`PSYCHOBIOLOGICZNE MECHANIZMY ZDROWIA I CHOROBY
Kartezjusz - t. mechanistyczna; świat jako rodzaj wielkiego zegara, który można poznać analizując poszczególne jego części i powiązaniami pomiędzy nimi. Nie wyjaśnia ludzkiej duszy. Zwierzęta i po części ludzie to mechanizmy, jednak człowiek ma duszę, która będąc niematerialną wpływa na ciało.
Czynniki psychiczne pośrednio wpływają na zdrowie np. zmiana stylu życia wpływa na zmianę stanu zdrowia. Czynniki psychiczne wpływają np. na to ile ludzie jedzą, czy palą itp. Stres np. obniża wydajność pracy serca.
UKŁAD NERWOWY
- ośrodkowy ( mózg z rdzeń)
- obwodowy ( nerwy czuciowe i ruchowe + Autonomiczny Układ Nerwowy)
Autonomiczny układ nerwowy
Działa bez udziału woli
Jego włókna mają początek w ośrodkowym
a) współczulny - ( funkcje opisał Walter Cannon XIX/XXw), łączy się z rdzeniem nadnerczy wydzielającym adrenalinę i noradrenalinę, działa pobudzająco
ukł. Nerwowy + rdzeń nadnerczy= ukł. Współczulno - nadnerczowy
ukł. Współczulno - nadnerczowy przygotowuje do walki lub ucieczki,
ukł. Współczulno - nadnerczowy odpowiada za adaptacyjny wzorzec reakcji
Adaptacyjny wzorzec reakcji:
- źrenice i drogi oddechowe rozszerzają się
- ślina gęstnieje
- zwężenie naczyń krwionośnych (wzrost ciśnienia krwi)
- rośnie krzepliwość krwi
- serce przyspiesza
- krew idzie z jelit do mięśni szkieletowych
- wytrysk
- dla współczesnych może być niebezpieczny dla zdrowia ( bo poziom ADR i NORADR przy przewlekłym stresie pozostaje wysoki po zakończeniu dnia, podczas gdy normalnie powinien opadać) co powoduje wzrost ciśnienia krwi, jej krzepliwości, przyspieszenie rytmu serca
b) przywspółczulny
- zwalnia rytm serca
- zwęża źrenice
- krew do jelit
- relaksuje
- erekcja
- reakcja regeneracji jednostki lub gatunku
PODWZGÓRZE
- zarządza AUN
- nad podniebieniem łączy się z przysadką
- kontrola jedzenia, seksu, temperatury, sen, emocje, wydzielanie wewnętrzne, wydajność przysadki
- stanowi podstawę ukł. Limbicznego
UKŁAD LIMBICZNY - emocje
- hipokamp, most, ciało migdałowate, opuszka węchowa, zakreśl obręczy, guzek węchowy, kora orbitalna, płat gruszkowaty,
Wściekłość pozorna ( J. W. Papez)- odcięcie połączeń mózgowych powyżej podwzgórza ujawnia reakcję nie podlegającą kontroli wyższych ośrodków. Zwierzę poddane stymulacji jest rozzłoszczone, a emocje nie podlegają normalnej kontroli. Złość pojawia się i znika bardzo szybko.
UKŁ. PODWZGÓRZOWO - PRZYSADKOWO - NADNERCZOWY
- kora nadnerczy jest kontrolowana podwzgórzem
- przysadka gruczoł nadrzędny , blisko podwzgórza i wpływa na korę nadnerczy
- podwzgórze wydziela czynnik uwalniający kortykotropinę, kontroluje uwalnianie kortyzolu z kory nadnerczy
- hormony przysadki transportowane do mózgu i wpływające na jego aktywność- neuropeptydy
Hormony kory nadnerczy
1) mineralokortykoidy
- regul. Równowagę m.in. sodu i potasu np. aldosteron
2) glikokortykoidy np. kortyzol „hormon stresu”
- regul. Poziom cukru,
- kontrola ciśnienia,
- kontrola reakcji zapalnych,
-reakcji odpornościowych np. alergicznych
3) niewielka ilość sterydów anabolicznych
OGÓLNY ZESPÓŁ ADAPTACYJNY (GAS)
Selye - w odpowiedzi na każdy stresor, ważny jest hormon adrenokortykotropowy ( ACTH) z przysadki
- częściowo podlega kontroli OUN
1) faza reakcji alarmowej -
2) faza odporności - reakcje organizmu pozornie wracają do normy, naruszenie zasobów
3)faza wyczerpania - wzrost aktywności gruczołów dokrewnych, wzrost kortyzolu może doprowadzić do śmierci
UKŁAD ODPORNOŚCIOWY
1) Odporności wrodzonej - nie rozpoznaje antygenów ( patogenów jak szkodliwe) broni na oślep, śluzówka, włoski w nosie, kaszel, rzęski w płucach, wzrost temperatury, gorączka, kichanie
2) nabytej- występuje jedynie u kręgowców, identyfikuje wroga
a) komórkowej - skł. Się z komórek rozpoznających czynniki chorobotwórcze i niszczy je. Dobrze radzi sobie z grzybami, wirusami i pasożytami.
( fagocyty - żerne, limfocyty T i komórki B)
Limfocyty T
( szpik a potem do grasicy)
Choroby autoimmunologiczne - np. toczeń rumiano waty trzewny, jak limfocyty T niszczą własne tkanki, czego normalnie nie robią bo rozpoznają tzw. Markery zgodności tkankowej ( hasło)
- pomocnicze - iformują ukł. Odpornościowy czy ma walczyć czy odpoczywać. Wytwarzają limfokiny - przekaźniki chemiczne ( interleukiny, interferony)
- zabójcy - niszczą komórki zawierające antygen
- supresorowe - zawieszają działanie układu komórek T
Monocyty - stają się makrofagami gdy opuszczą ukł. Krwionośny i dotrą do tkanki łącznej
Komórki zabójcy( K ) - rozpoznają dopiero, gdy antygen pokryty jest przeciwciałem, niszczą nowotworowe,
naturalni zabójcy (NK) - niszczą bez dodatkowej pomocy ukł. Odpornościowego, wirusy i nowotwory
b) humoralnej - przeciwciała, immunoglobuliny lub gamma globuliny, w kształcie litery Y, działa jak klucz do zamka, produkowane są przez komórki B
część rozwidlona - fragm.wiążący antygen
pień - fragm.. krystalizujący nie wiąże się z antygenem , uruchamia atak
aglutynacja - przeciwciała wiążą obce substancje między sobą w taki sposób, że tworzą bezbronną plątaninę.
Precypitacja - przeciwciała sprawiają, że antygeny nie są w stanie rozpuścić się w płynach ustrojowych i te stają się nieskutecznymi ciałami stałymi, które łatwo się usuwa z organizmu.
RAK I NADZÓR IMMUNOLOGICZNY
Teoria nadzoru immunologicznego - w naszych organizmach często rozwijają się nowotwory, ale ukł. Odpornościowy kontroluje organizm i niszczy te komórki.
Psychika a choroby nowotworowe
zachorowanie na raka jako następstwo tolerowania przewlekłych stresorów
hiperadaptoza - czynnik uwalniający kortykotropinę nakazuje korze nadnerczy wydzielać kortyzol, wydziela się go tak dużo, że podwzgórze zwiększa swoją tolerancję na jego poziom, podwyższony poziom zostaje uznany za normalny ( bierny styl radzenia sobie i depresja)
wg Dilmana i współpracowników kancero filia = hiperadaptoza + wysoki poziom lipidów
(bo mniej limfocytów T)
kancero filia - większa podatność na raka
Mózg wpływa na funkcjonowanie ukł. Odpornościowego
Warunkowanie odpowiedzi immunologicznej
Robert Ader - psychoneuroimmunologia - wyjaśnia wzajemne oddziaływanie psychiki, ukł. Nerwowego, hormonalnego i odpornościowego.
Kojarzył smak sacharyny z efektami cyklofosfamidu powodującego nudności. Szczury zdychały.
Tezy potwierdzające:
1) zachodzi ten sam efekt przy wielu eksperymentach
2) rozmiar supresji niewielki
3) efekt nie występuje przy innej substancji
4) efekt nie jest skutkiem hormonalnej reakcji na stres, nawet usuwano nadnercza, która odpowiadają za stres a efekt nadal był taki sam
Ukł. nerwowy unerwia grasicę
Podwzgórze monitoruje działanie ukł. odpornościowego
Na kom. Ukł. odpornościowego znajdują się receptory określonych hormonów i neurotransmiterów
Lewa i prawa półkula różnie oddziałują na ukł. odpornościowy
Uszkodzenia mózgu prowadzą do zmian w aktywności układu odpornościowego ( np. podwzgórza w odporności komórkowej, Tylka jego część = wzmacniają niektóre aspekty odporności komó®kowej)
Choroby autoimmunologiczne częściej występują u leworęcznych
Anafilaksja - silna, czasem śmiertelna reakcja na pojawienie się w organizmie obcych białek, na której organizm wcześniej wyprodukował przeciwciała. ( np. na penicylinę, czy ukąszenia owadów)
Uszkodzenie przedniej części podwzgórza = brak anafilaksji
Stres a odpowiedź odpornościowa
Stres osłabia odpowiedź immunologiczną, czasem tylko wzmacnia.
Ukłąd nerwowy dysponuje receptorami przygotowanymi do odbioru opioidów ( naturalne to endorfiny) Po łagodnym stresie ( np. bieganiu) zwiększona odporność na ból dzięki nim
Wiele komórek ukł. odpornościowego posiada receptory dla opioidów, które zwykle tłumią jego odpowiedź.
W reakcji na stres są 2 mechanizmy:
I zależny od opioidów ( i ten właśnie w odpowiedzi na stres tłumi NK?) szczury z wszczepionymi mózgami wcześniej tu umierały jak były poddane stresowi
II niezależny od nich
Immunosupresja to hamowanie procesu wytwarzania przeciwciał i komórek odpornościowych przez różne czynniki zwane immunosupresorami np. przez promieniowanie rentgenowskie.
