Pytania ogólne wszystkie moja wersja, notatki, notatki


Pytania ogólne

1.Elementy atrakcyjności turystycznej miejsca docelowego.

Atr.Turyst. to występowanie pewnej charakterystycznej cechy, która może przyciągnąć turystów, na dany teren, region dzięki obecności walorów turystycznych, obiektów infrastruktury oraz dostępności komunikacyjnej. Ma wpływ na; rozwój, wielkość i czas trwania ruchu turyst.

Zaliczamy do niej;

1.walory naturalne - plaża, morze , wulkany…

2. transport - kanały, balony, wielbłądy

3. Rozrywki - kina, teatry, zoo…..

4. Urządzenia sportowe - lodowiska, baseny, stoki

5. kultura - muzea, zabytki.

Ogólnie możemy podzielić na ;

1.naturalne (przyrodnicze-stworzone przez naturę 2.antropogeniczne (kulturowe) - stworzone przez człowieka

2. Rola obszarów chronionych w rozwoju turystyki

Obszar chroniony- obszar wydzielony do ochrony i podtrzymywania dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego, są one zarządzane przy pomocy instrumentów prawnych lub innych regulacji ochronnych. Obszar musi posiadać reguły, które stanowią czy i do jakiego stopnia mogą być na nim realizowane różne formy aktywności.

Parki Narodowe 1.Najciekawsze pod względem przyrodniczym i najpiękniejsze krajobrazowo obszary w Polsce

2. Wymóg ustawowy- udostępnienie tych obszarów chronionych do zwiedzania (i podziwiania) dla ludzi

3. Istnieje w nich ok 2 tys. Szlaków turystycznych, wiele nartostrad, 4 trasy spływów kajakowych

4.Można w nich organizować wycieczki piesze , rowerowe, konne

5. Są w nich ścieżki dydaktyczne , platformy widokowe, muzea i zagrody widokowe

6. Ruch turystyczny tylko po wyznaczonych trasach z zachowaniem obowiązujących przepisów prawnych ( zakazane sa imprezy masowe - typu rajdy, zjazdy)

7. Na ich atrakcyjność maja wpływ walory; wypoczynkowe, specjalistyczne, wartości krajoznawcze .

3. Charakterystyka wybranych walorów turystycznych województwa pomorskiego

Woj. Pomorskie posiada bardzo dobre warunki do rozwoju turystyki. Występuje tu kumulacja walorów niezbędnych do rozwoju turystyki, są to: walory przyrodnicze, kulturowe, antropogeniczne i specjalistyczne.

Do walorów przyrodniczych zalicza się obecność takich parków jak: PN Borów Tucholskich, Nadmorski PN, Słowiński PN, Kaszubski PK, Trójmiejski PK, PK Doliny Wisły, Wdzydzki PK, Zaborski PK- wszystkie charakteryzują się dużą różnorodnością gatunkową roślin i zwierząt, poza tym występuje mnogość rezerwatów przyrody i obszarów chronionego krajobrazu (do rezerwatów leśnych należą: Zamkowa Góra, Szczelina Lechicka, Kacze Łęgi, Zajęcze Wzgórze, Źródliska Doliny Ewy, Ostrzycki Las; rezerwaty krajobrazowe: wyspa na j. Przywidz, Szczyt Wieżyca, Jar rzeki Raduni i Reknicy, Staniszewskie Zdroje)

Do walorów kulturowych zalicza się: dawne opactwo cystersów w Oliwie, park oliwski, droga królewska czyli ul Długa i Długi Targ od bramy wyżynnej do złotej, gmach poczty polskiej, kościół NMP-Mariacki, kościół św. Brygidy, św. Katarzyny, św. Mikołaja, ogród zoologiczny, muzeum archeologiczne, pomnik poległych stoczniowców, twierdza Wisła-Ujście, wycieczka statkiem po porcie, centralne muzeum morskie, Będomin-muzeum hymnu narodowego, Bytów-zamek krzyżacki z siedzibą zachodnich kaszub;Chojnice-brama Człuchowskie,Gdynia-muzeum marynarki wojennej,Hel-muzeum rybackie, Malbork-zamek krzyżacki, muzeum zamkowe, wyroby z bursztynu, Słupsk-muzeum pomorza środkowego, Tczew-muzeum wisły, Wdzydze-kaszubski park etnograficzny

Do walorów specjalistycznych zalicza się: możliwość uprawiania jazdy konnej (Sominy, Kościerzyna, Dziemiany, Egiertowo, Szymbark, Wierzyca), sporty wodne (wypożyczalnie sprzętu wodnego: Borowo, Dzierżążno, Bytów, Gołuń, Borsk, Wiele; też rejsy statkiem-Wdzydze Kiszewskie), jazda na rowerach, wędkarstwo (pozwolenia wędkarskie: Bytów, Kościerzyna), tenis (korty tenisowe: Chmielno, Ostrzyce, Goręczyno), uzdrowiska (Łeba, Jastarnia, Jastrzębia Góra, Krynica Morska, Czarna - choroby ukł. Oddechowego

Do walorów specjalistycznych zalicza się: możliwość uprawiania jazdy konnej (Sominy, Kościerzyna, Dziemiany, Egiertowo, Szymbark, Wierzyca), sporty wodne (wypożyczalnie sprzętu wodnego: Borowo, Dzierżążno, Bytów, Gołuń, Borsk, Wiele; też rejsy statkiem-Wdzydze Kiszewskie), jazda na rowerach, wędkarstwo (pozwolenia wędkarskie: Bytów, Kościerzyna), tenis (korty tenisowe: Chmielno, Ostrzyce, Goręczyno), uzdrowiska (Łeba, Jastarnia, Jastrzębia Góra, Krynica Morska, Czarna - choroby ukł. Oddechowego

4.Rola walorów krajoznawczych Polski w rozwoju turystyki.

