Politechnika Wrocławska we Wrocławiu |
||
Paweł Proń |
Wydział Elektroniki |
kierunek: EiT |
data wykonania ćwiczenia: 98-03-31 |
Grupa: I |
rok akademicki: 97/98 |
Temat ćwiczenia: Pomiar pośredni rezystancji |
I. Użyte przyrządy i ich parametry.
zasilacz T-1043 typ ZNR-7 (kl. 0,1)
multimetr DM-441B (
0,5 % + 1 cyfra)
woltomierz V530 (
0,05 % + 0,01 % zakresu)
woltomierz LM-3 (kl. 0,5)
opornik dekadowy DR4b-16 (kl. 0,5)
II. Pomiary
1.Pomiar rezystancji w układzie poprawnie mierzonego prądu.
schemat pomiarowy
obliczenia pomocnicze
Rx [ |
Imax [mA] |
Umax [V] |
R1 = 20 |
316,23 |
6,3 |
R2 = 200 |
50 |
10 |
R3 = 20000 |
5 |
100 |
P1 = 2 [W]
Imax1 =
[mA]
Umax =
6,3 [V]
wyniki pomiarów
Rx [ |
U [V] |
U [V] |
I [mA] |
m |
R |
R [ |
|
Uwagi |
R1 |
2,316 |
|
115 |
|
20,14 |
|
1,7 |
Uz=10 [V] Iz=200 [mA] |
R2 |
3,149 |
|
15,3 |
|
205,82 |
|
0,7 |
Uz=10 [V] Iz=20 [mA] |
R3 |
7,757 |
|
0,388 |
|
19992,27 |
|
0,8 |
Uz=10 [V] Iz=2 [mA] |
R1 = 20,14
0,35 [
R2 = 205,82v
1,41 [
R3 = 19992,27
167,47 [
2. Pomiar rezystancji w układzie poprawnie mierzonego napięcia.
schemat pomiarowy
obliczenia pomocnicze tak jak dla punktu 1.
wyniki pomiarów
Rx [ |
U [V] |
U [V] |
I [mA] |
m |
R |
R[ |
|
Uwagi |
R1 |
0,711 |
|
35,33 |
|
20,12 |
|
28,43 |
Uz=1 [V] Iz=200 [mA] |
R2 |
0,734 |
|
3,589 |
|
204,51 |
|
28 |
Uz=1 [V] Iz=20 [mA] |
R3 |
3,248 |
|
0,163 |
|
19926,38 |
|
613,5 |
Uz=10 [V] Iz=2 [mA] |
R1 = 20,12
5,72 [
R2 = 204,51
57,26 [
R3 = 19926,38
122266,14 [
3. Pomiar rezystancji metodą porównawczą
schemat pomiarowy
wyniki pomiarów
Ux [V] |
Uw [V] |
Rx [ |
Rw [] |
R [] |
%] |
Uwagi |
2,39 |
2,384 |
204 |
200 |
|
2 |
DM-441B V530 |
dokładność dekady Rx
Rx =
[
]
3. Pomiar rezystancji wewnętrznej woltomierza
schemat pomiarowy
wyniki pomiarów
miernik |
zakres [V] |
U [V] |
U [V] |
I [mA] |
I [mA] |
Rv [ |
Rv [ |
[%] |
LM-3 |
7,5 |
4,91 |
|
0,664 |
|
7394,58 |
|
1,4 |
|
3 |
2,22 |
|
0,751 |
|
2956,06 |
|
1,6 |
V-530 |
10 |
9,922 |
|
0,001 |
|
9,922M |
|
100 |
|
100 |
9,02 |
|
0,001 |
|
9,02M |
|
100 |
4. Charakterystyka diody w kierunku zaporowym.
schemat pomiarowy
wyniki pomiarów
Lp. |
U [V] |
I [mA] |
1. |
0,202 |
0,01 |
2. |
0,266 |
0,01 |
3. |
0,364 |
0,01 |
4. |
0,446 |
0,03 |
5. |
0,561 |
0,71 |
6. |
0,628 |
3,55 |
7. |
0,709 |
25,71 |
8. |
0,741 |
57,88 |
9. |
0,771 |
142,38 |
10. |
0,778 |
181,76 |
wykres
III. Przykłady obliczeń.
I =
[0,5 % (wartości mierz.) + 1 cyfra] =
(0,5 % * 0,388 + 0,001) =
0,003 [mA]
U =
[0,05 % (wartości mierz.) + 1 cyfra] =
(0,05 % * 7,757 + 0,001) =
0,005 [V]
R =
[
R =
dla LM-3
I V. Wnioski.
Przy pomiarze rezystancji w układzie poprawnie mierzonego prądu błąd względny mierzonej rezystancji zmalał dla rezystancji 200 i 20 k. Układ ten jest zatem zalecany do pomiaru rezystancji większych od 200 (R>
=10k k
W układzie poprawnie mierzonego napięcia otrzymane wartości błędów względnych są szokujące, nie mniej jednak błąd maleje dla rezystancji mniejszych od 200 Zatem układ ten jest zalecany (pomijając wartości błędów, które mogą być wynikiem źle przeprowadzonych pomiarów, ze względu na brak doświadczenia), do pomiaru rezystancji małych (R<
= 10 k
Przy pomiarze rezystancji metodą porównawczą otrzymana wartość różniła się od wzorcowej o 4 , co daje błąd względny 2 %. Błąd ten nie może wynikać z niedokładności opornika dekadowego, gdyż jest on znacznie większy od błędu bezwzględnego dekady. Układ ten jest dobrym układem do pomiaru rezystancji, gdy w grę nie wchodzi duża dokładność (mniejsza od 2 %).
Pomiar rezystancji wewnętrznej dal woltomierza analogowego LM-3 otrzymaliśmy z błędem względnym około 2 , a otrzymana rezystancja pokrywała się z rzeczywistą, jednocześnie zależąc od zakresu z proporcją około 1000 na 1V. Niestety dla woltomierza cyfrowego V- 530 błąd jest rzędu 100 %. Wartości średnie są jednak bliskie wartościom rzeczywistym i nie zależą od zakresu. Z otrzymanych wyników nasuwa się wniosek, że stosowanie woltomierzy cyfrowych jest wygodniejsze jednak mniej dokładne od analogowych.
Badając zależność prądu diody w kierunku zaporowym od przyłożonego napięcia, wyznaczyliśmy jej charakterystykę. Dla napięć z przedziału od 0 - 0,6 V dioda nie przewodzi, wartość prądu jest bliska zeru. Po przekroczeniu napięcia 0,6 V prąd gwałtownie rośnie przy niewielkim wzroście napięcia. Należ zatem pamiętać przy projektowaniu układów , aby dla diody w kierunku zaporowym napięcie nie przekraczało napięcia progowego 0,6 V.
Politechnika Wrocławska™ ©1998
- 6 -