- studenci poddani relaksacji uniknęli immunosupresji
Mechanizmy fizjologiczne
Hormony wywołują zmiany w ukł. odpornościowym np. ACTH zmniejsza produkcję przeciwciał
OUN może wpływać na czynniki związane z odpornością wrodzoną, na przykład na wzorzec przepływu krwi w organizmie, co zmienia temperaturę oddziałujące na czynniki chorobotwórcze
Komórki ukł. odpornościowego i ukł. nerwowy wpływają na siebie wzajemnie, choć niewiele na ten temat wiadomo
PRACA PSYCHOLOGA W GINEKOLOGII I POŁOŻNICTWIE
- w przewlekłych schorzenia ważna nerwicowa nadbudowa
DIAGNOZA:
1) ocena ewentualnego udziału czynników emocjonalnych w genezie i podtrzymywaniu dolegliwości
2) postawa pacjentki wobec choroby i leczenia
3) ocena jej osobowości i mechanizmów obronnych
4) ocena tzw. Zysków z choroby
PSYCHOTERAPIA
1) podtrzymująca
2) warunki do odreagowania w rozmowie negatywnych emocji
3) rozwijanie współpracy z lekarzami i pielęgniarkami
4) uwrażliwianie zespołu leczącego na psychologiczną problematykę pacjentek
BADANIE - PRZEŻYCIA KOBIETY
- emocjonalny stres
- lęk przed bólem
- wstyd
- skrępowanie
- upokorzenie lub poniżenie
- reakcje przeniesieniowe: a) nadmierna idealizacja lekarza ( pozytywne)
b) demonizowanie go, przypisywanie wrogich zamiarów ( negatywne)
- zależą od natury powodów skłaniających ją do badania
- nie akceptujące swojego ciała gorzej to znoszą
- skojarzenia natury seksualnej
DOJRZENIE PŁCIOWE
- konieczność psychicznej adaptacji do zmian wyglądu, budowy ciała i jego funkcji oraz oczekiwań otoczenia
- przełom: pierwsza miesiączka ( menarche)
- dziewczynka oczekuje jej jeśli u dziewczynki doszło do ustalenia pozytywnej postawy wobec własnej płci, jeśli nie wstyd, niepokój, niechęć i próby maskowania kobiecych cech
- rola psychologa: ocena ich głębokości: czy to zjawisko przejściowe, czy osobowościowe
- trudności gdy jest a) przedwczesne: dzieci traktowane są jakby były starsze
b) zbyt późne: kuracje hormonalne jako obciążenie psychiczne
- etiologia zbyt późnego: niedojrzałość emocjonalna, niepełna bądź wadliwa identyfikacja psychoseksualna
- zaburzenia rozwoju płciowego: obojnactwo, wady wrodzone narządów płciowych określenie identyfikacji psychoseksualnej
CYKL MIESIĄCZKOWY I FUNKCJONOWANIE NARZĄDÓW PŁCIOWYCH
- przy chorobach przewlekłych narządów pogarsza się ogólne przystosowanie emocjonalne : nadpobudliwość, niepokój, stany depresji
- uwarunkowane jest to:
a) rodzajem somatycznych dolegliwości
b) znaczenie jakie przypisuje im kobieta
c) jej aktualna sytuacja psychologiczna
d) osobowość i nastawienie do leczenia
- szczególnie nerwicogenne choroby uniemożliwiające lub upośledzające współżycie
- znaczenie stresu, traumy z dzieciństwa
Cele pracy psychologa
- rozładowanie napięć
- zmiana nastawień psychicznych wobec zaburzenia i partnera
- pogłębienie rozumienia mechanizmów do zaburzeń
- przekształcenie reakcji seksualnych
Czynniki osobowościowe zaburzeń biologicznych funkcji organizmu kobiety:
- niedojrzałość emocjonalna
- niepełna akceptacja roli kobiecej
- nieuświadomione konflikty dotyczące tej sfery
- patogeny: lęk i depresja
- czynniki psychiczne mają znaczenie w bolesnym miesiączkowaniu i ZNP
- Pochwica - dysfunkcja seksualna polegająca na niezależnym od woli skurczu mięśni wokół wejścia do pochwy, co może powodować zamknięcie wejścia i niemożność odbycia stosunku płciowego, gdyż powoduje silny ból przy wprowadzaniu prącia do pochwy. Podobny ból pojawia się przy próbie wprowadzenia tamponu czy palca.
Pochwica nieorganiczna - powodująca bolesność, jest zazwyczaj związana z reakcją obronną, wynikającą z niejasności nastawienia emocjonalnego do partnera, bądź z lęków seksualnych kobiety. Bywa także reakcją powstającą w okolicznościach nie sprzyjających współżyciu seksualnemu - związanych z zagrożeniem, narażeniem na wstyd itp.
Mają tu także znaczenie zmiany somatyczne: nadżerki, pęknięcia, owrzodzenia.
CHIRURGIA GINEKOLOGICZNA
Zabiegi dzielimy na:
1) korygujące lub poprawiające funkcje narządu - np. usunięcie wad w budowie ( zrośnięcie pochwy)
2) diagnostyczne
3) radykalne - wymagające usunięcia narządu ( np. guzów, zmiany położenia: wypadająca macica)
4) usuwanie ciąży
Zespół pokastracyjny - ustanie czynności jajników.Jest to zespół objawów klinicznych będących następstwem utraty wszystkich funkcji gonad a tylko nie fizyczne usunięcie gonad.
CIĄŻA I PORÓD
- ciąża = nowa sytuacja psychologiczna
- momenty stymulujące rozwój więzi z dzieckiem: ruchy, bicie serca, widoczność brzuszka, USG i kardiotokografia ( serce)
- poród= obawy o zdrowie i życie dziecka, przed bólem, utratą kontroli i panowania nad sobą, przed brakiem troskliwości i dobrej opieki ( część może być nierealistyczna dyktowana lękiem i neurotycznością)
- lęk jest wyższy u kobiet silnie ambiwalentnych uczuciowo wobec dziecka lub podświadomie wrogich mu
- lęk sprzyja powikłaniom i wzmaga ból
W. Fijałkowski - lękowe nastawienie wobec porodu wzrost napięcia wegetatywnego i mięśniowego zwiększenie odczuwalności skurczów i bólu, utrudnianie porodu
ZABURZENIA PŁODNOŚCI
bezpłodność
1) frustracja społeczna - dezaprobata ze strony środowiska
2) psychiczna - brak samoakceptacji, obniżenie samooceny
3) egzystencjalna - p. winy, poczucie krzywdy, zagrożenie potrzeby sensu życia, poczucie przemijalności własnego istnienia, może być traktowana jako kara
- bezpłodność szczególnie trudna dla neurotyczek
- uczucia przygnębienie i drażliwość
- niekorzystna rola = nadmierna koncentracja na technicznej stronie stosunku której celem staje się tylko i wyłącznie zapłodnienie
- rola psychologa:
a) zebranie inf. o problemach emocjonalnych pary, stosunku do niemożności posiadania dzieci, motywy podjęcia leczenia i oczekiwania ( niezależnie od siebie mąż i żona)
b) łagodzenie psychicznych skutków niepłodności
c) udzielanie oparcia emocjonalnego
d) zmniejszanie poczucia winy
e) rozładowanie negatywnych uczuć
Czynniki psychiczne niepłodności:
- niepełna identyfikacja z płcią i rolą macierzyńską
- negatywne bądź ambiwalentne postawy wobec ciąży i dziecka i partnera
- konflikty i zaburzenia psychoseksualne
- chwiejność i niedojrzałość emocjonalna
Czynniki biologiczne niepłodności:
- zaburzenia funkcji podwzgórza i przysadki czyli brak owulacji
- zaburzenia strukturalne i funkcjonalne jajników
-wrodzone lub nabyte wady jajowodów
- zaburzenia budowy i czynności macicy oraz jej szyjki
- czynnik męski- zaburzenia spółkowania, czynności jąder, anomalie i słabość plemników
- autoimmunizacja plemników - polega ona na wytwarzaniu przez organizm mężczyzny przeciwciał przeciwko plemnikom doprowadzając do ich uszkodzeń rozpoznając je jako obce antygeny
PSYCHOGENNA NIEPŁODNOŚĆ
Udział w stosunkach bez uczuciowego zaangażowania, mający na celu zapłodnienie
Konfliktowa natura pragnień dotyczących macierzyństwa
Obawy przed urodzeniem dziecka chorego z wadami
Wyrzuty sumienia z powodu antykoncepcji
Lęk przed nadwagą i utratą seksownej sylwetki
Obawy na temat utraty uczuć męża i komplikacji w pracy
Konflikt ról: praca, dom
Silny przewlekły stres
Leczenie:
- uświadomienie pragnień i obaw
Fazy reakcji na diagnozę bezpłodności:
1) zaprzeczenie
2) żal, złość, pretensje, gniew
3)
4) zrozumienie, akceptacja
poronienia
- uczucia niepokoju
- ograniczenia w kontaktach, ruchu itd. bo są długo w szpitalach
- reakcje regresyjne i zależnościowe, lękowa koncentracja na swoim ciele,
- reakcje depresyjne
Psycholog: relaksacja, sugestia, wystrój pokoju, źródła inf. - prasa, radio itp.
Czynniki psychiczne współwarunkujące zaburzenia rozrodcze:
1) stan emocjonalny pacjentki
2) jej osobowość
3) stresy sytuacyjne
PSYCHOLOGIA PROKREACYJNA
Definiuje zdrowie reprodukcyjne jako pełny fizyczny, psychiczny i społeczny dobrostan w zakresie funkcji i procesów związanych z prokreacją n wszystkich etapach życia. + zagadnienia w okresie poporodowym, menopauza i andropauza.
CIĄŻA WYSOKIEGO RYZYKA
Czynniki:
a) biologiczne - choroby przed ciążą ( krążenia, reumatyczne, niepełnosprawność)
b) psychologiczne - przemoc partnera, ciąża jako wynik gwałtu, nieplanowana i u niepełnoletnich
c) społeczne - hospitalizacje. Izolacja pod rodziny, brak ciepła i komfortu, konfrontacja z doświadczeniami innych pacjentek
Ciąża
I trymestr - prblem nudności i wymiotów; zdrowie somatyczne matki i dziecka, psychologia ewolucyjna - są to reakcje adaptacyjne, chroniące
II - rozwój więzi i komunikacji, rozwój świadomości rodzicielskiej i spostrzegania dziecka jako odrębnej istoty
III - emocje kobiety i poziom stresu przed porodem
Postawy względem macierzyństwa:
a) ułatwiające rozwój dziecka - dostrajanie aktywności matki do nowej sytuacji
b) regulujące - kontynuują dotychczasowy tryb życia
a) ojcowie uczestniczący
b) obserwujący
szkoła rodzenia:
- trening kondycji i sprawności ruchowej
- umiejętność rozluźniania mięśni
- sprawne oddychanie przeponowe
Rodzaje porodu:
1) radosny
2) zadaniowy
3) lękowy
4) psychicznie obojętny
5) bierny
WYKŁ. 8 SUBIEKTYWNE KONCEPCJE ZDROWIA
Rozdz. 2 Promocji zdrowia
Zacznij od strony 36 - biblioteka śląska na miejscu
WYKŁ. 9 MODELE ZACHOWANIA SIĘ WOBEC WŁASNEGO ZDROWIA
Rozdz. 1 Promocji zdrowia , rozdz. 8 Psychologia zdrowia
Psychologiczne modele teoretyczne leżące u podstaw promocji zdrowia
Promocja zdrowia ( wg Karty Ottawskiej) - proces umożliwiający każdej osobie zwiększenie oddziaływania na własne zdrowie w sensie jego poprawy i utrzymania. Zdrowie wg WHO jako pełny fizyczny, psychiczny i społeczny dobrostan.
