzięcia
9. Jakie nurty występowały w ramach inżynieri oprogramowania?
a) Formalny i praktyczny
b) Niepraktyczny
c) Nieformalny
10. Jakie są zalety modelu spiralnego?
a) Cały czas istnieje możliwość rozwijania projektu.
b) Faza oceny w każdym cyklu pozwala uniknąć błędów lub wcześniej je wykryć
c) Można wykorzystać gotowe projekty
11. Jakie są przyczyny kryzysu oprogramowania?
a) Nieprzejrzystość procesu budowy oprogramowania
b) Niepowtarzalność poszczególnych przedsięwzięć
c) Duża złożność systemów informatycznych
12. Jakie istnieją metody pozyskiwania gotowych elementów?
a) Opracownie wyników aktualnie realizowanych przedsięwzięć
b) Zakup od wewnętrznych dostawców
c) Zakup od zewnętrznych dostawców
13. Z czym wiąże sie sukces inżynieri oprogramowania?
a) Edukacją
b) Rozwojem narzędzi
c) Rozwojem metodyki
14. Co może być przykładem korzystania z gotowych elementów?
a) Stosowanie pełnych aplikacji
b) Stosowanie języków czwartej generacji
c) Stosowanie bibliotek
15. Jaki model umożliwia przerwanie realizacji przedsięwzięcia w jednej firmie i wznowienie w drugiej po przekazaniu jej dokumentów?
a) Prototypowanie
b) Realizacja kierowania dokumentami
c) Model spiralny
1. Faza strategiczna (ang. strategy phase) jest wykonywana?
a) w momencie podjęcia ostatecznej decyzji o realizacji dalszych etapów
b) tuż po podjęciu ostatecznej decyzji o realizacji dalszych etapów
c) zanim zostanie podjęta ostateczna decyzja o realizacji dalszych etapów
2. Celami systemu harmonogramowania zleceń są?
a) opracowywanie łatwych w formie harmonogramów dla kadry kierowniczej
b) zmniejszenie opóźnień w realizowaniu zleceń
c) zapewnienie możliwości "ręcznego" modyfikowania harmonogramu
3. Systemy zewnętrzne, z którymi system harmonogramowania zleceń będzie współpracować to?
a) kadra kierownicza wydziału
b) osoba definiująca technologiczne możliwości wydziału
c) system komputerowy działu księgowości
4. Standardy wymaganych sposóbów pracy w dalszych fazach przedsięwzięcia to?
a) wykorzystanie konkretnych narzędzi i notacji
b) sposób opracowywania dokumentacji
c) maksymalne nakłady jakie można ponieść na realizację.
5. Dwa podstawowe źródła trudności w porównywaniu rozwiązań to?
a) nakłady poniesione na realizację i ograniczenia czasowe
b) niepewność i nakłady poniesione na realizację
c) wielość celów przedsięwzięcia i niepewność
6. Czynnik wpływający na koszt programowania to?
a) koszt produktów wykorzystywanych przez personel maretingowy
b) nakład pracy
c) koszt wyjazdów i szkoleń
7. Standardy wykorzystywane w Fazie strategicznej powinny opisywać:
a) sposób opracowywania dokumentacji
b) ilość personelu i kosztów wykorzystanych w systemie
c) wykorzystanie konkretnych narzędzi i notacji
8. Dobrze zorganizowana firma powinna?
a) stosować coraz to nowsze techniki i narzędzia
b) dostosowywać standardy do potrzeb przedsięwzięcia
c) w dużym stopniu wykorzystywać te same standardy w różnych przedsięwzięciach
9. Jakie decyzje strategiczne są konieczne do rozpoczęcia wykonywania przedsięwzięcia?
a) określenie stopnia wykorzystania gotowych komponentów
b) podjęcie decyzji o współpracy z innymi producentami i/lub zatrudnieniu ekspertów
c) wybór technik stosowanych w fazach strategicznych
10. Główne cele programu podatkowego?
a) zwiększenie ilości popełnianych błedów w dziale księgowym
b) oszczędność czasu
c) ułatwienie pracy personelowi działu marketingu
11. System informacji geograficznej z punktu widzenia klienta to?
a) tanie rozwiązanie projektowania i przeglądania mapy
b) możliwość łatwego i wygodnego przeglądania mapy
c) możliwość łatwego, dialogowego projektowania mapy
12. Czynności wykonywane w fazie strategicznej to
a) określenie standardów zgodnie, z którymi nie będzie realizowane przedsięwzięci
b) propozycja kilku możliwych rozwiązań (sposobów realizacji systemu)
c) dokonywanie wywiadów z przedstawicielami konkurencji
13. Wygodnym sposobem prezentowania harmonogramów przedsięwzięcia są?
a) wykresy Grantta
b) wykresy Gattana
c) wykresy Gaunta
14. Osoba oceniająca te rozwiązania może wybrać strategię?
a) która bierze pod uwagę szacunki pasywne
b) która bierze pod uwagę szacunki optymistyczne
c) która bierze pod uwagę szacunki konserwatywne
15. By oszacować koszt nakładów pracy stosuje sie?
a) Wycenę dla wygranej
b) Ocenę przez odbiorców
c) Prawo Parkinsona
1. Wadą stosowania języka naturalnego do opisu wymagań jest jego
a) niejednoznaczność;
b) elastyczność;
c) składnia.
