 | Pobierz cały dokument proces.legisakcyjny.prawoznawstwo.polskie.doc Rozmiar 367 KB |
Proces legisakcyjny
Był to najdawniejszy rodzaj zwyczajnego postępowania sądowego w Rzymie o bardzo daleko posuniętym formalizmie. Powstał w zamierzchłych czasach historii i był w okresie Ustawy XII tablic jedynym rodzajem postępowania sądowego właściwym do rozstrzygania sporów między obywatelami rzymskimi. Aż do połowy II w.pne pozostawał jedynym postępowaniem zwyczajnym i został zniesiony w 17 r.pne mocą leges Iuliae iudiciorum publicorum et privatorum (ustaw julijskich). Per legis actiones polegało na wypowiedzeniu w uroczystych słowach twierdzeń przez obie strony wiodące spór. Skuteczność działań stron zależała od dokładnego wypowiedzenia ściśle oznaczonych, przewidzianych przez prawo cywilne formuł słownych. Każde uchybienie owej formy powodowało utratę roszczenia.
Było to postępowanie ustawowe (mogło być wszczęte tylko na podstawie ustawy) zaś stronami w procesie mogli być tylko obywatele rzymscy (niedopuszczalne było w sporach z obcokrajowcami). Powód opierał swe roszczenie na formule skargi tzw. legis actio przewidzianej przepisem prawa cywilnego. Owych legis actio było 5
(3 służyły do wszczęcia procesu, 2 do wszczęcia egzekucji).
Moduły postępowania sądowego (rozstrzygania sporu miedzy stronami):
legis actio sacramento
legis actio per iudicis arbitrive postulationem
legis actio per condictionem
Moduły postępowania egzekucyjnego (nie procesowego):
legis actio per manus iniectionem - ustawowa forma egzekwowania roszczeń w procesie
legis actio per pignoris capionem - prawdopodobny sposób dochodzenia uznanego roszczenia. Nie wiemy czy był to sposób postępowania zgodny z ustawą czy pozaustawowy
legis actio sacramento
 | Pobierz cały dokument proces.legisakcyjny.prawoznawstwo.polskie.doc rozmiar 367 KB |