1.równanie naturalne klotoidy rys

LR=a² F=mV²/R, k=1/R, F=mV²k, Q=mg, tgα=h/b, tgα=F/Q, h/b= F/Q, h=(bmV²k)/mg=b(V²k/g)

Wartość przechyłki h wyprowadza się stopniowo:

h=iL, (bV²k)/g=iL, L=(bV²/gi)k, gdzie bV²/gi=a² , LR=a²

L-dł. klotoidy mierzona od punktu styczności osi drogi z klotoidą R-promień krzywizny w końcu odcinka L, a²-współcz. proporcjonalności, Q-siła ciężkości, F-siła pociągowa skierowana wzdłuż kierunku jazdy, h-przechyłka

2. Opracowanie pomiarów - suwnica met analityczno-graficzna (rysunek łapa)

Majac odczyty z laty L i P obliczamy yL i yP w układzie geod

1)obliczamy srodek toru dla kazdego punktu y0=(yL+yP)/2 i obliczamy wartość srednia położenia osi toru yśr=sumaY0/n

2)liczymy odchylki y0-yśr

3)wrysowanie na alce milimetrowej y0

4)odczytanie Y0 z wrysowanej osi torow

5)obliczamy YL=Y0-(S/2) oraz YP=Y0+9S/2) (S-rozstaw torów)

6)liczymy odchyłki osi belek w oznaczonych punktach od wysrodowanej osi teor VL=YL-yL oraz VP=YP-yP

7)liczymy odchylki rozstawu osi belek w poszczegolnych przekrojach Vroz=VP-VL

3. METODA PARAMETRYCZNA WYRÓWNANIA SIECI REALIZACYJNEJ

1)Obl. współrz. przybliżonych pkt. osnowy

2)Ułożenie równań poprawek zgodnie z zasadą: a)dla kątów-

α_obs+V= α_przybl.+Δα, zmianę różniczkową kąta d_α okr. w funkcji zmian różniczkowych współrzędnych

α=arctg(ΔY_CP/ΔX_CP)- arctg(ΔY_CL/ΔX_CL)

d_α=A_Pdy_P-B_Pdx_P-A_Ldy_L+B_Ldx_L+(A_L+A_P)dy_C-(B_L-B_P)dx_C

dα+( α_przybl- α_obs)=V

b)dla długości

dL=-cosα_jkdx_j-sinα_jkdy_j+cosα_jkdx_k+sinα_jkdy_k

dL+( d_przybl- d_obs)=V

A=(Δx/d²)ρ^cc, B=(Δy/d²)ρ^cc

A,B-wsp. kierunkowe; dx,dy-poprawki do wsp. przybliżonych; α_jk-azymut kierunku

3)Zrównoważenie ukł. poprawek

4)Przejście do ukł. równań normalnych

5)Rozwiązanie dx i dy

6)Wstawienie do równań poprawek i obl. V do kątów i boków

7)Obl. m₀=(V^TPV/n-m)

4. wpasowanie osi prowadnic dźwi-gowych i optymalizacja wpaso-wania

Czynność polega na znalezieniu max prostopadłościanu, który da się wpasować w przestrzeń ograniczo-ną ścianami szybu. Wpasowanie wykonuje się met. graficzną lub analityczną.

met. analityczna

Określa się optymalne płaszczyzny w których zamontuje się prowadnice. Podst. opracowania jest met. parametryczna z warun-kami wiążącymi parametry. Obli-czenia wykonuje się w ukł., gdzie osiami XY są krawędzie ścian szybu w piwnicy budynku. W stosunku do tych osi odnosi się krawędzie ścian dla każdej kon-dygnacji. Kolejność obliczeń;

1)obl x i y p-tów obserwowanych

2)ułożenie r-ń poprawek

X_i^obs + V_X = X_i^wyr

Y_i^obs + V_Y = Y_i^wyr

3)nałożenie na niewiadome warun-ku równoległości i prostopadłości

X₃^W - X₁^W = g war. równoległości

X₄^W - X₂^W = g prostych 1-2 do 3-4

Y₂^W - Y₁^W = h oraz 2-4 do 1-3

Y₄^W - Y₃^W = h

warunki prostopadłości

X₂^W - X₁^W = 0

X₄^W - X₃^W = 0

Y₄^W - Y₂^W = 0

Y₃^W - Y₁^W = 0

Optymalizacja to ponowny pomiar poprawności wykonania pionem o-ptycznym (gdyż montażyści używ-ają ciężkich pionów sznurkowych

5. Prostoliniowość. Metoda stałej prostej-prosta nierównoległa do budynku.

Polega na tym, że wzdłuż budowli zakłada się określoną liczbę znaków pomiarowych usytuowanych na linii prostej. Końcowe punkty linii stabilizuje się poza obszarem występowania badanej deformacji. Punkty te muszą być zestabilizowane w miejscach gwarantujących stałość ich położenia. Dla kontroli stałości zakłada się dodatkowe pkty odniesienia.

Dane: dn, D, Oj, Ok., szukane: yn,,

On=yn+Oj+xn, yn=On-Oj-xn, yn=On-Oj-dn/D*(Ok-Oj), xn/dn=(Ok-Oj)/D, xn=dn/D*(Ok.-Oj), myn=√[m^0n+(dn/D -1)^m^0i+((Ok-Oj)/D)^m^dn+(dn(Ok-Oj)/D^)^md^+(dn/D)^m^Ok]

---