Perz właściwy
110a] Perz właściwy - Ayropyron repens
Inne nazwy: biały perz, psia pasza, pyrnik. W celach leczniczych używane są kłącza perzu.
Kłącza zawierają inozyt - związek z grupy wit B, wit C, łatwo przyswajalne węglowodany [mannit i trytycynę], związki białkowe, olejek eteryczny, kwasy organiczne, sole mineralne,
a wśród nich dużo rozpuszczalnej krzemionki łatwo przyswajalnej.
Działanie: moczopędne, poprawiające przemianę materii.
Związki czynne zawarte w kłączach perzu pobudzają wydzielanie moczu i ułatwiają wydalanie z organizmu toksycznych produktów przemiany materii, a głównie mocznika.
Inozyt ma korzystny wpływ na wątrobę, przeciwdziała jej stłuszczeniu, powoduje obniżenie poziomu
tłuszczów i cholesterolu we krwi - stąd przeciwmiażdżycowe działanie.
Łatwo przyswajalna krzemionka przeciwdziała procesom starzenia się tkanki łącznej skóry, chrząstek stawowych, naczyń i starzenia się w ogóle.
Zapobiega nadmiernej łamliwości i przepuszczalności naczyń.
Kłącza perzu mogą być stosowane w kamicy moczowej, w przypadkach upośledzonej czynności
wydzielniczej nerek z towarzyszącymi obrzękami.
W chorobach wątroby z upośledzoną zdolnością wytwarzania żółci i ze skłonnością do tworzenia kamieni w drogach żółciowych należy uciekać się do pomocy perzu.
Kłącza perzu przynoszą poprawę przy miażdżycy i w chorobach stawów i kości, w gośćcu, a także w
przypadku trądziku młodzieńczego.
Znoszą niekorzystny wpływ długotrwałej antybiotykoterapii na przewód pokarmowy.
Perz jest uważany za ziele przeciwcukrzycowe.
Napar: 1 łyżkę suszonych rozdrobnionych kłączy perzu zalać 1 szkl wrzątku i odstawić na 10-15min.
Pić w 2-3 porcjach w ciągu dnia.
Odwar: 1 łyżkę kłączy zalać 1 szkl wody i gotować przez 5min. Pic w 2-3 porcjach w ciągu dnia po
jedzeniu.
Perz można łączyć mieszankach moczopędnych ze skrzypem polnym, pokrzywą, szałwią, brzozą, czarną porzeczką, tatarakiem.
Kłącze perzu wchodzi w skład mieszanek ziołowych: Normosan, Degrosan, Normogran; a wyciąg z perzu w skład pasty Fitolizyna.
Wyciągi wodne stale przyjmowane regulują wypróżnianie.
110b] Perz właściwy
Surowcem leczniczym jest kłącze.
Surowiec zawiera kwasy organiczne, liczne sole mineralne [m.in. rozpuszczalna w
wodzie krzemionkę], związki cukrowe, śluzy i ślady olejku.
Kłącze perzu posiada właściwości moczopędne.
Zwiększając wydzielanie moczu, ułatwia usuwanie z organizmu substancji toksycznych, przez co perz
zaliczany jest do tzw surowców czyszczących krew.
Jest stosowany przy skazie moczanowej, przy kamicy nerkowej oraz przy zaparciach.
Zalecany jest także przy chorobach gośćcowych i w niektórych chorobach skóry np w trądziku.
Obecność w surowcu krzemionki wpływa na uszczelnianie naczyń krwionośnych i zwiększa ich
elastyczność.
W medycynie ludowej kłącze perzu uważane jest za środek przeciwcukrzycowy.
Odwar: 1-1,5 łyżki kłączy zalać 2 szkl gorącej wody i gotować 5-19min. Pić po 0,5 szkl 2-3 razy dziennie.
110c] Perz właściwy
Działanie: moczopędne, przeciwgorączkowe, żółciopędne, bakteriobójcze, oczyszczające organizm, poprawiające przemianę materii.
Zawarta w perzu krzemionka korzystnie działa na skórę, naczynia krwionośne - uelastycznia je i wzmacnia, hamuje odkładanie się w nich cholesterolu.