- Poza kartą doliczamy do tego także działania prewencyjne, stąd ogarnia nie tylko zdrowych, ale i po chorobie, ich rodziny, a także ludzi z grup ryzyka.
- umieszczenie w centrum uwagi zdrowia, nie choroby
Stopnie prewencji:
1) prewencja pierwotna - cel: zapobieganie chorobie u osób zdrowych, szczególna troska na os. Z grupy ryzyka czyli zagrożone jakimś problemem
2) prewencja wtórna - cel: zapobieganie nawrotom choroby, obiekt troski - osoby po chorobie, albo w końcowej jej fazie
3) prewencja trzeciego stopnia - zapobieganie skutkom społecznym choroby, skutkom jej dla jego rodziny
Promocja zdrowia - proces skierowany na osoby zdrowe, ale obejmujący oprócz działań podnoszących i umacniających zdrowie, także prewencję pierwotną.
Rodzaje zachowań ukierunkowanych na cele zdrowotne:
1) promujące zdrowie - cel: wzrost zasobów zdrowotnych ( ćw. fizyczne) - czynnik poznawczy
2) ochraniające zdrowie; cel:
a) zapobieganie chorobom ( eliminacja czynników ryzyka np. tytoń)
b) wczesne wykrywanie chorób w fazie asymptomatycznej, co zmniejsza ich skutki (np. samokontrola) - czynnik emocnonalny, „czujny” styl radzenia sobie z zagrożeniami
I PODEJŚCIE POZNAWCZE - Model PRZEKONAŃ ZDROWOTNYCH
( HBM)
najstarszy, pierwsza koncepcja w ogóle
inspirowany t. poziomu aspiracji K. Lewina i współpracowników oraz t. podejmowania decyzji ( np. składnik „spostrzeganie korzyści - spostrzeganie przeszkody” odpowiada użyteczności wyniku, „spostrzegana podatność na chorobę” to subiektywne prawdopodobieństwo zachorowania)
skierowany na ochronę zdrowia, a nie jego wzrost
pierwotna wersja obejmowała jeszcze cue - zewnętrzne pobudki do działania
Czynniki percepcyjno- poznawcze: a) spostrzegana podatność na określoną chorobę
b) ocena powagi choroby
Kształtują się one przy udziale
1) zmiennej „wiedza o chorobie”
2) zmiennych pośredniczących o charakterze:
a) psychospołecznym ( osobowość, klasa społeczna itp.)
b) demograficznym ( wiek, płeć)
1 i 2 decydują o spostrzeganym zagrożeniu określoną chorobą - kluczowy element modelu
Na prawdopodobieństwo podjęcia zalecanego działania prewencyjnego wpływa:
a) spostrzeganie zagrożenia określoną chorobą
b) bilans spostrzeganych korzyści i przeszkód
W badaniach empirycznych uwzględnia się czynniki:
1) spostrzegana podatność na chorobę
2) spostrzegane korzyści
3) spostrzegane przeszkody - czynniki najważniejszy dla zachowania
4) spostrzegana „powaga choroby”
Według twórców podejścia HBM aby doszło do działania profilaktycznego:
1) obecność motywacji do działania ( jako iloczyn podatności na chorobę i jej powagi = powyżej 0)
2) ocena użyteczności działania ( wynik powyżej 0, korzyści więcej niż kosztów)
3) pojawienie się cue - czynnika wyzwalającego zachowanie
Schemat modelu s.124 r.8
II PODEJŚCIE SPOŁECZNO - POZNAWCZE
1) teoria uzasadnionego działania (TRA)
2) teoria planowego zachowania
- oba modele mają charakter ogólny: dotyczą tak ochraniania zdrowia, jak i jego promocji, wyjaśniają wszelkie zachowania celowe nie są specyficzne dla zachowań zdrowotnych
A) Teoria uzasadnionego działania (TRA) - Ajzen i Fishbein.
Kluczowe pojęcie:
Intencja, zamiar podjęcia zachowania, który urzeczywistnia się, gdy nie ma przeszkód. Jest najbliższym, bezpośrednim czynnikiem determinującym zachowaniem. Intencję kształtują czynniki
1) indywidualne - indyw. postawa wobec określonego zachowania, która zależy od:
a) spostrzeganych konsekwencji - przekonania behawioralne dotyczące wyniku
b) osobistej oceny - tego wyniku
2) społeczne - normy społeczne ( norma subiektywna dotycząca tego zachowania)
a) jak spostrzegane są oczekiwania innych osób lub grup ważnych dla jednostki\ czyli przekonania normatywne
b) jaka jest motywacja do postępowania zgodnie z tymi oczekiwaniami\ czyli przekonania normatywne
kluczowym założeniem jest przekonanie, że większość zachowań człowieka znajduje się pod kontrolą woli
Ajzen dołączy jeszcze czynnik:
3) Spostrzegana kontrola behawioralna - przekonania na temat trudności lub łatwości wykonania wchodzącego w grę zachowania uwarunkowana:
a) przeszłymi doświadczeniami
b) oceną własnych zdolności pokonywania przeszkód ( trudność zachowania)
Nowe ujęcie = nowa nazwa: B) teoria planowego zachowania
- W tym ujęciu ważne jest uwzględnienie intencji jako osobnej kategorii
Schemat modelu str. 126 r. 8
III MODEL INTEGRUJĄCY - MODEL PROMOCJI ZDROWIA
( HPM) wg. Pender
U jego podstaw leży podejście społeczno - poznawcze, przyjmujące, że zachowanie jest determinowane działającymi w interakcji:
a) czynnikami poznawczymi
b) afektywnymi
c) behawioralnymi
d) pochodzącymi z otoczenia
czynniki poznawczo percepcyjne:
1) ważność zdrowia
2) spostrzegana kontrola zdrowia
3) spostrzegana własna skuteczność
4) definicja zdrowia
5) spostrzegany stan zdrowia
6) spostrzegane korzyści z zachowania promującego zdrowie
7) spostrzegane przeszkody w zachowaniu promującym zdrowie
Czynniki modyfikujące czynniki poznawczo - percepcyjne:
1) cechy demograficzne
2) cechy biologiczne
3) wpływy interpersonalne
4) czynniki sytuacyjne
5) czynniki behawioralne
Czynniki poznawczo- percepcyjne wpływają na zachowania promujące zdrowie:
1) prawdopodobieństwo podjęcia zachowania
2) pobudki do działania ( cue)
- teoria ta odnosi się do promocji zdrowia a nie tylko do jego ochrony
- uwzględnia czynniki zaczerpnięte z teorii społecznego uczenia się ( spostrzegana kontrola zdrowia, własna skuteczność, wpływy interpersonalne)
Wykorzystanie teorii w promocji
- do opisu i wyjaśniania danych o zachowaniach ważnych dla zdrowia
- do ewaluacji programów promocyjnych
- jako podstawy programu oddziaływań
- zależy od wieku i okresu do którego program jest kierowany, rodzaju zachowania, które ma się zmienić i miejsca promocji
- pomijają zachowania rutynowe
- wkomponowują oddziaływania społeczne w system percepcyjny jednostki, odwołują się do wewnętrznego układu decyzyjnego, a podstawą promocji jest interakcja, istota to właśnie oddziaływania promotora: osoby bądź instytucji
- decyzja nie jest jednoznaczna z podjęciem zachowania, jego modyfikacja przebiega w wielu etapach, która następują PO decyzji ( np. uczenie się zachowania, jego zapoczątkowanie i kontynuacja, aż do nawyku)
- pomijają szeroki kontekst społeczno - kulturowy
IV MODELE FAZOWE ZMIANY ZACHOWAŃ ZDROWOTNYCH
1) Transteoretyczny i stadialny model zachowań zdrowotnych ( TTM)
2) model fazowy dostrzegania ryzyka
3) procesualny model działań zdrowotnych
A) Transteoretyczny i stadialny TTM ( J.Prochalska, C.C. DiClemente)
Miał służyć do analizy zmian występujących pod wpływem własnej aktywności człowieka. Konstrukt zmiany stadialnej jest podstawowy i centralny dla tego modelu. Różne stadia uruchamiają różne procesy: wiedza o zdrowiu, świadomość, samoświadomość, typ reagowania emocjonalnego, rodzaj oporów, błędy percepcji i poziomu ryzyka, sytuacji społecznej, powstawanie zaangażowania itp.
1) stadium prekontemplacji - brak świadomości problemów zdrowotnych wynikających z zachowań ryzykownych, ani możliwości poprawy i rozwoju zasobów. Zachęcani do zaprzestania ryzykownych zachowań nie reagują. Subiektywne poczucie korzyści doraźnych płynące z zachowań ryzykownych przewyższa możliwe szkody
2) stadium kontemplacji - zastanawiają się nad problemami zdrowotnymi i rozważają możliwość zmiany w ciągu pół roku
3) stadium przygotowawcze - pojawia się intencja, planują w najbliższym miesiącu podjąć nowe zachowanie lub wprowadzić zmiany. Świadomość ryzyka jest realna i przyjemność z antyzdrowotnych zachowań jest osłabiona.