2. Nie znamy metod szacowania czasu realizacji przedsięwzięć
a) organicznych;
b) półoderwanych;
c) osadzonych.
3. Kluczowym czynnikiem pomyślnego zamknięcia fazy strategicznej jest
a) szybkość pracy;
b) zaangażowanie kluczowych osób ze strony klienta;
c) stosowanie narzędzi CASE.
4. Fazę strategiczną powinien kończyć raport obejmujący
a) ogólny opis wymagań;
b) opis systemów wewnętrznych;
c) analizę potencjalnych zastosowań.
5. Do fazy określania wymagań należy
a) opis funkcji systemu;
b) plan testów;
c) opis ograniczeń, przy których ma działać system.
6. Źródłem trudności w określeniu wymagań od systemu jest to, że
a) klient z reguły wie dokładnie, w jaki sposób osiągnąć założone cele;
b) duże systemy są tworzone przez duże zespoły programistów;
c) duże systemy wykorzystuje wielu użytkowników.
7. Stosowanie hierarchicznego zapisu wymagań
a) wyklucza stosowanie diagramów przypadków użycia;
b) wymaga, by każda funkcja składowa miała tylko jedną nadrzędną;
c) jest konsekwencją przyjęcia modelu COCOMO.
8. Tworząc dokument opisujący wymagania
należy
a) rozdzielić opisy poszczególnych wymagań;
b) zadbać o jego zrozumiałość dla prawników;
c) zadbać o jego zrozumiałość dla programistów.
9. Specyfikacja oprogramowania, to
a) ogólny opis w języku naturalnym;
b) zestaw schematów blokowych;
c) w pełni formalny opis wymagań.
10. Opis wymagań
a) tworzymy tak, aby był kompletny;
b) ma być łatwy w modyfikacji;
c) kończymy dowodem jego niesprzeczności.
11. Stosując model COCOMO
a) należy dokonać jego kalibracji;
b) możemy szacować nakład pracy;
c) możemy szacować czas przedsięwzięcia.
12. Wymagania niefunkcjonalne opisują
a) funkcje wykonywane przez system;
b) warunki, w których system powinien realizować swoje funkcje;
c) nakład pracy.
13. Metoda punktów funkcyjnych
a) bazuje na oszacowniu liczby instrukcji systemu;
b) jest niealgorytmiczna;
c) bierze pod uwagę rozmiar dokumentacji technicznej.
14. Podstawowym rezultatem fazy strategicznej jest
a) oszacowanie niezawodności systemu;
b) harmonogram fazy analizy;
c) raport oceny rozwiązań.
15. Dla zapanowaniu nad dużą liczbą wymagań zaleca się
a) ich hierarchiczny zapis;
b) stosowanie diagramów przypadków użycia;
c) stały kontakt z klientem.
1. Jako niefunkcjonalne traktujemu wymagania dotyczące
a) produktu;
b) procesu;
c) kosztów.
2. W słowniku danych, w fazie określania wymagań, umieszcza się typowo
a) opisy wymagań funkcjonalnych i niefunkcjonalnych;
b) opisy systemów wewnętrznych;
c) plany testów.
3. Składowe inżynierii oprogramowania wykorzystywane w fazie analizy to
a) notacje służące do zapisu modelu;
b) metody budowy modelu;
c) specyfikacje budowy modelu.
4. Fazę określania wymagań określamy też mianem
a) stadium wykonalności;
b) fazy modelowania;
c) fazy prototypowania.
5. W fazie analizy do zapisu modelu można stosować
a) język naturalny;
b) notacje graficzne;
c) specyfikacje.
6. Analiza strukturalna rozpoczyna się od budowy
a) jedynie modelu danych będącego opisem pasywnej części systemu;
b) jedynie modelu funkcji opisującego aktywną część systemu;
c) obu wyżej wymienionych modeli systemu, które są następnie ze sobą integrowane.
7. Klasa
a) na etapie analizy jest wzorcem grupy obiektów;
b) na etapie analizy pojęcie jest typem obiektowym w języku programowania;
c) zarówno na etapie projektowania jak i implementacji jest typym obiektowy w języku programowania.
8. Obiekt
a) na etapie analizy jest składową dziedziny problemu mającą tożsamość, stan i zachowanie;
b) zarówno na etapie projektowania jak i implementacji jest składową dziedziny problemu posiadającą tożsamość, stan i zachowanie;
c) zarówno na etapie projektowania i jak i implementacji jest konstrukcję języka programowania łączącą dane oraz metody.
