ZAKRES PODMIOTOWY K.P.A.

A/ przez organy administrujące

- Rektor

- Prezes Sądu

- KRR i T

- Organizacje społeczne i zawodowe

- Banki

B/ przez organy administracyjne

*rządowe *samorządowe

| |

Wojewoda wójt, burmistrz, prezydent

/ \ marszałek województwa

zespolona niezespolona starosta powiatu

| |

- inspekcje - dyrektor urzędu miar

- straże - dyrektorzy urzędów skarbowych

(Niezespolone nie podlegają wojewodzie tylko ministrom odpowiednich resortów)

ZAKRES PRZEDMIOTOWY K.P.A.

A/ OGÓLNE POSTĘPOWANIE ADMINISTRACYJNE /JURYSDYKCYJNE/

Celem tego postępowania jest konkretyzacja norm prawa materialnego o charakterze abstrakcyjnym do poziomu norm konkretnych rozstrzygających sprawę indywidualną w formie decyzji. Postępowanie to składa się z trybu zwykłego oraz trybów nadzwyczajnych. W postępowaniu zwykłym wyróżniamy I i II instancję. I instancja kończy się decyzją nie ostateczną. Od tej decyzji można wnieść odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. Postępowanie II instancji kończy się decyzją ostateczną.

Decyzja prawomocna:

- odnosi się do rozstrzygnięć sądowych,

- nie przysługuje skarga do sądu administracyjnego

- albo sąd odrzuci skargę

Decyzja ostateczna:

- jeżeli upłynął termin odwołania,

- jeżeli decyzja jest ostateczna, I instancji nie przysługuje odwołanie

- jeżeli organ II instancji wydał rozstrzygnięcie.

Od decyzji ostateczne przysługują środki nadzwyczajne:

- wznowienie postępowania art. 145, 145a,

- stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej art.156,

- zmiana lub uchylenie decyzji administracyjnej art. 154, 155,

- zmiana w szczególnych przypadkach art. 161,

- wygaśnięcie decyzji art. 162,

- odwołuje się do szczególnych sytuacji art. 163.

W trybie nadzwyczajnym decyzje podejmowane są w I instancji.

B/ ROZSTRZYGNIĘCIA SPORÓW

* wewnętrzne:

- jest to spór o właściwości sensu stricte

- wspólny organ wyższego stopnia rozstrzyga spór wewnętrzny

* zewnętrzne

- jest to spór kompetencyjny, rozstrzyga sąd administracyjny

* negatywne

* pozytywne

- więcej niż jeden organ chce rozpatrywać sprawy.

C/ POSTĘPOWANIE UPROSZCZONE

*postępowanie w sprawie wydania zaświadczenia

- czynność materialna

* skargi

- poinformowanie o sposobie załatwienia sprawy

*wnioski

- poinformowanie o sposobie załatwienia sprawy.

Dlaczego postępowanie uproszczone:

- brak strony art.28

- brak decyzji administracyjnej,

- brak toku instancji,

- odformalizowanie,

- nie stosuje się wszystkich zasad.

ZASADY POSTĘPOWANIA ADMINISTRACYJNEGO I ICH ŹRÓDŁA

Postępowanie administracyjne:

A/ OGÓLNE

- KPA

B/ SZCZEGÓLNE

- jurysdykcyjne - nawiązuje do procedury ogólnej np. postępowanie o tytułach i stopniach naukowych lub takie postępowanie, które budują instytucje opozycyjną, np. postępowanie budowlane

- niejurysdykcyjne - to w sprawie wydania zaświadczeń w sprawach skarg, wniosków, postępowanie w sprawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, postępowanie w sprawie wpisu do rejestru działalności regulowanej, np. prowadzenie zakładów opieki zdrowotnej; postępowanie kontrolne, postępowanie nadzorcze nad samorządem terytorialnym.

- mieszane - raz kończy się decyzją albo czynnością materialno- techniczną np. postępowanie w sprawie udzielenia informacji publicznej na wniosek i postępowanie w sprawie zgromadzeń publicznych.

Zasady postępowania administracyjnego to trzon regulacji kodeksowej, jest to grupa przepisów , które zostały wyciągnięte przez ustawodawcę przed regulacją szczegółową. Każda zasada wyróżniona w art. od 6 do 16 ma taką samą rangę prawną jak pozostałe normy kodeksowe. Istota zasad ogólnych postępowania administracyjnego jest taka, że przez ich pryzmat należy interpretować regulację szczegółową. Wszystkie zasady mają zastosowanie na każdym etapie postępowania administracyjnego.

- ŹRÓDŁA ZASAD:

A/ PRAWO MIĘDZYNARODOWE

1. Naczelna zasada - ochrona praw słusznie nabytych - oznacza, że jeżeli ktoś nabył pewne uprawnienia na mocy prawidłowego aktu to uprawnienia te nie mogą mu zostać odebrane, chyba, że zachodzą szczególne okoliczności określone w prawie. Wyjątek od tej zasady określa art. 154 i 155, który daje uprawnienia weryfikacji rozstrzygnięć ostatecznych prawidłowych.

2. Zasada praworządności - z tej zasady wynika dla każdego obywatela prawo do procesu, tzn. że każda sprawa, która ma istotne znaczenie dla obywatela jest objęta kognicją /właściwością/ sądu, może stanowić przedmiot postępowania.

3. Zasada otwartości administracji publicznej - odnosi się generalnie do udostępniania posiadanych przez administrację informacji.

4. Zasada bezstronności - gwarancje bezstronności oznaczają, że postępowanie powinien prowadzić pracownik administracji publicznej nie zainteresowany treścią rozstrzygnięcia /KPA 22-27/.

5. Zasada równości wobec prawa - ma dwa aspekty:

- w ujęciu materialnym oznacza, że wszyscy, którzy znajdują się w sytuacji analogicznej, faktycznej i prawnej powinni być jednakowo traktowani i spodziewać się jednakowego rozstrzygnięcia,

- w ujęciu formalnym równość oznacza nakaz tworzenia takiego prawa, które nie dyskryminowałoby członków społeczeństwa.

6. Zasada proporcjonalności - oznacza, że zakres ingerencji administracji publicznej w sferę praw i obowiązków obywatela musi być adekwatny do założonego celu ustawowego.

7. Zasada zgodności działania administracji publicznej z regulacją ustawową /inaczej zasada legalizmu/ - wszystko co administracja wykonuje musi się znajdować w przepisach prawa.

B/ KPA

KLASYFIKACJA ZASAD

I klasyfikacja zasad II klasyfikacja zasad

- zasady odnoszące się do rozstrzygnięcia - zasady dotyczące samego postępowania

- zasady dotyczące form rozstrzygnięcia - zasady przyznające obowiązki organom

- zasady odnoszące się do treści i uprawnienia obywatelom

rozstrzygnięcia - zasady ogólne

- zasady odnoszące się do organu.

Zasady postępowania administracyjnego : art. 6-16 KPA:

PRAWORZĄDNOŚCI - oznacza, prawną podstawą decyzji administracyjnej może być jedynie przepis prawa powszechnie obowiązującego. Źródłem praw i obowiązków obywatela nie może być akt prawa wewnętrznego.

LEGALNOŚCI - /art. 7 initrio - na początku/ - oznacza, że organ administracyjny wydając decyzję działa w granicach i na podstawie prawa. Przejawem tej zasady jest dbałość organu o zachowanie właściwości na każdym etapie.

PRAWDY OBIEKTYWNEJ - /art. 7 in fine/ - ustalając stan faktyczny sprawy organ podejmuje czynności samodzielnie z urzędu i bierze pod uwagę wnioski dowodowe strony. Oceniając materiał dowodowy należy wziąć pod uwagę wszystkie środki dowodowe. Ocena musi być dokonywana w oparciu o swobodną ocenę. Przeciwieństwem takiej oceny jest legalna ocena materiału dowodowego. Zasada ta ma naczelne znaczenie w postępowaniu wyjaśniającym a jej naruszenie skutkuje odwołaniem albo podstawą do wznowienia postępowania.

POGŁĘBIANIA ZAUFANIA UCZASTNIKÓW POSTĘPOWANIA DO PAŃSTWA - działania organów w toku postępowania powinny być zgodne ze standardami demokratycznego państwa prawnego i stworzyć poza ustawowe wzorce uczciwego procesu.

UDZIELANIA INFORMACJI FAKTYCZNEJ I PRAWNEJ - /art. 9/ - organ ma obowiązek informowania stronę o sytuacji faktycznej i prawnej. Błędne poinformowanie strony nie wywołuje względem niej skutku prawnego. Pozostali uczestnicy postępowania informowani są o sytuacji prawnej.

CZYNNEGO UDZIAŁU STRONY W POSTĘPOWANIU - /art. 10/ - udział strony w postępowaniu jest jej uprawnieniem a nie obowiązkiem. Skutkiem naruszenia tej zasady jest wznowienie postępowania /art. 145 & 1/. Przejawy tej zasady:

- inicjowanie postępowania,

- przedstawianie wniosków dowodowych,

- możliwość żądania zawieszenia albo umorzenia postępowania,

- uprawnienie do żądania wyłączenia pracownika,

- możliwość wypowiedzenia się co do zgromadzonych dowodów,

- możliwość skorzystania ze środków rektyfikacji i weryfikacji.

PRZEKONYWANIA - /art. 11/ - organ powinien należycie uzasadnić rozstrzygnięcie zarówno faktycznie jak i prawnie, w czym przyczyni się do dobrowolnego wykonania decyzji.