Stosuje się w nieżycie nerek, obrzękach, kamicy moczowej, nadciśnieniu.
Odwar: 1,5 łyżki kłączy zalać 2 szkl letniej wody, ogrzać do wrzenia i gotować pod przykryciem przez 5min, odstawić na 15min. Pic 2-4 razy dziennie po 0,5 szkl na poprawienie przemiany materii oraz jako lek łagodnie moczopędny, obniżający ciśnienie krwi i przeciwgorączkowy.
110d] Perz właściwy
Perz jest znakomitą, ale ciągle jeszcze niedostatecznie cenioną rośliną leczniczą znajdującą zastosowanie przy licznych schorzeniach.
Goi tkanki, działa moczopędnie i oczyszczająco, obniża poziom cholesterolu we krwi oraz poziom mocznika i chlorków. Pobudza gruczoły wydzielania wewnętrznego, poprawia przemianę materii, działa przeciwgorączkowo i przeciwrobaczo. Ma właściwości przeciwcukrzycowe, zmiękczające, żółciopędne. Wzmaga procesy utleniania w tkankach
Kłącze perzu może służyć jako dodatek do wypieku chleba - pumpernikla dla cukrzyków, dla osób o
niezdrowej wątrobie, otyłych, zreumatyzowanych, z kamicą moczową i nerkową.
Przy kamicy nerkowej: 1 łyżkę perzu na 1 litr wody, gotować 15min, dodać trochę korzeni truskawek,
agrestu, mniszka, rzepika. Gotować jeszcze kilka minut. Popijać porcjami w ciągu dnia.
Kłącze perzu stosuje się zwykle jako składnik mieszanek moczopędnych, metabolicznych,
przeciwcukrzycowych - Degrosan, Normosan, Fitolizyna.
110e] Perz właściwy
Inne nazwy: biały perz, perz pospolity, korzenica, osecz, pernica, psia pasza, pszenica-perz, pyrnik, rolnica, trawa aptekarska, psi ząb, psia trawa.
Surowcem leczniczym są kłącza perzu.
Rozłogi perzu zawierają śluzy, łatwo przyswajalne węglowodany [inulinę i inozyt], olejek eteryczny,
proteiny, karoteny, wit c i b, kwasy organiczne [glikolowy i glicerynowy], sole mineralne [potas, żelazo,
krzem], saponiny, gumy i gorycze.
Jako roślina perz został opisany dopiero w średniowieczu.
Podczas I wojny światowej z kłączy perzu robiono piwo, a zmielone dodawano do mąki chlebowej.
W lecznictwie ludowym napar z kłączy stosowano przy hemoroidach, puchlinie wodnej,
czyraczności, krzywicy i skrofułach.
Perz jest to lek o działaniu moczopędnym, napotnym, wzmagającym procesy przemiany materii,
przeciwzapalnym, powlekającym, odtruwającym, wykrztuśnym, przeczyszczającym, przeciwsklerotycznym, obniżającym poziom cholesterolu we krwi i wzmacniającym naczynia orz przeciwcukrzycowym.
Niezależnie od tego bywa lekiem stosowanym przy schorzeniach skórnych i reumatyzmie.
Perz wchodzi w skład Digestosanu, Fitolizyny.
W warunkach domowych odwar z kłączy perzu może być stosowany przy złej przemianie materii, przy skłonnościach do kamicy żółciowej, przy chronicznych zaparciach i zatruciach spowodowanych długim przyjmowaniem antybiotyku.
Zewnętrznie używa się do lewatyw przy obstrukcji i do nasiadówek przy hemoroidach.
Odwar: 1 łyżkę kłączy zalać 1 szkl wrzątku, gotować 15min. Pic 2-3 razy dziennie po 0,5 szkl.
Przy chronicznych dolegliwościach kurację taką należy przeprowadzać przez 3-4 tygodnie biorąc
jednocześnie co kilka dni kąpiel z dodatkiem odwaru [50g kłączy na 0,5 wiadra wody].
Ponieważ perz nie zawiera związków trujących ani też szkodliwych dla organizmu, odwar z kłączy perzu można pić do 1 litra dziennie.
110f] Perz właściwy
Działanie: moczopędne, łagodzące, przeciwbakteryjne.