Walory krajoznawcze- to obiekty materialne lub przejaw kultury duchowej stanowiący przedmiot zainteresowania turystów. Może to być forma przyrodnicza, pochodzenia naturalnego bądź antropogeniczna będąca wynikiem działalności człowieka

Walory krajoznawcze obok elementów przyrodniczych obejmują elementy kultury materialnej i duchowej (zabytki, folklor, obiekty kultu); Krajoznawstwo oznacza działanie na rzecz zachowania unikalnych zasobów i walorów pochodzenia przyrodniczego i etnograficznego; to także znawstwo kraju, całość wiedzy o kraju a szczególnie o własnym regionie. Tak więc walory krajoznawcze mają na celu przede wszystkim pokazanie dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego kraju i zachęcenie tym samym do poznawania kraju. Zachowanie w dobrym stanie walorów krajoznawczych danej miejscowości przyczynia się do wzrostu liczby turystów odwiedzających daną miejscowość, a także do wydłużenia pobytu (im dłuższy pobyt tym większe zyski dla miejscowości, przez co turystyka może stać się dla niej podstawowym źródłem dochodów).

5.Koncesje i zezwolenia w działalności turystycznej

Koncesja-akt administracyjny, mocą którego państwo upoważnia określony podmiot do prowadzenia działalności gospodarczej objętej wyłącznością lub własnością państwa .

W działalności turystycznej posiadanie koncesji konieczne jest u przewoźników lotniczych.

Zezwolenie- wydaje minister właściwy do spraw transportu, na wniosek przedsiębiorcy, na czas określony.

Rodzaje zezwoleń transportowych:

1.loco - uprawnia do wykonania przewozu (jednej jazdy tam i jednej z powrotem) pomiędzy Polską a krajem wydającym zezwolenie

2.zezwolenie na wjazd pustym autobusem - wymagane jest przy wjeździe po grupę wwiezioną innym środkiem transportu, nie upoważnia po wjazd obywateli kraju wydającego zezwolenie a wjazd po obywateli kraju trzeciego jest możliwy tylko pod warunkiem wywozu grupy do kraju rejestracji pojazdu

3.zezwolenie wahadłowe - uprawnia do wykonania wymienionej na zezwoleniu ilości przewozów zgodnie z harmonogramem i bez zmiany składu grup

4.zezwolenie tranzytowe - uprawnia do wykonania przewozu (jednej jazdy tam i jednej z powrotem) przez terytorium danego kraju, zezwolenie nie daje prawa do załadunku

Rodzaje koncesji transportowych:

1.na wykonywanie krajowego transportu drogowego taksówką

2.na wykonywanie krajowego transportu drogowego pojazdem samochodowym nie będącym taksówką

3.na wykonywanie krajowego transportu drogowego osób więcej niż jednym rodzajem pojazdu samochodowego nie będącego taksówką

4.na wykonywanie międzynarodowego transportu drogowego osób

5.na wykonywanie międzynarodowego transportu drogowego osób więcej niż jednym rodzajem pojazdu samochodowego

6. Umowy zawierane prze B.P. z klientami

Biuro podróży zobowiązuje się świadczyć usługi turystyczne na rzecz klientów, wchodzi z klientami w stosunki umowne uregulowane przez kodeks cywilny i inne szczególne akty prawne dotyczące na przykład przewozu.

Mogą to być pojedyncze świadczenia lub imprezy turystyczne zawierające, co najmniej dwie usługi turystyczne tworzące jednolity program za jedną cenę, obejmujące, co najmniej nocleg lub przewóz lub jedną z tych usług związaną z innymi usługami.

Biuro podróży może działać we własnym imieniu (jako organizator wycieczki lub właściciel autokaru czy hotelu) lub jako agent przewoźników, hotelarzy lub innych biur podróży, bądź jako przyjmujący zlecenie klienta, może też reprezentować obie strony. Ma to istotny wpływ na stanowisko prawne biur podróży i na jego odpowiedzialność za szkody powstałe w skutek niewykonania lub nienależytego wykonania określonych usług.

Umowy turystyczne mogą być zawierane z biurami podróży przez osoby, które mają otrzymać świadczenie albo też przez inne osoby na przykład zakład pracy na rzecz tych pierwszych. Zawarcie umowy z biurem podróży na udział w wycieczce (umowy o podróż) następuje przez podpisanie przez uczestnika wycieczki „zgłoszenia na wycieczkę wyjazdową”.

Organizator turystyki nie może żądać od klienta żadnych kwot z tytułu odstąpienia od umowy, poza uzasadnioną opłatą manipulacyjną, kiedy klient odstępując od umowy wskaże osobę spełniającą warunki udziału w imprezie turystycznej, której przekaże uprawnienia i która przejmie obowiązki wynikające z tej umowy. W takim przypadku organizator turystyki jest zobowiązany zwrócić wszelkie kwoty wpłacone przez klienta na rzecz ceny imprezy turystycznej. Umowy o świadczenia usług turystycznych polegających na organizowaniu wycieczek wymagają formy pisemnej. Biuro podróży, które proponuje klientom imprezy lub usługi turystyczne udostępnia im broszury jest zobowiązane wskazać w tych materiałach dokładnie i zrozumiale:

a) cenę imprezy turystycznej lub usługi albo sposób jej ustalenia

b) miejsce pobytu lub trasę imprezy

c) rodzaj, klasę, kategorię lub charakterystykę środka transportu

d) położenie, rodzaj i kategorię obiektu zakwaterowania, wg przepisów kraju pobytu

e) liczbę i rodzaj posiłków

f) program zwiedzania i atrakcji turystycznych

g) kwotę lub procentowy udział zaliczki w cenie imprezy turystycznej lub usługi oraz termin zapłaty całej ceny

h) termin powiadomienia klienta o ewentualnym odwołaniu imprezy turyst. z powodu niewystarczającej liczby zgłoszeń, jeżeli realizacja usług jest uzależniona od liczby zgłoszeń

i) podstawy prawne umowy i konsekwencje prawne z niej wynikające.

Ponadto biuro podróży jest zobowiązane podać klientowi przed zawarciem umowy ogólne informacje o przepisach paszportowych i wizowych oraz o przeciwwskazaniach zdrowotnych do udziału w imprezie turystycznej, a także informacje o możliwości ubezpieczenia się od kosztów rezygnacji z udziału w imprezie turyst. w zakresie ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków i kosztów leczenia.