4) podjęcia aktywności - zmiana zachowania i otoczenia i zdobywanie nowych doświadczeń
5) utrzymywania - korzystnych, prozdrowotnych zmian, utrwalanie ich ( ok. pół roku po rozpoczęciu działania)
6) stadium nawrotu - mające zastosowanie w zmianach zachowań typu uzależnienia
B) Model fazowy dostrzegania ryzyka Weinsteina
7 faz zmiany ryzykownego zachowania. Niemożliwe jest pominięcie którejkolwiek z nich, ale możliwe są powroty do poprzedniej fazy. Najważniejsze są fazy 2 i 4
Schemat str. 132 r. 8
c) Procesualny model działań zdrowotnych HAPA Ralfa Schwarzera
- uwzględnia fazy i zakłada, że każda z nich ma swoiste determinanty
- ważnym czynnikiem jest poczucie własnej skuteczności o specyficznej dla każdej fazy treści
- model obejmuje wprowadzenie nowych zachowań jak i zmianę dotychczasowych antyzdrowotnych
- występuje to zmienna oczekiwanie dotyczące wyniku czyli przewidywanie pozytywnych zmian. Powinien zapowiadać konkretne korzyści bez istotnego naruszania indywidualnej hierarchii wartości
1) faza motywacyjna - poprzedza działanie, powstanie intencji - skuteczność co do inicjowania działania, występuje tu zmienna: spostrzeganie ryzyka czyli czy osoba uważa, że zagrożenie dla zdrowia jest problemem. Jej komponenty to:
a) spostrzeganie i własna ocena zagrożeń dla zdrowia
b) ocena własnych potencjałów lub słabości i uwrażliwień wobec zagrożeń zdrowia
Aby powstałą intencja a) niezbyt nasilone b) niewielkie zmniejszenie poczucia kompetencji
2) faza realizacji działania (wolicjonalna) - skuteczność w utrzymywaniu działania pomimo przeszkód. Pomiędzy intencją a zachowaniem jest planowanie działania i jego kontrola
- dobre intencje nie wystarczają bo są czynniki sytuacyjne: sytuacyjne bariery ( przeszkody) i zasoby takie jak wsparcie społeczne
WCIELENIE INTENCJI W CZYN
- wykorzystano ogólne teorie regulacji zachowania
Model Schwarzera
wykorzystuję koncepcję siły woli Kuhla
siła woli na wprowadzenie zmian zależy od orientacji na działanie nie na stan
Skupienie na rozbieżności między stanem teraz a w przyszłości i na możliwości zlikwidowania tej rozbieżności przez konkretne działania.
Warunkiem orientacji na działanie jest dojrzały zamiar. To taki:
- podmiot czuje się sprawcą innowacji ( czuje osobiste zobowiązanie do działania)
- dokładnie określa cechy kontekstu, w którym zamiar będzie realizowany (czas, miejsce itp.)
- ma dokładny plan działania zdrowotnego
Efektywność zależy też od:
- koncentracji podmiotu na informacjach podtrzymujących zamiar
- skupianiu się na wzbudzaniu uczuć wzmacniających zamiar i jego realizację
- koncentrowanie się na danych wspomagających realizację a tłumienie zakłócających ją
- oceny własnej skuteczności
Model Gollwitzera - teoria wcielania w życie intencji
- wyróżnia intencję celu i intencję urzeczywistniania zamiaru
- Urzeczywistenie intencji polega na zaplanowaniu działania
- w sytuacji X zachowam się w sposób Y wskazuje na związek działania z sytuacją
- taki związek usztywnia zachowanie
Model Bagazziego i Edwardsa
- ważne są procesy ustanawiania celów i intencji celów one odpowiadają za przebieg aktywności
- intencja stanu końcowego ( mam zamiar osiągnąć X)
- intencja behawioralna ( zamierzam zrobić A aby osiągnąć X, odpowiada za rozpoczęcie działań)
-po określeniu intencji behawioralnej człowiek planuje sposoby realizacji celu: kiedy, co i jak zrobi?
- ważne jest wybranie konkretnego zachowania na które prócz norm, poczucia wł. Skuteczności, oczekiwania pozytywnych wyników mają także wpływ antycypowane emocje po wprowadzeniu zachowań
ZASADY KSZTAŁTOWANIA I ZMIANY ZACHOWAŃ ZDROWOTNYCH
Najcześciej wyróżnia się 3 fazy zmiany zachowań:
1) fazę motywacyjną kończącą decyzję o zmianie ( ważne makrooddziaływania, kampanie reklamowe, akcje społeczne itp. Ważna rola mech. Wpływu społecznego)
2) fazę wprowadzenia zmian czyli urzeczywistnianie intencji ( mikroodziaływania szczególnie na grupy ryzyka, kluby sportowe, akcje odchudzania, treningi antystresowe)
3) faza utrwalania zachowań ( siła woli, poczucie wł. Skuteczności, wsparcie społeczne
ZASADY:
- zmiana zachowania jako swobodny wybór ( nie narzucony)
- zmiany powinny mieć związek z systemem wartości i zadaniami rozwojowymi
- powinny być pozytywnie oceniane
- stawianie realistycznych celów
- propozycje prozdrowotne i przekazywana wiedza dostosowana do odbiorców
- ważna rola wspomagającego oddziaływania grup, społeczności lokalnej i wsparcie profesjonalistów
- warto wiedzieć i ocenić w jakiej fazie decyzji jest osoba, jaką ma motywację i cele zdrowotne itp.
Rozdz. 3 promocja zdrowia
Modele zachowania się człowieka wobec własnego zdrowia
Zdrowie jako wartość;
a) autoteliczna - być zdrowym
b) instrumentalna - mieć zdrowie ( np. uszkadzanie się, żeby dostać odszkodowanie)
Człowiek nie musi pozytywnie wartościować swojego zdrowia. Może ono być lekceważone, narażane, sprzedawane a nawet poddane autodestrukcji.
Ogólny model zachowania się wobec własnego zdrowia:
1) świadomość zdrowotna
- wzorce percepcyjne
- wiedza o zdrowiu i chorobach
- miejsce zdrowia w hierarchii wartości
2) zachowanie
- prozdrowotne
- antyzdrowotne
3) skutki zachowań
a) dla zdrowia
b) innych sfer życia
4) sytuacja życiowa człowieka
ŚWIADOMOŚĆ ZDROWOTNA - złożona struktura poznawcza, pełni rolę regulacyjną wobec zachowań zdrowotnych polegającą na ukierunkowaniu i organizowaniu zachowań.
Składa się ze
1) struktur umożliwiających percepcję sygnałów zagrażających
Osoby czujne - błędy typu „fałszywy alarm”
Osoby unikające - ignorowanie sygnałów zagrażających
2) wiedzy o zdrowiu i chorobach
3) miejsce zdrowia w hierarchii wartości
Wartości deklarowane - zdrowie jest ważne
Wartości akceptowane - wiem, co dobre, ale robię inaczej
Pożądane - gdy ktoś coś poświęca dla zdrowia np. pracę
Praktykowane - rzeczywiste działania na rzecz własnego zdrowia
Typy myślenia o własnym zdrowiu wg C. Herzlich
1) typ powierzchowny - myślenie o zdrowiu w próżni, zdrowie przedmiotem okazjonalnej uwagi, gdy pojawi się choroba lub dolegliwości
2) zdrowie jako rodzaj zasobów - myślenie o zdrowiu w kategorii rezerw. Zdrowie jest stałym atrybutem człowieka, podlegającym jego ocenie. Kapitał danej osoby oceniany pozytywnie. Może być przedmiotem troski i zabiegów mające na celu ochronę i pomnażanie go. Świadomość opiera się na autoobserwacji.
3) zdrowie w odniesieniu do normy - myślenie w kategoriach równowagi, być w normie = być zdrowym. Oddziaływania - poznanie owej „normy” wg danej osoby i poniesienie jej poziomu. Bo norma ma tu wydźwięk bardzo indywidualny.
ZACHOWANIA ZDROWOTNE
1) pozytywne - sprzyjające zdrowiu, chronią przed jego zagrożeniem, aktywne na przywrócenie go
2) negatywne - antyzdrowotne, wywołują szkody
Charakteryzują się ( niezależnie od znaku)
Częstością występowania
Uporczywością
Trwałością konsekwencji
Skutki zachowań zdrowotnych:
1) o charakterze bezpośredniego związku ze zdrowiem ( pro i antyzdrowotne)
2) widoczne w innych sferach np. zawodowej ( tzw. Instrumentalizacja motywów zdrowia, zdrowie jako wartość instrumentalna)
Symulacja choroby - pozwala uniknąć niechcianych lub nielubianych obowiązków
Symulacja zdrowia - gdy ubiegamy się o pracę
Skutki rozumienia zdrowia:
- ignorowanie go
- impuls do zmiany
- „uczula” na zagrożenia i sprzyja przyjmowaniu roli pacjenta
Okoliczności rozumienia zdrowia:
- gdy ludzie o nim nie myślą
- zwracają uwagę na stan zdrowia
- gdy czują się zdrowo
- gdy coś im dolega
Kryteria zdrowia:
- brak p. dyskomfortu
- kryterium medyczne
- równowaga psychiczna
- poczucie siły i energii
- p. spełniania obowiązków w domu i pracy
- p. sił potrzebnych do własnego rozwoju
SYTUACJA ŻYCIOWA CZŁOWIEKA
To określony układ jego wartości i możliwości, związanych z bytem własnym i bliskich.
Pytamy o aspirację, pragnienia i dążenia i oceniamy aktualne zasoby: zarobki, praca, ilość członków rodziny
- im niższy standard i trudniejsza sytuacja rodzinna tym większe traktowanie zdrowia instrumentalnie, w chorobie unikanie kosztownych lekarstw, zachowania roszczeniowe, symulowanie choroby
Skąd paradoks - cenimy zdrowie, a sobie szkodzimy?
- inne wartości ważniejsze niż zdrowie
- poznawcze nie dostrzeganie zagrożeń
- mała wiedza o chorobie i zdrowiu
- traktowanie zdrowia instrumentalnie
Praktyka promocji zdrowia
1) jak pobudzić motywację? Zachęta, wskazanie korzyści, prezentacja nowoczesnego stylu bycia, gdzie zdrowie jest ważne, pokazanie potencjalnych strat
2) jak utrwalić zmianę zachowania? Pokazać inny sposób osiągania celów nie kosztem zdrowia
3) upowszechnianie i aprobata wielu osób na poziomie: jednostkowym, grupowym, organizacyjnym, społeczności lokalnej i regionu
Fazy oddziaływania:
a) demonstracja własnego zdrowia
b) kształtowanie nawyków
c) ćwiczenia
d) wzmacnianie
e) praktykowanie
f) przekazywanie informacji zwrotnej o wynikach
Kierunki oddziaływań
1) prewencyjny - dążenie do zmniejszania ryzyka zachorowań
2) autokreacyjny - koncentracja na samodzielnych decyzjach co do zdrowia, wybór stylu życia, własnych poglądów na korzyści i zagrożenia, zyski, straty, wymaga samopoznania i samoświadomości
Etapy w samokontroli:
1) samoocena
2) samodzielny wybór celów promocji
3) ewaluacja wyników na podstawie określonych standardów
4) samo nagradzanie lub samokaranie
Rozdz. 4 promocja zdrowia
Zachowania związane ze zdrowiem wśród dorastających a promocja zdrowia
Zachowania związane ze zdrowiem:
- odżywanie
- higiena ( np. mycie zębów)
- aktywność fizyczna i odpoczynek
- aktywność seksualna ( choroby weneryczne)
- stosowanie używek
- tzw. Zachowania ryzykowne ( np. kąpiel w miejscach niedozwolonych, ryzykowna jazda samochodem)
Wyniki badań:
- chłopcy palą więcej niż dziewczynki ( w pewnym wieku po równo)
- szkoły techniczne więcej niż ogólnokształcące
- starsi więcej niż młodsi\
- abstynenci: rodziny bardziej surowe i kontrolujące
- wg deklaracji chłopcy wcześniej są aktywni seksualnie
- starszych uprawiających seks jest więcej niż młodszych
- miejsce zamieszkania ( duże miasto, wieś) nie ma znaczenia w inicjacji
Koncepcja R. Jessora
Zachowania problemowe - niezgodne ze społ. Oczekiwaniami, normami i standardami odpowiednimi dla płci oraz wieku, przyjętymi w określonym środowisku społecznym. Np. picie alkoholu, tytoń, zachowania aspołeczne, zachowania seksualne.