Perz może być stosowany przy zakażeniach układu moczowego, takich jak zapalenie pęcherza, moczowodu i gruczołu krokowego.
Ma właściwości łagodzące, jego działanie przynosi ulgę w podrażnieniach i stanach zapalnych.
Jest cenionym środkiem stosowanym w leczeniu powiększonego gruczołu krokowego, a także kamieni nerkowych.
Jako środek moczopędno-łagodzący perz stosuje się, w połączeniu z innymi ziołami, w leczeniu
reumatyzmu.
Do leczenia zakażeń dróg moczowych perz może być stosowany razem z mącznicą lub krwawnikiem.
W zaburzeniach prostaty można go łączyć z hortensją. Pije się odwary
110g] Perz właściwy
Surowiec zielarski: kłącze zawiera takie składniki, jak: inulina, saponiny, olejki eteryczne, kwasy
organiczne, śluzy, cukry, krzemionkę, duże ilości węglowodanów, sole mineralne (zwłaszcza potas i żelazo), witaminę C).
Działanie: moczopędne, przeciwbakteryjne, przeciwgorączkowe, żółciopędne.
Największe zastosowanie znajduje w leczeniu chorób przemiany materii, jako tzw. ziółko czyszczące krew - w leczeniu choroby reumatycznej, choroby moczanowej, trądziku i w początkowych stadiach cukrzycy.
Używa się go po zatruciach, gdy trzeba z organizmu jak najszybciej usunąć trucizny, jak również po
przebytych zakażeniach.
Wchodzi w skład wielu mieszanek ziołowych.
Stosowany jest także w leczeniu nieżytów górnych dróg oddechowych, przy obrzękach wątroby,
zmniejszonym wydzielaniu żółci, kamicy żółciowej, hemoroidach.
Najczęściej stosowany jest w postaci odwaru.
Odwar z kłączy (1 łyżkę stołową rozdrobnionego suszu zalać 1 szklanką wody, doprowadzić do zawrzenia i od tego momentu gotować pod przykryciem przez 5-7 minut, przecedzić w razie potrzeby pić 2-3 razy dziennie po 2/3 szklanki) to bardzo skuteczny środek moczopędny i zalecany pomocniczo w cukrzycy.
Jego picie stosuje się również w chorobach nerek, pęcherza moczowego, dolegliwości ze strony wątroby, kamicy nerkowej i żółciowej, złej przemianie materii i jako zioło „czyszczące krew”
110h] Perz właściwy - Agropyron repens sive potius Elytrigia repens
Surowcem jest kłącze - Rhizoma Graminis
Kłącze zawiera fruktan - trytycynę (5-20%), monocukier - D-fruktozę (3%), inulinę, mannit, agropyren,
inozyt, glukowanilinę, azotan potasu, krzemionkę, wit. C - 150 mg/100 g, związki proteinowe -9%, olejek eteryczny - 0,01-0,05%, karoten, kwas glikolowy, kwas glicerynowy i in.
Wyciągi z perzu odtruwają organizm (usuwają szkodliwe substancje wewnątrz- i zewnątrzpochodne z organizmu), zabezpieczają wątrobę przed stłuszczeniem, zmniejszają stężenie lipidów, w tym także
cholesterolu we krwi (działanie lipotropowe), pobudzają procesy utleniania w tkankach, działają korzystnie na przemianę materii (działanie regulujące), uszczelniają i wzmacniają naczynia krwionośne,
działają przeciwmiażdżycowo, moczopędnie, przeciwobrzękowo, lekko przeczyszczająco, żółciopędnie, odkażająco; regulują prace przewodu pokarmowego; zapobiegają powstawaniu kamicy moczowej i żółciowej; opóźniają procesy starzenia się organizmu.
Wskazania: zaburzenia przemiany materii, otyłość, wszelkie choroby skórne (np. łuszczyca, częste czyraki, trądziki, dermatoza okołoustna, wypryski), choroby zakaźne, stłuszczenie i marskość wątroby, niewydolność wątroby; schorzenia trzustki, pęcherzyka żółciowego i nerek oraz dróg moczowych; zaburzenia trawienia, zaparcia, miażdżyca, wysoki poziom cholesterolu we krwi, cukrzyca, osłabienie, leczenie antybiotykami i sulfonamidami, zatrucia, zaburzenia hormonalne.
