Kozłek lekarski

73a] Kozłek lekarski - Valeriana officinalis Ostrożnie!

Uwaga: Preparatów kozłka nie należy stosować przez dłuższy czas, ponieważ powoduje zaburzenia czynności przewodu pokarmowego.

Uwaga: Przy chorobach przewlekłych używa się ich w odstępach czasu określonych przez lekarza.

Po miesiącu stosowania kozłka należy zrobić 2-tygodniową przerwę.

Nie należy też przedawkować, gdyż mogą wystąpić bóle głowy i omdlenia.

Kozłek działa uspokajająco, rozkurczowo, przeciwepileptycznie, nasennie.

Znosi fermentację jelitową i wzdęcia. Jest wiatropędny i przeciwdrgawkowy, działa przeciwrobacze

na owsiki i glisty. Działa też przeciwcukrzycowo. Zmniejsza częstotliwość oddawania moczu i osłabia uczucie pragnienia.

Zewnętrznie działa korzystnie na skórę głowy przy łupieżu i łojotoku, przy dermatozach i w stanach zapalnych oczu.

Kozłek ma działanie skuteczne jako środek uspokajający, przeciwskurczowy i wzmacniający przy różnych zaburzeniach czynnościowych ośrodkowego układu nerwowego, a przede wszystkim w ogólnych stanach nerwicowych [bezsenność, migrena, histeria].

Wskazania lecznicze: astma nerwicowa, bezsenność, częstoskurcz rozpadowy, zaburzenia czynnościowe, przyspieszone bicie serca na tle nerwowym, bóle głowy, pulsowanie w skroniach, zawroty głowy, epilepsja, wegetatywne nerwice, przekwitanie u kobiet i mężczyzn, omdlenia, migrena, zaburzenia układu krążenia, dychawica sercowa, neurastenia, nadpobudliwość, niepokój.

Przetwory z korzeni kozłka mają zróżnicowaną wartość leczniczą w zależności od tego czy to są wyciągi wodne czy alkoholowe, ponieważ główne składniki czynne, jak olejek eteryczny i waleropotriaty rozpuszczają się lepiej w alkoholu niż w wodzie.

Nalewka walerianowa [Tinctura Valerianae] - dorosłym podawać doustnie 20-30 kropli w kieliszku wody 3 razy dziennie po jedzeniu w stanach nerwowych i nerwicy wegetatywnej.

Pomocniczo w stanach padaczkowych, lecz bez utraty przytomności- po 1/2-1 łyżce w 1/4 szkl wody

3 razy dziennie po jedzeniu.

Napój uspokajający z walerianą: 10 kropli nalewki kozłkowej dodać do szklanki gorącego mleka, lekko ostudzić do 45st i osłodzić 1 łyżeczką miodu, zamieszać, wypić na 1 godz przed snem jako środek uspokajający i przywracający spokojny sen.

Napar: kłącze kozłka 60g, liść mięty 30g, liść melisy 30g, kwiat rumianku 15g, kwiat głogu 15g. Pić 2-3 razy dziennie przy przekwitaniu.

Kozłek lekarski wchodzi w skład Nervosanu i Nervogranu.

73b] Kozłek lekarski

Skład chemiczny: korzeń- zwłaszcza olejek eteryczny, estry, kwasy organiczne, alkaloidy, związki acetylenowe tzw walepotrianty [szczególnie estry].

Ziele zawiera podobne substancje czynne.

Działanie: środek uspokajający, przeciw skurczom mięśni gładkich.

Zastosowanie: typowy środek uspokajający [istnieją spory, co do tego, która z substancji czynnych ma to działanie]. Wyjątkowe znaczenie mają walepotrianty.

Preparaty z kozłka tłumią podrażnienia, usuwają zmęczenie.

Wyciągi wodne nie są tak skuteczne jak surowiec sproszkowany.

Klasyczny napój to napar z 1 łyżeczki ziół [ewentualnie 5%], który pije się kilka razy dziennie po 1 szkl.

73c] Kozłek lekarski

Działanie: uspokajające i rozkurczowe na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego, lekko wiatropędne.

Stosuje się w stanach podniecenia nerwowego [pobudzenia]. nerwicach wegetatywnych, w okresie menopauzy.

Zewnętrznie przy łupieżu, łojotoku, stanach zapalnych spojówek.