SZYBKOŚCI I PROSTOTY POSTĘPOWANIA - /art. 12/ - czynności podejmowane w toku postępowania powinny odpowiadać ekonomice procesu, nie komplikować postępowania wyjaśniającego i mieścić się w ramach czasowych wskazanych już wcześniej w art. 35 KPA.

UGODOWOŚCI - /art. 13/ - o ile zachodzą pozytywne przesłanki organ powinien poinformować strony o możliwości ugodowego załatwienia sprawy. Zatwierdzone postanowieniem ugoda wywołuje skutek równy decyzji.

PISEMNOŚCI - /art. 14/ - odnosi się zarówno do stron jak i do organu. Dla organu oznacza sporządzenie adnotacji do protokołu oraz rozstrzygnięć. Natomiast dla strony wnoszenie w takiej formie podań. Zasada ta nie ma charakteru bezwzględnego, można od niej odstąpić, jeżeli przemawia za tym interes strony a przepis prawa nie stoi na przeszkodzie.

DWUINSTANCYJNOŚCI - /art. 15/ - od rozstrzygnięć nie ostatecznych przysługują środki odwoławcze w postaci odwołania, wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy albo zażalenie. Dzięki niej strona ma możliwość podwójnego merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy.

TRWAŁOŚCI DECYZJI ADMINISTRACYJNEJ -/art. 16 & 1/ - weryfikacja rozstrzygnięć ostatecznych może nastąpić tylko w przypadkach określonych w KPA oraz w przepisach szczegółowych.

SĄDOWEJ KONTROLI DECYZJI ADMINISTRACYJNEJ - /art. 16 & 2/ - rozstrzygnięcia ostateczne mogą być weryfikowane pod katem legalności przez sądy administracyjne.

HARMONIZACJI INTERESÓW POSTĘPOWANIA - w toku postępowania organ musi rozważyć oba interesy i dać prymat temu, który jest istotniejszy w danym przypadku. Równoważenie interesów ma szczególne znaczenie przy okazji wydawania decyzji uznaniowych.

FUNKCJE ZASAD:

- ujednolicają proces stosowania instytucji KPA,

- uzupełniają luki w prawie,

- stanowią dyrektywy interpretacyjne,

- uelastyczniają procedurę administracyjną.

C/ PRAWO KONSTYTUCYJNE

1. Zasada demokratycznego państwa prawnego - wynika z tej zasady prawo do ochrony interesów jednostki oraz system środków zaskarżenia rozstrzygnięć.

2. Zasada równości wobec prawa

3. Zasada praworządności

4. Zasada sprawiedliwego i szybkiego procesu - granice czasowe postępowania administracyjnego określone są w art. 35 KPA.

5. Zasada dwuinstancyjności - Konstytucja stanowi, że mamy postępowanie co najmniej dwuinstancyjne,

6. Zasada ochrony danych osobowych - organ administracji publicznej w toku postępowania jest zobowiązany do przestrzegania ustawy o ochronie danych osobowych.

D/ DOKTRYNA PRAWA ADMINISTRACYJNEGO

1. Zasada oficjalności - przejawia się tym, że organ może podejmować czynności z urzędu tzn. bez oczekiwania na zgłoszenie żądania przez stronę.

2. Zasada domniemania ważności decyzji administracyjnej - oznacza, że dany akt jest ważny i wchodzi do obrotu prawnego, wywołuje skutki prawne o ile został wydany przez dany organ we właściwej procedurze oraz doręczony lub ogłoszony.

NIE AKTY - to takie czynności, które zostają podjęte przez organ oczywiście niewłaściwy z pominięciem wszelkiej procedury i nie da się takich aktów wzruszyć np. decyzja administracyjna sporządzona na ćwiczeniach.

Wyłączenia stosowania k.p.a.

Art. 3. § 1. Przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się do:

1) postępowania w sprawach karnych skarbowych,

2) spraw uregulowanych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062 oraz z 2000 r. Nr 94, poz. 1037), z wyjątkiem przepisów działów IV, V i VIII.

§ 2. Przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się również do postępowania w sprawach:

1) (skreślony),

2) (skreślony),

3) (skreślony),

4) należących do właściwości polskich przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych,

o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej.

§ 3. Przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się także do postępowania w sprawach wynikających z:

1) nadrzędności i podległości organizacyjnej w stosunkach między organami państwowymi i innymi państwowymi jednostkami organizacyjnymi,

2) podległości służbowej pracowników organów i jednostek organizacyjnych wymienionych w pkt 1,

o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej.

§ 4. Do postępowania w sprawach wymienionych w § 1, 2 i 3 pkt 2 stosuje się jednak przepisy działu VIII.

§ 5. Rada Ministrów w drodze rozporządzenia może rozciągnąć przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego w całości lub w części na postępowania w sprawach wymienionych w § 2.

W Kodeksie Postępowania Administracyjnego (KPA) są pewne rodzaje postępowań, co do których przepisów KPA się nie stosuje i mamy tutaj dwa typy wyłączeń.

Jedno to wyłączenie bezwzględne - nie stosuje się przepisów KPA w sprawach karnoskarbowych.

Drugie to wyłączenie względne: w sprawach należących do właściwości polskich przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych, chyba że przepis szczególny nie stanowi inaczej. Mamy wyłączenia względne wynikające z przepisów art. 3 § 3: nie stosuje się KPA także w sprawach wewnątrzadministracyjnych, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej (np. przepisy o niektórych służbach mundurowych, gdzie do przeniesienia funkcjonariusza do pełnienia służby bądź do spraw związanych ze zwolnieniem ze służby stosuje się przepisy KPA). Jednakże z reguły stosunki nadrzędności i podległości w administracji publicznej są oparte o polecenie służbowe, a nie o decyzję.

Trzecie wyłączenie to problem relacji KPA i Ordynacji Podatkowej: przepisów KPA nie stosuje się do spraw uregulowanych w Ordynacji za wyjątkiem 2 działów, chociaż w KPA są podane 3 działy, ale zapomniał ustawodawca jednego działu wykreślić (dział V - Kolegium Kompetencyjne przy Sądzie Najwyższym, które zajmowało się rozstrzyganiem sporów kompetencyjnych między sądami administracyjnymi a organami administracji od 2004 r. nie obowiązuje). Następujące działy z KPA stosujemy do Ordynacji: o udziale prokuratora w postępowaniu administracyjnym oraz dział o skargach i wnioskach, z tym że KPA nie stosuje się do spraw uregulowanych w Ordynacji Podatkowej, jak stanowi art. 3, a nie do postępowania podatkowego. Zatem jeśli znajdziemy w Ordynacji jakąś lukę, a ta luka jest uregulowana w KPA, to wolno nam zastosować KPA, bo w Ordynacji nie jest to uregulowane. W Ordynacji uregulowana jest rozprawa odwoławcza przed organem II instancji, która właściwie jako pierwsza instancja rozpoznaje sprawy merytorycznie, I instancja w sprawach podatkowych tego nie robi, więc pojawia się pytanie czy do rozprawy w I instancji możemy stosować przepisy KPA, gdyż jest luka w Ordynacji, czy raczej przepisy o rozprawie w II instancji uregulowanej w Ordynacji ? Raczej należy przychylić się do tego, żeby stosować przepisy KPA do rozprawy w I instancji, choć są stanowiska, że trzeba stosować przepisy Ordynacji.

PRZESTRZEGANIE WŁAŚCIWOŚCI

Właściwość miejscową organu administracji publicznej ustala się:

1. w sprawach dotyczących nieruchomości - według miejsca jej położenia; jeżeli nieruchomość położona jest na obszarze właściwości dwóch lub więcej organów, orzekanie należy do organu, na którego obszarze znajduje się większa część nieruchomości,

2. w sprawach dotyczących prowadzenia zakładu pracy - według miejsca, w którym zakład pracy jest, był lub ma być prowadzony,

3. dla osób fizycznych - według miejsca zamieszkania , a w braku zamieszkania - według miejsca pobytu /dobrowolny lub przymusowy/:

- wg miejsca ostatniego zamieszkania,

- wg miejsca ostatniego pobytu,

- wg miejsca zdarzenia powodującego wszczęcie.

Jeżeli w/w właściwości są zawodne to organem właściwym jest organ dla obszaru dzielnicy Śródmieście w m. st. Warszawa.

Dla osoby prawnej jest to miejsce w którym znajduje się siedziba organu zarządzającego.

SPORY O WŁAŚCIWOŚĆ

Art. 22.

§ 1. Spory o właściwość rozstrzygają:

1. między organami jednostek samorządu terytorialnego, z wyjątkiem przypadków określonych w pkt 2-4 - wspólny dla nich organ wyższego stopnia, a w razie braku takiego organu - sąd administracyjny,

2. między kierownikami służb, inspekcji i straży administracji zespolonej tego samego powiatu, działających w imieniu własnym lub w imieniu starosty - starosta.

3. między organami administracji zespolonej w jednym województwie nie wymienionymi w pkt 2 - wojewoda,

4. między organami jednostek samorządu terytorialnego w różnych województwach w sprawach należących do zadań z zakresu administracji rządowej - minister właściwy do spraw administracji publicznej.

5. między wojewodami oraz organami administracji zespolonej w różnych województwach - minister właściwy do spraw administracji publicznej,

6. między wojewodą a organami administracji niezespolonej - minister właściwy do spraw administracji publicznej po porozumieniu z organem sprawującym nadzór nad organem pozostającym w sporze z wojewodą,

7. między organami administracji publicznej innymi niż wymienione w pkt 1-4, 6 i 7 - wspólny dla nich organ wyższego stopnia, a w razie braku takiego organu - minister właściwy do spraw administracji publicznej,

8. między organami administracji publicznej, gdy jednym z nich jest minister - Prezes Rady Ministrów.