9. Związek klas można opisywać podając
a) nazwę związku;
b) czasownik opisujący czynność wykonywaną w ramach związku przez obiekt danej klasy;
c) role odgrywane w związku przez obiekty danej klasy.
10. Diagram interakcji przedstawia scenariusz przepływu komunikatów między
a) obiektami systemu oraz systemami zewnętrznymi;
b) klasami systemu oraz systemami zewnętrznymi;
c) bazą systemu oraz systemami zewnętrznymi.
11. Diagramy przejść stanów
a) służą do prezentowania dynamicznych, czyli zmienianych w czasie, aspektów systemu;
b) służą do prezentowania statycznych, czyli stałych, aspektów systemu;
c) są alternatywą dla diagramów interakcji, mogą służyć do prezentowania sposobu realizacji funkcji systemu.
12. Akcją jest
a) każda czynność wykonywana, gdy system znajduje się w ustalonym stanie;
b) np. wykonanie obliczeń;
c) np. weryfikacja warunku.
13. Operacją jest
a) czynność wykonywana w momencie zajścia zdarzenia;
b) np. wyświetlanie aktualnego czasu;
c) czynność, której wykonanie trwa przez pewien niepomijalny okres.
14. Komunikat wysyłany do obiektu pewnej klasy jest żądaniem
a) wykonania wyjątku dla tej klasy;
b) wykonania jednej z metod tej klasy;
c) wykonania testu obiektu tej klasy.
15. Związek agregacji pojawia się , gdy
a) dwie klasy pozostają w związku, jeżeli jedna z nich jest rodzajem drugiej;
b) dwie metody pozostają w związku, jeżeli jedna z nich jest rodzajem drugiej;
c) dwa obiekty pozostają w związku, jeżeli jeden z nich jest rodzajem drugiego.
1. Specyfikacja służy do
a) szczegółowego opisu elementów;
b) wprowadzania odpowiednich związków generalizacji-specjalizacji;
c) opisu wielu pojedynczych związków pojawiających się pomiędzy poszczególnymi obiektami tych klas.
2. Dodatkową składową specyfikacji
klas jest
a) lista pól i metod;
b) szacowana lub dokładna liczba obiektów tej klasy;
c) algorytm.
3. Pseudokod to zapis bazujący na
a) schemacie blokowym;
b) minispecyfikacjach;
c) języku naturalnym.
4. Związek generalizacja-specjalizacja
a) występuje wszędzie tam, gdzie pojawia się dziedziczenie;
b) może wystąpić bez dziedziczenia;
c) wymusza pojawienie się dziedziczenia.
5. Zapis (...) odnosi się do operatora
a) alternatywy;
b) wyboru jednej opcji;
c) występowania opcjonalnego.
6. Modelowaniu sposobu w jaki obiekty współpracując ze sobą wykonują funkcje systemu służy
a) identyfikacja klas i obiektów;
b) identyfikacja i definiowanie pól;
c) identyfikacja oraz definiowanie metod i komunikatów.
7. Klas i obiekty identyfikujemy poprzez
a) ścisłe algorytmy;
b) zbiory ogólnych wskazówek;
c) ścisłe reguły.
8. Klasyczne podejście do problemu poszukiwania klas obiektów bazuje na obserwacji, że
a) w wielu systemach pojawiają się podobne klasy i obiekty;
b) w wielu systemach pojawiają się różne klasy i obiekty;
c) w wielu systemach pojawiają się takie same klasy i obiekty.
9. Krótki opis modelowanego systemu jest nieodzownym elementem analizy
a) dziedziny problemu;
b) opisu w języku naturalnym;
c) związków klas i obiektów.
10. Analiza funkcji opisuje
a) sposób w jaki system wykonuje tę funkcję;
b) modelowy system w języku naturalnym;
c) identyfikacje klas.
11. Weryfikacja klas i obiektów
a) służy odrzuceniu zbędnych klas i obiektów;
b) służy identyfikacji potencjalnych klas i obiektów;
c) bierze pod uwagę brak związków pewnych klas z innymi.
12. Związki agregacji pojawiają się w opisie
a) systemu w zwrotach: zawiera, składa się, obejmuje;
b) związków pomiędzy poszczególnymi obiektami klas;
c) istniejących w danej dziedzinie klasyfikacji.
13. Klasy
a) muszą mieć specjalizacje;
b) mogą mieć specjalizacje;
c) mogą mieć wspólną generalizacje.
14. Weryfikując poprawność związków w dziedzinie problemu
a) stosujemy test semantyczny;
b) dopuszczamy cykle w związkach generalizacji-specjalizacji;
c) dopuszczamy cykle w związkach agregacji.
15. Klasa nie może być
a) specjalizacją,
b) generalizacją,
c) jednocześnie specjalizacją i generalizacją,
1. Analizę scenariuszy można prowadzić
a) przyrostowo;
b) na bazie słownego opisu realizacji funkcji;
c) modelując przepływ komunikatów niezbędnych do funkcjonowania systemu.