Napar: 1 łyżkę rozdrobnionych korzeni zalać 1,5 szkl wrzątku, ogrzewać pod przykryciem na parze przez 30 min, odstawić na 10 min. Pić 2-3 razy dziennie po 1-4 szkl po jedzeniu jako środek uspokajający i rozkurczowy.

Zewnętrznie ten sam napar można stosować do nacierania głowy przy łupieżu, łojotoku oraz do przemywania oczu w zapaleniu spojówek.

73d] Kozłek lekarski

Działa uspokajająco, leczy bezsenność, skuteczny na napięcia mięśni.

Przynosi ulgę w stanach maksymalnego napięcia wywołanego stresem.

Łagodzi ból wywołany nadmiarem gazów w przewodzie pokarmowym oraz związany z kurczami żołądka.

Kozłek lekarski znany jest jako „relanium XIX wieku” [chemicznie nie jest podobny do relanium].

Jest stosowany na całym świecie ze względu na swoje właściwości dające uczucie

odprężenia - przepisuje się go na stany lękowe.

Ma bardzo mało działań ubocznych [nie licząc faktu, że jest nieprzyjemny w smaku], nie powoduje uzależnienia..

Najlepszy lek w leczeniu napięcia nerwowego i napadów paniki.

Stosowany również jako środek rozkurczający mięśnie podczas stresu, na bardzo bolesny skurcze w czasie miesiączki oraz zespół napięcia przedmiesiączkowego.

Działanie kozłka wciąż do końca nie jest znane.

Uwaga: W bardzo wysokich dawkach może wywołać zaburzenie i osłabienie pracy serca,

dlatego nie należy przekraczać zalecanej dawki.

73e] Kozłek lekarski

Surowcem lekarskim jest kłącze kozłka. Zawiera ono olejek eteryczny, kwasy organiczne [benzoesowy, salicylowy], garbniki, cukry, sole mineralne [bogate w mangan i wapń], tłuszcze, alkaloidy.

Zapach kłącza jest silny, aromatyczny, a smak korzenny, słodkawo-gorzkawy.

Kozłek działa uspokajająco, rozkurczowo, wiatropędnie i przeciwbólowo.

Stosuje się przy zaburzeniach systemu nerwowego, zawrotach głowy, migrenie, niepokojach, nerwicach, neurastenii, histerii, nerwobólach, nadciśnieniu, dolegliwościach sercowych i bólach żołądka na tle nerwowym.

73f] Kozłek lekarski

Działanie: rozkurczowe, wiatropędne, nasenne, hipotensyjne, uspokajające, wywołuje miesiączkę.

Kozłek znalazł wiele zastosowań, lecz najważniejszym wskazaniem jest leczenie lęku, wzmożonej pobudliwości, bezsenności i objawów nadmiernego napięcia psychicznego np skurczów mięśni lub niestrawności.

Ziele może być stosowane bezpiecznie w sytuacjach, w których napięcie i lęk wywołuje objawy chorobowe.

U niektórych osób kozłek skutecznie łagodzi ból.

Kozłek posiada rozluźniające działanie na mięśnie gładkie, dlatego może być bezpiecznie stosowany w kolce jelitowej, skurczach mięśni i macicy.

Obniża aktywność mięśni zarówno samoistną jak i wywołaną kofeiną, zmniejsza agresję.

Kozłek stosuje się na całym świecie jako środek zmniejszający napięcie w nadciśnieniu i chorobach serca związanych ze stresem. Jest przydatny w leczeniu układu sercowo-naczyniowego.

Kozłek odpręża i pozwala lepiej odpocząć w okresie czuwania. Ułatwia spokojną drzemkę.

Głóg i kozłek wykazują najsilniejsze działanie relaksacyjne na mięśnie przewodu pokarmowego; następne w kolejności to rumianek i męczennica cielista.

Połączenie wszystkich ziół nasila działanie każdego z osobna, a efekt rozluźniający stwierdza się już w przypadku zastosowania małych dawek.

Aby działanie kozłka było zauważalne, musi on być stosowany w wystarczająco dużych dawkach.

Najczęściej stosuje się nalewkę: 2,5-5,0ml [1/2-1 łyżeczka] na 20min przed udaniem się na spoczynek. Gdy zachodzi taka konieczność, można dawkę zwiększyć do 10ml.

W sytuacjach bardzo silnego stresu, kiedy trzeba szybko uzyskać działanie uspokajające lub rozluźnienie mięśni, należy pić po 1 łyżeczce 2-3 razy dziennie w krótkich odstępach czasu.