§ 2. Spory kompetencyjne między organami jednostek samorządu terytorialnego a organami administracji rządowej rozstrzyga sąd administracyjny.

§ 3. Z wnioskiem o rozpatrzenie sporu przez sąd administracyjny może wystąpić:

1) strona,

2) organ jednostki samorządu terytorialnego lub inny organ administracji publicznej, pozostające w sporze,

3) minister właściwy do spraw administracji publicznej,

4) minister właściwy do spraw sprawiedliwości, Prokurator Generalny,

5) Rzecznik Praw Obywatelskich.

WYŁĄCZENIE PRACOWNIKA

Gwarancje procesowe bezstronności postępowania

Art.24- wyłączenie pracownika: (on jest wyłączany od udziału w postępowaniu)

• wyłączenie ex lege (z mocy prawa)§1 :

- ze względu na bliskość ze stroną

- ze względu na przedmiot postępowania

- ze względu na samo postępowanie

• na podstawie bezpośredniego przełożonego §3 - uprawdopodobnienie stronniczości. Wydaje się: z urzędu, na wniosek pracownika, na wniosek strony).

To postanowienie ma charakter konstytutywny:

- wyłączenie pracownika

- wskazanie nowego pracownika

Czynności niecierpiące zwłoki:

- w przypadku wyłączenia pracownika od udziału w postępowaniu albo wyłączenia organu od załatwienia sprawy, podmioty te mogą dokonywać czynności niecierpiących zwłoki, są to takie czynności, które m.in. mogą dotyczyć:

* dokonania czynności procesowych dla których ustalono termin

* są to czynności wynikające z orzeczeń sądowych albo wyroków

* może to być niemożność wyegzekwowania obowiązków od strony w terminie późniejszym

* mogą to być okoliczności faktyczne, które uniemożliwią dokonanie czynności w terminie późniejszym

WYŁĄCZENIE ORGANU

Art. 25- wyłączenie organu (wyłączenie organu od załatwienia sprawy powoduje utratę kompetencji orzeczniczej, tzn. że organ, który utracił swoją kompetencję to on nie może przekazać swoich kompetencji na inny podmiot)

- interesy majątkowe (dot. sfery finansowej konkretnego podmiotu, zazwyczaj kierownika, bezpośredniego przełożonego)

- wyższego stopnia wyznacza inny organ do załatwienia sprawy

Jeżeli wyłączeniu podlega prezes SKO albo Minister, to inny organ wyższego stopnia wyznacza Prezes Rady Ministrów.

Czynności niecierpiące zwłoki:

- w przypadku wyłączenia pracownika od udziału w postępowaniu albo wyłączenia organu od załatwienia sprawy, podmioty te mogą dokonywać czynności niecierpiących zwłoki, są to takie czynności, które m.in. mogą dotyczyć:

* dokonania czynności procesowych dla których ustalono termin

* są to czynności wynikające z orzeczeń sądowych albo wyroków

* może to być niemożność wyegzekwowania obowiązków od strony w terminie późniejszym

* mogą to być okoliczności faktyczne, które uniemożliwią dokonanie czynności w terminie późniejszym

* utrata uprawnień

WYŁĄCZENIE CZŁONKA ORGANU KOLEGIALNEGO

Art. 27- wyłączenie członka organu kolegialnego (to taki organ, który podejmuje decyzje w wyniku głosowania przy zachowaniu odpowiedniego quorum). Nie ma określonych przesłanek.

• stosuje się odpowiednio art. 24 KPA

• określa skutki wyłączenia członka organu kolegialnego. W wyniku wyłączenia członka organu kolegialnego organ może utracić zdolność orzeczniczą, tzn. może nie móc podjąć decyzji, w takich przypadkach, jeżeli chodzi o SKO Minister do spraw administracji publicznej wyznacza inne SKO.

Skutki wyłączenia:

1. Wyłączenie całego organu monokratycznego, tzn. czyli wyłączenie tego pracownika powoduje, ze cały organ zostaje wyłączony.

2. Wyłączenie organu, kiedy na skutek wyłączenia poszczególnych pracowników stał się nie zdolny do załatwienia sprawy.

3. Wyłączenie całego organu, kiedy wyłączenie poszczególnych pracowników skutkuje brakiem quorum.

POJĘCIE STRONY

/art. 28/. Stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek.

STRONA (art.28)

• Każdy kogo dotyczy postępowanie (z urzędu)

- legitymacja bierna

- koncepcja obiektywna

1) Musi istnieć organ adm.

2) Przedmiot sprawy musi się nadawać do rozstrzygnięcia w formie decyzji

3) Przedmiot sprawy należy do właściwości organu

4) Organ podejmuje czynności wobec podmiotu zewnętrznego polegające na poinformowaniu o wszczęciu

5) Czynność organu jest skuteczna, jeżeli istnieje przepis prawa materialnego wymagający konkretyzacji obowiązku lub interesu prawnego

• Każdy kto żąda czynności organu (na wniosek)

- legitymacja czynna

- koncepcja subiektywna

1) Musi istnieć podmiot zewnętrzny w stosunku do organu administracyjnego

2) Podmiotowi temu musi wydawać się, że ma interes lub obowiązek wymagający konkretyzacji

3) Podmiot ten podejmuje czynności zmierzające do wszczęcia postępowania

4) Czynność taka jest ważna, jeżeli nie jest dotknięta wadami(wady usuwalne albo wady nieusuwalne)

5) Podmiot uruchamiający postępowanie powinien chociaż opisowo wskazać podstawę swojego żądania

Ze względu na: (dot. dwóch punktów •)

- interes prawny

TRIADA POJĘĆ BERNATZIK'A:

- interes faktyczny- uzasadnienie faktyczne nie znajdujące poparcia w przepisie prawa powszechnie obowiązującego, nie ma to nic wspólnego z art.28

- interes prawny- jest to prawo do procesu i wydania w nim orzeczenia i ten interes jest chroniony prawnie= art.28

- roszczenie prawne- to jest prawo do uzyskania rozstrzygnięcia żądanej treści

Interes prawny+ roszczenie prawne tj. publiczne prawo podmiotowe

Cechy interesu prawnego:

- musi być aktualny

- osobisty

- obiektywnie sprawdzalny

- orzekać o nim albo potwierdzać go należy w postępowaniu administracyjnym

- może wynikać z przepisu prawa materialnego, administracyjnego, a także z przepisu prawa cywilnego i z przepisu prawa pracy

- obowiązek - tymi samymi cechami musi znamionować się obowiązek

ZDOLNOŚĆ ADMINISTRACYJNOPRAWNA I PROCESOWA STRONY , SKUTKI BRAKU

Zdolność administracyjno- prawna strony - to inaczej zdolność prawna, ocenia się ją na gruncie prawa cywilnego, a z braku odmiennej regulacji stosuje się KC.

• osoba fizyczna (od urodzenia do śmierci, hasciturus)

• osoba prawna (wpisu do rejestru, nadania statutu, z mocy prawa, np. agencja prywatyzacji)

• inne podmioty (na mocy przepisów szczególnych, np. są to spółki kapitałowe w organizacji SA i Z O.O. albo spółdzielnie)

Skutki braku zdolności administracyjno -prawnej strony:

• na etapie wszczęcia

- bezskuteczność wszczęcia

• w toku

- zawieszenie postępowania (97 KPA)

- umorzenie (105 KPA)

• skierowanie rozstrzygnięcia

- nieważność decyzji

- decyzja nieistniejąca

16.Przedstawicielstwo

Następstwo proceduralne

Art. 30 § 4 KPA dotyczy następstwa proceduralnego, to jest takiej sytuacji, gdy w toku już toczącego się postępowania administracyjnego w trybie zwykłym lub nadzwyczajnym następują zmiany podmiotowe wskutek śmierci strony będącej osobą fizyczną lub utraty osobowości prawnej przez osobę prawną albo przejścia w toku trwającego postępowania praw i obowiązków na inne osoby.

Następstwo proceduralne w rozumieniu art. 30 § 4 KPA powoduje, że strona biorąca udział w toczącym się postępowaniu traci status strony, a w jej miejsce wchodzi inna osoba.

PEŁNOMOCNICTWO

PEŁNOMOCNIK- pełnomocnikiem w postępowaniu administracyjnym może być osoba fizyczna mająca zdolność do czynności prawnych. Pełnomocnikiem może być zarówno podmiot wykwalifikowany, jak i osoba nie mająca wykształcenia prawniczego, chyba, że przepis szczególny stanowi inaczej. Ustanawiając pełnomocnika przechodzą na niego uprawnienia procesowe strony, natomiast uprawnienia materialne pozostają przy stronie.

Domniemanie pełnomocnictwa- pełnomocnikiem strony może być człowiek najbliższej rodziny w sprawach mniejszej wagi, jeżeli organ administracyjny nie ma wątpliwości co do udzielonego pełnomocnictwa i jego zakresu. W takich przypadkach organ nie zażąda pełnomocnictwa.

Pełnomocnictwo może być udzielone na piśmie albo ustnie do protokołu.

Wygaśnięcie pełnomocnictwa:

- może następować z powodów procesowych

* zakończenie postępowania

* umorzenie postępowania

- może następować z powodów poza procesowych

* wypowiedzenie

* śmierć pełnomocnika albo mocodawcy

Przedstawiciel strony art.34:

- ustanawia się takiego przedstawiciela dla osoby, która nie ma zdolności prawnych

- wobec osoby nieobecnej- przedstawiciel tymczasowy (zadaniem przedstawiciela tymczasowego jest reprezentowanie strony, a nie poszukiwanie).