2. Tworząc scenariusz przepływu komunikatów
a) przypisujemu metody do klas;
b) bierzęmy pod uwagę jedynie metody elementarne;
c) pomijamy metody, dla których nie utworzono klas.
3. Modelowanie przejść stanów stosujemy do
a) grupy powiązanych klas;
b) pojedynczej klasy;
c) projektowania dynamicznego zachowania się całego systemu.
4. Metodami algorytmicznie złożonymi są
a) metody sortowania;
b) metody monitorujące pracę urządzeń zewnętrznych;
c) destruktory.
5. Analiza scenariuszy polega na
a) wstępnej analizie procesu;
b) definiowaniu kolejności wykonywania funkcji systemu;
c) definiowaniu sposobu realizacji poszczególnych funkcji systemu.
6. Modelowanie przejść stanów stosuje się
a) zamiennie z analizą scenariuszy;
b) do analizy dynamicznego zachowania się całego systemu;
c) w celu opisania niektórych fragmentów systemu, w których zdarzenie ma istotne znaczenie.
7. Technika zdarzeniocentryczna jest stosowana do
a) opisu wielu pojedynczych związków pojawiających się pomiędzy poszczególnymi obiektami klas;
b) modelowania sposobu realizacji przez system jego funkcji;
c) modelowania przejść stanów.
8. Identyfikując pola klas należy uwzględnić
a) to, co jest potrzebne do opisu danej klasy w ramach dziedziny problemu;
b) prototyp interfejsu urzytkownika;
c) rzeczowniki występujące w opisie systemu.
9. Metodami algorytmicznie prostymi są
a) konstruktory;
b) destruktory;
c) metody numeryczne.
10. Technika stanocentryczna obejmuje
a) określenie początkowego stanu modelowanego fragmentu systemu;
b) zdarzenia mogące mieć wpływ na modelowany fragment systemu w analizowanym stanie;
c) wybór początkowej, nieelementarnej funkcji systemu.
11. Prototyp interfejsu użytkownika jest
a) pomocny w określeniu scenariuszy zewnętrznych;
b) jest elementem składowym scenariuszy zewnętrznych;
c) jest elementem składowym scenariuszy wewnętrznych;
12. Prototyp interfejsu użytkownika
a) to przykładowy algorytm ułatwiający pracę z systemem;
b) to sposób identyfikacji i definiowania metod;
c) dostarcza informacji o polach klas systemu.
13. Zdefiniowane już pole
a) zawsze należy umieścić możliwie wysoko;
b) zawsze należy umieścić jak najniżej;
c) można umieścić dowolnie.
14. Metody algorytmiczne proste
a) dominują w większości systemów;
b) w większości systemów nie występują;
c) służą w szczególności do edycji pól klas.
15. Technikę stanocentryczną i technikę zdarzeniocentryczną
a) należy stosować zamiennie;
b) można stosowane jednocześnie;
c) stosujemy do budowy interfejsu użytkownika.
1. Diagramy związków encji służą do:
a) przechowywania danych;
b) prezentowania danych przechowywanych w systemie;
c) prezentowania sposobu przepływu danych, oraz przetwarzenia danych w systemie.
2. Encja
a) może nie mieć klucza;
b) składa się z atrybutów;
c) jest zbiorem obiektów.
3. Klasa
a) może nie mieć klucza;
b) musi mieć atrybuty;
c) jest zbiorem obiektów.
4. Dokładnie jedną wartość encji oznaczamy przez
a) ----|<----;
b) ----------;
c) ----|-----.
5. Związki encji opisujemy podając
a) role odgrywane w związku przez wystąpienia danej encij;
b) czasownik opisujący czynność wykonywaną w ramach związku przez wystąpienia danej encji;
c) nazwy związków.
6. Diagramy przepływu danych pomagają w
a) składowaniu danych w zbiornikach danych;
b) prezentowaniu wyłącznie sposobu przetwarzania danych w systemie;
c) procesie przepływu danych między systemem wewnętrznym, a systemem zewnętrznym.
7. Niedopuszczalny jest przepływ danych
a) |P|proces1| |P|proces2| |P|proces3|;
b) |system zewnętrzny||D|zbiornik|;
c) |P|proces1||system zewnętrzny||P|proces2|.
8. Modelowanie danych w procesie tworzenia modelu strukturalnego polega na
a) identyfikacji encji i związków encji;
b) identyfikacji i definiowaniu atrybutów;
c) identyfikacji artybutów.
9. Przepływ danych z systemu zewnętrznego do zbiornika jest możliwy po
a) dekompozycji i identyfikacji;
b) identyfikacji;
c) dekompozycji.
10. Reguła Millera
a) określa zalecane liczby procesów znajdujących się na pojedynczym diagramie;
b) określa nieorzekraczalne granice procesów i zbiorników danych na pojedynczym diagramie;
c) określa liczbę danych odpowiadającą jednemu zbiornikowi danych.