Odwar: 3 łyżki kłączy zalać 2 szkl. wody; gotować 5 min.; odstawić na 20 minut; przecedzić. Pić 4 razy dz. po 100 ml lub 2 razy dz. po 200 ml; niemowlęta ważące 3-4 kg - 8 ml, 5-6 kg - 10,7,-12,8 ml, 7-8 kg - 15-17 ml, 3-4 razy dz.; dzieci ważące 10-15 kg - 21-32 ml, 20-25 kg - 42,8-53,5 ml, 30-35 kg - 64-75 ml, 40-45 kg - 85,7-96,4 ml, 50-55 kg - 107-117 ml, 3-4 razy dz.
Wyciąg glicerynowy: pół szkl. świeżych lub suchych zmielonych kłączy zalać 100-120 g gliceryny;
wytrawiać 14 dni; przefiltrować. Zażywać 2 razy dz. po 1 łyżeczce w 50 ml wody z sokiem cytrynowym.
Intrakt - Intractum Agropyri: pół szkl. świeżych zmielonych kłączy zalać 250 ml alkoholu 40% o temp. wrzenia; wytrawiać 10 dni; przefiltrować. Zażywać 3 razy dz. po 5 ml.
Rp. kłącze perzu - 1 łyżka, ziele skrzypu - 1 łyżka, ziele rdestu - 1 łyżka, korzeń lub ziele mniszka -1 łyżka, korzeń łopianu - 1 łyżka, liść brzozy - 1 łyżka, liść pokrzywy - 1 łyżka, ziele fiołka trójbarwnego - 1 łyżka, ziele glistnika - 1 łyżka, owoc jałowca - 1 łyżka, korzeń arcydzięgla - 1 łyżka, ziele połonicznika - 1 łyżka, liść borówki lub mącznicy - 1 łyżka, ziele (kwiat) wrzosu - 1 łyżka
Składniki bardzo starannie wymieszać. 3 łyżki mieszanki zalać 2 szkl. wody; gotować 4-5 minut; odstawić na 20 minut; przecedzić.
Pić 4 razy dz. po 100 ml lub 2 razy dz. po 200 ml; niemowlęta i dzieci - patrz odwar z kłączy perzu.
Mieszanka bardzo wartościowa.
Wskazania: obrzęki, wysięki okołostawowe, stany zapalne i zakażeniowe układu moczowego, kamica
moczowa, krwiomocz, zaburzenia w wydzielaniu moczu, cukromocz; zatrucia, zaburzenia przemiany
materii, choroby skórne i zakaźne; wszelkie choroby wątroby, żołądka, trzustki i pęcherzyka żółciowego.
Rp. kłącze perzu - 1 łyżka, ziele lub nasienie wiesiołka dwuletniego, albo dziwnego - 1 łyżka, ziele jemioły - 1 łyżka, ziele skrzypu - 1 łyżka, ziele lub kłącze kokoryczki - 1 łyżka, ziele lub korzeń mniszka - 1 łyżka, kwiat (liść) lub owoc głogu - 1 łyżka, ziele ruty - 1 łyżka
Wymieszać. Przyrządzić i pić jak wyżej.
Wskazania: wiek podeszły i choroby z nim związane (miażdżyca, nadmiar cholesterolu, zawroty głowy, szum w uszach, zaburzenia sercowe, choroby skórne, metaboliczne, hormonalne, włosów, zaparcia itd.). Choroby zakaźne.
110i] Perz właściwy
Surowiec zielarski : kłącze (Rhizoma Graminis) zawiera takie składniki, jak: inulina,
saponiny, olejki eteryczne, kwasy organiczne, śluzy, cukry, krzemionkę, duże ilości
węglowodanów, sole mineralne (zwłaszcza potas i żelazo), witaminę C).
Działanie : moczopędne, przeciwbakteryjne, przeciwgorączkowe, żółciopędne.
Największe zastosowanie znajduje w leczeniu chorób przemiany materii, jako tzw. ziółko czyszczące krew - w leczeniu choroby reumatycznej, choroby moczanowej, trądziku i w początkowych stadiach cukrzycy.