ORGANIZACJA SPOŁECZNA JAKO UCZESTNIK POSTĘPOWANIA

Organizacja społeczna, która bierze udział w postępowaniu na prawach strony nie może korzystać z następujących uprawnień procesowych:

- nie może żądać fakultatywnego zawieszenia postępowania

- nie może żądać fakultatywnego umorzenia postępowania

- nie może zawierać ugody administracyjnej

- nie może wnieść odwołania, jeżeli nie brała udziału w postępowaniu I instancyjnym

- nie może żądać wznowienia postępowania na podstawie art.145 par.1 pkt.4 i art.145a

- nie może wyrażać zgody na kontynuowanie postępowania, jeżeli postępowanie zostanie wszczęte na podstawie art.61 par.2.

Pozytywne przesłanki dopuszczenia organizacji społecznej do udziału w postępowaniu na prawach strony:

• organ orzeka o tym w formie postanowienia, jeżeli:

- sprawa dotyczy interesu prawnego lub obowiązku innej osoby

- przedmiot postępowania jest zbieżny z działalnością organizacji określoną w statucie

- za udziałem organizacji w postępowaniu przemawia ważny interes społeczny

Wyżej wymieniony przesłanki muszą być spełnione kumulatywnie, czyli łącznie.

TERMINY ZAŁATWIENIA SPRAW

- bezwzględnie oznaczone - 14 dni na wniesienie odwołania,

- względnie oznaczone - niezwłocznie,

- ustawowe - określone w KPA,

- wyznaczone:

*dla strony np. na dostarczenie dokumentów,

* dla organu np. na zajecie stanowiska,

* dla osoby trzeciej np. na dostarczenie rzeczy.

- zwykłe nazywane porządkowe

- prekluzyjne - można wnosić o przywrócenie terminu,

- zawite - upływ tego terminu, nie może być przywrócony

I instancja:

- niezwłoczny termin,

- 1 miesiąc - postępowanie wyjaśniające, dowodowe,

- 2 miesiąc - sprawa ma charakter skomplikowany, należy do kompetencji organów - ekspertyza.

II INSTANCJA

- 1 miesiąc.

TERMINY MAKSYMALNE:

- zawieszenie postępowania na okres 3 lat maksymalnie, z winy strony, bez winy organu.

Postępowanie spadkowe - postępowanie o odtworzenie dokumentów np. do strony, biegłego.

ORGAN UCHYBIA TERMINU:

- obowiązek poinformowania strony wyznacza nowy termin - stronie przysługuje zażalenie /jeżeli nie dotrzyma organ terminu/ do organy wyższego → wyznacza nowy termin

organ przewlekły → złożyć skargę do WSA

\ kara pieniężna

Organ bezczynny → skarga do WSA

UCHYBIENIE TERMINU PRZEZ STRONĘ:

- 7 dni - wniosek o przywrócenie terminie oraz wniosek o dokonanie czynności o którą wnosi o przywrócenie /np. wniosek o przywrócenie terminu + wniosek o odwołanie/,

- uprawdopodobnienie braku winy.

PRZYWRÓCENIE TERMINU

- 7 dni - wniosek o przywrócenie terminu od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu oraz jednoczesne dokonanie czynności o którą wnosi o przywrócenie /np. wniosek o przywrócenie terminu + wniosek o odwołanie/,

- uprawdopodobnienie braku winy.

Przywrócenie terminu przywrócenia terminu jest niemożliwe.

O przywróceniu terminu decyduje organ właściwy w sprawie , od postanowienia odmowy przywrócenia terminu służy zażalenie.

Legalne wydłużenie terminów

Do terminów określonych w przepisach poprzedzających nie wlicza się :

- terminów przewidzianych w przepisach prawa dla ddokonania określonych czynności

- okresów zawieszenia postępowania

- okresów opóżnień spowodowanych z winy strony albo z przyczyn niezależnych od organu.

O każdym przypadku niezałatwienia sprawy w terminie organ administracji publicznej obowiązany jest zawiadomić strony , podając przyczyny zwłoki i wskazując nowy termin załatwienia sprawy. Ten sam obowiązek ciąży na organie administracji publicznej w przypadku zwłoki z przyczyn niezależnych od organu.

CEL, SKUTKI I SPOSOBY DORĘCZENIA

Cel - głównym celem doręczeń jest powzięcie przez organ wiedzy czy strona została właściwie poinformowana o sprawie. w przypadku gdy strona została niewłaściwie poinformowana organ powinien odroczyć podjęcie danej czynności.

Podmioty doręczające- podmiotem doręczającym jest operator pocztowy albo urzędnik. Podmiotem, któremu doręcza się pismo może być osoba fizyczna, osoba prawna albo jednostka organizacyjna będąca w sprawie stroną, osobą zainteresowaną albo innym uczestnikiem postępowania, np. świadkiem.

Przedmiotem doręczeń- są pisma. Pod pojęciem pism rozumiemy: podania, wezwania, rozstrzygnięcia administracyjne(decyzje i postanowienia), ugoda, inne pisma wnoszone przez stronę.

Miejsce doręczeń- podstawowym miejscem doręczenia dla osoby fizycznej jest miejsce zamieszkania albo miejsce pracy(subsydiarne miejsce doręczeń), każde miejsce, w którym zastanie się adresata.

Rodzaje doręczeń:

- doręczenie właściwe- to dostarczenie pisma podmiotowi do którego pismo jest adresowane bezpośrednio do jego rąk, a także do rąk jego pełnomocnika lub przedstawiciela, jeżeli ten działa za podmiot w postępowaniu

- doręczenie zastępcze- czyli podmiot doręczający(operator albo urzędnik) nie zastaje adresata pisma w domu, ale dorosłego domownika albo dozorcę(domu), wówczas pismo zostawia się tym podmiotom, którzy podpisują się na pokwitowaniu, ale także informacja o doręczeniu innemu podmiotowi powinna zostać umieszczona w skrzynce lub drzwiach adresata właściwego.

- doręczenie subsydiarne- pismo nie może zostać doręczone w sposób właściwy albo zastępczy, wówczas składa się je na okres 14 dni w placówce pocztowej lub w urzędzie, informacje o tym pozostawia się w skrzynce. Adresat jest zobowiązany do odbioru pisma w ciągu 7 dni, a po upływie tego okresu następuje ponowna próba doręczenia. W razie bezskuteczności pismo pozostaje w urzędzie przez kolejne 7 dni.

- doręczenie konkludentne- podmiot doręczający zastaje adresata, lecz ten odmawia przyjęcia pisma. Odmowa przyjęcia wywołuje ten sam skutek, co przyjęcie pisma. Na kopercie podpisuje się ten, który doręcza pismo.

- doręczenie elektroniczne- doręczanie pism w taki sposób jest możliwe w dwóch przypadkach, po pierwsze wtedy, kiedy strona zwróci się do organu z prośbą o doręczanie jej pism w taki sposób, po drugie, gdy z inicjatywą doręczenia elektronicznego występuje organ postronny. Doręczając pismo drogą elektroniczną organ powinien poinformować stronę, jak pismo odebrać oraz pouczyć o konieczności potwierdzenia odbioru. Doręczenie elektroniczne jest skuteczne, jeżeli organ w ciągu 7 dni otrzyma potwierdzenie odbioru pisma. W razie braku takiego potwierdzenia podejmuje próbę doręczenia w sposób tradycyjny(pocztę, pracownika).

- przez obwieszczenie- w przypadku wielości stron lub uczestników postępowania organ może komunikować się z nimi właśnie przez obwieszczenie, informuje w ten sposób zarówno o czynnościach procesowych, jak i o decyzji. To obwieszczenie wywołuje skutek prawny po upływie 14 dni. Doręczenie przez obwieszczenie jest możliwe tylko wtedy, gdy przepis szczególny tak stanowi, np. prawo wodne o zagospodarowaniu i planowaniu przestrzennym, ustawa o autostradach.

* doręczenie w sposób zwyczajowo przyjęty na danym terenie.

- doręczenie uproszczone- ustne ogłoszenie rozstrzygnięcia albo doręczenie w siedzibie organu.

Jeżeli strona wyznaczyła pełnomocnika pisma dostrcza się jemu.

Jeżeli strona przebywa za granicą , powinna wyznaczyć pełnomocnika na terenie kraju , jeżeli tego nie uczyniła pisma pozostawia się w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia.

WEZWANIE: CEL, TREŚĆ, POPRAWNOŚĆ

WEZWANIA- organ może wezwać do udziału w postępowaniu z każdego kto posiada informacje niezbędne do wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy.

Wezwanie powinno zawierać:

- oznaczenie organu

- datę stawiennictwa

- miejsce stawiennictwa i godzinę

- oznaczenie wzywanego

- charakter jaki ma wystąpić

- skutki niestawiennictwo

- podpis osoby wzywającej

Oprócz formy pisemnej w wyjątkowych sytuacjach dopuszcza się wezwanie telefoniczne. Pracownik wzywający w ten sposób powinien zachować formę zwykłego wezwania z wyjątkiem podpisu. Z wezwania w takiej formie sporządza się adnotacje. Do osobistego stawiennictwa zobowiązany jest każdy, kto zamieszkuje na obszarze właściwości organu lub gminie sąsiedniej. W wyjątkowych sytuacjach, kiedy osobisty udział strony jest niezbędny organ może wzywać także spoza swojej właściwości, w takim przypadku stronie przysługuje zwrot kosztów.