Organizator turystyki zobowiązany jest poinformować klienta o szczególnych zagrożeniach życia i zdrowia na odwiedzanych obszarach oraz o możliwości związanego z tym ubezpieczenia. Zobowiązany jest również przed rozpoczęciem imprezy turystycznej, podać klientom:

1. nazwisko lub nazwę lokalnego przedstawiciela organizatora turystyki, do którego klient może zwracać się w razie trudności, a także jego adres i numer telefonu

2. w odniesieniu do imprez turystycznych dla dzieci -informację o możliwości bezpośredniego kontaktu z dzieckiem lub osobą odpowiedzialną w miejscu pobytu dziecka

3. planowany czas przejazdu, miejsca i czas trwania postojów

Postanowienia umów zawieranych przez biuro podróży z klientami nie mogą być mniej korzystne aniżeli przewiduje ustawa o usługach turystycznych. W przeciwnym razie są nieważne. Organizator turystyki nie może w umowie lub przez inną czynność prawną wyłączyć lub ograniczyć swojej odpowiedzialności za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umów zawieranych z klientami. Ograniczenie odpowiedzialności może jedynie wynikać z:

• przepisów obowiązujących w kraju pobytu, w odniesieniu do

usług świadczonych przez miejscowych usługodawców

• postanowień umów międzynarodowych

• przepisów szczególnych

Szczególne znaczenie w stosunkach pomiędzy biurami podróży a klientami maja ogólne warunki uczestnictwa w imprezach turystycznych, które obok programu imprezy stanowią najważniejszą część umowy. Ogólne warunki określają zasady zawarcia umowy, skutki prawne odwołania imprezy przez biura podróży, zmiany warunków imprezy, rezygnację z imprezy, postanowienia dotyczące wykonania umowy, obowiązków uczestników, odpowiedzialności za wyrządzone szkody, postępowania reklamacyjnego. W prawie cywilnym dąży się do zachowania interesów stron. Jeżeli ogólne warunki zastrzegają dla biura nieuzasadnione korzyści, druga strona może wystąpić do sądu o uznanie ich za bezskuteczne, lecz nie może to nastąpić po upływie miesiąca od wykonania umowy. /na przepis ten nie może się powołać strona, która zawarła umowę w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej na przykład przewoźnik wobec biura podróży, ponieważ ze względu na kwalifikacje zawodowe musi ponosić ryzyko akceptacji niekorzystnych postanowień.

Umowa o pojedyncze świadczenie polega na dokonaniu przez biuro podróży rezerwacji miejsca w hotelu, samochodu, załatwieniu formalności wizowych, sprzedaży biletów komunikacyjnych itp. Na podstawie zlecenia biuro podróży ułatwia klientowi zawarcie umów z różnymi przedsiębiorcami i za to pobiera wynagrodzenie. Biuro podróży nie jest stroną tych umów, w skutek, czego nie odpowiada za rezultat dokonywanych czynności. Zobowiązane jest tylko do dołożenia należytej staranności w celu osiągnięcia rezultatu. Brak wymaganej w danym przypadku staranności stanowi winę biura podróży i może prowadzić do odpowiedzialności za wyrządzoną szkodę.

Umowa o podróż stanowi umowę mieszaną. W jej skład wchodzą elementy różnych umów. Niektóre z nich zobowiązują biuro podróży tylko do dołożenia należytej staranności, inne do rezultatu. Do pierwszej grupy zaliczyć możemy umowę zlecenia i umowę przechowania. Zarówno zleceniobiorca jak i przechowawca nie odpowiadają za szkodę, jeśli spełniając swoje zobowiązanie dołożyły należytej staranności. Podobny charakter ma zobowiązanie zapewnienia uczestnikowi wycieczki bezpieczeństwa. Nie ma podstaw, aby traktować je jako zobowiązanie rezultatu. Natomiast niektóre umowy, jak umowa o dzieło i umowa przewozu, są to umowy rezultatu. Dla wierzyciela nie jest istotne, czy dłużnik dołożył należytej staranności, lecz czy osiągnął ustalony z góry rezultat. W odniesieniu do biura podróży świadczenie programu wycieczki określonego umową jest przedmiotem umowy o dzieło, przewiezienie zaś uczestnika wycieczki - przedmiotem umowy przewozu. Brak rezultatu przy istnieniu innych przesłanek odpowiedzialności rodzi po stronie biura podróży obowiązek odszkodowawczy, niezależnie od jego winy. Wina biura podróży jest bez znaczenia, gdy zachodzi utrata lub uszkodzenie rzeczy wniesionej do hotelu, należącego do biura podróży, jako, że przewiduje się tu odpowiedzialność zaostrzoną, nawet za przypadek, gdy wchodzą w grę osoby trzecie. Odpowiedzialność biura podróży będzie, zatem niekiedy odpowiedzialnością opartą na winie, niekiedy zaś odpowiedzialnością obiektywną, niezależną od winy.

7. Prawa konsumenta usług turystycznych i ich ochrona

Prawa konsumenta usług turystycznych opisane są w ustawie z dnia sierpnia 1997 o usługach turystycznych. W rozdziale 3 znajdują się artykuły, które mówią o ochronie klienta.

Organizator turystyki lub pośrednik turystyczny, który proponuje klientom imprezy turystyczne lub usługi turystyczne, udostępniając im odpowiednie informacje pisemne, a w szczególności broszury, foldery, katalogi, jest obowiązany wskazać w tych materiałach w sposób dokładny i zrozumiały:

1) cenę imprezy turystycznej lub usługi turystycznej albo sposób jej ustalenia,

2) miejsce pobytu lub trasę imprezy,

3) rodzaj, klasę, kategorię lub charakterystykę środka transportu,

4) położenie, rodzaj i kategorię obiektu zakwaterowania, według przepisów kraju pobytu,

5) ilość i rodzaj posiłków,

6) program zwiedzania i atrakcji turystycznych,

7) kwotę lub procentowy udział zaliczki w cenie imprezy turystycznej lub usługi turystycznej oraz termin zapłaty całej ceny,

8) termin powiadomienia klienta na piśmie o ewentualnym odwołaniu imprezy turystycznej lub usługi turystycznej z powodu niewystarczającej liczby zgłoszeń, jeżeli realizacja usług jest uzależniona od liczby zgłoszeń,

9) podstawy prawne umowy i konsekwencje prawne wynikające z umowy,

10) ogólne informacje o obowiązujących przepisach paszportowych, wizowych i sanitarnych oraz o wymaganiach zdrowotnych dotyczących udziału w imprezie turystycznej.