- są integralną częścią zachowań związanych ze zdrowiem
- stanowią swoistą prawidłowość rozwojową okresu adolescencji
Zasady oddziaływania o charakterze prewencyjno - promocyjnym:
1) wczesna interwencja
2) interwencja niespecyficzna tj skoncentrowana na wszystkich dezadaptacyjnych sposobach funkcjonowania
3) interwencja skierowana na środowisko społeczne
- nie wiązanie pojęcia dorosłości z zachowaniami szkodliwymi ( np. paleniem)
Wykł. 2 WIELOASPEKTOWE PODEJŚCIE DO BÓLU
Psychologia zdrowia rozdz. 10 i 12.4
Biomedyczny model bólu
uwzględnia 3 etapowy proces:
a) sprawdzenie, które narządy odbierają bodźce
b) zlokalizowanie drogi przenoszącej informacje do mózgu
c) ośrodki w mózgu przetwarzające informacje
doznania wyjaśnia się identyfikując receptory, włókna nerwowe, ich drogi oraz pola mózgu odbierające bodźce czuciowe
w tym ujęciu ból to wynik stymulacji dróg nerwowych
wg teorii z XIX w, receptorami bólowymi są wolne zakończenia nerwowe przekazujące bodźce bólowe ze skóry ( dalsze badania tego nie potwierdzają)
Włókna nerwowe i drogi bólowe
nerwy przenoszące ból przenoszą także inne informacje, doznanie staje się bólem, gdy jest zbyt silna stymulacja
włókna bólowe: A, B, C
włókna A - nagrubsze, zmienilizowane, najszybsze
- dzielą się na A - alfa, A - beta, A - delta - przenoszące ból krótkotrwały ostry
włókna C - najcieńsze, najmniej zmielinizowane i najwolniejsze, najsilniej reagują na narkotyki, odpowiadają za przenoszenie bólu długotrwałego i powolnego
włókna zmielinizowane przenoszą sygnały do mózgu
Pola mózgu
droga rdzeniowo - wzgórzowo boczna
niektóre części wzgórza, stąd do kory mózgowej
trudno znaleźć w korze obszary uruchamiające ból
Bóle fantomowe
bóle doświadczane z amputowanych kończyn
fantomowe wyobrażenie amputowanej kończyny ułożonej w niewygodnej pozycji ( np. brak dłoni i poczucie że jest z całej siły zaciśnięta)
ból kikutowy - nie jest bólem fantomowym, jest gdy rana nie goi się i aktywność komórek nerwowych powoduje cierpienie
leczenie bólów fantomowych w tradycyjnym biomedycznym modelu jest nieskuteczne, to ujęcie nie wyjaśnia też źródeł tego bólu
ból ten ma związek z psychologicznym znaczeniem utraconej kończyny ( np. noga u baletnicy) pojawia się, gdy kończyna była ważna dla obrazu siebie danej osoby
Sherman - leczył bóle fantomowe w ramach ujęcia biopsychospołecznego wykorzystując technikę biofeedbacku, naukę radzenia sobie ze stresem, trening relaksacyjny i interwencje medyczne, dużą rolę przypisywał także diecie
ból palący = nieprawidłowości w przepływie krwi w kikucie
ból ściskający = wysoki poziom napięcia mięśniowego
Ból ostry i przewlekły
OSTRY - w złamaniach ręki, skręcenie kostki, rana cięta. Ma związek z wyraźnym uszkodzeniem konkretnej tkanki, ból ustępuje zwykle szybko, osoby z takim bólem odczuwają zwykle lęk, który ustępuje po diagnozie i rozpoczęciu leczenia, terapia: farmakologiczna.
PRZWLEKŁY - zaczyna się epizodu ostrego, którego nic nie zredukowało, tu lęk nie znika po postawieniu diagnozy, narasta bezradność i frustracja i gniew, pacjenci są zwykle depresyjni i lękowi. Jest uporczywy i odporny na leczenie farmakologiczne a także na akupunkturę i elektrostymulację. Leczy się to metodami poznawczymi lub nasileniem wzmocnień ( których depresyjni mają za mało, aby zachowań pozytywne uczucia) Trening relaksacyjny redukuje zaś lęk, który nasila doznania bólowe. Ból można też kontrolować hipnozą i autohipnozą. Istotą jest przekazanie odpowiedzialności za wyniki leczenia pacjentowi ( tzw. samokontrola bólu) Program ten jest kompleksowy i odbywa się pod opieką medyczną. Cele opracowuje się wspólnie z pacjentem: odwracanie uwagi, radzenie sobie z epizodami bólu, negatywnymi emocjami, zmniejszanie napięcia i niepokoju.
Zespół bólu przewlekłego - ból powoduje ograniczenia w funkcjonowaniu, depresję i inne zaburzenia emocjonalne, uzależnienie od środków przeciwbólowych, kryzysy małżeńskie, narzekania , bierność. Uczy osoby bliskie szczególnego rodzaju zachowań sprawiając że całe otoczenie jest w pewnym sensie chore, ból daje wiele wzmocnień dla zachowań bólowych ( narzekania, skarg, brak aktywności, domaganie się przeciwbólowych środków)
Tkankowe uczenie się bólu - w rdzeniu kręgowym cząsteczki RNA adaptują się po 3 miesiącach ciągłej aktywności elektrycznej. Dochodzi wtedy do nieodwracalnych zmian strukturalnych na poziomie molekularnym, będących przyczyną bólu przewlekłego.
Kulturowe i osobowościowe różnice w reakcji bólowych
z regionów śródziemnomorskich (np. Włosi) reagują bólem na temperatury, które dla ludzi z północnej Europy są zaledwie „ciepłe”
czynniki społeczno - kulturowe wpływają więc na próg reakcji bólowej i tolerancji bólu, które są różne w różnych grupach etnicznych, wyznaczają także wzorce ekspresji bólu
różnicują spostrzeganie bólu - odmienność z zakresie interpretacji informacji dochodzących do mózgu
bezobjawowe ataki serca - są mniej wrażliwsi na ból, słabiej reagują na uderzenia prądem, gorąco lub skurcze mięśniowe
ja bym dodała sytuację dzieci chorych na autyzm - ból jako forma stymulacji, zwykłe doznania jako przykład doświadczeń bólowych np. światło
Analgezja wrodzona - rzadka choroba genetyczna polegająca na całkowitym braku odczuwania bólu. Przyczyną choroby jest mutacja w genie, który odpowiada za przekazywanie pomiędzy komórkami nerwowymi impulsów bólowych do mózgu. Chorzy są zdolni do odbioru bodźców pozabólowych: dotyku, ciepła, zimna, łaskotania. Nie odczuwają jednak żadnych czynników bólowych, co może stwarzać zagrożenie życia.
Teoria kontroli wejścia Melzack, Wall
zakłada, że drogi bólowe zyskują lub tracą dostęp do mózgu w zależności od informacji uzyskiwanych z innych zmysłów i wyższych ośrodków mózgowych. Określenie „kontrola wejścia ( bramki)” odnosi się do otwierania lub zamykania dostępu do mózgu. Impulsy biegnące przez włókna A - beta i A - delta mogą zahamować impulsy bólowe. Mechanizm bramki wzbudzany jest w substancji galaretowatej w tylnym rogu rdzenia, różnicuje przepływy impulsów z cienkich i grubych włókien. Mechanizm ten przepuszcza lub zatrzymuje inf. znajdujące się w drodze z rdzenia do wzgórza i kory mózgu.
Teoria ta najlepiej tłumaczy ból ostry.
Zgodnie z tą teorią ból przewlekły powstaje w wyniku działania ukł. związanych z:
a) myśleniem i oceną
b) emocjami i motywacją
c) aktywnością czuciową
określone włókna ( A- delta i C ) kojarzą się z bólem, ale nie muszą docierać jako takie do mózgu. Aktywność małych jest blokowana przez większe zamykając im dostęp do mózgu
Włókna te odpowiadają za pierwszą fazę powstawania doznania bólu ( I )
II faza - krótkie komórki nerwowe powtarzają sygnały odebrane z włókien bólowych. Seria potencjałów dociera do rdzenia i uruchamia kolejną serię potencjałów wychodzących. ( wzmocnienie)
III faza - zjawiska zachodzące w komórkach rdzenia kręgowego. Na kształt informacji docierającej do mózgu mają wpływ: k. bólowe, k. wspomagające, k. nie reagujące wybiórczo na ból np. komórki szerokozakresowe ( WDR) reagujące na intensywne bodźce ( ból) ale także na lekki nacisk na skórę
IV faza - ma związek z hamowaniem, tu teoria kontroli wejścia, równowagi pobudzania i hamowania itp. np. umiarkowany stres po bieganiu wywołuje względną niewrażliwość na ból, bo endorfiny
V faza - związek z kontrolą mózgu na układem odbierającym bodźce czuciowe, mózg kontroluje dostęp informacji, co sprawia, że ból w dużym stopniu zależy od czynników psychicznych, hamowanie polega na kontroli niżej położonych obszarów mózgu, a obszary wyższe modulują aktywność niższych ośrodków
komórki reagujące wybiórczo na ból, ale nie na bodźce dotykowe = nocyceptory
3 klasy komórek: 1) reagujące wybiórczo na ból ( nocyceptywne), 2) na dotyk i ból 3) wybiórczo na dotyk, ale nie na ból
wg tej teorii odczucia bólu zależą od równowagi aktywności tych układów, a nie obecności lub braku aktywności komórek nocyceptywnych ( np. uszkodzenie dróg biegnących z tych komórek jeszcze nasila ból, bo brak równowagi)
komórki te odbierają bodźce ze skóry i z serca i wewnętrznych narządów, odczytują aktywność bólową serca ( np. zawał) jako ból ze skóry ( ból w lewym barku i ramieniu)
Instrumentalna kontrola bólu
Fordyce - traktowanie bólu jako zachowania, które można kontrolować, ból to zestaw zachowań, a nie reakcja subiektywna. Zachowania bólowe to skarżenie się, pozostawanie w łóżku, brak ruchu. Zachowania te można zmienia
i wzmacnianie. np. zachęcić pacjenta do aktywności.