POMOC PRAWNA

KPA przewiduje instytucje pomocy prawnej, która polega na tym, że organ właściwy do rozpoznania/załatwienia sprawy administracyjnej zwraca się do innego organu administracji publicznej w tym do terenowych organów administracji rządowej z wnioskiem o dokonanie czynności procesowych dla których organ udzielający pomocy jest właściwy rzeczowo. Instytucja ta oznacza delegowanie kompetencji w zakresie pojedynczej czynności na inny organ, przy czym organ właściwy do załatwienia sprawy nie traci zdolności do wydania decyzji. Organ udzielający pomocy sporządza protokół z dokonanej czynności i przesyła go do organu wnoszącego o pomoc. Ustalenia dokonane przez organ udzielający pomocy wiążą organ wydający decyzję, jeżeli zachowano wszystkie zasady proceduralne.

SPOSOBY WSZCZĘCIA POSTĘPOWANIA

- z urzędu:

* z inicjatywy organu( fakty powszechnie znane = obowiązek podatkowy, termin egzaminu , fakty znane z urzędu = to takie co do których organ powziął wiedzę i w związku z wykonywanymi czynnościami służbowymi),

* wszczęcie na wniosek prokuratury lub rzecznika praw obywatelskich

* wynik postępowania kontrolnego lub nadzorczego

Data wszczęcia postępowania z urzędu jest data dokonania pisemnego wezwania strony.

- tryb ekstraordynaryjny- taki, gdzie organ wszczyna postępowanie z urzędu pomimo tego, że konieczny jest wniosek strony. Czyni tak ze względu na ważny interes strony. W toku postępowania strona powinna potwierdzić organowi, że jest zainteresowana tym postępowaniem. W przeciwnym razie postępowanie należy umorzyć jako bezprzedmiotowe.

- na wniosek (podanie)- minimum treści podania to jest oznaczenie adresata, nadawcy, żądania oraz podpis wnioskującego.

* wady podania dzielimy na 2 rodzaje:

- usuwalne - błędy, które nie wpływają na ważność pisma a organ wzywa do usunięcia ( w terminie 7 dni a po terminie pozostawienie bez rozpatrzenia).

- nieusuwalne (takie, które powodują bezskuteczność podania)

Zanim organ dokona wszczęcia postępowania na wiosek dokona swoistego rodzaju „postępowania przed procesowego”, tzn. zbada, czy strona ma interes prawny w postępowaniu. W razie negatywnego wyniku albo w sytuacji nieusuwalnych wad podania organ wydaje postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania. Na postanowienie to przysługuje zażalenie. W sytuacji wielo problemowości podania organ pozostawia sobie do rozpoznania tę część, która pozostaje w granicach jego właściwości. Pozostałą część przesyła do organu właściwego (w zwykłej formie) o czym informuje także wnoszącego. W przypadku przekazania termin dla czynności jest zachowany i liczy się od dnia wniesienia do organu niewłaściwego.

Podanie - wymogi, skutki wadliwości

Wg. art.63§2 Podanie powinno zawierać, co najmniej:

1.) Oznaczenie wnioskodawcy - rozróżniamy w zależności od tego, kto jest wnioskodawcą. Jeżeli osoba fizyczna, wystarcza zazwyczaj imię i nazwisko, mogą być potrzebne dokładniejsze dane np. PESEL. Natomiast, jeżeli wnioskodawcą jest osoba prawna lub inna jednostka organizacyjna, zwykle wystarcza nazwa, ale mogą być potrzebne inne dane tak jak REGON.

2.) Oznaczenie adresu - adresem w rozumieniu k.p.a. jest miejsce zamieszkania.

3.) Oznaczenie żądania, - czyli to, czego domagamy się od organu, może polegać np. na wniosku dokonania pewnej czynności procesowej ( przywróceniu terminu, ponownemu rozpatrzeniu sprawy.).

4.) Podpis.

5.) Elementy wymagane przez przepisy szczególne.

W postępowaniu adm. ogólnym i podatkowym obowiązuje zasada ograniczonego formalizmu, wynikająca z art. 12 par 1 (125 o.p), w którym stanowi się o najprostszych środkach zapewniających załatwienie sprawy i ujawnia się jej działanie również odnośnie do podania . W art. 63 par 2 jako elementy minimalne podania wymienia się „wskazanie osoby od której pochodzi, jej adres i żądanie” (tę sama treść zawiera art. 128 par 2 o.p). Przepisy szczególne mogą te wymagania zaostrzyć, np. przez obowiązek dołączenia dokumentów, skorzystanie z formularza zawierającego znacznie więcej danych (dot. też np. deklaracji podatkowych w formie elektronicznej). Podanie w formie pisma może być doręczone osobiście, przez pocztę, może być wniesione telegraficznie, dalekopisem, telefaksem, pocztą elektr. Na formularzu internetowym organu - tak samo jak w sprawach podatkowych. Podanie wnoszone drogą elektroniczną musi spełniać wymagania określone w przepisach wykonawczych kpa i op odnośnie zawartych w nich danych zapisanych w form. Elektronicznym oraz musi być opatrzone bezpiecznym podpisem elektronicznym (z ważnym certyfikatem bezpieczeństwa). Uchybienia i braki podania można podzielić na usuwalne i nieusuwalne. Większość braków i uchybień formalnych można usuną gdy istnieje możliwość skomunikowania się z wnoszącym podanie (sprecyzowanie żądania, dołączenie dokumentów, złożenie wyjaśnień, do uiszczenia wymaganych opłat i opłacenia kosztów z góry postepowania). Jednocześnie z wezwaniem do usunięcia braków wyznacza się termin, w którym powinny być dokonane dodatkowe czynności. Jeżeli termin nie zostanie dotrzymany a wnoszący nie będzie zabiegał o jego przedłużenie, to podanie pozostawia się bez rozpoznania

PROTOKOŁY I ADNOTACJE

Protokół sporządza się z każdej czynności procesowej, która ma istotne znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, w szczególności z rozprawy administracyjnej, z przesłuchania świadka, z ustanego przyjęcia podania o wszczęcie postępowania, z oględzin, ekspertyz oraz ogłoszonego decyzji lub postanowienia. Treść musi być przejrzysta, tzn. musi z niego wynikać kto dokona czynności, kto brał udział w czynnościach, co z nich wynika, czy ktoś zgłosił zastrzeżenia, wzmianka o odczytaniu oraz podpisy.

Adnotacje sporządza się z takich czynności, dla których KPA nie przewiduje protokołów i które mają drugorzędne znaczenie dla rozstrzygnięcia sporów.

UDOSTĘPNIANIE AKT SPRAWY: ZAKRES PODMIOTOWY I OGRANICZENIA

Dostęp do akt sprawy- generalnie dostęp do akt sprawy ma strona postępowania za wyjątkiem takich materiałów, które są prawnie chronione, tzn. podlegają reżimowi ustawy o ochronie informacji niejawnych. Drugą granicę do akt sprawy stanowi ustawa o ochronie danych osobowych. Dostęp do akt prawnych musi się odbywać w obecności pracownika.

ROZPRAWA ADMINISTRACYJNA

Rozprawa administracyjna- sformalizowaną formą przeprowadzenia postępowania dowodowego, czyli wyjaśniającego jest rozprawa. Najczęściej ten etap postępowania przybiera bowiem formę gabinetu. Przesłanką uzasadniającą przeprowadzenie rozprawy jest konieczność odebrania zeznań od świadka, przeprowadzenie oględzin, konieczność uzgodnienia spornych interesów stron, a także gdy spowoduje to przyśpieszenie lub uproszczenie postępowania lub wymaga tego przepis.

POJĘCIE DOWODU

W postępowaniu administracyjnym dowodem może być wszystko, co przyczyni się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. W konsekwencji:

1/ KPA przyjmuje otwarty katalog dowodów,

2/ wyliczenia w nim zawarte nie wprowadza hierarchii ważności dowodów,

3/ zakazane jest wykorzystywanie takich środków dowodowych takich jak np.

• pochodzących z przestępstwa /np. nielegalny podsłuch/,

• pozyskanych w nielegalny sposób /np. tortury/.

DOKUMENTY

- DOKUMENT:

* urzędowy- za dokument urzędowy należy uznać taki, który został wydany przez organ administracyjny albo administrujący, w granicach jego kompetencji, w formie prawnie przepisanej, tzn. że elementy tego dokumentu dokładnie określone są przez przepis prawny. Dokumentom tego typu przysługuje podwójne domniemanie. Mianowicie domniemanie prawdziwości oraz zgodności z prawdą)

* prywatny- to jest taki, w którym zostało złożone oświadczenie określonej treści, potwierdza jedynie, że osoba, która się pod nim podpisała złożyła określone oświadczenie, np. ocena prawna, opinia sformułowana przez biegłego, ale mająca charakter prywatny.

* zagraniczny- dokumenty zagraniczne, które opatrzone są klauzulą apostille, klauzulę taką nadaję minister spraw zagranicznych, są traktowane w obrocie prawnym, tak samo jak dokumenty urzędowe. Umowy międzynarodowe, których Polska jest sygnatariuszem mogą wprowadzać inne reguły na zasadzie wzajemności.

ŚWIADEK

- ŚWIADEK- świadkiem w postępowaniu może być jedynie osoba fizyczna, po drugie taka, która nie ma interesu w postępowaniu, po trzecie posiada wiedzę, która może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy. KPA nie wprowadza żadnych ograniczeń co do możliwości bycia świadkiem ze względu na wiek albo zdolność do czynności prawnych.

ŚWIADEK = OGRANICZENIA :

• bezwzględne- nie może być osoba, która nie jest zdolna do spostrzegania i komunikowania swoich spostrzeżeń, np. niewidomy.