Ochronę konsumenta zapewnia także Kodeks cywilny oraz inne przepisy dotyczące ochrony konsumenta.

8.Kategoryzacja obiektów hotelarskich

Kategoryzacja: podział obiektów danego rodzaju na grupy wg z góry przyjętych kryteriów, w celu określenia standardu.

Standard: zespół norm, wzorców, wymagań i cech jakościowych przyjętych dla danej grupy.

System kategoryzacji polega na:

1. określeniu rodzajów zakładów hotelarskich podlegających kategoryzacji i sposobu oznaczania kategorii

2. określeniu jednolitych wymagań minimalnych dla poszczególnych kategorii

3. ustaleniu zasad nadania kategorii, tzn. kto i w jakim trybie przyznaje lub zmienia kategorię

4. zróżnicowaniu wymagań w zależności od obiektu

Minimalne wymagania:

- powierzchnia obiektu (m2)

- stan budynku, urządzeń i instalacji technicznych i sanitarnych

- poziom wyposażenia i wystrój wnętrz

- powierzchnia jednostek mieszkalnych

- wielkość pomieszczeń ogólnodostępnych

- oferta usług poza noclegiem

- bezpieczeństwo gości

- kwalifikacje personelu

Rodzaj obiektu Kategoria

Hotel * (1 - 5)

Motel * (1 - 5)

Pensjonat * (1 - 5)

Kemping * (1 - 4)

Dom wycieczkowy I, II, III

Schronisko młodzieżowe I, II, III

9.Ochrona przyrody a rozwój turystyki

Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 roku o ochronie przyrody mówi, że ochrona przyrody polega na zachowaniu, zrównoważonym użytkowaniu oraz odnawianiu zasobów, tworów i składników przyrody:

1) dziko występujących roślin, zwierząt i grzybów

2) roślin, zwierząt i grzybów objętych ochroną gatunkową

3) zwierząt prowadzących wędrowny tryb życia

4) siedlisk przyrodniczych

5) siedlisk zagrożonych wyginięciem, rzadkich i chronionych gatunków roślin, zwierząt i grzybów

6) tworów przyrody żywej i nieożywionej oraz kopalnych szczątków roślin i zwierząt

7) krajobrazu

8) zieleni w miastach i wsiach

9) zadrzewień

Celem ochrony przyrody jest:

1) utrzymanie procesów ekologicznych i stabilności ekosystemów

2) zachowanie różnorodności biologicznej

3) zachowanie dziedzictwa geologicznego i paleontologicznego

4) zapewnienie ciągłości istnienia gatunków roślin, zwierząt i grzybów, wraz z ich siedliskami, przez ich utrzymywanie lub przywracanie do właściwego stanu ochrony

5) ochrona walorów krajobrazowych, zieleni w miastach i wsiach oraz zadrzewień

6) utrzymywanie lub przywracanie do właściwego stanu ochrony siedlisk przyrodniczych, a także pozostałych zasobów, tworów i składników przyrody

7) kształtowanie właściwych postaw człowieka wobec przyrody przez edukację, informowanie i promocję w dziedzinie ochrony przyrody

8) prowadzenie działalności edukacyjnej, informacyjnej i promocyjnej w dziedzinie ochrony przyrody;

9) prowadzenie badań naukowych nad problemami związanymi z ochroną przyrody

10. Podstawowe zadania rekreacji fizycznej

a) zaspokajanie potrzeb ruchu niezbędnego dla zdrowia

b) równoważenie dobowego bilansu energetycznego organizmu człowieka

c) poprawa utrzymania i budowa sprawności i wydolności fizycznej, a pośrednio psychicznej

d) osiąganie przyjemności i zadowolenia z wysiłku fizycznego

Funkcje rekreacji ruchowej:

1. stymulatywna (pobudzająca) - wspomaganie i pobudzanie rozwoju psychicznego i fizycznego człowieka

2. adaptacyjna (przystosowawcza) - pomoc w przystosowaniu się do nowych warunków środowiskowych, zarówno środowiska naturalnego, jak i społeczno - kulturowego, pomoc w przystosowaniu się organizmu do wzmożonego wysiłku

3. kompensacyjna (wyrównawcza) - wyrównywanie wszelkiego typu „braków” i niedociągnięć, braku ruchu, zabawy

4. korekcyjna (poprawcza) - twórcze spełnianie się w zajęciach, formach, rzeczach, których realizacja jest niemożliwa w czasie zajętym obowiązkami zawodowymi, społecznymi i rodzinnymi

11. Podstawowe czynniki wpływające na prozdrowotny styl życia. 

Styl życia jest bezpośrednim czynnikiem, który w największym stopniu wpływa na zdrowie każdego człowieka. Styl życia można zdefiniować jako sposób życia człowieka - jego zachowania, postawy, działania i ogólną filozofię życiową. Styl życia sprzyjający zdrowiu określa się jako prozdrowotny styl życia

Główną ideą promocji zdrowia jest prozdrowotny styl życia m. in.:

Na prozdrowotny tryb życia składają się:
• Właściwe odżywianie (10-15% ważności);
• Czynniki środowiska zewnętrznego (25-30% ważności);
• Czynniki związane ze stylem życia (50% ważności);
• Efekty opieki medycznej (10-20% ważności).

Do czynników warunkujących prozdrowotny tryb życia zaliczyć można:

12. Istota marketingu usług i jego rodzaje. 

Marketing usług - zespół aktywnych działań rynkowych podejmowanych przez podmioty sektora usług zajmujące się zawodowo świadczeniem usług.