Wzmacnianie zachowań bólowych lub nie zależy od personelu medycznego i rodziny, czynniki społeczne mają duży wpływ na ból. Psycholog ma uczyć osoby opiekujące się cierpiącym, by wzmacniały pożądane zachowania.
Wieloaspektowe i wieloczynnikowe podejście do leczenia bólu
techniki leczenia bólu: warunkowanie instrumentalne, dialog wewnętrzny ( self- talk) wyobrażenia, autohipnoza, terapie poznawcze i farmakoterapia i chirurgia
Eimer - leczenie bólu oparte na wieloczynnikowej terapii A. Lazarusa
Postawą terapii jest założenie że można dokonywać zmian w BASIC ID - zachowaniu, emocjach, doznaniach, wyobrażeniach, procesach poznawczych, czynnikach interpersonalnych oraz lekach. Idea polega na stworzeniu całościowego programu.
Pacjenci są zwykle depresyjni i lękowi. Leczy się to metodami poznawczymi lub nasileniem wzmocnień ( których depresyjni mają za mało, aby zachowań pozytywne uczucia) Trening relaksacyjny redukuje zaś lęk, który nasila doznania bólowe. Ból można też kontrolować hipnozą i autohipnozą.
Metody poznawcze leczenia bólu:
transformacja wyobrażeniowa - przyjmowanie doznań bólowych, ale traktowanie ich jako coś innego niż ból np. bez znaczenia lub nierzeczywistego. Np. w bolesne miejsce wstrzyknięto środek uśmierzający.
Odwracanie uwagi za pomocą wyobrażeń - sterowanie wyobrźnią, np.spędzanie miłego popołudnia na łonie natury z ukochanym, słuchanie muzyki
wyobrażeniowa zmiana kontekstu - sytuacja w której ból nie jest tak dokuczliwy - James Bond ucieka przed agentami wrogiego kraju
pomocne jest wyobrażenie sobie, że zyskujemy kontrolę nad bólem
zmiana tendencji otoczenia do nagradzania zachowań bólowych - terapia małżeńska, poprawienie komunikacji, równowaga dawania i brania w związku
leczenie uzależnień od leków przeciwbólowych
psychoterapia zorientowana na wgląd - poszukiwanie problemów stanowiących podłoże bólu, który np. może pełnić jakaś funkcję w relacjach interpersonalnych
Bóle głowy
Migrena - ból połowiczy, dotyczy jednej połowy. Zaczyna się nagle i szybko osiąga maximum. Ból pulsujący i trwa ok 8 h. Mogą być nudności, wymioty i biegunka, czasem światłowstręt. Są dziedziczone.
Klasyczna - Poprzedzają objawy zwiastunowe, sygnały wskazujące na zaburzenia w układzie nerwowym: iskrzenie, błyski świetlne, mroczki, czyli ubytki pola widzenia. ( np. nie widzi czyjejś głowy)
Zwykła - brak objawów zwiastunowych
Klasterowy ból głowy - ( gromadny) ma charakter migrenowym ale pojawia się w rzutach trwających po kilka tygodni z 3 - miesięcznym lub dłuższymi przerwami. Trwa ok 2 h. Towarzyszy łzawienie, zaczerwienienie oka, opadanie powiek, przekrwienie lub cieknięcie z nosa po tej samej stronie co ból. Najczęściej dotyka mężczyzn w średnim wieku.
Tuż przed wystąpieniem bólu naczynia krwionośne głowy kurczą się, zwłaszcza tętnicy szyjnej, co może być podstawą zwiastunów w migrenie klasycznej. Potem naczynia silnie się rozkurczają i to rozciągnięcie ścianek wywołuje pulsujące bóle migrenowe. Dlatego zalicza się migrenę do „naczyniowych” bólów głowy.
Obecnie jednak zakłada się, że ich źródło jest bardziej złożone - źródło znajduje się w ukł. Nerwowym, bardziej niż w naczyniowym.
Leczenie migreny:
- Podawanie ergotaminy, metysergidu, propanolol ( uj. Biomedyczne)
unikanie sytuacji wywołujących je: czekolada, masło orzechowe, dojrzewający ser, wytrawne czerwone wino
unikanie produktów zawierających tyraminę
podawanie mieszanki kofeiny i ergotaminy jako środek powstrzymujący rozpoczętą już migrenę
leki mają jednak wiele skutków ubocznych np. rykoszetowe bóle głowy, wymioty, mdłości, biegunka, alergie, drętwienie kończyn, bóle ramion i nóg
metysergid - przyrost wagi, wypadanie włosów, skurcze mięśniowe
niewielka przewaga farmakoterapii nad placebo
psychologiczne;
hipnoza
terapia behawioralna
trening autogenny
biologiczne sprzężenie zwrotne ( biofeedback)
Sargent, Green, Walters - termiczny biofeedback i zmodyfikowana wersja treningu autogennego.
Termiczny - urządzenie rejestruje temperaturę ciała i umożliwia jej obserwację ( odczyty najczęściej z palca) pacjentów uczy się podnoszenia temperatury np. poprzez sterowanie wyobrażeniami
Bierna wola - aranżowanie okoliczności, by doszło do pożądanego efektu, a następnie przyzwolenie, żeby „działo się samo” zwykle łączy się ją z wyrażeniami sterowanymi,
(Aktywna wola - podejmowanie wysiłków, które mają doprowadzić do zmian)
bierna wola + sterowanie wyobrażeniami
trening autogenny - metoda samoregulacji polegająca na kierowaniu uwagi na zdania i sformułowania np. sugestie , że dłonie stają się ciepłe
termiczny biofeedback - nie stosowano jej klinicznie właściwie, nie rozumiemy mechanizmów poprawy
Napięciowy ból głowy
zwany skurczowym, tępy, obręczowy obejmuje obiec półkule, zaczyna z tyłu i przechodzi do czoła
źródło: napięcia w mięśniach szyi o głowy. Napięte mięśnie utrudniają przepływ krwi= zj. Niedokrwienia co powoduje ból
okazało się, że u osób z tym bólem napięcie wcale nie jest wysokie, ale w stresie dochodzi do skurczów mięśni głowy u osób cierpiących na te bóle
Leczenie:
leki przeciwbólowe i uspokajające
biofeedback
trening relaksacji jako modyfikacja treningu relaksacji progresywnej Jacobsona - na przemian napinanie i rozluźnianie mięśni, uczenie dostrzegania różnicy między tymi stanami, bo ludzie mylą napięcie z rozciągnięciem i naciskiem.
elektromiograficzny biofeedback EMG - informuje o napięciu mięśni głowy, elektrody odbierają słabe impulsy elektryczne powstające podczas skurczu , wzmacnia się je i przetwarza na sygnał wzrokowy lub dźwiękowy - informacja zwrotna. ( zwykle dotyczy mięśni czoła)
Strategie poznawcze - mówienie do siebie alby łagodzić stres, tworzenie wyobrażeń osłabiających stres, dopuszczać myśli minimalizujące go - skuteczniejsze niż biofeedback eloktormiograficzny
Mieszane bóle głowy
Łączą objawy migrenowych i napięciowych.
Leczenie jak u migren i łączenie technik na migrenę i napięciowe ( np. termiczne i elektromiograficzny biofeedback)
treningi radzenia sobie ze stresem, treningi relaksacji, metody behawioralne - skutki uboczne pozytywne: nauka relaksacji, samokontroli i lepszego radzenia sobie ze stresem.
Ogrzewanie dłoni i relaksacja niebezpieczna dla: cukrzyków, przyjmujących leki tarczycowe.
Skutek jatrogenny - np. błąd lekarski, negatywne efekty uboczne spowodowane leczeniem.
Biomedyczny model nie wyjaśnia:
bólów fantomowych
różnic kulturowych w odczuciach bólowych
tego, że rany odniesione na wojnie mnie bolą niż te chirurgiczne
zachowań bólowych podtrzymujących ból
BÓL - nieprzyjemne doznanie zmysłowe i emocjonalne związane z aktualnie występującym lub potencjalnym uszkodzeniem tkanek albo opisywane w kategoriach takiego uszkodzenia. ( funkcja przystosowawcza bólu)
Psychospołeczne uwarunkowania reakcji bólowych:
lęk i depresja
kontrolowalność bólu
poczucie skuteczności
wcześniejsze doświadczenia bólowe
wsparcie społeczne
czynniki kulturowo - etniczne
Wykł. 9 MODELE ZACHOWANIA SIĘ WOBEC WŁASNEGO ZDROWIA
rozdz. 8
Wyróżnia się 3 grupy:
modele motywacyjne - dotyczą kształtowania motywacji, czy intencji do podjęcia zachowania, ujmują czynniki decydujące o powstaniu zamiaru podjęcia zachowania
postintencjonalne - czynniki decydują o wykonaniu zamiaru
procesualne i fazowe - dotyczą zmiany zachowania przebiegającej w czasie w postaci faz.
Model przekonań zdrowotnych
najstarszy z modeli
miał wyjaśnić w jaki sposób kształtuje się gotowość do udziału w akcji profilaktycznej
inspirowany psychologiczną teorią podejmowania decyzji SPRAWDŹ W SWOICH NOTATKACH NA KOMPIE W HOTELU!!!COŚ TAKIEGO TAM BYŁO!