Używa się go po zatruciach, gdy trzeba z organizmu jak najszybciej usunąć trucizny, jak również po
przebytych zakażeniach.
Wchodzi w skład wielu mieszanek ziołowych.
Stosowany jest także w leczeniu nieżytów górnych dróg oddechowych, przy obrzękach wątroby,
zmniejszonym wydzielaniu żółci, kamicy żółciowej, hemoroidach.
Najczęściej stosowany jest w postaci odwaru.
Odwar z kłączy (1 łyżkę stołową rozdrobnionego suszu zalać 1 szklanką wody, doprowadzić do zawrzenia iod tego momentu gotować pod przykryciem przez 5-7 minut, przecedzić w razie potrzeby pić 2-3 razy dziennie po 2/3 szklanki) to bardzo skuteczny środek moczopędny i zalecany pomocniczo w cukrzycy.
Jego picie stosuje się również w chorobach nerek, pęcherza moczowego, dolegliwości ze strony wątroby, kamicy nerkowej i żółciowej, złej przemianie materii i jako zioło „czyszczące krew”.
* W dawnych czasach, gdy głód był częstym towarzyszem ludzi, dodawano do mąki zmielone kłącza perzu. Obecnie wiadomo, że dodatek ten nie tylko ma własności odżywcze, ale również korzystnie oddziałuje na zdrowie.
110j] Perz właściwy
Surowiec: Kłącze perzu grubości 2-3 mm.
Kłącze zawiera dużo inuliny, fruktozy, karotenoidy, kwasy organiczne (kwas askorbinowy), ślady olejku lotnego, sole mineralne (aktywny azotan potasowy), związki krzemowe, węglowodany i inne.
Surowiec działa moczopędnie, reguluje przemianę materii, wzmaga trawienie, obniża poziom tłuszczu w wątrobie i cholesterolu we krwi, stosowany przy podrażnieniach i schorzeniach pęcherza i dróg moczowych oraz pomocniczy w kamicy pęcherzowej, nerkowej i związanych z tym obrzękami.
Ponadto napar tego surowca stosuje się w nieżytach przewodu pokarmowego łącznie ze schorzeniami wątroby na tle jej przetłuszczenia, zatrucia pokarmami i pomocniczo w
zapobieganiu uszkodzeniu wątroby przez antybiotyki i inne środki chemiczne.
Surowiec ten stosuje się także w początkowych stadiach cukrzycy i w zaburzeniach przemiany materii, objawiających się wypryskami i innymi schorzeniami skórnymi.
Napar: 1 łyżkę kłączy perzu zalać szklanką wrzątku, odstawić pod nakryciem na 10-20 minut, następnie odcedzić i pić 2-14 razy dziennie po pół szklanki.
Kłącze perzu łączy się w mieszankach ziołowych z ziołami moczopędnymi, jak skrzyp, liść brzozy, korzeń pietruszki i inne. Wchodzi też w skład granulatu Normogran i pasty Fitolizyna.
PERZ
Właściwości lecznicze:
Goi tkanki, działa moczopędnie i oczyszczająco, obniża poziom mocznika i chlorków, pobudza gruczoły wydzielania wewnętrznego, poprawia przemianę materii, działa przeciwgorączkowo i przeciwczerwiowo, zwiększa odporność błon śluzowych i naskórka, ma właściwości przeciwcukrzycowe, zmiękczające i żółciopędne, wzmaga procesy utleniania w tkankach.
Wskazania lecznicze:
Artretyzm, egzemy, blednica, gościec stawowy, kamica żółciowa, kamica moczowa, krwawienia
(hemoroidy), nieżyt dróg oddechowych, niedokrwistość, podwyższenie poziomu cholesterolu we krwi, przekwitanie, przewlekłe schorzenia wątroby, skąpomocz, żółtaczka, zapalenie dróg moczowych i
trawiennych, różne stany zapalne, reumatyzm, przewlekłe niedomogi: błon śluzowych, narządów
wewnętrznych, naczyń krwionośnych, skóry, tkanki łącznej.
Perz właściwy (Agropyron repens L.)
