Kłącza krótkie. Liść płonny (część asymilująca) podłużnie jajowaty lub eliptyczny, całobrzegi, tępy, ku nasadzie zwężony, lekko zbiegający w ogonek, obejmujący część zarodnionośną liścia. Kłos zarodniowy pojedynczy z 2 szeregami zarodni. Występuje od czerwca do sierpnia na wilgotnych leśnych polanach, wilgotnych łąkach, na glebach wapiennych. Roślina trwała, wysokość od 5 do 30 cm. Jest to gatunek dość rzadki.
Podejźrzon księżycowaty
Pokrój
podzielony jest na część płodną i płonną. Ogonek liściowy długi do 15 cm, gruby na 5 mm. Zarodnionośna część (płodna) oddziela się w połowie długości liścia, dzieli się dwu-trzykrotnie pierzasto i tworzy wiechę. W okresie dojrzewania zarodników gałązki wiechy skupiają się i ich "pierzastość" jest mało widoczna. Płonna część liścia jest żółtozielona, pojedynczo pierzasta, wydłużona, połyskująca, w zarysie podłużnie owalna. Z każdej strony jest 2-9 odcinków pierzastego liścia, częściowo zakrywających się. Dolne odcinki są półksiężycowate, górne klinowane. Listki całobrzegie lub lekko karbowane, z widlastym unerwieniem bez wyraźnego nerwu głównego.
miedze, trawiaste skarpy, łąki, ubogie murawy. Gleba uboga w wapń, umiarkowanie kwaśna, próchnicza i gliniasta. Nie znosi cienia. Nie toleruje nawożenia. liście płonne zwane są inaczej trofofilowymi lub asymilacyjnymi zaś liście górne to sporofile - liście zarodnionośne. ściana zarodni podejźrzona zbud. jest z wielu warstw komórek - roślina ta należy do podklasy paproci grubozarodniowych (Eusporangiatae).
Podpisz elementy u Salvinia natans
-> Podaj odp. prawidłową
Pinus sylvestris:
a. 2 rodzaje pędów
b. jednopienna
c. sporofit
d. Wiatr
1ktore z wymienionych posiadaja zarodniki na lisciach ( podane były nazwy łacińskie)i systematyke
2 czy sosny sa jednopiene czy dwupienne
3opisz sporokarpium salwini i podaj systematyke
4narysuj narecznice samcza
5podaj chronione nagonasiene
6 u kogo nie ma lisci na zime
7podpisac rysunki ( tam była salwinia; jeden jest w ksiazce, a
drugi dotyczy budowy wewnetrznej sporokarpium)
8u sosny co dominuje gametofit czy sporofit
9 modrzew posiada : test
-dlugopedy jakie i zalazki
- rozgalezienie
- zalazki gdzie i jakie
-jest to krzew czy drzewo
10 co wystepuje na suchych łakach
11coś było o paprociach
-
Długosz królewski (Osmunda regalis L.) - wieloletnia paproć o zasięgu kosmopolitycznym. W Europie przede wszystkim w części zachodniej. W Polsce bardzo rzadki na niżu, w górach nie występuje. Preferuje wybrzeża o klimacie łagodnym zimą.
Długosz królewski w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych został określony jako narażony na wymarcie.
Pokrój
wysokość 50-160 cm, roślina z podziemnym, rozgałęzionym kłączem, z którego co roku wyrasta wiele pionowo rozwiniętych liści.
po rozwinięciu są nagie, skórzaste, cienkie i prześwitujące. Blaszka liściowa jest owalna lub podłużnie jajowata. U długosza liść dzieli się na część asymilującą i część służącą rozmnażaniu. Dolna część podwójniepierzastych liści ma podłużne, zielone listki z zaokrąglonym szczytem, brzegiem falisto karbowane. Odcinki górnej części liścia są przekształcone w liczne sporangiofory, na brzegach których powstają zarodniki ułożone kłosowato. W dojrzałym stadium górna część liścia przybiera barwę rdzawobrunatną.
zielone, nie znoszą długotrwałego wysychania czy niekorzystnych warunków otoczenia, lecz są przygotoane do szybkiego kiełkowania. Powoduje to znaczne przywiązanie do okreslonych, stałych siedlisk. Dojrzewają od czerwca do lipca.
olsy, zarośla wierzbowe, torfowiska, podmokłe, cieniste lasy. Podłoże kwaśne, gleba wilgotna, torfiasto-próchniczna lub piaszczysto-gliniasta. Miejsca półcieniste. Jest wskaźnikiem wilgotnego podłoża.
Marsylia czterolistna (Marsilea quadrifolia) - gatunek paproci wodnej należący do rodziny marsyliowatych. Roślina bardzo rzadka, spotykana na nielicznych stanowiskach w Europie (m.in. na Słowacji). W Polsce występowała na Śląsku, ale w ostatnich dziesięcioleciach stanowiska naturalne tej rośliny w Polsce zanikały i w rezultacie stanie dzikim gatunek ten w naszym kraju wymarł. Już w latach 50. uznano, że marsylia w Polsce wyginęła, lecz w 1973 odkryto jej naturalne stanowisko nad Jeziorem Goczałkowickim, skąd przeniesiono rzadką roślinę do Ogrodu Botanicznego w Warszawie. Obecnie podejmowane są udane próby reintrodukcji rośliny na jej naturalne siedliska (np. w zbiornikach wodnych w rejonach Puław, Rybnika, Pszczyny i na jej ostatnim, historycznym stanowisku nad Jeziorem Goczałkowickim). Na tych stanowiskach zastępczych marsylia czterolistna jest rośliną ściśle chronioną.