Napar: 2 łyżeczki ziół zalać 1 szkl wrzątku.

Zimny napar: 2 łyżeczki korzenia zalać 1 szkl zimnej wody, macerować 8-10godz [można rano przygotować porcję na noc, a wieczorem na rano].

73g] Kozłek lekarski

Łacińską nazwę tego zioła "valeriana" można przetłumaczyć na język polski jako "dobrze się miewać, dobrze się czuć", ponieważ kozłek lekarski poprawia samopoczucie oraz łagodzi bóle głowy.

Kwiaty kozłka lekarskiego są koloru białego, biało-różowego lub jasno-fioletowego.

Specyficzny zapach suszonego korzenia kozłka lekarskiego przypomina zapach brudnych skarpetek lub niedopranej bielizny.

Różne składniki znajdujące się w korzeniu kozłka lekarskiego składają się na specyficzny zapach oraz silne właściwości uspokajające tego zioła.

Butyl izowalerianowy obecny w korzeniu kozłka lekarskiego znalazł zastosowanie w produkcji sztucznych, sfermentowanych produktów jajecznych, które przyciągają kojoty oraz odstraszają sarny. Waltraty znajdujące się w korzeniu kozłka lekarskiego wywierają silne działanie uspokajające na centralny system nerwowy.

Niemieckie źródła medyczne podały, że kozłek lekarski jest efektywnym środkiem w leczeniu nerwowości, zdenerwowania oraz leczy problemy ze spaniem związane z nerwicą.

Kozłek lekarski może być stosowany w różnych postaciach, np. w formie herbatek, nalewek, wyciągów, kapsułek lub tabletek.

Kozłek lekarski jest również dodawany do kąpieli wodnych w użyciach zewnętrznych.

Nie zauważono żadnych skutków ubocznych w stosowaniu kozłka lekarskiego ani przeciwwskazań w jego użyciu, jakkolwiek zdarzały się rzadkie przypadki problemów żołądkowych oraz bóle głowy.

Surowce lecznicze: Korzeń, kłącze.

Kozłek lekarski był znany w średniowieczu jako zioło "leczące wszystko".

Kozłkowi lekarskiemu przypisywano wiele właściwości leczniczych, a w szczególności zioło to było znane z leczenia epilepsji.

W 1592 roku, Fabius Calumna opublikował szczegółową pracę na temat ziół leczniczych, w której oświadczył, że wyleczył epilepsję dzięki kozłkowi lekarskiemu.

Choroby związane ze stresem - Kozłek lekarski redukuje nadpobudliwość nerwową, uspokaja oraz jednocześnie podnosi sprawność umysłową oraz koncentrację.

Kozłek lekarski jest dobrodziejstwem na prawie wszystkie dolegliwości związane ze stresem.

Ogólnie, zioło to posiada uciszające, uspokajające właściwości działające na umysł.

Niepokój i bezsenność - Wiele objawów nerwicy włączając drżenia, ataki paniki, palpitacje serca, pocenie się może być łagodzone za pomocą kozłka lekarskiego.

Kozłek lekarski jest pożytecznym środkiem w leczeniu bezsenności spowodowanej zarówno nerwicą jak również nadmiernym podnieceniem nerwowym.

Substancje lecznicze zawarte w kozłku lekarskim obniżają nadpobudliwość kory mózgowej.

Skuteczny środek rozluźniający - Kozłek lekarski rozluźnia napięte mięśnie.

Jest pomocny na napięcia ramion oraz szyi, astmę, kolkę, zespół jelita wrażliwego, skurcze mięśni oraz bóle miesiączkowe.

Wysokie ciśnienie krwi - Kozłek lekarski jest używany z innymi ziołami w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi spowodowanego przez stres i nerwicę.

Inne zastosowania medyczne - Fobia, Nietrzymanie moczu.

Właściwości terapeutyczne - Intensywne badania naukowe prowadzone w Niemczech i Szwajcarii potwierdziły, że kozłek lekarski poprawia jakość snu oraz obniża ciśnienie krwi.

Czynne składniki - Waltraty zawarte w kozłku lekarskim mają właściwości uspokajające i tłumiące czynności, powodujące sen. Inne składniki są również odpowiedzialne za działanie kozłka lekarskiego, ale jak do tej pory nie zostały zidentyfikowane.

Układ nerwowy - Kozłek lekarski obniża nerwowość poprzez przedłużanie akcji hamującej przekaźnika nerwowego.