11. Słownik danych wchodzący w skład narzędzi CASE służy do
a) przechowywania informacji dotyczących tworzonego systemu;
b) dekomponowania procesu do diagramu przepływów danych;
c) przechowywania informacji dotyczących tworzonego systemu z wyjątkiem informacji dotyczących diagramów przepływów danych.
12. Informacje o tworzonym systemie w narzędziach CASE przechowuje
a) zbiornik danych;
b) słownik danych;
c) diagram.
13. Diagramy graficzne narzędzi CASE służą
a) wyłącznie do wizualizacji informacji zawartych w słowniku danych,
b) do wizualizacji i edycji informacji zawartych w słowniku danych,
c) do opisu słownika danych,
14. Diagramy przepływu danych
a) tworzą hierarchię,
b) nie tworzą hierarchii,
c) nie zawierają diagramów potomnych,
15. Encja składa się z
a) diagramów,
b) raportów wygenerowanych przy użyciu narzędzi CASE,
c) atrybutów,
1. Projektowanie obejmuje
a) uszczegółowienie wyników analizy;
b) optymalizację projektu;
c) określenie fizycznej struktury systemu.
2. Składowa dziedziny oprogramowania odpowiada za
a) przechowywanie oraz dostęp do trwałych danych;
b) współpracę systemu z użytkownikiem;
c) wykonywanie podstawowych funkcji systemu oraz przechowywanie podstawowych dla systemu danych.
3. Diagramy strukturalne
a) zawierają informacji o sposobie wywołania poszczególnych procesów;
b) są uszczegółowieniem diagramów przepływów danych;
c) mogą być konstruowane poprzez transformacje istniejących diagramów przepływów danych.
4. W oprogramowaniu składowa zarządzania danymi odpowiada za
a) realizację sposobu przechowywania trwałych danych;
b) realizację komunikacji z użytkownikiem;
c) przydział czasu procesora (procesorów) do poszczególnych zadań.
5. Przekazywanie danych użytkownikowi odbywa się typowo poprzez
a) wyświetlanie informacji w oknach dialogowych;
b) wyświetlanie i/lub drukowanie raportów;
c) prezentacje graficzne.
6. Zaletą relacyjnej bazy danych jest
a) wysoka efektywność i stabilność;
b) możliwości zapewniania spójności danych poprzez automatyczne sprawdzanie warunków integralności;
c) możliwość kaskadowego usuwania powiązanych obiektów.
7. Tworząc relacyjną bazę danych należy
a) określić - jeśli jest to celowe - własne typy danych;
b) określić indeks każdej relacji;
c) zaprojektować scenariusze odczytu oraz zapisu rekordów.
8. Typowym sposobem wydawania poleceń przez użytkownika systemowi jest
a) wpisywanie poleceń za pomocą linii komend lub przez wybór opcji z menu;
b) wciśnięcie odpowiedniej kombinacji klawiszy (skrótu), korzystanie z ikon w paskach narzędziowych;
c) komunikacja za pomocą głosu.
9. Tworząc relacyjną bazę danych należy określić
a) kolumny identyfikacyjne dla każdej relacji;
b) sposób relalizacji związków encji;
c) sposób relalizacji związków klas.
10. Pola edycyjne w dialogach określamy na podstawie specyfikacji
a) klas i encji;
b) przepływów danych;
c) parametrów.
11. System zarządzania interfejsem użytkownika (np. Zapp Factory, Visual Basic) pozwala na
a) interaktywne projektowanie dialogów;
b) symulację pracy interfejsu;
c) generowanie kodu.
12. Diagramy przepływu danych nie zawierają
a) flag przepływu danych;
b) informacji o sposobie wywołania poszczególnych procesów;
c) opisu procesów elementarnych.
13. Liczba składowych oprogramowania rozpatrywanych w fazie projektowania
a) waha się od 1 do 4;
b) wynosi 4;
c) jest większa od 6.
14. Na etapie analizy zakłada się, że
a) nie ma metod wirtualnych;
b) nie wszystkie metody są wirtualne;
c) wszystkie metody są wirtualne.
15. Celem fazy projektowania jest
a) uogólnienie wyników analizy;
b) optymalizacja systemu;
c) uszczegółowienie wyników analizy.
1. Optymalizację na poziomie implementacji można prowadzić wykorzystując?
a) zmienne statyczne;
b) zagnieżdżony kod;
c) dobór typów danych.
2. Optymalizację należy prowadzić na poziomie?
a) projektu;
b) testowania;
c) implementacji.
3. Kompletność projektu obiektowego oznacza, że są zdefiniowane
a) wszystkie dane złożone i elementarne;
b) wszystkie metody;
c) wszystkie klasy.
4. Poprawny projekt musi być
a) niesprzeczny;
b) kompletny;
c) zgodny z regułami syntaktycznymi.
5. Definicja spójności sekwencyjnej głosi, że
a) dane wyjściowe jednej składowej są danymi wejściowymi kolejnej składowej;
b) poszczególne składowe realizują różne funkcje;
c) składowe są uruchamiane równolegle.