Celem marketingu usług jest:


RODZAJE MARKETINGU USŁUG:

13. Pojęcie i struktura planu marketingowego firmy. 

Plan marketingowy jest podstawowym narzędziem przygotowania, wdrażania i kontroli działań marketingowych, jest zbiorem założeń ustalających planowane cele rynkowe i sposoby ich realizacji.

Plan marketingowy

odzwierciedla strategię marketingową i sposób jej realizacji, stanowi dokument roboczy dostarczający bezpośrednio informacji o realizowanych celach rynkowych, sposobach ich osiągnięcia, odpowiedzialności za ich realizację, przewiduje koszty i terminy wykonania poszczególnych zadań. Może być planem całego przedsiębiorstwa lub konkretnego przedsięwzięcia.


Zadania planu marketingowego:

- rzetelne i wiarygodne zaplanowanie podstaw działań marketingowych, - wypunktowanie silnych i słabych stron, - zidentyfikowanie możliwości i zagrożeń rynkowych, - określenie sytuacji konkurencyjnej, - wskazanie realistycznych celów marketingowych, priorytetów i dróg ich realizacji, - ocena możliwych strategii marketingowych pod kątem ich wykonalności, o - kreślenie ostatecznych terminów ich realizacji, - umożliwienie ich przeglądu i oceny dotychczasowych działań w kierunku rozwoju i zyskowności.

Elementy planu marketingowego.
1) Przeprowadzenie badań wewnątrz i na zewnątrz przedsiębiorstwa. Określenie stanu firmy i opis rynku (pozycja firmy, otoczenie gospodarcze, opis branży, analiza konkurencji oraz rynku docelowego).
2) Analiza SWOT - Określenie mocnych i słabych stron oraz zewnętrznych możliwości i zagrożeń przedsiębiorstwa 3)Ustalenie celów i zadań marketingowych.
4) Wypracowanie strategia marketingowej i sposobów jej realizacji 6) Ustalenie budżetu marketingowego.
7) Przewidywanie efektów działań marketingowych.
8) Monitoring i kontrola realizacji.

14. Rodzaje i struktura produktu turystycznego.

Produkt turystyczny - wszystkie dobra i usługi nabywane przez konsumenta w związku z wyjazdem ze stałego miejsca zamieszkania.

Produkt turystyczny dzieli się na:
a) dobra i urządzenia turystyczne:
- podstawowe (naturalne, antropogeniczne, historyczne);
- komplementarne (sieć transportowa, środki transportu, baza noclegowa, baza żywieniowa, baza towarzysząca).
b) usługi turystyczne:
- podstawowe (transport, żywienie, nocleg);
- komplementarne (przewodnik, wypożyczalnia).

 Struktura:

- Produkt podstawowy (rdzeń produktu)- to usługa zaspakajająca podstawowe potrzeby docelowego segmentu rynku związane z głównym motywem podróżowania. Rdzeniem produktu może więc być zaspokojenie potrzeby wypoczynku, zwiedzanie interesującego miasta, polepszenie stanu zdrowia itd.

- Produkt rzeczywisty- to konkretna oferta rynku potwierdzająca usługi, które otrzyma turysta. Zawiera składniki warunkujące realizację wyjazdu, tj. przejazdy, noclegi, posiłki. Jego skład jest zmienny, zależny od poziomu rozwoju usług, rodzaju wyjazdu, wymagań konsumentów, ich zamożności itd.

- Produkt poszerzony (wzbogacony)- obejmuje wszelkie formy dodatkowych korzyści, które można wkomponować w produkt rzeczywisty w celu ich uatrakcyjnienia. Stanowią elementy decydujące o wyróżnieniu produktu na runku, o jego konkurencyjności i atrakcyjności. Można tu zaliczyć dodatkowe wycieczki, serwis posprzedażowy.

Wśród produktów turystycznych można wyróżnić 2 kategorie:

- produkty proste (usługi, rzecz, obiekt, wydarzenie)

- produkty złożone (miejsce, szlak, impreza turystyczna, pakiet)

15.Istota i funkcje promocji w turystyce.

Promocja jest to oddziaływanie na odbiorców produktów danej firmy, polegające na przekazaniu im informacji, które mają w odpowiednim stopniu zwiększyć wiedzę na temat produktów lub usług oraz samej firmy w celu stworzenia dla nich preferencji na rynku.

Cele te realizuje się między innymi poprzez informowanie, demonstrowanie, przekonywanie, zachęcanie, powtarzanie itp.”

Promocja wpływa na szybkość sprzedaży produktów przedsiębiorstwa, ma także znaczenie dla wytworzenia oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku przedsiębiorstwa lub jego produktów.

FUNKCJE PROMOCJI:

-informacyjna - promocja dostarcza obecnym i potencjalnym nabywcom informacji, które zmierzać mają do przełamania bariery nieznajomości rynku, funkcja ta leży u podstaw komunikowania się przedsiębiorstwa z otoczeniem;

-pobudzająca - sprzedaż zmierza do wywołania zamierzonych postaw i zachowań nabywców rynkowych, funkcja ta jest o tyle ważna, iż produkcja w przeważającej mierze ma charakter masowy;

-konkurencyjna - wyraża się w stworzeniu poza cenowych instrumentów rywalizacji na rynku, jest silnie związana z poprzednimi funkcjami.

Istota:

- Rozbudzić zainteresowanie produktem turystycznym

- Rozbudzić i utrwalić świadomość istnienia danej firmy turystycznej

- Upowszechnić wiedzę o danym produkcie turystycznym

- Eksponować odrębność i oryginalność oferty oraz tworzących ją produktów

- Podkreślać korzyści wynikające z nabycia produktu turystycznego

- Kreować i utrwalać właściwy wizerunek firmy

- Rozbudzać zainteresowanie klientów nowym produktem wprowadzonym na rynek

-Korygować i eliminować błędne rozumienie produktu

- Sygnalizować każdą innowację lub modyfikację produktową

-Zachęcać do nabywania usług

16. Funkcje i podział infrastruktury turystycznej.

Infrastruktura turystyczna - są to wszelkiego rodzaju obiekty oraz urządzenia turystyczne, które mają na celu służenie przyjeżdżającym na dany obszar turystom - zaspokajaniu ich potrzeb związanych z bierną oraz aktywną turystyką.