Inne nazwy: perz pospolity, biały perz, pszenica-perz, pyrnik, trawa aptekarska, rolnica, psia trawa, psia
pasza, psi ząb, korzenica, osecz. Angielska: Couchgrass. Francuska: Chiendent officinal. Niemiecka:
Gemeine Quecke. Rosyjska: Piriej połuczij.
Jako jedna z niewielu stosowanych dziś roślin leczniczych perz właściwy nie był znany w starożytności.
Po raz pierwszy pełnego opisu tego zioła dokonał w XVI wieku niemiecki aptekarz, lekarz i botanik
Theodor Jacob z Bergzabern (Tabernaemontanus), autor obszernego dzieła poświęconego 5800 gatunkom roślin.
Siłę witalną chwastu doceniali później, w następnych stuleciach, przede wszystkim wieśniacy, którzy mąkę ze zmielonych kłączy rośliny łączyli z krupami i mlekiem, przyrządzając w ten sposób niezmiernie posilną potrawę. Być może dlatego jedna z ludowych nazw zioła brzmi wręcz: pszenica-perz.
Ale właściwości korzenicy doceniali nie tylko chłopi. Podczas I wojny światowej Niemcy używali jej (po wysuszeniu i zmieleniu) jako domieszki do mąki chlebowej, a także do wyrobu doskonałego, nie
odurzającego piwa.
Lecznicze właściwości psiej trawy intuicyjnie wyczuwają nasze... psy, które dla wzmocnienia organizmu, szczególnie wiosną, potrafią z niezwykłym uporem wydzierać z ziemi kłącza rośliny.
Perz jako chwast rozpowszechniony jest nie tylko w całej Europie, ale również w Afryce Północnej, w
Ameryce Północnej, a nawet na Syberii.
W Polsce jest jednym z najpospolitszych i najtrudniejszych do wytępienia chwastów. Rośnie na polach i
łąkach, pleni się w ogrodach, na skraju lasów, w zaroślach i na miedzach.
Surowcem zielarskim jest kłącze perzu.
Kłącze perzu (o słodkawym smaku) zawiera związki cukrowe (m.in. fruktan i fruktozę), śluzy, kwasy
organiczne (m.in. glikolowy i glicerowy), proteiny, karoteny, saponiny, gumy, gorycze, witaminy B i C oraz bogactwo biopierwiastków, a przede wszystkim krzem i żelazo.
Zioło działa moczopędnie, wzmaga procesy przemiany materii, obniża zawartość szkodliwych metabolitów w organizmie (działanie „czyszczące krew), obniża poziom cholesterolu i wzmacnia naczynia krwionośne.
Napar z kłączy. 1 łyżkę suszonych i rozdrobnionych kłączy zalewamy szklanką wrzątku i odstawiamy na 15 minut pod przykryciem. Po przecedzeniu pijemy 2-3 razy po pół szklanki w ciągu dnia dla poprawy przemiany materii, przeciwko miażdżycy naczyń krwionośnych.
Odwar z kłączy. 1 łyżkę rozdrobnionych kłączy zalewamy szklanka letniej wody i gotujemy przez 5
minut na małym ogniu. Przecedzamy i pijemy w 2-3 porcjach w ciągu dnia po jedzeniu jako środek łagodnie moczopędny, odtruwający organizm, przeciwgorączkowy.
Ja praktykuję od lat inny, prostszy sposób. Suszone kłącza mielę w młynku na proszek, który przechowuję w szczelnie zakręconym słoiku, dosypując codziennie pół łyżeczki perzu do zupy lub ziemniaków.
Perz wchodzi w skład takich mieszanek ziołowych, jak Degrosan, Normosan , Normogran , a także pasty Fitolizyna.
W medycynie ludowej napar z kłączy perzu stosowano przede wszystkim w początkowym stadium
cukrzycy, przeciw „furunkułom w kamicy nerkowej, czyraczności i krzywicy.
Świeży sok z perzu podawano również dzieciom na robaki.
I myślę, że staropolskie przysłowie: „czym złodziej w komorze, a wilk w oborze lub świnie w szkodzie, tym perz w ogrodzie" - nie dotyczy tego chwastu jako zioła...