Kozłek lekarski zawiera olejki eteryczne, waltraty, alkaloidy, iridoidy, kwas walerenowy, kwasy organiczne, terpeny, trójterpeny, ester bornylowy kwasu, izowalerianowego, który jest odpowiedzialny za charakterystyczny, specyficzny zapach zioła.

Wiele osób bierze 300-500mg ziołowego wyciągu z korzenia kozłka lekarskiego.

Mogą to być kapsułki lub tabletki stosowane godzinę przed snem w przypadku problemów z bezsennością.

Nalewka sporządzona na bazie alkoholowej może być również stosowana przed spaniem. Brać 5ml. Kozłek lekarski można łączyć z melisą, chmielem, passiflorą.

Dzieci od 6 do 12 lat mogą otrzymywać połowę dawki dla dorosłych.

Uwaga: Kozłek lekarski nie powinien być brany razem z alkoholem.

Ostatnie badania naukowe dowiodły, że kozłek lekarski nie obniża zdolności do prowadzenia samochodu lub do operowania maszynami.

Kozłek lekarski nie prowadzi do nałogu lub uzależnień. Nie są znane przeciwwskazania do użycia kozłka lekarskiego podczas ciąży lub w czasie karmienia piersią.

Pożyteczność kozłka lekarskiego w leczeniu problemów na tle nerwowym jest zawdzięczana głównie waltratom, które posiadają uspakajające działanie na system nerwowy.

Jednym z głównych zastosowań tego zioła jest jego użycie w leczeniu bezsenności, gdzie pomaga on osobie cierpiącej zasypiać szybciej oraz jednocześnie pozwala na budzenie się rano bez ogłupiającego uczucia.

Kozłek lekarski jest również częściowo pomocny dla tych, którzy nie potrafią się wystarczająco zrelaksować. Kozłek lekarski jest pomocny w leczeniu wszystkich typów nerwic związanych ze stresem.

Kozłek lekarski jest również stosowany w leczeniu różnych dolegliwości zdrowotnych, na przykład problemów żołądkowych, gdzie stres lub napięcie jest głównym czynnikiem.

Kozłek lekarski to również zioło relaksujące mięśnie, używane z innymi ziołami leczy wysokie ciśnienie.

Macerat - Moczyć 2 łyżeczki posiekanego, możliwie świeżego korzenia kozłka lekarskiego 8 -10 godzin w szklance zimnej wody. Używać jako naparu uspakajającego na niepokoje i bezsenność.

Dodać 2-3 krople wody miętowej w celu zamaskowania nieprzyjemnego smaku.

Napar - Używać na niepokoje i bezsenność.

Nalewka - Używać jako środka uspokajającego lub na bezsenność. Dawka może się różnić w zależności od jednostki. Można brać 5ml nalewki, ale u niektórych osób może powodować bóle głowy, należy więc zacząć od niższych dawek, tzn. 1-2ml. Kozłek lekarski można łączyć z lukrecją gładką i innymi ziołami posiadającymi właściwości wykrztuśne np. z chmielem w czasie kaszlu.

Kozłek lekarski może być dodawany do środków na wysokie ciśnienie, które jest spowodowane napięciem nerwowym oraz nerwicą.

Kompres - Namoczyć kompres w nalewce z kozłka lekarskiego w celu łagodzenia skurczów mięśni.

Środek do przemywania - Używać napar lub macerację z kozłka lekarskiego w celu leczenia chronicznych wrzodów oraz ran.

Valium z kozłka lekarskiego * 50g świeżego korzenia kozłka lekarskiego, umytego i suszonego na słońcu przez 2 godziny * 200ml kwaskowatego, białego wina

Zgnieść korzeń kozłka lekarskiego i wymieszać z winem. Macerować przez około jednego miesiąca. Odcedzić. W przypadkach wysokiego ciśnienia lub nerwowości pić 10 kropli rano na pusty żołądek. Powtarzać w razie potrzeby w południe i wieczorem. W czasie skurczów lub bezsenności brać 20 kropli przed spaniem.

73h] Kozłek lekarski - Valeriana officinalis

Surowcem farmakopealnym jest kłącze z korzeniami

W kłączu znajdują się: triestry irydoidowe (valepotriaty - około 0,5-0,9%):
dihydrovaltraty, acetylovaltraty i valtraty; ponadto olejek eteryczny (0,5-2%) z estrami borneolu, pinenem, felandrenem, kariofilenem, kadinenem, kessanem, kessoglikolem,

kwasem mrówkowym, izowalerianowym, octowym i masłowym, valerenalem, waleranonem i z estrami eugenolu; garbniki, alkaloidy monoterpenowe: chatynina, aktynidyna, valerynina; poliacetylen - tridecen-1-pentain; glikozydy: valerozyd A (triterpenowy), valerozydat; sole mineralne (manganu, wapnia).