Na infrastrukturę turystyczną składają się :

1.baza noclegowa:

2. baza gastronomiczna:

3. obiekty sportowe:

4.obiekty kultury:

5.szlaki

17.Baza gastronomiczna w Polsce i jej podział.

Baza gastronomiczna- to punkty gastronomiczne, stałe i sezonowe świadczące usługi gastronomiczne na miejscu i na wynos.

Ze względu na specyfikę i zakres prowadzonej działalosci oraz jej powiązania z obsługa turystów wyróżniamy 3 rodzaje bazy gastronomicznej:

-otwarte(restauracje

-zamknięte(szpitale, więzienia)

-w obiektach hotelarskich(bary, kawiarnie).

Wg działalności produkcyjno - handlowej dzieli się na:

- Zakłady żywienia podstawowego:  restauracje (z obsługą kelnerską, duży asortyment na zamówienie) , stołówki, bary (samoobsługowe z popularnym asortymentem) i jadłodajnie (bezalkoholowy zakład żywienia masowego z obsługą kelnerską i podstawowym asortymentem wcześniej przygotowanym)

- Zakłady żywienia uzupełniającego : puby (z obsługą kelnerską, duży asortyment piwa i zakąsek), dyskoteki, kawiarnie (z obsługą kelnerską, podstawowy asortyment, dużo cukierniczych i nisko % alkohole), kluby, wernisaże

18.Baza noclegowa i jej specyfika.

Baza noclegowa to jeden z podstawowych elementów zagospodarowania turystycznego, w skład którego wchodzą różnego rodzaju obiejty noclegowe i urządzenia towarzyszące pozwalające turystom na przebywanie poza miejscem stałego zamieszkania w warunkach zbliżonych do stałych upodobań.

Liczba hoteli w Polsce regularnie wzrasta. Zawdzięczamy to z jednej strony inwestycjom w hotelarstwie, a z drugiej - poprawie sprawozdawczości statystycznej i urealnieniu kategoryzacji, o czym dobitnie świadczą liczby dotyczące hoteli pięciogwiazdkowych. W 2005 r. liczba hoteli wzrosła o 2%, a liczba miejsc noclegowych o 4%. Zmalała liczba hoteli jedno-gwiazdowych (o 8%), a w takim samym stopniu wzrosła liczebność grupy hoteli 5* i 4*. Największą liczbą miejsc noclegowych dysponują obiekty trzygwiazdkowe (42%) i dwugwiazdkowe (25%). 

Wyraźny jest sezonowy charakter obiektów noclegowych, zwłaszcza ośrodków wczasowych. Znaczna część tej bazy jest nie skategoryzowana i znajduje się poza sektorem rynkowym, obniża to efektywność polskiego hotelarstwa.

19.Standaryzacja w obiektach hotelarskich.

Standaryzacja w obiektach hotelarskich traktowana jest jako skuteczna metoda utrzymania stałego, wysokiego poziomu usług oraz identyfikacji tożsamosci obiektu. Główną zasadą jest utrzymanie jednolitego wyposażenia w danej marce hotelowej.

Standardy w obiektach hot. obejmują:

-standardy obsługi

-standardy wyposażenia,

- standardy usług oferowanych przez hotel,

-standardy konserwacji i napraw wyposażenia

20.Kształtowanie zagospodarowania turystycznego na obszarach chronionych

Plany zagospodarowania turystycznego na obszarach chronionych powstaja w kilku etapach i w związku z tym możemy je podzielić na 4 części:

- plany wstępne - ogólne - które sporządzamy gdy pojawi się koncepcja objęcia ochroną zasoby środowiska naturalnego

- plany podziału na strefy funkcjonalne, które są wydzielone ze względu na występowanie walorów przyrodniczych o zróżnicowanym znaczeniu

- plany zagospodarowania turystycznego, które obejmują proponowaną lokalzację urządzeń przeznaczonych dla turystów

- plany szczegółowe poszczególnych takimi specjalnymi obszarami na pewno są parki narodowe, krajobrazowe czy inne tereny chronione jak rezerwaty przyrody.

Głownymi elementami planu założeń do zagospodarowania przestrzennego parków narodowych w Polsce powinno być sporządzone przede wszystkim:

- oceny stanu środowiska przyrodniczego oraz identyfikacji zagrożeń i konfliktów

- wyboru sposobu korzystania z parku (ilościowo i czasowo) i określenie możliwości rozwoju - szczególną uwagę zwracamy na CHŁONNOŚĆ turystyczną

Od '94 zaczęto opracowywać plany ochrony rezerwatów przyrody jednakże pierwsze publikacje na temat zagospodarowania obszarów chronionych dokładnie parków miała miejsce tuż po II wojnie światowej.

21.Problemy rozwoju turystyki na obszarach wiejskich

Turystyka wiejska, pomimo tego, że jest istotnym czynnikiem rozwoju gospodarczego terenów wiejskich, przyczynia się do rozwoju społecznego. Turyści maja bezpośredni kontakt z rodzinami rolniczymi, przez co mogą poznać pracę w rolnictwie, tradycje, zwyczaje i obyczaje na wsi.