• względne- świadkiem nie może być osoba co do okoliczności objętych tajemnicą zawodową (np. lekarska) albo innymi prawnie chronionymi, nie może być również duchowny, który podjął tajemnicę w trakcie spowiedzi

ŚWIADEK = UPRAWNIENIA:

• odmowa zeznań- z zeznań świadka sporządza się protokół. Jest to pozytywna przesłanka aby przeprowadzić rozprawę administracyjną.

• odmowa odpowiedzi na pytanie.

BIEGŁY

BIEGŁY- to jest specjalista z określonej dziedziny, innej niż prawo co do zasady. Organ decyduje z urzędu lub na wniosek czy skorzystać z opinii biegłego. Opinia biegłego sporządzana jest na podstawie zapytań organu. Organ administracyjny traktuje opinię biegłego, jako element postępowania wyjaśniającego. Organ nie może potraktować opinii biegłego jak rozstrzygnięcia sprawy, a w uzasadnieniu decyzji nie może wprost zacytować.

DOWÓD SUBSYDIARNY

DOWÓD SUBSYDIARNY- dowód pomocniczy przysługuje wtedy, gdy:

- w postępowaniu brak dowodów,

- zebrany materiał dowodowy nie daje wystarczającej podstawy do ustalenia stanu faktycznego sprawy.

DOWODY NIENAZWANE

Są to

- dowody z filmu,

- zdjęcia - z nośników informacji,

- opinia instytutu.

ZAWIESZENIE POSTĘPOWANIA, PRZESŁANKI SKUTKI

ZAWIESZENIE POSTĘPOWANIA: (przeszkoda usuwalna) art.97

- OBLIGATORYJNE:

* brak reprezentowania strony /podmiotowe/

* zagadnienie wstępne (kwestia prejudycjalna)- to jest materia wymagająca rozstrzygnięcia przez inny organ lub sąd, a wynik tego rozstrzygnięcia ma istotny wpływ na wydanie decyzji. Zagadnienie wstępne może być rozstrzygnięte w trybie zwykłym albo w trybie ekstraordynaryjnym.

W trybie zwykłym organ wyznacza stronie termin w ciągu którego powinna zwrócić się do innego organu lub sądu o rozstrzygnięcie sprawy. (organ> strona) W przypadku uchybienia terminu przez stronę organ prowadzący sprawę sam zwraca się do innego organu lub sądu o rozstrzygnięcie zagadnienia.

Tryb ekstraordynaryjny jest wtedy gdy, ze względu na zagrożone dobra organ legalnie narusza kompetencje innego organu lub sądu. Decyzja wydana przez ten organ ma charakter tymczasowy. Gdyby inny organ lub sąd inaczej rozstrzygnął zagadnienie wstępne, to zachodziła by podstawa do wznowienia postępowania.

- FAKULTATYWNE- organ może zawiesić postępowanie, jeżeli z wnioskiem takim wystąpi strona.

To strona może żądać zawieszenia, a podjęcia może żądać każda ze stron.

W okresie zawieszenia postępowania /1 2/ organ może podejmować czynności zmierzające do usunięcia przeszkody w kontynuowaniu postępowania, może również podejmować czynności niecierpiące zwłoki. Stan zawieszenia fakultatywnego może trwać do 3 lat. W tym czasie każda ze stron postępowania może żądać podjęcia zawieszonego postępowania.

Skutek zawieszenia jest przerwanie biegu postępowania.

Organ zawiesza postępowanie w formie postanowienia, odmawia w formie postanowienia i podejmuję również w tej formie.

Zagadnienie wstępne

Rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego postępowania wówczas, jeśli orzeczenie, które zapadnie w tym drugim postępowaniu, będzie stanowić podstawę rozstrzygnięcia w zawieszanym postępowaniu sądowoadminstracyjnym. W takim przypadku w sprawie sądowoadminstracyjnej występuje zagadnienie wstępne (prejudycjalne), czyli sytuacja, w której uprzednie rozstrzygnięcie określonego zagadnienia, które występuje w sprawie, może wpływać na wynik postępowania, a tym samym uzasadnia celowość zawieszenia postępowania sądowoadministracyjnego do czasu rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego.

UMORZENIE POSTĘPOWANIA, PRZESŁANKI , SKUTKI

UMORZENIE POSTĘPOWANIE - przeszkoda nieusuwalna. Przesłanki umorzenia:

- obligatoryjne - jeżeli kontynuowanie dla urzędu jest bezprzedmiotowe,

- fakultatywne - jeżeli kontynuowanie dla strony jest bezprzedmiotowe.

Postępowanie jest przedmiotowe jeżeli sprawa ma charakter administracyjny, nadaje się do rozstrzygnięcia w postępowaniu administracyjnym w drodze decyzji, określa prawa i obowiązki podmiotu, który znajduje się na zewnątrz struktury administracyjnej, nie zachodzi res indicato czyli powaga rzeczy osądzonej /sprawa nie może być 2 razy rozstrzygana wobec tego samego podmiotu.

Sprawa mieści się we właściwości organów administracyjnych.

UMORZENIE FAKULTATYWNE dla strony jest bezprzedmiotowe. Umorzenie w formie decyzji administracyjnej niemerytoryczne.

Art. 97 - zawieszenie,

Art. 105 - umorzenie

W przypadku umorzenia postępowania okoliczności, które zostały ustalone w jego toku wzbogacają wiedzę organu i mogą być przez niego wykorzystane w innym postępowaniu jako fakty znane z urzędu.

DECYZJA ADMINISTRACYJNA, POJĘCIE , RODZAJE, ELEMENTY

Podstawową formą rozstrzygnięcia administracyjnego jest decyzja administracyjna będąca wyrazem woli organu administracyjnego charakteryzująca się podwójną konkretnością i co do zasady mająca zewnętrzny charakter. Zgodnie z art. 104 decyzja administracyjna rozstrzyga sprawę administracyjną i kończy postępowanie. Wyróżnia się:

a/ decyzja stanowcza,

b/ decyzja częściowa,

c/ decyzja merytoryczna,

d/ decyzja niemerytoryczna.

DECYZJA STANOWCZA to taka, która odnosi się do całości przedmiotu postępowania. Decyzje tego typu mogą być: konstytutywne, deklaratoryjne, swobodne, związane, pozytywne, negatywne, nakazujące, zobowiązujące.

KONSTYTUTYWNA - zmienia, znosi stany - wywierają skutek ex muc.

DEKLARATORYJNE - potwierdza skutek istnienia określonego stanu.

SWOBODNE - organ wydając rozstrzygnięcie działał w granicach uznania administracyjnego /możliwość wyboru/.

UZNANIOWE - kontr. przez sądy admin. z punktu widzenia legalności nie bada się dlaczego organ admin. dokonał takiego wyboru - przedmiotem badania jest procedura.

ZWIĄZANE - organ podejmując rozstrzygnięcie nie ma możliwości dokonania wyboru.

POZYTYWNE - w pełni odpowiada żądaniom strony.

NEGATYWNE - nie w pełni odpowiada żądaniom strony.

NAKAZUJE - podjęcie działań.

DECYZJE CZĘŚCIOWE

Organ wydając decyzję częściową jeżeli tylko część sprawy dojrzała do rozstrzygnięcia a oczekiwanie na ustalenia faktyczne dot. pozostałej części mogłyby spowodować dla strony niekorzystne konsekwencje. Wydanie rozstrzygnięcia częściowego jest możliwe wtedy gdy przedmiot sprawy ma charakter podzielny.

DECYZJE MERYTORYCZNE

Wydane w oparciu o normy prawa materialnego, np. o normy prawa budowlanego, wodnego albo w oparciu o ustawę o gospodarce nieruchomościami. Decyzje merytoryczne mogą być deklaratoryjne lub konstytutywne.

DECYZJE NIEMERYTORYCZNE - to takie, które są wydawane w oparciu o przepis prawa proceduralnego np. decyzje o umorzeniu postępowania, która jest wydawana w oparciu o art. 105.

DECYZJE TYMCZASOWE - inaczej decyzje prowizoryczne, które są podejmowane przez organ w sytuacji legalnego naruszenia kompetencji innego organu właściwego do rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego.

ELEMENTY DECYZJI

W świetle orzecznictwa o bycie prawne decyzji decydują następujące elementy:

- oznaczenie organu wydającego,

- oznaczenie strony,

- rozstrzygnięcie,

- podpis osoby uprawnionej do wydania decyzji.

DECYZJA ADMINISTRACYJNA POWINNA ZAWIERAĆ:

- OZNACZENIE DATY WYDANIA - data pozwala określić czy organ załatwił sprawę w terminie jaki był stan sprawy na chwilę wydania decyzji, czy organ na ten moment był właściwy, czy nie zachodzi res iudicata /powaga rzeczy osądzonej/.

- OZNACZENIE ORGANU - wskazanie organu powinno nastąpić z podaniem pełnej nazwy. Nazwa organu pozwala ocenić czy organ był właściwy rzeczowo albo czy nabył właściwość poprzez delegację. Wydanie rozstrzygnięcia przez organ niewłaściwy stanowi wadę kwalifikowaną decyzji i podstawę do stwierdzenia nieważności.

- OZNACZENIE STRONY - oznaczenie strony powinno nastąpić podanie imienia nazwiska oraz adresu. Niewłaściwe oznaczenie adresata aktu znowu stanowi pozytywną przesłankę do stwierdzenia nieważności, ale przez niewłaściwe oznaczenie adresata nie należy rozumieć popełnienia błędu literowego.

