Instytut Fizyki Politechniki Wrocławskiej we Wrocławiu |
||
Adam Janik |
Wydział Elektroniki |
kierunek: AIR |
data wykonania ćwiczenia: 98-05-08 |
rok akademicki: 97/98 |
Ocena:
.......................................................................................... |
Temat ćwiczenia: Sprawdzanie prawa Hooke'a. Wyznaczanie modułu Younga. |
Cel ćwiczenia.
Celem ćwiczenia jest sprawdzenie prawa Hooke'a i wyznaczenie modułu Younga przez pomiar wydłużenia.
Przyrządy użyte w ćwiczeniu.
urządzenie do pomiaru wydłużenia
przymiar liniowy (milimetrowy)
śruba mikrometryczna
komplet obciążników 6 x 1 kg (m = 0,01 kg)
Pomiar grubości wskaźników.
Grubości wskaźników [mm] |
|
dolny |
górny |
|
|
0,61 |
0,58 |
Pomiar grubości drutu.
Lp. |
Grubość [mm] |
1. |
0,89 |
2. |
0,89 |
3. |
0,89 |
4. |
0,89 |
5. |
0,89 |
6. |
0,89 |
7. |
0,89 |
8. |
0,89 |
9. |
0,89 |
10. |
0,89 |
Cechownie mikroskopów.
Cechowanie mikroskopu polega na pomiarze grubości q wskaźnika (zmierzonej za pomocą śruby mikrometrycznej) i grubości q' jego obrazu w mikroskopie, wyrażonej w liczbie działek skali na płytce ogniskowej mikroskopu, a następnie wyliczeniu stosunku :
mikroskop M1
q = 0,61
q' = 2,2125
w1 = 0,2757
mikroskop M2
q = 0,58
q' = 2,2675
w2 = 0,2558
6. Tabele wyników.
dociążanie |
||||||
masa [kg] |
M1 |
M2 |
a |
b |
x |
l |
0 |
4,06 |
7,87 |
1,12 |
2,01 |
0,89 |
0 |
1 |
3,88 |
7,54 |
1,07 |
1,93 |
0,86 |
0,03 |
2 |
3,74 |
7,23 |
1,03 |
1,85 |
0,82 |
0,07 |
3 |
3,61 |
6,89 |
0,99 |
1,76 |
0,77 |
0,12 |
4 |
3,46 |
6,59 |
0,95 |
1,68 |
0,73 |
0,17 |
5 |
3,37 |
6,31 |
0,93 |
1,61 |
0,68 |
0,21 |
6 |
3,26 |
6,09 |
0,90 |
1,56 |
0,66 |
0,23 |
odciążanie |
||||||
masa [kg] |
M1 |
M2 |
a |
b |
x |
l |
0 |
4,08 |
7,84 |
1,12 |
2,01 |
0,89 |
0 |
1 |
3,93 |
7,59 |
1,08 |
1,94 |
0,86 |
0,03 |
2 |
3,79 |
7,28 |
1,04 |
1,86 |
0,82 |
0,07 |
3 |
3,69 |
6,96 |
1,01 |
1,78 |
0,77 |
0,12 |
4 |
3,44 |
6,66 |
0,96 |
1,70 |
0,73 |
0,16 |
5 |
3,34 |
6,36 |
0,93 |
1,63 |
0,70 |
0,19 |
Przykłady obliczeń:
Wykres:
Wyznaczanie modułu Younga.
Wzór na moduł Younga ma postać:
Błąd względny i bezwzględny wyznaczenia modułu Younga obliczam wykorzystując metodę różniczki zupełnej. Otrzymuję wzór postaci:
W naszym przypadku:
m = 0,01 kg
L = 60,3 - 40,5 mm = 49,8 mm = 0,498 m
l/l = 0,0422
Błąd względny:
Błąd bezwzględny:
E = 1,48*1010 N/m2
Moduł Younga wynosi:
E = (20,49 1,48) * 1010 N/m2
WNIOSKI.
Doświadczenie polegające na wyznaczaniu modułu Younga przez pomiar wydłużenia podało nam wartość tegoż modułu. Moduł ten zależy od materiału z jakiego wykonane jest dane ciało Moduł Younga zwany jest stałą materiałową , która charakteryzuje dany rodzaj ciała . Jak widać z przeprowadzonego doświadczenia wydłużenie przy dociążaniu jak i odciążaniu jest prawie jednakowe. Z wykonanego doświadczenia wynika, że materiałem z którego jest wykonany badany drut jest stal. Wartość katalogowa modułu Younga zawiera się w przedziale od 21,0 do 21,9 1010 N/m2. Zmierzona przez nas wartość modułu Younga jest bardzo bliska wartości katalogowej i wynosi ok. 20,5*1010 N/m2. Wyznaczony moduł Younga obarczony jest błędem wynoszącym ok. 7,2%. Błąd ten może wynikać np. z niedokładności ustawienia mikroskopów i ich dostatecznej ostrości.
Charakterystyka pokazująca zależność wydłużenia w funkcji masy jest prawie liniowa, co potwierdza prawo Hooke'a. Wyniki oraz przeprowadzony na ich podstawie wykres nie jest dokładny , co może być spowodowane „zmęczeniem materiału”. Jak widać z pomiarów wydłużenia drutu nie były trwałe - były to odkształcenia sprężyste , ponieważ przy odkładaniu ciężaru drut wracał do punktu wyjścia.
Politechnika Wrocławska™ - Instytut Fizyki ©1998
- 3 -