Sprzyja to wzrostowi poszanowania dla mieszkańców wsi i zrozumieniu ich problemów. Ta forma wypoczynku może pełni pewnego rodzaju rolę edukacyjną.
Z drugiej strony, pomimo wielu korzyści, jakie dla obszarów wiejskich i zamieszkałej tam ludności niesie rozwój turystyki, wraz z jej rozwojem mogą wystąpić pewne problemy. Turystyka wiejska (agroturystyka), stanowi zagrożenie dla środowiska naturalnego. Przyczyną tych zagrożeń jest przede wszystkim wzmożony ruch turystyczny, który w znacznym stopniu przyczynia się do dewastacji środowiska naturalnego. Różne formy aktywnej rekreacji, m.in. narciarstwo zjazdowe, jazda konna, wspinaczki, rajdy rowerowe, piesze, mogą powodować degradację wiejskiego krajobrazu, zanieczyszczenie, nadmierny hałas. Poza tym pobyt dużej liczby turystów na wsi może destabilizować lokalne środowisko społeczno oraz zakłócać wiejski tryb życia i pracy.
Ponieważ wraz z rozwojem turystyki następują zmiany urbanizacyjne i architektoniczne, więc krajobraz wiejski może zmienić się nieodwracalnie. Zmieni się charakter niektórych budowli oraz mogą powstawać nowe budynki, które nie będą komponowały się z otoczeniem. Dlatego też, myśląc o korzyściach jakie wypływają z agroturystyki, należ również wziąć pod uwagę zagrożenie, jakie niesie ze sobą nadmierny rozwój ruchu turystycznego i próbować pogodzić te dwa aspekty. Jest to niewątpliwie duże wyzwanie dla organizatorów turystyki, władz i właścicieli gospodarstw agroturystycznych, by wraz straty nie rosły szybciej aniżeli korzyści z tego tytułu.
Fakt realizacji działalności agroturystycznej w gospodarstwie rolnym, dla gości, którzy chcą poznawać ich życie, obowiązki i pracę całej rodziny oraz chcą współuczestniczyć w ich wypełnianiu, a równocześnie odpoczywać, poprawiać kondycję fizyczną i psychiczną, korzystać z dostępnych walorów gospodarstwa czy otoczenia, a przy tym mieszkać w warunkach o odpowiednim standardzie, przygotowywać posiłki lub być żywionym „dobrą" żywnością, żyć w czystym, chronionym środowisku, mieć zapewnione bezpieczeństwo higieniczno-zdrowotne i prawne - stawia niełatwe do spełnienia wymagania. Dlatego przywrócenie barwnej żywotności terenom wiejskim oraz zapewnienie poprawy jakości życia na wsi wymaga lokalnej inicjatywy, przywództwa oraz wysiłku zespołowego, zwłaszcza rodzinnego.

22.Cele polityki turystycznej UE i fundusze strukturalne

Cele:

- rozwój regionów słabszych gospodarczo

- tworzenie nowych miejsc pracy

- ekonomiczne i socjalna spójność UE

- promocja europejskiej tozsamości

- fundusz strukturalny

23. Czynniki rozwoju turystyki

24. Bilans korzyści i strat rozwoju współczesnej turystyki

Wybierzcie sobie po parę!!


Korzyści:

- napływ dewiz

- wsparcie gospodarki dzięki produkcji towarów i usług dla turystów

- inwestycje

- większa różnorodność działalności gospodarczej, zwłaszcza z wykorzystaniem miejscowych produktów i zasobów

- wykorzystanie istniejącej infrastruktury

- polepszenie infr. Komunalnej poprzez budowę infr. Turystycznej

- korzystanie z istniejącej infras. Turystycznej przez ludność zamieszkującą dany teren

- efekt mnożnikowy

- polepszenie poziomu zaopaterzenia ludzi

- stworzenie nowych miejsc pracy

- zachowanie i wspieranie dóbr kultury i odbudowa dzieł architektury

- wzbogacenie treści oświatowych

- przełamywanie barier np. językowych, religijnych, rasowych

- mieszanie się cywilizacji

- międzynarodowy pokój i zrozumienie

- docenienie własnych i obcych wartości społeczno-kulturalnych

Straty:

- inflacja

- wycieki dewiz

- sezonowość i bezrobocie

- ksenofobia, prostytucja, przestępczość, brak zrozumienia i działalność na pokaz

- zaburzenia ustalonej równowago kulturowej i religijnej

- duże obciążenie ekologiczne wskutek działaności turystycznej

- zeszpecenie krajobrazu przez obiekty turystyczne

- niszczenie krajobrazu jako skutek błędnego oszacowania chłonności turystycznej

- nieodwracalność funcji obiektów infrastrukturalnych

- wahania ekonomiczne i niezrównoważony rozwój

- zaniechanie alternatywnego wykorzystania zasobów miejscowych i ich niszczenie

- niewykorzystanie infr. Turystycznej przez miejscową ludność ze wzg na brak środków lub fizyczną niedostepność tej infrastr (getto turystyczne)

- komercjalizacja kultury i sztuki, rzemiosła wskutek dopasowania się do gustów turystów a tym samym utrata tożsamości

25. Międzynarodowe organizacje turystyczne-przykłady

Międzynarodowe organizacje turystyczne o zasięgu światowym.

UNWTO - światowa organizacja turystyki

WT&TC - Światowa Rada Podróży i Turystyki (wykonuje analizy i prognozy rozwoju ruchu turystycznego)

ITA - międzynarodowy związek Turystyki

ONZ - Organizacja Narodów Zjednoczonych

Międzynarodowe organizacje działające w sektorze touroperatorów i agencji podróży:

WATA - światowe stowarzyszenie agencji podróży

Międzynarodowe organizacje działające w sektorze hotelarstwa i gastronomii:

IH&RA - międzynarodowe stowarzyszenie hoteli i restauracji

HORTEC - konfederacja Krajowych Stowarzyszeń Hoteli i Restauracji we Wspólnocie Europejskiej.

Międzynarodowe organizacje działające w sektorze transportowym:

IATA - stowarzyszenie międzynarodowego transportu lotniczego

26. Rola i zadania Polskiej Organizacji Turystycznej

- promowanie Polski jako kraju turystycznie atrakcyjnego pod względem kulturowym i przyrodniczym

- zapewnienie funkcjonowania i rozwijania polskiego systemu informacji turystycznej w kraju i na świecie

- inicjowanie, opiniowanie i wspomaganie planów rozwoju i modernizacji infrastruktury turystycznej

- materiały promocyjne

- organizowanie targów i seminariów

- współpraca z samorządem terytorialnym, gospodarczym oraz ze stowarzyszeniami w dziedzinie turystyki

- stworzenie spójnego systemu promocji turystycznej na szczeblu regionalnym i lokalnym oraz stymulowanie rozwoju produktu turystycznego

- zwiększenie obecności Polski jako atrakcyjnego celu podróży w zagranicznych mediach: prasowych, audiowizualnych, elektronicznych

- synchronizacja działań POT z ogólnym planem popraw wizerunku Polski w krajach UE.