Wykł. 6 PSYCHOLOGICZNE ASPEKTY ZABIEGÓW CHIRURGICZNYCH
Rozdz. VI - Rola psychologa w diagnostyce
Charakterystyka sytuacji pacjenta
uprzedmiotowienie pacjenta - pacjent uzależniony od personelu, pozbawiony możliwości działania i decydowania o sobie
obawy przed wykryciem przy okazji jakiejś poważnej choroby, czy anomalii
bezpośrednie skutki operacji - ból, pogorszenie samopoczucia, osłabienie i ograniczenie aktywności
Obserwacja cierpienia innych jako źródło obciążeń
izolacja od domu i bliskich
udział aparatury i urządzeń technicznych o nieznanym przeznaczeniu - czynnik wzbudzający poczucie zagrożenia
lek przed uzależnieniem swojego zdrowia, czy życia od aparatury, czy lekarzy
lęk przedoperacyjny
lek przed utratą kontroli
lęk przed niewybudzeniem po narkozie
lęk przed uzależnieniem od lekarzy i aparatury
ból po operacji
lęk przed okaleczeniem, bólem, śmiercią, niewybudzeniem ( najlepszy średni poziom lęku przedoperacyjnego, bo pobudza do przepracowania poznawczego mających nastąpić wydarzeń. Zapewnia przygotowanie i dobre samopoczucie pooperacyjne)
lęk antycypacyjny jako czynnik zapewniający psychologiczne przygotowanie do operacji
wg Janisa ( lęk przedoperacyjny ) związek między przed i pooperacyjnym lękiem nie ma charakteru przyczynowego, ale wynika z lęku - cechy, czyli ogólnej lękliwej osobowości pacjenta
wg Auerbacha lęk przedoperacyjny jest reakcją na specyficzną sytuację i ustępuje wkrótce po operacji nie jest związany z lękiem- cechą. - pogląd niezgodny z wynikami badań.
zwykle przyjmuje się, że poziom leku przedoperacyjnego zależy zarówno od indywidualnej gotowości do reakcji lękowych, jak i od takich okoliczności, jak powaga operacji, poziom opieki medycznej. Itp.
wg M. Johnston - pacjenci z niskim lękiem-stanem przeżywają obawy powszechne, wspólne z innymi, z wysokimi wynikami leku-stanu wymieniają „unikatowe” powody, stąd mają mniej możliwości, by uspokoić się w rozmowach z innymi pacjentami, którzy przezywaliby podobne lęki.
Lęk przedoperacyjny zmienia stan fizjologiczny w trakcie samej operacji, co może zwiększać ryzyko operacyjne
zmniejszanie lęku jako główny cel pracy psychologa
Metody przygotowania pacjentów do operacji
informowanie pacjentów - sfera poznawcza
Ważny jest:
zakres informacji ( procedury medyczne/przewidywane przeżycia pacjenta)
forma przekazu ( werbalne/ulotki, materiały poglądowe)
stopień indywidualizacji przekazywanej informacji
żródła informacji ( pracownik szpitalu/rodzina/broszura, film)
organizacja informowania w czasie ( jednorazowo/przeddzień operacji)
poinformowani lepiej sobie radzą
informacje = wzrost wiedzy i trafniejsze oczekiwania
lepsze przystosowanie emocjonalne przed i po operacji, mniejszy lęk, współpraca, mniej depresji, agresji, wzrost zaufania, lepsze przystosowanie do warunków szpitalnych, częściej próbują radzić sobie samodzielnie
dostarczać informacji odpowiednio do indywidualnego stylu radzenia sobie z zagrożeniami ( unikanie informacji, czy aktywne ich poszukiwanie)
powściągliwość w informowaniu, jeśli operacja jest poważna i jest ryzyko uszczerbku na zdrowiu
niezaawansowane formy psychoterapii ( psychoterapia powierzchowna) - sfera emocjonalna
hipnoza
trening relaksacyjny
terapia odreagowująca
HIPNOZA - w radzieckiej chirurgii ma charakter kompleksowy: hipnoza + sugestia hipnotyczna+ instruowanie pacjentów + informacje
kilka posiedzeń
trans hipnotyczny i sugerowanie pomyslnego przebiegu operacji i rekonwalescencji+ informacje medyczne
sugerowanie ustąpienia dolegliwości
efekty: mniejsze odczucia bólowe, korzystniejsze wskaźniki fizjologiczne w i po operacji, korzystniejsze zachowania
jest polecana, gdy potrzebna jest szybka zmiana zachowania
RELAKSACJA
łączona z odreagowaniem, odbarczeniem emocjonalnym pacjenta
w stanie relaksu omawianie przyczyn lęku przedoperacyjnego, co prowadziło do desensytyzacji
chorzy indywidualnie stosowali instrukcję relaksującą co najmniej 4 razy w ciągu dnia
efekt: obniżenie stresu chirurgicznego
udzielanie dodatkowego instruktażu - sfera zachowania
odrębnie lub z informowaniem
indywidualnie lub grupowo
z wykorzystaniem materiałów poglądowych i ćwiczeń zachowania, z oddziaływaniem na stan emocjonalny pacjentów
treść dotyczy ćwiczeń fizycznych, kaszlu, oddychania, użycia trapezu
większa skuteczność w grupie i z materiałem ilustracyjnym
najczęściej łączy się ją z informacją - na temat nieprzyjemnych form leczenia i bólów pooperacyjnych
SKUTKI PRZYGOTOWANIA PACJENTA DO OPERCAJI:
lepsze wskaźniki fizjologiczne
zapobieganie powikłaniom
zmniejszenie ilości środków farmakologicznych
skrócenie pobytu pooperacyjnego
Rola psychologa
praca psychologa w zespole, ale nie ze wszystkimi pacjentami, ale z tymi, z którymi współpraca nie układa się dobrze, psycholog jako równorzędny członek zespołu lekarskiego . Ma za zadanie ustalić przyczyny złej współpracy i kierunek działań, ale cały zespół uczestniczy w analizie zachowania chorego i oddziaływaniach psychoterapeutycznych. Cel pozytywny - mobilizacja zasobów chorego, zaburzenia traktowane marginalnie
Model organizacyjny - psycholog jako konsultant w sprawach pacjenta z zaburzeniami zachowania, uciążliwego. Lekarz kieruje ich do psychologa. Leczenie medyczne odbywa się niezależnie. Cel negatywny - pozbycie się zaburzeń.
oba dotyczą nie wszystkich
indywidualna opieka potrzebna: depresja, z problemami emocjonalnymi, nałogowcy operacyjni, o biegunowo różnym zachowaniu, dążący do uniknięcia lub odwleczenia koniecznej operacji
3) psycholog pomocny dla lekarzy w stresie po utracie pacjenta, jego śmierci itp.
UWAGA BRAK STRON OD 308 SCHERIDAN, RADMACHER!!!!
Instrumentalne radzenie sobie z chorobą - choroba jako zadanie
cel: poprawa stanu zdrowia
TEORIA ORGANIZACJI T. TOMASZEWSKIEGO
koncentruje się na celowym zachowaniu
człowiek ma specyficzną zdolność percepcyjnego przekształcania sytuacji na zadanie do wykonania
sytuacja rozpatrywana jako zadanie jest układem wartości i możliwości ( pozytywnych lub negatywnych)
wartości pozytywne - cele, możliwości pozytywne - warunkują osiągnicie celu
charakterystyczną dla sytuacji zadaniowej jest zachowanie celowe, zmierzające do przekształcenia sytuacji początkowej w końcową- tą pożądaną.
Choroba jako zadanie
choroba jako wartość negatywna -------------------> zdrowie wartośc pozytywna
powoduje to zachowania zmierzające do uwolnienia się od choroby, albo opóźnienia jej rozwoju i odzyskania zdrowia. Warunkiem jest tu adekwatny obraz własnej choroby ( trafna percepcja) i przesztalcenie tego obrazu na zadanie polegające na zmianie choroby na zdrowie. Pomyślna realizacja zależy od splotu możliwości pozytywnych ( dostęp do lekarza) i negatywnych ( nałogi) Możliwości pozytywne to inaczej zasoby.
Stosuje się tu tak strategie poznawcze - zdobywanie informacji o chorobie potrzebne do ukształtowania jej obrazu
behawioralne - czynności zmierzające do poprawy zdrowia
O włączeniu działań człowieka do pojęcia instrumantalnego radzenia sobie z chorobą decyzuje INTENCJA, a nie skuteczność tego zachowania.
Istnieją 2 kategorie czynności zorientowane na cele zdrowotne:
stosowanie się do zaleceń lekarza
aktywność własna jako forma instrumentalnego radzenia sobie z chorobą, zwłaszcza przewlekłą, często jest to np. zmiana stylu życia, lepsze odżywianie się, ziołolecznictwo, dodatkowe leki
UWAGA 13.3 BRAK OD STR 220 ???
