Zależność kąta skręcenia płaszczyzny polaryzacji od stężenia roztworu substancji optycznie czynnej.
Nr próby |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
Analiza |
Objętość roztworu |
6 |
12 |
18 |
24 |
30 |
36 |
42 |
48 |
|
Stężenie roztworu |
0,006 |
0,012 |
0,018 |
0,024 |
0,030 |
0,036 |
0,042 |
0,048 |
0,0207 |
φ |
2,1 1,9 2,3 |
3,9 4,0 3,8 |
6,1 6,2 6,3 |
9,1 8,7 8,9 |
11,2 11,0 10,8 |
12,3 12,5 12,4 |
13,8 13,9 14,0 |
16,4 16,6 16,5 |
7,1 7,3 7,2 |
φ śr |
2,1 |
3,9 |
6,2 |
8,9 |
11,0 |
12,4 |
13,9 |
16,5 |
7,2 |
φ *0,342 |
0,7182 |
1,3338 |
2,1204 |
3,0438 |
3,762 |
4,2408 |
4,7538 |
5,643 |
2,4624 |
Skręcalność właściwa |
64,703 |
60,081 |
63,676 |
68,554 |
67,784 |
63,676 |
61,181 |
63,547 |
64,301 |
Obliczam stężenia roztworów korzystając ze wzoru
, gdzie c0=0,1 g/cm3, v2=100 cm3
g/cm3
g/cm3
g/cm3
g/cm3
g/cm3
g/cm3
g/cm3
g/cm3
Skręcalność właściwą obliczam ze wzoru :
, gdzie l = 1,85 dm
|
|
Ocena statystyczna skręcalności właściwej - odrzucam wyniki niepewne stosując
test QDixona
Z= {60,081; 61,181; 63,547; 63,676; 63,676; 64,703; 67,784; 68,554}
R = xn - x1 = 68,554-60,081 = 8,473
Q1=
|
Qn=
|
Qtab (P=95%, n=8) = 0,248
Qn < Qtab z prawdopodobieństwem P=95% przyjmuję, że wszystkie wartości skręcalności właściwej należą do zbioru Z.
Obliczam średnią arytmetyczną i wariancję
Nr |
x = |
x - |
(x - |
1 |
64,703 |
0,552 |
0,305 |
2 |
60,081 |
-4,069 |
16,558 |
3 |
63,676 |
-0,475 |
0,225 |
4 |
68,554 |
4,404 |
19,393 |
5 |
67,784 |
3,634 |
13,203 |
6 |
63,676 |
-0,475 |
0,225 |
7 |
61,181 |
-2,969 |
8,814 |
8 |
63,547 |
-0,603 |
0,364 |
= 59,087
średnia arytmetyczna
wariancja S2 =
S2 =
Odchylenie standardowe z próby S=
Odchylenie standardowe średniej arytmetycznej
Przedział ufności zmiennej x oceniam na poziomie istotności
=
= 1,027*2,36 = 2,424
(
-2,424<
<
+2,424)
(61,726<
<66,574)
4. Obliczam wartość skręcalności molowej ze wzoru
, gdzie
5. Obliczam stężenie roztworu cx otrzymanego do analizy ze wzoru :
cx=
6. Wyznaczam równanie regresji liniowej la zależności kąta skręcenia płaszczyzny polaryzacji światła od stężenia roztworu substancji optycznie czynnej.
Nr |
x=c |
y= |
|
|
|
|
( |
1 |
0,006 |
0,7182 |
-0,021 |
0,000441 |
-2,483775 |
6,169138 |
0,052159 |
2 |
0,012 |
1,3338 |
-0,015 |
0,000225 |
-1,868175 |
3,490078 |
0,028023 |
3 |
0,018 |
2,1204 |
-0,009 |
0,000081 |
-1,081575 |
1,169804 |
0,009734 |
4 |
0,024 |
3,0438 |
-0,003 |
0,000009 |
-0,158175 |
0,025019 |
0,000475 |
5 |
0,030 |
3,762 |
0,003 |
0,000009 |
0,560025 |
0,313628 |
0,00168 |
6 |
0,036 |
4,2408 |
0,009 |
0,000081 |
1,038825 |
1,079157 |
0,009349 |
7 |
0,042 |
4,7538 |
0,015 |
0,000225 |
1,551825 |
2,408161 |
0,023277 |
8 |
0,048 |
5,643 |
0,021 |
0,00044 |
2,441025 |
5,958603 |
0,051262 |
=0,216
Współczynnik regresji a obliczam z równania
Wyraz wolny b obliczam z równania
Równanie regresji liniowej y= ax + b
y = 116,402x + 0,059
Odchylenie standardowe regresji obliczam ze wzoru
=0,145
7. Sprawdzanie hipotezy Ho: b=0 na poziomie istotności
Odchylenie standardowe wyrazu wolnego obliczam ze wzoru:
Obliczam wielkość texp temp równania:
Przyjmuję hipotezę Ho: b=0.
Obliczona wartość wyrazu wolnego równania regresji liniowej nie przekracza granicy błędów przypadkowych.
8. Oceniam przedział ufności wartości cx:
Stężenie roztworu obliczam z przekształconego równania
Odchylenie standardowe Sx obliczam ze wzoru:
Wartość t-Studenta dla α =0,05 i k=n-2=6 wynosi t=2,44
Sx* t = 0,001336834*2,44=0,003261874
X - Sx * t = 0,0206474 - 0,003261874 = 0,0173855
X + Sx * t = 0,0206474 + 0,003261874 = 0,0239093
X - Sx * t < µx < X + Sx * t
0,0173855 < µx < 0,0239093
Obliczam skręcalność molową substancji x otrzymanej do analizy:
, gdzie
Końcowe zestawienie:
|
φ |
c [g*cm-3] |
Sx |
X - Sx * t < µx < X + Sx * t
|
219,9088 |
2,4624 |
0,0206474 |
0,001336834 |
0,0173855 < µx < 0,0239093
|
Wniosek:
Skręcalność molowa substancji otrzymanej do analizy ma wartość
=219,9088,
stężenie substancji wynosi cx= 0,0206474. Odchylenie od wartości teoretycznej mogą wskazywać na szczególne cechy strukturalne substancji np. sprzężenie wiązań podwójnych albo zamknięcie pierścienia.