27. Turystyka międzynarodowa w dobie współczesnej

Turystyka międzynarodowa to kategoria turystyki obejmująca ogół czynności osób, które podróżują i przebywają poza krajem stałego zamieszkania w celach wypoczynkowych, służbowych lub innych dłużej niż 24 godziny i nie dłużej niż rok.

Znaczenie turystyki międzynarodowej dla gospodarki światowej:


Turystyka międzynarodowa to skuteczny środek redystrybucji dochodów między krajami i w ten sposób przyczynia się bardziej równomiernemu rozwoju gospodarki światowej
Turystyka międzynarodowa to zjawisko gospodarcze, które w ciągu ostatnich lat bardzo zyskuje na znaczeniu

- Turystyka międzynarodowa to część międzynarodowej wymiany handlowej
- Jest to szersze pojęcie od międzynarodowego handlu usługami turystycznymi, ponieważ obejmuje także kupno produktów za granicą, a także niekiedy nieformalny handel zagraniczny.
- Ze względu na dokonywane przepływy pieniężne turystyka międzynarodowa jest częścią międzynarodowych przepływów gospodarczych, które dzieli się wg kierunku transferu na eksport i import.

- W ujęciu usługowym eksport oznacza świadczenie usług cudzoziemcom a import to przyjęcie usług od cudzoziemców
- Turystyka zagraniczna bywa często określana jako eksport (import) niewidoczny. Jest to ogólne określenie tych pozycji w bilansie płatniczym, których źródłem jest sprzedaż usług za granicę.

28. Rynek turystyczny i jego specyfika

Rynek turystyczny jest to zespół stosunków między sprzedającym dany produkt, a kupującym go. Jest określony przez odniesienie do produktu - jego dostawców i nabywców, którzy reprezentują popyt na ten produkt. Jest definiowany przez odniesienia do produktu turystycznego i turystów.

Specyfika rynku turyst.
1. Rozpatrujemy go w aspekcie przestrzennym. Wynika to z faktu że zarówno podmioty popytu jak i podaży wykazują bardzo wysoki stopień uzależnienia od warunków środowiska naturalnego danego

obszaru. W znacznym stopniu determinują czynniki przyrodnicze jak również czynniki historyczne

2. W przeważającej mierze charakteryzuje się sezonowością co związane jest ze specyficznymi cechami obszarów recepcji turystycznej, wpływających na właściwości popytu turystycznego, skala sezonowości wyróżnia rynek turystyczny na całym rynku konsumpcyjnym

3. Branżowość-związane jest to z faktem że rynek turystyczny ma charakter bardzo złożony i składa się z wielu odrębnych rynków mających względem siebie relacje komplementarne

29. Przedsiębiorstwo turystyczne jako kategoria rynkowa - definicja, cele, funkcje, typy

Przedsiębiorstwo turystyczne - jednostka gospodarcza mająca osobowość prawną, wyodrębnioną pod względem ekonomicznym, organizacyjnym i terytorialnym nastawiona na osiąganie zysku ze swej działalności usługowej oraz dysponująca określonym majątkiem.

Cele i funkcje:

Typy:

Biuro podróży, agencje turystyczne, pośrednik turystyczny.

30. Cechy usług turystycznych a zagrożenia interesów turystów (podać przykłady).

CECHY i ZAGROŻENIA:

- Niematerialność - brak cech fizycznych - Konsumentowi trudno jest sobie wyobrazić usługę przed jej nabyciem, ponieważ zamiast określonego dobra, kupuje raczej proces i powstaje trudność w ocenie poziomu jej jakości. (np. nie może stwierdzić przed wyjazdem, że będzie to wyjazd udany i wszystko będzie faktycznie tak jak jest opisane)

31. Rodzaje ubezpieczeń w turystyce

1. NNW i KL


2. Ubezpieczenie kosztów odstąpienia od umowy
Ubezpieczenie kosztów odstąpienia od umowy ma związek z powszechną praktyką przedpłat na imprezy turystyczne, pobieranych przez organizatorów imprez, a uzasadnionych zarówno zabezpieczeniem trwałości umowy, jak i koniecznością ponoszenia przez organizatora imprezy szeregu wydatków w celu przygotowania podróży

3. Ubezpieczenie rzeczy osobistych i bagażu podróżnego
Ubezpieczenie rzeczy osobistych i bagażu podróżnego ma na celu umożliwienie ubezpieczonemu kontynuacji podróży w przypadku utraty rzeczy osobistego użytku, niezbędnych na czas tej podróży.
4. Ubezpieczenie pomocy prawnej
Ubezpieczenie pomocy prawnej rzadko występuje samodzielnie, częściej w pakiecie z innymi ubezpieczeniami. Obejmuje ono koszty pomocy prawnej, w tym zastępstwa procesowego i obrony w sprawach karnych i jest szczególnie przydatne dla osób, które weszły w konflikt z prawem za granicą.
5.Assistance
Ubezpieczenie typu assistance obejmuje świadczenia różnorakiej pomocy na rzecz osób, które popadły w trudności w czasie podróży lub podczas nieobecności w miejscu zamieszkania. Także to ubezpieczenie jest łączone z innym, np. komunikacyjnym, które uzupełnia. Z tego rodzaju ubezpieczenia ubezpieczony może otrzymać pomoc w pokryciu kosztów usunięcia awarii pojazdu, zakwaterowania na czas usunięcia awarii, dostarczenie pojazdu zastępczego lub innej możliwości dojazdu do celu.
6. Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej
Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej występuje w turystyce w wielu formach, chroniąc zarówno organizatorów turystyki, przewodników i pilotów wycieczek oraz poszczególnych usługodawców jak i samych turystów. Istotą tego ubezpieczenia jest przejęcie przez ubezpieczyciela obowiązku naprawienia szkody, którą ubezpieczony wyrządził swoim zachowaniem.

W poprzednim opracowaniu znalazłam inną wersję odpowiedzi na to pytanie, nie wiem już sama, co jest poprawne. Opracowanie poniżej:

Rodzaje ubezpieczeń w turystyce.

  1. Obowiązkowe ubezpieczenia przedsiębiorstw turystycznych: