POTRÓJNY HELIX DNA




Trwają dyskusje na temat:
- ewolucji człowieka
- rozwoju DNA do 12 nitek
- czy w ogóle jest możliwa taka genetyczna mutacja ?

Coraz częściej słyszymy o narodzinach cudownych dzieci - Indygo, o których przeszło 60 lat temu przepowiadał Edgar Cayce. Świat coraz głośniej mówi, że rodzą się już z trzecią nitką DNA.



Jim Watson i Francis Crick

Czy w ogóle możliwe jest aby z dwóch nitek DNA
mogło rozmnożyć się więcej par ?

O dwóch nitkach dowiedzieliśmy się dzięki Watsonowi i Crickowi - byli tymi pierwszymi, którzy w roku 1953 ogłosili światu o podwójnej strukturze DNA. W skład cząsteczki podwójnego helixa DNA zwykle wchodzą dwa łańcuchy, które biegną antyrównolegle. Łańcuchy owijają się wokół własnej osi i tworzą tzw. prostoskrętną podwójną helisę.

Naukowcy-genetycy od kilkudziesięciu lat prowadzą intensywne badania DNA-RNA.
W roku 1953 Watson i Crick opisali podwójny helix DNA. Zaledwie kilka lat później w roku 1957, Felsenfeld i Rich opisali potrójny helix DNA. Wyrazili opinię, że trzecia nitka nie jest konstrukcją uformowaną przez patologiczną kondycję tylko jest naturalnym procesem rozwoju DNA, który następuje w odpowiednio gotowym ciele. Również wyjaśnili w jaki sposób dochodzi do rozwoju trzeciej nitki DNA jako naturalnego biologicznego procesu.




Potrójny helix DNA opisany jest jako dwa różne typy w zależności od nadanego kierunku trzeciej nitki.

W pierwszym przypadku
- nić pirymidynowa wiąże się z parą zasad i wchodzi pomiędzy nich i tyminę.
W drugim




Pary zasad (bp) w biologii nuklearnej łączą wiązaniami atomowymi zasady azotowe nukleoidów dwóch różnych nici kwasu nukleinowego. W parach zasad podaje się długości cząsteczek DNA.

Według Watson-Crick w DNA komplementarne pary (bp) stanowią:
guanina z cytozą
oraz
adenina z tyminą.


Potrójny helix jest strukturą DNA,
w której trzy oligonukleotydy są skręcone razem w potrójną formę.




Oligonukleotydy
- fragmenty kwasów nukleinowych.
Najbardziej znane są dwa rodzaje kwasów nukleinowych:
- kwas rybonukleinowy (RNA)
- kwas dezoksyrybonukleinowy (DNA).
Oba mogą występować zarówno jako pojedyncza nić lub podwójna.
DNA tworzy nić podwójną a RNA pojedynczą.

Zasady:
- purynowe, azotowe




- pirymidynowe, bezbarwna ciecz o charakterystycznym zapachu,
dobrze rozpuszczalna w wodzie.




Potrójny helix składa się z pary zasad zawierającej dwie homopirymidyny (heterocykliczny związek organiczny strukturalnie zbliżony do pirydyny. uracyl są pochodnymi pirymidynowymi) i jednej homopuryny. Nić homopuryny może też wiązać się z homopirymidyną.




Trzecia nitka DNA ma związek z polem energetycznym,
w którym możliwe jest wiązanie się protein i innych związków chemicznych. Ostatnie badania naukowe wskazują też na następny ważny w tym procesie czynnik - temperaturę, która zmienia struktury molekularne.

Nauce znanych jest zaledwie kilka przypadków potrójnego helix DNA "in vivo" -
(istnienie wewnątrz organizmu w żywym ustroju).



Gary Felsenfelt



Alexander Rich

Na świecie jest wiele prac na temat potrójnego helixu DNA.
Jedne z bardziej znanych:
Felsenfeld i Rich,
Swietłana O. Doronina i Jean Paul Behr
i wiele innych.




Popularna książka:

"The triple helix: Gene, Organism, and Environment" - Richard Lewontin.

---