wykł 7 OBRAZ WŁASNEJ CHOROBY I FUNKCJONOWANIE W ROLI PACJENTA
Rozdz. 12 - Heszen - Sęk
Sytuacja choroby jako sytuacja stresowa
wtórne zyski z choroby
ujemny bilans choroby
ból
zmiana o charakterze stałym permanentnym w sytuacxji chorób przewlakłych
wiele leków = pogorszenie sytuacji materialnej
upośledzenie pełnienia ról społecznych np. pracownika
rezygnacja z celów zyciowych
rezygnacja z okreslonej aktywności i podjęcie innej wynikającej z roli pacjenta
przejście na wcześniejszą emeryturę
problemy rodzinne i małżeńskie, konflikty
frustracja
STRES
jako zakłócenie równowagi między wymaganiami a możliwościami, co pogarszają jeszcze np. nowe objawy
wh Lazarusa i Hobfola jako
a) krzywda/strata
b) zagrożenie cenionych wartości
c) wyzwanie
wg Hobfolla - zasoby
a) ustrata zasobów
b) spirala strat
c) brak zysków pomimo zainwestowanych zasobów ( np. pomimo uciążliwej kuracji brak poprawy)
FUNKCJONOWANIE EMOCJONALNE
krzywda/strata= żal, smutek, przygnębienie, nawet rozpacz
zagrożenie = lęk, strach, niepokój
wyzwanie = jw. + NADZIEJA jako emocja pozytywna zapał, podniecenie
pojawiają się także poczucie winy
poczucie krzywdy
wstyd
gniew, złość wobec przeszkód
emocje pojawiają się: w momencie poznania diagnozy, pogorszenia stanu zdrowia, zastosowanie drastycznych metod leczenia, infomacje o konieczności ograniczeń,o trwałych nastepstwach choroby
do przeżyć mogą prowadzić następstwa choroby np. rozpad rodziny, utrata pracy
najcześciej są to lęk i niepokój i poczucie zagrożenia, depresja, poczucie bezradności ale także NADZIEJA
RADZENIE SOBIE SKONCENTROWANE NA ZNACZENIU( Folkman, Moskowitz)
ma znaczenie w generowaniu pozytywnych emocji w chorobie
istotą tego radzenia sobie jest przewartościowanie
a) urealnienie priorytetów
b) przeformułowanie celów
c) szukanie korzyści z sytuacji stresowych
d) nasycenie zwykłych zdarzeń pozytywnym znaczeniem
e) wzmacnianie pozytywnego afektu przez zamierzone lub nie kreowanie pozytywnych zdarzeń związanych z sytuacja stresową i niezależnie od niej
ułatwia skoncentrowanie się na problemie
umożliwia znalezienie obszarów, które nawet pomimo choroby można zmienić na lepsze w wyniku celowej aktywności
radzenie sobie ukierunkowane na problem, dążenie do realistycznych celów rodzą pozytywne emocje
OBRAZ WŁASNEJ CHOROBY I JEGO KOMPONENTY
reprezentacja własnej choroby pełni funkcje regulujące zachowanie
inaczej: koncepcja choroby, poznawcze odzwierciedlenie choroby
powstaje na bazie:
a) wiedzy medycznej
b) ogólnych poglądów dotyczących medycyny
c) informacji od innych pacjentów, rodziny, znajomych
d) literatura medyczna
e) samopoczucie chorego, odczuwane objawy
ocena ta określa treść emocji pacjenta
wpływa na zachowanie
ocena poznawcza i emocje są w relacji współzależności czy współzmienności ( żadna drugiej nie poprzedza, czy jest jej nastepstwem jak to mówił Lazarus - wpierw ocena potem emocje)
wykł. 8 SUBIEKTYWNE KONCEPCJE ZDROWIA
Rozdz. 7 - Heszen - Sęk
POTOCZNE I NAUKOWE KONCEPCJE ZDROWIA
Stanley King
medycyna pierwotna - magia, choroba to celowe, szkodliwe działanie człwowieka lub sił nadprzyrodzonych, leczenie= formuła magiczna, szamani, czarownicy, błaganie sił nadnaturalnych
medycyna ludowa - oparty na doświadczeniu, charakterystyczny dla wsi. Babka, znachor, kręgarz, zielarz, ziołolecznictwo, trochę zabobonów, trochę zgodnych z wiedzą medyczną
medycyna naukowa - opiera się na eksperymencie, racjonalne wyjaśnianie zjawisk w kategoriach przyczyn i skutków, nie stanowi zamkniętego, doskonałego systemu
INDYWIDUALNE KONCEPCJE ZDROWIA
kształtują się pod wpływem
powyższych 3 systemów z dominacją stanowiska naukowego
osobistych doświadczeń ( np. dostrzeganie związków między własnym zachowaniem a stanem zdrowia)
własnej aktywności poznawczej jednostki ( jakie infomacje są przyjmowane, jakie odrzucane
BŁĘDY W POTOCZNYCH KONCEPCJACH ZDROWIA I CHOROBY
Nadmierny optymizm - np. w ocenie prawdopodobieństwa zachorowania
błędne przekonanie na temat kontroli poznawczej - nietrafne oceny nasilania własnych objawów
KOMPONENTY ŚWIADOMOŚCI ZDROWOTNEJ
Dwa stanowiska:
założenie o istnieniu w umyśle stosunkowo STABILNEJ reprezentacji fragmentu rzeczywistości : zdrowia i choroby
Komponenty świadomości:
percepcja zdrowia i choroby
przekonania dotyczące czynników ważnych dla zdrowia i przyczyn choroby
przekonania dotyczące leczenia oraz następstw choroby
Szczególnie istotna byłą tu percepcja choroby:
jej powaga
osobista odpowiedzialność
kontrolowalność
przebieg w czasie
atrybucja przyczyn choroby - ludzie szukają przyczyn zdarzeń, jeśli te są dla nich ważne. Przyczyny można poszukiwać w odpowiedzi na pytania o lokalizację ( wewn./zewn.) kontrolowalność i stabilność. Znając atrybucje wiemy jak osoba będzie się zachowywać by uniknąć choroby.
DYNAMICZNY charakter reprezentacji ( przekonania zdrowotne), które kształtują się w trakcie badania pod wpływem kontekstu społecznego w procesie interakcji.
pojęciem centralnym w definicjach zdrowia i choroby jest aktywność społeczna
choroba może więc być: zagładą - dla aktywnych społecznie, wyzwoleniem - dla nadmiernie obciążonych, zawód, zajęcie - dla akceptujących chorobę i dążących do uzyskania tą drogą przywilejów.
Metody badania świadomości zdrowotnej:
Dyskurs - akcentuje komunikacyjną naturę języka. Nie ma gotowych reprezentacji poznawczych, które jedynie należy wydobyć z umysłu. Dopiero w kontakcie z rozmówcą rozwija się określone rozumienie choroby i zdrowia. Jest to proces, w którym często pojawiają się sprzeczne wypowiedzi i niepewność swojego stanowiska.
Podejście narracyjne - również dostrzega wpływ kontekstu społecznego,który ujawnia się gdy badany opowiada o epizodzie choroby. Akcent polega na konstruowaniu takiego opowiadania. Selektywnie operuje informacjami ( cześć pomija, inne przedstawia) stąd opowieść jest spójna.
PRZEKONANIA DOTYCZĄCE MOŻLIWOŚCI WPŁYWANIA NA WŁASNE ZDROWIE
wywodząca się z teorii społecznego uczenia się J. Rottera i dotyczy przekonań na temat źródła kontroli zdrowia
w społecznej teorii poznawczej A. Bandury przypisując kluczowe znaczenie przekonaniom dotyczącym własnej skuteczności
Lokalizacja kontroli - dotyczy różnic między ludźmi w sposobie spostrzegania związku między własnym zachowaniem, a następującymi po nim wzmocnieniami. Ważne są nie obiektywne cechy sytuacji, ale to, jak ja człowiek postrzega. Lokalizacja kontroli kształtuje się pod wpływem doświadczeń człowieka w kontaktach z otoczeniem.
Koncepcję tą rozwinął Levenson:
lokalizacja wewnętrzna i zewnętrzna jako 2 odrębne wymiary ( a nie jako bieguny 1 wymiaru)
wyróżnił dwa komponenty lokalizacji zewnętrznej: a) inni mocni b) przypadek, los
osoby z lokalizacją wewnętrzną - podejmowanie aktywności własnej np. poszukiwanie informacji medycznej ( ale badania dowiodły, że związek ten jest niewielki i u osób traktujących zdrowie, jako wysoką wartość)
osoby z lokalizacją zewnętrzną - podporządkowanie instytucjom, lekarzom ( badania: zależność niejasna)
Poczucie własnej skuteczności - wywodzi się z teorii Bandury w oryginale odwołująca się do zachowania obronnego wobec przedmiotów fobicznych i miała stanowić podstawę do terapii i zamiany tego lękowego zachowania przez utrzymywanie kontaktu z przedmiotem fobii. Decydującą rolę miało odgrywać p. wł. skuteczności w odróżnieniu od oczekiwania dotyczącego wyniku działań.
Oczekiwanie dotyczące wyniku - to inaczej przewidywanie, że określone zachowanie doprowadzi do określonego rezultatu.
Oczekiwanie dotyczące własnej skuteczności - że jest się zdolnym do wykonania tego zadania. Przekonanie to zależy od własnej aktywności poznawczej i sprawczej.
W koncepcji Bandury poczucie własnej skuteczności jest statyczne i charakteryzują go:
a) poziom - trudność działania
b) ogólność - dotyczą konkretnego działania w konkretnej sytuacji, czy ogólnie
c) siła - wytrwałość w działaniu pomimo niepowodzeń i przeszkód
Ludzie podejmują działania, jeśli uważają, że leżą one w obszarze ich możliwości a unikać takich, które przekraczają ich kompetencje.
W psychologii zdrowia p. wł. skuteczności jest traktowany jako jeden z najważniejszych wyznaczników zachowań zdrowotnych
w podejściu ps. Zdrowia jest ono traktowane jako dynamiczne
p. wł. skuteczności wpływa nie tylko na podjęcie zadania, ale także na jego kontynuowanie pomimo przeszkód
w Inicjacji zachowania ważne jest przekonanie o własnej skuteczności do zaplanowania i rozpoczęcia zadania
w kontynuacji zadaniowej do pokonania przeszkód
w zaniechaniu działania do możliwości powrotu do działania i ponownego jego podjęcia
ROLA CZYNNIKÓW POZNAWCZYCH W ORGANIZACJI ZACHOWAŃ ZDROWOTNYCH
Przekonania dotyczące choroby i zdrowia wywierają wpływ na zachowania wobec własnego zdrowia.
Aktualizacja określonych przekonań związanych ze zdrowiem prowadzi do określonych reakcji emocjonalnych, a ich fizjologiczne komponenty wpływają na organizm - aktywność
ukł. Psychoneuroimmunologicznego który decyduje o odporności.
Warunkiem koniecznym do podjęcia zachowania zdrowotnego jest przekonanie o jego skuteczności
w polepszaniu zdrowia, zapobieganiu chorobie lub jej leczeniu.
przekonania zdrowotne nie stanowią w pełni trafnego odzwierciedlenia rzeczywistości ( nadmierny optymizm)
w sprawach zdrowia człowiek może funkcjonować niezgodnie z prawidłami dysonansu poznawczego
np. postępować niezgodnie z przekonaniami
reprezentacje poznawcze nie są stabilne
niekompletność - uwarunkowania poznawcze to tylko fragment całego systemu czynników wpływających na zachowanie człowieka (obok sytuacyjnych, warunków zewnętrznych itd.)
wykł. 5 PSYCHOLOGICZNE ASPEKTY NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI FIZYCZNEJ
Rozdz. z Dolińskiej - Zygmunt
NIEPEŁNOSPRAWNOŚĆ - stan fizyczny, psychiczny lub umysłowy który utrudnia, ogranicza lub uniemożliwia ludzką egzystencję.
fizyczna
zmysłowa ( sensoryczna)
psychiczna lub umysłowa
sprzężona ( np. głuchoniewidomi)
Celem promocji zdrowia będzie pomoc w twórczym wykorzystaniu posiadanego potencjału zdrowotnego, a nawet jego powiększenie i wzmacnianie.
Teoria OTS ( ogólna teoria systemów) L.von. Beralanffy MODEL SYSTEMOWY
Całość nie jest tylko prostą sumą części. Poszczególne cześci organizmu można określić przez podanie ich miejsca w całości. Podzielił systemy na:
otwarte - nieustanna wymiana energii, informacji, samoregulacja ( np. człowiek to taki system) Dąży do równowagi wewnątrz jego samego i ze środowiskiem, byt w procesie ciągłych zmian. Niepełnosprawność burzy tą równowagę na poziomie biologicznym, psychicznym i społecznym. Chodzi o optymalny stan dynamicznej równowagi w różnych aspektach życia. Niepełnosprawność może być równoważona dobrym samopoczuciem psychicznym satysfakcjonującymi relacjami i uzyskana tak równowaga jest w tej sytuacji zdrowiem.
zamknięte
UCZUCIA
niepewność
ból
nadzieja - oczekiwanie od przyszłości czegoś dobrego
doświadczanie wielu strat
franklowskie poszukiwanie sensu życia