6. Powiązania składowych w technikach strukturalnych obejmują
a) przepływy komunikatów;
b) dziedziczenie;
c) związki klas.
7. Przejrzystość projektu wzrasta wraz
a) ze stopniem odzwierciedlenia struktury problemu;
b) z poprawą spójności składowych;
c) z rozbudową dziedziczenia.
8. Narzędzia CASE wykorzystujemy głównie w fazie
a) analizy;
b) testowania;
c) konserwacji.
9. Typowe ograniczenia środowisk implementacji, z którymi może zetknąć się projektant to
a) brak dziedziczenia wielokrotnego;
b) brak metod wirtualnych;
c) brak dziedziczenia.
10. Określenie fizycznej struktury systemu obejmuje
a) fizyczne rozmieszczenie danych i aplikacji;
b) podział systemu na poszczególne aplikacje;
c) określenie struktury kodu źródłowego.
11. W notacji Boocha deklaracja to
a) symbol odpowiadający plikowi zawierającemu deklarację (np. klas lub funkcji);
b) symbol odpowiadający plikowi zawierającemu definicję;
c) symbol odpowiadający głównemu modułowi pewnej aplikacji.
12. Warunkiem poprawności diagramu interakcji jest
a) umieszczenie w specyfikacji metod, które zgodnie z diagramem wysyłają komunikaty, informacji o
wysyłaniu tych komunikatów;
b) istnienie metod wywołanych przez komunikaty w klasach, do których wysłane są te komunikaty lub w ich generalizacjach;
c) jednoznaczność przejść stanów.
13. Acykliczność związków generalizacji - specjalizacji jest warunkiem poprawności diagramów
a) związków encji;
b) strukturalnych;
c) interakcji.
14. Oceniając projekt zawsze bierzemy pod uwagę
a) spójność obiektową;
b) stopień powiązania składowych;
c) przejrzystość.
15. W technikach strukturalnych powiązania składowych obejmują
a) korzystanie przez procesy / moduły z tych samych danych;
b) przepływ danych pomiędzy procesami / modułami;
c) związki encji.
1. Języki proceduralne są
a) rodzajem pewnej implementacji;
b) środowiskiem implementacji;
c) implementacją.
2. Sukces fazy implementacji zależy od
a) zachowania przyjętych standardów;
b) unikania błędów;
c) znajomości środowiska implementacji.
3. Zasadniczymi rezultatami fazy projektowania powinny być
a) harmonogram fazy testowania;
b) kod składający się z przetestowanych modułów;
c) raport opisujący testy modułów.
4. Podstawą wykonania implementacji są informacje czerpane z
a) internetu;
b) podreczników;
c) dokumentacji projektu.
5. Na jakość dokumentacji zasadniczy wpływ ma
a) zachowanie standardów;
b) sposób pisania;
c) struktura.
6. Faza implementacji w modelu kaskadowym obejmuje
a) jedynie zakodowanie modułów;
b) zakodowanie modułów, a także przetestowanie ich;
c) jedynie przetestowanie, zakodowanych modułów.
7. Zwiększenie niezawodności na etapie implementacji następuje w procesie
a) tolerancji błędów;
b) wcześniejszej analizy;
c) unikania błędów.
8. Używanie instrukcji skoku „goto”
a) można całkowicie wyeliminować;
b) należy do niebezpiecznych technik programowania;
c) należy do kanonu programowania strukturalnego.
9. Skutki uboczne stosowania rekursji w programowaniu obejmują?
a) utrudnienie śledzenia programu;
b) powstanie błędów dostępu do pamięci;
c) ryzyko zapętlenia się programu.
10. Angielska nazwa zasady ograniczonego dostępu brzmi
a) need-to-learn;
b) need-to-know;
c) need-to-access.
11. W większość języki obiektowe są
a) łatwe do przyswojenia;
b) graficzne;
c) hybrydowe.
12. Standard dostępu do relacyjnych baz danych „open database connectivity” jest zapisywany skrótem
a) ODBC,
b) ODCV,
c) ODC,
13. Program „Microsoft Excel”
a) pozwala na dystrybucję aplikacji, wraz z możliwością rozprowadzania kodu źródłowego,
b) nie umożliwia dystrybucję aplikacji,
c) pozwala na dystrybucję aplikacji bez rozprowadzania kodu źródłowego,
14. Skrócona, angielska nazwa „narzędzi szybkiego wytwarzania aplikacji” brzmi
a) CASE;
b) TQPA:
c) RAD.
15. Kluczowym elementy sukcesu fazy dokumentacji jest
a) uwzględnienie różnego stopnia zaawansowania użytkowników;
b) wysoka jakość definicji wymagań, modelu i projektu;
c) jak najkrótszy zapis.
1. Główne cele testowania to
a) ocena niezawodności systemu;
b) wykrycie błędów w systemie;
c) usunięcie błędów z systemu.
