Wykresy indukcji magnetycznej w przekroju poprzecznym w odległości 0,5 1,5 2,5 cm od źródła.
|
LABORATORIUM Z MIERNICTWA |
GRUPA 4 |
DANIEL PATER WOJCIECH SZEFLER MAREK GRZENKOWICZ ANDRZEJ URBAN |
Prowadzący: |
Dr inż. Andrzej Czajkowski |
TEMAT : |
Pomiary magnetyczne |
1.Spis przyrządów
Oscyloskop OS-351
Autotransformator AR2
transformator
RN rezystor normalny
Układ całkujący
Teslomierz TH 26
2. Schemat połączeń
3.Wyniki pomiarów
Dane:
Dy=2 V/dz
Z1=6000
RN=100Ω
L=16,7 cm
Dx=1 V/dz
H(t)/x=359,28 A/V/dz
B(t)/y=0,416 T/dz
Bs=0,416*(1/2)*6,4=1,3312 T
Br=0,416*(1/2)*4=0,832 T
Hc=359,28*(1/2)*1,2=431,136 A/m
3. Obliczenie niepewności
Wynik pomiaru: Bs=(1,33 ± 0,12) T
Br= (0,83 ± 0,08) T
Hc=(43 ± 2)*10 A/m
4.Pomiary za pomocą teslomierza
Rozkład indukcji magnetycznej
Rozkład przestrzenny indukcji magnetycznej
5. Wnioski
Pomiar parametrów magnetycznych za pomocą oscyloskopu jest dość niedokładny, niepewności 9% dla indukcji magnetycznej i 3% dla natężenia pola magnetycznego.
Metoda oscyloskopu pomimo swoich niedokładności jest bardzo czytelna.
Wykorzystując teslomierz można w dość prosty sposób wyznaczyć rozkład indukcji magnetycznej.
Wartość indukcji magnetycznej zależy zarówno od odległości od źródła jak i charakteru (kształtu itp.) samego źródła.
Wykresy indukcji magnetycznej w przekroju poprzecznym w odległości 0,5 1,5 2,5 cm od źródła.