-WSKAZANIE PODSTAWY PRAWNEJ następuje poprzez określenie jednostki normatywnej aktu normatywnego, która zawiera normę o charakterze generalnym i abstrakcyjnym wymagającą konkretyzacji w formie decyzji.

- ROZSTRZYGNIĘCIE - określenie konsekwencji normy prawnej dla adresata decyzji.

- UZASADNIENIE FAKTYCZNE I PRAWNE.

W uzasadnieniu faktycznym wskazuje się przebieg postępowania wyjaśniającego tzn. takie czynności zostały przeprowadzone, co z nich wynika, którym dowodom i z jakiego powodu odmówiono mocy.

Uzasadnienie faktyczne stanowi odzwierciedlenie przebiegu postępowania wyjaśniającego i ewentualnie może wskazywać na jego niedostatek.

Uzasadnienie prawne to jest wskazanie jak ustalony stan faktyczny ma się do hipotezy normy prawnej znajdującej zastosowanie w sprawie.

Ten etap nazywa się subsumcja.

- POUCZENIE O PRZYSŁUGUJĄCYCH ŚRODKACH

Jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej od decyzji wydanej w I instancji przysługuje albo odwołanie albo wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy /gdy decyzję wydał minister/. Stronę należy również poinstruować o wniesieniu powództwa do sądu na mocy regulacji szczególnej. Strona niewłaściwie pouczona nie może ponieść w postępowaniu niewłaściwych konsekwencji.

- PODPIS powinien uwidaczniać pracownika z podaniem imienia i nazwiska, stanowiska służbowego a jeżeli decyzja została wydana z upoważnienia to należy to uwidocznić. Jeżeli decyzja została wydana w formie dokumentu elektronicznego to powinna zostać podpisana przy pomocy bezpiecznego podpisu elektronicznego weryfikowanego za pomocą ważnego certyfikatu.

WSPÓŁDZIAŁANIE W PROCESIE WYDAWANIA DECYZJI

Współdziałanie przewidziane jest na gruncie art. 106, który jednak nie stanowi samoistnej podstawy współdziałania. Właściwy tryb określany jest w przepisach szczególnych, np. za nim minister sprawiedliwości podejmie decyzję o powołaniu na notariusza zasięga opinii Rady Izby Notarialnej. Taka forma współdziałania jak opinia traktowana jest zarówno w orzecznictwie i …………………….. jako nie wiążąca. Oznacza to, że co prawda organ wydający tę opinię traktuje ją jako element postępowanie wyjaśniającego, jednakże pominięcie opinii /tzn. nie zwrócenie się o nią do organu/ stanowi naruszenie prawa proceduralnego.

Dopuszczalne są także inne formy współdziałania np. uzgodnienie albo wyrażenie stanowiska. Co do zasady współdziałanie powinno nastąpić w ciągu 14 dni, chyba, że przepis szczególny przewiduje inny termin.

W przypadku współdziałania na podstawie art. 106 decyzje podpisuje tylko organ właściwy do załatwienia sprawy gdyż artykuł ten nie wprowadza współ kompetencji.

DODATKOWE ELEMENTY DECYZJI:

1/ warunek,

2/ zlecenie,

3/ klauzula odwołalności

4/ wzmianka o zasięgnięciu opinii,

5/ rygor natychmiastowej wykonalności.

WARUNEK - zdarzenie przyszłe i niepewne, może być zawiązujący /rozpoczęcie biegu obowiązywania decyzji/, rozwiązujący /zakończający bieg obowiązywania decyzji/.

ZLECENIE - dodatkowe zobowiązanie adresata aktu, przy czym nie wypełnienie zlecenie nie wpływa na akt.

KLAUZULA ODWOŁALNOŚCI - wskazanie terminu na jaki decyzja zostaje wydana.

RYGOR NATYCHMIASTOWEJ WYKONALNOŚCI - rygor może zostać nadany z urzędu albo na wniosek. Z urzędu gdy oczekiwanie na ustatecznienie się decyzji może spowodować szkody dla gospodarki narodowej oraz dla wartości chronionych przez prawo /takich jak zdrowie czy życie/.

Na wniosek organ może zarządać wpłaty kwoty na pokrycie ewentualnych szkód jakie mogą powstać w wyniku przedwczesnego wykonania decyzji.

Istotą wyboru jest przystąpienie do jej wykonania przed upływem terminu do wniesienia odwołania. Stanowi to wyjątek odo ogólnej zasady, że wykonaniu podlegają tylko decyzje ostateczne.

DECYZJA OSTATECZNA - to decyzja od której nie przysługuje środek zaskarżenia - wydana w postępowaniu odwoławczym i co do której upłynął termin do wniesienia odwołania i nie został przywrócony. Od decyzji takiej należy odróżnić decyzję prawomocną.

DECYZJA PRAWOMOCNA - to decyzja której nie można zaskarżyć do WSa, co do której sąd odrzucił skargę lub przeprowadził postępowanie wydając wyrok.

WADLIWOŚĆ DECYZJI - decyzja może być dotknięta wadliwością istotną lub nie istotną.

WADLIWOŚĆ NIE ISTOTNA - wady, które podlegają uzupełnieniu lub sprostowaniu.

WADLIWOŚĆ ISTOTNA :

- zwykła - skutkująca uchyleniem lub zmianą lub

- kwalifikowana - pozytywna przesłanka do stwierdzenia nieważności na podstawie art. 156.

Uzupełnienie \

Sprostowanie - to środki rektyfikacji

Wykładnia /

Jeżeli w określonym stanie faktycznym mamy do czynienia z wadą materialną stanowiącą podstawę do stwierdzenia nieważności i formalną dotyczącą wznowienia postępowania to

Współdziałanie organów

Współdziałanie to przewidziane jest na gruncie art. 106 , który jednak nie stanowi samoistnej podstawy współdziałania. Właściwy tryb określany jest w przepisach szczególnych , np. zanim minister powoła notariusza zasięga opinii Rady Izby Notarialnej . taka forma współdziałania jak opinia traktowana jest w w orzecznictwie jak i w doktrynie jako nie wiążąca forma. Oznacza to że organ traktuje opinię jako element postępowania wyjaśniającego ale nie musi się do niej odnieść , ale pominięcie zwrócenia się o tą opinię powodu naruszenie zasad proceduralnych.

Dopuszczalne sa także inne formy współdziałania np. uzgodnieni albo wyrażenie stanowiska.

Co do zasady współdziałanie powinno nastąpić w terminie 14 dni chyba że przepis szczególny wskazuje inaczej.

W przypadku współdziałania na podstawie 106 decyzję podpisuje organ właściwy do załatwienia sprawy gdyż 106 nie wprowadza współkompetencji.

Natychmiastowa wykonalność decyzji

Rygor natychmiastowej wykonalności może zostać nadany z urzędu lub na wniosek.

Z urzędu gdy oczekiwanie na uostatecznienie się decyzji może spowodować szkody dla gospodarki narodowej oraz dla wartości chronionych przez prawo tj. zdrowie i życie.

Na wniosek - organ może zażądać wpłaty na pokrycie ewentualnych szkód jakie mogą powstać w wyniku przedwczesnego wykonania decyzji.

Istotą rygoru jest przystąpienie do jej wykonania przed upływem terminu do wniesienia odwołania, stanowi to wyjątek od zasady że wykonaniu podlegają tylko decyzje ostateczne.

Rektyfikacja decyzji

Usunięcie wad nieistotnych następuje w trybie rektyfikacji, który obejmuje:

a) Sprostowanie - prostuje się błędy pisarskie lub rachunkowe czy inne omyłki - przez wydanie postanowienia - może dotyczyć również mylnego pouczenia odnośnie do zasad i trybu zaskarżania decyzji, może nastąpić w każdym czasie na żądanie stron lub z urzędu, na które służy zażalenie a następnie skarga do SA

b) Uzupełnienie - dotyczy rozstrzygnięcia oraz pouczeń, co do możliwości wniesienia środków zaskarżenia na drodze adm. i sądowej, gdy rozstrzygnięcie nie jest kompletne decyzja może wymagać uzupełnienia. Uzupełnienie następuje na wniosek strony, zgłoszony w terminie 14 dni od doręczenia (ogłoszenia)

c) Wykładnię treści wyroku - organ, który wydał decyzję dokonuje jej wykładni, wyjaśniając wątpliwości dotyczące treści tej decyzji. Dokonuje tego w drodze postanowienia na żądanie stron lub organu egzekucyjnego

Postanowienie

W trakcie postępowania wyjaśniającego organ może wydać postanowienie np. o wyłączeniu. Podmiotem wydającym postanowienie jest organ główny lub współdziałający. Adresatami postanowienia są: strona i inni uczestnicy postępowania oraz inne organy. Od postanowienia przysługuje zażalenie, które można złożyć w terminie 7 dni. Postanowienia wydawane są w trakcie postępowania , lecz nie rozstrzygają o istocie sprawy.

UGODA

Jest możliwa w sprawach między stronami postępowania toczącego się przed organem administracji publicznej, jeżeli nie narusza ona przepisów prawa i przemawia za tym charakter postępowania , czyni je prostszym i przyśpiesza je. Organ wyznaczy termin ugody jeżeli strony zgodnie złożą oświadczenie o chęci ugody. Ugoda zawierana jest przed organem , który zatwierdza ugodę w formie postanowienia w terminie 7 dni od podpisania ugody.