2. Test, który polega na wykonaniu (fragmentu) programu i porównaniu wyników z oczekiwaniami to test
a) statyczny;
b) dynamiczny;
c) zgodności.
3.Testowanie systemu obejmuje testy
a) akceptacji;
b) modułów;
c) zgodności.
4. Test dynamiczny polega na
a) analizie kodu bez uruchamiania programu;
b) stosowaniu techniki dowodów porawności;
c) stosowaniu techniki metod nieformalnych.
5. Posiewanie błędów
a) zakłada celowe wprowadzanie błędów do systemu;
b) pozwala szacować liczbę błędów po wykonaniu testów;
c) pozwala szacować liczbę błędów w systemie.
6. Główne techniki testów systemu obejmują testowanie
a) okresowe;
b) wstępujące
c) zstępujące.
7. Celem testów odporności jest sprawdzenie działania systemu w przypadku
a) wprowadzenia niepoprawnych danych;
b) wydania sekwencji niepoprawnych poleceń;
c) awarii sprzętowej.
8. Podstawowe rezultaty fazy testowania to
a) poprawiony kod;
b) opracowanie dokumentacji systemu;
c) oszacowanie niezawodności oprogramowania i kosztów konserwacji.
9. Narzędzi CASE używa się w fazie
a) testowania;
b) instalacji;
c) konserwacji.
10. Na fazę instalacji składają się
a) usuwanie błędów w oprogramowaniu i dokumentacji użytkowej;
b) instalacja sprzętu i przeniesienie oprogramowania;
c) wypełnienie baz danych.
11. Poprawa ergonomii interfejsu użytkownika jest przykładem modyfikacji
a) ulepszającej;
b) dostosowującej;
c) poprawiającej.
12. Proces polegający na odtworzeniu dokumentacji technicznej na podstawie istniejącego kodu zawiera się w
a) fazie implementacji;
b) fazie optymalizacji;
c) inżynierii odwrotnej.
13. Podstawowe rezultaty fazy testowania jak i fazy konserwacji to
a) poprawiony kod;
b) poprawiony projekt;
c) poprawiony model.
14. Modyfikacja polegająca na dostosowaniu oprogramowania do zmian zachodzących w środowisku pracy to modyfikacja
a) poprawiająca;
b) ulepszająca;
c) dostosowująca.
15. Dynamiczne testy zorientowane na wykrywanie błędów obejmują testy
a) funkcjonalne;
b) strukturalne;
c) systemowe.
1. Narzędzia Integrated-CASE są
a) bardziej uniwersalne niż narzędzia Upper-CASE;
b) to pakiety łączące w sobie możliwości narzędzi Upper i Lower-CASE;
c) zawsze dostosowane tylko do jednego środowiska implementacji.
2. Generator dokumentacji technicznej służy do
a) generowania szkieletu kodu w rozmaitych językach programowania;
b) przygotowywania raportów na podstawie zawartości słownika danych;
c) zarządzania opisami różnych wersje tego samego projektu.
3. Kierownik przedsięwzięcia
a) jest odpowiedzialny za koordynowanie prac kilku podobnych przedsięwzięć;
b) podlega bezpośrednio dyrektorowi;
c) podlega szefowi zespołu programistycznego.
4. W zespole o strukturze gwiaździstej
a) szef zespołu przydziela zadania poszczególnym osobom i kontroluje efekty ich pracy;
b) odejście szefa zespołu nie przysparza większych problemów;
c) wielkość zespołu może być większa niż zespołu o strukturze sieciowej.
5. Narzędzia Upper-CASE powstały na potrzeby
a) osób zaangażowanych bezpośrednio w implementację systemu;
b) programistów;
c) analityków i projektantów wysokiego poziomu.
6. Moduły projektowania interfejsu użytkownika
a) wspomagają zarządzanie projektami opisującymi różne wersje tego samego systemu;
b) wykorzystują informacje zawarte w słowniku danych;
c) nie wchodzą w skład narzędzi CASE.
7. Narzędzia CASE
a) narzucają bardzo wiele ograniczeń na stosowane w opisie projektu identyfikatory;
b) nie posiadają żadnych modułów pozwalających na współpracę z innymi narzędziami;
c) zazwyczaj pozwalają na eksport danych w formie tekstowej.
8. Edytory notacji graficznych pozwalają na
a) tworzenie i edycję diagramów;
b) formatowanie i wydruk diagramów;
c) tworzenie i edycję powiązań pomiędzy poszczególnymi symbolami i diagramami.
9. Definiując standardy jakości procesu wytwarzania oprogramowania, dana firma
a) musi posłużyć się już istniejącymi standardami;
b) może wytworzyć własne standardy;
c) może zmodyfikować już istniejące standardy.
10. Narzędzia Upper-CASE
a) są z reguły ściśle związane z konkretnym środowiskiem implementacji
b) koncentrują się na wspomaganiu wczesnych faz pracy nad oprogramowaniem, a w szczególności na fazie analizy;
c) koncentrują się na fazach projektowania i implementacji.