Valepotriaty, wyizolowane przez Thiesa w 1968 r. działają depresyjnie na ośrodkowy układ

nerwowy, wywołując działanie uspokajające. Są to jednak związki chemiczne (w skład których wchodzą zw. triestrowe i kwasy estryfikujące) nietrwałe, ulegające zniszczeniu w temp. 36-38o C. Zatem działanie uspokajające wywierają tylko tak zwane wyciągi zimne z surowca - macerat, nalewka, alkoholatura zimna i ekstrakt zimny.

Napar, odwar czy też intrakt nie wywierają działania sedatywnego (uspokajającego) na ośrodkowy układ nerwowy.

Wodne i alkoholowe wyciągi sporządzone na gorąco działają jedynie wiatropędnie, rozkurczowo, lekko przeciwbólowo, moczopędnie, żółciopędnie; pobudzają wydzielanie śliny i soku żołądkowego, zwiększają łaknienie; regulują wypróżnienia.

Wskazania (wyciągi “gorące”): wzdęcia, skąpomocz, kamica moczowa, kamica żółciowa, bóle brzucha, zawroty głowy, gorączka, przeziębienie.

Napar: 2 łyżki kłączy zalać 2 szkl. wrzącej wody; odstawić na 30 min.; przecedzić. Pić 2-3 razy dz. po 100-150 ml; dzieci 1-3 r. ż. - 20 ml, 4-8 r. ż. - 38 ml, 9-12 r. ż. - 62 ml, 13-15 r. ż. - 85 ml, 2-3 razy dz. Dawki można zwiększyć o 50%.

Intrakt kozłkowy - Intractum Valerianae: pół szkl. świeżych kłączy zalać 400 ml wódki, wytrawiać 10 dni; przefiltrować. Zażywać 2-3 razy dz. po 10 ml; dzieci ważące 10-15 kg - 1-2 ml, 20-25 kg -2,8-3,5 ml, 30-35 kg - 4-5 ml, 40-45 kg - 5,7-6 ml, 50-55 kg - 7-7,8 ml, 2-3 razy dz.

Wskazania (wyciągi “zimne”): podniecenie nerwowe, lęk, bezsenność, wewnętrzny niepokój, choroby skórne i alergiczne, stres, skłonność do płaczu z byle powodu, stany skurczowe przewodu pokarmowego, lekkie nerwice wegetatywne, np. żołądka, jelit, serca.

Alkoholatura “zimna": pół szkl. świeżych kłączy zalać 400 ml wódki; wytrawiać 14 dni; przefiltrować. Zażywać jak intrakt.

Nalewka kozłkowa - Tinctura Valerianae: pół szkl. suchych kłączy zalać 400 ml wódki; wytrawiać 14 dni; przefiltrować. Zażywać jak intrakt. W razie bezsenności zażyć 15 ml wyciągu alkoholowego.

Proszek kozłkowy (walerianowy) - Pulvis Valerianae: suche kłącze zmielić na drobny proszek. Zażywać 2-3 razy dz. po 500-2000 mg (około pół łyżeczki do herbaty). Proszek można zmieszać z miodem (1 łyżeczka proszku na 2 łyżki miodu i 10 kropli alkoholu lub gliceryny) i zażywać 2-3 razy dz. po 1 łyżce.

Doskonały jest też Alkoholmel Valerianae: do 100 ml “zimnego” wyciągu alkoholowego wlać

100 ml miodu; wymieszać; zażywać 2-3 razy dz. po 2 łyżeczki lub po 1 łyżce. Dzieciom podawać w mleku.

Macerat walerianowy - Maceratio Valerianae: 3 łyżki kłączy świeżych lub suchych zalać 1 szkl. wody o temp. pokojowej; macerować 6-8 godzin; przecedzić. Pić jak napar.

Rp. nalewka kozłkowa - 10 ml, nalewka glistnikowa - 10 ml, nalewka z głogu - 10 ml, Azulan - 5 ml Wymieszać. Zażywać 2-3 razy dz. po 1 łyżeczce.