Odwołanie, dewolutywność, orzeczenia organu odwoławczego, autokontrola

Od decyzji wydanej w pierwszej instancji służy stronie odwołanie tylko do jednej instancji. właściwy do rozpatrzenia jest organ wyższego stopnia, chyba że ustawa przewiduje inaczej. Od decyzji wydanej w I instancji przez ministra lub samorządowe kolegium nie służy odwołanie, a jedynie wniosek o ponowne rozpatrzenie . jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej odwołanie nie wymaga szczegółowego uzasadnienia wystarczy niezadowolenie strony. Odwołanie wnosi się do właściwego organu poprzez organ który wydał decyzję. Termin wniesienia odwołania to 14 dni. Wniesienie odwołania wstrzymuje wykonanie decyzji, chyba że decyzji został nałożony rygor natychmiastowej wykonalności lub podlega natychmiastowemu wykonaniu z mocy ustawy. Organ adm. Który wydał decyzję w której wniesiono odwołanie zobowiązany jest przekazać odwołanie wraz z aktami organowi odwoławczemu w terminie 7 dni. Organ odwoławczy może wstrzymać wykonanie decyzji, przeprowadzić dodatkowe postępowanie wyjaśniające lub zlecić ponowne rozpatrzenie dowodów organowi który wydał decyzję. Organ odwoławczy wydaje decyzję w której :

1. Utrzymuje w mocy zaskarżoną decyzję

2. Uchyla ją w całości lub części

3. Umorzyć postępowanie odwoławcze

Organ odwoławczy nie może wydać decyzji na niekorzyść strony odwołującej się, chyba że naruszałby prawo lub interes społeczny.

Zażalenie

Art. 37. § 1. Na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35, w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

§ 2. Organ wymieniony w § 1, uznając zażalenie za uzasadnione, wyznacza dodatkowy termin załatwienia sprawy oraz zarządza wyjaśnienie przyczyn i ustalenie osób winnych niezałatwienia sprawy w terminie, a w razie potrzeby także podjęcie środków zapobiegających naruszaniu terminów załatwiania spraw w przyszłości. Organ stwierdza jednocześnie, czy niezałatwienie sprawy w terminie miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa.

Konkurencyjność trybów nadzwyczajnych

Jeżeli w określonym stanie faktycznym mamy do czynienia z wadą materialną (stanowiącą podstawę do stwierdzenia nieważności decyzji) oraz z wadą formalną (stanowiącą podstawę do wznowienia postępowania) to należy wybrać tryb wywierający skutek dalej idący czyli stwierdzenie nieważności.

Wznowienie postępowania, przesłanki, przebieg postępowania, orzeczenia

Wznowienie postępowania jest jednym ze sposobów umożliwiających wyeliminowanie różnych rodzajów wadliwości decyzji. Można tu zaobserwować postępowanie:

w sprawie zmiany decyzji,

w sprawie uchylenia decyzji,

w sprawie wydania decyzji nieprawidłowej

Jest możliwe wymienne używanie powyższych trybów.

Zasady wznowienia postępowania wyszczególnione są w dziale II - POSTĘPOWANIE, rozdziale 12 - WZNOWIENIE POSTĘPOWANIA Kodeksu Postępowania Administracyjnego (K.P.A.).

Podstawy , które uprawniają do wznowienia postępowania określone są w artykule 145 KPA. Tak więc, w sprawie zakończonej decyzją ostateczną wznawia się postępowanie, jeżeli (art. 145. § 1.):

1) dowody, na których podstawie ustalono istotne dla sprawy okoliczności faktyczne, okazały się fałszywe,

2) decyzja wydana została w wyniku przestępstwa,

3) decyzja wydana została przez pracownika lub organ administracji publicznej, który podlega wyłączeniu stosownie do art. 24, 25 i 27,

4) strona bez własnej winy nie brała udziału w postępowaniu,

5) wyjdą na jaw istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji, nie znane organowi, który wydał decyzję,

6) decyzja wydana została bez uzyskania wymaganego prawem stanowiska innego organu,

7) zagadnienie wstępne zostało rozstrzygnięte przez właściwy organ lub sąd odmiennie od oceny przyjętej przy wydaniu decyzji (art. 100 § 2),

8) decyzja została wydana w oparciu o inną decyzję lub orzeczenie sądu, które zostało następnie uchylone lub zmienione.

§ 2. Z przyczyn określonych w § 1 pkt 1 i 2 postępowanie może być wznowione również przed stwierdzeniem sfałszowania dowodu lub popełnienia przestępstwa orzeczeniem sądu lub innego organu, jeżeli sfałszowanie dowodu lub popełnienie przestępstwa jest oczywiste, a wznowienie postępowania jest niezbędne dla uniknięcia niebezpieczeństwa dla życia lub zdrowia ludzkiego albo poważnej szkody dla interesu społecznego.

§ 3. Z przyczyn określonych w § 1 pkt 1 i 2 można wznowić postępowanie także w przypadku, gdy postępowanie przed sądem lub innym organem nie może być wszczęte na skutek upływu czasu lub z innych przyczyn określonych w przepisach prawa. Możliwe jest też wznowienie postępowania w razie niezgodności aktu z Konstytucją. O takim przypadku wspomina art.145a. § 1.

Można żądać wznowienia postępowania również w przypadku, gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją, umową międzynarodową lub z ustawą, na podstawie którego została wydana decyzja (§ 2). W sytuacji wyżej określonej w skargę o wznowienie wnosi się w terminie jednego miesiąca od dnia wejścia w życie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego (§ 3).

Bardzo ważny wydaje się następny artykuł, gdyż mówi on o ograniczeniach w uchylaniu decyzji. A mianowicie, uchylenie decyzji z przyczyn określonych w art. 145 § 1 pkt 1 i 2 nie może nastąpić, jeżeli od dnia doręczenia lub ogłoszenia decyzji upłynęło dziesięć lat, zaś z przyczyn określonych w art. 145 § 1 pkt 3-8 oraz w art. 145a, jeżeli od dnia doręczenia lub ogłoszenia decyzji upłynęło pięć lat (art. 146. § 1.).

§ 2. Nie uchyla się decyzji także w przypadku, jeżeli w wyniku wznowienia postępowania mogłaby zapaść wyłącznie decyzja odpowiadająca w swej istocie decyzji dotychczasowej. Wznowienie postępowania następuje:

- z urzędu,

- na żądanie strony.

Wznowienie postępowania z przyczyny określonej w art. 145 § 1 pkt 4 oraz w art. 145a następuje tylko na żądanie strony (art. 147.).

O terminie w jakim należy wnieść podanie o wznowienie postępowania informuje nas art. 148.

Zgodnie z paragrafem 1. podanie o wznowienie postępowania wnosi się do organu administracji publicznej, który wydał w sprawie decyzję w pierwszej instancji, w terminie jednego miesiąca od dnia, w którym strona dowiedziała się o okoliczności stanowiącej podstawę do wznowienia postępowania. Jednakże termin do złożenia podania o wznowienie postępowania z przyczyny określonej w art. 145 § 1 pkt 4 biegnie od dnia, w którym strona dowiedziała się o decyzji (§ 2). Wznowienie postępowania następuje w drodze postanowienia (art. 149. § 1.).

§ 2. Postanowienie stanowi podstawę do przeprowadzenia przez właściwy organ postępowania co do przyczyn wznowienia oraz co do rozstrzygnięcia istoty sprawy.

§ 3. Odmowa wznowienia postępowania następuje w drodze decyzji. Organ administracji publicznej, o którym mowa w art. 150, po przeprowadzeniu postępowania określonego w art. 149 § 2 wydaje decyzję, w której (art. 151. § 1.):

1) odmawia uchylenia decyzji dotychczasowej, gdy stwierdzi brak podstaw do jej uchylenia na podstawie art. 145 § 1 lub art. 145a, albo

uchyla decyzję dotychczasową, gdy stwierdzi istnienie podstaw do jej uchylenia na podstawie art. 145 § 1 lub art. 145a, i wydaje nową decyzję rozstrzygającą o istocie sprawy.

§ 2. W przypadku gdy w wyniku wznowienia postępowania nie można uchylić decyzji na skutek okoliczności, o których mowa w art. 146, organ administracji publicznej ograniczy się do stwierdzenia wydania zaskarżonej decyzji z naruszeniem prawa oraz wskazania okoliczności, z powodu których nie uchylił tej decyzji. Organ administracji publicznej właściwy w sprawie wznowienia postępowania wstrzyma z urzędu lub na żądanie strony wykonanie decyzji, jeżeli okoliczności sprawy wskazują na prawdopodobieństwo uchylenia decyzji w wyniku wznowienia postępowania (art. 152. § 1.).

§ 2. Na postanowienie w sprawie wstrzymania wykonania decyzji służy stronie zażalenie, chyba że postanowienie wydał minister lub samorządowe kolegium odwoławcze.

54.Stwierdzenie nieważności, przesłanki, przebieg postępowania, orzeczenia

55.Uchylenie lub zmiana decyzji w trybie art.154 i 155k.p.a.

Zaświadczenia

Organ administracji publicznej wydaje zaświadczenia na żądanie osoby ubiegającej się o nie.

Zaświadczenie wydaje się gdy:

1. Wymaga tego przepis prawa

2. Osoba wymaga potwierdzenia stanu prawnego lub faktów we własnym interesie prawnym.

Zaświadczenia wydaje się bez zwłoki , najróżniej w terminie 7 dni.

Organ administracji publicznej nie może żądać od strony zaświadczenia faktów lub stanu prawnego znanych organowi z urzędu, bądź możliwych do ustalenia na podstawie ewidencji, rejestrów lub innej dokumentacji np. dokumentów typu dowód. Jeżeli takowego żąda musi wskazać przepis prawa .

---