Z cienkiego kłącza wyrastają listki o cienkich ogonkach i podzielonych na 4 części blaszkach - całość do złudzenia przypomina czterolistną koniczynę.
Marsylia jest paprocią różnozarodnikową: produkuje mikro- i makrospory, z których rozwijają się silnie zredukowane męskie i żeńskie przedrośla.
Roślina porastająca błotniste, okresowo zalewane brzegi płytkich, żyznych zbiorników wodnych.
Nerecznica samcza (Dryopteris filix-mas (L.) Schott) - gatunek paproci z rodziny nerecznicowatych. Występuje w Ameryce Północnej, Azji i Europie. Nerecznica samcza osiąga wysokość od 35 cm do 150 cm. Spotykana w cienistych lasach, na skałach, wzdłuż strumieni, gatunek pospolity w całej Polsce.W lasach liściastych na siedliskach żyznych, świeżych i wilgotnych, mniej licznie w lasach mieszanych i zaroślach.
Liście są zielone. Na dolnej stronie liści znajdują się skupienia zarodni (łac. sorii) czyli sporangiów, a każde z nich przykryte jest zawijką.
W młodych zarodniach różnicuje się archespor, czyli powstają także komórki macierzyste spor (mejocyty), a następnie tworzą się tetradry zarodników. Rozwój zarodni: zarodnia powstaje na dolnej stronie liścia z komórki epidermalnej. Na skutek podziałów tej komórki epidermalnej tworzy się najpierw wyrostek złożony z kilku komórek. Komórka wierzchołkowa tego wyrostka dzieli się poprzecznie na dwie, z których komórka niżej położona staje się pierwotna komórka archesporu. W następnym stadium pierwotna komórka archesporialna odcina dookoła siebie komórki zwane wyściełającymi. Następnie pierwotna komórka archesporialna dzieli się na dwie, cztery, osiem, do szesnastu tworzących ostatecznie tkankę archesporialną. Komórki te powstają w podziałach mitotycznych. Są one diploidane o liczbie chromosomów podwójnej (2n). Wymienione komórki stają się macierzystymi dla zarodników (spor), czyli stają się mejocytami.
Języcznik zwyczajny
Duże, językowate, niepodzielone liście, co jest wyjątkiem wśród paproci.
Rośnie w cienistych, wilgotnych lasach, na skałach, zwłaszcza wapiennych. W Polsce występuje tylko w Karpatach i na Przedgórzu Sudeckim. Jedynym w Sudetach miejscem występowania paproci jest rezerwat przyrody "Wąwóz Myśliborski", który został utworzony w 1962 roku we wsi Myślibórz w powiecie jaworskim.
Podrzeń żebrowiec (Blechnum spicant) - gatunek paproci należący do rodziny podrzeniowatych. Występuje w Ameryce Północnej, Europie, Afryce Połnocnej, na Kaukazie. W Polsce jest rośliną rzadką. Dużo częściej występuje w Karpatach i w Sudetach, można go też znaleźć na przylegającym do nich pogórzu. Na niżu jest rośliną bardzo rzadką. W klasyfikacji geograficzno-historycznej jest
Pokrój
Roślina wieloletnia osiągająca wysokość 20-50 cm. Sporofit składa się z kłącza z korzeniami, liści asymilacyjnych (trofofili) i liści zarodnionośnych (sporofili).
Liście asymilacyjne
Ciemnozielone i błyszczące liście są zimotrwałe i mają zieloną oś. Są skórzaste i mają równowąskolancetowaty kształt o zaostrzonym końcu i zaostrzonej nasadzie. Blaszka pojedynczo-pierzasta, złożona z grzebieniasto ustawionych krótkich i tępych listków. Listki są równowąskie i zwrócone sierpowato do przodu. Liście asymilacyjne są szeroko rozchylone na boki.
Liście zarodnionośne
Są ok. półtora razy dłuższe od liści asymilacyjnych. Wyrastają ze środka różyczki liści asymilacyjnych, są sztywne i wzniesione prosto do góry. Nie są zimotrwałe. Wyrastają na długich ogonkach i mają brunatną oś główną. Są pierzastodzielne, ale mają bardzo wąskie odcinki o podwiniętych brzegach.
Znajdują się na spodniej stronie liści zarodnionośnych. Kupki zarodni ułożone są w dwóch podłużnych pasach. Zarodniki dojrzewają od lipca do września.
Salwinia pływająca (Salvinia natans), paproć wodna, jedyny przedstawiciel tego rodzaju i rodziny salwiniowatych (Salviniidae) w Polsce (inne gatunki spotykane są w tropikach, gdzie zarastają niekiedy zwartym kobiercem powierzchnię wód). Występuje niezbyt często w zbiornikach wodnych na niżu.
Niewielka roślina o dwojakich liściach: nawodnych, płaskich, eliptycznych oraz podwodnych, pociętych na nitkowate odcinki przypominające korzenie. Zarodnie znajdują się w zamkniętym, kulistym tworze, zwanym sporokarpem. Salwinia pływająca jest rośliną różnozarodnikową, dlatego w jednych sporokarpach powstają zarodniki żeńskie, w innych męskie. Po rozpadnięciu się ścian sporokarpu, będącego równocześnie formą przetrwalnikową rośliny, zarodniki wypływają na powierzchnię wody, gdzie powstają przedrośla.
Salwinia pływająca jest w Polsce rośliną chronioną. Bywa czasem spotykana w akwariach, do których trafia wraz z odłowionym planktonem.