Wskazania: bóle w okolicy serca, nadciśnienie, stres, bezsenność, zdenerwowanie, wewnętrzny niepokój, lęk, zaburzenia trawienia, bóle brzucha.

Rp. nalewka walerianowa - 10 ml, nalewka lebiodkowa - 10 ml, nalewka nagietkowa - 10 ml, nalewka arnikowa - 10 ml, nalewka nostrzykowa - 10 ml

Płyny zmieszać. Zażywać i stosować jak wyżej.

73i] KOZŁEK LEKARSKI (Valeriana officinalis)

Surowcem leczniczym jest korzeń kozłka - Radix Valerianae oraz kłącze kozłka z korzeniem - Rhizoma Valerianae cum radicibus.

Surowiec zawiera olejek eteryczny, terpeny (pinen, felandren), seskwiterpeny, dwuterpeny, monoterpeny, diterpeny, fenole, alkohole (terpineol, borneol), kwasy organiczne, sole mineralne, glikozyd trójterpenowy, alkaloidy monoterpenowe.

Surowiec ma działanie uspokajające, przeciwskurczowe, przeciwpadaczkowe, łagodnie psychotropowe.

Znajduje zastosowania jako środek uspokajający w stanach napięcia nerwowego, trudnościach w zasypianiu, przyśpieszonym biciu serca na tle nerwowym, bólu głowy i zaburzeniach naczyniowo - ruchowych skóry.

Również jako środek przeciwskurczowy w nerwicach wegetatywnych, pomocniczo w stanach skurczowych przewodów żółciowych, moczowodów, obwodowych naczyń krwionośnych.

Jest to bezpieczny lek geriatryczny, w zaburzeniach neuro - wegetatywnych w okresie przekwitania. Nie ma przeciwwskazań.

KOZŁEK LEKARSKI

Właściwości lecznicze:

W niedużych ilościach olejek pobudza ośrodkowy układ nerwowy, zwłaszcza ośrodki oddechowy i naczyniowo-ruchowy. W dużych dawkach działa hamująco na ośrodkowy układ nerwowy zmniejszając pobudliwość odruchową i osłabiając wrażliwość zakończeń nerwowych.

Ponadto obniża napięcie mięśni gładkich i rozszerza naczynia wieńcowe. Preparaty kozłka mają działanie skuteczne jako środek uspokajający, przeciwskurczowy i wzmacniający przy różnych zaburzeniach czynnościowych ośrodkowego układu nerwowego, a przede wszystkim w ogólnych stanach nerwicowych ( bezsenność, migreny i histeria)

Działanie lecznicze stwierdzono także przy kołataniu serca i skurczu naczyń wieńcowych w zespole objawów bólu ( dusznica rzekoma), skurczach mięśni gładkich, napadowych skurczach jelit, nadczynności tarczycy, nimfomanii, omdleniach, histerii, neurastenii, zapaleniu skurczowym oskrzeli, gruźlicy płuc.

Kłącze działa uspokajająco, rozkurczowo, przeciwepileptycznie, nasennie, znosi nadfermentację jelitową i wzdęcia, działa także przeciwcukrzycowo, zmniejsza częstotliwość oddawania moczu i osłabia poczucia pragnienia, działa przeciwrobaczycowo na owsiki i glisty jelitowe.

Zewnętrznie działa korzystnie na skórę głowy przy łupieżu i łojotoku, przy dermatozach i w stanach zapalnych oczu.

Preparatu kozłka nie należy stosować przez dłuższy czas ( po miesięcznym stosowaniu należy zrobić co najmniej dwutygodniową przerwę)

Wskazania lecznicze:

Astma nerwicowa, bezsenność, częstoskurcz napadowy, zaburzenia czynnościowe, przyspieszone bicie serca na tle nerwowym, bóle głowy, pulsowanie w skroniach, zaburzenia naczyniowo-skurczowe, zawroty głowy, napady padaczkowe częściowe, upośledzenie mowy, wzroku, słuchu, nerwice wegetatywne, przekwitanie u kobiet i u mężczyzn, owsiki, niepokój, nadpobudliwość psychiczna i czuciowa, konwulsje dziecięce, neurastenia, histeria, przekrwienie czynne, nadmierny wpływ krwi do narządów, epilepsja, nadfermentacja jelitowa, omdlenia, wzdęcia, kolka jelitowa, pokrzywka, złe wydzielanie żółci i soku trzustkowego, cukrzyca, dychawica sercowa, świerzb, wyrzuty skórne, zaburzenia układu krążenia, migrena.

---