11. Pamięć ludzka
a) przechowuje nieprzetworzone informacje pochodzące ze świata zewnętrznego;
b) może być szacowana tak samo jak pamięć komputerowa;
c) w pewnym stopniu swoją organizacją przypomina organizację pamięci komputerowej.
12. Sukcesu przedsięwzięcia programistycznego zapewniają między innymi
a) odpowiedni dobór personelu;
b) właściwe zarządzanie przedsięwzięciem;
c) wykorzystane narzędzi CASE.
13. Istotnymi elementami ludzkiej inteligencji są
a) umiejętność syntetycznego spojrzenia na problem;
b) pamięć;
c) stosowanie nieścisłych zasad wnioskowania na bazie wcześniejszych doświadczeń.
14. Osoba kontaktująca się z klientem jest odpowiedzialna za
a) opracowanie szczegółowego projektu;
b) określenie wymagań
c) konstrukcję modelu.
15. Wygenerowany z pomocą genaratora kod musi
a) zawierać fragmenty, które mogą być modyfikowane przez użytkownika i pozostają nienaruszone przy powtórnym generowaniu kodu;
b) być uzupełniony o dodatkowe informacje w formie komentarzy;
c) być z reguły uzupełniony poprzez dopisanie definicji procedur, funkcji i metod.
1. Poziom początkowy rozwoju firmy programistycznej charakteryzuje się tym, że
a) nie ma standardów tworzenia oprogramowania;
b) firma stosuje sprzęt o niskim zaawansowaniu technicznym;
c) firma zatrudnia zbyt mało programistów.
2. Dokumentacja techniczna powstaje
a) podczas realizacji poszczególnych faz przedsięwzięcia;
b) dopiero po zakończeniu implementacji i testów;
c) tylko w fazie konserwacji.
3. Typowa dokumentacja techniczna obejmuje
a) opis wymagań funkcjonalnych;
b) opis stosowania narzędzi CASE;
c) opis wymagań niefunkcjonalnych.
4. Firma znajdująca się na poziomie początkowym rozwoju powinna
a) zwiększyć zatrudnienie wysoko wykwalifikowanych programistów;
b) dążyć do uporządkowania procesu poprzez wprowadzenie powtarzalności podejmowanych działań;
c) wprowadzić ścisłe kontrole pracy programistów.
5. W przypadku stosowania metod strukturalnych dokumentacja techniczna obejmuje definicje
a) encji;
b) atrybutów;
c) procesów.
6. Dokumentacja techniczna jest opisem oprogramowania przeznaczonym
a) wyłącznie dla producenta oprogramowania;
b) wyłącznie dla odbiorcy oprogramowania;
c) głównie dla producenta, ale może być przekazywana nabywcy.
7. Właściwe zarządzanie dokumentacją techniczną wymaga wdrożenia standardów dotyczących
a) procesu wytwarzania dokumentacji technicznej;
b) sposobu dostępu do dokumentacji;
c) tworzenia wstępnej wersji dokumentów.
8. Przyczyny powstawania wielu wersji oprogramowania obejmują
a) różnorodne potrzeby poszczególnych użytkowników;
b) różnorodne wymagania sprzętowe;
c) szerokie spektrum wymaganych funkcji.
9. Baza informacji o wersjach oprogramowania powinna zawierać
a) informację o klientach, którzy nabyli daną wersję;
b) liczbę linii uruchomionego i przetestowanego kodu źródłowego;
c) informacje o błędach wykrytych w poszczególnych wersjach.
10. Ocena produktywności pracowników oraz zespołów programistycznych jest istotna ze względu na
a) konieczność odpowiedniego motywowania najbardziej wydajnych osób
b) możliwość wykorzystania zebranych danych podczas szacowania kosztu i czasu niezbędnego do wykonania przyszłych zadań;
c) konieczność tworzenia wstępnej wersji dokumentów.
11. Miarą produktywności jest, odniesiona do określonego czasu, liczba
a) instrukcji kodu wynikowego;
b) stron dokumentacji;
c) przykładów testowych.
12. Harmonogramowanie przedsięwzięcia obejmuje
a) ustalenie kalendarza prac;
b) ustalenie dat szkoleń;
c) określenie parametrów zadań.
13. Ustalenie kalendarza prac wymaga określenia
a) podziału obowiązków;
b) dni roboczych i wolnych w przewidywanym okresie realizacji przedsięwzięcia;
c) czasu pracy w poszczególnych dniach.
14. Koszty stosowania technik inżynierii oprogramowania to między innymi
a) koszty reorganizacji firmy;
b) koszty szkoleń;
c) koszty zatrudnienia programistów.
15. Właściwe zarządzanie dokumentacją technicznej wymaga wdrożenia standardów dotyczących
a) procesu wytwarzania dokumentacji technicznej;
b) treści i formy dokumentów;
c) sposobu dostępu do dokumentacji.